Het schrijven van een krantenartikel

Het schrijven van een krantenartikel
Marc van Kreveld
Een van de onderdelen van het schrijfgedeelte van het vak \Overdragen van de Informatica" bestaat uit het schrijven van een krantenartikel. Dit artikel moet een A4-pagina beslaan
(met 12-punts letter), en moet gebaseerd zijn op de scriptie die je voor dit vak geschreven
hebt. Het artikel moet zo geschreven worden dat het direct opgenomen zou kunnen worden in
de wetenschapsbijlage van een landelijk dagblad. De doelgroep kan je met deze informatie zelf
wel bedenken. De gemiddelde lezer (m/v) heeft middelbare school wiskunde gehad, en enige
aniteit met dat vak. Verder is de gemiddelde lezer genteresseerd in de ontwikkelingen in
de automatisering, heeft weinig tot geen besef van de (meer theoretische) informatica, en wil
hij/zij gewoon een interessant artikel lezen. Daarmee wordt het doel van het krantenartikel
deels de lezer vermaken, en deels de lezer overtuigen van het belang van zulk onderzoek. Het
is immers altijd gunstig als de maatschappij het belang van de informatica inziet.
Het is nuttig om, voordat je begint aan het schrijven, enige artikels te lezen uit de wetenschapsbijlage. Zeker als deze over informatica gaan. Verder is het verstandig om goed na
te denken wat je wilt opnemen in het artikel. Zelden zal je dieper op de materie ingaan dan
wat in de inleiding van je scriptie staat. Besteed veel aandacht aan de titel en bedenk een
pakkend begin (al lijkt dit soms onmogelijk). Zoek aansluiting bij de kennis van de lezer en
noem gevolgen voor de maatschappij. Hierbij zijn kleine leugens geoorloofd.
Er volgt een voorbeeld van een mogelijk krantenartikel dat een versnelling van matrixvermenigvuldiging bespreekt. Probeer zelf de kleine (en grotere!) oneerlijkheden te vinden.
Computers vinden snellere routes tussen grote steden
In Nederland is een dicht wegennet gecreeerd. Dit zorgt er natuurlijk voor dat er tussen twee plaatsen
een snellere verbinding is dan wanneer het wegennet minder dicht zou zijn. Aan de andere kant maakt
het dichte wegennet dat de snelste route moeilijk te bepalen is. Voor grote transportbedrijven is de
vraag naar de kortste route erg belangrijk. Zij onderhouden transportroutes tussen vele grote steden
in Europa en willen graag de snelste weg kunnen vinden tussen elk tweetal steden. Voor de mens is
het moeilijk, zo niet onmogelijk, met de vinger op de kaart alle mogelijke wegen na te gaan en de beste
uit te kiezen. Het is beter om zo'n taak aan een computer over te laten, want die kan met zekerheid de
beste weg uitzoeken. Maar zelfs voor een computer is deze taak niet eenvoudig, want er zijn duizenden
steden, miljoenen wegen, en vele miljarden mogelijke routes.
In de informatica wordt onderzoek verricht naar het ecient kunnen berekenen van van routetabellen. Dat zijn schema's die voor elk tweetal steden de beste routes bevatten. Soortgelijke tabellen
staan soms op wegenkaarten en zelfs in agenda's, maar in die tabellen staat alleen de afstand. Het
transportbedrijf wil ook graag de route weten die de chaueurs moeten nemen. Voor de berekening
van route-tabellen is de zogenaamde grafen-theorie van groot belang. Het is namelijk gebruikelijk om
een wegennetwerk in een computer te representeren als een graaf. In een graaf zijn punten, die steden
of splitsingen voorstellen, en verbindingen, die wegen of stukjes daarvan voorstellen. Bij zo'n stukje
weg is dan opgeslagen hoeveel tijd een automobilist nodig heeft om dat stukje weg af te leggen. Het
1
merkwaardige is dat met de grafen-representatie, de computer helemaal niet meer hoeft te weten waar
steden liggen. Het gaat immers alleen tussen verbindingen over wegen tussen twee steden, en die zijn
aanwezig in de graaf.
De gebruikelijke methode om route-tabellen uit een graaf te halen is door een matrix op te stellen
die bij een graaf hoort. Om nu alle beste routes in de graaf te berekenen moeten herhaald matrices
met elkaar vermenigvuldigd worden. Deze bewerking is de meest tijdrovende voor de berekening van
route-tabellen, maar onlangs is er vooruitgang geboekt aan de Universiteit van Utrecht. Een nieuwe
methode is ontwikkeld om het vermenigvulden van matrices zo te doen dat er gemeenschappelijke
deelstukjes ontstaan, die dan meerdere keren gebruikt kunnen worden.
In de nabije toekomst zal iedere burger toegang hebben tot computers die antwoorden kunnen
geven over alle vragen naar beste routes. Niet alleen voor het wegennetwerk, maar ook voor het treinennetwerk, gegevenstransport over telefoonlijnen, enzovoorts. Zelfs is het mogelijk om de netwerken
aan te passen aan de huidige situatie op de weg. Als er ergens een le staat, kan de computer alternatieve routes weer sneller bepalen. De nieuwe vermenigvuldigingsmethode voor matrices zal de
ecientie in al deze gevallen vergroten. Als u zich in de toekomst afvraagt welke route u het beste
kan nemen, dan kan uw informatiesysteem u snel aan het juiste antwoord helpen.
2

Download Report