PAD Award is dit jaar voor Hans

‹
www.nieuwsblad-detoren.nl
De Toren · donderdag 8 januari 2015 · 9
“Eenzaam was ze niet, we
hadden drie kinderen!”
“Op zijn verjaardag
gingen we naar de film”
Echtpaar De Goeij - van
Hooft uit Kerkdriel was
op dertig december
vijftig jaar getrouwd.
Die dag vierden het
stel alvast samen met
hun vier kinderen en
tien kleinkinderen een
feestje.
KERKDRIEL - Ze leerden el-
KERKDRIEL - Daarna werd het
jubileum nog eens uitgebreid
gevierd in De Boxhof in Velddriel afgelopen zondag. “Het
was een heel erg leuk feest,
heel De Boxhof zat vol mensen!”, vertelt meneer de Goeij
enthousiast. “En ook de DJ
draaide leuke plaatjes.” De
twee leerden elkaar kennen
op de Drielse Kermis in 1961.
“Ik liep haar tegen het lijf in
het huis van haar ouders. Mijn
zus had verkering met haar
broer en ik was die dag met
mijn zus mee.” Daarna werd
er nog een feestje gevierd op
de kermis. Die ontmoeting
resulteerde vervolgens in een
fijn huwelijk. De eerste jaren
brachten zij veel op het water door. “Ik was schipper, we
voeren heel het land door. Pas
toen de kinderen naar school
moesten, ging mijn vrouw terug naar Kerkdriel. We wilden
dat onze kinderen naar een
reguliere basisschool gingen
in plaats van een internaat.
Internaten vonden we maar
niets. Of ze ooit eenzaam is
geweest zonder mij? Ze had
het heel druk met de kinderen, dus dat denk ik niet.” Inmiddels is meneer al weer jaren met pensioen en brengen
ze veel tijd samen door. “Dan
gaan we op bezoek bij onze
kinderen. Twee van hen wonen in Kerkdriel. Maar soms
kriebelt het nog en vaar ik
eens een dagje met één van
mijn broers mee.”
Echtpaar De Goeij - van Hooft uit Kerkdriel was op dinsdag 30
december vijftig jaar getrouwd. Foto: Hans van Eeuwijk
De molen in Nederhemert die ook in de film regelmatig in beeld
verschijnt
Nederhemert, een dorp
om te koesteren
NEDERHEMERT - Tijdens de
Dag van Nederhemert ging
in het dorpshuis de nieuwe
dorpsfilm van Nederhemert
ter afsluiting van 1200 jaar
Nederhemert in premiere.
De film werd gemaakt op
initiatief van de dorpsraad.
Wie de 65 minuten durende
film draait, verlangt bijna
om ook te mogen wonen in
zo’n heerlijk rustiek dorp
als Nederhemert. De prachtige beelden, van zowel het
eiland als van Nederhemert
Noord en de vele beelden
vanuit de lucht doen denken
aan de liedje van Wim Sonneveld over het dorp. Trees
Blom, wonend in Nederhemert Zuid, spreekt van een
authentiek dorp, dat zelfs
aan de hand van kaarten
uit de 18e eeuw nauwelijks
veranderd lijkt. De zomerse
beelden van de markt bij het
kasteel van Nederhemert,
het pontje in de zomerzon,
het meisje dat fluitekruid
plukt in een tuin, de beelden van de speeltuin op
het eiland. Vooral door het
verweven van hedendaagse
beelden met de dorpsfilm
uit 1963 lijkt het toch vooral
alsof de tijd heeft stilgestaan. Want wie hangt anno
2014 nog de was in tuin of
doet rustig boodschappen
op het marktje dat iedere
dinsdag wordt gehouden.
Maar zelfs de trots van het
kerkvolk dat de uitbreiding
van de kerk mogelijk maakt
tot 650 zitplaatsen, om zo in
de toekomst ook de jeugd
een plek te geven in het
godshuis, doet in de film
nostalgisch aan.
