Vrijdag van Vredenburg - Radio Filharmonisch Orkest

1
Feestweekend
Peter Eötvös
70 jaar
2
serie:
richard strauss
tros klassiek
avro klassiek
vier jubilarissen 21 februari 2014, 20.15 uur
muzikale meesterwerken inleiding Thea Derks met Peter Eötvös 19.30 uur
ton koopman & peter eötvös
tros vocaal Feestweekend
Peter Eötvös 70 jaar
Radio Filharmonisch Orkest
Peter Eötvös dirigent
Midori viool
Zoltán Kodály Dansen uit Galánta (1933)
1882-1967 Lento
Allegretto moderato
Allegro con moto, grazioso
Allegro
Allegro vivace
Peter Eötvös Vioolconcert nr. 2, ‘DoReMi’ (2012)
*1944 NEDERLANDSE PREMIÈRE
drie delen zonder onderbreking
PAUZE
Béla Bartók Concert voor orkest (1943)
1881-1945 Introduzione (Andante non troppo - Allegro vivace)
Presentando le coppie (Allegro scherzando)
Elegia (Andante, non troppo)
Intermezzo interrotto (Allegretto)
Finale (Pesante - Presto)
de concertseries van
Nieuw klassiek
3
Peter Eötvös 70 jaar
KLAUS RUDOLPH
Peter Eötvös is jarenlang chef-dirigent van het (voormalige)
Radio Kamerorkest gewe
geweest. Hij zorgde ruim tien jaar voor
conce
spraakmakende concerten
voor de Nederlandse omroepen.
nheid van zi
Ter gelegenheid
zijn 70e verjaardag zet De Vrijdag van
g hem vana
Vredenbrug
vanavond in het zonnetje. Morgen om
20.00 uur dirigeert Peter Eötvös in Vredenburg Leeuwenrgh in Utrecht het en
bergh
ensemble Insomnio in zijn jazzy
Snatches of a Conversation
en muziek van Harvey en Tiensuu.
Conver
22 februari 201
2
2014 20.00 uur Vredenburg Leeuwenbergh
Insomnio
Ulrich Pöhl dirigent
rigent
Peter Eötvös dirigent
Ralph van Raath piano
Marco Blaauw trompet
Christine Chapman spreker
Harvey Bird Concerto with Pianosong
Eötvös Snatches
Tiensuu Nemo
4
Jong Talent
Peter Eötvös 70 jaar
Op 21 maart a.s. om
19.00 uur speelt in de
bovenfoyer van Vredenburg Leidsche Rijn
violiste Mayte Levenbach. Zij won op 25
januari j.l. de eerste prijs
bij het Iordens Vioolconcours. Mayte zal
muziek spelen van
Tjaikovski, Gershwin en
haar eigen compositie
A Lionise A Hidhon, die
zij ook tijdens de finale
speelde. Ze wordt
begeleid door pianist
Dusan Holy.
Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag dirigeert
Peter Eötvös in De vrijdag van Vredenbrug vanavond de Nederlandse première van zijn eigen
Vioolconcert ‘DoReMi’. Met dit werk zet hij de
traditie van zijn illustere en vernieuwende landgenoten
Bela Bartók en Zoltán Kodály voort. Voor de
Japans-Amerikaanse violist Midori schreef hij een
vioolconcert met de toepasselijke naam DoReMi,
een relatief kort, rapsodisch stuk dat in 2013 in
première ging in de Walt Disney Hall in Los Angeles.
In het Concerthuis een portret van Peter Eötvös
waarin hij is te horen als componist én als dirigent.
➜ WWW.RADIO4.NL/CONCERTHUIS
Meet & Greet
Live-uitzending
Na afloop is er een
Meet & Greet met de
jarige dirigent /
componist Peter Eötvös
De AVROTROS zendt
dit concert vanuit
Vredenburg Leidsche
Rijn live uit op Radio 4.
Denkt u eraan dat uw
mobiele telefoon uit
staat en dat uw horloge
geen geluid kan maken?
