Het zwartboek - FNV voor zorg

“Mw. J heeft een blauw oog en een blauwe plek. Omdat ze niet zelf op zou staan na een valpartij
is het vermoedelijk een klap in haar gezicht geweest. Niemand heeft gezien wat er gebeurde.
Maar Mw. Is eerder op haar gezicht geslagen( door mede-cliënt). We hebben twee huiskamers en
twee gangen en een Atrium. Werkelijk moet er toezicht zijn op deze plekken, maar dat is
praktisch gezien onmogelijk. Door nevenactiviteiten( zorghandelingen) is er vaak maar 1 persoon
voor alle ruimte tegelijk aanwezig. Of soms niemand. Terwijl er op onze afdeling veel
gewelddadige incidenten plaats vinden. Afschuwelijk voor de cliënten , de familie en voor ons
zorgmedewerkers.”
”
“Familie riep ons vanmiddag bij terminale bewoner, deze bewoner lag met zijn benen door de
bedhekken, bij hun aankomst. Bewoner is gelukkig niet uit bed gevallen, maar was wel mogelijk
geweest. Door minimale personeelsbezetting tussen 16.00 uur en 18.00 uur maar 2
personeelsleden op 30 mensen aanwezig! Onvoldoende tijd om extra controle bij deze terminale
bewoner uit te voeren! Hierdoor schaam ik mij tegenover familieleden en voelt het dat ik
tekortschiet! Maar heb maar 1 paar handen en voeten.”
“Ik begon om 14.30 uur mijn dienst, om 15.30 uur werd ik ineens ingehaald door een collega, die
net haar dienst begon, zij trof daar een mevrouw aan die aan het stikken was en al blauw aanliep.
Een collega van de andere unit was ook al aanwezig en heeft gelukkig, door middel van de
heimlich het stuk appel eruit gekregen, waarna we mevrouw haar nazorg op haar eigen kamer
konden geven. Deze situatie is gekomen doordat collega’s van de dagdienst tot 13.30 uur
ingepland stonden, waardoor er dus zeker twee uur geen toezicht was. Er bleven twee
verzorgenden over op 36 mensen , waardoor er één unit altijd onbemand is. We waren als
avonddienst met twee om 14.30 uur en één om 15.30 uur, ook dan is er één unit onbemand,
omdat er overgedragen moet worden , mensen verschonen en uit bed moeten, dus stonden we
met twee verzorgenden en de derde in aantocht. Zo heeft er een gat van 2 uur kunnen ontstaan
en dus een onveilige situatie.”
“Ik werk al 23,5 jaar in Wijckersloot waarvan de laatste 8,5 jaar op dezelfde afdeling in het vaste
dienstrooster. Per 1 maart 2015 word ik in de teamflex gezet, zonder overleg! Enkel een
mededeling, ik heb geen plaats meer voor jou in het vaste rooster, je moet flexen. Hoe dit gaat met
rechten en plichten geen idee, je hoort niets!”
De voorbeelden aan de binnenzijde van de omslag zijn vier van de 211 bewijzen die de
vakbondsgroep van de FNV zorg & welzijn binnen Marente in een korte tijd van twee weken
verzameld heeft om aan te tonen dat het niet goed gaat met de kwaliteit van zorg binnen Marente.
De vakbondsgroep heeft deze bewijzen verzameld over de periode van 30 januari t/m 13 februari
2015 ter ondersteuning van de eisenbrief die op 16 februari 2015 is overhandigd aan de Raad van
Bestuur.
De vakbondsgroep vindt dat Marente zich te weinig oog heeft voor de mensen die zorg nodig hebben
en zorg verlenen. Binnen Marente moet elke beschikbare euro naar de zorg gaan. Immers, de
primaire taak van een zorginstelling is zorg verlenen en daar moet ook de volledige financiële
prioriteit van Marente liggen. Geld voor zorg moet naar zorg! Op dit moment gebeurt dat
onvoldoende. De zorgmedewerkers spreken daar ook de verantwoordelijk staatssecretaris van Rijn
op aan, die de regie moet pakken als zorginstellingen niet het maximale geld wat zij krijgen voor zorg
aan zorg besteden. Dit is immers het gevolg van het beleid dat van Rijn voert met betrekking tot het
organiseren van de zorg.
Opvallend in dit zwartboek is dat veel misstanden worden veroorzaakt door chronisch
personeelstekort en de inzet van een flexibele schil in het rooster. Dat een tekort aan personele inzet
een desastreus effect heeft op de kwaliteit van zorg is evident. Immers, hoe minder personeel, hoe
minder zorg en aandacht er aan de cliënten gegeven kan worden. Maar ook de flexibele schil die
onlangs is ingevoerd heeft een zeer negatieve impact op de continuïteit en daarmee op de kwaliteit
van zorg: als zorgverleners zelf moeten ‘shoppen’ naar hun uren op andere afdelingen dan zijn zij niet
bekend met de cliënten op de desbetreffende afdeling. Niet alleen is het vaste personeel daardoor
meer bezig met het inwerken van deze collega’s en het controleren van de werkzaamheden, ook is er
een grotere kans op fouten omdat de cliënten onbekend zijn.
Daarbij geldt dat het tekort aan personeel en de maximale flexibiliteit die van het personeel wordt
verwacht ook een zeer grote aanslag betekent op de arbeidsomstandigheden en de balans werk /
privé. Veel zorgverleners geven aan dat zij niet voldoende rust krijgen en daardoor zowel geestelijk
als lichamelijk overbelast raken. Daarbij geldt dat werken in de zorg al zeer onregelmatig was en dat
deze verdere flexibilisering grote gevolgen heeft voor het privéleven van het personeel.
Zorgverleners zijn mensen die hun werk met hard en ziel doen, maar het zijn ook mensen met die
hun partner / gezin zo nu en dan nog eens willen zien: het zijn gewoon mensen met recht op een
privéleven.
Kortom: de nood is hoog en het is eigenlijk al vijf over twaalf. De vraag is hoeveel agressie, onrust,
valpartijen, vereenzaming en onhygiënische toestanden er nog getolereerd worden.
Ten slotte moet worden opgemerkt dat de zorgwerkers die hebben meegewerkt aan dit zwartboek
er geen plezier aan hebben beleefd. Het noteren van misstanden waar je dagelijks mee te maken
hebt, is erg confronterend. Toch zagen de zorgwerkers het als hun plicht om deze misstanden te
documenteren. Zij en hun cliënten zijn immers de enigen die werkelijk weten hoe het er aan toe gaat
en welke structurele misstanden er plaats vinden in de zorg.
1.) Voedingsassistentes en afdelingsassistentes zijn afgeschaft. Moet door het team zelf worden
opgelost. Niet iedereen neemt daar zijn verantwoording in. Hele continuïteit is weg . Soms
krijgen de bewoners (te) weinig drinken, eten gaat soms te gehaast, waardoor de bewoners
geen volledige intake hebben: m.b.t. kleding, dit blijft nu soms weken liggen , wordt te laat
gemerkt of raakt zoek. Gevolg: klachten van familie. Verder nauwelijks tijd om zorgdossiers
te lezen, maar er wordt wel verwacht dat je werkt volgens zorgleefplannen.
2.) Om alle kamers maar te vullen bij ons worden verschillende mensen hier naar toegebracht
die hier niet horen. Er wordt van alles aan families van bewoners dingen beloofd, die niet
waar te maken vallen , bijvoorbeeld vast personeel , maar er zijn dagelijks uitzendkrachten of
flexwerkers van een andere locatie. Op de tweede etage heerst agressie doordat er een
echtpaar met veel onrust woont die elkaar verbaal gek maken, hier hebben andere bewoners
last van en worden hier boos en onrustig van, dit duurt al maanden en hier wordt niks
aangedaan. Het is gewoon wachten tot er een bewoner zo boos wordt. Want wanneer het te
laat is, worden er dingen gedaan.
3.) Ik stond op een afdeling waar veel onrust was. Twee personeelsleden op 20 bewoners in de
avonddienst. Mijn collega (niv. 3) was druk met de arts en geeft mij (niv. 2) medicatie voor
een zeer onrustige bewoonster. Die collega zegt echter in alle drukte de naam van een
andere bewoonster aan wie ik de pillen moet geven, waardoor de verkeerde bewoonster de
medicatie krijgt. Als er meer personeel ingezet kan worden, ontstaan er minder chaotische
situaties waarin dit soort dingen kunnen gebeuren.
4.) Vanwege personeelstekort zijn er dagen waarop de bewoners niet gedoucht worden.
Simpelweg omdat er geen tijd voor is. Al er wel gedoucht wordt, zijn er bewoners die soms
pas om 11.30 uur uit bed worden gehaald. Bewoners die laat uit bed komen, hebben vaak
een nat bed omdat ze te laat naar het toilet worden gebracht of een inco aanhebben die
verzadigd is omdat ze te laat verschoond worden.
5.) Er is gewoon te weinig personeel. Voedingsassistenten en afdelingsassistenten worden
afgeschaft, er is te weinig toezicht, er gebeuren dingen die anders niet zouden gebeuren.
6.) Ik werk 18 uur, ben 11 jaar in dienst, altijd basisrooster gehad. Ben nu teamflexer geworden.
Er zijn geen uren meer voor mij onverwachts. Ik kom moeilijk aan uren. Ze willen continuïteit,
collega daardoor 5 avonden achter elkaar. Er is veel spanning tussen personeel, hier hebben
de bewoners ook last van. Bewoners erg onrustig. Weinig personeel, veel zieken. Familie die
boos zijn omdat we, volgens hen, geen goede zorg geven: - veel onrustmedicatie – agressie altijd druk - geen leuke dingen kunnen doen met de bewoners - bewoners door druk, niet
gelijk geholpen worden, dus incontinent - hygiëne (is erg vies)
7.) Naast mijn dienst was ik oudste van dienst. De centrale was stuk, buitenlijnen kwamen op
mijn pieper, alleen te beantwoorden bij de balie op de afdeling. Daar iedere keer naar toe.
Collega dat overgenomen tijdens het pillen delen. Er was buiten iemand gevallen, kwam door
defect centrale bij mij op de pieper, dus bewoner beneden opgevangen. Iemand op andere
afdeling ontdekte medicijnfout beneden, telefonisch opgelost. Andere afdeling iemand
benauwd, saturatiemeter gehaald en gebracht. Arts gebeld p/o zuurstofcilinder gehaald en
aangesloten. Andere afdeling belde en hadden arts nodigi.v.m. lage pols. Op eigen afdeling
iemand gewond had met schotels gelopen, laten vallen, zij had ze opgeraapt. Hield deze
stevig vast, allerlei sneetjes in de hand. Mic ingevuld, mailtje naar familie!!! En dan nog je
“gewone” werk erbij doen!!!
8.) Wanneer je collega oudste van dienst draait, gebeurt het regelmatig dat je langere tijd alleen
de bewoners naar bed moet brengen. Het is laats zelfs gebeurd dat mijn collega 1 ½ uur van
de afdeling was en mijn andere collega alleen in de huiskamer moest blijven voor toezicht. Ik
heb toen bijna alle bewoners alleen naar bed gebracht. Gevolg: ik heb nu last van mijn rug.
Dit komt regelmatig voor.
