Fundament 43 - december 2014

Fundament
Nieuws voor en van alumni van de Hotel Management School Maastricht | nummer 43 | december 2014
In dit nummer | Verbouwing Beverage LAB & Gastronomy LAB |
Marcel en Marlies te gast in THCB | Ankie Hoefnagels promoveert
4
7
1
Momice, een innovatie
vanuit de kern
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
In De Makers vertelt een alumnus over de ontwikkeling van een product rondom een dienst. Over een product dat geboren wordt uit de core business
als resultaat van de ontwikkelingen in de markt of vanuit de eigen behoefte. In deze editie van Fundament vertelt Eva Annokkee [F 1996] over Momice,
een eenvoudige tool om event communicatie te beheren.
Ze draagt een wolk van energie met zich mee.
Is hartelijk en oprecht geïnteresseerd in haar
omgeving. Ze is trots, maar zonder borstklopperij.
Dat Eva Annokkee ten tijde van een recessie een
evenementenbureau neerzet met bijna 15 mensen op
de payroll, sluit aan bij haar positieve kijk op zaken
en haar pragmatische insteek. Delen doet ze graag. Zo
vraagt ze haar team liever hoe zij hen kan faciliteren
in plaats van hun te vertellen wat ze moeten doen.
Een aanpak die werkt. Dat bewijst de jaarlijkse groei
van International Orange, het evenementenbureau dat
Eva samen met haar partner Bram Dingemans runt.
De ontwikkeling van de succesvolle mobiele event
tool Momice ligt in het verlengde van het dna van
haar bureau.
het delen van informatie en het registreren bleken
in de praktijk kostbaar en tijdsintensief. ‘Dat moet
anders kunnen’, dachten wij.
Momice is in 2012 geboren. Op het platform kun je
op eenvoudige wijze een eigen multi-device website
maken voor een evenement. Het systeem heeft
verschillende functionaliteiten geïntegreerd, zoals een
email-, enquête- en registratiemodule. ‘Momice is
ontstaan vanuit onze eigen behoefte. Met International
Orange zagen we hoeveel tijd de organisator kwijt is
met communicatie. De verschillende systemen voor
‘Anders’ lijkt bij Eva te passen. Haar verhaal over
waarom zij voor de HMSM koos, is daarvan een mooi
voorbeeld: ‘Een goede vriend van de middelbare
school vertrok naar Maastricht en vertelde mij dat
de Hotelschool echt iets voor mij zou zijn. Ik heb
zijn advies blindelings gevolgd.’ Het bleek een goed
advies. ‘Ik heb geleerd dat je soms gewoon in het diepe
moet springen en dat dat mooie dingen kan brengen.
★ | Fundament pagina 1
★ | De Makers
www.hotelschoolmaastricht.nl
Momice
Easy Event
Communication
• Momice staat voor MObiele site voor
MICE. Voor wie het even kwijt is, MICE
is de afkorting voor de meeting en
evenementenbranche. Meetings, Incentives,
Congressen en Exhibitions om compleet te
zijn.
• Momice kent tal van features waaronder
het eenvoudig maken en publiceren van een
event site online, een uitnodiging module,
een registratie module, een enquête module,
locatie vinden met Google Maps, programma,
deelnemerslijsten, sponsorprofielen en nog
veel meer.
• Dankzij betrokken gebruikers is Momice
continue in ontwikkeling.
Ik heb ook geleerd dat vriendschappen gesloten
op de Hotelschool, diep reiken en lang overeind
blijven. We lachten altijd een beetje als Amphitryon
werd neergezet als ‘de speeltuin voor toekomstige
managers’, maar functies in verschillende besturen
hebben wel een vuurtje aangewakkerd dat nog steeds
brandt: lekker alles regelen. I love it!’ In de dagelijkse
praktijk is Eva dan ook het meest bij International
Orange betrokken. ‘Momice is bij Bram en Rutger in
goede handen.’