Dan kan iedereen in de
zaal en bij de radio
volop genieten van het
concert.
Presentatie voor Radio
4 vanuit de zaal door
Mark Brouwers
➜ WWW.RADIO4.NL
cd-verkoop
In de pauze en na afloop zijn er cd’s te koop van het
Radio Filharmonisch Orkest.
vrijdag 21 februari 2014, 20.15 uur
Peter Eötvös 70 jaar
Van de drie Hongaren op dit programma
is de jarige Peter Eötvös (zeventig!) de
meest moderne, Bartók de meest invloedrijke en Zoltán Kodály de behaaglijkste. Maar ook Kodály was een vernieuwer; samen met zijn vriend en
collega Bartók legde hij de basis voor
de etnomusicologie. Ze waren de eersten die de oeroude volksmuziek van
de Balkanlanden wetenschappelijk
onderzochten, trokken naar afgelegen
streken en legden de muzikale folkolore aldaar vast met een fonograaf en
een notitieblok. Dat was geen gemakkelijke klus. Vaak stuitte het duo daar
op schuw boerenvolk dat na jarenlange
uitbuiting door de adel argwanend reageerde op de komst van twee stadse
heren. Het ideaal achter dat veldwerk
was nobel – het bijdragen aan onderwijs en culturele vorming in het onderontwikkelde Hongarije – maar totale
desinteresse, om te zwijgen van etnische verdeeldheid, hinderde de acceptatie van hun vondsten. Uiteindelijk zag
Kodály zijn inspanningen voor de Hongaarse muziekeducatie beloond worden; Bartók was toen al overleden.
Hoewel beiden de Balkan-volksmuziek
als inspiratiebron voor hun eigen com-
posities gebruikten, trokken ze er verschillende consequenties uit. Je ziet het
al wanneer je de oeuvrelijsten naast
elkaar legt: vocale muziek, bij Kodály
ruim vertegenwoordigd, ontbreekt vrijwel bij Bartók. Inderdaad had Kodály
een sterk gevoel voor lang uitgesponnen melodische lijnen – heel wat anders dan Bartóks fundamenteel ritmische aanleg en diens gemanipuleer van
korte, pulserende motiefjes.
Peter Eötvös
5
6
Dansen uit Galánta
De Dansen uit Galánta hebben uiteraard
de ritmische schakeringen die je van
dansstukken mag verwachten, maar
het is vooral de melodicus Kodály die de
aandacht trekt – alleen al door de
klarinetsolo die zich na de diverse
‘schijnbewegingen’ aan het begin losmaakt, en die tot de mooiste blazersmelodieën uit het orkestrepertoire
gerekend moet worden. Dat gegeven,
evenals de rest van het werk, modelleerde Kodály losjes naar muziek uit
Galánta – de toen nog Hongaarse (nu
Slowaakse) stad waar hij, naar eigen
zeggen, “de zeven gelukkigste jaren van
een kind” beleefde. Galánta was een plek
met een lange traditie van verbunkos,
een speelstijl die groeide uit de muziek
waarmee rondreizende Oostenrijkse
militairen met behulp van zigeunermuzikanten nieuwe soldaten probeerden
te werven (het woord is dan ook afgeleid van het Duitse Werbung). Kodály
was musicoloog genoeg om daarvan
heel oude, vroeg negentiende-eeuwse
exemplaren op te duikelen. Ook was hij
kunstenaar genoeg om die met de
nodige vrijheid en visie te orkestreren –
waarbij de klank van de zigeunerorkesten uit zijn kindertijd hem tot
leidraad was.
Zoltán Kodály
Eötvös:
Vioolconcert nr. 2, ‘DoReMi’
De naoorlogse avant-gardemuziek
heeft minstens zoveel haters als liefhebbers gemobiliseerd. Wat voor wederopbouwcomponisten noodzakelijke
vernieuwing was, klonk voor het publiek als chaos en sloop. Maar componist-dirigent Peter Eötvös, opgegroeid
in die periode, heeft het modernisme
altijd verdedigd. Eötvös werkte samen
met kampioen-nieuwlichters Pierre
De Dansen uit Galánta hebben uiteraard de ritmische
schakeringen die je van dansstukken mag verwachten,
maar het is vooral de melodicus Kodály die de aandacht
trekt.