9.) Door alle bezuinigingen en daardoor personeel tekort is er weinig tijd en zicht op bewoners.
Hierdoor is de geleverde zorg onder de maat en gebeuren er onnodige incidenten; valpartijen –bewoners met slechte intake – agressie- onrust. Meer personeel zou welkom
zijn.
10.) Het opleiden van leerlingen is een drama. Er is geen tijd om met leerlingen te gaan zitten en
ze goed op te leiden.
11.) Door te weinig personeel steeds meer medicatiefouten.
12.) Bewoners kunnen niet naar het toilet krijgen een groter systeem. Bewoners worden soms
niet gewassen, geen tijd, te kort aan personeel. Geen aandacht voor bewoners, tekort tijd.
13.) Alle punten zijn van toepassing, door de bezuinigingen, ontstaan er onveilige situaties door
alle punten. Mensen krijgen minder vocht binnen door uur mindering personeel. De mensen
krijgen niet de aandacht die ze verdienen.
14.) De bewoners kregen weinig zorg, soms kan je alleen korte wasbeurtjes geven. Toiletrondes
schieten er soms bij in. Bewoners krijgen te weinig aandacht.
15.) Bewoners krijgen sneller onrustmedicatie, terwijl met extra aandacht misschien veel onrust
voorkomen kan worden. Dus extra personeel zou erg fijn zijn.
16.) Doordat er te weinig personeel is, krijgen de bewoners te weinig aandacht.
17.) Geen of niet voldoende toezicht in de huiskamers, veel tekort aan personeel. Bewoners die
niet zelfstandig kunnen eten, daar is erg weinig tijd en aandacht voor.
18.) Door te weinig personeel is er geen toezicht meer, personeel kan geen aandacht meer geven
aan bewoners, gevolgen agressie, valpartijen, geen eten kunnen aanbieden. Personeel ziek;
langdurig overbelast. Veel onrustmedicatie gegeven. Graag meer personeel! Veel onrust
onder personeel, ieder wil toch graag uren werken. Dus geen ontslagen, voorheen was er
voldoende personeel . Onder personeel druk en onrust, bewoners de dupe.
19.) Door alle bezuinigingen en daardoor het personeelstekort is er weinig tijd en zicht op
bewoners. Hierdoor is de geleverde zorg erg onder de maat! Gebeuren er onnodige
incidenten; valpartijen- bewoners met slechte intake (voeding/vocht)- agressie etc. Hoog tijd
dat er verandering komt.
20.) Door te weinig personeel aan bed, heb je minder tijd voor de bewoners om ze voldoende
aandacht te geven.
21.) Dat de mensen in Den Haag (regering) geen flauw idee hebben wat er in de zorg gebeurd
(werkvloer). Er is geen tijd meer om bewoners een klein beetje extra aandacht te geven.
Teveel werk met veel minder handen. Onze bewoners verdienen dit niet.
22.) Doordat er weinig tot geen toezicht is (vooral niet in de ochtend) kunnen de bewoners gaan
lopen, ook degene die valgevaarlijk zijn.
23.) Op maandag 2 februari had ik een late dienst. Ik was een kwartier voor aanvang aanwezig.
Ben gelijk aan het werk gegaan want ik trof een hele drukke afdeling aan waar veel bellen
gingen! Het bleek dat een collega extra was komen werken omdat er op deze dag 2!!
Ziekmeldingen waren waardoor mijn collega ’s morgens met 4 flexwerkers moest werken. Ik
heb veel compassie met mijn collega’s die in deze stressvolle situatie moesten werken.
24.) Daar er weinig aandacht is omdat er teveel zaken, buiten de bewoners om, ook geregeld
moeten worden, (bijv. was/ linnen opruimen, bestellingen doen, administratie enz.) merken
de bewoners dat er geen “tijd” is en gaan ze zich irriteren. Dit levert agressie onderling op.
25.) Doordat er personeelstekort is, worden de activiteitenbegeleiders vaak ingezet voor
bijvoorbeeld het toezicht houden en ontbijt verzorgen in de huiskamer. Hierdoor hebben ze
minder tijd voor het werk waarvoor ze zijn aangenomen, namelijk activiteiten doen met de
bewoners. De verzorgenden hebben hier ook geen tijd voor, waardoor er minder activiteiten
doen met de bewoners. De verzorgenden hebben hier ook geen tijd voor, waardoor er
minder activiteiten voor de bewoners worden gedaan.
26.) Er wordt alleen het hoognodige schoongemaakt, of bij een ongelukje. Maar verder is het heel
smerig op de afdeling omdat wij van de verzorging hier niet aan toe komen en de
schoonmaakdienst w.s. ook niet. Erg onhygiënisch allemaal. Meer uren (personeel) om beter
schoon te maken.
27.) Er wordt steeds meer gekort op personeel en veel cliënten geven aan zich vreselijk te
vervelen. Dit is ook zo. Mijn hart breekt, oplossing zou kunnen zijn: een vaste
voedingsassistente die op de huiskamer staat en een activiteitenbegeleider die leuke dingen
met de mensen onderneemt.
28.) Er wordt soms, doordat de druk te hoog is, medicatie vergeten
29.) Door sluiting verzorgingshuis, verlies ik mijn baan als verzorgende niveau 3 IG.
30.) Door op de PG afdeling te bezuinigen op de voedingsassistentes wordt er nu door de zorg de
voedingstaken ingevuld en wordt verwacht dat ze dit bij de zorgtaken doen. Waardoor
minder toezicht en motivatie tijdens de maaltijden.
31.) Door verandering van nachtdienst zitten bewoners zonder toezicht in de nacht. Moeten bij
vallen of bij toiletbezoek lang wachten op hulp.
32.) Door bezuinigingen op diverse afdelingen en sluiting verzorgingshuis, ben ik als flexpool
medewerker genoodzaakt om mijn werkplek verder in afstand te zoeken.
33.) Ik werk 24 uur per week. Zorginstelling verdwijnt. Er zijn te weinig banen om elders te
werken. Echtgenoot is ouder en heeft alleen AOW, moet zelf nog ongeveer 5 tot 6 jaar
werken.
34.) Te weinig aandacht voor de bewoners, weinig te doen en geen tijd omdat er te weinig
personeel is, de bewoners gaan zich vervelen, worden chagrijnig en worden agressief.
35.) Geen voedingsassistentes meer in de huiskamers in de ochtend. De verzorging verzorgt een
cliënt en smeert een boterham in de huiskamer en gaat weer verder met de zorg. Cliënten
zitten alleen in de huiskamers, dit zorgt voor onveilige situaties; - verslikken – valgevaargeen goede observatie eet/ drinkmomenten cliënten.
36.) Daar er zoveel administratief werk bij gekomen is, is er weinig tijd om aandacht te geven aan
de bewoner.
37.) Doordat de hostelmedewerkster en de voedingsassistenten weg zijn, komt er veel meer werk
voor ons bij. Bestellingen keuken opruimen, bestellingen doen, kleding opruimen en linnen.
Ook bestellen van kleding komt erbij, hierdoor krijgen de bewoners minder aandacht en
lopen sommigen administratie achterstand op. Nu blijkt ook de huishouding minder op de
afdeling te zijn waardoor ook die taken voor ons worden.
38.) Door de bezuinigingen geen voedingsassistent meer. Hierdoor geen tijd en toezicht op de
intake voeding. Als AB-er er is moet deze de keukendienst draaien zonder de nodige kennis.
39.) De hoge werkdruk komt niet ten goede van de gezondheid van het personeel. Even iets
alleen doen omdat collega ook druk bezig is. De pauzes kunnen vaak niet doorgaan omdat er
dan niemand op de afdeling is, terwijl het je eigen tijd is. Van de werkdagen van 8 uur er 7
maken terwijl je in de praktijk er wel 8 uur maakt, omdat je een collega niet in de steek wil
laten.
40.) Familielid van 97 jaar wil graag in een zorginstelling. Vorig jaar geïndiceerd. Mevrouw was te
goed (slecht ter been en slechtziend!). Dit jaar is besloten dat mevrouw op de wachtlijst mag!
Verwachte wachtlijst 2 jaar!
41.) Na 7 ½ jaar gastvrouw te zijn geweest, werd mijn baantje gestopt, werd toen niveau 2 in de
zorg met de nodige pijn; klachten schouder/ nek e.d. In oktober kregen wij een ander
basisrooster, met mijn kleine contract kwam ik weer als gastvrouw in de huiskamer en met
nodige zorgverrichtingen, eind december kreeg ik te horen dat mijn basisrooster weer
veranderd en dat ik per 1 februari weer 6 uur diensten moet gaan draaien in de zorg, niet
wetende wat er nog meer veranderd. Dit alles wordt telefonisch medegedeeld, niet op
papier!
42.) Door het draaien van oudste-diensten in de nacht word je soms weggeroepen voor situaties
op andere afdelingen. Hierdoor laat je de bewoners over aan iemand die de mensen niet
kent en ook niet weet waar ze liggen (demotica) Ik vind dit een onveilige situatie.
43.) Te weinig tijd en aandacht om eten te geven. Bewoner eet niet direct alles op en dan wordt
het weggehaald. Hetzelfde geldt voor het vocht.
44.) Mijnheer loopt in een luier en je kan zien dat die vol zit. Mijnheer is onrustig en wil niet gaan
zitten. Even geen tijd om te verschonen!
45.) Het ontbijt wordt neergezet nadat de cliënt gewassen is en dan ga je weer verder om de
volgende cliënt te verzorgen. Het gebeurd soms dat de cliënt het niet opeet. Ook gebeurd
het dat een medebewoner het dan opeet. Er is niet of nauwelijks toezicht of hulp bij het
eten.
46.) Het gebeurd regelmatig dat de bewoner lang in hetzelfde incontinentie materiaal zit, door
de kleine bezetting schiet de toiletronde er wel eens bij in.
47.) Door continu te kort aan personeel/ verzorging op de vloer zie je overal op alle vlakken
achteruitgang. Je hebt te weinig tijd om de bewoners te verzorgen daardoor kan een
douchebeurt vaak niet doorgaan, door tijdgebrek komt de wisseling en toiletronde in het
gedrang en is de kans op doorliggen veel groter. Door personeelstekort is er te weinig
toezicht overdag en ’s avonds, daardoor is er een onveilige situatie, bewoners vallen of
krijgen handgemeen met elkaar, ook door agressie door te weinig aandacht al met al een
algehele achteruitgang van kwaliteit van zorg.
48.) Ik heb 10 jaar lang in een basisrooster mee gedraaid en ineens pas ik er niet meer in, samen
met een paar andere collega’s. Er staan wel diensten open maar niet genoeg. We worden
team-flex gemaakt, allemaal vaag onder het mom van economisch belang en gezond
roosteren. Gezond? Iemand moet 5 avonden achter elkaar. Niveau 2 geen pauze meer.
Iedereen wordt gewoon ingeroosterd, niet gekeken naar de wensen zoals bijv. oma die op
bijv. de dinsdag op kleinkind past, kan niet meer omdat ze dinsdag moet werken , wordt
gewoon ingeroosterd. Hoop onrust op de afdeling, bewoners merken dit ook en familie. Door
alle bezuinigingen moet alles snel snel snel ….geeft sneller onrust mede omdat je geen tijd
hebt om bij ze te zitten.
