Sonnet 74 vertaald - Op zoek naar Will | Nederlandse vertalingen

Sonnet 74
But be contented: when that fell arrest
Without all bail shall carry me away,
My life hath in this line some interest,
Which for memorial still with thee shall stay.
When thou reviewest this, thou dost review
The very part was consecrate to thee.
The earth can have but earth, which is his due;
My spirit is thine, the better part of me:
So then thou hast but lost the dregs of life,
The prey of worms, my body being dead;
The coward conquest of a wretch’s knife,
Too base of thee to be remembered.
The worth of that is that which it contains,
And that is this, and this with thee remains.
Vertaald door:
Arie van der Krogt
Gerard Messelaar
Lucas Numan
H.J. de Roy van Zuydewijn
Peter Verstegen
Arie van der Krogt
Maar wees niet bang* als straks de diender mij betreft angst voor die barse “diender”…
Maar wees voldaan*: wanneer dat wrede arrest
betreft voldaanheid over alles wat de dich[ter bij zijn sterven de vriend zal nalaten!
Zonder pardon sommeert om mee te gaan;
dat geen borgtocht kent mij zal meesleuren:
Want mijn bestaan is zinvol, omdat jij
slag in de lucht
mijn leven biedt met deze regels een fantastische rente,
In elke zin van mij blijft voortbestaan.
vertaler gaat volledig zijn eigen gang
die ter nagedachtenis voor altijd bij u zal blijven.
Wanneer je leest wat hier geschreven staat,
Wanneer gij ze opnieuw leest, dan ziet u weer
ligt op deze specifieke wijze niet zo voor de hand
Zie je hoe alles aan jou is gewijd.
NÉÉN, juist niét! (zie r.7/8)
dat het belangrijkste deel aan u was opgedragen;
Waar stof, natuurgetrouw, tot stof vergaat,
algemene waarheid i.p.v. een persoonlijke overde aarde mag alleen de stof hebben, die ik haar verschuldigd ben,
[weging
Schenk ik¹) mijn ziel aan jou, mijn zaligheid²).
mijn ziel, het betere deel, komt u toe:
¹)
Wat je met¹) mij verliest is dode huid²),
¹)
zo hebt gij dan louter ’s levens droesem verloren,
over het schenken en in welke vorm
[spreekt het distichon!
²) stoplap
aan!
²) pars pro toto van vertaler
Een wormenmaal, de droesem van mijn leven,
de prooi der wormen, mijn dode lichaam,
Een miezerige messentrekkersbuit,
de laffe buit van een schurkenmes,
(metafoor verloren)
Te min om jou als aandenken te geven.
te verachtelijk om door u te worden herdacht.
Van waarde is mijn ziel, hier diep van binnen;
De waarde daarvan is datgene wat het behelst,
naïeve formulering
En die vereeuwigt jou in deze zinnen.
ouwe koek, vertalen is de boodEn dat is de ziel, en die blijft samen met u bestaan.
[schap (en zeker de clou)!!!
Peter Verstegen
Maar wees gerust: rekent de dood mij in
Maar wees voldaan: wanneer dat wrede arrest
het gedicht moet bij dichter blijven!
Als zijn fataal bevelschrift is geschreven,
Dat geen borgtocht kent mij zal meesleuren:
wreed vonnis wordt betekent
Dan vindt mijn leven bij mijn lied gewin
biedt! (aan de vriend, die daarom voldaan /
mijn leven biedt met deze regels een fantastische rente,
[gerust mag zijn, r.1)
Dat ter herdenking bij jou is gebleven.
die ter nagedachtenis voor altijd bij u zal blijven.
zal blijven!!
Als jij het overleest, vind* je weer heel
Wanneer gij ze opnieuw leest, dan ziet gij weer
zou moeten zijn: zie je weer dat het belang[rijkste deel aan u was opgedragen
Die jou gewijde helft¹) terug van mij²);
¹)“heel die helft” / zie aantekening ²) verdat het belangrijkste deel aan u was opgedragen;
[dwaalde bijvoeglijke bepaling bij helft
De aarde krijgt mijn stof, dat is haar deel,
de aarde mag alleen de stof hebben, die ik haar verschuldigd ben,
Het beste deel* van mij, mijn geest, krijg jij²).
mijn ziel, het betere* deel, komt u toe:
¹) deel… deel… ²) schenking pas in distichon!
