HANDBALDERBY HANDBALDERBY

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Vrijdag, 12 september 2014
HANDBALDERBY
Marco Vernooy wil weer belangrijk zijn voor Lions. „Hopelijk eindigen wij het seizoen dan eens met een feestje.”
foto Lé Giesen
Vernooy weer zorgenvrij
Een jaar vol
tegenslagen en
teleurstellingen op
werk en privégebied,
kwamen de
prestaties van Marco
Vernooy (25) niet
ten goede. Maar de
Lions-speler wil zijn
oude niveau
opnieuw oppakken.
Een prijs moet er dit
jaar komen. Hoe dan
ook. Zaterdag is
Bevo de eerste horde.
door Ingrid Lemmens
H
ij oogt ontspannen, terwijl hij vrolijk in zijn
ouderlijk huis knuffelt
met hond Bums. Marco
Vernooy uit Venlo zit weer bomvol
ambities en plannen. Het contrast
met een jaar geleden is groot. Toen
zat de boomlange opbouwer van
Lions niet lekker in zijn vel. Na
drieënhalf jaar bij VVV gewerkt te
hebben, werd zijn contract niet verlengd.
Het gevolg was dat Vernooy zonder
werk kwam te zitten. Dat in die periode ook een dierbaar familielid
ziek werd, ging hem niet in de koude kleren zitten. „Het gebeurde allemaal in een paar dagen tijd. Dat
heeft wel indruk gemaakt”, kijkt de
Venlonaar terug. Een nieuwe baan
vinden bleek niet gemakkelijk, ook
omdat zijn sport hem beperkte in
zijn keuze. „Ik heb meerdere malen
tijdens sollicitaties gehoord dat ik
een goede kandidaat was, maar dat
ze voor het handballen geen uitzondering konden maken. De eerste
keer denk je ‘fuck you, ik doe het
niet’, maar als je het vaker hoort en
je uitkering dreigt te stoppen, dan
ga je wel even nadenken. Handbal
is mijn leven, maar ik weet ook dat
ik daarvan niet kan rondkomen. Ik
heb wel eens overwogen om te
stoppen.”
Zover kwam het gelukkig niet voor
Vernooy. Inmiddels is hij weer aan
het werk bij een baas die sportminnend is, waardoor zijn handbalactiviteiten er niet onder hoeven te lijden. Vernooy erkent onmiddellijk
dat zijn prestaties bij Lions vorig
seizoen werden beïnvloed door de
instabiele privésituatie. Als excuus
wil hij het zeker niet gebruiken,
wel als verklaring. „Ik was er inderdaad wel eens met mijn kop niet
bij, maar op het veld moet je altijd
het maximale eruit halen. Als ik
dat niet doe, kan ik daar alleen
maar mezelf de schuld van geven.
Soms kon ik het sporten gebruiken
als uitlaatklep, maar in de periode
dat het minder goed ging, bleef ik
soms tien keer liever thuis.”
Pas de laatste wedstrijd van het seizoen, de derde finalewedstrijd tegen Bevo, stond Vernooy voor de
eerste keer in de basis. „Ook omdat
Roel Adams was geschorst, maar ik
stond er weer. Ik heb toen ook een
redelijke pot gespeeld voor mijn eigen gevoel. Die lijn wil ik dit jaar
doortrekken.”
De Venlonaar speelde met Lions al
vier finales om de landstitel. Tel
daarbij een aantal bekerfinales, de
BeNeLux-finale en de finales van
de Limburgse Handbaldagen op en
de prijzenkast had rijkelijk gevuld
kunnen zijn. In werkelijkheid heeft
Vernooy echter meer zilveren medailles dan gouden. Alleen in 2011
werd de LHD-finale gewonnen.
„We hadden veel meer prijzen
moeten pakken. We waren er elke
keer zo dichtbij en onze drang
wordt elk jaar alleen maar groter.
Vooral afgelopen seizoen tegen Bevo was heel zuur. De duels waren
drie keer zó spannend, het waren
echt kleine details die de doorslag
gaven. Als net die ene strafworp
wel was gegeven of de keeper die
ene bal net niet had doorgelaten,
had het kwartje de andere kant
kunnen oprollen. Die wedstrijd is
nog vaak door mijn hoofd gespookt.”
Toch kan Vernooy - juist door de tegenslagen van afgelopen seizoen het verlies van de finales relativeren. „Een baan en gezondheid, dat
is toch het allerbelangrijkste. Als
dat niet goed is, sta je machteloos.
In de sport kun je heel hard trainen en kun je het steeds opnieuw
proberen. Maar toch, als je terugdenkt dat we meerdere malen de
schaal in onze handen hebben ge-
“
Ik heb vorig
seizoen wel eens
overwogen
om te stoppen.
Marco Vernooy
had en hij er telkens werd uitgerukt. Ja, dat doet toch wel pijn.”
Om alles te verwerken maakten
Vernooy en zijn vriendin Yvon
Boeve (ex-handbalster Loreal) afgelopen zomer een reis langs de Oostkust van de Verenigde Staten. Een
lang gekoesterde droom. „Dat was
echt voor ons een moment om alles af te sluiten. Het was tijd voor
een nieuwe start.”
Met de nieuwe trainster Monique
Tijsterman, ‘een zeer pittige tante’,
blijft het doel kampioen te worden.
„Dat staat met stip op één. Het is
gewoon ons ultieme doel als team.
Hoe we dat gaan doen, geen idee.
Maar iedereen wil een keer die titel
pakken en voorronde Champions
League spelen. Dat is ook waarschijnlijk waarom de groep intact
bleef. We willen samen tot het bittere eind strijden voor die prijs.”
Zaterdagavond is de finale van vorig seizoen de eerste wedstrijd in
de BENE-League. Eentje met revanchegevoelens. „Een beetje, maar al
winnen we met 30-0, door hun titel blijven zij de morele winnaar.
Winst kan de pijn wel enigzins verzachten.”
Persoonlijk hoopt Vernooy de lijn
van de laatste wedstrijd door te
trekken en na een matig seizoen
weer constanter te spelen. „Ik wil
weer belangrijk zijn voor het team
en genoeg minuten en doelpunten
maken. Hopelijk eindigen wij dan
eens het seizoen met een feestje.”

Download Report