49.) Vanwege bezuinigingen moesten de voedingsassistenten weg. Dit betekent dat er 2
verzorgenden op 10 bewoners staan en zij de bewoners moeten helpen met de ADL maar
ook met de maaltijden. Dit is erg onhygiënisch. Zo sta je iemand te wassen en zo sta je
iemand zijn/haar brood te smeren. En dit terwijl iedereen naar een verplichte bijeenkomst
moest over hygiëne.
50.) Doordat er te weinig personeel is die aandacht en rust kan bieden aan mensen die dat nodig
hebben, door bijvoorbeeld een kwartiertje individueel bij iemand te gaan zitten of een
wandelingetje te gaan maken zodat ze even hun energie kwijt kunnen raken. In plaats
daarvan wordt er dan onrustmedicatie gegeven. Dit voelt zó niet goed.
51.) Er was een bewoonster gevallen uit bed. Hierdoor had ze haar heup gebroken en werd ze
opgenomen in het ziekenhuis. De bedoeling was dat ze terug zou komen naar de afdeling,
maar de familie hield dit tegen. Reden hiervoor was het feit dat wij, als afdeling, niet de
mogelijkheden hadden (vooral geen tijd) om mevrouw de zorg te geven die zij nodig had.
52.) Geen toezicht in huiskamer, waardoor er een cliënt een heupfractuur gekregen heeft.
53.) Twee cliënten die bij elkaar op één kamer liggen, kunnen elkaar niet luchten of zien. Dit
escaleerde op een gegeven moment tijdens de broodmaaltijd, waarbij de ene cliënt de ander
te lijf wilde gaande met een mes. Doordat ik een gevoel had dat er iets aan de hand was en ik
mij omkeerde om te kijken wat er was, kon ik gelukkig erger voorkomen maar er zou eigenlijk
constant toezicht moeten zijn.
54.) Schade aan inboedel en gebouw. Het beleid van de organisatie is dat cliënten zoveel
mogelijk bewegingsvrijheid hebben om te gaan en staan waar ze willen. Daar staat tegenover
dat: er minder personeel op de afdelingen staan en activiteitsmedewerkers zijn
wegbezuinigd. Hierdoor ontstaat minder toezicht en begeleiding met als gevolg schade zoals:
leuningen die van de muur worden afgerukt, tv’s die overgoten worden met koffie, deuren
die worden ontzet en regelmatig verstopte toiletten door inco’s. Kortom onnodige
reparatiekosten en gevaarlijke situaties voor cliënten en personeel. De oplossing is simpel.
De personele bezetting en/of activiteitmedewerker meer inzetten (terugdraaien) zoals het
was in 2014.
55.) Bewoners worden gedwongen te verhuizen, omdat het verzorgingshuis eind 2017 dichtgaat.
Bewoners willen dit niet maar zijn bang dat ze niet meer kunnen kiezen als ze tot het laatst
blijven. De gemiddelde leeftijd is 90 jaar van de bewoners. Sommige bewoners kiezen er nu
voor om niet behandeld te worden bij ziekte omdat ze liever hier eerder sterven dan nog te
moeten verhuizen.
56.) Er ontstaat onveilige situatie in het verzorgingshuis doordat de nachtdienst veranderd is.
Oude situatie nachtdienst niv.3 IG vast op onze locatie. Nieuwe situatie- zwerfkracht van PG
die aan ons vastzit niv.2 zit nu op onze locatie, zij moet ook rondes lopen in het PG huis.
Daardoor zijn onze bewoners in het verzorgingshuis uren alleen zonder toezicht. Dit geeft bij
bewoners een onveilig gevoel.
57.) Geen nachtdienst komen opdagen door foutieve planning. Nachtdienst van de andere
afdeling moest nu twee afdelingen in de gaten houden dus totaal 40 bewoners op twee
onrustige afdelingen (onveilige situatie ontstaan). Geen verschoningsronde en andere
werkzaamheden. Aandacht aan onrustige bewoners kan niet worden gegeven, waardoor
valgevaar aanwezig is ook verbale en non-verbale agressie neemt toe. Doordat er niet
verschoond kan worden, neemt huidirritatie toe zoals kapotte huid door urinezuur.
58.) Bewoner pakte ons al enige dagen bij de polsen beet en probeerde te bijten. Bewoner was
door rustig te praten wel te kalmeren waardoor hij losliet. Deze dag was anders. Mijnheer
was niet te kalmeren door verzorgende zelf maar moest door iemand anders worden
gekalmeerd. Mijnheer vroeg om melk, die gaf ik. Terwijl ik het geef, pakt hij het aan en gooit
het op tafel en pakt mij bij mijn polsen, trekt mij half over tafel en kruk. Ik was alleen in de
woonkamer. Collega was iemand aan het helpen in slaapkamer. Gelukkig kwam
medebewoner te hulp. Geen fijne werksituatie, waren collega’s ook echt bang voor escalatie.
59.) Doordat er veel onrust is, vooral in de namiddag en begin van de avond; sommige bewoners
worden agressief en gaan vaak slaan. Een bewoner was wat onrustig en liep hard te roepen.
Andere bewoner begon zich te irriteren en begon deze bewoner zo vast te pakken met
gevolg dat arm opengehaald werd. Kan dat voorkomen als er meer personeel is die continu
in de huiskamer aanwezig is om dit soort incidenten te voorkomen.
60.) Een bewoner die slecht loopt, was gaan lopen. Er was geen toezicht omdat wij bewoners
naar bed aan het helpen waren. Bewoner is gevallen en viel tegen een pilaar aan met haar
hoofd. Dit kon voorkomen worden als er wel toezicht was om deze bewoner weer naar haar
plaats te begeleiden. Nu waren wij te laat.
61.) Goede, hard werkende en gemotiveerde collega's worden ontslagen, minder handen aan het
bed, urenspreiding over de dag, onderbezetting. Zeer ontevreden bewoners, over tijden uit
bed komen
’s morgens, klachten van familie en mantelzorgers.
62.) Zwerfwacht is wegbezuinigd, collega's van verschillende etages mogen elkaar nu helpen. Dit
houdt in dat er op verschillende etages cliënten zijn met bewegingsmelders, waar je als je op
een andere etage moet helpen, niet op tijd bij de cliënt kan zijn als melder afgaat. Dit houdt
concreet in dat het valgevaar gaat toenemen. In een organisatie die reclame maakt voor
hoogst persoonlijke zorg is dit erg dubieus. Achteraf kun je hulp inschakelen van het mobiele
verpleegkundige team, maar het houdt per definitie in meer werk dat kan voorkomen door
de zwerfwacht weer in te zetten.
63.) Doordat er flink bezuinigd op personeel sta je er vaak alleen voor, vooral bij ziekte, geen tijd
voor de bewoner meer, schandalig!!
64.) Collega's krijgen geen vast contract of verlenging. Dus personeelstekort, flexpool overbezet,
Uitzendkrachten zeer beperk.t Vast personeel steeds mailtjes om extra te komen werken.
alleen interne vacatures, probleem wordt verschoven, Dus te weinig tijd, aandacht voor de
bewoners, overbelaste werknemer doordat er flink bezuinigt op personeel sta je er vaak
alleen voor, vooral bij ziekte, geen tijd voor de bewoner meer, schandalig!
65.) Door te weinig personeel moet je onder flinke werkdruk medicatie delen, onrust cliënten kan
niet worden afgenomen door aandacht verzorgenden, waardoor er meer onrustmedicatie
wordt toegediend. Als cliënten vallen moeten ze in de nacht lang wachten op de grond
omdat er maar één verzorgende aanwezig is.
66.) Het komt voor dat je helemaal geen pauze hebt. Ook tijdens een achturige werkdag. De tijd
dat je pauze zou moeten houden krijgen we niet uitbetaald.
67.) Verminderde motivatie en moedeloosheid bij personeel. Elke dag te hoge werkdruk en thuis
niet meer kunnen ontspannen omdat je overal te moe voor bent. Er tegen op zien om weer
te gaan werken. Het is echt lopende band werk geworden. Alleen de lopende band loopt te
snel en er zit geen stopknop op.
68.) Dagelijks te hoge werkdruk en iedereen heeft er last van. Hierdoor geestelijke en lichamelijke
overbelasting. Dit heeft ook privé zijn weerslag.
69.) Doordat wij te snel moeten werken en hierdoor onrust uitstralen komt er eerder agressie bij
de bewoners. Door hun onbegrip vangen ze alleen ons ongeduld op. Als wij tijd kunnen
nemen en rust uitstralen kan dit enorm helpen.
70.) Vastzetten in een autogordel op stoel omdat er geen toezicht is en we niet mee kunnen
lopen. Hetgeen wel nodig is i.v.m. valgevaar. Ook moeten wij door personeelstekort mensen
eerder aar bed brengen.
71.) Regelmatig zelfs natte onderlakens omdat mensen te laat uit bed worden gehaald.
Smetplekken door te lang natte inco’s aan.
72.) De laatste mensen komen pas rond 11.30 uit bed terwijl de eerste alweer moeten plassen.
Vaak geen tijd om mensen te douchen of te wassen.
73.) We hebben geen tijd meer om iets schoon te maken bijvoorbeeld keuken, stoelen badkamer
enz.
74.) We hebben een tekort aan hulpmiddelen of de hulpmiddelen werken niet. ZO hebben we
een tekort aan onder andere alarmsystemen of de alarmsystemen werken niet. Ook hebben
we een niet / slechtwerkende tillift.
75.) We hebben een griepvirus op de afdeling. Meer dan 50% van de cliënten is ziek. Er staat
daarbij maar 1 ipv 2 of meer verzorgende op de woongroep. Ivm toezicht in de gezamenlijke
ruimtes heeft de verzorgende geen mogelijkheid tot observeren / monitoren van de situatie
van de zieke patiënten en zij ontvangen hierdoor amper geen eten / drinken en worden ook
niet verschoond. Bedden kunnen ook niet naar gezamenlijke ruimte worden verplaatst ivm
ruimtegebrek.
76.) Zorg moest op 10-2 worden opgestart met 3 personen terwijl we normaal starten met ons
vijven. Dit betekende voor mij een enorme toename van de werkdruk omdat ik als
verantwoordelijke taken moest overnemen van de verzorgenden en de verzorgenden
moesten bewoners dat ze (weer niet) konden douchen. Belachelijk!
77.) We hebben op 11-2-2015 nog steeds geen rooster voor februari.
78.) Wij hebben steeds minder uren en het werk is hetzelfde. Je moet het met steeds minder
personeel doen. Voorheen waren wij in het weekend met 3 personen zodat wij de warme
maaltijd konden klaarzetten voor de bewoners, nu moet ik dat alleen doen. Tegenwoordig
moet je alles tegelijkertijd doen; eten delen, afwassen en tafels dekken.
79.) Als oudste van dienst werd ik gebeld dat er geen nachtdienst was op kompas E. Ik heb
iedereen gebeld, maar kon niemand bereiken. Ons waarnemend teammanager had ook geen
oplossing. De zwerfwacht en de wacht van kompas D en de oudste van dienst hebben hand
en span diensten verleend. Veel tijd en energie erin gestoken, terwijl het volgens mij op de
dag al duidelijk was dat er een nachtdienst dubbel gepland stond.