Boulez en Karlheinz Stockhausen, was
geruime tijd artistiek leider van het
vooruitstrevende Ensemble intercontemporain en koestert tot op de dag
van vandaag het radicale motto: “Geef
het publiek niet wat het wil, maar wat
het nodig heeft.” Dat slechts een relatief kleine groep luisteraars zulke experimentele hardcoremuziek een kans
gaf en een nóg kleinere groep er iets
van begreep, deerde en deert hem niet.
Ooit, weet Eötvös zeker, zal de waarde
ervan ingezien worden.
Ondertussen blijkt alleen al uit de vaak
beeldende en expressieve titels van zijn
composities dat hij wel degelijk op communicatie met de luisteraar uit is, ondanks zijn onverbiddelijke houding.
Het hier gespeelde Vioolconcert – Eötvös’
tweede – lijkt vernoemd te zijn naar de
soliste Midori aan wie het werk is opgedragen. Maar, licht Eötvös toe,
“do-re-mi is in de eerste plaats het
muzikale equivalent van 1-2-3: het begin,
de basis van oeroude volksdeuntjes,
kinderliedjes, aftelversjes etcetera.” In
Nederland is dit wereldwijd verbreide
stukje cultureel erfgoed vereeuwigd in
onder andere Ome Willems ‘Deze vuist
op deze vuist’; voor Eötvös vertegenwoordigt het het begin van zijn
muziekcarrière zestig jaar geleden, een
terugkeer naar zijn eerste pogingen
muziek te schrijven en stemmen naast
of op elkaar te zetten, “zoals je met
blokken speelt”.
Maar terwijl een kind probeert iets te
vormen, wil Eötvös ómvormen, en zelfs
misvormen: “Wanneer ik bijvoorbeeld
de noot D neem – oftewel Re, de middel-
“do-re-mi is in de eerste
plaats het muzikale equivalent van 1-2-3: het begin, de
basis van oeroude volksdeuntjes, kinderliedjes, aftelversjes etcetera.”
ste van de drie – en die iets naar beneden
of naar boven duw, neigt die meer naar
Des of Dis en zoekt hij dus toenadering
tot respectievelijk Do of Mi. Dat kan
spanning en conflict veroorzaken – net
als in het echte leven. Het DoReMi-gegeven vertegenwoordigt een wereld van
simpele dingetjes, van bevrijding en
het verlichten van spanningen.”
Volgens violiste Midori stelt Eötvös hier
extreme eisen aan de solist, mede omdat die vrijwel non-stop speelt; een criticus vergeleek de vioolpartij met een
fanatieke gids die een groep toeristen
met uitbundig enthousiasme langs
een bezienswaardige route voert.
Midori deelt die visie: “Het hele werk
fonkelt en glanst”, zei ze onlangs in
een interview. “Eötvös heeft als dirigent een enorme symfonische expertise. Dat hoor je in zijn briljante orkestratie. Dit stuk is een feest van klankkleuren die zich vermengen, harmonieren en soms opzettelijk vloeken met
elkaar. En – heel opmerkelijk voor zo’n
hypermodern componist – je hoort
tegen het slot toch ook weer iets van
de Centraal-Europese folklore terug –
dus van die Kodály-Bartók-school waarin hij is opgegroeid.”
7
8
Bartók: Concert voor orkest
Béla Bartók bleef tijdens zijn leven
grotendeels onbemind en onbegrepen.
Dat krijg je als je weerbarstige, dissonante muziek schrijft, en daarnaast
streeft naar een “verbroedering der
volkeren” (Bartóks eigen woorden) in
een gebied waar die verbroedering
niet hoog op de politieke agenda prijkt.