Rutger Bremer, destijds werkzaam bij International
Orange, is Managing Director van Momice. Eva
vertelt: ‘Rutger wilde een event vanaf het allereerste
communicatiemoment laten beginnen, niet pas als de
scanner het toegangsbewijs heeft gelezen. Vanuit die
behoefte en het geloof van Bram en mij om mensen
te laten doen waar ze goed in zijn, boden wij Rutger
de ruimte om zijn droom waar te maken.’ Die formule
lijkt te werken. Rutger doet wat hij leuk vindt en
doet dat goed. De tool is in de evenementenwereld
meer dan aangeslagen en met klanten als o.a. ABN
AMRO, Heineken en PUMA zien Bram en Eva de
toekomst van hun bedrijf rooskleurig in. Halverwege
2015 verwacht Momice break-even te draaien. Met
het aantrekken van een eerste reseller in Zuid-Afrika
lijken de internationale ontwikkelingen al net zo
veelbelovend. ★
Meer weten? Kijk op momice.com
Eva Annokkee
Leeftijd: 42
Opgegroeid in Amstelveen
1992-1996:
HMSM
Barcommissie
Vice-Voorzitter Societeitsbestuur
Voorzitter Hoofdbestuur
Lid Damesdispuut Alcmenae
1996-2000:
Projectmanager Krasnapolsky Event
2000-2006:
Freelance eventproducer EVE’nts Company
2006:
Eigenaar International Orange, coloring brands & events
2012:
Eigenaar Momice
★ | Fundament pagina 2
★ |Te gast in THCB
www.hotelschoolmaastricht.nl
Marcel en
Marlies voor
een nachtje
in de nok
door Marcel en Marlies Vlek
In ‘Te Gast’ logeert een oud-student in Teaching Hotel Château Bethlehem [THCB]. Dit keer overnachten Marcel Vlek [F 1981] en Marlies VlekWijnbergen [F 1982] in kamer 16 van Fleur Muris en Marcel van Neer. Zij ontvingen de sleutel van Norbert de Wolf [F 1983] en Hélène de Wolf [F 1992].
Op maandagmiddag waren de laatste mailtjes weggewerkt
en konden we de reis naar Maastricht aanvaarden vanuit
het Twentse Lattrop, waar we samen met Lucas Petit
[F 1985] eigenaar zijn van Landgoed de Holtweijde.
Op uitnodiging van Norbert de Wolf en Hélène de Wolf
werd ons een overnachting aangeboden in het THCB,
een plek waar we in een grijs verleden al vele nachten
hebben doorgebracht. Bij de reservering was iets mis
gegaan, waardoor we niet de kamer van onze dromen
konden krijgen, maar het alternatief was zeker de moeite
waard! Als compensatie kregen we het diner in het
restaurant van het THCB aangeboden. Bij de evaluatie
werd ons duidelijk hoe knap het is van de studenten
dat ze al zoveel in praktijk kunnen brengen, terwijl ze
nog maar pas op school zijn. Ook was meteen duidelijk
dat er een paar ‘naturals’ tussen liepen, studenten die
het vak al beheersten, zonder het misschien zelf in de
gaten te hebben: zoveel dienstbereidheid, meedenken
en enthousiasme spreidden ze ten toon. Een van de
eerstejaars studenten hebben we spontaan een stage
aangeboden, wat een topper!
Maar terug naar de ontvangst. In de receptie werden we
welkom geheten en netjes ingecheckt, waarbij naar de
reis gevraagd werd, of we al eerder in het hotel waren
geweest en meer van dat soort vragen. Een studente
bracht ons naar de nok van het kasteel, aan de kant van
het veld tussen school en kasteel. Naar kamer 16 van
Fleur Muris en Marcel van Neer.
Wil je ook slapen in
ons Teaching Hotel?