80.) Door te weinig personeel is de werkdruk erg hoor. Bewoners kunnen hierdoor niet direct
geholpen worden en worden incontinent. Ook zijn veel bewoners onrustig omdat ze iets
willen. Andere bewoners worden hier weer onrustig van en beginnen ook te schreeuwen en
te roepen, waardoor onrustmedicatie wordt voorgeschreven, terwijl dit voorkomen kon
worden. Ook komt het vaak voor dat bewoners de vroeg uit bed willen moeten wachten tot
er tijd is voor personeel. Er wordt per dag bekeken welke bewoner er vandaag vroeg uit mag,
wie heeft er vandaag dus geluk. Soms komen bewoners 11:30/12:00 uur uit bed, waardoor
familieleden hier soms teleurstellen en boos op reageren. Daarnaast is het niet hygiënisch.
Het is te vies voor woorden, er wordt met alleen water schoongemaakt.
81.) Ben nu werkzaam als toezicht in de huiskamer. Straks moet ik volledig de zorg weer in. Het
stukje aandacht wat ik nu kan geven vervalt helemaal. De bewoners zitten eenzaam in de
huiskamer, zonder aanspraak en toezicht. Sommige bewoners maken al ruzie om een
rollator, met alle gevolgen van dien.
82.) De cliënten worden na de ADL naar de huiskamer begeleid en zitten daar voor de rest van
dag. De activiteiten begeleiders kunnen niets extra’s voor ze doen omdat zij de keukens in
moeten omdat de voedingsassistenten wegbezuinigd zijn. Tijd om even bij een cliënt te zitten
of te praten is er niet want de boel moet ook gesopt worden onder werktijd, ook moeten er
bestellingen gedaan worden omdat de hostel wegbezuinigd is.
83.) Op een dag heb ik ineens verschillende functies erbij gekregen: een boterham smeren voor
een cliënt, in het loopje door iemand op en van de toilet halen, en zo van het toilet even wat
inschenken voor wie wat extra wil drinken. Het komt de hygiëne niet ten goede. In de
ochtend wordt het toilet door de schoonmaak schoongemaakt, maar later moeten we ook
een doekje over de wc halen, omdat het tegen de middag alweer sterkt vervuild is.
84.) Door te lang te wachten op hulp en de hoge werkdruk die de bewoner ook voelt worden zij
onrustiger. Hebben daardoor vaker onnodig onrust medicatie nodig.
85.) Door het vervallen van de voedingsassistenten is er minder zicht op wat er gegeten wordt.
Tijdens het ontbijt ga je weer terug de kamers op om te wassen wat betekend dat de
bewoners alleen zitten en je dus niet weet of er gegeten wordt of dat er een medebewoner
zich te goed doet aan een boterham van een ander. Bewoners vallen af.
86.) Doordat er weinig aandacht en tijd is ontstaat er veel onrust en gaan bewoners lopen. Dit
geeft weer irritaties wat zich regelmatig uit in agressie.
87.) Er wordt een dubbele controle gevraagd voor bepaalde medicatie. Door tijdgebrek wordt dit
vaak niet gedaan en aan het eind van de avonddienst nog een handtekening gezet zonder dat
je het gecheckt hebt. Waardoor je toch fouten kan maken. De handtekening wordt dan later
gezet omdat hete erg druk is met avondeten, bellen, ed. Door de werkdruk moet het even
snel gedaan worden. Je wordt vaak gestoord word tijdens medicatie delen, waardoor
medicatie ook laat bij bewoners worden gebracht, dus laat ingenomen, waardoor eventuele
medicatie van de volgende gift dicht op elkaar zitten. Er is geen goede verdeling van de
medicatie per dag.
88.) Ik had echtgenoot van dhr. Aan de telefoon voor een voorbereiding van een MDO. Mw.
vertelde dat haar man 1 euro moet betalen voor de krant voor te laten lezen. Dit doet hij 3
keer per week omdat hij zelf niet kan lezen, klassieke muziek kost 2,50, ed. Tijdens het
gesprek stelde ik voor om te blijven eten met haar man in het restaurant. Mw gaf aan dit niet
meer te kunnen betalen door alle kosten die zij hiermee maakt.
89.) Ik kan niet me aandacht geven aan de bewoners, ik loop alleen op 18 bewoners!
90.) Bewoners kunnen niet op tijd naar het toilet in verband met te weinig personeel op de
werkvloer.
91.) Verbaal worden de bewoners agressief.
92.) Afdeling is vies in verband met het wegvallen van de ondersteunende diensten met
personeel weer zelf bedden opmakenwaardoor er nog minder tijd is voor bewoners.
93.) Collega krijgt op woensdag een telefoontje dat ze niet meer ingeroosterd is want er zijn
geen uren meer.
94.) Op 30 januari was er nog geen rooster voor de maand februari.
95.) Op 3 februari kon er niet gedoucht worden omdat er niet genoeg zorgpersoneel was
ingeroosterd. Helaas kwam dus bij een aantal de wekelijkse douche beurt te vervallen.
96.) Bij veel bewoners ruikt het erg naar urine omdat; incontinentiemateriaal te lang in de
emmer blijft zitten en omdat mensen niet vaak genoeg verschoond worden.
97.) Bewoner drukt op alarmbel en duurt half uur voor er iemand komt kijken.
98.) Er zijn voor het vaste personeel geen uren beschikbaar, Op 10-2 avonddienst zorg 1 vaste
kracht en 2 uitzendkrachten.
99.) Vannacht kwam een heer uit bed, helemaal drijfnat. Had geen goede incontinentiemateriaal
aan. Door de drukte van de avond is dit niet goed gedaan. Hulp is ingeroepen door de
zwerfwacht dhr. Werd erg onrustig omdat het even duurde voordat ze er was.
100.)
Een slecht werkende domotica. Dit levert veel irritatie en spanning op. Dit loopt al
tijden nog steeds niet in orde. Wanneer gaat dit bedrijf betalen voor dit falend domotica
gebeuren?
101.)
Arts had via de mail een medicatiewijziging doorgegeven maar we hebben geen tijd
gehad om de mail te lezen.
102.)
Er zijn geen voedingsassistentes meer dus minder vochtintake en toezicht hierop, ook
het volgen van dieten gaat vaak mis.
103.)
In mijn laatste avonddienst 2 bewoners hun zo nodig rustgevende medicatie moeten
geven. Dit had voorkomen kunnen worden als de dienst van 18.00 tot 21.00 uur niet is
komen te vervallen door de bezuinigingen
104.)
Er is weinig aandacht voor de bewoners. Dit gebeurd elke dag, de mensen vervelen
zich vreselijk. Hebben het daardoor niet naar hun zin en willen naar huis. Ook gaan ze
hierdoor veel sneller achteruit in plaats van te herstellen.
105.)
Onveilige situaties. Dit gebeurd elke dag omdat er onvoldoende toezicht is.
106.)
Overlast voor omgeving. Vaak zij de mensen veel te druk en worden niet
gerustgesteld of afgeleid waardoor ze overlast aan medebewoners zorgen.
107.)
Mw. V. is een valgevaarlijke cliënt net uit het ziekenhuis vanwege een heupbreuk, zij
is gaan staan in de wc en kreeg ‘hulp’ van een mede cliënt ik zag het per toeval gebeuren. Er
was op dat moment geen personeel, die dag waren er 2 van de zorg en 1 activiteiten
begeleider in de keuken. We waren allen in de zorg bezig er was op het moment geen
toezicht.
108.)
Met 2 personeelsleden starten en eigenlijk de hele dag op 13 cliënten is absurd. Om
9 uur gaat er iemand de medicijnen delen en de andere collega gaat dan de rest van de
cliënten verzorgen. Er is veel speciale zorg op de afdeling; transitie en revalidatie, veel
zorgvraag. Wat je niet kan bieden. Hebben nauwelijks pauze gehad en de laatste bewoner
was pas om 11.30 uur uit bed. Terwijl de middaglunch om 12.30 begint. Er ontstond een
onveilige situatie, door geen toezicht; een cliënt was zelf naar de wc gegaan wat niet
verstandig was a een heupvalbreuk.
109.)
Veel onrust op de afdeling door een cliënt wat voor veel aandacht vergt, wat je niet
kan geven.
110.)
Uitzendkracht die in 1 zorginstelling is weggestuurd door verdenking van ouderen
mishandeling, zij wordt vervolgens op een andere locatie gewoon weer ingepland, binnen de
zelfde organisatie. Veel cliënten komen zwaar overstuur terug van hun ADL zorg en geven
aan dat de uitzendkracht ‘gemeen’ is. Communicatie binnen de organisatie voorkomt dit
soort incidenten.
111.)
Ik ben mijn baan nog niet kwijt maar door de absurde bezuinigingen ben ik niet zeker
van de zaak. Geen baan betekend geen inkomen en uiteindelijk kans dat ik in de schulden
kom, mijn huis moet verkopen en mijn kinderen geen toekomst kan bieden. Er is nu al een
ontzettend scheef inkomensverschil. Directe zorg wordt onderschat en onderbetaald in
vergelijking met de management functies en ICT, Bezuinig daar!! En laat de mensen op de
afdelingen en groepen aan het werk.
112.)
Doordat de bewoners hun ontbijt krijgen na de ochtend verzorging maar de
zorgmedewerkers direct verder moet met het uit bed halen van andere bewoners is er geen
controle of de bewoner zijn/haar ontbijt op eet (of het ook door hunzelf is genuttigd). Door
hun dementie en heftige onrust gaan veel bewoners weer lopen, vergeten hun ontbijt te
nuttigen en eten andere bewoners het eten van andere op! Dit geld ook voor de drankjes. Of
mensen gaan het drinken door hun eten gieten. Zwaardere dementie wordt nog zwaarder
onderschat.
113.)
Doordat er griep in huis heerst worden de grote gezamenlijke activiteiten zoals kerk,
de vrijdagmiddag afsluiting, ed. Bewoners zijn boos en verdrietig omdat ze zich vervelen. Er is
geen vrijwilliger die op de afdeling komt.
114.)
Er zijn geen voedingsassistenten meer in de huiskamer en of andere toezicht in de
vroege ochtenduren. Indien in de huiskameer een stoelalarm afgaat wordt deze in de
slaapkamers (waar ’s ochtend mensen geholpen worden met wassen en aankleden) niet
gehoord. Dit levert (bijna) valpartijen op.
115.)
Door de inkrimping van de uren van de activiteiten begeleiding (voorheen, 1 uur per
bewoner per week, nu 32 voor 40 bewoners) minder professionele aandacht en een
verminderd aanbod aan activiteiten. Diverse collega’s zijn boventallig verklaard. Familie
participatie moet hierin een grote rol gaan spelen. Het aanbod van activiteiten in de
recreatiezaal is hierdoor ook minder geworden.
116.)
Er wordt veel beroep gedaan op mantelzorgers. De ene voelt zich verantwoordelijk
om te ondersteunen. De ander vindt dat ze genoeg eigenbijdrage betalen voor
vader/moeder. Sommige mantelzorgers willen overal bij helpen (koffie schenken, bewegen,
fruitdelen, wandelen, bloemschikken, uitstapjes, etc.) Overbelasting is een groot probleem.
