Basketbalslagroomtaart

Senna Corteyzer
6A
Heilig Hart St-Trudo
‘Basketbalslagroomtaart’
‘Daar gaat hij, daar gaat hij! En hij scoort! Senna Corteyzer doet het! Hij brengt zijn
basketploeg aan de top!’
Boef! Ik schrik wakker. Ik ben nat van het zweet. Oké, niet dat ik zwem in mijn bed maar
toch… Was dit een verzinsel of een voorteken? Ga ik van mijn ploeg de grote winnaar
maken?
Ik ben zenuwachtig. Als ik kon, ik zou mijn nagels volledig afknabbelen. Ook die van mijn
tenen. Alhoewel, praktisch zou dat niet zijn. Toch maar niet proberen!
Straks is het zover. Zal het ons lukken?
Voor de eerste keer zal een Belgische jeugdploeg het opnemen tegen een Amerikaanse
jeugdploeg. Hun coach is Michael Jordan! Dat alleen al maakt me krampachtig. Oei, het is
weer zover: hollen naar het toilet…! Verdorie, het toiletpapier is op!
Mamaaaaaaaaaaaaaaa!!!
Michael Jordan, niet te geloven! Zo’n held, een speciaal iemand voor het basket. Hij zal daar
straks staan langs de zijlijn. Hij zal ook mij zien spelen. Stel je voor dat hij mijn hand komt
schudden na de match en me feliciteert met mijn schitterende shots! Of neen, misschien
wordt het wel een afgang…
Ik moet me gewoon vastklampen aan mijn droom van vannacht.
11:00 uur, het is bijna tijd! Dadelijk vertrekken naar de plaats waar het allemaal gaat
gebeuren. Naar die enorme grote sporthal waar we straks hopelijk als kampioen buiten
zullen wandelen.
Ik spurt van de trap, spring over het laatste gedeelte van de trapleuning en maak een salto.
Bam! Met mijn twee voeten stevig op de grond. Ik ben er klaar voor. Laat maar komen,
Michael Jordan!
Gauw wat powerfood: vier bananen. (Die slagroomtaart is voor straks.)
Hier sta ik dan, aan de overkant van de sporthal. Wow, de vlaggen hangen uit aan de ingang.
De rode loper ligt uitgerold en honderden supporters staan alvast te juichen.
Ik zie mijn ploegmaten toekomen, van links en van rechts. We omarmen elkaar in een kring
en roepen onze kreet: ONE TEAM!
Krijsende meisjes roepen voor een handtekening, bodyguards houden opdringerige fans op
afstand. We lijken wel sterren en de match moet nog beginnen!
De zaal zit overvol. Muziek speelt luid. We betreden het basketveld. Het publiek roept en
zingt. De sfeer is super!
Michael Jordan komt ons de hand schudden. Hij trilt van de zenuwen.
De match is spannend vanaf de eerste minuut. Wij scoren, zij scoren, wij scoren, zij scoren, …
Het publiek wordt er bijna gek van!
De laatste seconden: gelijke stand. Ik dribbel naar voren aan 30 kilometer per uur. Het lijkt
wel of ik zweef. Ik hoor niets meer en zie enkel nog de bal en de ring. Ik spring 2 meter hoog
om de bal door het net te laten glijden. Opeens een hand die mijn rechterwang hard raakt.
Pats! Ik hoor weer. Het publiek schreeuwt het uit: ‘Fout, fout, fout!’ De scheidsrechter fluit
vrijworpen. Iedereen in de zaal staat recht, klapt in de handen en roept: ‘Senna, Senna,
Senna, …!’ Nu moet het gebeuren… Als ik nu scoor, winnen we! Ik zweet, heb een droge
mond en klamme handen. Ik concentreer me, sluit even mijn ogen. Ik buig diep door mijn
knieën en werp de bal… Neen, het kan niet waar zijn! De bal raakt de rand en botst het
publiek in. Een grote ‘OOHH’ klinkt door de zaal. Nog één kans, nog één keer mag ik een
vrijworp nemen. Ik besluit mijn tweede worp te nemen vanop 10 meter afstand. Het wordt
heel stil. Je kan een speld horen vallen, een muis horen lopen en zelfs een scheetje horen
ontsnappen… Ik kijk naar de bal. Ik kijk naar de ring. Ik denk al even aan mijn slagroomtaart.
En dan gooi ik de bal … Floep, door het netje!
Het hele publiek stormt het veld op. Ik word omarmd en gekust. Ik word in de lucht
gezwierd. Iedereen roept mijn naam. We hebben gewonnen, we zijn kampioen!
Ik draai me even om en zie hem staan: Michael Jordan. Zijn ogen zijn heel gezwollen, het
snot loopt uit zijn neus. Ik ga naar hem toe. Zijn lip trilt. Ik geef hem mijn truitje. Hij snuit zijn
neus erin. Dan kijkt hij op en zegt: ‘Senna, you are amazing!’ Oh mijn God, hij vindt me
geweldig!
En ik besef dat het dus geen droom was. Dit is echt! En nu: slagroomtaart.
Basketbalslagroomtaart!
-------------------------------