Het Eerste draait als vanouds

Eerste team draait tegen Gouda als vanouds: 17-3
door Wouter Sipma
Ik denk nog wel vaak met weemoed terug naar het vorige seizoen, waarin vrijwel alles
lukte en we het kampioenschap behaalden. Door het zware programma in het begin van
het huidige seizoen en twee nederlagen na drie rondes, waren we al praktisch uitgeschakeld
voor prolongatie van de titel. T´och krijg ik dat goede gevoel weer terug met de dikke
overwinningen op DES Lunteren (18-2) en nu ook tegen Damlust Gouda: 17-3. Jammer dat
we deze ’verplichte’ overwinningen niet in het begin van het seizoen hadden en onze goede
vorm tegen de topploegen hadden kunnen laten zien...
1
Overigens werd ik op de wedstrijddag wel met lichte zorgen wakker: toen mijn wekker
om kwart over 10 ging (ja, spelen in het dorp waar je woont heeft zo z’n voordelen), zag ik
op mijn telefoon een waarschuwing voor ijzel in Groningen, Friesland en Drenthe. Nadat er
in de vorige speelronde zelfs een wedstrijd was afgelast vanwege ijzel (en ook wij slechts op
het nippertje op tijd kwamen in Heerhugowaard), was ik op mijn hoede. Het zal toch niet
dat Gouda eerder in Hijken arriveert dan onze afdeling Groningen?! Uiteindelijk bleek er
niets aan de hand te zijn en kwam ik - hoe typisch - als laatste aan rond 11:40 uur.
Toen de opstelling van Gouda bekend was geworden, trokken we ons even terug; van het
bespreken van de paringen kwam het niet echt, de speculaties over waar onze ploeggenoot
Aleksej zou uithangen voerden de boventoon (lag hij aan de grens van Litouwen ter voorkoming van een Russische invasie?). Gouda bleek duidelijk verzwakt door het missen van
Martijn van IJzendoorn en Friso Fennema. Wij hadden met onze voorzitter Wim Koopman
ook een invaller, maar die had zich in vorige invalbeurten met 2 uit 2 al lang bewezen. Het
devies was dan ook om vooral geen gas terug te nemen en dit - samen met de waarschuwing
van Auke: ’zijn we niet te jolig?’ - zorgde voor een perfecte mindset.
Partijen
Bord 1: Hans Jansen - Martijn van der Klis: 2-0
Diagram 1: Jansen - Van der Klis
De partij staat nog niet online, mijn beeld van de partij was een typische partij van
Hans. Hans bezette in het middenspel tegelijkertijd 27 en 29, maar het bleef een vrij rustige
partij. Maar als je tegen Hans speelt, is het nooit ´echt rustig, want Van der Klis maakte
in de diagramstand de beslissende fout! Roel liet deze stand aan deze en gene zien, met de
enigszins gemene opdracht ’zwart speelt en verliest’. Zie u het?
2
Bord 2: Andr´
e Venema - Wim Koopman: 1-1
Van deze partij is de notatie ook nog niet beschikbaar, maar er gebeurde het volgende:
Venema nam een damzet die twee schijven kostte. Hij had wel naar zetjes gekeken, maar
redeneerde als volgt: ’als er al iets in zit, dan is het vast te duur’ en gelijk kreeg hij. Want
wat bleek: de dam was meteen in ruil voor twee schijven af te pakken en de overgebleven
5-tegen-5 leek winnend voor Wim! Helaas lukt het niet om de stand ook in winst om te
zetten. W´el de derde remise voor Wim in de Ereklasse!
Bord 3: Auke Scholma - Harry Clasquin: 2-0
Auke voegde de daad bij het woord door zelf ook niet te jolig te spelen. Hij nam een zeker voor zijn stijl - rustig aanvalletje op 24, dat snel uitgroeide tot een bulldozer met ook
controle over 27 en 28. Clasquin probeerde nog wel te redden wat er te redden viel, maar
Auke raakte de controle in het centrum niet meer kwijt. Naarmate het materiaal dunde, leek
Clasquin toch dichter in de buurt te komen van de remise, maar het tegendeel was waar: de
oppositie in de 4-om-4 was dodelijk. Weer een knap staaltje vakwerk van Auke, die hiermee
zijn vierde overwinning op rij aantekent! Partij.
Bord 4: Erik Hoogendoorn - Wiebe van der Wijk 0-2
Diagram 2: Hoogendoorn - Van der Wijk
Toen ik Wiebe vroeg naar hoe hij zijn partij had gewonnen, antwoordde hij met ’offertje!’.
