Download treatment als PDF

My Life as an Actor (treatment)
(De hier bijgevoegde foto’s uit bestaande films zijn enkel bedoeld als suggestie.
De oorspronkelijke fragmenten worden uiteraard niet gebruikt in ‘My Life as an Actor, noch worden ze
letterlijk nagebootst of geparodieerd. Het zijn vertrekpunten en inspiratiebronnen – Eric de Kuyper )
Hoe maak je de overgang van semi-professionele Roemeense voetballer naar filmacteur ?
De twintigjarige Florin heeft het daar niet zo makkelijk mee. Per toeval ontdekt om de hoofdrol te spelen in
een film, gaat het al na een paar dagen mis. De eerste opnamen verliepen nochtans vlot.
Hij moest samen met twee medescholieren in de turnzaal wild gevecht uitbeelden.
Met de floretten van de schermles speelden ze ‘piraat’. Dat was ‘fun’!
‘I liked the scene where we, boys, are swash-buckling in the school gym.
At the audition I had to demonstrate my fighting skills… I had none.
But what I did convinced them. I still hope I could play once a pirate!’
If.... Lindsay Anderson (1968)
Onze acteur ligt op de sofa bij dr. Schönberger, een psycho-analist, en komt steeds terug op deze scène.
Hij ontwijkt duidelijk het incident en de reden waarom hij door de verzekeringsmaatschappij naar de analist
werd gestuurd. Wel ja, uiteindelijk dan, komt het verhaal.
Er werd een moeilijke scène gedraaid, waarin de drie hoofdvertolkers op één en dezelfde motor allerlei
acrobatieën moesten uitvoeren. Florin, heel opgewonden om op deze mooie motor te mogen rijden, weigert
om zich te laten vervangen door een stuntman. Dat kon hij toch zelf!
.
Inderdaad: zo zou het er ongeveer uiteindelijk in de film moeten uitzien.
Maar tussen wens en de realiteit van de opnamen ligt een grote afstand.
If.... Lindsay Anderson (1968)
Hoe dan ook… van het één kwam het ander. De verzekeringsmaatschappij eiste een getuigenis van een
psycho-analist. Ze wilden zwart op wit een deskundig advies om te weten of deze jonge, onervaren man wel in
staat zou zijn de film te beëindigen. Zo niet zouden ze, voor het te laat was en er nog meer van dat soort
incidenten plaatsvonden, het contract met Florin op staande voet opzeggen.
Reden dus waarom Florin een bezoek brengt aan dr. Schönberger, een oude en ervaren vakman.
Die natuurlijk niet zo maar een handtekening wil plaatsen onder het verzekeringsdocument.
Hij wil meer weten over de context, de gebeurtenissen, en de jonge man zelf…
Hij vermoedt (niet ten onrechte) dat er meer achter zit.
Vertelt Florin hem wel de hele waarheid?
Florin was al niet erg opgetogen over de verplichte consultatie, en nu moet hij nog eens terugkomen ook!
Het zal overigens niet bij een tweede bezoek blijven…
Zo stelt Florin zich een therapie voor.
Zou hij de BBC-reeks over dr. Freud hebben gezien?
Hoe dan ook, in dat ‘gedoe’ is hij niet van plan gewillig mee te spelen!
Sigmund Freud, his life
Moira Armstrong (1984)
Weerbarstig en averechts komt de jonge acteur voor zijn sessies bij de therapeut. Hun conversaties verlopen
eerder stroef. Dr. Schönberger is niet alleen een beetje wereldvreemd – zoals het in zijn beroep hoort? –
hij weet zo goed als niets af van film en zeker niet van wat het werken bij een film betekent.
Toen hij nog jong was, had hij een film gezien… 2002 of was het 2003 of 2004? Mooie muziek.
En als kind zag hij Pinocchio - over een jongetje dat liegt! Ja, ja een jongetje dat nooit de waarheid zegt!
Ook al corrigeert Florin hem nog zo vaak, dr.Schönberger noemt hem steevast ‘Florian’.
