Bas Marimba, Een stukgeslagen kerstverhaal voor slagwerkers

Bas Marimba, Een stukgeslagen kerstverhaal voor slagwerkers
Toen ze me vroegen of ik mee wilde om Bas Marimba op te halen, dacht ik in
eerste instantie: “Kan die jongen zelf niet komen?” Maar het was slecht weer en
Limburg is ver weg. Ik zei dat ik als schrijvende niet-slagwerker wel verslag wilde
doen van dit nieuwe lid van de harmonie. “Dan is Bas Borsje niet meer de enige
Bas van onze club” realiseerde ik me in het busje vol met niet-schrijvende
slagwerkers. (volgens de ledenlijst zijn er drie Bassen. red.)
Bas bleek geboren in Limburg in het plaatsje Ittervoort vlak bij Thorn waar het het
hele jaar door wit is. Aangekomen bij een gebouw, net iets groter dan Odeon, wist meneer Adams al
dat we kwamen. Meneer Adams is de vader van Bas? Ik begon er steeds minder van te begrijpen.
Vervolgens kwam Albert van 't Brabantsorkest, wat een originele achternaam. Was dat de leider van
de kindercrèche of de onderwijzer van Bas. Ik weet immers niet hoe oud hij is.
Albert van 't Brabantsorkest leidde ons rond door het gebouwtje en na twee uur
hadden we gezien hoe ze pauken maakten en blaasinstrumenten ontwierpen en
repareerden. De cameraslagwerker mocht niet overal filmen maar ik als
schrijvende niet-slagwerker mocht kennelijk alles vragen en zo niet, dan deed ik
dat toch.. Dus vroeg ik in mijn onschuld bij het aanschouwen van de nieuwste
paukenset: “Mogen we in Vriezenveen testorkest zijn”. “Da’s ne goeie” zei Albert
van 't Brabantsorkest in onvervalst Brabants. Jammer dat ze dat in Limburg niet
verstaan. Tenslotte liepen we door een hal waar het naar palissanderhout rook.
Hier worden o.a. de onderdelen voor Bas Marimba gemaakt zei Albert van 't Brabantsorkest. Zou
Bas Marimba dan het kerstkindje zijn. Die is toch ook op een raadselachtige manier gemaakt.
Eindelijk gingen we dan na een vermoeiende tocht door het gebouwtje naar Bas. We kwamen in een
grote kamer. Het licht ging aan, niet zo romantisch als de kerstster maar het wees ons wel de weg
naar Bas Marimba.
"Dit is ‘m" zei Albert van 't Brabantsorkest. Acht slagwerkers, één slagwerkster en
de schrijvende niet-slagwerker gingen er omheen staan en werden sprakeloos. "Zie
je wel" dacht ik: "Het is toch waar. Het kerstkindje komt naar Vriezenveen!" Het
kindje stond er stilletjes bij en zei niets. Opeens hoorde ik een zacht stemmetje
zeggen: “Hit me with your limbostick”. Hoor ik dat goed? Vervolgens werd ik op
mijn schouder getikt door een slagwerker met bijna alle slagwerkpapieren die er
bestaan. Het is een C-marimba of ook wel een vijfoctaafsmarimba. Mijn hele
droom aan flarden. Bas is dus een ordinair slagwerkinstrument. Gewoon te koop bij
meneer Adams. En toch is hij uniek. Volgens Albert van 't Brabantsorkest zijn er slechts twee
gemaakt. Eén staat er bij een Duitse slagwerkster en deze gaat naar …… Vriezenveen!!! Helaas
denkt meneer Adams erover om er volgend jaar nog twee ter wereld te laten komen. Ds's mooi voor
het kerstverhaal van 2011 bleef ik volhouden. Om nog even in hemelse sferen te blijven
produceerde Bas Marimba zo’n mooi bronsgroeneikenhouten geluid dat de enige slagwerkster in ons
midden er spontaan verliefd op werd.
Vervolgens werden alle slagwerkers losgelaten in Drum World, het walhalla voor
slagwerkers. De slagwerker met een rijbewijs kreeg met veel moeite de meute
weer bij elkaar. Daarna zette de slagwerker met de meeste bevoegdheden ergens
een handtekening onder waardoor Bas mee mocht naar Vriezenveen en van mijn
kerstverhaal niets meer overbleef
Of toch wel. Het is een kerstkindje maar dan één op wielen. Hij staat veilig in zijn
stal bij de Vriezenveense Harmonie. Tijdens de nieuwjaarsreceptie op zaterdag 1
januari mag u misschien heel devoot even in de stal kijken naar het ….. Kerstkindje.
Prettige kerstdagen en een muzikaal 2011