Lucas de Man Lucas de Man is 32 jaar en noemt zichzelf een creatief professional oftewel een ‘creator’. Dit houdt in dat hij voorstelling en projecten bedenkt en vervolgens mensen inhuurt die zijn ideeën doen uitvoeren. Lucas de Man komt naar het theater met het stuk Romeo en Julia van William Shakespeare. Hij is de regisseur en creator van deze voorsteling. De voorstelling gaat over ‘onze generatie’. Dit zijn 18 tot 35 jarigen. De voorstelling is gebaseerd op een project dat Lucas heeft opgezet over hoe onze generatie in Nederland tegenwoordig denkt over liefde en seks. Wat Lucas het leukst vindt aan wat hij doet is dat er geen twee dagen hetzelfde zijn en dat hij ‘dingen kan creëren’, hij kan dingen maken van iets wat er eerst niet was. Hierbij kan Lucas veel bezig zijn met de essentie van het leven, hetgeen waar het leven om draait en wat de mensen allemaal niet begrijpen. De minder leuke kant van zijn werk is dat hij altijd bang is dat iets niet lukt. Angst dat hij heel hard gewerkt heeft aan iets waar uiteindelijk niet goed op wordt gereageerd door het publiek. De onzekerheid over wat hij maakt is het moeilijke maar tegelijkertijd ook het mooie aan zijn vak. Op zijn 15e wist Lucas al dat hij creator wilde worden. Hij wist alleen nog niet hoe hij dit moest aanpakken. Hij was in die tijd al veel bezig met theater. Lucas zat op het gymnasium van het Klein Seminarie van Roeselare. Op de middelbare school was hij er in eerste instantie gericht op het doorkomen van de lessen en het halen van goede punten. Later begon hij na te denken over zijn passie en drive en kwam erachter dat hetgeen wat hij eigenlijk creator wilde worden. Vanaf dat moment was alles wat hij deed gericht op het creator worden. Hij begon bijvoorbeeld talen leuk te vinden want dat was handig voor wat hij later wilde gaan doen. Hij had altijd een hekel aan Frans, maar toen hij het Frans bekeek vanuit de gedachte van wat hij later wil worden wilde hij de taal graag leren kennen omdat hij projecten in Afrika wil gaan opzetten en er in Afrika veel Frans wordt gesproken. Na de middelbare school wilde Lucas de regieopleiding doen, alleen kon hij deze niet meteen doen omdat hij te jong was. Leraren van de toneelschool hebben hem toen aangeraden om eerst de universiteit te doen en daarnaast veel toneel te doen. In deze periode heeft Lucas het meeste geleerd doordat hij al zijn papers en zijn masterscript heeft gemaakt over literatuur en theater. Deze theoretische basis gebruikt Lucas nog steeds om zijn werk te doen. Op zijn 22e is Lucas begonnen aan de regieopleiding. Deze opleiding probeerde hij voor zichzelf vorm te geven door zelf workshops aan te bieden en cursussen te doen. Hij heeft de opleiding in vier afgerond. Over 10 jaar wil Lucas nog steeds hetzelfde doen waar hij nu mee bezig is, maar dan wereldwijd. Zijn droom, die hij op de middelbare school al had, was dat hij een kleine organisatie wil opzetten die overal in de wereld projecten opzet, van straatprojecten in Argentinië tot de openingsceremonie van de Olympische Spelen. Deze droom heeft hij nu nog steeds, hoewel hij in plaats van de openingsceremonie liever projecten wil gaan opzetten met een groep straatkinderen en kunstenaars. Lucas wil jongeren de tip geven om hun gevoel en passies te volgen. Het halen van goede punten op school is goed in de zin van dat je hard werkt en daar iets voor terug krijgt. Maar als je je hele leven alles wil doen om zo hoog mogelijke prestaties te halen dan word je heel ongelukkig. Eigenlijk moet je denken: ‘hoe kan ik alles wat ik nu doe later gebruiken?’ Het belangrijkste van de middelbare school is dat je veel vrienden moet maken en lekker feesten en vooral je gevoel volgen. En als je een passie vindt dat je die moet gaan ontdekken.
© Copyright 2024 ExpyDoc