Het uitzonderlijke leven van Violetta Vonk

KJV 2014-2015 (GROEP 3)
Het uitzonderlijke leven van Violetta Vonk / Hilde Vandermeeren en Heleen Brulot (ill.)
(door Lotte Oers)
Auteursinfo
Hilde Vandermeeren (1970) verslond als kind al torenhoge stapels
boeken. Ze houdt van woorden en ze doet er zelfs leuke dingen mee,
zoals gekke verhalen verzinnen. Ze groeide op in Wielsbeke en
studeerde later klinische psychologie aan de KU Leuven. Ze gaf
gedurende tien jaar les in het secundair onderwijs en debuteerde in 2001.
In 2006 werd ze fulltime auteur. Ze is ook hoofdredacteur van de
actualiteitenkrant voor kinderen KITS en werkt mee aan tijdschriften
van uitgeverij Averbode. Ze schrijft af en toe voor Vlaamse Filmpjes en
valt ook daarvoor regelmatig in de prijzen. In 2013 kreeg haar
schrijfcarrière een nieuwe wending en schreef ze haar eerste literaire thriller. Ze woont in
Torhout met haar man en twee dochters.
8 http://www.hildevandermeeren.be
Heleen Brulot (1953) is geboren en getogen in Bergen op Zoom in
Nederland. Ze deed na haar opleiding als tekenleraar een
vervolgopleiding illustreren aan de Koninklijke Academie in Den Haag.
Heleen woonde en werkte met haar gezin lange tijd in Tanzania en
Zimbabwe. Zo vaak ze maar konden maakten ze met zijn allen lange
trektochten door prachtige streken: naar de Okavango-delta, de
Kilimanjaro en de Namib-woestijn. En omdat die gebieden zich
uitstrekten over duizenden kilometers zijn er veel boeken voorgelezen
aan de kinderen die op de achterbank zaten. Inmiddels zijn die de
kinderboeken ontgroeid, maar Heleen niet. Sinds haar terugkomst in Nederland illustreert ze
fictie voor kinderen.
8 http://www.brulot.net/
Kort samengevat
Violetta Vonk is een uitzonderlijk meisje. Dat vond haar mama, zegt papa. Maar de mama
van Violetta is dood en haar papa wil haar niet vertellen waarom ze zo uitzonderlijk is.
Daarom gaat ze zelf op onderzoek uit, samen met haar beste vriend J.T. Misschien is ze wel
uitzonderlijk goed in dieren redden? Of in het opbeuren van oude mensen? Of is ze alleen
maar uitzonderlijk lastig? J.T. heeft zo zijn eigen problemen thuis. Van zijn moeder moet hij
meedoen aan een Mister Mini verkiezing, en zijn vader koopt alleen maar T-shirts met
doodshoofden voor hem. Ze weten niets van dinosaurussen of planeten. J.T. lijkt totaal niet op
hen. Waarom zijn er geen babyfoto’s van hem? Zouden die wel echt verdwenen zijn in de
grote brand waar zijn ouders nooit over willen praten? Of is hij geadopteerd?
Aan de slag
Uitzonderlijk
“Mama vond je uitzonderlijk.” (p. 9) Dat zegt de papa van Violetta, waarna Violetta er
probeert achter te komen waarom ze uitzonderlijk is.
§ Wat dachten de juryleden toen ze dit lazen: wat bedoelde de papa van Violetta
volgens hen? Was het juist wat ze dachten? Wat vinden ze van het antwoord van papa
op het einde van het boek: “Het is niet één ding, het gaat om het hele pakketje” (p.
81)?
§ De pogingen van Violetta om te ontdekken waarin ze uitzonderlijk is, lijken één voor
één te mislukken. Kunnen de juryleden er desondanks toch iets positiefs in
ontdekken?
§ Wat vinden de juryleden van Violetta? Vinden zij haar ook uitzonderlijk, of toch
eerder gewoon?
Hilde Vandermeeren schrijft vaak boeken over uitzonderlijke kinderen. Zoek een paar van die
boeken uit en stel ze voor aan de juryleden. Bijvoorbeeld:
- Maankind (Davidsfonds/Infodok, 2009): over Simon, die ziek wordt als hij in de zon
komt en daardoor overdag niet naar buiten mag, en over zijn buurmeisje Mara, die
hoogbegaafd is.
- Camping Zeevos (Davidsfonds/Infodok, 2012): over Will en zijn kleine broertje
Harry, die met hun moeder in een stacaravan wonen (dit boek lazen de juryleden van
groep 3 vorig jaar).
- Het kistje van Cleo (Davidsfonds, 2005): over Cleo, die onder haar bed in een
armoedig appartemenstblok een kistje met een geheim bewaart.
Houden de juryleden ervan om over uitzonderlijke kinderen te lezen, kinderen die net iets
anders zijn dan zijzelf? Of lezen ze net liever over kinderen die eerder op hen lijken?
