St. Elisabeth kiest het ruime sop! Jaarbeeld 2 Jaarbeeld 2013 inhoudsopgave augustus 2014 pagina 5 Voorwoord pagina 6 Poolshoogte nemen pagina 8 Trossen los pagina 10 All aboard pagina 12 Loods aan boord pagina 14 ‘t Gangboord uit pagina 16 Kerngegevens 3 4 Jaarbeeld 2013 Voorwoord “Een Thuis bieden aan onze bewoners en klanten, een warm welkom aan bezoekers en een preƫge werksfeer voor medewerkers en vrijwilligers”; daar streven wij iedere dag weer naar. Dat vraagt, in deze turbulente Ɵjden, veel inspanning en creaƟviteit. De overheid neemt tal van maatregelen om de sterk toenemende kosten in de zorg terug te dringen. Waar zal op bezuinigd worden, wat betekent dat voor mensen en wat betekent dat voor zorgorganisaƟes? Kun je dan je ambiƟes nog wel waarmaken? De ouderenzorg staat aan de vooravond van grote veranderingen. Het verzorgingshuis zoals we dat tot 2013 kennen, zal de komende jaren nagenoeg verdwijnen. Mensen met een lichtere zorgindica e worden geacht zelfstandig te blijven wonen en daar waar nodig thuis ondersteuning te krijgen. Dat betekent dat ouderenzorgorganisa es hun bakens moeten verze en. Om hun bestaansrecht te waarborgen, maar vooral om goede zorg- en dienstverlening aan hun (poten ële) cliënten voort te ze en. St. Elisabeth is opgericht door de congrega e van de Zusters Franciscanessen van Mariadal en wil, ook in deze jd, het gedachtegoed van de congrega e in eigen jdse vorm blijven uitdragen: aandacht geven aan de medemens, (extra) steun bieden aan hen die dat nodig hebben. Tot 2013 rich e St. Elisabeth zich voornamelijk op de bewoners die op het complex wonen. In de loop van het jaar werden de eerste contouren getekend voor een organisa e die midden in het leven, midden in de wijk wil staan. In dit beknopte jaarverslag leest u meer over onze ambi es, maar vooral wat onze bewoners, cliënten, stakeholders, medewerkers en vrijwilligers daarvan vinden. Ik wens u veel leesplezier en hoop u in St. Elisabeth te ontmoeten. Marieke Bouwman bestuurder augustus 2014 5 Poolshoogte nem positie bepalen en nieuwe koers uitzetten Herman Weggen; voorzitter Raad van Toezicht In vroeger Ɵjden werd, als herkenningspunten of bakens ontbraken, de posiƟe van een schip bepaald door ‘poolshoogte’ te nemen. Met behulp van een sextant en aan de hand van de poolster werd de posiƟe van het schip bepaald. Herman Weggen trad op 1-1-2013 toe als lid van de Raad van Toezicht van St. Elisabeth, nog vóór hij zijn funcƟe als bestuurder van sƟchƟng Avoord, EƩen-Leur neerlegde. 6 Jaarbeeld 2013 men, moeten we daarbij varen en doordring je bemanning ervan dat ’alle zeilen bijgezet moeten worden’.” Herman Weggen loopt meteen warm voor de metaforen uit de scheepvaart en lardeert zijn verhaal haast als vanzelfsprekend met zeevaar ermen. ‘Toen ik bij St. Elisabeth aantrad als toezichthouder constateerde ik dat het ‘schip St. Elisabeth’ prach g is. Het is mooi gebouwd, de bemanning werkt hard en is zorgzaam voor de passagiers. Er heerst een goede sfeer, men is vriendelijk en open. Wat mij wel opviel was dat zij zich nauwelijks leken te realiseerden dat er zwaar weer op komst is. In de loop van 2013 zou een kapiteinswissel plaatsvinden en daarbij had ik wel zorgen of we jdig een goede nieuwe kapitein konden vinden. De Wet Normering