Programma - De Spil

DE SPIL
MERCI FACTEUR
do 30 + 31 okt & za 1 + vr 7 + za 8 nov om 20 uur
zo 9 nov om 18 uur
Trax site
Je kan er niet omheen. 2014 wordt de start van een intense herdenkingsperiode
van de Eerste Wereldoorlog. Samen met Le Bateau Feu (Duinkerke) duikt De
Spil in de archieven.
‘Merci Facteur’ neemt je mee in de loopgraven, laat je dwalen tussen gewonde
soldaten in de ziekenzaal en heft met jou het glas in een bordeel. Twintig
acteurs gaan op zoek naar schoonheid, humor en poëzie in oorlogstijden.
Kunnen ze de gruwel overstijgen? Een symfonie van stemmen rijgt kleine en
grote verhalen aan elkaar en vertelt een oorlogsverhaal over de iconen heen.
Ontmoet enkele soldaten, een schoolmeisje, een dromerige verpleegster en
veel meer en ervaar hoe zij de oorlog beleven.
Gebaseerd op ware brieven, dagboekfragmenten en getuigenissen.
ONTROEREND GOED
A HISTORY OF EVERYTHING
Vrijdag 10 oktober 2014
Schouwburg
Aanvang: 20 uur
Duur: 100 minuten zonder pauze
Inleiding om 19.15 uur door Joeri Desmet
Een nieuw multimediaal locatieproject van de makers van ‘Odiel’ en
Maustrofobie’.
SINCOLLECTIEF
RUBMLE IN DA JUNGLE
Vrijdag 14 november 2014
Om 20 uur op het Kerelsplein
I AM! SOMEBODY! Een zwarte vuist in de lucht, een 14-koppige band valt in en
het feest begint. In 1974 trok Mohammed Ali naar Congo om er zijn wereldtitel
terug te winnen op George Foreman. De hele zwarte muziekscene trok met hem
mee. Het werd een feest. Hij won. En overwon. De vooroordelen over zijn kleur
en geloof, zijn afkomst en eigenheid.
“Wat ‘Rumble in Da Jungle’ zo overtuigend maakt, is de eigen expressievorm. Is
dit theater? Een concert? Een bonte avond? Het zal SIN en co worst wezen. Dit
is waar ze goed in zijn: grootstedelijke ervaringen omdichten in een stormende
mix van woord, beeld en muziek.” De Standaard
Dompel je onder in de broeierige Afrikaanse roots, soul, blues, boogaloo en
hiphop van de soulpower van de jaren ’70. Er wordt gezongen en gedanst,
stand-uppers zorgen voor de lach terwijl ontroerende monologen de ogen
vochtig maken. Maar je mag ook gewoon komen dansen!
Spel: Cameron Goodall, Charlotte De Bruyne, Joeri Smet, Karolien
De Bleser, Nathalie Verbeke, Tahki Saul en Zindzi Okenyo - Regie:
Alexander Devriendt
A HISTORY OF EVERYTHING
Als je je eigen geschiedenis van alles zou moeten schrijven, welke selectie
zou je maken? De eerste maanlanding of de ondergang van de Titanic? De
dood van Alexander de Grote of de geboorte van de eerste invitro baby? Zou
je de uitvinding van het spijkerschrift verkiezen boven de ontwikkeling van
voorbehoedsmiddelen? En wat met de eerste tekens van biologisch leven in
de oer-oceanen? Of de vorming van onze melkweg?
De Belgische theatermaker Alexander Devriendt stelde zeven acteurs voor
de uitdaging om met deze vragen een nieuwe voorstelling te creëren.
4
Na een succesvolle passage op het Adelaide Fringe Festival 2008 met The
‘Smile Off Your Face’, waarin toeschouwers geblinddoekt en vastgebonden in
een rolstoel een zinnenprikkelend parcours aflegden, werd Ontroerend Goed
in 2009 uitgenodigd op het Sydney Festival. Tijdens die speelreeks trok het
gezelschap de aandacht van Andrew Upton, artistiek leider van Sydney
Theatre Company. Enthousiast van bij het begin, programmeerden Upton en
zijn co-directeur Cate Blanchett die andere succesperformance van
Ontroerend Goed, de anarchistische jongerenvoorstelling ‘Pubers bestaan
niet’, in het Wharf Theatre. Ze werd laaiend ontvangen. Ontroerend Goed en
Sydney Theatre Company smeedden banden, wat resulteerde in de vraag om
een nieuw stuk te creëren. Regisseur Alexander Devriendt kreeg carte
blanche, maar al bij de eerste gesprekken deelden beide partijen een passie
voor evolutietheorie en kosmologie. Met deze ideeën als vertrekpunt zochten
Ontroerend Goed en STC naar manieren om intens samen te werken, zowel
op creatief als op productioneel vlak.