In zijn composities verbond hij eeuwenoude volksmuziek-elementen met
moderne, twintigste-eeuwse compositietechniek. Dat leverde een klankbeeld
op waar het muziekpubliek op zijn
zachtst gezegd aan moest wennen.
Maar Bartók was nu eenmaal geen
man van compromissen – ook niet
toen oorlogsdreiging en armoede hem
Béla Bartók
vanuit zijn geliefde Hongarije naar
Amerika deden emigreren. Juist in die
beklemmende periode, rond 1940,
werd zijn muzikale taal milder: minder
dissonant, ‘klassieker’, toegankelijker.
Dat was geen concessie aan potentiële
opdrachtgevers of muziekcritici, en
evenmin een teken van tanende inspiratie. Geconfronteerd met wéér een
oorlog wilde Bartók nadrukkelijker
dan ooit zijn humanitaire boodschap
uitdragen – en om de verstaanbaarheid daarvan te vergroten koos hij een
minder extremistische uitdrukkingswijze dan voorheen.
Na zijn gedwongen verhuizing moest
Bartók, met zijn steeds zwakkere gestel,
het Amerikaanse publiek voor zijn
werk interesseren. Het is de vraag wat
daarvan geworden was als Sergey Koussevitsky – dirigent en tevens, door zijn
gulheid met compositie-opdrachten,
een soort muzikale welzijnswerker –
Bartók niet had gevraagd een orkeststuk voor het Boston Symphony Orchestra te schrijven. Er trad een soort
kettingreactie op: eerst verbeterde Bartóks financiële positie, en toen zijn gezondheid. “Door mijn herwonnen
kracht kan ik die compositieopdracht
realiseren, of misschien is het andersom”, schreef hij vanuit het ziekenhuis
aan een vriend. Bovendien wakkerde de
succesvolle première in 1944 ruimere
belangstelling voor zijn oeuvre aan.
Helaas maakte Bartók die late erkenning niet meer mee: hij stierf in 1945,
net toen de internationale concertwereld zijn oeuvre op waarde begon te
schatten.
Binnen twee maanden klaarde Bartók
de opgedragen klus – bijna een wonder,
gezien zijn conditie op dat moment.
Het Concert voor orkest is een van die
wonderlijke vitale uitbarstingen waartoe een stervende, ontheemde en berooide componist soms in staat blijkt;
Albéniz’ Iberia is ook zoiets, of Mozarts
Requiem. “In deze muziek”, schreef de
componist, “verandert de sfeer geleidelijk. De strengheid van het eerste deel
en het lugubere doodsgezang in het
derde leiden tot een levenslustige Finale.” Helemaal lineair is dit verloop
niet, want de vitaliteit van het slotdeel
wordt in deel twee al aangekondigd.
Dat is een opmerkelijk scherzo (‘Introductie van de paren’), waarin beurtelings koppels van instrumenten - 2 fagotten, 2 hobo’s, 2 klarinetten, 2 fluiten en 2 trompetten - op de voorgrond
treden, steeds met een andere toonsafstand die consequent wordt volgehouden: sexten bij de fagotten, tertsen bij
de hobo’s, septiemen bij de klarinetten etcetera. Het effect daarvan is
soms griezelig mooi (zeker in de passage voor koperblazers), en dan snap je
waarom Bartók voor de titel ‘concert’
koos: overal in het werk maken
solisten en instrumentgroepjes zich
los uit het geheel.
“Koussevitsky is zeer enthousiast,”
schreef Bartók na de première, “hij
vindt het zelfs het beste orkeststuk
van de afgelopen 25 jaar – inclusief de
werken van zijn idool Sjostakovitsj!”
Hoe Bartók zelf over Sjostakovitsj
dacht wist hij lange tijd met een
diplomatiek stilzwijgen te verhullen,
maar in het vierde deel van dit Concert geeft hij zijn oordeel: daar citeert
hij het marsthema uit Sjostakovitsj’
beroemde Zevende symfonie – om dat
vervolgens met spottende klanken weg
te honen.
