NVVS Secretariaat - Status Plus Postbus 94 1520 AB Wormerveer Tel.: 075-6476374 Fax: 075-6476371 Mail: [email protected] Web: www.nvvs.info Ministerie van VWS Directie Curatieve Zorg Tav. Mw A.D. Mosterdijk, Postbus 20350 2500 EJ Den Haag Wormerveer, 15 maart 2014 Beste mw. A. Mosterdijk, Zoals in het overleg van 6 februari j.l. met u en mw. L. Leewis overeen is gekomen, hebben we vragen vanuit de vereniging geïnventariseerd en opgesteld (zie bijgevoegd document). Mochten er onduidelijkheden zijn, dan is daar natuurlijk de bereidheid e.e.a. toe te lichten. Met vriendelijke groet, Aart Beekman, Voorzitter NVVS NVVS Secretariaat - Status Plus Postbus 94 1520 AB Wormerveer Tel.: 075-6476374 Fax: 075-6476371 Mail: [email protected] Web: www.nvvs.info Bijlage Vragen van de NVVS met betrekking tot de interpretatie van het ‘Advies Geneeskundige Geestelijke Gezondheidszorg, deel 2’ van het CVZ Seksuele disfuncties Huisartsen hebben bij de hulpverlening aan patiënten met seksuele disfuncties een belangrijke rol. Zij kunnen die stoornissen signaleren, daarbij eenvoudige diagnostiek toepassen (op somatisch én psychosociaal gebied), informatie & advies geven en, indien nodig, op medicamenteuze wijze behandelen. Als deze stoornissen daarmee niet zijn verholpen, zullen zij de betrokken patiënten verwijzen:    Bij seksuele disfuncties die samenhangen met (andere) somatische stoornissen zullen zij verwijzen naar (een seksuoloog NVVS in) een ziekenhuis. Bij seksuele disfuncties die samenhangen met (andere) psychische stoornissen zullen zij verwijzen naar (een seksuoloog NVVS in) de GGZ. Bij seksuele disfuncties die niet samenhangen met (andere) somatische of psychische stoornissen zullen zij verwijzen naar (een seksuoloog NVVS in) de eerste lijn / de Basis GGZ. In het ‘Advies Geneeskundige Geestelijke Gezondheidszorg, deel 2’ stelt het CVZ echter voor om in principe alleen in de huisartsenzorg en de medisch specialistische zorg de behandeling van seksuele disfuncties te vergoeden. Alleen bij seksuele disfuncties samenhangend met seksueel misbruik en bij seksuele disfuncties samenhangend met (andere) psychische stoornissen of psychofarmacagebruik zou de behandeling van seksuele disfuncties ook in de G-GGZ moeten worden vergoed. In het laatste geval zou de behandeling dan wel moeten worden gezien als onderdeel van de behandeling van de (primaire) psychische stoornis. Vragen 1.1 Betekent dit dat de huisarts patiënten met seksuele disfuncties die niet samenhangen met (andere) somatische of psychische stoornissen, en die zij zelf niet kunnen helpen, moeten verwijzen naar de gynaecoloog en uroloog in een ziekenhuis en niet naar (een seksuoloog NVVS in) de Basis GGZ? 1.2 Zo ja: Is het niet gek om patiënten met seksuele disfuncties zonder somatische comorbiditeit te verwijzen naar de gynaecoloog of uroloog? Deze medisch specialisten zijn voor de behandeling van dit soort patiënten naar ons idee niet alleen veel te duur, maar zijn daar ook niet specifiek voor opgeleid. Daarnaast hebben zij helemaal geen tijd voor dit soort behandelingen. NVVS Secretariaat - Status Plus Postbus 94 1520 AB Wormerveer Tel.: 075-6476374 Fax: 075-6476371 Mail: [email protected] Web: www.nvvs.info 2.1 Betekent dit dat de huisarts patiënten met seksuele disfuncties die niet samenhangen met (andere) somatische of psychische stoornissen, en die zij zelf niet kunnen helpen, moeten verwijzen naar een polikliniek seksuologie in een ziekenhuis en niet naar (een seksuoloog NVVS in) de Basis GGZ? 2.2 Zo ja: Is het wel nodig om patiënten met seksuele disfuncties zonder somatische comorbiditeit te verwijzen naar een