THE MARX SISTERS - CC De Grote Post Oostende

THE MARX SISTERS
EEN ODE AAN TWEE STERKE VROUWEN
De KOE & tg STAN brengen The Marx
Sisters in cc De Grote Post. Natali Broods
kruipt in de rol van Laura Marx, de oudste
van de twee dochters die overblijven na
de dood van filosoof Karl Marx. In het
stuk zie je hoe de twee omgaan met diens
ideologische nalatenschap ‑ in een tijd
waar vrouwen volop strijden voor hun
rechten. Een ver-van-mijn-bedshow?
Helaas niet. De thematiek in
de voorstelling is brandend actueel.
Tekstschrijver van The Marx Sisters Willem
de Wolf kwam met het idee om deze
voorstelling te maken na het lezen van
het boek Liefde & Kapitaal door Marie
Gabriel. In de laatste twee hoofdstukken
schrijft Gabriel over de zusjes Laura
& Eleanor (Tussy) Marx die als enige
kinderen overblijven na de dood van
hun vader. Sara De Roo speelt de rol
van Eleanor, die in Londen blijft en in de
voetsporen van haar vader wil treden.
Natali Broods speelt Laura, de oudste van
de twee. Ze wil vroeg het huis uit om een
normaal leven te leiden, ver weg van alles
wat met haar vader te maken heeft,
en verhuist van Londen naar Parijs…
21
© Sanne Peper
Vergis je niet, The Marx Sisters is geen
historische reconstructie van het leven van de
zussen. Wel een misbruikte biografie. We zijn
aan de slag gegaan met historische feiten. Toch
hebben we het historische juk op een gegeven
moment van ons afgeworpen. De gaten in het
verhaal hebben we zelf opgevuld, na veel
gesprekken en discussies. We weten dus niet
of hetgeen we brengen zo geweest is. Eerlijk?
Ik heb nu nog meer vragen over hun geschiedenis dan in het begin.
Over Eleanor weten we veel. Over Laura bitter
weinig. Wat we onder andere wel weten, is dat
Laura haar drie kinderen verloor. Gruwelijk
gewoon. Ik ben zelf moeder. Als je dan een
voorstelling maakt over ontvoogding en je los
maken, maak je hier wel je bedenkingen bij.
Het is fascinerend dat Laura en Eleanor
dezelfde herinneringen delen, maar daar toch
heel andere conclusies uit trekken. Ze komen
lijnrecht tegenover elkaar te staan. Hoewel ze
dezelfde ingrediënten meekregen uit hun
opvoeding, maken ze telkens andere keuzes.
Uit die keuzes komen dan weer andere
gevolgen.
Er kunnen twee tegenstrijdige standpunten
zijn die zich meester maken in één persoon.
22
HET VERHAAL
Iets wat ook terugkeert bij de zusjes Marx.
Je wil enerzijds ergens voor staan, ergens in
geloven, idealen en principes hebben, maar
anderzijds is het heel moeilijk om daar
consequent in te zijn en vind je jezelf ook soms
lui, of niet geëngageerd genoeg. Dat geldt voor
veel mensen, denk ik.
Je kan niet inschatten waarom Laura en haar
man uiteindelijk zelfmoord pleegden. Was het
door de zware historische nalatenschap van
hun vader of bij Laura door het verlies van haar
kinderen? Ik vind het nog steeds ongelooflijk.
Waarom toch? Ze schreven in brieven dat ze de
partij niet tot last wilden zijn. Ik kan mij niet
voorstellen dat je je leven ontneemt omwille
van een partij. Is er officieel iets anders
geweest? Uiteindelijk is er waarschijnlijk nooit
één reden. Er zijn er vele en soms zijn ze niet te
detecteren. Het heeft iets vreemds, iets
mysterieus.
In Bozar was er enkele maanden geleden de
tentoonstelling WHERE WE’RE AT! Other voices
on gender rond vrouwenkunst in de jaren ‘70:
de tweede feministische golf. Veel van die
kunstenaressen hebben ook zelfmoord
gepleegd. Heeft dat dan te maken met het feit
dat je ergens voor streeft en vecht, dat je het
gevoel hebt dat je er niet geraakt?
Op 6 november, de dag van de nationale
betoging, speelden wij in Brussel. Als je
’s avonds je tekst begint met “Tussy maakt
zich klaar om een menigte van 100.000
mensen toe te spreken”, terwijl er de afgelopen
uren 120.000 mensen in Brussel betoogden,
dan besef je dat 1898 dichter bij vandaag
ligt dan je denkt. Wat er vandaag gebeurt,
maakt de voorstelling brandend actueel.
De besparingen, de solidariteit die in
vraag wordt gesteld, die betoging…”
Voor mij is ‘solidair’ een belangrijk woord.
De term ‘socialistisch’ hangt meer met een
partij samen, daar gaat het voor mij niet om.
© Koen Broos
Ik heb ongelooflijk veel respect voor de
vrouwen die op de barricade gingen staan
om dingen te veranderen.
Op het einde van de 19e eeuw vochten heel
veel vrouwen voor hun rechten, voor dingen
waar wij vandaag allemaal mee van profiteren,
waar we ongelooflijk dankbaar voor moeten
zijn. Maar over het behoud van die rechten
moeten we blijven waken. We zullen meer
samen moeten doen. Nog meer uit elkaar
drijven zal ons echt niet helpen.
EEN
HEDENDAAGSE
VERTELLING
Er zijn twee soorten ontvoogding. Enerzijds de
ontvoogding om grote dingen te veranderen.
Maar anderzijds meer bij jezelf; je eigen weg
inslaan, ongeacht hetgeen je opgelegd wordt.
De dingen doen op jouw manier. Je idealen
voorop stellen. Al die manieren van je proberen
los te maken, en hoe moeilijk dat ook is. Ook
dat is ontvoogding.
Nick Herweyers
THE MARX SISTERS
za 20 december 2014 om 20.00 uur
Info en tickets op www.degrotepost.be
23

Download Report