Met namen voor de oudere familieleden, mensen met een drukke baan en gezinnen.
117.)
Afgelopen weekend voor het eerst met z’n vieren begonnen, normaal is het 5,
voorheen 6 medewerkers. Van de 4 gingen erom 10 uur 2 naar huis. Met z’n tweeën over
terwijl je nog aan het wassen bent kan echt niet, van die 2 die weggaan zou er één tot 13 uur
moeten blijven. Ik als gediplomeerde moet tegen 11.30 op 3 afdelingen eten delen en
medicijnen delen. Om 12.30 moet er iemand met een tillift naar bed. Ik trof het die dag niet
want had iemand die nog naar school gaat tot april (verkorte opleiding niveau 2), hiervoor
zat ze tot januari in de voeding. Ze mag nog niet met tilapparaten werken en ik heb veel
mensen met tilapparaten moeten helpen, zij heeft alleen toe gekeken. In het weekend heb je
ook de grote afwas van de etenskarren erbij te doen, ’s middags iemand douchen, afwasjes
bij de bewoners doen, iemand op toilet helpen… Je bent zo moe om 15.30 uur als je naar
huis mag.
118.)
Na twee dagen werken er twee achteraan gekregen, dus vier dagen van 7 tot 15.30
uur. Dit draai ik al jaren niet meer. Twee dagen van te voren wordt het rooster van februari
omgegooid.
119.)
Bij de dienst welzijn zijn door boventalligheid : 1 activiteiten begeleider 24 uur
boventallig; een andere 8 uur en een derde 16 uur boventallig. Bij 2 activiteiten begeleiders
die 63/64 zijn is voorgelegd of het niet eens tijd wordt voor pensioen. Het welzijn van de
bewoners wordt hierdoor sterk verminderd, er zijn minder activiteiten en door middel van
coaching wordt er van familie en vrijwilligers meer inzet verwacht. Dit wordt niet positief
ontvangen!
120.)
Ik werkte op de dag dat er een nieuwjaarsreceptie was voor de bewoners. Ik werkte
’s morgens met 4 personen (collega’s) er was 1 zieke collega. Ik was de enige gediplomeerde
en werkte met 2 helpende + 1 flexer. Om 10.00 uur kregen we 1 uurtje hulp van 1 persoon.
Om 11.00 uur kwam e teammanager en vroeg welke stappen ik had ondernomen. Ik heb van
mijn teammanager geen hulp gekregen en haar verder die dag niet meer gezien, totdat alle
teammanagers op E1 bijeen kwamen om naar de nieuwjaarsreceptie te gaan om 15.00 uur!
121.)
Afgelopen week was er een avond met 1 LL en een uitzendkracht die voor het eerst
was en dus de bewoners niet kent. Deze moest de medicatie verzorgen. Er is een bewoner
terminaal, familie vroeg om extra. Deze uitzendkracht kent niet de situatie en hebben het
doorgespeeld naar de nachtdienst. Omdat de uitzendkracht hier onbekend was en zijn tijd
nodig had voor de medicijnen, moesten mijn collega en ik het werk wat normaal met 3
personen gebeurt nu bijna allemaal met z’n tweeën doen.
122.)
Door minder personeel wordt de werkdruk hoger, aan beide kanten ontstaat irritatie.
Er worden fouten gemaakt, dingen worden vergeten.
123.)
Op onze afdeling krijgen wij soms klachten van familie van bewoners dat we de
“extra” middag verstrekking, zoals kwark of kaasstukje of bijvoedingsflesjes niet altijd aan
onze bewoners geven, wanneer zij hier hulp bij moeten hebben!! Het probleem is dat op de
afdeling om deze tijd tussen 16.oo uur en 18.00 uur maar 2 personeelsleden aanwezig zijn op
30 bewoners. Het ontbreekt ons simpelweg aan tijd!! Oplossing: meer personeel,
keukenzuster meer bevoegdheid geven zodat zij dit niet alleen neer mogen zetten.
124.)
Familie riep ons vanmiddag bij terminale bewoner, deze bewoner lag met zijn benen
door de bedhekken, bij hun aankomst. Bewoner is gelukkig niet uit bed gevallen, maar was
wel mogelijk geweest. Door minimale personeelsbezetting tussen 16.00 uur en 18.00 uur
maar 2 personeelsleden op 30 mensen aanwezig! Onvoldoende tijd om extra controle bij
deze terminale bewoner uit te voeren! Hierdoor schaam ik mij tegenover familieleden en
voelt het dat ik tekortschiet! Maar heb maar 1 paar handen en voeten.
125.)
Er zijn op onze afdeling al meerdere bewoners verbaal-agressief tegen personeel
geworden, doordat bewoners te laat uit bed komen, bewoners zijn dan tussen 11.00 uur en
12.00 uur uit bed gehaald! Dit is met een personele bezetting van 6 op 30 bewoners. Met de
genomen bezuinigingen wordt dat met 5 medewerkers op 30 bewoners, per 1 maart. Dan
worden sommige bewoners waarschijnlijk ’s middags pas uit bed gehaald. Noemen we dat
“hoogstpersoonlijke zorg”??? Het moet niet gekker worden!!
126.)
Door verhoogde werkdruk komt het vaak voor dat iedereen nog bezig is met de
ochtendzorg, maar dat de bewoners die wel op tijd geholpen zijn, al weer terugkomen en
bellen om naar het toilet te gaan. Dit brengt personeel in een lastige keuze. Situaties: 1e ,
doorwassen tot iedereen uit bed is? 2e , even stoppen met wassen om bewoners toch op tijd
naar toilet te kunnen laten gaan, met gevold dat andere bewoners nog later uit bed komen!
3e , vaak maken “slimme bewoners” bij de kapper, tandarts of activiteitenclub vroeg
afspraken omdat ze dan op tijd uit bed gehaald worden, hoe gaan we daar mee om? Keuzes
die eigenlijk niet zouden moeten voorkomen.
127.)
Doordat we met steeds minder personeel moeten werken, terwijl de zorg van de
bewoners alleen maar zwaarder wordt, worden er regelmatig foutjes gemaakt bij medicatie,
vooral bij nieuw op gestarte medicatie (die niet in “baxter” zit). Als voorbeeld bewoner start
met antibioticakuur en moet op een “aparte” tijd om 15.00 uur een tablet krijgen, dit wordt
dan door drukte op afdeling vergeten / over het hoofd gezien. Vaak wordt dit bij latere
medicatieronde wel opgemerkt en ingehaald, maar het personeel zou rustig de tijd moeten
hebben om zijn/haar werk te doen, bijvoorbeeld geen gillende piepers in je zak tijdens
medicatie delen!
128.)
Allerlei calamiteiten bij patiënten op de afdeling, zoals iemand een hartinfarct. Een
andere patiënt die hartklachten dacht te hebben. Iemand verdacht van urineweginfectie.
Ook normale werkzaamheden moesten doorgaan. Door te kort aan personeel werd urine de
volgende dag pas gestript. Mevrouw moest eenmalig gekatheteriseerd worden.
129.)
Slechte communicatie binnen de stichting. Ook arts had zich in de ochtend ziek
gemeld. Toen wij eind van de middag een arts nodig hadden was er nog geen andere arts
geregeld.
130.)
Te weinig bezetting. Er moeten medicijnen worden gedeeld. Tegelijkertijd mensen op
de po. Ik heb het weekend mensen gewassen met magnetronwashandjes, anders red je het
niet.
131.)
Van 15.45 uur tot 16.45 uur met twee collega’s gestaan i.p.v. drie. Hierdoor lagen er
rond etenstijd nog veel cliënten op bed. Client lag in urine en ontlasting. Cliënten waren
ontevreden over deze situatie.
132.)
Ik werk(te) 24 uur per maand. Dat is nu 22 uur per 4 weken in een basisrooster en 12
uur flexibel per 4 weken. Ik zie niet mijn “vaste” vrije dagdeel terug dat we moesten
opgeven. Ik ga nu in de piekuren werken en vrees voor mijn baan als er een volgende
ontslagronde komt. Ik ben 50 jaar en kostwinner. Bewoners / cliënten / zorgvragers vrezen
voor de huidige maatregelen ook voor hun zorg en toekomst.
133.)
07.00 uur, ziekmelding collega, met gevolg dat we met 5 collega’s starten, waarvan 1
hoogzwangere ( doet medicatie en lichte zorg). 10.30 uur, collega valt flauw in de huiskamer
en gaat een uur later ook naar huis. Blijven er 4 collega’s over. 11.00 uur, oudste van dienst
moet in overleg met afdelingsarts. Er blijven dus 3 collega’s wassen, resultaat dat we om
12.15 uur klaar waren met de laatste bewoners uit bed halen en direct door moesten met
het delen van de warme maaltijd! Bij een bewoner stond, toen familie kwam om 11.00 uur,
medicatie + ontbijt nog, familie terecht boos! Dat we door ziekte met minder mensen
opstarten is niet te voorzien, maar dat per 1 maart de bezetting teruggaat naar 5, dus
“normaal” is een schande!!
134.)
Ik heb vakantie aangevraagd in mei en deze niet gekregen! In de zomervakantie heb
ik een week vakantie ingeleverd. Om toch vakantie te kunnen krijgen hebben wij een
vakantiebespreking gehouden, waar uiteindelijk uit bleek dat wij “genoodzaakt” waren om
een week in te leveren!! Klopt niet volgens de cao!
135.)
Door minder zorg op de afdelingen/ groep en toenemende taken is er steeds minder
aandacht voor de mensen. Door activiteitenbegeleiding (AB) minder uren te laten maken of
van de activiteiten af te halen, wordt er veel minder beroep gedaan op lichamelijke en
cognitieve functies van de dementerende mens/ bewoner. Hierdoor raken ze functies veel
sneller kwijt. De AB-er is een professie die wordt onderschat in kwaliteit. Een kwaliteit die je
van vrijwilligers en mantelzorgers niet kan en mag vragen. De zorg krijgen steeds meer taken
waardoor zij ook geen tijd hebben voor activiteiten. Zij zijn hier ook niet voor opgeleid.
Bewoners raken in een sociaalisolement! Oplossing: veel meer AB-uren. AB is veel meer
therapeutisch dan begeleidend.
136.)
Deze 2 items vallen wat mij betreft onder 1 noemer. Mensen met dementie in een
verpleeghuis op dit moment hebben veelal ernstige vormen van dementie. Dit neemt veel
meer toe, gezien het feit mensen slechter binnen zullen komen omdat ze langer thuis
moeten wonen. Door sterk afgenomen personeel kunnen mensen te weinig geholpen
worden met toiletgang of verschonen. Sommige mensen denken nog zelfstandig naar het
toilet te kunnen in een rolstoel. Gaan alleen naar het toilet, staan alleen op uit de stoel met
een behoorlijk risico op vallen. Vergeten dat ze net zijn geweest en zonder genoeg personeel
en toezicht is dit niet te voorkomen. Door deel te nemen aan activiteiten is er afleiding en
hoeven soms niet vaak naar het toilet, ook dat vergeten ze. Kortom: meer AB
(activiteitenbegeleiding).
137.)
Dagelijkse kost dat we tot ± 11.30 bezig zijn met bewoners uit bed halen. Terwijl de
bewoners dit zelf niet prettig vinden. Te weinig handen aan het bed! Laatste tijd is er nog
meer extra werk doordat bedden opmaak team en afdelingsassistente weg zijn bezuinigd.
