Februari 2014 Nieuwsbrief nr. 65

Corrie van Maanen
Februari 2014 Nieuwsbrief nr. 65
Adres: P.O. Box 1192, Jeruzalem 91010, Israël
“Troost, troost Mijn volk, zal uw God zeggen: spreek naar het hart van Jeruzalem
en roept haar toe dat haar strijd vervuld is” – Jesaja 40:1
Shalom lieve familie, vrienden en gemeenteleden,
Nog een korte tijd en dan hoop ik twee weken in
Nederland te zijn. Omdat er verschillende
ontmoetingen vastgelegd zijn, wil ik jullie daar in
deze nieuwsbrief van op de hoogte brengen.
Misschien, wanneer het in de buurt is, dat we
elkaar zullen zien en spreken. Daarbij laat ik jullie
graag delen in wat mij heeft bezig gehouden in
deze afgelopen twee maanden.
Sneeuw
Regelmatig
denk ik nog terug aan de
decembermaand met een onverwacht grote
hoeveelheid sneeuw. Het deed het me denken
aan het boekje van W.G. van der Hulst,
“Voetstapjes in de sneeuw”. Dit was ooit mijn
eerste leesboekje wat ik met Kerst van de
zondagschool kreeg. De dag voordat het begon
te sneeuwen was het koud, iedereen sprak
erover en bereidde zich voor op de sneeuw die
zou gaan komen. Die dag heb ik tot laat ’s
avonds gewerkt. Een gezin had onvoldoende
dekens in huis, juist die week had ik vijf
dekbedden gekregen van een hotel die de
“oude” vervingen voor nieuwe, om zo de
standaard hoog te houden. Er was niets mis
met de dekbedden. Bij een ander gezin was
het huis te koud en was er een kleed voor de
deur bevestigd. Er stond nog een pan met
borsch (Russische bietensoep) op het
gasfornuis, de koelkast nagenoeg leeg en geen
geld om voor enkele dagen voorraad in te
slaan. Zij zouden voor de komende dagen
zeker niet voldoende gehad hebben aan deze
ene pan soep. De eerste sneeuw begon te
vallen, toen ik onderweg ging om de
levensmiddelen te brengen. Eenmaal thuis
begon het volop te sneeuwen, geen
mogelijkheid meer om er op uit te gaan. Ik heb
ondanks de kou in mijn huis volop van de
sneeuw genoten. Met sneeuw komt het leven
in Israël tot stilstand. Sneeuw geeft stilte aan de
natuur. Na een paar dagen kwam alles weer
langzaam op gang. Toen werd ook de schade
zichtbaar. Onvoorstelbaar veel bomen waar
grote takken van waren afgebroken, soms
waren zelfs hele bomen omgevallen. Het
elektriciteitsbedrijf maakte overuren doordat
bij veel huizen de electriciteit was uitgevallen.
Amandelbloesem
Januari is de droogste maand geweest sinds
honderd en vijftig jaar. Het is zichtbaar in de
natuur, de amandelbloesem is minder
overvloedig dan andere jaren. Toch geniet ik
daar ieder jaar weer van. Het is de eerste
bloesem,
bomen
die
veranderen
in
bruidsboeketten. Ellisabeth Elliot schrijft in een
van haar boeken: “Hoe hopeloos zou het kale
hout van een vruchtboom ons lijken in
februari, als we nooit het wonder van de lente
hadden gezien.” De amandelbloesem is een
zichtbaar teken van dit wonder van de
jaargetijden. De zon schijnt iedere dag en het is
te warm voor de tijd van het jaar. Ik vraag
jullie gebed voor regen op het land.
Kinderen
In de thuiszorg gaat het meest om ouderen.
Omdat bij velen van deze ouderen ziekte is,
lukt het maar nauwelijks
om, naast het
vertrouwde van kinderen en kleinkinderen,
nieuwe vriendschappen op te bouwen. Het is
de keerzijde van de aliya, de ontworteling die
mensen soms ook in een isolement kan
brengen. Op de lange duur geeft de heimwee
naar wat geweest is eenzaamheid in het leven
van vandaag. Doordat ik iedere week bij hen
kom kan er vertrouwen en relatie groeien en
daarmee word ik opgenomen als deel van de
familie. Ik vind het een voorrecht van dit werk.