Stiefmoeder
De papa van Violetta had eerst Brigitte als vriendin, en daarna Marion.
- Wat is het verschil tussen Brigitte en Marion?
- Violetta maakt het hen niet gemakkelijk. Wat vinden de juryleden daarvan?
- Violetta en haar papa komen Marion toevallig tegen in de stad, en later moet papa net
weg als Marion komt eten. Toevallig? Wat denken de juryleden?
Familie
J.T. denkt dat hij geadopteerd is. Hij lijkt namelijk helemaal niet op zijn ouders.
- Wat dachten de juryleden toen ze het boek lazen: dachten zij dat J.T. geadopteerd was
of niet?
- Wat vonden ze van Percy Plasmans?
- Waarom denken de juryleden dat de mama van J.T. zo graag wilde dat J.T. deelnam
aan Mister Mini?
-
Wat denken de juryleden van de papa van J.T.? Zouden zij zo’n papa cool vinden of
net niet?
Laat de juryleden een stamboom maken van hun eigen familie: hun ouders, broers en zussen,
en zijzelf. Bij elke naam schrijven ze de belangrijkste hobby’s en interesses. Wie lijkt op zijn
ouders (en broers/zussen), wie niet?
Denk ook aan Violetta: zij wil graag weten waarom ze Violetta heet. Weten de juryleden
waarom hun ouders hen hun naam gegeven hebben?
Illustraties
Wat vonden de juryleden van de illustraties?
Bekijk samen de illustratie op de kaft. Welke elementen herkennen de juryleden en wat
betekenen de elementen: de sokken, de handstand, het eiland, de haaienvinnen?
Laat de juryleden een nieuwe cover ontwerpen.
Denk eerst samen na over de centrale thema’s van het boek (bv. familie, eenzaamheid,
speciaal zijn…). Laat elk jurylid voor zichzelf opschrijven welke thema’s hij of zij het
belangrijkst vindt.
Zoek dan naar concrete voorwerpen uit het boek die die thema’s uitbeelden (bv. de doodskop
op het T-shirt van J.T.’s papa, de kerstboom van Roberta, een foto van Violetta’s mama, een
brandend huis, een ijsje…). Elk jurylid schrijft nu bij elk van zijn thema’s een voorwerp /
symbool / afbeelding…
Ten slotte proberen de juryleden de elementen die ze opschreven te verwerken in één
tekening: een nieuwe cover voor het boek.
Beoordeling
Wat vonden de juryleden van het verhaal?
- Het is een dun boekje: hadden de juryleden graag nog meer gelezen over Violetta of
was het lang genoeg zo?
- Welk cijfer op 10 zouden de juryleden het boek geven?
- Willen ze na dit boek nog meer boeken van Hilde Vandermeeren lezen?
Leg de juryleden volgende zinnen voor uit online recensies van het boek (vereenvoudig de
verwoording indien nodig). Gaan ze akkoord of niet? Waarom?
- De verschillende gebeurtenissen volgen elkaar heel snel op, zodat je een heel hectisch
verhaal krijgt. Je valt van de ene belevenis in de andere en de samenhang is zoek. Er
komen heel wat personages aan bod maar je komt slechts weinig over hen te weten.
Jammer! (Hilde de Boeck, Pluizer)
- Voor veel schrijvers is maat houden een probleem; boeken zijn vaker te dik dan te
dun. Maar dit sprankelende verhaal was met meer ruimte beter tot zijn recht
gekomen. (Bas Maliepaard, Trouw)
- Alle hoofdfiguren in dit boekje worstelen met zichzelf en Vandermeeren weet dat
mooi weer te geven in suggestieve, beeldende taal. ‘Dat iedereen wel een of ander
verhaal heeft dat een beetje pijn doet. Dat het dan net is alsof je een wondje
openkrabt als je het vertelt. En daarom houden sommige mensen hun mond op slot.’
Hoewel het soms pijnlijke wonden zijn, blijft het geheel luchtig. (Vanessa Dockx,
Bib Boutersem)
- In dit korte verhaal slaagt de auteur erin om een belangrijk onderdeel van het leven te
-
verpakken in een luchtig geheel doorspekt met heel veel humor. Het lezen van dit
boek laat je nadenken over wie je bent. Wat jezelf zo bijzonder maakt. (Frederic
Vercaemst, Leestank)
Het is een vermakelijk maar soms ook ontroerend verhaal. Vooral het eind is
bijzonder. (Dettie, Leestafel)
De onbeantwoorde vragen en veronderstellingen van zowel Violetta als J.T. leiden tot
'kleine' avonturen waarin de psychologie van het tweetal geloofwaardig wordt
uitgediept. Een verhaal met fijne humor over het belang dat ouders open met hun
kinderen moeten communiceren. (Ria De Schepper, De Bond)
Juryleden kunnen online op de KJV-boeken reageren. Ga naar www.kjv.be, klik op ‘Welke
boeken moet ik lezen’ en dan op de groep en het boek in kwestie.