Het gedrag van Florin blijft uitdagend onconventioneel. Nu eens gaat hij op het verkeerde uiteinde van de
couch liggen, dan weer op zijn buik. Dan ploft hij naast de bank op de grond. Zelfs wanneer hij achter de sofa
gaat liggen blijft dr.Schönberger onberoerd en past zich rustig aan de situatie aan!
Alleen dat Florin voortdurend zit te spelen met zijn GSM irriteert hem danig.
Geleidelijk aan, samen met het verloop in zijn carrière, dat minder bewogen is dan zijn debuut in het vak,
wordt Florin rustiger en groeit er zelfs een vertrouwensrelatie. Tijdens de sessies die volgen - en telkens worden
onderbroken of geïllustreerd door film(fragmenten) waarover Florin vertelt - komen de klassieke problemen
van het acteursberoep impliciet aan bod: perioden van werkeloosheid, gemiste kansen, twijfel over het eigen
talent of uiterlijk, enzovoort… .
Zijn stemming is afgewisseld neerslachtig of opgewekt. Nu ja, kunstenaars zijn vaak manisch-depressieve
persoonlijkheden, denkt dr. Schönberger… Maar wat zijn acteurs toch rare wezens!
‘Je kunt telkens iemand anders zijn...’ Ja, maar wie is hij, Florin?
Dat is natuurlijk wat onze psycho-analist graag wil weten.
Boeiend maar moeilijk vak.
Florin heeft natuurlijk problemen met de taal… Hij maakt zich zorgen over de nasynchronisatie.
They want to dub me… They say that my english is not good enough…
Omdat dr. Schönberger niet blijkt te weten wat nasynchronisatie betekent, preciseert Florin:
They will give me another voice. A voice of a total stranger! Like this…
(en de normale stem van Florin gaat nu over in de BBC- Engelse stem van een native speaker!)
Do you think this is better? Do you prefer this voice? Do you understand me better now?
Dr.Schönberger reageert hevig en geschandaliseerd:
They want to give you another person’s voice??? But this is cruel…
One should not takeaway the Voice of a Person. It’s sacred. It’s like stealing one’s Soul!!!
Hoe dan ook de verhalen en fantasieën van Florin werken aanstekelijk op de – aanvankelijk – eerder afwijzende
en sceptische therapeut.
Ach ja, dan is er altijd opnieuw het probleem van de leeftijd.
Je zou toch denken dat Florins’ jonge leeftijd hem voordelen biedt? Dat is niet altijd het geval.
Voor zijn eerste rol, de jonge rebellerende schooljongen, was hij met zijn twintig jaar eigenlijk iets te oud.
Nu voor een nieuwe rol in een film die de titel draagt The Most Beautiful Girl in Town was hij eigenlijk te
jong om de playboy te spelen. De man is het zwerven beu en zoekt werk.
Misschien kan zijn jeugdvriend hem daarbij helpen? Hij is de zoon van een machtige industrieel en staat
op het punt te trouwen met het mooiste meisje uit het dorp.
Tegen zijn wil in brengt de playboy door zijn sexy verschijnen en zijn
onconventioneel gedrag iedere vrouw het hoofd op hol.
Ook dat van het ‘mooiste meisje van de stad’…
Picnic Joshua Logan (1955)
De pakkendste scène uit de film wil Florin aan dr. Schönberger vertellen:
Tijdens het jaarlijkse dorpsfeest, waarbij het mooiste meisje uit de regio wordt gekozen (zoals elk jaar, altijd
hetzelfde meisje!) gaat hij speels en uitgelaten om met het tom-boy puberzustje van ‘the most‘ beautiful girl’.
Ze voetballen. Dan leert hij haar een paar danspassen. Zij is daar erg onhandig in, maar ze kunnen het goed
met elkaar vinden… Tot de zus verschijnt, op een heuveltje, bovenaan het terras.
Wat een blik! Langzaam daalt ze, op het ritme van de muziek de trap af.
