download

VTech Kerstverhaal
De boom van Betlehem
B
oven de takken van de bomen, hoog in de lucht, spreidde kleine Hetty Helikopter haar
propellers uit. ‘Joehoee,’ riep ze naar de wind, terwijl ze uitkeek over de toppen van de
heuvels. ‘Wat een kou, wat een kou! Jaag de sneeuw niet naar Bethlehem, daar is een
­kindje geboren,’ Maar de koude wind bleef maar blazen en er kwam een hele deken van sneeuw
over het land.
Tussen de struiken bleven de Toet Toet Auto’s dicht bij elkaar. ‘Er komt slecht weer aan’, zeiden
ze tegen elkaar. ‘Hoe moet dat nou in Bethlehem? Daar is een kindje geboren!’. Maar de ijskoude
wind bleef maar blazen, er hingen zelfs ijspegeltjes aan ieder takje.
De wind blies over een beekje, en schudde de blaadjes van een wilg heen en weer. ‘Jakkes, het
is ijskoud, klaagde Gigi Giraf tegen de andere Zoef Zoef Dieren, die niet in de kou thuishoren.
Ze wreven met hun vachtjes tegen elkaar. De dappere Luc Leeuw brulde tegen de wind. ‘Houd die
sneeuw en kou weg uit Bethlehem, daar is een kindje geboren!’ Maar de nare, kille wind bleef maar
blazen en strooide hagelkorrels in het water.
Net buiten Bethlehem stond een groepje grote olijfbomen in de tuin van een oud huis. De kat
van de KidiPet Friends schuilde tussen de takken en de bladeren. ‘Veel te koud. Veel te koud!’,
­bibberde ze. De bladeren van de olijfbomen begonnen te fluisteren tegen de gemene wind. ‘Ssh, ssh,
een kindje slaapt, ssh.’
‘Waar?’ riep de gure, boze wind, ‘waar, waar?’ Hij rammelde aan de deur van het huis en maakte
alle kinderen wakker! ‘Wat is er aan de hand?’ vroegen de kinderen. Maar de wind raasde verder.
Dus stonden ze op en renden ze de wind achterna.
Het leek of het de koude wind allemaal niets kon schelen. Hij bleef maar blazen, fluitend in ­ieder
hoekje en gaatje. Toen kwam hij bij een stal in Bethlehem. Recht voor het stalletje stond een
­kleine, stoere dennenboom. De wind probeerde om de boom heen bij de deur te komen, maar dat
vond het boompje niet goed. Hij stond daar, rechtop, wijzend naar de hemel. De koude wind blies
tegen hem aan, maar het dappere boompje hield alles tegen, dus ging de koude wind omhoog.
Net op dat moment kwam er een vrouw naar de staldeur toe, met een klein kindje in haar armen.
De gure wind zag het kindje en keek om zich heen. ‘Wat een ijs, wat een kou, wat heb ik nou
­gedaan?’, zei hij geschrokken. En hij schaamde zich heel erg. Het boompje van Bethlehem ritselde
zijn naalden en zei ‘Het geeft niet wind, maar maak je ons nu weer warm?’ Toen blies de wind weer
naar beneden. Nu was de wind heerlijk warm, en bracht hij een lange staart van sterren met zich
mee. Heel hoog in de lucht zongen de engelen. En bij de boom lachten de kinderen van plezier.
Print het uit en veel plezier!