Het lijnenspel van de donker gebeitste, oude eiken balken,
gecombineerd met het minimalistische interieur van de
kamer, is een lust voor het oog. Door het ontbreken van
grote ramen is het licht in de kamer diffuus, hetgeen aan
sfeer enorm bijdraagt. Zelf vind ik dat een kamer ook
vooral zicht naar buiten moet hebben; daaraan ontbrak
het bijna geheel, maar de kamer maakt qua beleving veel
goed. Kamer 16 is een zeer lang gerekte kamer, voorzien
van slim ingedeelde en opgestelde meubelblokken,
waarin de meeste functies zijn ondergebracht. Door de
lengte en de opstelling van de meubels, is de kamer echt
enorm! Aan het ‘einde’ is het sanitair ondergebracht
in een T-vorm: links de douche [YES, rainshower!] en
rechts het toilet en in de basis van de T een meubel met
wastafel en spiegel. Zeer stijlvol vormgegeven, maar
qua functionaliteit waren er wel wat verbeterpunten:
vloerverwarming ontbreekt, alleen het gordijntje voor het
toilet houdt niet al het geluid en alle geurtjes tegen en het
badkamermeubel is te laag voor een man van 1.83 m.
Het donkerbruin van de gebinten, het lichte hout van
de meubelblokken en de witte/crème kleuren voor
bed, vloerbedekking en lichtarmaturen vormen de
drie basiskleuren. Zeer rustig voor het oog, ruimtelijk
en plezierig door de lichtval. Als knipoog een zacht
mintgroene stoel in de hoek. Er stond ook een TV, maar
vanaf het loungemeubel dat ervoor staat, kun je alleen je
eigen voeten zien en niet het scherm. Vorm boven functie.
De kamer is een heel plezierige en als eindwaardering
geven we een 8 voor de beleving. Het comfort van het
sanitair vonden we onder de maat voor deze luxueuze
uitstraling: een 7.
Tijd voor het diner. Beneden werden we vriendelijk
ontvangen en geplaceerd. Er werd ons nog even het
concept van het THCB en restaurant uitgelegd en het
diner begon met een aperitief en een heerlijke amuse. De
kwaliteit van de gerechten was de hele maaltijd van goed
niveau, waarbij de bediening door sommigen wat ‘strak
in het vel’ was, maar er waren zeker een paar studenten
die het al in de vingers hadden: goed inspelen op vragen,
dóórdenken en meedenken met de gast. Vakkundige uitleg
bij de kazen en de keuze van het trio begeleidende wijnen.
Een heerlijke avond, een goed diner en prima wijnen en
dat alles verzorgd door een jong team dat zichtbaar zijn
uiterste best deed. Freek stak er met kop en schouders
boven uit, een echte f&b man!
Het ontbijt werd ook in het restaurant geserveerd. De
opzet van het buffet was niet helemaal duidelijk, maar
uitleg volgde direct. We denken dat het aanbod best wat
verrassender mag, maar als start van de dag zeker goed.
Iets meer aandacht voor de ontbijtgast bij aankomst en
vertrek kan net het verschil in herinnering maken…
Met een positieve indruk van het THCB reden we weg uit
Maastricht, op weg naar Heeze, naar Conferentiehotel de
Kapellerput van collega Rik Hüsken [F 1989], aan wie we
met plezier de volgende kamersleutel voor het Teaching
Hotel aanbieden. ★
Boek dan een kamer via www.teachinghotel.com of geef een unieke ervaring
cadeau. Bezoek de giftshop: www.hotelschoolmaastricht.nl/over-de-hotelschoolmaastricht/giftshop-hotelschool-maastricht
★ | Fundament pagina 3
★ | In en om de HMSM
www.hotelschoolmaastricht.nl
www.hotelschoolmaastricht.nl
Beverage LAB
Het f&b hart klopt weer
door Karin Kleijnen
De eerste fase van de verbouwing van restaurants en keukens in het onderwijsgebouw is afgerond. Een nieuwe instructiekeuken, een Beverage LAB en
een Gastronomy LAB zijn daarmee een feit. Een kleine rondleiding door Vera Dühring, dean Relations and Commercial Affairs, interior designer Gerben
van der Molen [F 1986] en docent Gregor Thissen.
