Artikel krant 17-03-2014 deel 7.2

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Maandag, 17 maart 2014
“
Zeker, we hebben
een zwembad, een
schoolbus en veel
therapeuten. Maar
dat is geen luxe.
Directeur Frans Thiessen
Lisa krijgt muziekles en Jur leert
traplopen.
foto’s Johannes Timmermans
Alle hulp komt op school
Jur (13) en Lisa (11) zitten
op de tyltylschool De Maasgouw in Maastricht. Hun
moeders Karen Vanhommerig uit Valkenburg en Katja
Jorissen uit Riemst vertellen
over hun ervaringen.
JUR
„Jur kreeg vlak na zijn geboorte
een hersenbloeding. Hij hield er
een dusdanige vorm van epilepsie
aan over dat het beter was om de
helft van zijn hersenen stil te leggen. Zijn linkerkant is daardoor verlamd. Toen Jur een jaar of vijf was
zijn we hier bij De Maasgouw
gaan kijken. Ik vond dat wel heftig al die gehandicapte kinderen.
Maar het voelde meteen goed. De
sfeer klopte en iedereen is heel
open. Via een schriftje worden
we dagelijks op de hoogte gehouden van wat Jur heeft gedaan. Als
er belangrijke zaken te bespreken
zijn, belt de school ons op. Zeker,
hij wordt uitgedaagd maar er
wordt nooit te veel aan hem gevraagd. Dat zou ook niet werken.
Sinds twee jaar is Jur zindelijk
dankzij een speciale training. Dat
was mij thuis nooit gelukt. Alle
hulp komt hier naar school: de revalidatiearts, maar ook de mensen die zorgen voor nieuwe spalken of schoenen. Mijn zoon is
nog nooit met tegenzin in het bus-
je gestapt. Hij heeft hier veel vrijheid en de ruimte in de grote hal
en de tuin. Zes weken zomervakantie is voor ons en voor Jur dan
ook best moeilijk. Hij is hier gewoon heel gelukkig.”
LISA
„Lisa is een engeltje op school
maar elke dag als we haar komen
halen is ze altijd even boos. Lisa is
meervoudig gehandicapt, zit in
een rolstoel en kan niet praten.
Toen ze een jaar of zes was, zeiden
de mensen van het kinderdagcentrum dat er misschien wel meer
uit Lisa te halen was. Zo zijn we
op De Maasgouw terecht gekomen. Ik moest wennen, vond de
school groot maar nu zie ik dat ze
zich ontwikkelt. Ze heeft fysiothe-
rapie, ergotherapie, logopedie en
volgt een speciaal taalprogramma.
Aan de hand van klanken kan ze
iets duidelijk maken. Ze heeft leren drinken met een rietje, alsof ze
hier getoverd hebben. Lisa vindt
het heerlijk om te gaan zwemmen.
Vorig jaar heeft ze met een groepje
de communie gedaan. Alle kinderen moesten in de kerk hun naam
zeggen. Eén van de begeleidsters
had haar naam ingesproken. Lisa
hoefde alleen maar een knop in te
drukken en toen hoorden we: „Ik
ben Lisa.” Zo mooi. In België heb
je dit soort scholen niet. Toen we
op verschillende plaatsen gingen
kijken, kregen we te horen: we zullen wel op haar letten. Dat was alles. Dan kan ik haar net zo goed
thuis houden.”

Download Report