‘Haal vakmensen uit de toolkit van de manager.’ Interview Jaap Peters Nieuwe tijden vragen nieuwe manieren van werken. Of toch niet? In 1911 beschreef econoom Taylor het nieuwe werken als de omslag van mens- naar systeemgericht . Medewerkers moesten maar naar de fabriek komen, want daar stonden alle spullen en was informatie aanwezig die nodig was. Anno 2014 hebben we nieuwe technologieën. Het gebruik van apps en sociale media als Facebook en WhatsApp maken het mogelijk horizontaal te communiceren en daarmee je zaakjes te organiseren. Hierdoor kun je elkaar op een andere manier aansturen. Wat betekent dat voor projectmanagers? Door Marion Visser-de Boer en Gert van der Windt Jaap Peters is, zoals een oud collega zei, organisatieactivist. Als organisatiekundige krijgt hij veranderingen voor elkaar. ‘Niet zo gek,’ aldus Peters, ‘want managers willen lang niet altijd iets voor elkaar krijgen. Niet omdat ze hun werk niet goed doen, maar omdat ze een andere opdracht hebben; geld verdienen staat primair, goed organiseren is slechts een afgeleide. Menig manager (een voor elkaar bokser van een sub-deeltje die zijn straatje schoonveegt) werkt vanuit het Anglo-Amerikaanse model, waarin kapitaalverschaffers domineren en de planningshorizon drie maanden is. Hierdoor spelen budgetten, planning en controle een grote rol. De afdeling/unit moet renderen; waarde toevoegen voor de aandeelhouders.’ op basis van klantwensen in een restaurant. In het Angelsaksisch model stuurt de alwetende backoffice de frontoffice, uitvoerders, aan. ‘Daar gingen bijvoorbeeld van oudsher veel zorginstellingen de mist mee in. Zij stellen op hun website dat de cliënt de zorg bepaalt (frontoffice stuurt backoffice aan) terwijl zij anders zijn georganiseerd: als een traditionele lijn/staforganisatie. Dat gebeurt overigens allemaal met de beste intenties. ‘Zelfsturende teams die worden aangestuurd door de directie, … tja het is even wennen. ICT-ers kunnen ook maar zo apparaten uitrollen, waar niemand op zit te wachten, aldus Peters. Een Rijnlander probeert juist denken en doen weer te integreren. Hij zoekt daarbij verbinding met de buitenwereld (de klant, burger, cliënt, leerling, zorgnemer) en de missie is de leidraad. Dat is niet nieuw, dat bestaat al heel lang. Peters: ‘In 1806 verloren de Pruisen de veldslag tegen de Fransen van Napoleon. Gevraagd naar de oorzaak hiervan: Wat verwacht je dan als je allemaal inleenkrachten in het veld zet.? In de dagelijkse praktijk zie ik vaak dat daar waar het echte werk gebeurt uitzendkrachten actief zijn en in de top –waar de officieren Peters is een fervent voorstander van het Rijnlandse model in organisaties waarin geen lopende band staat. Dit model houdt principieel rekening met alle betrokkenen (klanten, medewerkers, partners, overheid en kapitaalverschaffers) en werkt met een middellange termijn planning. Bijgevolg spelen vertrouwen en samenwerking een grote rol. In het Rijnlands model stuurt de frontoffice de backoffice aan, zoals een serveerster of een ober de keuken ‘aanstuurt’ 1 zitten- eigen mensen werken. Dat werkt niet echt lekker. Het eerste wat President Obama deed bij zijn aantreden was de inleners, Blackwater, in Irak weer naar huissturen en vervangen door de eigen beroepsmilitairen. (zie http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2668/Buitenlan d/article/detail/957201/2007/10/03/Blackwat er-moet-weg-uit-Irak.dhtml). Vakmensen die precies weten waar het over gaat en die missie omarmen, geen mensen die tijd voor geld ruilen. In het Rijnlandse model noemen we dat vakmanschap. ‘Er ontstaat in veel sectoren een beweging waarin sterk hiërarchische organisaties naar zelfsturende teams willen komen. Dan gaan we vervolgens zelfsturende teams implementeren, dat werkt dus niet! We maken er weer een projectje van en gaan over tot de orde van de dag. Vaak worden er projectmanagers in huis gehaald die de organisatie moeten veranderen. Maar wat is organisatie veranderen: mensen laten doen wat een kleine elite heeft bedacht? Zijn mensen in organisaties nu zo dom of lui, dat ze niet zelf veranderingen kunnen organiseren en projecten kunnen runnen?’ vraagt Peters zich af. Als mensen eenmaal in de het gevecht zitten, dan is het handig als iemand overzicht heeft. Niet vanaf een grote afstand, de heuvel of de 1e verdieping, maar vanaf de werkvloer. Dat noemden we ooit ‘de meewerkend voorman’. Bij voetbal is dat de aanvoerder. We moeten veel meer gaan samenwerken, in plaats van te zeggen daar ben ik niet van, dat staat niet in mijn functieomschrijving. Ook in het voetbal geef je, als het nodig is elkaar rugdekking. Projectmanagement 3.0 ‘Als projectmanager krijgen we de opdracht van A en naar B te gaan. Dan maken we een gap-analyse en een plan om een brug te sluiten. Vervolgens zetten we daar een werkgroep op met milestones en dan gaan we implementeren door van B naar A te plannen. De kans is dan groot dat tegen de tijd dat je bij B bent aangekomen, het resultaat achterhaald is. Ingewikkelder is het niet (vakmanschap, leidinggeven vanaf de werkvloer en samenwerken), maar probeer een bedrijf maar eens zover te krijgen dat ze een project runnen met vakmensen en niet met extern ingehuurde projectmanagers die niet weten waar het over gaat. We schakelen de professionals vaak veel te laat in.’ Daarom gaan we in het Rijnlands model anders om met projecten en met tijd. Volgens het Rijnlands model zou de gebruiker (!) de leiding moeten hebben over de verandering. Dan heb je verder geen specialisten nodig, want de gebruiker is zelf de specialist van zijn eigen proces, wel kan de gebruiker specialistische kennis inhuren en heeft daar budget voor. Organisaties moeten in handen komen van vakmensen In 1806 is al bedacht dat je de mensen op het slagveld de leiding moet geven, want daar gebeurt het. Een goed hedendaags voorbeeld hiervan is Buurtzorg Nederland; waar zelfsturende teams de zorg verlenen. Aanvankelijk kreeg deze organisatie veel kritiek, maar nu Buurtzorg Nederland 8.000 medewerkers heeft, twee keer de werkgever van het jaar is geworden, tevreden cliënten heeft en de helft goedkoper werkt, verstommen de kritieken. Vanuit Agile en Scrum zijn wel bewegingen die sterk lijken op de Rijnlandse aanpak. Ik herken wel de aanpak, maar zie nog niet altijd de mensen in de juiste rol aan tafel. De professionals uit de eigen organisatie zijn niet in de lead. 2 Dan het fenomeen tijd. Je hebt twee soorten tijd. Sommige mensen hebben de klok, anderen de tijd! Je kunt zaken niet implementeren als de tijd er niet rijp voor is. Twitter jij zelf bijvoorbeeld al? Hoe kan ik het nut daarvan in jouw hersens implementeren en uitrollen? Dat voortschrijdend inzicht is de echte tijd. Dat zie je ook wel in tijd zoals gebruikt bij Scrum. Een Whats-app groepje is een online-scrum. Projecten lineair managen op basis van tijd, budget en scope is echt niet meer van deze tijd. Het wordt de hoogste Tijd om de lokale vakmensen bij het organiseren van veranderingen serieus te nemen en hen de regie te geven van een project,’ meent Jaap Peters. Interviewers: Marion Visser-de Boer en Gert van der Windt CV Jaap Peters Jaap Peters is organisatiekundige en studeerde Bedrijfskunde in Delft aan de Interdisciplinaire Interfaculteit Bedrijfskunde (IIB). Hij is medeoprichter van ‘DeLimes | Nieuw Organiseren’ dat is gevestigd in Zwammerdam. In de dagelijkse praktijk noemt hij zichzelf organisatieactivist. Volgens Jaap Peters zijn onze organisaties in verbluffend tempo aan het veranderen in Intensieve Menshouderijen. De term zegt precies wat hij ermee bedoelt: plekken waar anonieme modellen en procedures heersen en de mens er niet meer toe doet. In onze organisaties heeft dat tot gevolg dat het niet meer gaat om vakmanschap, maar over managen. Niet langer geldt dat wie het weet het mag zeggen, maar wie de macht heeft. De vakmensen raken willoos overgeleverd aan praktijken van opknippen, beheersen en voorspellen. De rationaliteit is doorgeslagen en de kwaliteit is daarin opgelost. Bezieling heeft plaatsgemaakt voor geld. Anders dan menigeen ons wil doen geloven, is er wel degelijk een alternatief voor het omgaan met de toenemende complexiteit in de wereld. Zolang er nog mensen zijn die een vak verstaan, is het nog niet te laat. Jaap Peters weet zijn zorg op vaak humoristische wijze over te brengen. Daardoor is het aanstekelijk en overtuigend. 3
© Copyright 2024 ExpyDoc