138.)
Cliënten moeten langer wachten om geholpen t worden bij wassen , kleden , uit bed
komen en toiletgang. Client kwam met klein decubitus plekje binnen en heeft nu een grote
decubitus wond op de stuit. Te weinig aandacht voor cliënten waardoor deze onrustig
worden en aandacht gaan vragen wat de verpleging niet kan bieden. Personeel van deze
organisatie raakt hun kwijt, deze mensen werken soms al meer dan 25 jaar voor deze
organisatie.
139.)
Onveilige situatie door onkunde van onbekende werkkrachten. Gevolg: uitzendkracht
loopt over de gang met cliënt met heupfractuur, uitzendkracht doet dit zonder overleg met
verzorgende. Oplossing: meer vast personeel, open diensten tijdig oplossen.
140.)
Op de open afdeling X heeft de zorg geen tijd om de handen van de cliënten te
verzorgen. Mensen die niet in staat zijn om hun eigen nagels te knippen, frustreren zich hier
enorm over. Ooit was er een vrijwillige manicure, maar nu zijn de faciliteiten in een
niemandsland verdwenen. Taak voor mantelzorgers? Die heeft niet iedereen. Oplossing: de
zorg meer tijd bieden dit soort taken op zich te nemen. Of : manicure vanbuiten het huis
aantrekken.
141.)
Mw. J heeft een blauw oog en een blauwe plek. Omdat ze niet zelf op zou staan na
een valpartij is het vermoedelijk een klap in haar gezicht geweest. Niemand heeft gezien wat
er gebeurde. Maar Mw. Is eerder op haar gezicht geslagen( door mede-cliënt). We hebben
twee huiskamers en twee gangen en een Atrium. Werkelijk moet er toezicht zijn op deze
plekken, maar dat is praktisch gezien onmogelijk. Door nevenactiviteiten( zorghandelingen) is
er vaak maar 1 persoon voor alle ruimte tegelijk aanwezig. Of soms niemand. Terwijl er op
onze afdeling veel gewelddadige incidenten plaats vinden. Afschuwelijk voor de cliënten , de
familie en voor ons zorgmedewerkers.
142.)
Tijdens het avondeten staan wij met 4 medewerkers. Wij hebben 18 cliënten die niet
zelfstandig eten en drinken. Ze staan continu op tijden het eten en eten vaak heel langzaam.
Door tijdsdruk voelt het alsof wij de cliënten het eten naar binnen proppen. De sfeer is vaak
verre van gezellig, eerder hectisch. Soms geven wij per persoon 3 mensen tegelijk eten.
143.)
De Mantelzorgers: Marente pusht mantelzorgers zich flink in te zetten om mee te
helpen in de zorg. Mantelzorgers van dementerende cliënten. Veel partners werken nog
maar mogen hier ook meewerken. Er wordt op ze gerekend. Dat vele oververmoeid en intens
verdrietig zijn daar wordt geen rekening mee gehouden. De gespreks- en steungroepen voor
familie zijn wegbezuinigd maar gratis mee werken mag wel. Nu de toon van de mailing naar
de mantelzorgers toe is dwingend. Alsof ze onsportief zijn wanner ze zich niet inzetten voor
de afdeling. Persoonlijk heb ik partners hierom al in enorme stress gezien.
144.)
Afdeling voor dementerende cliënten: Op onze is een minimaal aantal uren een
activiteitenbegeleidster aanwezig 1 ½ dag per week. Het aantal medewerkers in de zorg is zo
terug gestegen dat we meer rennen en vliegen om de verplichte zorghandelingen te kunnen
verrichten. Tijd voor een spelletje of een wandeling of een knuffelpartij is er niet. Terwijl de
mensen erg slecht in hun vel zitten. Ze hebben veel verdriet , zijn bang, zijn boos , zijn
agressief. Er heerst een enorme onrust. Veel van onze cliënten zijn al een jaar niet buiten
geweest . omdat de activiteiteten begeleidster die wel wandelt een keuze moet maken en
kijken wie de aandacht het meest nodig heeft. De tijd van deze begeleidster wordt ook
steeds krapper. Zij wordt steeds meer aan huishoudelijke taken gezet.
145.)
In de ochtend erg laat uit bed, zweefdiensten gaan eruit.
146.)
Ik moet naar een ander huis of afdeling waarschijnlijk. Mijn Collega’s missen dan
weer een gediplomeerde collega zo blijven er steeds minder over. Bewoners krijgen minder
zorg hierdoor. Mensen worden later geholpen , worden boos, personeel op hun tenen, zodat
er steeds meer dingen fout gaan, je houdt geen toezicht meer zo op de afdeling door
personeelstekort.
147.)
Veel werk met weinig handen. Risico’s op fouten, weinig of geen aandacht voor
cliënten, weinig tijd voor extra taken of géén tijd, plezier in werk gaat over. Onveilige situatie
ontstaat als je niet voldoende personeel met kwaliteit inzet.
148.)
Teveel werk, met te weinig handen, daardoor risico’s op fouten, erg weinig aandacht
voor de cliënten! Daardoor minder plezier in werk!
149.)
Revalidatie cliënt: na KHP ter revalidatie bij ons, mevrouw is insuline afhankelijke
diabeet, sterk ontregeld. Wordt volgens afspraak arts meerdere keren per dag bls co 4 -n.a.v.
dit volgens afspraak arts insuline te geven. 11.00 uur- bls 2,1—ik geef mevrouw limonare en
licht arts en oudste van dienst in, arts geeft aan geen insuline om 12.00 uur te geven, oudste
van dienst zou dit verder verwerken, door communiceren op papier. 12.00 uur andere
collega doet medicatie delen, inclusief insuline geven aan mevrouw, dit was door druk op de
afdeling vergeten door te geven/ verwerkt. Gelukkig goed afgelopen met de cliënt.
150.)
Huishouding krijgt maar 3 minuten om kamer schoon te maken. Stof dwarrelt rond,
meubels en bed worden niet verplaatst.
151.)
Ik werk alleen in de nachtdienst, zwerfnachtdienst is opgeheven, ik kan hulp vragen
aan andere collega, maar daar is het ook druk. Ik heb een bewoner die constant de tv harder
zet. Ze begrijpt niet dat dat niet kan voor de naaste bewoners, die worden er wakker van,
begrijpen niet wat dit geluid is (schieten enz.) raken in paniek, het zijn allemaal PG bewoners
(dementie) gaan roepen, schreeuwen de hele afdeling wakker. Mevrouw met
afstandsbediening wil deze niet afgeven, tv uitdoen is ook geen optie, ze gilt dan de hele boel
wakker, mevrouw krijgt geen slaapmedicatie, gedrag moet geaccepteerd worden: dit is niet
werkbaar, zeer stressvolle nachten.
152.)
Drie jaar geleden begonnen we met 8 personeelsleden op 30 bewoners. Nu met 5
personeelsleden op 30 bewoners, alles snel, snel, snel, haasten, haasten, géén aandacht,
compassie voor de bewoners, steeds weg moeten lopen naar een bel of 2 bewoners tegelijk
doen. Géén kwaliteit, bewoners durven niet te klagen, vinden het rot voor ons, ze zien dat
we ons de benen uit ons lijf lopen en ons best doen, ze zijn bang dat als ze klagen, we
ontslagen worden.
153.)
Ik moet naast mijn drukke baan ook nog zelf in het rooster bekijken waar ik nog kan
werken, ene dag huis , andere dag huis 2 enz. totaal 9 huizen. Zelf salarisstrook uitprinten ,
zelf protocollen uitprinten/ opzoeken, zelf vakantie/ meeruren controleren. Alles zelf, zelf,
zelf, ik lijk wel een ZZP-er, daar heb ik niet voor gekozen, ik ben in loondienst, mijn
thuissituatie heeft geen tijd voor al dit gedoe, vrij is vrij- privé- tijd. Nee zegt de baas; je moet
je privésituatie aanpassen aan Marente. Zo niet dan pas je hier niet in de organisatie, dat
hadden ze 23 jaar geleden moeten zeggen toen ik solliciteerde.
154.)
Nu de zwerfnachtdienst is wegbezuinigd, heb ik geen tijd om agressie, dwangmatig
gedrag, onveilige situaties allemaal in goede banen te leiden en de bewoners 3x per nacht te
draaien, verschonen, wisselligging te geven, naar de wc heen en terug te brengen, angstige
mensen gerust te stellen, een praatje te maken. Steeds meer taken komen erbij voor de
nachtdienst, een stressbaan hiervoor heb ik niet gekozen toen ik in de zorg ging werken.
Zeker als er valincidenten zijn en er bewoners die terminaal liggen, is de stressfactor nog
hoger.
155.)
Ik werk in de nachtdienst, alleen op een afdeling van 30 bewoners. Ik had net 15
minuten geleden mijn ronde gelopen, iedereen lag in bed. Toen ik naar het toilet ging,
hoorde ik help, help, ik ging op elke slaapkamer kijken en vond helemaal achter in de gang
een mijnheer op de grond, mijnheer lag met arm en been in een rare stand en overal bloed
rondom zijn hoofd. De zwerfdienst gebeld, deze is bij mijnheer gebleven en ik ben actie gaan
ondernemen. Mijnheer is de volgende dag teruggekomen uit het ziekenhuis, veel gebroken
en gekneusd, niet geopereerd, aflopende zaak. Nu is de zwerfnachtdienst wegbezuinigd, ik
weet niet hoe ik dit in allemaal in mijn eentje had moeten doen, had ik zo’n angstige
bewoner daar helemaal alleen moeten laten omdat ik gegevens enzo nodig had uit kantoor.
Ook als de arts komt, heb ik de zwerfdienst nodig voor assistentie, bellen, lopen, ambulance
opvangen, arts assisteren enz.
156.)
Ik werk alleen op een afdeling met 30 bewoners in de nacht. Ik kan hulp vragen aan
andere collega van andere afdeling, maar er gaan zoveel bellen dat ook zij niet weg kan om
mij te helpen en ik kan maar één bewoner tegelijk helpen, de mensen moeten lang wachten.
De zwerfdienst die ik voorheen kon bellen voor hulp en altijd direct kwam, is opgeheven,
gevolg bewoners proberen zelf uit bed te komen om naar de wc te gaan- gevolg valpartijen.
Oplossing: de zwerfnachtdienst terug.
157.)
Tijdens de nachtdiensten is per 1-1-2015 de zwerfwacht wegbezuinigd. De
verschillende afdelingen mogen elkaar nu helpen als dit nodig is. Op verschillende afdelingen
zijn bewegingsmelders aanwezig. Wanneer een melder afgaat en je bent net aan het helpen
op een andere afdeling is het risico van valgevaar nu gestegen. Tevens wordt zwaarder
incomateriaal ingezet zodat de bewoner niet verschoond hoeft te worden, vooral wanneer
dit te zwaar is voor één persoon er geen beroep hoeft te worden gedaan op collega’s.
Wanneer een werkende collega plots ziek wordt en niet in staat is om te bellen is er ook
niemand die dat opvalt. Een “zwerf” geeft daarom ook meer rust.
158.)