Eyecatchers
Vaarwel bedomptheid en kleine achterkamertjes. Ruim baan
voor doorgangen, zichtlijnen en grote raampartijen. Voor
openheid en interactiviteit. Fris en levendig. Sta je in de lobby
van het onderwijsgebouw, dan trekken sinds een maand of
vier twee grote glazen deuren je blik als vanzelf naar een
geel-zwarte wand in het naastgelegen Beverage LAB. Op
die wand silhouetten van flessen, tastevins en drinkglazen.
Het vinylbehang blijkt een eigen creatie van interior
designer Gerben van der Molen. ‘Zijn artistieke vertaling
van de drankenfamilies, speciaal voor ons Beverage LAB
ontworpen en geproduceerd’, vertelt Vera Dühring, die
voor het complete verbouwingsproject verantwoordelijk is.
Verder in het Beverage LAB: een drankenbuffet, halfhoge
tafels en stoelen, media-apparatuur en vrij zicht op het
aanpalende Gastronomy LAB.
In dit Gastronomy LAB zijn de wanden sereen en donker,
de stoelen kanariegeel en de tafels van neutraal hout. ‘We
wilden het hier wel sfeervol maken’, legt Gerben uit, ‘maar
tegelijkertijd niet meer dan een basis aanbieden. Met de
bedoeling dat de studenten zelf iets toevoegen als hun
gastronomisch event hier plaatsvindt. Wandpresentaties
bijvoorbeeld of objecten die passen bij het gekozen
thema. Zo kunnen ze er een eigen smoel aan geven.’
De echte eyecatcher van het Gastronomy LAB is nog
in de maak. Het middenstuk van het plafond is nu nog
onbeschilderd. Die opdracht ligt momenteel bij studenten
van de Academie voor Beeldende Kunsten. Vera: ‘We
onderzoeken altijd of we met studenten van andere
opleidingen kunnen samenwerken, via co-creatie kun
je veel van elkaar leren. Onze studenten zijn veelal
resultaatgericht terwijl kunststudenten zich meer
bezighouden met conceptual thinking. Een heel andere
approach. Samen een verrassend resultaat.’ Net op het
moment dat we het Gastronomy LAB verlaten, schuift een
groep studenten in kokstenue aan. Even nabespreken,
melden ze.
Het ‘office’, zoals de ruimte tussen Gastronomy LAB en
instructiekeuken wordt genoemd, herbergt een aantal
praktische meubels zoals een poleer-, een drank- en een
wijnstation. In de nieuwe instructiekeuken geen losse
fornuizen meer zij aan zij. De nieuwe filosofie prefereert
één groot fornuis waaraan in groepen wordt gewerkt.
Maar het is vooral de zwart-wit geblokte tegelvloer die
hier de aandacht trekt. ‘Een keuken is een plek waar
heel veel gebeurt, die moet bijdetijds zijn en inspireren,
dus liever geen donkerrood of een jaren ’80-sfeertje’,
meent Gerben. ‘De tegels zijn in ruitvorm gelegd, de vloer
krijgt daardoor bijna iets illustratiefs en kasteelachtigs.
Diezelfde vloer zien we straks ook weer terug in de keuken
van het studentenrestaurant.’
Vernieuwen
Stijlen, sfeertjes, opvattingen over wat mooi of praktisch
is. Ze komen en gaan. Was de tijd rijp voor een restyling?
Indeling verouderd, aankleding óp, meubels versleten?
Vera denkt van wel: ‘Het hele onderwijsgebouw
was toe aan een fikse opknapbeurt. Het was geen
architectonische eenheid meer, niet meer in lijn met
onze onderwijsvisie en de nieuwe ontwikkelingen rond
‘connecting gastronomy’ zoals het lectoraat van
Peter Klosse en het afstudeerprofiel Foodservice.
Vernieuwen was noodzakelijk geworden.’ Er werden twee
werkgroepen geformeerd met vertegenwoordigers uit de
onderwijspraktijk en deskundigen uit de architectuuren designwereld. Eén werkgroep boog zich samen met
architect Judith Muijtjens over de les- en projectlokalen
★ | Fundament pagina 4
★ | In en om de HMSM
www.hotelschoolmaastricht.nl
www.hotelschoolmaastricht.nl
Gastronomy LAB
en de studielandschappen. Het resultaat is nagenoeg
klaar: witte gangen en opengebroken ruimtes met
accentkleur groen waar concentratie wordt gevraagd en
blauw waar geleerd wordt.
