Meppeler Courant 3 september 2014

Meppeler Courant 3 september 2014
Ruinen - De Zuidwest-Drenthe Kaart voor vakantie en vrije tijd bestaat al bijna vijftig jaar, was eind jaren
zestig een nieuw fenomeen in toeristisch Nederland en kreeg daarom ook landelijk navolging.
‘Maar wij zijn de uitvinders’, zegt Jan Pol namens de andere drie leden van het bestuur. Het is net een
clubje vrijbuiters dat ooit een bijzondere toeristische kaart maakte en jaren achtereen het gebruiksrecht
verhuurde aan organisaties als de provinciale VVV en het Noord-Nederlands Bureau voor Toerisme. Als
gevolg van verschillende debacles in toeristisch Drenthe werden de rechten weer naar Ruinen gehaald.
Hart en ziel
Daar zitten ze dan aan de stamtafel bij restaurant Luning: Jan Pol, voorzitter Hans Hoving, Bert van
Egten en Johan van den Berg. Postuum mag de in januari van dit jaar overleden Gerard Kiers zeker niet
vergeten worden, want hij zette zich ook altijd met hart en ziel in voor deze toeristische kaart. ‘Deze
hebben we in 1967 ontwikkeld voor Ruinen en Dwingeloo.
Er bestond toen alleen maar een simpel kaartje achter op een folder van de VVV’, weet Jan Pol nog
goed. Met ‘we’ bedoelt hij in dit geval de VVV in Ruinen. ‘Ik mocht als ambtenaar van de gemeente
tweehonderd uur per jaar besteden aan de VVV en op basis van een topografische kaart hebben we
deze ontwikkeld. Met Ruinen en Dwingeloo hadden we alle natuur te pakken.’ Dwingeloo participeerde,
het copyright lag altijd in Ruinen.
Handel is handel
Pol herinnert zich dat er al snel vragen uit aanpalende regio’s kwam, om ook op deze kaart voor
Zuidwest-Drenthe te komen. Daarom werd de kaart uitgebreid met randgebieden als Reestdal, De
Wieden, Slagharen (Ponypark) in het Zuiden en Appelscha en Hooghalen in het Noorden. ‘Handel is
handel, wij zagen dat we breed moesten inzetten’, aldus Pol. De navolging vond eerst in de eigen
provincie plaats.
‘Er kwamen kaarten voor Noord-, Oost- en Midden-Drenthe via de provinciale VVV’, vertelt Pol. Hij was
de man die brieven stuurde naar alle instanties die ook maar enige informatie hadden voor de kaart.
Straatnamen staan erbij, maar ook nummers van ANWB-paddenstoelen, fietsknooppunten en de
onderlinge afstanden, jachthavens, pontjes, kerken, campings, wandelroutes en namen van gehuchten
en streken. Verzin het maar en het is op deze kaart te vinden.
Enorme dreun
‘Het was een enorm dreun voor ons toen Jan er in 1980 uitging, omdat hij naar Orvelte ging voor zijn
werk. Het gebruiksrecht werd toen verhuurd aan de provinciale VVV’, weet Hans Hoving. ‘Al die jaren
waren de inkomsten daarvan wel voor de VVV in Ruinen. Die kwamen weer ten goede aan activiteiten en
de stichting Promotie Ruinen’, vult Bert van Egten aan. Vierduizend per druk gingen er in het begin over
de toonbank voor een bedrag van 4,95 gulden. De grote kaartenmaker Falk begon in de jaren tachtig met
fietsroutekaarten. ‘Ze hadden van elke regio een kaart, behalve van Zuidwest-Drenthe’, aldus Van Egten.
‘Ja, wij waren marktleider hier’, lacht Jan Pol, die na zijn pensionering gewoon weer aanschoof bij de
club.
Na de faillissementen van de overkoepelende Drentse toeristische organisaties, werd de kaart weer
teruggehaald. ‘Wij hebben toen een stichting gemaakt en dat kostte allemaal veel tijd en energie, maar
vanaf begin 2000 loopt de verkoop weer goed en sindsdien geven we om de twee jaar een
geactualiseerde versie uit’, aldus Van den Berg. ‘En voor hetzelfde geld krijgt de koper er sinds twee jaar
gleden een extra fietskaartje bij van de nationale parken.’
Vrijbuiters
Ze hebben in feite niets meer met de VVV te maken, wat nu allemaal TIP heet. Ze lijken op een stelletje
vrijbuiters die met veel plezier een razend populaire toeristische kaart maken en uitgeven. Pol: ‘Het was
ook nooit een kerntaak van de VVV.’ Ze houden zelf alle wijzigingen bij. ‘Als in ik de krant lees dat
ergens een nieuw fietspad wordt aangelegd, dan bewaar ik die informatie’, weet Pol. ‘Zo rijden we
allemaal rond, we dagen de actieve fietsers ook uit om fouten te melden’, benadrukt Bert van Egten.
‘We willen zo actueel mogelijk blijven, zo staan de hondenlosloopgebieden er op. Hans Dekker maakt de
achterkant van de kaart met actuele foto’s en tekst’, vervolgt Pol.
Goede doelen
Van de opbrengst wordt de nieuwe kaart weer gemaakt, waarvoor onder meer een cartograaf moet
worden ingehuurd. ‘Maar verder doen we alles zelf’, zegt Van Egten snel. Mede daarom blijf er toch vaak
geld over. ‘Dat geld gaat dan naar goede doelen. Alle TIP-kantoren van De Wolden hebben twee jaar
geleden wat geld gehad en ook het zwembad in Ruinen hebben we gesteund.’ Volgende fase is
digitalisering. Een app voor iPhone is al gemaakt en er is een speciale site in de lucht. ‘Wij willen een
bijdrage leveren aan een goed toeristisch klimaat.’, besluit grondlegger Pol.
Media – Peter Nefkens