In verband met lage dagbezetting wordt de nachtdienst min of meer gedwongen om
mensen wakker te maken om te wassen. Dit zou alleen bij uitzondering mogen gebeuren
wanneer mensen vroeg naar het ziekenhuis moeten of zoiets. Standaard ’s nachts mensen
wassen, heeft niets met hoogst persoonlijke zorg te maken.
159.)
Nu wordt soms al bij een kleine dagbezetting aan de nachtdienst gevraagd de
medicijnen te delen. De druk op de nachtdienst om dit te doen, neemt alleen maar toe
terwijl de nachtdienst helemaal geen medicijnen mag delen, zelfs teammanagers werken
hieraan mee.
160.)
Als flexwerker nieuw op een afdeling staat met niv 2, je een sleutelbos meekrijgt en
je de verantwoording op je mag nemen, inclusief medicijnen delen. Terwijl er in je
flexcontract staat dat dit niet hoeft.
161.)
Sinds de zwerfdienst in Wijckerslooth eraf is, draai ik liever geen nachtdiensten
omdat , als er zich calamiteiten voordoen en de verpleegkundige niet op de plaats van
bestemming is, je dan alleen op een afdeling staat van 22.30 tot 7.30 uur.
162.)
Mevrouw B. woont op PG afdeling. Mevrouw is al behoorlijk ver in haar dementie en
toch voelt/ zegt men dat er iets gaande is. Mevrouw zegt bv. “het is raar geworden. Is er
iets? Heb je het druk?” Andere cliënt heeft verdriet over het feit dat er medewerkers
weggaan. Huilt hier ook om.
163.)
Tijdens wisseling avonddienst naar nachtdienst overleed vrij plotseling een
bewoonster. De nachtdienst als enig na 22.45 uur stond in principe alleen voor de taak om
de nazorg te geven en nog drie bewoners naar bed te brengen. Dit was ondoenlijk voor haar
en de avonddienst is daarom langer gebleven om haar te helpen. Gevolg was dat als de
avonddienst niet langer was gebleven, de drie bewoners na 24.00 uur of nog later in bed
werden geholpen. Het zou geen probleem zijn geweest als er een zwerf zou zijn geweest.
Mijn vraag is of de extra tijd die mijn collega’s hier ingestoken hebben dit vergoed krijgen of
dat het afgedaan wordt met: “ach dat hoort bij de zorg” zoals de OR tegen ons zei.
164.)
Ik stond maandag op een kant met 8 bewoners, waarop je meestal met z’n tweeën
staat. Eén bewoner was ziek, twee psychisch ziek en twee bewoners gedoucht. Ik heb het
gered maar het is zwaar. Geen zwerfdiensten meer, helpen op andere afdelingen; eigen
afdeling onbeheerd. Collega’s uit het team; werkdruk groter. Medicijnen vergeten, staat één
gediplomeerde voor de hele dag, waardoor degene het niet aankan om op alles te letten.
Door onvoldoende geschoold personeel, slechte kwaliteit van zorg. Extra voeding regelmatig
vergeten door gebrek aan personeel. Geen drinken geven, gebrek aan personeel. Geen tijd
om te verschonen. Door de werkdruk kunnen mensen niet naar toilet.
165.)
Te weinig inzet van personeel waardoor mensen op bed blijven, niet goed gewassen
worden en vereenzamen. Collega’s zijn onzorgvuldig door werkdruk en stress, bijvoorbeeld
medicatie. Geen contractverlenging.
166.)
Bij ons op de afdeling verblijven 30 cliënten, die we met 6 personeelsleden moeten
verzorgen. Bij ziekte van collega’s verminderd dus de zorgkwaliteit en dus de
hoogstpersoonlijke zorg, je haast je om de cliënten toch op tijd hun zorg te geven, de
anderen moeten dus wachten en mopperen dan dat je niet op tijd hun komt verzorgen.
Toezicht in de huiskamer ontbreekt dan grotendeels, waardoor er irritatie optreed. De
activiteitenbegeleiding is er voor de bewoners ook steeds minder, er wordt daar ook op
bezuinigd, dus zijn er te weinig bezigheden. Men zegt dat de mantelzorgers of familie
bepaalde taken kunnen uitvoeren, maar dat gebeurt onvoldoende. Als verzorgende kun je
vaak niet de juiste zorg geven met al die bezuinigingen en dat frustreert.
167.)
Door een tekort aan personeel worden de bewoners te laat gewassen. Dit betekent
dat de bewoners erg BOOS! zijn, waardoor de woonsfeer bij de andere bewoners negatief
wordt. Ook kunnen ze soms niet naar de broodnodige therapieën omdat ze nog in bed
liggen.
168.)
De meeste mensen willen om 7.30 uur gewassen worden. Dit gaat nu niet omdat we
met 5 of 6 mensen beginnen. Wij werken met de “hoogst persoonlijke zorg”. Hoe gaat dit als
je geen tijd hebt om goede zorg en aandacht te geven aan cliënt. Personeel werkt snel en de
mensen worden er onrustig van want die merken dat. Dit gaat zo niet langer!
169.)
Huishouding moet meer werk doen in dezelfde tijd. Dit betekent hoge werkdruk bij
de huishouding en dat er dingen zoals vloeren minder schoon zijn. Stofvlokken dwalen rond,
dit is ook voor de bewoners met longproblemen niet bevorderlijk.
170.)
Tijdens de nachtdienst is er geen zwerfdienst meer, dus als er iemand valt, sta je er
alleen voor want je kan/mag niet van de afdeling af. Ook heeft de nachtdienst die 9 uren
werkt geen pauze meer.
171.)
Tijdens de nachtdienst is nu de afspraak dat als er iemand op de e2 gevallen is en er
hulp nodig is omdat zij van de e2 het niet alleen redt, zij iemand van de a2 moet vragen.
Collega van de a2 (PG) moet haar afdeling onbemand laten en gaan helpen. PG mensen zijn
vaak onrustig en lopen rond op de afdeling. Die toezicht is dan weg. Die mensen lopen
andere kamers binnen waarop geen toezicht is. Dus dit is onverantwoordelijk!
172.)
Te voorkomen valincident; ’s nachts met één persoon, de zwerf is wegbezuinigd.
Meer valpartijen, zorg is zwaar geworden. Werkloosheid; er zijn mensen die opeens geen
uren meer hebben gekregen. Die moeten in de flexpool aan hun uren zien te komen, maar er
zitten teveel mensen in de flexpool, voor het werk wat er is. Verwaarlozing huishouding: de
huishouding moet teveel dingen doen waardoor er een hoop dingen niet gedaan kunnen
worden. Erg vies op de afdeling er wordt niet met schoonmaakmiddelen schoongemaakt.
173.)
Ik werk al 23,5 jaar in Wijck waarvan de laatste 8,5 jaar op afdeling E0 in het vaste
dienstrooster. Per 1 maart 2015 word ik in de teamflex gezet, zonder overleg! Enkel een
mededeling, ik heb geen plaats meer voor jou in het vaste rooster, je moet flexen. Hoe dit
gaat met rechten en plichten geen idee, je hoort niets!
174.)
Koffieronde is van 2 keer naar 1 keer gegaan, geen tijd meer voor. Zowel in de
ochtend als in de middag. Oplossen met meer personeel.
175.)
De heer X loopt weg, het verpleeghuis uit. Hij voelt zich opgesloten op de afdeling.
Mijnheer wil weg, ons is opgedragen om met hem mee te lopen, maar soms/ vaak heb je te
weinig personeel om mee te lopen. Mijnheer kan de weg niet terug vinden, zo ontstaat
valgevaar.
176.)
Op de revalidatie afdeling worden ook patiënten opgenomen met een cognitief
probleem. Deze mensen (soms door dementie) vertonen afwijkend gedrag, storend naar
andere patiënten.
177.)
Ik kwam bij een mijnheer/ bewoner die een uur had moeten wachten voordat ik op
zijn hulpvraag kon ingaan. Deze bewoner was erg boos omdat hij naar het toilet wilde, wat ik
me ook voor kan stellen. Voor de bewoner is het wachten frustrerend want je zult maar naar
het toilet moeten. Voor mij is het ook frustrerend want ik krijg die boosheid over me heen en
kan niet op tijd op iemands hulpvraag ingaan.
178.)
Met twee zorgverleners voor een groep van 11 bewoners gestaan. Een bewoner
werd te laat geholpen, deze werd agressief (verbaal) waardoor er een zeer onprettig en
onveilig gevoel kwam.
179.)
Met z’n tweeën op 11 bewoners staan die allen hun eigen afspraken en wensen
hebben. Niet iedere bewoner kan om 7.30 uur geholpen worden, maar willen dat wel. Wij als
verzorging vinden deze werkdruk onacceptabel.
180.)
In de middag een nieuwe opname doen en dan met twee man personeel lopen en
een stageloper. Eén persoon moet daar de opname van doen. Het gevoel hebben dat
opname dan afgeraffeld moet worden. Vaste arts niet meer aanwezig, bang voor fouten.
181.)
Doordat er meer niv 2 wordt ingezet, krijgt de cliënt vaak veel verschillende
personeelsleden aan het bed tijdens de ADL. Niv 2 mogen geen wonden verzorgen en
medicatie toedienen. Niv 2 kan alleen de cliënt wassen en aankleden. En voor eventuele
wonden moet weer een ander personeelslid komen. Dit is erg onrustig voor de cliënt.
182.)
Door te hoge werkdruk is er te weinig tijd om leerlingen en stagiaires om aan hun
opdrachten te werken.
183.)
Ik werk in een verzorgingshuis in Teylingen in de huishouding weliswaar, maar toen
ik 9 jaar geleden begon, liepen we met 9 “man” in de huishouding over 3 verdiepingen
verdeeld. In 2013 liepen we nog met 4 personen! Nu 2 jaar verder loop ik met een frozenschouder door overbelasting en lopen ze met 2 personen!!! En de bewoners en familie valt
het op dat het niet goed schoon meer is, maar ja, je werkt met minuten he! Ondertussen
werk ik op een andere afdeling als voedingsassistent , die er zaten, waren ineens
“boventallig” . In het begin kon ik 2 huiskamers doen, ik heb gezegd dat ik niet 2 mensen kan
vervangen, nu heb ik één huiskamer om als voedingsassistent te doen. En als je ziek bent,
word je de tweede dag ’s morgens door je teamleider gebeld, wanneer je weer komt. Door
bezuinigingen gaat het verzorgingshuis over één of twee jaar sluit.
184.)
Door de vermindering van personeel werd deze week om 13.00 uur na het warm
eten!! De laatste bewoner gewassen!! Door drukte ’s middags waren de medicijnen van
15.00 uur (“extra medicatietijd”) vergeten te geven, lagen nog in de lade van de kar!
185.)
Ik begon om 14.30 uur mijn dienst, om 15.30 uur werd ik ineens ingehaald door een
collega, die net haar dienst begon, zij trof daar een mevrouw aan die aan het stikken was en
al blauw aanliep. Een collega van de andere unit was ook al aanwezig en heeft gelukkig, door
middel van de heimlich het stuk appel eruit gekregen, waarna we mevrouw haar nazorg op
haar eigen konden geven. Deze situatie is gekomen doordat collega’s van de dagdienst tot
13.30 uur ingepland stonden, waardoor er dus zeker twee uur geen toezicht was. Er bleven
twee verzorgenden over op 36 mensen , waardoor er één unit altijd onbemand is. We waren
als avonddienst met twee om 14.30 uur en één om 15.30 uur, ook dan is er één unit
onbemand, omdat er overgedragen moet worden , mensen verschonen en uit bed moeten,
dus stonden we met twee verzorgenden en de derde in aantocht. Zo heeft er een gat van 2
uur kunnen ontstaan en dus een onveilige situatie.
