Het is stil in mij en wie is mij? ©Marja Ruijterman

Het is stil in mij en wie is mij?
Over meditatie, Jordaanfestival en zijn smartlappen mantra's?
Met kaars aan zat ik vanmorgen in de stilte. In het begin dwaalden de gedachten van de klok, naar de
flikkerende kaars... waar komt die luchtstroom vandaan? Ik ademde diep in en uit en langzamerhand
werd ik stiller.
Er is een lied dat heet: het is stil in mij. De eerste keer dat ik het hoorde dacht ik: 'oh wat heerlijk een
lied over stilte'. Het begon zacht maar uiteindelijk vond ik het een hoop lawaai en was er geen stilte te
bekennen. Oei, ik dwaal af: ik werd stiller en keek naar mijn gedachten en terwijl ik keek leek het of
de gedachten uiteendreven. Het werd stiller en stiller. De ziel keek vanuit het diepst in mij naar de
kaars en alles verdween. Wat er overbleef? Een rijkelijke stilte die mijn hart vervulde en het leek wel
uren te duren. Mijn adem werd dieper en dieper en terwijl ik dit schrijf voel ik het weer. Alle ruimte van
de wereld is in mij. Dit kan ik elk moment doen, wanneer ik maar wil. Een half uur is zo om maar lijkt
ook eeuwig. Tijd bestaat niet meer er is alleen de oneindige ruimte in en om me.
Straks ga ik naar de nieuwe Yogaschool in Amsterdam om samen te mediteren met vele anderen.
Stadsverlichting is een prachtig initiatief van Tijn Touber. Nu in zo'n 700 huiskamers, ieder op een
eigen manier, dus geen regels. Het is heerlijk om samen te doen, zeker in het begin. Als je thuis zit en
behoefte hebt aan stilte en je gaat op een rustige plek zitten en je hebt nog nooit gemediteerd, doe het
dan eerst een paar minuten en elke dag wat langer. Het is ook heerlijk om naar iets groens te kijken.
Heel goed voor vermoeide ogen van het computeren.
Dat werkt helend.
Ik mediteer zonder muziek. Toch kan muziek helpen om rustig te worden. Je hoeft geen speciale
houding aan te nemen. Het kan op een stoel of op de grond. Maakt niet uit als je maar lekker
comfortabel zit. Let op je adem en kijk naar je gedachten. In het begin heb je juist heel veel gedachten
omdat je er op gaat letten. Observeer ze en realiseer je dat je je gedachten niet bent. De volgende
vraag is: wie kijkt naar de gedachten? Wie is dat? Heerlijk om daar over te mediteren.
Onderweg naar de meditatie in de Nieuwe Yogaschool was er genoeg verleiding. Eerst kwam ik langs
het Jordaanfestival en mijn Jordaanse genen speelden op en wilde meedeinen met de liederen van
André Hazes... maar ja die bierwalmen hielden me tegen en ik verlangde naar schone zuivere lucht.
Toen kwam ik langs mijn vroegere vrouwencafé waar ze ook aan het zingen waren. Even kijken of ik
een bekende zag en ja hoor en nog iemand... ik zong even mee en daar stond ik voor de keuze:
smartlappen zingen of meditatie?
De meditatie trok toch het meest en ik was een uur stil. Tijdens de meditatie bedacht ik me dat zingen
ook meditatie is. Of het nu smartlappen zijn of mantra's het doet iets met je en er vibreert iets. Weet
niet of elke ‘meditateur’ het met me eens is: weet wel zeker van niet toch is het een interessante
gedachte om mee te spelen. Iedereen zat op de grond en ik dacht: ‘op een kussentje tegen
de radiator moet kunnen'. Na een kwartier kussentje op, kussentje af... iets meer druk op de billen en
dan weer op de rug dacht ik: 'dit hoef ik mezelf niet aan te doen'. Er zijn strenge meditaties waarbij je
juist door de lichamelijke pijn heen moet als je uren in één houding zit maar ik heb lang geleden
besloten niet onnodig pijn te lijden en zeker niet vrijwillig. Dus ik ging de ruimte uit en heb in het
restaurant op een stoel verder gemediteerd en daar ging ik weer de stilte in. Heerlijk rustig en vol
inspiratie doe ik jullie nu verslag!
©Marja Ruijterman
Marja Ruijterman

Download Report