Daar was ik dan wel benieuwd naar, want ik had op zijn bord alleen een langdurige positionele
strijd met randschijven gezien, waarin Hoogendoorn op 15 stond en Wiebe op 45. Toen hij
zijn partij liet zien was het dan ook lang wachten tot het offertje, maar mijn geduld werd
beloond, zie diagram 2. We komen erin bij de 6-om-6. De partij verliep als volgt: 50... 1721(!) 51. 28-22? 18-23! 52. 22x31 23-28! Zie daar het fraaie offertje. Hoogendoorn
3
probeerde nog 53. 31-26 21-27 54. 36-31 27x36 55. 26-21 etc., maar in de buurt van
remise kwam hij niet. Partij.
Bord 5: Michiel Kroesbergen - Erno Prosman 1-1
Diagram 3: Kroesbergen - Prosman
Michiel had de ’hoofdprijs’, te weten de sterkste speler bij Gouda, grootmeester, exNederlands kampioen en blindsimultaanspecialist Erno Prosman. Desondanks nam Michiel
(natuurlijk) geen gas terug, met de halfopen klassieke opening 31-27, 19-23, 33-28 etc., legde
hij Prosman meteen al het vuur aan de schenen. Misschien wel het meest opvallende moment
uit de partij is te zien in diagram 3. Nadat Prosman zijn lange vleugel op de vorige zetten
versterkt had met 13-19 en 8-13, wilde hij dit nu doorzetten met 10... 19-24(?). Hij had
echter even gemist dat hij na 11. 33-28! niet goed kon doorzetten met 11... 14-19, vanwege
12. 25-20! 24-29 (lijkt op weg naar schijfwinst, maar:) 13. 20-14!! en het is wit die een
schijf gaat winnen! Er dreigt immers 27-22 en na 13... 4-9 kan behalve 39-34, 27-22 etc,
met schijfwinst verrassend genoeg ook 14. 35-30 9x20 15. 30-24 19x30 16. 28x19 11x31
17. 36x27 en wit dreigt met zowel 39-34 als 40-34. Vandaar dat Prosman maar verder ging
met 11... 13-19(?!), maar dat is natuurlijk nooit de bedoeling geweest. Het zou mogelijk
moeten zijn om van de scheve vleugel van zwart te profiteren, maar in de praktijk bleek
dat lastig. Prosman kreeg na een tijdje zelfs het betere van het spel maar maakte toen nog
ernstige fout. Michiel kreeg een sterke voorpost op 13, maar winst lijkt er niet in gezeten te
hebben. Aanrader (zoals alle partijen van Michiel) om na te spelen! Partij.
Bord 6: Teun van de Krol - Roel Boomstra 0-2
Roel trof in Teun van de Krol de als tweede gerateerde speler aan Goudse zijde, die bovendien
een goed seizoen draait. Toch duurde de partij niet lang: in de diagram 4 speelde Roel 33...
12-18, maar zal toch niet echt gehoopt hebben op de partijzet. Van de Krol antwoordde
4
Diagram 4: Van de Krol - Boomstra
34. 49-44??, stond op en liep weg, maar ´e´enmaal teruggekomen bij zijn bord nadat 34...
21-27! gespeeld was (Roel was na even controleren erachter gekomen dat deze damzet,
in tegenstelling tot de dam bij Venema-Koopman, w´el gewoon goed was..) zag hij dat
het tijd was om op te geven. Naderhand vertelde Roel me dat in de diagramstand 2127x27 waarschijnlijk technisch gezien beter is, maarja: dan had hij misschien niet (zo snel)
gewonnen... Partij.
Bord 7: Jan Ekke de Vries - Piet Schep 1-1
In de uitzending bij RTV Assen (die elke zondag na een competitiewedstrijd aandacht schenken aan de belevenissen van ons Eerste team) vertelde Jan Ekke over de fraaie teamprestatie,
maar toen hij een vraag over zijn eigen partij kreeg, wilde hij daar liever niet teveel over
uitweiden. Dat zal ik dan ook niet doen; tegen deze invaller (met typische invallersrating)
had Jan Ekke vanuit de opening het betere van het spel, maar hij wist niet door te drukken.
Partij.
Bord 8: Peter van Eck - Wouter Sipma 0-2
Van mijn tegenstander herinnerde ik me slechts een ingewikkelde Roozenburg-partij tegen
Nick Hoving in de wedstrijd tegen Gouda van vorig jaar en verder wist Auke te vertellen dat
Van Eck zich in de vorige ronde op briljante wijze had verdedigd tegen Watoetin. Ik besloot
daarom interessant te spelen, maar vereenvoudigingen niet ten koste van alles tegen te gaan.