Topinkomen was net ingegaan en de vraag was voor m mij of het ons zou lukken de juiste pe persoon te vinden binnen de we elijke ka kaders. Dat is prima gelukt! De nieuwe kapitein, Marieke Bouwman, kr kreeg meteen een forse opdracht mee. “K “Kijk wat er op ons a omt, wat beteke kent dat voor St. Elisabeth en kunnen we die storm overleven? Welke koers Eind 2013 kan voorzich g geconstateerd worden dat een eerste koerswijziging hee plaatsgevonden. Herman Weggen ziet dan ook zeker een toekomst voor St. Elisabeth, waarbij hij wel aangee dat ‘alle hens aan dek’ zal moeten om de komende stormen te kunnen doorstaan. ‘Voor de toekomst ligt er voor St. Elisabeth de boeiende opgave om financieel zelfstandig te worden, los van de congrega e. De verzorgingshuiszorg zoals we die nu kennen, zal nagenoeg verdwijnen. Daar zal wel andere verpleeghuiszorg en thuiszorg voor terug moeten komen.’ “Een schip is het n veiligst in de haven, maar daar is het niet voor gebouwd.” ‘Maar’, zo besluit hij: ‘ik zei al dat St. Elisabeth een prach g schip is, met een hard werkende, gemo veerde bemanning; dat biedt volop mogelijkheden. Jullie moeten nog wél leren om dat ook te tonen aan de buitenwereld. Die weet nog lang niet goed genoeg hoe het reilt en zeilt in St. Elisabeth.’ augustus 2014 7 Trossen los, de einder lokt…...... Marieke Bouwman, bestuurder Marieke Bouwman nam haar eerste werkdag een miniatuur zeilschip mee. Een aantal maanden sierde het haar werkkamer, goed zichtbaar voor haar zelf en haar bezoekers. foto: Peter Roek 8 Jaarbeeld 2013 ............ Marieke: ‘Mijn eerste werkdag (15 augustus 2013) in St. Elisabeth begon met een kennismakingsbijeenkomst met bewoners, medewerkers en vrijwilligers. In mijn speech gebruikte ik de metafoor van een sterk, goed uitgerust zeilschip (St. Elisabeth) in zwaar weer: de maatschappelijke omstandigheden. De windrich ng en de kracht van de wind kunnen we niet veranderen, wél de stand van de zeilen. Daarmee wil ik aangeven dat ik er van overtuigd ben dat een organisa e als St. Elisabeth met veel goede mensen aan boord van een sterk schip in staat zal zijn de storm die nu heerst het hoofd te bieden, mits er de bereidheid is de stand van de zeilen aan te passen.’ ‘Mijn opdracht was duidelijk: Zet een koers uit voor de komende jaren. Omdat er nog zo veel onzeker is, moeten we als “Het vraagt lef van de medewerkers om het schip van de kant te duwen” augustus 2014 organisa e flexibel zijn om direct in te kunnen spelen op wijzigende omstandigheden. Als de wind verandert moeten 9 we de zeilen bij kunnen stellen dus.’ St. Elisabeth was van oorsprong een intern gerichte organisa e. De zorg- en dienstverlening was voornamelijk gericht op de bewoners van het complex. Marieke Bouwman: ‘Het vraagt lef van de medewerkers om een schip, dat zo lang veilig aan de wal hee gelegen, van de kant te duwen. Tijdens mijn kennismakingsgespreken met leidinggevenden en medewerkers ontdekte ik dat dat lef aanwezig is. Men ziet de noodzaak, hee ideeën en wil de handen uit de mouwen steken.’ Met enthousiasme ze en we ons in om het schip en de bemanning zeewaardig te maken, we gooien de trossen los; de einder lokt’ besluit Marieke Bouwman vol vertrouwen. All aboard 10 Jaarbeeld 2013 Iedereen betrokken bij verkenning en uitzetten van de koers De eerste werkmaanden van bestuurder Marieke Bouwman stonden in het teken van kennismaken, meningen verkennen, een route uitsƟppelen en ruggespraak houden. Bewoners, familieleden en de cliëntenraad, medewerkers, vrijwilligers en de ondernemingsraad, stakeholders, collega-zorgorganisaƟes, overheidsinstanƟes, de onderwijswereld: de agenda stond bol van afspraken. En iedereen werd de vraag voorgelegd: waarin is St. Elisabeth sterk en wat kan beter? De aanloop in 2013 was kort, nog geen half jaar. ‘Toch had ik er vertrouwen in dat we voor het einde van het jaar een plan klaar konden hebben. Het enthousiasme van de medewerkers, hun vertrouwen en hun inbreng boden een goede start. Wat mij nog extra mo veerde waren de reac es uit het werkveld. Gemeentebestuurders, ambtenaren, collegazorgorganisa es, zorgkantoor, (huis-) artsen en anderen: allen gaven hoog op over St. Elisabeth. Het schip St. Elisabeth vaart onder een goede vlag, velen roemen de rela e van St. Elisabeth met de Congrega e Zusters Franciscanessen van Mariadal en het oorspronkelijke karakter van de organisa e. vrijwilligers van St. Elisabeth. Zij zijn met recht ‘bijzondere bemanning’ te noemen. Eind 2013 waren 70 vrijwilligers ruim 13.000 uren ac ef in onze organisae. Voor onze bewoners zijn zij een niet weg te denken factor. Begeleiding van en naar (dagelijkse) ac viteiten, vervoer naar ziekenhuis of familie, runnen van de winkel, mede draaiende houden van de verenigingen: we kunnen op hen rekenen. Natuurlijk koesteren we al deze belangeloze hulp. De vrijwilligers werden betrokken bij de oriënterende gesprekken van de nieuwe bestuurder en zijn al jd van harte welkom bij de medewerkersbijeenkomsten en -ac viteiten. St. Elisabeth vaart onder een goede vlag! Bijzondere bemanning Aan boord van het schip St. Elisabeth vaart naast de bemanning (medewerkers) en passagiers (bewoners en anderen), nóg een groep mee: de augustus 2014 Aanschuiven aan de captain’s table ‘In 2014 gaan we aan de slag op basis van de bevindingen, maar dat betekent niet dat we er daarmee zijn’, aldus Marieke Bouwman. ‘Ik blijf het contact met iedereen zoeken. Ik wil op de hoogte blijven van wat er lee . Om de vergelijking met de scheepvaart te maken: een goede kapitein maakt gebruik van de deskundigheid van zijn bemanning én nodigt zijn gasten uit aan de ‘captains table’, zodat hij goed contact houdt met de opvarenden, zijn gasten. Zó wil ik het ook doen.’ 11 De bestuurder was naar de ondernemingsraad informaƟe-vragend, samenwerkend en lerend. Ze stond open voor nieuwe ideeën en maakte duidelijke afspraken met de ondernemingsraad hoe samen te werken. Mieke Koster, voorzi er ondernemingsraad St.Elisabeth: “een Thuis met karakter” maakt haar slogan waar. Het woonzorgcentrum wil door ontmoeten, verbinden en samenwerken de leeĩaarheid in het gebouw én in de Westrand verbeteren. Het is niet alleen de uitstraling van het gebouw dat daartoe uitnodigt, maar ook de betrokkenheid van haar personeel. Marieke Bouwman spreekt uit dat St. Elisabeth haar deuren opent en vraaggericht zoekt naar versterking van acƟviteiten voor inwoners in het zorgcentrum en de Westrand. Samen met o.a. Wijkhuis Westrand worden mogelijkheden onderzocht. Ad Kemperman; wijkmanager Westrand gemeente Roosendaal De eerste 