Yvette Van der Stighelen aan het woord

Mensen – Zo ben ik
➜
FRANK BAHNMÜLLER
“In Afrika werk ik
zoals ik ooit
begonnen ben.”
YVETTE VAN DER STIGHELEN
is arts zonder vakantie
l toen ik vijf was, wist ik het zeker: ik zou dokter worden. En
toen veel later op school een
pater uit de missies kwam spreken, al
even zeker: ik wil naar Afrika, ik ga die
later helpen. Nu komt dat samen in
mijn werk voor Artsen Zonder Vakantie en daar ben ik heel gelukkig mee.”
Yvette Van der Stighelen (62) is een
gedreven dame, die het als vrouw in
een mannenwereld tot diensthoofd
algemene chirurgie en stagemeester
schopte. “Ik heb altijd voor mijn werk
geleefd. Daarnaast had ik nog mijn
gezin met twee kinderen. Die droom
om naar Afrika te gaan is dus op de
lange baan geschoven. Zelfs toen ik in
het ziekenhuis de fakkel doorgaf aan
A
4
PLUS MAGAZINE NR. 306 JULI / AUGUSTUS 2014
de jongere generatie, dacht ik er niet
meteen aan. Mijn man werkte nog en
ik wilde me nu eens wat meer op het
huishouden storten. Maar toen hij
een opmerking maakte over een
hemd dat ik gestreken had, werd ik zo
woest dat ik naar de website van Artsen Zonder Vakantie ben gesurfd om
te solliciteren!” lacht Yvette. “Toen ze
na een week al belden, was ik dolblij.”
Voor Yvette ook effectief naar het
zuiden trok, kwamen een gebroken
enkel en praktische beslommeringen
nog wat roet in het eten gooien. Maar
uiteindelijk (be)landde ze dan toch
met een ploeg van Artsen Zonder Vakantie in het hospitaal van Mibilizi, in
het Rwandese Cyangugu district.
“Bedoeling is dat we bijspringen én de
algemeen gevormde artsen daar bijscholing geven. De verpleegkundigen
doen hetzelfde met de verpleegkundigen daar. Ik doe dat heel graag. Het is
werken zoals ik ooit begonnen ben:
met weinig, maar heel gerichte onderzoeken, met beperkt materiaal, met de
inzet van al mijn ervaring, creativiteit
en gezond verstand. Het is heel intens,
ook omdat we als ploeg heel dicht bij
elkaar leven. Iemand zei me dat het zeker wel een cultuurschok moest zijn
om te zien hoe het er daar aan toe gaat.
Maar nee: de cultuurschok voel ik als
ik terug ben en zie waar we ons hier
vaak mee bezighouden.” ■
Info: www.azv.be