Er volgt een zwoele erotische dansscène tussen beide jonge mensen. Het puber-zusje kijkt beteuterd en
Jaloers toe hoe haar zus opnieuw en zonder daar veel inspanning voor hoeven te doen, er met haar
speelkameraadje vandoor gaat. En ook de oude vrijster, vergezeld van haar jarenlange even oude verloofde,
heeft het op hem gemunt. Heeft ze teveel gedronken? Dat zal wel het geval zijn, want ze werpt zich tussen
beide jonge dansende mensen in en daagt Florin uit. Het eindigt in een soort chaos…
En hij, met een gescheurd hemd. Hij is niet welkom meer in dit dorp.
Ja, aantrekkelijkheid kan rare reacties oproepen…
‘Heb je daar ook ervaringen mee?’, vraagt dr. Schönberger.
Florin is gezegend met een atletisch lichaam. Dat maakt hem veel gevraagd voor bepaalde commercials.
Hij evoceert ze op een parodiërende wijze. Och, het stelt niet veel voor, en zo kan hij wel, tussen twee films
door de eindjes aan elkaar knopen.
Scheren, douchen, nog eens scheren maar nu met een ander zeepmerk.
Dan weer elektrisch scheren... En altijd met ontbloot bovenlijf!
Wanneer hij alleen maar vanwege zijn fysieke kenmerken voor een rol in een speelfilm gevraagd wordt,
dan heeft hij daar toch een beetje meer moeite mee. In The Most Beautiful Girl speelde hij natuurlijk wel
de ‘most beautiful boy’, maar het was een psychologische rol, in een sentimenteel drama.
Nu speelt hij in zo iets als een vage remake van The Wax Museum… een low budget film natuurlijk.
Veel suggestie met wapperende doeken en rook.
Erg duistere contrastrijke belichting, en natuurlijk in zwart wit!
De film handelt over een waanzinnige perverse professor die een wassenbeeldenmuseum aan het oprichten is,
een museum gewijd aan de kunstwerken uit de Griekse oudheid. Daarvoor heeft hij levende modellen nodig.
Temidden van een aantal halfnaakte mannelijke figuranten, speelt Florin één van de Griekse beelden waarop de
professor verliefd wordt…
Een variatie op Pygmalion en Galatea, maar dan in een horrorsetting.
Je kunt je voorstellen dat Florin met deze rol voor zijn ‘straight’ image vreest.
Bovendien moest hij zijn haar laten groeien!
Een perverse en half-waanzinnige professor wil voor zijn
wassenbeelden museum, mannelijke modellen vinden.
Flesh Paul Morrissey
(1968)
Griekse kunstwerken dienen hem als voorbeeld.
En zo ontstaat een Pygmalion-situatie...
Glyptotheek, München
Florin droomt over mogelijke rollen in imaginaire films…
‘Zo’n soort Casanova, misschien?’ vraagt dr. Schönberger, die op die manier ook eens graag iets wat meer
over het intieme leven van onze acteur zou willen te weten komen...
Maar, omdat Florin niet schijnt te weten wie Casanova was, probeert dr. Schönberger het dan met Don Juan.
‘O ja’, reageert Florin, ‘een grote verleider omringd door een dozijn meisjes…’
Zijn agente vertelde hem onlangs over een personage waarvoor hij,
Florin, de geknipte acteur zou zijn. Liliom, al drie keer verfilmd
(Frank Borzage 1930; Fritz Lang 1933; Henry King 1956)
maar nooit met een goede casting van de hoofdfiguur, een kermisman.
.
Liliom Frank Borzage (1930)
Maar geen paardjesmolen! Eerder zoiets als botsautootjes, volgeladen
met meisjes... Daar kan Florin dan van de ene auto op de andere
springen, alsof het niets is. En flirten met de meisjes...
Carousel Henry King (1956)
Florin ziet zichzelf wel als de verleidelijke gangmaker van een kermisattractie.
Of is hij zelf die attractie? Te oordelen naar de joelende tienermeisjes, lijkt dat wel het geval.
