SPECIAL Anja Segers Licht, geluid en een inspirerende ruimte: meer heeft glaskunstenares Anja Segers niet nodig om een installatie te maken. “Ik ben eigenlijk beeldhouwster. Werken met glas is iets wat zeer spontaan is gegroeid. Ik hou van de transparantie. Als je boetseert, kun je aanpassingen aanbrengen, terwijl werken met glas definitief is. Het is een hard eind product en ik probeer het zachter te maken door er kleur en organische vormen in te verwerken. Glaskunst nodigt uit tot aanraken, maar het materiaal verbiedt dat min of meer”, vertelt Segers. www.anjasegers.be The Love Field Waarom beschouw je glas als een kunstvorm en niet als een ambacht? Kunst gaat veel ruimer dan een ambacht. Ambacht gaat over technische perfectie, in kunst kun je een verhaal en een concept kwijt. Kunst hoort thuis in musea en musea zijn de enige grote culturele instellingen die installaties aankopen. Ik hoop stiekem dat een van mijn installaties ooit in een museum collectie wordt opgenomen, zodat mijn werk intact kan blijven. Wat bedoel je met ‘intact’? Glasliefhebbers kopen afzonder lijke stukken aan, omdat ze niet zozeer geïnteresseerd zijn in een installatie. Wanneer iemand interesse toont in een welbepaald uniek object, trek ik de installatie uit elkaar, totdat er uiteindelijk alleen losse objecten overblijven. Dan is het tijd om nieuw werk te maken. Mijn stukken worden gedistribueerd via een aantal galeries en interieurwinkels in België, en in Nederland ben ik aangesloten bij de Vrienden van Modern Glas, een verbond van glasverzamelaars. Beheers je de techniek van het glasblazen? Jazeker, maar ik blaas mijn stukken niet zelf. Ze zijn te zwaar en daarom laat ik ze uitvoeren door meester-glas blazers die de techniek perfect beheersen. Met glas kun je eindeloos experimenteren, maar je moet wel exact weten waar je naartoe wilt, want glasblazen is prijzig. Mijn favoriete stuk is The Love Field, dat de menselijke relaties en emoties verbeeldt.
© Copyright 2024 ExpyDoc