Zo ook bij Naomi (niet haar echte naam). Het is
haar niet gelukt om nieuwe vriendschappen op
te bouwen. Aan het eind van de negentiger
jaren is zij samen met haar man en ouders naar
Israël gekomen. Haar zoon was de reden van
hun aliya, hij was enkele jaren daarvoor alleen
op jeugd aliya in Israël thuis gekomen. Eerst
droeg zij de zorg voor haar oude en zieke
ouders. Zo is onze hulp bij hen
binnengekomen. Haar zoon werd ultraorthodox, trouwde en kreeg al snel kinderen
waar Naomi iedere dag mee hielp om voor te
zorgen. Inmiddels zeven kinderen die Joods
Orthodox worden opgevoed. Onze hulp is
intensiever geworden nu beiden, Naomi en
haar man, ernstig ziek zijn. De religie is bij
Naomie en haar zoon en zijn gezin, een wereld
van verschil geworden, maar het is de
onderlinge liefde die hen bindt.
Zo word ik deelgenoot gemaakt van de
gebeurtenissen van alle dag. Voor of na een
douchebeurt aan de keukentafel met een kopje
koffie, komen dan de verhalen.
Een van de kleinzonen had kort geleden geen
zin gehad in een excursie van het cheider en
was naar zijn opa in het ziekenhuis gegaan en
had met een vroom snoetje gezegd dat hij opa
wilde zegenen met gezondheid.
Twee jongere broertjes hadden oma gevraagd
of zij mamtakiem (snoepgoed) voor hen wilde
kopen. Toen ze vroeg voor wie dat dan
gekocht moest worden hadden de jochies haar
geantwoord: "Dan delen we ze uit aan onze
vriendjes maar dan moeten ze wel voor onze
opa gaan bidden.” Oma die vanuit Rusland
deze orthodoxe overtuiging niet aanhangt,
had de twee verteld dat het bij bidden om je
hartje gaat zonder snoep als voorwaarden. Een
wijze oma en tja, de omkoperij kan op vrome
slofjes binnen lopen. Het laat tegelijkertijd zien
hoeveel ze van hun opa en oma houden.
(foto: R Weissenstein 1956)
Enkele maanden
geleden was de oudste
kleinzoon bij zijn oma op bezoek. Hij is
inmiddels veertien jaar en zolang ken ik hem.
Nu was de tijd aangebroken dat hij mij aan zijn
vragen zou onderwerpen. Hij was klaar voor
deze discussie, dat zag ik wel. Kritisch was hij
naar de aanwezigheid van de andere
geloofsbelevingen in Israël. Uiteindelijk won
genade het van zijn kritisch oordeel. Oma bleef
erbuiten omdat zij het Hebreeuws niet spreekt
en de
kleinzoon de Russische taal
onvoldoende beheerst.
Ik had hem daarna niet meer gezien; een week
voor mijn verjaardag had hij zijn oma gebeld.
Hij wilde iets voor mijn verjaardag kopen.
Oma had gezegd dat ze daar wel geld voor
wilde geven. “Nee” hij wilde het van zijn eigen
zakgeld kopen. Wat een verrassing toen ik een
dag na mijn verjaardag bij Naomi was en er op
de tafel voor mij een doos met gedroogde
vruchten stond. Gefeliciteerd en bedankt, van
David.
Naomi verwoordde het toen ik haar hielp met
de douchebeurt en vanachter het gordijn zei ze:
“Eerst was je voor ons nog onbekend, een
vreemde, toen kwam je ons helpen en nu ben je
familie.”
Gemeente
De gemeente waar ik iedere Shabbatmorgen
naar toe ga bestaat uit mensen die net als ik
voor langere tijd in Israël wonen en werken.
Ieder met zijn of haar eigen bediening. Ik voel
me daar thuis, en geniet van de afwisseling van
sprekers en verscheidenheid van mensen.
Onderdeel van de dienst is het met elkaar
uitspreken van het Shma Israël (Hoor Israël) en
een korte uitleg van de Parashat haShavua, het
gedeelte uit de Thora dat wekelijks in de
synagoges wordt gelezen. Kort geleden ging
het om het gedeelte van Exodus 15. Nadat het
volk veilig door de Rode Zee is gekomen onder
leiding van Mozes, gaat Mirjam voorop in dans
en lofprijs. Het heeft me bezig gehouden.
Wanneer ik alles zou moeten achterlaten, op
reis naar ... onbekend ... misschien met de
mogelijkheid van 20 kg bagage ... onzeker ook
of ik het zou halen of niet ... Wat zou ik
meenemen? Zou ik, zouden wij, een
instrument voor lofprijs in onze bagage
stoppen? Voor mij is de tamboerijn van Mirjam
een daad van geloof en vertrouwen. Een
tamboerijn om de Heer eer te bewijzen voor
Zijn grote daden. Het gaat goed komen, we
gaan doortrekken, en we komen er doorheen,
daarom ging de tamboerijn mee in de bagage
van Mirjam.