100 dagen van Marieke Bouwman. St. Elisabeth heeŌ met Marieke Bouwman een bestuurder die goed weet wat er op dit moment speelt in ‘zorgland’. Ze heeŌ een duidelijke visie hoe dit aan te pakken. Een essenƟeel onderdeel van die visie hebben we allen kunnen ervaren. Marieke wil en kan het niet alleen! In persoonlijke gesprekken heeŌ iedereen zijn aandachtspunten naar voren kunnen brengen. We zien de spannende toekomst met vertrouwen tegemoet! Ton Klaassen, voorzi er Cliëntenraad Loods aan bo Een kapitein kent zijn schip, een loods Voordat mensen in St. Elisabeth komen wonen, hebben zij al een heel leven achter de rug. Een leven dat hen heeŌ gevormd en heeŌ gemaakt tot de mens die ze nu zijn. Het is belangrijk om te weten waar iemand ‘vandaan komt’, wat hem, soms leƩerlijk, beweegt. Wij doen ons uiterste best om het levensverhaal van onze bewoners en cliënten te leren kennen, zodat we daar naar kunnen handelen. Het is belangrijk om daarover steeds in gesprek te blijven met de bewoner zelf en diens naasten. Familie is onze loods Al direct bij de invoering van het kleinschalig wonen hebben we geprobeerd om familiepar cipa e te bevorderen. Het lukte echter niet om dit voldoende doorgevoerd te krijgen. Daarom werd in 2013 besloten hiervoor een project te starten. Jolanda Timmermans, teamleider verpleeghuis De Laantjes, vertelt: ‘Wat me nog goed voor ogen staat van de 1e bijeenkomst die we organiseerden in één van de woongroepen, was de verbazing van de familieleden over de hoeveelheid uren die we per week beschikbaar hebben. Het was een schok voor hen te horen dat dat, op basis van zorgzwaartepakket 5, per bewoner per week gemiddeld tussen de 18 en 20 uur per week is. Deze uren zijn inclusief welzijnsac viteiten, behandeling en nachtdienst. Al snel volgde daarop de vraag “hoe doen jullie dat dan, want ik wil wel dat mijn vrouw, man of ouder voldoende zorg en aandacht krijgt.” Zo zijn we met elkaar in gesprek gekomen. Je merkt dat veel mensen graag een handje willen toesteken, ieder passend bij zijn eigen 12 mogelijkheden. Samen zijn we aan het ontdekken hoe we het onze bewoners, hun dierbaren, zo aangenaam mogelijk kunnen maken. Bezoekende familieleden die eerst wach en tot ze een kopje koffie aangeboden kregen, voelen zich inmiddels zo vrij dat ze zelf koffie ze en en schenken. Ze voelen zich geen ‘gast’ meer, maar ‘thuis’. De medewerkers moesten hier ook aan wennen, ze hadden in het begin heel sterk het gevoel dat zij dat als gastvrouw hoorden te doen, dat het niet hoorde dat zij dat de bezoekers lieten doen.’ Inmiddels zijn er groepen waar bewoners, familieleden en medewerkers regelma g gezamenlijk een ac viteit ontwikkelen. Een mooi voorbeeld is woongroep “De Laantjes 5”: zij zochten “Als je d diepten ondiept niet ken loop je gegara vast.” Jaarbeeld 2013 oord s de wateren financiële middelen om de huiskamer meer naar eigen inzicht aan te kleden. Gezamenlijk werd geschilderd, gebreid en gebakken. De producten werden jdens een ac viteit in huis verkocht.’ ‘Daarmee konden we onze wens realiseren en hadden we ook nog een heel gezellige middag’, vertelt een familielid. ‘We hebben de familieleden van onze bewoners hard nodig om het welzijn van hun naasten zo goed mogelijk vorm te geven’, aldus Jolanda. ‘Zij zijn onze loods, zij kennen de bewoner als geen ander en kunnen ons uitleggen waarom iemand op een bepaalde manier reageert, wat iemand pre g vindt of juist niet. Met elkaar zoeken we nu naar de beste manier om hierop in te spelen.’ “Inmiddels kennen en we elkaar als familie van de overige bewonerss ook en dat maakt het ’n stukk gezelliger en we doen nu ook dingen samen voor de bewoners.” Fons & Elly Schrauwen wen en Paula Brouwers, familie van bewoners de n en ten nt andeerd augustus 2014 ‘Toen ik na een harƟnfarct weer thuiskwam uit het ziekenhuis kon ik helemaal niks. Ik werd met de ambulance thuisgebracht en meteen weer op bed gelegd. Dat vond ik dus helemaal niks en dat heb ik gezegd ook tegen de verzorgende. Gelukkig begreep ze dat en mocht ik meteen proberen op de rand van het bed te gaan ziƩen en toen dat goed ging een paar stappen te zeƩen. Ze bleef natuurlijk wél in de buurt, want je weet maar nooit hè? Een 13 paar weken later kon ik al weer lopen met een rollator. ’t Is niet meer wat het geweest is, maar alƟjd nog veel meer dan ze in het ziekenhuis tegen me zeiden en ik ben blij dat ze me hier daarbij hebben geholpen en mijn wens hebben gerespecteerd.’ De heer Agterberg* bewoner van verzorgingshuis De Strijpe *de naam is, omwille van de privacy, gefingeerd. ‘t Gangboor Een vaste verbinding m “Geen mens is een eiland” In 2013 werd een eerste stap gezet om de deuren van St. Elisabeth verder open te stellen voor publiek. De meeste acƟviteiten waren tot voor kort alleen toegankelijk voor bewoners en hun familieleden. Externe klanten kenden St. Elisabeth voornamelijk voor dagbegeleiding of de restaurantservice. We willen niets liever dan een meer open verbinding met de buitenwereld: van binnen naar buiten én van buiten naar binnen. Dat betekent dat we zo veel als mogelijk senioren uit de wijk van onze loca e gebruik willen laten maken en dat wij onze deskundigheid graag voor hen in willen ze en. Maar ook willen wij graag gebruik maken en genieten van alle deskundigheid en talenten uit de wijk. We leggen het gangboord uit naar de wal om een levendig verkeer mogelijk te maken. We bieden onze exper se, onze prach ge loca e en onze gezelligheid aan! Wat in 2013 op kleine schaal is gestart, zal in 2014 verder doorgevoerd 14 worden. Zo biedt St. Elisabeth kor ng aan KBO-leden, zijn senioren van harte welkom in het restaurant en organiseren we maandelijks verschillende ac viteiten en evenementen zoals een zomerfes val of een concert. Maar ook gewoon gezellig een kopje koffie drinken, een praatje maken of de wekelijkse soosmiddag bezoeken kan. Jaarbeeld 2013 Thuiszorg rd uit Het klinkt zo als een open deur: de wens van de cliënt is leidend. Toch is dat wel waar het om draait. Natuurlijk is professionele zorg en ondersteuning belangrijk, maar de wijze waarop we die bieden: in goed overleg, liefdevol en met warme aandacht, dát maakt het verschil. Ik vind het belangrijk dat mensen zélf de regie over hun leven kunnen behouden. Ik ben zo blij dat je er weer bent! Het is goed je iedere keer weer te realiseren dat wat voor jou je werk is, voor de cliënt belangrijke momenten in de dag zijn. Je gaat voor een stukje bij hun privéleven horen. Wij zorgen dan ook voor ‘vaste gezichten’, zodat we een vertrouwensrela e kunnen opbouwen die verder gaat dan goede zorg verlenen.’ Marian Verbeek, coördinator Thuiszorg Welzijn et de wijk ‘Het was al snel duidelijk dat we met ons welzijnsteam een flinke slag moesten maken om het plan ‘de deuren wijd open te ze en voor wijkbewoners’ mee vorm te geven. De bewoners waarderen de ac viteiten die wij al jaren organiseren, dat blijkt wel uit de rapportcijfers die wij kregen bij de tevredenheidonderzoeken (tussen 75 en 90% tevreden - 2012). Maar dat is nog heel wat anders dan (jongere) senioren uit de wijk voor onze ac viteiten interesseren. In 2013 zijn we begonnen. Een aantal werk-bezoeken aan organisa es die het klappen van de zweep al kennen, werkte inspirerend en was input voor ons eigen plan. Inmiddels, maar dan augustus 2014 is het al wel 2014 hoor, hebben we de eerste stappen gezet. We maakten reclame voor ons zeer divers verenigingsaanbod en merken dat het langzamerhand bekend wordt: in St. Elisabeth ben je welkom en is regelma g iets leuks te 15 doen. Voor ons wordt het ook steeds leuker. Eerlijk is eerlijk, de nieuwe aanpak was wennen, soms flopte iets volledig, maar er komt beweging in…. en dat smaakt naar meer! Marianne Blenkers, teamleider Welzijn Kerngegevens Cliënten per einde verslagjaar Aantal intramurale cliënten Aantal cliënten dagac viteiten Aantal cliënten met ‘volledig pakket thuis’ Aantal extramurale cliënten exclusief cliënten dagac viteiten 133 12 4 13 Capaciteit Aantal beschikbare plaatsen met AWBZ-verblijf per einde verslagjaar 131 Productie Aantal uren extramurale produc e (exclusief dagac viteiten) Aantal dagdelen dagac viteiten Aantal dagen volledig pakket thuis Aantal intramurale verzorgingsdagen Aantal intramurale verpleegdagen 2.669 1.769 2.214 22.909 24.644 Medewerkers en vrijwilligers Aantal personeelsleden in loondienst Aantal FTE personeelsleden in loondienst Aantal vrijwilligers Aantal uren vrijwilligers op jaarbasis 205 107 89 13000 Bedrijfsopbrengsten Totaal bedrijfsopbrengsten in verslagjaar Waarvan we elijk budget voor aanvaardbare kosten 16 9.257.644 9.068.011 Jaarbeeld 2013 Colofon tekst: Communicatie St. Elisabeth dtp: BaakBeeld © 2014 St. Elisabeth Roosendaal Wouwseweg 21 4703 BL Roosendaal 0165 - 592 400 [email protected] www.elisabethroosendaal.nl augutus 2014 17 Een Thuis met karakter Nieuwflits Het beeldmerk van St. Elisabeth, de oranje roos, beeldt onze visie ‘een thuis met karakter’ uit. De roos verwijst naar de legende van St. Elisabeth van Thüringen, wier naam wij dragen en die al jd met een boeket rozen in haar armen wordt afgebeeld. Zij zorgde voor armen en ouderen, schonk hen warmte, aandacht en hulp. Deze eigenschappen zijn verankerd in de oorsprong en het karakter van St. Elisabeth. Een roos is kwetsbaar en vraagt een zorgvuldige behandeling; evenals onze bewoners. Het kader biedt bescherming aan de roos, maar sluit deze niet af: het biedt ruimte. Begin 2014 introduceerde St. Elisabeth een e-mailnieuwsbrief, de ‘Nieuwsflits’. Rela es en geïnteresseerden ontvangen iedere week kort bericht in hun digitale postvak met nieuws en updates uit de organisa e. Wilt u ook op de hoogte blijven? Aanmelden voor deze Nieuwsflits kan gra s via onze website www.elisabethroosendaal.nl Klik op de knop rechts onderaan. 18 Jaarbeeld 2013 20 Jaarbeeld 2013
© Copyright 2024 ExpyDoc