Na de premiere in het dorpshuis zijn de nieuwe film,
maar ook de film uit 1963,
te koop voor tien euro per
stuk. Bestellen kan via 0651112982 of [email protected]
kaar kennen in een straat in
Vught. Zij kwam uit school,
hij was net klaar met werken. Ze praatten wat en
maakten een afspraakje. Op
zijn vijftiende verjaardag,
op nieuwjaarsdag, gingen ze
naar de bioscoop. “En toen
hadden we verkering”, zegt
mevrouw Vlam- Bergman.
Vier jaar later, op 30 december 1964, gaf het echtpaar
Vlam-Bergman elkaar het
jawoord. Inmiddels zijn zij
vijftig jaar getrouwd. Dat
werd gevierd met hun twee
zoons, dochter en vijf kleinkinderen. “We zijn de avond
voor de grote dag uiteten
geweest bij een restaurant
in Den Bosch. Dat was heel
gezellig. Op de dag zelf kregen we heel veel bezoek, iedereen wilde ons feliciteren.
Ook dat was leuk, die dag
hebben we dan ook goed afgesloten met een borrel!” De
twee wonen sinds 2007 in
Kerkdriel, daarvoor hebben
zij dertig jaar in Den Bosch
gewoond en nog eens tien
jaar in Vught. “We kwamen
naar Kerkdriel omdat ik
graag voor mijn dochter wilde zorgen toen zij ziek was.
Dan was ik dichtbij. Gelukkig is ze nu weer beter, maar
we vinden het hier zo leuk
dat we niet meer weg willen.” Nu meneer Vlam met
pensioen is, één van hun
zoons heeft het familiebedrijf overgenomen, hebben
de twee meer tijd om op vakantie te gaan. Cruises op de
Middellandse Zee zijn favoriet. “Behalve als het schip
zinkt. We zaten in 2012 op
de Costa Concordia en deze
zonk. We vertrokken op
vrijdag en zaterdag waren
we alweer thuis. Dat was
schrikken, maar we hebben
het er niet mee afgeleerd. We
gaan nog steeds graag!”
Echtpaar Vlam - Bergman maakt graag cruises. “Maar niet als de
boot zinkt!” Foto: Hans van Eeuwijk
PAD Award ging aan PAD Award is dit
hun neus voorbij
jaar voor Hans
“De belangeloze inzet
voor de medemens”. Dat
ontgaat de inwoners van
Ammerzoden niet. Vandaar
dat vrijwilligers jaarlijks
worden genomineerd voor
de PAD Award.
Bij Hans van Zeelst (53)
staat op de kast de PAD
Award te prijken. Voor
het vele vrijwilligerswerk
werd de Ammerzodenaar
door zijn dorpsgenoten
genomineerd en tijdens
de nieuwjaarsreceptie
kreeg hij de prijs.
Door Mieke Boelen
Ammerzoden - “Vrijwilligers
zijn erg belangrijk, want anders gebeurt er niets”, zegt
Rieneke Huisman (59). De
vrijwilliger, die vijfentwintig
jaar geleden in Ammerzoden
kwam wonen, was snel ingeburgerd. “Ik begon op school
als overblijf-, oversteek- en
bibliotheekmoeder en in de
ouderraad.” Mede door haar
toedoen werden de schoolreisjes in het leven geroepen en
schoolfoto’s gemaakt. “Voor de
speeltoestellen deden we een
actie autowassen.” Vijftien jaar
was Huisman actief in de kerk:
voor de communiegroep, in het
parochiebestuur en als lector.
Sinds tien jaar organiseert het
energieke bestuurslid activiteiten voor EVIA (Eigentijdse
Vrouwen in Ammerzoden).
“Dat was voorheen de KVO.
We doen met het bestuur leuke
dingen, waar iedereen enthousiast over is.”
‘Het gezicht van de MCD’
wordt Lieke van Hemert (40)
in Ammerzoden genoemd.
Door Mieke Boelen
AMMERZODEN - Staat er met
Lieke van Hemert, Joel Bouwmeester en Rieneke Huisman in
spanning bij de uitslag
Net zo vrolijk is de vrijwilliger
al vijftien jaar in het bestuur
van de Stichting Jeugd- en Jongerenwerk. Niet alleen het organiseren van de traditionele
activiteiten, maar vooral het
zomerkamp, dat is haar lust
en haar leven. “De lachende
kindergezichtjes, dat geeft veel
voldoening.” Met toneelvereniging ‘De Smaokmaokers’,
waar ze tien jaar bij is, staat ze
jaarlijks op de planken. “Het is
prachtig als de mensen genieten.” Behalve als lotusslachtoffer bij de Kring Bommelerwaard, verleent de EHBO’er
medewerking bij evenementen.