Alexander Devriendt: “Ik heb altijd het zotte idee dat ik iets wil maken dat
niemand ooit eerder gezien heeft. Ik was aan het lezen over evolutietheorie
en het heelal en ik vond het fascinerend en overdonderend. Ik dacht: “Ik heb
over de geschiedenis van de wereld en de menselijke beschaving gelezen,
maar ik heb dit nog nooit op een podium gezien, dus wil ik dat proberen.”
Het was een groots idee maar het moest ook persoonlijk zijn. Het stuk wordt
voortgedreven door vragen over identiteit, geheugen en hoe belangrijk we
zijn. Bepalen onze herinneringen wie we zijn? Ik weet dat ik geloof in
mensenrechten en in liefde, maar die ideeën zijn niet van mij. Ik heb ze
gekregen via al die mensen vóór mij, doorheen de tijd. Ik wilde een stuk
maken dat mensen niet per se onbeduidend doet voelen, maar wel die
onbeduidendheid doet koesteren.”
“Ik wou de voorstelling beginnen in het heden en dan teruggaan in de tijd. Op
die manier stel ik de mensheid niet voor als een eindpunt. Doordat de timer
exponentieel terug gaat in de tijd – traag in het begin, met grotere sprongen
naar het einde toe – kon ik meer tijd besteden aan de menselijke
geschiedenis en evolutie, wat het ‘menselijke’ publiek meer mogelijkheid geeft
om zich te identificeren met de acties. Hoe verder terug in de tijd, hoe trager
verandering plaatsvindt.”
“Door de geschiedenis achterstevoren te vertellen, ziet het publiek hoe alles
uiteenvalt of verdwijnt, eerder dan hoe het ontstaat. Het ‘eerste’ gebruik van
vuur wordt voorgesteld als een uitdovende vlam, de eerste primitieve vorm
van het oog maakt de spelers blind en het moment waarop er geen leven
meer is op aarde, worden de acteurs poppenspelers zonder gezicht,
zwarte anonieme figuren.”
“Ik wou dat de voorstelling ook weergaf hoe het concept geschiedenis voor
ons werkt: in de eerste plaats egocentrisch, waarbij onze eigen
herinneringen, die van onze ouders en voorouders, ons aansluiting geven bij
het verleden. Dan is er de eurocentrische visie, wanneer directe
herinneringen er niet meer toe doen en de historische overlevering van onze
cultuur domineert. En omdat we mensen zijn, is het logische kader waarin we
onze evolutie van dier tot mens bekijken ‘antropocentrisch’. Als er geen leven
meer is, rest ons enkel het ‘geocentrisch’ standpunt, maar de moderne
wetenschap confronteert ons met het bestaan van andere universums, wat
ons concept van geschiedenis weer beperkt tot een ‘cosmocentrische’ visie.”
“De manier waarop we omgaan met deze constante verandering van
wereldbeschouwing, is nauw verbonden met de vraag waarom we hier zijn,
het ogenschijnlijk zinloze van ons bestaan. Door de immense en enorme
tijdslijn die aan ons voorafgaat (en na ons verder gaat) te tonen, wil ik de
toeschouwer de kans geven om dit minuskule fragment van leven in de
geschiedenis van alles te koesteren.“
Pers
Deze productie is hoe dan ook een must-see, niet alleen voor
geschiedenisleerkrachten en hun klas maar voor iedereen. Om tot het besef
te komen dat we moeten weten waar we vandaan komen en om te weten
waar we naartoe gaan." Cobra ****
“Deze fantastische, inspirerende voorstelling gebruikt de eenvoudigste
theatrale technieken om ons met verwondering te vullen over onze plaats in
de geschiedenis, op onze planeet, in het universum. […] Niets ontgoochelt.
Het is allemaal geweldig.” John McCallum, THE AUSTRALIAN
“’A History of Everything’ doet ons voor een moment beseffen hoe
onbeduidend, maar niet waardeloos, we zijn […] een knap, boeiend en - op
een vreemde manier - hartverwarmend werk.”
Lenny Ann Low, SYDNEY MORNING HERALD ****,