186.)
Ik sta s ’middags alleen op 18 bewoners waardoor ze te lang moeten wachten op
toiletbeurt. En niet naar bed kunnen. Er ontstaat agressie jegens personeel, met name
verbaal, die ook maar doet wat haar wordt opgedragen. Personeel moet meer huishoudelijke
taken doen i.v.m. weg bezuinigen Bedden Opmaak Team.(zij maakten de bedden op en vulde
de kasten bij).Dus er is minder tijd voor de bewoners. Door agressie en onrust wordt er
teveel onnodige onrustmedicatie ingezet. Rust bereik je ook met meer personeel!
187.)
Als leerling kom je niet aan je opdrachten toe. Als leerling kan je bijna niet meelopen.
188.)
Medicijnen te laat gegeven of vergeten. Er komen teveel dingen tegelijk. Bewoners
vragen aandacht. Je raffelt dingen af.
189.)
Geen tijd hebben om dossier cliënt door te lezen. Ook het rapporteren gebeurt
steeds meer in eigen tijd. *Medicijnen vergeten op afwijkende tijden* Veel 0-uren
contracten werk. Terwijl vaste uren contracten niet aan de uren komen *
Spoelruimte/Douche: Slecht of niet schoongemaakt. Dweil die al een week in een emmer
staat(stinkt) Omdat er een dweil aan de ander kant van het huis gehaald moet worden en de
oude ingeleverd.* Cliënten kunnen niet op eigen tijden in/uit bed*Medicijnen te laat
gegeven.*We zijn vaak tot 12 aan het wassen op de somatiek afdeling. We starten vanaf 7
uur! cliënten liggen daar door lang in bed in hun eigen vuil en kunnen niet naar het
toilet.*cliënten kunnen niet gedoucht worden omdat je in je eentje aan een kant.*bedden
mogen alleen verschoond worden bij vuil van lichamelijke uitwerpselen (dus niet van jam
ofzo).* Bedden kunnen bijna niet gesopt worden. Alleen verschoond. Na de douchebeurt.*
Als gediplomeerden werken in andere tehuizen (Marente breed)is dit naar mijn inzien
onverantwoord. Als je cliënt en huis niet kent(niks kunnen vinden enzo).*Als oudste van
dienst(soms een flexer) wordt je voor de leeuwen gegooid. Er is geen overdracht mogelijk.
Niet enige uitleg over computer of cliënten.*s ’Middags sta je geregeld alleen op een gang
van 18 cliënten. Wisselingen, naar bed, toilet enz. *Vaak zijn de collega’s van de werkvloer
door het vele papierwerk dat van je gevraagd wordt.
190.)
Er wordt ons geen tijd gegund om dossier van cliënt dor te nemen. Ook het
rapporteren gebeurt steeds meer in eigen tijd. Laatst op de PG Afdeling. Een mevrouw
helemaal door het lint Er was geen personeel om mevrouw gerust te stellen. Wij, het
personeel, hadden het namelijk ontzettend druk. We waren namelijk nog bezig met wassen
tot 12 uur. Normaal komt er bij problemen een oudste van dienst. Die kon niet komen want
die stond op een andere afdeling gepland. Daar kon ze niet weg. Gevolg. Mevrouw is door de
geestelijke onrust in lichamelijke onrust gekomen en gaat bonze tegen een glazen pui.
Daardoor is mevrouw gevallen. Als er naar mijn inzien hulp was gekomen om mevrouw
gerust te stellen dan was het niet zo ver gekomen. Uiteindelijk de huisarts moeten bellen
voor de verwondingen van de mevrouw. Uiteindelijk lagen mensen lang in hun vuil. Ze
moesten nog gewassen worden. Er waren ook mensen die naar het toilet moesten. Deze
moesten wachten. Maar goed….dit laatste kwam niet door het voorval. Dit gebeurt
meerdere malen per dag.
191.)
Wat ook vervelend is is dat door slechte communicatie/overdracht vaak medicijnen
die op afwijkende tijden gegeven moeten worden vergeten worden. Of dat mensen met een
wissel ligging schema vergeten worden of dat er geen tijd is een wisselligging te geven.
192.)
Douchen van cliënten zit er soms ook niet meer in omdat er zo weinig personeel is
dat de douchebeurt die 1 keer per week plaats vind niet eens door kan gaan.
193.)
Iedereen wordt zo onrustig. Doordat de medewerkers zo opgefokt worden om maar
alles onder controle te krijgen. De cliënten krijgen hierdoor medicijnen om maar rustig te
blijven.
194.)
Ik heb 2 dagdiensten gedraaid afgelopen week. Beide dagen niet aan bedden
schoonmaken toe gekomen.(na douchebeurt) ok slob opruimen plus dweilen plus badkamers
niet gelukt doordat het al etenstijd was. Hele week niet aan kasten bijvullen
toegekomen(linnengoed plus inco’s) Dit laatste was werk van het Bedden Opmaak Team, wat
helaas is wegbezuinigt. Bedden schoonmaken, slob schoonmaken was werk van
afdelingsassistente. Deze is helaas ook weg bezuinigt waardoor dit allemaal bij zorgpersoneel
terecht komt.
195.)
Marente heeft een prachtig ‘’belevingscentrum’’ Er wordt sowieso nog steeds geld
gestoken in allerlei zaken die als visitekaartje zouden kunnen dienen. PR is belangrijker dan
het goed verzorgen van de cliënten die bij ons wonen.(Mooie lounge, Rijdende keuken etc.)
196.)
Het belevingscentrum is doods, daar gebeurt niets. Want de cliënten hebben
begeleiding nodig om hier leuke dingen te doen. Dat zijn de activiteitenbegeleiders. Volgens
Marente is dit beroep uitstervend en gaat een klein handje vol een batterij aan vrijwilligers
begeleiden en opleiden in de nabije toekomst. Men wil niet meer aan mensen bieden dan de
hoognodige zorg die verplicht wordt door een inspectie. Die je per bedrijf kunt aantonen aan
een inspectie. Aandacht hoort daar niet bij.
197.)
Ik had nachtdienst, wisseling wekelijke medicatie, veel bellen, ik moest steeds van
mijn werkzaamheden af medicijnenkar op slot, opiumkasten op slot , naar cliënt, weer terug,
weer alles open maken, gaat er weer een bel, alles weer dicht en op slot, naar cliënt, weer
terug, alles weer open, lijsten controleren, weer een bel, weer alles op slot, naar cliënt, enz,
dan na eindelijk 4 uur zo te hebben moeten werken eindelijk de gecontroleerde lijsten in de
map gedaan de oude eruit gehaald en dan de oude lijsten nog per cliënt in een weer ander
systeem per map op moeten ruimen.
198.)
De medicatiedeling gebeurd overdag met een hesje aan waarop staat, NIET STOREN,
maar in de nacht moet je er wel 50 keer af, kan je niet geconcentreerd aan de
medicatieveranderingen werken, wordt er steeds door cliënten gebeld voor hulp, op de po,
medicatie, slokje water, kopje thee, kan niet slapen, ik heb zo’n jeuk, kunt u mij even
insmeren, ik wil even met u praten, wilt u mij uit bed haken, ik wil in de stoel enz enz,enz,.
199.)
Door te weinig personeel kunnen de mensen niet op tijd gedoucht worden.
200.)
Begin februari was het rooster van februari nog niet klaar.
201.)
Door de inzet van minder personeel en onduidelijkheid met betrekking tot de
roosters zijn er veel momenten tekorten. Het is dan lastig om de basiszorg te leveren. Om
over het andere werk maar niet te spreken…..(dat blijft zeker liggen!)
202.)
Veel mensen die naar urine stinken door de kapotte katheters
203.)
Ik word niet vrolijk van bepaalde verpleging. Ze kijken continu sacherijnig. Groeten
niet. Denken dat ze heel wat zijnen willen de baas spelen en verbieden. (Cliënt)
204.)
Dat er wat aan de lucht van urine en ontlasting rond bepaalde bewoners wordt
gedaan. (cliënt)
205.)
mensen te lang alleen als ze op bed liggen. Zelf heb ik 4 uur lang naast mijn bed
gezeten zonder dat iemand langs is geweest. (cliënt)
206.)
Niet genoeg personeel. Geen toezicht over klanten. Algemene ruimtes zijn erg vies.
Kamers van de bewoners zijn slecht schoongemaakt. Mensen worden niet geholpen met
drinken en eten omdat personeel te kort om persoonlijke aandacht te krijgen
207.)
Het inzetten van flexpoolers. Zijn ze bekend met de benadering van sommige
bewoners? Kijken ze in de mappen? Houden ze rekening met wat te rapporteren? Weten ze
of iemand slikproblemen heeft? In de praktijk gaat alles snel. Bewoners bellen en bellen. Er
wordt een tempo gedraaid wat niemand vol kan houden.
208.)
Er worden steeds meer taken op de schouders van het personeel gelegd. Naast de
veeleisende relaties met de families en mantelzorgers is ook het zwachtelen er bij gekomen
en moet er meer administratie worden verricht.
209.)
De huishouding kan het niet meer bijhouden in de tijd waar ze voor ingezet worden.
Er zijn zelfs personeelsleden die in hun eigen tijd extra werken om het er nog fatsoenlijk uit
te laten zien. Op de huishouding ligt flinke druk. De hygiëne op de kamers laat te wensen
over. Er wordt overal omheen geveegd want er staat maar een x ( 3 a 5 minuten) voor een
kamer en alleen vlekken mogen met een nat doekje worden weggehaald. De rest wordt
droog gedweild. Stof en vuil dwarrelen ongelimiteerd rond. En daar moet de zorg open
wonden verzorgen.
210.)
Door het wegbezuinigen van de zwerf in de nachtdienst staat er n 1 gediplomeerde
alleen voor de zorg op 30 bewoners met minimaal zorgindicatie 6. Zij kunnen niet van de
afdeling af voor assistentie op andere afdelingen of om morfine cq andere medicatie te halen
zonder de bewoners alleen te laten. Het protocol zegt ook dat de gediplomeerde op de
afdeling dient te blijven. Elke afdeling heeft wel iemand die licht dementerend is en die extra
controle nodig hebben en valgevaarlijk kunnen zijn. Wat als er iemand valt? Bij wie ligt de
verantwoordelijkheid? De zwerf kan niet worden gemist!
211.)
En dan de roosters. Volgens een nieuw concept wordt iedereen voor 80 % ingezet en
de overige 20 % mag je zelf opzoeken in een computerprogramma Even een rekensommetje:
Iemand die 36 uur per week werkt heeft dan 7.2 uur per week open staan. Op jaarbasis is dat
x 52 weken 374.4 uur. Wat staat er in de cao? Is de werkgever niet verplicht om die uren
voor jou op te vullen?

Download Report