polikliniek seksuologie in een ziekenhuis? Zorgt dat, gezien de belangrijke inbreng van medisch specialisten in deze poliklieken, niet voor een onnodige medicalisering en maakt dat de geboden hulp niet onnodig duur? 2.3 Indien dit desondanks nodig wordt geacht: Wat gaat VWS doen om het mogelijk te maken dat deze patiëntengroep ook daadwerkelijk bij poliklinieken seksuologie in de ziekenhuizen wordt geholpen? Ter toelichting: in de afgelopen jaren is een deel van de poliklinieken seksuologie gesloten en is bij andere poliklinieken flink bezuinigd op het personeel. Daarbij zijn met name de seksuologen en psychologen / psychotherapeuten die volgens het CVZ borg zouden staan voor een integrale benadering getroffen. Het CVZ noemt dit een “ongewenst effect” en roept de partijen dan ook op om “maatregelen te treffen voor bekostiging van integrale zorg bij de (overige) seksuele stoornissen in de algemene ziekenhuizen”. Door de zorgverzekeraars wordt aan deze oproep echter geen gehoor gegeven. 3.1 Het CVZ stelt dat bij de behandeling in de GGZ van seksuele disfuncties samenhangend met (andere) psychische stoornissen die behandeling moet worden gezien als onderdeel van de behandeling van de (primaire) psychische stoornis. Met andere woorden: die andere psychische stoornis dient de hoofddiagnose te zijn. Maar hoe te handelen bij de behandeling in de GGZ van seksuele disfuncties samenhangend met psychofarmacagebruik? De DSM-IV kent een categorie ‘Seksuele disfunctie door een middel’. Kan die wel de hoofddiagnose zijn en de andere seksuele disfuncties niet? Of dient de andere psychische stoornis waarvoor het middel is voorgeschreven ook in dit geval de hoofddiagnose te zijn, ook al is die andere psychische stoornis inmiddels misschien ‘in remissie’? 3.2 Wat de seksuele disfuncties samenhangend met seksueel misbruik betreft: ook de behandeling daarvan moet volgens het CVZ in de GGZ worden vergoed. Maar wat dient in zo’n geval de hoofddiagnose te zijn? Seksueel misbruik wordt in de DSM-IV weergegeven met behulp van een Vcode. V-codes kunnen echter geen hoofddiagnose zijn. Dient in dat geval toch de seksuele disfunctie als hoofddiagnose te worden opgegeven? (Van PTSS zal niet altijd sprake zijn.) NVVS Secretariaat - Status Plus Postbus 94 1520 AB Wormerveer Tel.: 075-6476374 Fax: 075-6476371 Mail: [email protected] Web: www.nvvs.info Andere seksuele en genderidentiteitsstoornissen In het ‘Advies Geneeskundige Geestelijke Gezondheidszorg, deel 2’ stelt het CVZ voor om de behandeling van parafilieën en hyperseksualiteit te vergoeden in de huisartsenzorg en de G-GGZ, en de behandeling van genderidentiteitsstoornissen in de huisartsenzorg, de medisch specialistische zorg en de G-GGZ. De ‘egodystone seksuele oriëntatie’ - in de DSM-IV aangeduid als ‘Aanhoudend en duidelijk lijden onder de eigen seksuele gerichtheid‘ en, net als hyperseksualiteit, geclassificeerd als ‘Seksuele stoornis NAO’ - wordt door het CVZ echter niet expliciet genoemd. Toch is dat een belangrijke seksuele stoornis: er zijn nog altijd patiënten die worstelen met hun (hetero-, homo- of bi-) seksuele oriëntatie en daarbij professionele hulp behoeven. Vragen 4. Wij gaan er vanuit dat, net als bij de andere seksuele–identiteitsstoornissen (genderidentiteitsstoornissen, parafilieën), bij de behandeling van patiënten met een ego-dystone seksuele oriëntatie die ego-dystone seksuele oriëntatie de hoofddiagnose kan zijn. Is dat terecht? Of wordt de behandeling van patiënten met een ego-dystone seksuele oriëntatie in de GGZ alleen vergoed als die samenhangt met een andere psychische stoornis of met seksueel misbruik?