Tot zo’n vereenvoudiging kwam het na 17 zetten en in plaats van een scherpe strijd werd
het een strategische strijd: vleugelcontrole versus centrum. Ik wist mijn tegenstander naar
het kerkhofveld te dwingen, waarna hij uiteindelijk onder tijdsdruk bezweek. Partij.
5
Bord 9: Jacob Okken - Alex Bitter 2-0
Diagram 5: Okken - Bitter
Jacob speelde tegen de tweede invaller en begaf zich - zonder het te weten - op al gebaande
paden: de stand na 27 zetten (zie diagram 5) was al vijf keer exact z´o voorgekomen. Maar
zijn voorganngers waren gelukkig niet de minsten: Schwarzman, Valneris (2x!), Watoetin en
Van IJzendoorn. Tussenstand: 10-0 voor wit! In bovenstaande partijen ging het meestal
(3/5) verder met 28. 27-22 18x27 29. 44-39 11-17 30. 37-31 26x37 31. 42x11 6x17 32. 48-42
9-13 33. 42-37 13-18 34. 28-22(!) 18x27 35. 37-31 etc. met kansen voor wit wegens controle
op rechts en vrijheid op links. Jacob speelde naar een ander, ook bekend, offer toe: 28.
27-22 18x27 29. 30-25 3-8 30. 43-39 8-13 31. 37-31 26x37 32. 42x22 11-17 33.
22x11 6x17 34. 36-31 13-18 35. 31-27 9-13 36. 48-42 4-9? en wit lijkt met 44-40 de
Coup Philippe met 24-29, 18-22 te moeten toelaten, maar: 37. 27-22! 18x27 38. 42-37!.
Dit is het offer uit de bekende laat-klassieke stand Ricou-Garoute (zonder 44 en 10, waar de
laatste zet 34-29x39 is), dat ook hier beslissend blijkt te zijn. De grootste verdienste van het
offer is dat 13-18 verhinderd is en blijft, ook na het tegenoffer met 27-31. Speelt u de partij
zelf na om te zien hoe Jacob het met een kleine combinatie afmaakte. Partij.
Bord 10: Ruud Kloosterman - Martin Dolfing 0-2
Ondanks dat hij naar het tiende bord was afgedaald, ging Martin gewoon door met waar
hij al het hele seizoen mee bezig is: zijn tegenstanders inmaken. In kenmerkende stijl
werd vanaf de opening de (tempo)druk opgevoerd. Kloosterman bood aanvankelijk goed
tegenspel, maar toen hij richting het laat-klassiek controle over veld 42 was verloren, werd
het door (Coup royal-)dreigingen een aflopende zaak. Samen met G´erard Jansen (die door
een niet opgekomen speler twee punten in de schoot geworpen kreeg) is hij nu topscorer in
de Ereklasse. Het zou mooi zijn voor Martin (maar ook voor ons als team) als hij die titel
in de wacht sleept! Partij.
6
Al met al dus een uitslag waar - ook op de afzonderlijke borden - niets op af te dingen;
integendeel, ook de remisepartijen waren voor ons voordelig...
Na afloop was er ter gelegenheid van de laatste thuiswedstrijd stamppot met worst voor
alle teams en ook onze arbiter uit Ureterp Harry Mennema. Er werd alvast teruggeblikt
op het seizoen van het Eerste en het Derde team (vierde plaats) en het Tweede team werd
nogmaals het hart onder de riem gestoken voor de laatste wedstrijd, die gaat beslissen of
Hijken DTC 2 een promotie/degadratiewedstrijd om in de Hoofdklasse te blijven.
In de laatste ronde wacht ons Eerste 020 in Amsterdam. Door de grote zege op Gouda
zijn we bij winst vrijwel zeker van de derde plaats; als wij met 11-9 winnen, moet Van Stigt
Thans met 20-0 winnen bij Damlust om ons voorbij te gaan en dat zie ik niet gebeuren. Ik
hoop dat we er weer een mooie wedstrijd en overwinning van kunnen maken. De naam van
onze tegenstander ontlokt een brutale doelstelling qua score...
En oja, het antwoord op de vraag bij diagram 1: zwart speelde 8-12? en na 32-28!
moest hij een schijf inleveren in verband met de dreiging 28-23. Kan zo in het boekje van
Hylke Hylkema, ’Combinaties op de randschijf’, als het daar al niet in staat!
7