Michiel Cleij
Binnen twee maanden klaarde Bartók de opgedragen
klus – bijna een wonder, gezien zijn conditie op dat
moment. Het Concert voor orkest is een van die
wonderlijke vitale uitbarstingen waartoe een stervende,
ontheemde en berooide componist soms in staat blijkt;
Albéniz’ Iberia is ook zoiets, of Mozarts Requiem.
9
10
uitvoerenden
Peter Eötvös,
componist & dirigent
De Hongaarse componist en dirigent
Peter Eötvös (*1944) studeerde aan de
Ferenc Liszt-Akademie in Boedapest en
aan de Hochschule für Musik in Keulen. Hij was artistiek directeur van het
Ensemble intercontemporain in Parijs
als opvolger van Pierre Boulez. Van 1968
tot 1976 maakte Eötvös ook regelmatig
deel uit van het Stockhausen Ensemble.
Eötvös mocht de première van Donnerstag aus Licht van Karlheinz Stockhausen
dirigeren in La Scala in Milaan. Daarnaast was hij vanaf 1985 vaste gastdirigent van het BBC Symphony Orchestra,
waarmee hij de première van Harrison
Birtwistles Earth Dances (1986) uitvoerde.
In 1991 richtte hij het International
Eötvös Institute and Foundation in
Peter Eötvös
Boedapest op om jonge dirigenten en
componisten te begeleiden. Van 1998
tot 2001 was hij chef-dirigent van het
Nationaal Filharmonisch Orkest van
Boedapest en van 1994 tot 2005 leidde
hij tevens het Radio Kamerorkest in
Hilversum; van 2003 tot 2005 was hij
chef-dirigent van het RSO Stuttgart en
vanaf 2003 leidde hij het Symfonisch
Orkest van Göteborg. Peter Eötvös
wordt regelmatig uitgenodigd als gastdirigent bij orkesten als het Koninklijk
Concertgebouworkest, de Berliner
Philharmoniker, het Philharmonisches
Orchester München, het Orchestre
Philharmonique de Radio France, het
BBC Symphony, de Wiener Philharmoniker, het Cleveland Orchestra, het
NHK Orchestra Tokyo, het Ensemble
intercontemporain en het Ensemble
Modern. Sinds 2009 is hij
eerste gastdirigent van
het Radio Symphonieorchester Wien. Eötvös
mocht verschillende prijzen in ontvangst nemen,
waaronder de Kossuth
Prize 2002, overhandigd
door de president van de
Hongaarse Republiek, en
hij is Commandeur de
l’Ordre des Arts et des
Lettres 2003, een titel die
hem werd toegewezen door de Franse
minister van Onderwijs en Cultuur.
Eötvös’ opera Die Tragödie des Teufels
beleefde haar première bij de Bayerische
Staatsoper in 2010. De afgelopen jaargetijden waren er premières van zijn
Cello Concerto Grosso met de Berliner
Philharmoniker, en van zijn Vioolconcert
DoReMi door Midori en het Los Angeles
Philharmonic Orchestra. Dit seizoen
vermeldt premières van de opera’s Paradise Reloaded (Lilith) en Golden Dragon,
als ook van Speaking Drums voor slagwerk solo en orkest, Dodici voor 12 celli
en Da capo voor cimbalom en ensemble.
11
Midori
Midori, viool
Midori (Goto) maakte haar debuut op
elfjarige leeftijd met het New York
Philharmonic Orchestra eenendertig
jaar geleden. In 1992 richtte zij Midori
& Friends op, een non-profit organisatie
in New York die met educatieprogramma’s jaarlijks duizenden kinderen in contact brengt met muziek.
Vergelijkbare organisaties zette zij ook
op elders in de VS en Japan. Zo wil zij
muziek dichter bij de levens van mensen brengen die verder geen toegang
hebben tot kunst en cultuur. Met dat
doel geeft ze wereldwijd meesterklassen aan jonge violisten en leidt ze
haar Orchestra Residencies Program in
de VS. Midori geeft jaarlijks zo’n honderd concerten, variërend van recitals,
kamermuziek en soloconcerten met
orkest. Ze maakte al vele opnamen en
speelt geregeld eigentijds muziek.
