Toespraak gemeentesecretaris Martin Broers bij afscheid wethouder

Toespraak gemeentesecretaris Martin Broers bij afscheid wethouder
Geert Roeles
Geert, er zijn niet veel wethouders die kunnen zeggen dat er een straat naar hen
is vernoemd. Laat staan dat er een straat naar hen is vernoemd voordat ze
afscheid nemen. Maar jij hebt het gepresteerd. We zagen de foto net voorbij
komen in de tijdlijn. Het was in 2010, toen het bestuur nog werkte vanuit de
Aleida Kramersingel 4. Gekscherend noemde je de lange gang op de tweede
verdieping, waar jouw kamer aan lag, altijd de ‘Roeles Allee’. ‘Daar moesten we
maar eens werk van maken’, dachten jouw collega’s op de tweede verdieping. Er
kwam een straatnaambordje te hangen, maar ook aan jouw veiligheid werd
gedacht. Want tegenover jouw kamer lag de keuken. Om een kopje koffie te
halen, moest je de drukke Roeles Allee oversteken. Dus werd er een stoplicht
geplaatst en een zebrapad aangelegd. Geen half werk dus. Toen je arriveerde,
hebben zowel jij als de medewerkers er erg veel lol om gehad.
Een grapje kon je wel waarderen, ook als je zelf in de maling werd genomen.
Daarom was je prettig om mee samen te werken. Je was betrokken bij je
collega’s en medewerkers konden op jouw sympathie rekenen. Ook stond je altijd
klaar als je iets werd gevraagd. Zo heb je al eens verstopt gezeten in het Kasteel
bij een uitje van één van onze teams en was je onlangs nog reisleider bij het
afscheid van een collega. Je was attent, op de hoogte van het wel en wee van
collega’s en informeerde altijd hoe het met mensen ging. Regelmatig ging het op
maandagochtend over voetbal, vooral als je favoriete club Feyenoord had
gewonnen. Medewerkers kwamen nog om een andere reden graag bij je, want
altijd ging de koekjestrommel open. Maar ik denk dat we daarvoor vooral Hennie
dankbaar moeten zijn.
Naast je drukke werkzaamheden als wethouder, hield je je ook bezig met het
bestrijden van misdaden. Samen met een collega was je lopend op pad voor een
bedrijfsbezoek. Onderweg zagen jullie een man met een damesfiets slepen:
achterwiel omhoog, dus blijkbaar zat de fiets op slot. Dat vonden jullie
merkwaardig dus zoals oplettende burgers betaamt, hielden jullie dit even in de
gaten. Omdat het sneeuwde, konden jullie het spoor volgen en stuitten bij een
portiekwoning aan de Spoorsingel op een schuur vol fietsen, waaronder de eerder
geziene damesfiets. De confrontatie met de dief durfden jullie niet aan, dus terug
op het gemeentehuis werd de politie gebeld. Die pakten later op de dag de
fietsendief op het heterdaad, het bleek een bekende veelpleger.
Je vond het belangrijk om als bestuurder het goede voorbeeld te geven en dat
verwachtte je ook van de medewerkers. Vanuit jouw kamer in het Hof van
Coevorden, door jou steevast ‘mijn skybox’ genoemd, had je goed zicht op de
parkeerplaats aan de Weeshuisweide. Medewerkers die daar parkeerden in plaats
van op De Pampert, konden erop rekenen dat je bij hen aan de bel trok. Je ging
zelfs zover dat je met journalist Esselien de Groot op een ochtend in het Grand
Café De Heeren van Coevorden ging zitten om te kijken hoeveel medewerkers op
de Markt parkeerden. Je had hart voor de zaak.
Medewerkers typeren je als een gedreven, pragmatische en een benaderbare
wethouder. Je stond veel in contact met inwoners en ondernemers. Als er
problemen waren, dan loste je die snel en op een praktische manier op. Als er in
jouw ogen iemand onrecht was aangedaan, dan ondernam je actie, ook zonder
ambtelijke ondersteuning. Dit leverde soms voor ons wat nawerk op, maar je
kreeg wel veel voor elkaar. Niet te moeilijk doen en je verplaatsen in de persoon
tegenover je, daar was je goed in.
Namens de ambtelijke organisatie wil ik je bedanken voor je collegialiteit,
betrokkenheid en vooral je gezelligheid. Ik nodig je van harte uit om nog een
langs te komen voor een kop koffie aan de Roeles Allee.

Download Report