ZesdeDagBericht 90 van 25 april 2014 We beginnen met de Synagoge van Donetsk in oostelijk Oekraïne. Voor hoe lang nog, want net toen het vorige ZDB er uit ging, kregen we het bericht binnen dat de Joden vanaf 16 jaar en ouder zich moeten laten registreren bij de Russisch gezinde machthebbers en al hun bezittingen moeten aangeven. Het verslag kwam uit betrouwbare bron en was in het Engels (beetje moeilijk voor deze polderjongen.) Daarin werd ook gesproken over DEPORTATIE, ofwel het land verlaten zonder medeneming van eigendommen. Wie had dat gedacht 75 jaar later, een paar honderd kilometer van de Duitse grens verwijderd, dat de geschiedenis zich herhaalt. Ja, Koen Carlier heeft er zijn best voor gedaan om zoveel mogelijk Joden spoedig te laten vertrekken naar Israël. Hij heeft zelfs in Nederland en België gezocht naar tijdelijke gastgezinnen voor de huisvesting voor deze Joden, totdat de reis naar Israël geregeld is. Koen Carlier zag de antisemitische bui aankomen. Veel Joden in de afgelegen gebieden hebben geen bezittingen en zijn blij met een droge snee brood. Maar in het industriegebied in het oosten wonen wel degelijk Joden met een goede positie en een goed gevulde portemonnee. Een foto vanaf de site van Israël 365. Een soldaat van het IDF op één of ander gevechtsvoertuig, die contact onderhoudt met zijn God, de God van Israël. Tijdens de laatste Gaza-invasie zijn er Bijbels uitgereikt aan de IDF soldaten en hebben zij hun God aanbeden. Toen zijn er wonderbaarlijke dingen gebeurd. Maar dat is natuurlijk niet de eerste keer in de geschiedenis. In 1948, de staat Israël was net enkele uren oud, verklaarden alle omliggende Arabische landen de oorlog aan deze jonge staat. En die jonge staat kon aan de beter bewapende vijanden geen weerstand bieden. Zij hadden een berg oude geweren van de Moffen. In de kolf van die geweren stond soms nog een hakenkruis gekerfd. Het Syrische leger lag op de loer op de Golan. Ten zuiden van het Meer van Tiberias was de oudste kibbutz Degania Aleph gelegen. Op deze kibbutz was geen enkele soldaat gelegerd. Wel hadden zij daar drie kleine vrachtwagentjes. Daarmee gingen zij in het donker tegen de achterliggende heuvels op zonder dat zij de lichten aan deden. Voorbij de heuvels draaiden zij om en kwamen met volle lichten naar beneden. Dat herhaalde zich enige tijd, waardoor het vermoeden bij de vijand ontstond, dat daar een groot leger hen zou opwachten. Tien dagen lang durfden de Syriërs geen stap dichterbij te komen. Op die kibbutz, Degania Aleph, is op 20 mei 1915 Moshe Dayan geboren. Koek van eigen deeg uit Ierland: De manager van Ryanair, de Ierse prijsvechter in de luchtvaart, stapt een café binnen waar een pilsje aangeprezen wordt voor één euro per glas. De barman knikt en zegt: “U hebt geen glas, dus dat is 2 euro toeslag voor gebruik en afwassen van het glas. En als u op die stoel bij het raam gaat zitten is dat 3 euro extra.” Mopperend gaat de Ier op zoek naar een handjevol losse euro`s voor dat ene pilsje. De Ierse zakenman wil zijn beklag indienen bij de directeur, waarop de barman hem wijst op de mogelijkheid gebruik te maken van een online formulier op de website. Met schaamte moest de Ryanairman beamen dat zijn maatschappij net zo werkt. ********** In verwondering raken we, als we de geschiedenis van Israël doornemen. Hoe Israël door God geleid, in staat is sterke staaltjes uit te halen. Als we nu de wereld inkijken, dan moet Israël in de nabije toekomst wel een groot blik met sterke staaltjes open trekken. Over de gehele wereld dreigt er gevaar voor de zonen van Jakob. Nu alle ogen gericht zijn op de Oekraïne, kan Iran gerust doorgaan met het ontwikkelen van raketten en het versterken van de landmacht. Zo gaat het er naar toe dat de Joden moeten vrezen voor hun leven in hun thuisland. De gekleurde berichtgeving over Israël leidt er toe dat Joden nergens meer welkom zijn en zich in hun eigen thuisland niet veilig zullen voelen. Als veel Joden verdreven zijn uit Oekraïne, dan kunnen er meer landen volgen. In Israël is er de laatste jaren veel gebouwd, maar die huizen zullen zij hard nodig hebben om iedereen huisvesting te bieden, wanneer God zijn volk uit alle uithoeken der aarde bijeen zal brengen, zoals zo mooi verwoord in Jeremia 31 vers 8. Is het dan ook veilig in Israël? Of zal God zijn belofte waar maken als de nood zo hoog is, dat het hele volk massaal voor Hem op de knieën gaat en Zijn naam zullen aanroepen zoals die soldaat op dat legervoertuig? Na al de onheilspellende feiten is er een blij vooruitzicht in Jeremia 31 vers 33. Mooi hè, dat we in een tijd leven waarin wij veel profetieën in vervulling zien gaan. Fred, onze trouwe lezer, maakte ons attent op de boycotacties van enige maanden geleden. De actievoerders zijn geschrokken van de opschudding die is ontstaan. Nu durven supermarkten als Jumbo en Hoogvliet er eerlijk voor uit te komen dat zij Israëlische producten in de schappen hebben liggen. Politieke groeperingen, inclusief Frans Timmermans stonden vooraan met de eis dat producten uit Judea en Samaria van een ander label moesten worden voorzien. Voor de CU met Joël Voordewind en de SGP met Kees van der Staaij is het een uitgemaakte zaak. Zij blijven achter Israël staan en hebben met Christenen voor Israël hun mening niet onder stoelen of banken gestoken. Maar daarna waren voor de regeringscoalitie van VVD en PvdA, de CU en SGP weer van groot belang. Twee kleinere Christelijke partijen zijn dan ineens groot. Naar verwachting is om die reden Frans Timmermans omgedraaid als een blad aan de boom. Hij had ineens geen bezwaar meer tegen het handelen met Israël. Zo ervaren we, dat we het op moeten nemen voor Zijn Eerstgeboren Zoon, Israël.