Midori’s agenda voor dit seizoen vermeldt twee opnamen. Een is met het
NDR Symphonie Orchester en
Christoph Eschenbach in het zelden
opgenomen Vioolconcert van Hindemith.
Een andere betreft een kamermuziekrecital met pianist Özgür Aydin met
muziek van Sjostakovitsj, Janáˇ
cek en
Bloch. Hoogtepunten waren en zijn
verder haar eerste optredens in IJsland, India en Afrika, de Britse première
bij de BBC Proms van Peter Eötvös’
nieuwe Vioolconcert DoReMi met het
Philharmonia Orchestra onder leiding
van Esa-Pekka Salonen. Daarnaast zijn
er diverse optredens met orkesten in
Europa, de Verenigde Staten en Azië,
alsook vier recitals met Özgür Aydin.
Ook geeft ze leiding aan ‘community
engagement programs’ in vier verschillende landen en vijf verschillende
gemeenschappen in de VS. Midori geeft
leiding aan de strijkersafdeling van de
Thornton School of Music van University of Southern California.
12
Radio Filharmonisch Orkest
Het Radio Filharmonisch Orkest (RFO)
bezet een prominente plaats in het
Nederlandse muziekleven. Door een
onuitputtelijk streven naar de hoogste
artistieke kwaliteit en een uitgebalanceerde programmering groeide het
momenteel honderd musici sterke orkest uit tot een van de beste orkesten
van Nederland. Het orkest werd in
1945 opgericht door Albert van Raalte
en werd nadien geleid door achtereenvolgens Paul van Kempen, Bernard
Haitink, Jean Fournet, Willem van Otterloo, Hans Vonk, Sergiu Comissiona,
Edo de Waart en Jaap van Zweden. In
2012 werd Markus Stenz aangesteld als
chef-dirigent. De Amerikaanse dirigent
James Gaffigan is vaste gastdirigent
sinds het seizoen 2011-2012. Met ingang van augustus 2013 maakt het
RFO deel uit van de Stichting Omroep
Muziek, samen met het Groot Omroepkoor en de productie-afdeling van de
concertseries van Radio 4 (NTR en
AVROTROS).
Het RFO werkte samen met befaamde
gastdirigenten als Leopold Stokowski,
Kirill Kondrashin, Antal Doráti, Riccardo Muti, Kurt Masur, Charles Dutoit, Mariss Jansons, Michael Tilson
Thomas, Gennady Rozhdestvensky,
Peter Eötvös, Vladimir Jurowsky en
Valery Gergiev. Het RFO levert belangrijke bijdragen aan de NTR ZaterdagMatinee en Het Zondagochtend Concert in het Amsterdamse Concertgebouw, en aan De Vrijdag van Vredenburg te Utrecht. Het RFO excelleert in
bijzonder geprogrammeerde symfoni-
sche concerten en concertante operauitvoeringen, waarbij het regelmatig
eerste uitvoeringen in Nederland en
wereldpremières betreft. Naast de concerten in de omroepseries was het RFO
onder andere te horen op het Festival
Musica 2008 en tijdens de BBC Proms
2011 in de Royal Albert Hall.
Het Radio Filharmonisch Orkest heeft
een indrukwekkende plaat- en cd-catalogus opgebouwd. Op verschillende
labels verschenen vanaf de jaren ’70
legendarische grammofoonplaten met
dirigenten als Leopold Stokowski en
Antal Doráti. Onder leiding van Jean
Fournet werd een serie cd’s gerealiseerd
met Frans repertoire. Opnamen van de
complete symfonieën van Mahler onder
leiding van Edo de Waart verschenen
op cd, alsook een unieke Wagner-box
en de complete orkestwerken van
Rachmaninov. Cd’s met werken van
hedendaagse componisten als Jonathan
Harvey, Klas Torstensson en Jan van
Vlijmen werden onderscheiden met
prijzen en eervolle vermeldingen. Met
dirigent Mark Wigglesworth werden
de symfonieën van Sjostakovitsj op cd
vastgelegd, en onder leiding van Jaap
van Zweden verscheen een Brucknercyclus. De live-registratie van Wagners
Parsifal, in de NTR ZaterdagMatinee
onder leiding van Van Zweden, werd
onderscheiden met de Edison Klassiek
2012 in de categorie Opera.