Een centraal f&b hart
De tweede werkgroep boog zich over de f&b ruimtes.
‘Foodservice is een van onze vier afstudeerprofielen. Hier,
op de begane grond, in het hart van het onderwijsgebouw,
wilden we al die verschillende f&b activiteiten graag
samen laten komen’, aldus Vera. Het doel was om
inspirerende, open en tegelijkertijd toch ook gezellige
ruimtes te creëren. Gerben, verantwoordelijk voor ontwerp
en inrichting van beide fases van de f&b-metamorfose,
licht zijn aanpak toe: ‘Heldere lijnen zocht ik. En frisse
kleuren. Die kleuren vond ik uiteindelijk in het wapen
van de school. Zo is de zwart-geel gekleurde tastevin
rechtsboven in het wapen de basis voor het vinylbehang
met de drankenfamilies in het Beverage LAB. Het blauw
van het wapen komt terug op andere plekken in fase 2
en het rood rondom de ster zie je straks ook weer in het
studentenrestaurant.’
Grootste uitdaging bij dit project vond Gerben om ‘budget
en ambitie samen te brengen’. Meer verbondenheid
creëren tussen de verschillende ruimtes was een grote
wens van de werkgroep. ‘Nu al is te merken dat meer
openheid meer onderling contact tot gevolg heeft. Omdat
je je afvraagt: wat gebeurt daar eigenlijk? Of: voor wie
is die receptie? Bij fase 2 worden hier en daar nog
meer stukken tussenmuur verwijderd, dan kun je echt
dwars door het hele gebouw kijken. Ruimtes worden
daardoor ook multifunctioneler.’ Dat blijkt wel, beide
labs hebben een ruime inzetbaarheid. Met een primaire
functie als leslokaal in f&b gerelateerde thema’s, voldoen
ze ook uitstekend voor events, lezingen, proeverijen,
activiteiten of trainingen van het lectoraat of voor
studentencompetities.
Speelruimte
Gregor Thissen, tutor gastvrijheid, restaurants
en drankenkennis, wordt heel blij van al die f&b
vernieuwingen. Als man van de praktijk vertoeft hij
dagelijks in de recentelijk verbouwde en restylede ruimtes.
Het was wel aan modernisering toe, vindt hij. Grinnikend:
‘Ik kan nu weer spelen. Fijn interactief lesgeven, vaak
staand, de studenten zijn daardoor veel aandachtiger.’ De
restyling heeft daar zo zijn invloed op, denkt hij: ‘De oude
leslokalen hadden gewoon niet zo’n wow-effect. Als een
student daar op zo’n koud stoeltje ging zitten, zag je echt
geen passie ontstaan. De nieuwe lokalen zijn heel stijlvol.
Dat werkt door op de student, die voelt dat mensen hier
hun best hebben gedaan en neemt dat over.’ Niet alleen
multifunctioneel vindt Gregor de nieuwe ruimtes, maar ook
aanzetten tot dynamiek. ‘Het Beverage LAB bijvoorbeeld
kan dienst doen als ruimte voor recepties, diners en nog
veel meer. Door de halfhoge tafels blijven gasten niet zo
statisch aan een tafel plakken zoals bij klassieke diners,
waar de gasten zittend alle gangen afwachten. Blokker
verkoopt tegenwoordig niet voor niets statafels, die zorgen
voor een lekkere dynamiek in gastvrijheidsbeleving. Echte
gastvrijheid beleef je uiteindelijk pas bij een levendige
interactie tussen je gasten. De labs helpen daarbij. Ze
hebben een enorme aantrekkingskracht.’ Gregor voelt zich
wel af en toe bekeken als studenten voor de ramen staan
te zuchten hoe mooi het is geworden. ‘Gelukkig maar.
Daardoor zitten ze er graag. Ze vinden het echt mooi.’
