toekomst visie

TOEKOMSTVISIE
‘You are the eternal, endless body of Light.’
De Grootmoeders.
Al enige jaren ben ik aan het uitproberen om me terug te trekken. Dat wil zeggen, dat ik niet
meer constant de kar probeer te trekken en dit aan anderen over kan laten.
Dit proces gaat met vallen en opstaan.
In groepsreizen (dan hoef ik zelf niets uit te zoeken rond organisatie, verblijf en dergelijke)
ben ik zeer volgzaam. Bij de groepsprocessen die plaats vinden tijdens zo’n reis, hou ik me er
buiten en ga erg mijn eigen gang. Er zijn altijd wel een paar mensen om bij aan te sluiten of
ik doe mijn eigen dingen en help en ondersteun waar dit op mijn pad komt.
Ik geniet er van om dan niet de leiding en
niet de verantwoording te hebben voor alles
wat er gebeurt.
In de groepen die ik zelf begeleid onderzoek
ik keer op keer, in hoeverre het nog nodig is
om een proces in de groep of in een individu
te faciliteren of dat ik het aan hen zelf over
kan laten.
Dit komt voort uit wat ik ontdekt heb: alles wat er gebeurt waar dan ook op de aarde of in
het universum, is een afspiegeling van je zelf. Alles wat er gebeurt is een nieuwe kans om
zelf mijn eigen les te leren. Het conflict tussen Israel en Palestina, de burgeroorlogen, de
revoluties, het gesjoemel van de politiek, het is allemaal een afspiegeling van mijn eigen
innerlijke conflicten, revolutie, gesjoemel. Door in mezelf hier naar te kijken, en in me zelf
het eigen werk te doen, komt er innerlijk meer vrede en harmonie. Dit werkt weer door in
de buitenwereld.
We kunnen de ander niet veranderen, we kunnen alleen onszelf veranderen.
In de verschillende groepen waar ik mee
werk probeer ik meer en meer zo min
mogelijk de leiding te nemen, maar elk
individu te stimuleren om de eigen
verantwoording te nemen en dit neer te
zetten in de groep - in de wereld, zich te
verbinden met zichzelf – met alle kanten
van zichzelf - en vervolgens met de ander,
met de wereld om zich heen.
Wanneer we leren hoe innerlijke
processen werken, kunnen we ook
ontdekken dat de grotere processen in de
wereld net zo werken.
Wanneer we als individu in onze kracht staan en onze krachten bundelen, zijn we veel
sterker dan alleen als individu. Deze krachten kunnen we zowel ten goede als ten kwade
richten. Er zullen wel leiders nodig zijn – niet iedereen is even krachtig en niet iedereen is
hetzelfde en kan hetzelfde, maar deze kunnen weer terug treden als hun taak gedaan is en
het weer aan het geheel over laten. Ik ben er van overtuigd dat een dergelijk model mogelijk
is. Dat we het met elkaar doen en kunnen doen.
Door de eeuwen heen zijn hier in alle culturen voorbeelden van geweest. Grote culturen zijn
opgekomen, hebben het langere tijd - of korter - volgehouden en zijn weer ten onder
gegaan. Dat hoort bij het proces, net als de in- en de uitademing.
Wanneer ik me terugtrek uit een groep omdat ik het even niet meer weet, zelf uit balans
ben, niet langer de kar trek, ontstaat er vaak eerst verwarring, onzekerheid en daarna
komen er in het individu of in de groep als geheel krachten naar boven die het over gaan
nemen, in proces komen, in hun kracht gaan staan. Dan kan ik me in feite terug trekken en
kan het individu of de groep op eigen houtje verder gaan.
Waar ik dan – als hetty – nog voor nodig ben, heb ik nog niet helemaal ontdekt.
Misschien ben ik dan ook niet meer nodig en kan ik gaan?
hetty,
april 2014