➜ WWW.RADIOFILHARMONISCHORKEST.NL
➜ Volg het Radio Filharmonisch
Orkest op twitter (@radiofilhorkest)
en facebook
Radio Filharmonisch Orkest
BESCHERMHEER
Bernard Haitink
CHEF-DIRIGENT
Markus Stenz
HONORARY CHIEF CONDUCTOR
Jaap van Zweden
ERE-DIRIGENT
Edo de Waart
VASTE GASTDIRIGENT
James Gaffigan
EERSTE VIOOL
Elisabeth Perry
Semjon Meerson
Alexander Baev
Fred Gaasterland
Roswitha Devrient
Alberto Facanha Johnson
Mariska Godwaldt
Julija Hartig
Anna Korpalska
Pamela Kubik
Leonie Mensink
Pedja Milosavljevic
Theo Ploeger
Pieter Vel
Ankie van Ommeren
Peter Thoma
TWEEDE VIOOL
Casper Bleumers
Andrea van Harmelen
Sarah Loerkens
Michiel Eekhof
Wouter Groesz
Annemarie van Helderen
Alexander van den Tol
Nina de Waal
Frits Wagenvoorde
Eva Bengtsson
Paul Hendriks
Casper Donker
Karen Segal
Miyuki Konoe
ALTVIOOL
Francien Schatborn
Frank Brakkee
Huub Beckers
Erik Krosenbrink
Robert Meulendijk
Igor Bobylev
Lotte de Vries
Ewa Wagner
Laura Hendriks Groenestein
Annemieke Huls
Roeland Jagers
Joël Waterman
CELLO
Michael Müller
Eveline Kraayenhof
Winnyfred Beldman
Mirjam Bosma
Crit Coenegracht
Anneke Janssen
Ansfried Plat
Rebecca Smit
Arjen Uittenbogaard
Carla Schrijner
13
KLARINET
Frank van den Brink
Esther Misbeek
Sergio Hamerslag
FAGOT
Hajime Konoe
Freek Sluijs
Desirée van Vliet
HOORN
Annelies van Nuffelen
Toine Martens
Fréderick Franssen
Laurens Otto
TROMPET
Hessel Buma
Jacco Groenendijk
Hans Verheij
TROMBONE
Jaume Gavilan Agullo
Victor Belmonte Albert
Brandt Attema
CONTRABAS
Rien Wisse
Walter van Egeraat
Annika Hope
Edward Mebius
Jim Schultz
Stephan Wienjus
Eduard Zlatkin
Peter Baas
Boris Oostendorp
TUBA
Bernard Beniers
FLUIT
Ingrid Geerlings
Ellen Alberts
Maike Grobbenhaar
HARP
Ellen Versney
Veronique Serpenti
HOBO
Aisling Casey
Yvonne Wolters
Gerard van Andel
PAUKEN
Paul Jussen
SLAGWERK
Hans Zonderop
Vincent Cox
Esther Doornink
PIANO / CELESTA
Stephan Kiefer
KOMENDE CONCERTEN IN
14
SERIE AVRO KLASSIEK / TROS VOCAAL
SERIE TROS KLASSIEK
28 februari 2014, 20.15 uur
inleiding Kees Wisse 19.30 uur
7 maart 2014, 20.15 uur
inleiding Kees Arntzen 19.30 uur
Avondvullend meesterwerk
Christian Zacharias
speelt en dirigeert
Radio Filharmonisch Orkest
Groot Omroepkoor
Residentie Orkest
Jérémie Rhorer dirigent
Ruth Ziesak sopraan
Gerhild Romberger alt
Maximilian Schmitt tenor
Johannes Weisser bas
Christian Zacharias dirigent & pianist
Prokofjev Symfonie nr. 1 ‘Klassieke’
Mozart Pianoconcert nr. 23 KV488
Haydn Symfonie nr. 104 ‘Londense’
Beethoven Missa Solemnis