(er worden slechts 2 objecten vergeleken)
Wat jij verliest is ’s levens povere rest,
zo hebt gij dan louter ’s levens droesem verloren,
¹) Wormen ten prooi, als ’t lijf gestorven is²),
de prooi der wormen, mijn dode lichaam,
¹)
de
²)
strijdig met de context!
De laffe buit van een rabauw met mes
de laffe buit van een schurkenmes,
ritme? / metafoor? (“met mes” nú overbodig”)
En veel te min voor jouw gedachtenis.
te verachtelijk om door u te worden herdacht.
mijn!!
Maar van belang is wat van binnen zit,
De waarde daarvan is datgene wat het behelst,
vanbinnen
En altijd bij jou blijft, en dat is dit.
En dat is de ziel, en die blijft samen met u bestaan.
Aantekening:
Behalve dat heel die helft een naïef geformuleerde aanduiding is, mag men zich afvragen of de lezer begrijpt
waarop zij betrekking heeft. Vertaler loopt vooruit op de regels 7/8, waar de dichter onderscheid maakt tussen de
stof die hij aan de aarde verschuldigd is en zijn ziel die hij – in deze regels verwoord – aan de vriend wijdt. Op de
6e regel spreekt hij alleen nog maar van het belangrijkste deel, om daarna te verklaren wat hij daarmee bedoelt!
Gerard Messelaar
Maar wees getroost; ben ik straks heengegaan,
Maar wees voldaan: wanneer dat wrede arrest
Als¹) ’t vonnis viel²), dat onherroep’lijk is,
dat geen borgtocht kent mij zal meesleuren:
¹)
nadat!
²)
is voltrokken
Dan is mijn vers de winst van mijn bestaan
mijn leven biedt met deze regels een fantastische rente,
En ¹) blijft u bij tot een²) gedachtenis.
¹)
dat!! blijft bij u
die ter nagedachtenis voor altijd bij u zal blijven.
[ning 2
/ zie aanteke²)
te mijner
Wanneer gij dat herleest, dan ziet g’ook weer
Wanneer gij ze opnieuw leest, dan ziet u weer
Het deel, dat u is toegewijd geweest.
dat het belangrijkste deel aan u was opgedragen;
De aarde heeft slechts recht op ¹) stof, niet meer ²) ¹) mijn!
de aarde mag alleen de stof hebben, die ik haar verschuldigd ben;
Doch dat wat waarde heeft,
hebt gij*, mijn geest.
mijn ziel, het betere deel, komt
²) komma!
te voorbarig en binnen de con-
u toe:
[text zeer
verwarrend!!
Wat gij verliest, is slechts de drab van ’t leven;
zo hebt gij dan louter ’s levens droesem verloren,
Mijn lichaam, aas, de wormen toegesmeten.
de prooi der wormen, mijn dode lichaam,
metafoor van vertaler
De willige buit het moord’naars mes¹) gegeven³)
de laffe buit van een schurkenmes,
¹)
En waard alleen, dat gij het zult vergeten.
te verachtelijk om door u te worden herdacht.
ingevoerde, misplaatste ironie, die
[het distichon verzwakt!
Wat waarde heeft is dat wat het omhult
De waarde daarvan is wat het behelst,
ritme
En het is dat wat gij behouden zult.
en dat is de ziel, en die blijft samen met u bestaan.
zéér slap ritme / springt het begrip ziel nog
[wel uit déze tekst tevoorschijn?
moord’naarsmes
[moordenaarsmes
²) het
neemt!!
Aantekening: De zin op de 3e regel heeft een naamwoordelijk en die op de 4e regel een werkwoordelijk
gezegde. Dat betekent dat zij niet op het onderwerp kunnen worden samengetrokken en in de 2e zin het
onderwerp moet worden herhaald, eventueel aangeduid door een voornaamwoord (“blijven bij” bovendien beter
dan “bijblijven”).
Maar omdat de dichter schrijft dat de rente (winst) van zijn leven (bestaan) bij de vriend zal blijven, past hier
beter de bijvoeglijke bijzin: dan is mijn vers van mijn bestaan de winst, die bij u blijft…
H.J. de Roy van Zuydewijn
Wees blij¹) als eens die brute²) arrestatie
Maar wees voldaan: wanneer dat wrede arrest
¹) volstrekt
mij zonder kans op borgtocht grafwaarts zendt;
dat geen borgtocht kent mij zal meesleuren:
dan dank ik aan dit vers nog deze gratie
onjuist!