Met zulk geloof mogen we ook op deze wijze
vandaag naar Israël kijken. “Het geloof is de
vaste grond voor wat wij hopen, het bewijs van
wat wij niet zien.” Hebr 11:1 Mag deze
gedachten jullie inspireren zoals het mij heeft
gedaan.
Verlof
Op uitnodiging van Nachamoe Deventer kom
ik naar Nederland om bij de ontmoetingsdag
nog meer te kunnen vertellen van het werk in
de thuiszorg in Jeruzalem.
In Nederland ben ik bereikbaar via mijn
mobiele
telefoon
nummer:
06-18996087
Ik zie er naar uit om binnenkort bij jullie te zijn.
Corrie
Zaterdag 22 maart 2014 - Van 10.30 uur tot ca. 15.30 uur
Lokatie Etty Hillesum / De Keurkamp Ludgerstraat 1
7415 DV Deventer
Dr. Igor Uspensky, coördinator van de Stichting Nachamoe in Israël, kwam in 1989 vanuit de
voormalige Sovjet Unie naar Israël. Hij heeft jarenlang met zijn gezin gestreden voor het recht om
naar Israël te emigreren.
Igor zal spreken over: ‘Relatie Holland en de Joden vanuit de geschiedenis naar het heden’.
Corrie hebben wij uitgenodigd om iets van haar ervaringen met ons te delen:
'Bijzondere ervaringen van troost aan Israël'.
De familie Verloop zal muzikale medewerking verlenen.
U bent van harte welkom. Vanaf 10.30 uur is er ontvangst met koffie of thee!
Andere ontmoetingen vinden plaats op de volgende data en plaatsen:
14 maart: Zeist Op vrijdagavond wordt er in
de gemeente van Zeist een Shabbatsmaaltijd
gehouden, deze wordt geleid door Jan en
Lieneke van der Voort en is uitsluitend
bedoeld voor de gemeenteleden van Zeist om
zich daarvoor op te geven. Corrie zal die
avond kort iets vertellen over de Shabbat in
Israël.
15 maart: Voorthuizen NEM gebedsdag
Tijdens deze dag zullen we gericht bidden
.voor het Midden-Oosten. Corrie hoopt daarbij
aanwezig te zijn en een bijdrage hebben aan
18
maart:
De mensen
de10:00
regio-deze
dag.Gorinchem
Het programma
duurtvan
van
gebedsgroep
in Gorinchem
al jaren
één
13:00 uur. Inloop
vanaf 9:30komen
uur. Na
afloop
is
keer
in de(zelf
maand
samen
en biddenOpgave
trouw en
er soep
brood
meenemen).
is
volhardend
voor
het
Midden
Oosten.
Woon
je
noodzakelijk en kan via [email protected]
18 maart: Gorinchem De mensen van de regiogebedsgroep in Gorinchem komen al jaren één
keer in de maand samen en bidden trouw voor
het Midden Oosten. Woon je in de buurt en wil
je deze groep versterken, kom dan langs op 18
maart, Corrie hoopt die avond samen met Jan
en Lieneke van der Voort (NEM) daarbij
aanwezig te zijn. Contact tel. nr. is: 0183-623747
Dhr. Veldhuizen.
23 maart: Kudelstaart en Woerden ’s morgens
na de kerkdienst in Kudelstaart “De Spil”
aanvang 10:00 uur en ’s avonds na de dienst in
Woerden Maranathakerk Molenvlietbaan 10
aanvang 18:30. Er is koffie en gelegenheid voor
ontmoeting. Tevens zal Corrie vertellen over
haar leven en werk in de Thuiszorg in Israël.
Van harte is iedereen hiervoor uitgenodigd.
De onderstaande drie avonden vallen onder de verantwoording van de ICEJ, namens hen werkt
Corrie in de thuiszorg in Jeruzalem. Deze avonden hebben dan ook als thema: Thuiszorg in Israel.
24 maart: 20 uur Renswoude - Rehoboth gemeente, Taets van Amerongenweg 66
25 maart: 20 uur Hattem - Emmaüskerk, Dorpsweg 27
26 maart: 20 uur Dordrecht - Opstandingskerk, Groen van Prinstererweg 66

Download Report