Christian Zacharias
YANNICK CAOUPANNEC
Jérémie Rhorer
KOMENDE CONCERTEN IN
15
SERIE MUZIKALE MEESTERWERKEN /
SERIE AVRO KLASSIEK
RICHARD STRAUSS
21 maart, 20.15 uur
inleiding Huib Ramaer 19.30 uur
14 maart, 20.15 uur
inleiding Peter-Jan Wagemans 19.30 uur
Schat en de Fransen
Droefenis en blijmoedigheid
philharmonie zuidnederland
Amsterdam Sinfonietta
o.l.v. Candida Thompson viool
Kees Bakels dirigent
Roger Muraro piano
Alexander Melnikov piano
Peter-Jan Wagemans Requiem, voor
strijkorkest en slagwerk
Mozart Pianoconcert nr. 9 KV271
‘Jeunehomme’
Strauss Metamorphosen
Debussy La Mer
Franck Variations symphoniques
Schat Etudes voor piano en orkest
Ravel Suite Daphnis et Chloé nr. 2
Kees Bakels
Candida Thompson
CONCERTEN IN DE
16
O3
22 februari 2014, 13.30 uur
Concertgebouw Amsterdam
Petra Lang zingt Wagner
deFilharmonie
Edo de Waart dirigent
Petra Lang sopraan
colofon
Wagner Ouverture Der fliegende
Holländer • Sentas Ballade (uit Der
fliegende Holländer) • Huldigungsmarsch • Vorspiel en Isoldes Liebestod
(uit Tristan und Isolde) • Siegfried-Idyll
• ‘Starke Scheite’ (slotscène
Götterdämmerung)
Edo de Waart, chef-dirigent van
dePhilharmonie (en eredirigent van het
Radio Filharmonisch Orkest) neemt zijn
Vlaamse orkest mee voor een Wagnerprogramma. Hij begeleidt de Duitse
ster-sopraan Petra Lang. Zij zong de
grote Wagnerrollen in de belangrijke
theaters wereldwijd: van Bayreuth tot
La Scala, van San Fransisco en Chicago tot De Nederlandse Opera. Der
fliegende Holländer is nog geënt op de
romantische Duitse muziek. In Tristan
und Isolde horen we compositorische
vernieuwingen, zoals de ‘unendliche
Melodie’. De instrumentale SiegfriedIdyll vormt een lyrische opmaat naar de
dramatiek van zijn Ring, waarin Brünnhildes monoloog ‘Starke Scheite’ de
dramatische apotheose vormt.
PROGRAMMERING
RANDPROGRAMMERING AVROTROS RADIO4
REDACTIE PROGRAMMABOEK
Astrid in ’t Veld
Thea Derks en Victor Striker
Clemens Romijn
PRODUCTIE
EINDREDACTIE RADIO4 AVROTROS
EINDREDACTIE
Anneke Peerik, Manon Tuynman
Tim Moen
Onno Schoonderwoerd
PUBLICITEIT & PRODUCTIE JONG TALENT
CASTING DIRECTOR
VORMGEVING
Anne Marie van Doorn
Mauricio Fernández
Dorine Verharen
ADMINISTRATIE EN FINANCIËN
ARTISTIEK LEIDER
DRUK
Anneke de Vries
Kees Vlaardingerbroek
Van der Weij BV Hilversum
PRESENTATIE RADIO 4
PROGRAMMATOELICHTING
OMSLAGILLUSTRATIE
Mark Brouwers, Ab Nieuwdorp
en Maartje Stokkers
Michiel Cleij
Gustav Klimt, schets voor een
fries in Palais Stoclet, Brussel,
1908-10.

Download Report