Ja, zoiets zou hij graag spelen! En het is ook nog een serieuze rol. Liliom wordt namelijk ongewild vader
en omdat hij geen werk meer heeft als kermisman raakt hij verwikkeld in een criminele actie en sterft…
In de hemel gekomen, wordt hem toegestaan zijn leven op aarde te verbeteren.
Hij keert dus terug in de werkelijkheid en zie...
Of een killer, in een Film Noir. Dat lijkt hem ook iets. Florin zag er onlangs een op de televisie.
Murder by Contract heete die film.
.
Deze killer is cool. In zijn hotelkamertje bereidt hij zich voor op een
mogelijke opdracht. Dag in, dag uit. Hij traint alsof het om een
sportwedstrijd handelde. Hij wacht op het rinkelen van de telefoon.
Murder by Contract Irving Lerner
(1958)
Aanvankelijk weet je als toeschouwer niet dat hij een killer is.
Je vermoedt dat hij een afspraakje heeft met een vrouw. Dat zij hem haar komst zal melden per telefoon.
Of afmelden. Maar hij blijft maar wachten.
Zoals hij, Florin, deze dagen ook op het rinkelen van zijn agente zit te wachten …
‘Mis je het voetballen niet?’ vraagt dr. Schönberger? Florin ontwijkt de vraag.
De psycho-analist probeert te ontdekken of zijn patiënt dan geen andere ambities heeft…
Het is toch per toeval dat hij acteur geworden is.
Hij is nog jong, en misschien wil hij iets anders doen in zijn leven dan… wachten op de volgende telefoon.
Hij probeert dan iets te weten te komen over wat Florin zoal droomt.
‘Ja, een grote affiche, met mijn naam er op! Heel vet gedrukt!
Florin Howard in !!!…
Als in een reeks van trailers volgen filmtitels, allerhande filmfragmenten elkaar op…
‘We zien elkaar volgende week?’ , besluit dr. Schönberger dan maar de sessie.
En dan plotseling… Zijn agente doet erg opgewonden.
Florin wordt gevraagd om in een Amerikaanse film te spelen!
Nu ja, niet in Hollywood maar in Barcelona, in een Woody Allen film.
Overmorgen moet hij al op de set staan!
En hij heeft nog niet eens het draaiboek ontvangen.
Het is natuurlijk maar een bijrolletje: één enkele scène maar.
Hij moet er er zo iets als een wilde, ruige, maar sexueel en sentimenteel totaal onervaren cowboy in spelen,
die dolverliefd wordt op een zangeresje en haar meteen een huwelijksaanzoek doet.
Want zij is zijn lang gefantaseerde ‘angel’...
In de film van Allen is het de fantasie van een serveerster,
die zich Marilyn Monroe waant.
Bus Stop Joshua Logan (1956)
Op de set gekomen, beseft de regieassistent dat Florin natuurlijk geen Middle-West accent heeft.
Wat dacht je! Van de cowboy maken ze dan maar snel een Roemeense voetballer!
Het scheen allemaal niet zo nauw te liggen... Maar met Woody Allen draaien is toch niet niets…
Ook al was de grote regisseur die dag zelf niet op de set. Zijn assistent moest de scène draaien.
Florin komt erg opgewonden op zijn afspraak met dr. Schönberger, die hem meteen in goede stemming
wil brengen.
‘Ik heb je iets te bekennen‘ zegt hij, met een grote glimlach. ’Ik was gisteren in de bioscoop en heb de
film van Woody Allen gezien. Erg grappige joodse humor!’
‘Maar’, zo voegt hij er aan toe, ‘Ik ben in slaap gevallen. Ik had zo’n zware dag achter de rug en plotseling
sliep ik in. Ik ben bang dat ik net je scène gemist heb Florin…’
De opwinding over de Woody Allen ervaring in Spanje was van korte duur…
Florin heeft ook de voltooide film gezien en… zijn scène is er uit geknipt.
De film was te lang, zei de assistent hem...