See you in het nieuwe studentenrestaurant!
‘Klassieken’ doen we al enkele jaren niet meer in het
onderwijsgebouw. Sinds de opening van het Teaching
Hotel in 2010 trekken we voor een verfijnde lunch of
diner naar restaurant L’Étoile in Château Bethlehem. In
het onderwijsgebouw bleef alleen een in de negentiger
jaren voor het laatst gemoderniseerd studentenrestaurant.
‘Inmiddels verworden tot een ongezellige en gedateerde
ruimte, die door oud-directeur Lodewijk van der Grinten
‘de kampioen in roestvrijstaal’ werd genoemd’, meldt
Vera. De verwachte opleverdatum van het vernieuwde
studentenrestaurant en bijbehorende keuken [fase 2] ligt
ergens in de zomer van komend jaar. Een multifunctionele
woonkamer wordt het, volgens Vera. Voor studenten
van de campus, overige studenten, medewerkers en
stakeholders. Voor de dagelijkse warme maaltijd?
‘Jazeker’, zegt Vera, ‘met gezonde en regionale producten
en tasty food, ter plekke op te eten, maar ook als to
go-products verpakt. Een ruimte ook om in te studeren,
elkaar te ontmoeten, met elkaar te kletsen, je lekker in te
voelen. Een cappuccino in je favoriete flavour te drinken of
een keuze te maken uit de vele theevarianten.’ Dat klinkt
als een restaurantruimte die een nieuwe naam verdient.
Welke naam komt in de plaats van Four Seasons? The
living? The chatroom? Gerben kan zich voorstellen dat een
nieuwe naam aangeeft wat daar straks gebeurt. Iemand
suggesties? ★
Verbouwing f&b ruimtes
onderwijsgebouw
fase 1
Klaar: heden
Ruimtes: instructiekeuken, Beverage LAB
[32 plaatsen], Gastronomy LAB [50 plaatsen]
fase 2
Klaar: zomer 2015
Ruimtes: studentenrestaurant annex woonkamer,
bijbehorende keuken, binnenhof
Naam nieuwe studentenrestaurant: suggesties
graag mailen naar [email protected]
Meer info in de zomer- of wintereditie 2015
van Fundament
★ | Fundament pagina 5
★ | In the Picture
www.hotelschoolmaastricht.nl
www.hotelschoolmaastricht.nl
www.hotelschoolmaastricht.nl
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Ankie Hoefnagels
promoveert van docent Engels tot doctor
Dit keer staat Ankie Hoefnagels in the spotlights. Ankie is sinds 1991 docent aan de HMSM, ze
doet onderzoek, begeleidt managementprojecten, is stagebegeleider en verantwoordelijk voor de
leerlijn Cultural Awareness. In Fundament vertelt ze over haar loopbaan, de relatie met studenten
en haar onderzoek naar interculturele competenties in de hotelindustrie.
diversiteit met een missie
‘Sommige mensen vragen of het niet saai is om bijna
25 jaar voor dezelfde organisatie te werken. Ik vind het
juist geweldig om alle seizoenen van mijn leven op de
Hotelschool mee te maken. Als jonkie kwam ik binnen,
bijna even oud als de studenten. Tijdens een stagebezoek
in Londen voelde het soms alsof ik een vriend of vriendin
bezocht. Nu herken ik de bezorgde moeder achter de
stagiair ver weg in het buitenland’. Ankie Hoefnagels is 51
jaar oud. Dit jaar promoveert ze op 19 december aan de
Radboud Universiteit Nijmegen. Vijf jaar lang onderzocht
ze culturele diversiteit in de gastvrijheidsindustrie. Een
door de globalisering maatschappelijk relevant onderwerp,
gezien het toenemende contact tussen dienstverleners
en gasten uit verschillende culturen. De titel van haar
proefschrift luidt: A Global Mind, A Joy Forever: The Role
of Intercultural Competences in Intercultural Service
Encounters in the Hotel Sector.