²) gewelddadig, beest[achtig
verloren metafoor
misinterpretatie!!
mijn leven biedt met deze regels een fantastische rente,
dat het steeds bij je blijft als monument.
maar zó zit het origineel niét in eldie ter nagedachtenis voor altijd bij u zal blijven.
[kaar: niét om dié “reden”!!
Zie aantekening m.b.t het 1e kwatrijn!
Als jij dit *) lezen zult, is wat je leest
opnieuw!
Wanneer gij ze opnieuw leest, dan ziet u weer
Het deel dat ik aan jou heb toegewijd;
had
/
niét “het deel van dit gedicht”,
dat het belangrijkste deel aan u was opgedragen;
[maar
van “mijn leven” (r.3!)
Als ¹) aarde keert tot aarde, zal mijn geest,
¹) mijn ²) vertaler verhakkelt het 2e kwatrijn!
de aarde mag alleen de stof hebben, die ik haar verschuldigd ben,
Mijn beste¹) deel, van²) jou zijn voor altijd³).
mijn ziel, het betere deel, komt u toe:
¹)
Zo dan verlies je ’s levens vunze rest,
betere
²)
vóór
³) ingevoerd
vreemde draai (géén Nederlands idioom)
zo hebt gij dan louter ’s levens droesem verloren,
De prooi van wormen, mijn dood overschot,
de prooi der wormen, mijn dode lichaam,
prachtig pleonasme!
De laffe buit van een misdadig mes,
de laffe buit van een schurkenmes,
metafoor van vertaler (zo heb je ook voedzame
[messen)
Zo laag dat ’t jouw herinnering ¹) bespot²).
te verachtelijk om door u te worden herdacht.
¹)
aan mij
²)
zou bespotten /
[ridicule metafoor
Van waarde¹) is ²) maar wat innerlijk beklijft³) – ¹) daarvan ²) alleen ³) de vriend
De waarde daarvan is wat het behelst,
[krijgt de ziel dus in dat vieze “zakje” mee?
En dat is dit, dat altijd bij je blijft.
wat!!
En dat is de ziel, en die blijft samen met u bestaan.
Aantekening:
De vertaler komt in het 1e kwatrijn niet verder dan het geijkte beeld: “de dichter gaat heen, zijn vers blijft
bestaan” en gaat volledig voorbij aan de specifieke tekst van sonnet 74 die leidt naar dit distichon!
Lucas Numan
Maar wees voldaan: wanneer dat wrede arrest,
Maar wees voldaan: wanneer dat wrede arrest
dat borgtocht afwijst, ruw mij sleurt van de aard’:
dat geen borgtocht kent mij zal meesleuren:
bombast (rijmdwang)
mijn vers behelst mijns levens interest,
mijn leven biedt met deze regels een fantastische rente,
voorgoed te mijner heug’nis u bewaard.
die ter nagedachtenis voor altijd bij u zal blijven.
Als wéér gij ’t leest, dan ziet gij hoe ‘k oprecht
Wanneer gij ze opnieuw leest, dan ziet u weer
aan u, lief, wijdde het wezenlijkste deel:
dat het belangrijkste deel aan u was opgedragen;
de aarde ontvangt mijn stof, haar goede recht,
de aarde mag alleen de stof hebben, die ik haar verschuldigd ben,
maar ‘t beter part, mijn ziel, is uw aandeel.
mijn ziel, het betere deel, komt u toe:
Zo derft gij louter ’s levens residu,
zo hebt gij dan louter ’s levens droesem verloren,
de prooi van ’t wormenheer, mijn dode romp,
de prooi der wormen, mijn dode lichaam,
de buit van ’t mes van laagstaand individu,
de laffe buit van een schurkenmes,
en voor mijn nagedachtenis te lomp.
te verachtelijk om door u te worden herdacht.
De waarde ervan is wat erin verblijft:
De waarde daarvan is wat het behelst,
dat is mijn ziel, en die met ú beklijft.
En dat is deze ziel, en die blijft samen met u bestaan.
rime riche (met bedwongen accent)

Download Report