Er werd overigens gefluisterd dat Woody die scène beloofd had aan zijn hoofdactrice om haar een pleziertje te
doen en haar zo onrechtstreeks te lokken voor de hoofdrol.
Dat Florin’s agente hiervan moet geweten hebben, maakt hem erg boos.
Tijd wellicht om van agent te wisselen?
Florin beseft dat hij eigenlijk een acteur is voor het soort films die niet meer worden gedraaid.
Hij is een ster van vandaag voor films van gisterenf! De ‘Film Noir’ waarin hij zou willen acteren, maken ze
tegenwoordig niet meer.
Of westerns, of – nog een andere wensdroom van Florin – een piratenfilm.
Als die films al gemaakt worden, zijn dat blockbusters tegenwoordig.
En hij heeft niet de status van een Johnny Depp, dat beseft hij maar al te goed
Bovendien, Burt lancaster in The Crimson Pirate was toch beter?
Depp zou zoiets niet kunnen, maar hij misschien wel
De lang gewenste droomrol. Met veel acrobatiek op masten, het
neerglijden langs touwen en zeilen... en échte swash-buckling.
En zonder stuntman.
The Crimson Pirate Robert Siodmak
(1952)
Geregeld is daar weer het wachten op nieuwe opdrachten: onenigheid met zijn nieuwe agent; de spanning
rond audities; gemiste kansen. Ook de twijfel over zijn acteurtalent – zou hij toch maar geen acteerlessen
nemen? Of dan de vraag: hoe een bepaald personage spelen?
Zo bijvoorbeeld nu, in de film waar hij een kleinere rol in heeft, een soort screwball comedy, moet hij een
gesofistikeerde elegante man vertolken. Maar op een sportieve manier. En een beetje sullig op de koop toe.
Hoe moet dat worden samen gebracht? Zijn regisseur wil dat hij dat speelt à la Cary Grant.
Een moeilijke opdracht. Vooral als je tegenspeelster niet over het talent van een Katharine Hepburn beschikt!
De dialogen moeten spits en razendsnel worden gezegd.
Er zijn er al heel wat geknipt, want zo snel kunnen acteurs tegenwoordig niet meer spreken.
Dat beseft de regisseur ook. Toch blijft dat ritme moeilijk.
Bovendien moeten de dialogen gecombineerd worden met virtuoos lichamelijk spel.
Zo een beetje slap-stick achtig…
- ‘It’s too feminine’
- ‘No, it’s not feminine at all… if you play it without psychology’.
Bringing up Baby Howard Hawks
(1938)
Florin geeft een voorbeeld van de te spelen dialoog. Hij nodigt daarbij dr. Schönberger uit om hem van
repliek te dienen. De therapeut, die al een paar sessies lang zijn rol van onbewogen Freudiaanse arts
aan het verliezen is, moet nu de rol van ‘Katharine Hepburn’ spelen…
Ze hebben veel pret, maar het resultaat is niet bevredigend!
‘You do the acting, I will take care of the psychology!’ besluit dr. Schönberger.
‘But I like psychology in acting’, zegt Florin en voegt er lachend aan toe, dat hij toch misschien beter therapeut
was geworden in plaats van acteur. Misschien moeten ze de rollen maar eens omkeren?
Misschien moet hij, Schönberger, het maar eens als acteur proberen. In een vampierenfilm of zo!
En inderdaad, het gaat er naar uitzien dat dr. Schönberger meer en meer op weg is, zo niet Florin’s regisseur
dan toch zo iets als zijn agent te worden.
Een ‘transfer’ tussen analist en de patiënt, zoals dat in de Freudiaanse psychoanalyse wordt genoemd?
Wat hier aan het gebeuren is, gaat nog een stap verder…
Een uitwisseling van persoonlijkheden.
Bij het laatste beeld, is het dr. Schönberger die op de sofa ligt en zit Florin naast hem geduldig te luisteren naar
diens fantasieën, klachten en dromen…
Maar wie droomt deze laatste scène ?
The Pirate Vincente Minnelli
(1948)

Download Report