De vrijwilliger geeft jaarlijks
acte de presence achter de bar
tijdens het PAD-weekend.
Niet eerder werd er een Ammerzodenaar op zo’n jonge
leeftijd genomineerd! Door zijn
Website- en Grafisch Ontwerp
bedrijf doet Joel Bouwmeester
(29) vrijwilligerswerk “wat
in mijn straatje ligt.” Vandaar
dat hij , samen met Bram Eggink, oprichter is van de digitale Ammerkrant. “Het is nog
maar kort, maar krachtig”, zegt
Bouwmeester over het voorzitterschap, sinds vier jaar, bij
de Stichting Jeugd- en Jongerenwerk. “Doordat we minder
subsidie krijgen, moeten we
beter met het geld omgaan. Ik
heb prestatiedrang om dingen
te verbeteren en er is de afgelopen vier jaar al veel veranderd.”
De actieve verenigingsman, die
tien jaar badmintontraining
deed, is vrijwilliger bij Cello
‘voor een cliënt’ en bij PAD.
“Daar doe ik de PR”.
Allerzielen op de Rooms
Katholieke
begraafplaats
een overvolle container,
veelal met afval er naast,
dan is Hans van Zeelst snel
ter plaatse en zorgt stilzwijgend, dat het er weer ooglijk
uitziet. Bijna dertig jaar een
bekend beeld: voorheen vaak
met zijn kinderen er bij. “Het
is dankbaar werk. De laatste
wens wordt vervuld, want
de mensen mogen zelf een
plekje voor hun dierbaren
uitzoeken. Vanaf maart ’86,
toen ik beheerder werd, zijn
er 589 personen begraven,
waarvan er vijftig zijn bijgezet in de urnenmuren en
urnengraven. Van 539 overledenen heb ik de begrafenis
mee geregeld; ook kinderen
en dat grijpt me ontzettend
aan.” Volgens de beheerder
is het merkbaar, dat mensen
ouder worden. “Toen ik begon, waren de meeste overle-
Hans van Zeelst ontving zijn prijs tijdens de nieuwjaarsreceptie.
Hij heeft deze verdiend met vrijwilligerswerk. Foto: Mieke Boelen
denen 65, 70 jaar en nu veel
ouderen tussen 85 en 95.”
De gedrevenheid voor de
kerk begon voor de vrijwilliger op jeugdige leeftijd.
“Hoewel ik in 1986 als penningmeester werd gevraagd,
begon ik eigenlijk al 46 jaar
geleden. De Pastoor kwam
na m’n Eerste Communie bij
Opa Hannus, die bij ons inwoonde, en er werd gewoon
beslist dat ik misdienaar
werd. Het was vanzelfsprekend, want we hadden drie
priesters in de familie. Eigenlijk was het wel leuk,
want voor begrafenissen
en huwelijksmissen kreeg
je vrij van school. Van m’n
dertiende tot m’n achttiende
was ik acoliet en daarna lector. Dat gaat dan op de auto-
matische piloot.”
De verenigingsman heeft
mooie herinneringen aan de
KPJ (Katholieke Plattelands
Jongeren), die hij in 1978
mee oprichtte. “Er was toen
weinig te doen; we organiseerden kringsportdagen en
uitwisselingen met onder
meer Schalkwijk; dat was
een prachtige tijd. Vanuit de
KPJ is de Dorpszeskamp ontstaan.” De vrijwilliger was
vijf jaar penningmeester bij
de Gym- en Turnvereniging.
“Daar zaten de kinderen
toen op.” En sinds 2013 is hij
penningmeester bij de FiDiB
(Vereniging Voor Financiële Dienstverlening Brabant.
“Dat is een belangenclub
met 320 leden, werkzaam in
de financiële sector.”

Download Report