Ze twijfelt even of ze nu al wil vertellen over haar
onderzoek. Die voorzichtigheid past bij de persoon Ankie.
Niets neemt ze voor lief. Maar door de jaren heen heeft
ze geleerd vertrouwen te hebben. Dat ze weet dat het
uiteindelijk altijd allemaal goed komt. Maar ze blijft alert
tot ze haar papiertje heeft. Ze noemt de aio’s die haar
het vuur aan de schenen legden tijdens de proefzitting.
Maar ze geeft ook aan dat ze daar na vijf jaar goed mee
kan omgaan. ‘Soms is het letterlijk een andere wereld, de
academische wereld. Ongezouten kritiek leveren doen we
in het hbo niet zo’, licht ze toe. Ze vervolgt: ‘De verdediging
is voor mij veel meer dan een formaliteit. Mijn onderzoek
is pas wat waard als ik het ook kan verdedigen.’ Ankie is
nu eenmaal een vrouw van de inhoud.
De afgelopen jaren miste ze de nodige momenten met haar
gezin. Maar zeuren doet ze niet. Ze denkt liever in termen
van oplossingen. Bovendien kreeg ze er al veel voor terug.
Ankie vertelt over de conferenties waar ze de afgelopen
jaren sprak. De hotelmanagers die ze interviewde voor
haar onderzoek, hoe zij haar inspireerden en hoe ze van
hen leerde. De verschillende faculteiten waar ze dankzij
haar onderzoek bij betrokken is en waarmee zij kennis
deelt. Bovendien stelt ze dat ze zich nu veel beter in
de studenten kan verplaatsen. In hun uitdagingen en
inspanningen. ‘Ik heb geleerd om meer afstand te nemen.
Ik laat nu aan de student de keuze om voor een 6 of 8 te
gaan. In dat proces begeleid ik ze. Daarin zie ik overigens
een duidelijke generatieverandering. Van 6-jes cultuur
naar cum laude ambitie.’
Wie Ankie kent, weet dat ze honger heeft naar kennis
en ontwikkeling omarmt. Maar hoe ontwikkel je je van
docent Engels naar expert op het gebied van intercultural
competences? Ze vertelt dat de afgestudeerden van
de HMSM haar inspiratiebron zijn. Haalt het contact
met oud-studenten aan dat ze mede dankzij haar rol
als redactielid van Fundament heeft. Ze noemt Tom
Overmeer [F 1966] als voorbeeld. Haar ontzag voor het
gemak waarmee hij zich in een internationale omgeving
beweegt. Zonder kramp over iemands achtergrond, maar
wel met inlevingsvermogen.
Waarom een onderzoek in een bedrijfstak die van nature
al gekleurd is door tal van nationaliteiten? ‘Mijn hart
ligt in de hotellerie. Als kind mocht ik soms mijn oom
helpen in zijn hotel. Dat vond ik geweldig. Ik heb zelfs
ooit nog een studie aan de Hotelschool overwogen.
Maar de hoeveelheid parelkettingen tijdens de open
dag deden mij anders besluiten. De route die ik wel heb
gekozen past uiteindelijk ook bij me. Dat ik koos om mijn
onderzoek toe te spitsen op de hotellerie heeft overigens
niet enkel te maken met mijn liefde voor gastvrijheid. Het
leek ook logisch. Intercultureel competent gedrag is het
ultieme gastvrije gedrag. Bovendien zie ik het als een
morele verplichting naar mijn werkgever. De Hotelschool
investeert in mij als docent en als mens, hiermee doe ik
iets terug.’
Hoewel Ankie op het moment van dit interview haar
verdediging nog niet heeft gehad, is ze parallel al
volop aan de slag met de bevindingen. Ze noemt de
kruisbestuiving in haar werk, momenteel verdeeld in
drie dagen aan de HMSM en twee bij het Lectoraat
International Relationship Management. Ze omschrijft
het als de ideale baan en vertrouwt erop dat het wel
weer een deur ergens zal openen. ‘Ik heb geen concreet
plan. Er gebeurt altijd wel iets waardoor je een andere
kant opgaat. Dat voorkomt dat je in iets of aan iets blijft
hangen.’ En dan voegt ze nog toe dat de eerste afspraken
met middelbare scholen reeds zijn gemaakt. Want ook
daar lijkt er volop interesse voor de ontwikkeling van een
global mindset.
De interesse van de middelbare scholen sluit aan bij haar
streven. ‘Ik zou willen dat de hele wereld intercultureel
competent wordt. Dan zouden er minder conflicten zijn.
Als je narrow minded bent, werkt dit negatief door in de
dienstverlening. Ik wil mensen helpen zich in dit opzicht te
verbreden. Nee, ze hoeven niet alles te weten van iedere
cultuur en elke achtergrond. Mijn onderzoek laat zien dat
openstaan voor en je inleven in de ander goed genoeg is.
Dan ontstaat er bovendien als vanzelf bevlogenheid.’ En
dan droomt ze toch al verder over de volgende stap. ‘Weet
je hoe interessant intercultural co-customer interaction
is? Het effect dat het contact met medegasten uit een
andere cultuur heeft op hun ervaring. Denk maar eens
aan al die ‘Russian-free resorts!’
★ | Fundament pagina 7
★ | Colofon
★ | In the Picture
www.hotelschoolmaastricht.nl
Ankie Hoefnagels
Geboren: 1963 te Heerlen
Studeerde Engels en Literatuurwetenschappen in Utrecht
Begint als docent Engels in Bilthoven
Sinds 1991 docent Engels HMSM
Switcht in 1998 naar docent communicatie
Treedt in 2003 toe tot lectoraat Toerisme en Cultuur
Sinds 2009 lectoraat International Relationship Management
met in het verlengde promotieonderzoek
Vanaf 2010 coördinatie leerlijn Cultural Awareness, les in
interculturele communicatie en cross-cultural management
en organisatie van halfjaarlijkse Global Mind Conference
Publiceerde in 2010 samen met Ton van Egmond het boek
‘Grenzeloos: Interculturele Communicatie in de wereld van
toerisme en gastvrijheid’
Mocht in 2014 als co-auteur de JOSM Robert Johnson highly
commended award in ontvangst nemen voor een publicatie
in the Journal of Service Management
Fundalisten
Nummer 43, december 2014
Fundament is een uitgave van
het Alumni Netwerk van de Hotel
Management School Maastricht.
Afkortingen
HMSM: Hotel Management School
Maastricht
THCB: Teaching Hotel Château
Bethlehem
Redactie
Ankie Hoefnagels
Leonne Huveners
Karin Kleijnen
Nicoline Wisse Smit
Redactie-adres
Hotel Management School
Maastricht
Alumni Netwerk
Postbus 3900
6202 NX Maastricht
T: +31 (0)43 352 8282
F: +31 (0)43 352 8285
[email protected]
De redactie behoudt zich het recht voor om
ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven
in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie.
Copyright is in handen van Fundament en
van de individuele auteurs. Niets uit deze
uitgave mag worden gekopieerd zonder
goedkeuring van de redactie.
ISSN: 1876-4088
Funda uitreiking 26 September 2014: 120 studenten.
Op 26 September hebben 120 studenten hun Funda tijdens een feestelijke bijeenkomst in het MECC in ontvangst genomen.
★ | Fundament pagina 8
★ | Om te weten
www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten
door Leonne Huveners
1
2
3
4
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo of post-universitaire studie
afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt
aandacht aan wetenswaardigheden van de HMSM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee
van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
5
HUWELIJK
Sjors Jansen [F 2007]
en Fauve Kuypers
zijn op 9 juni in
Frankrijk in het
huwelijk getreden.
Wim Kuipers [F 1960]
6
8
8
9
10
11
12
13
14
15
BABIES
1) 17 oktober 2013: Lusie,
dochter van Mariëlle Vogels
[F 2006] en Geert-Jan Veenstra.
9) 16 juli: Lucy, dochter van
Lizeke Schinkel [F 2002] en
Rutger Verhulst [F 2001], zusje
van Hein.
2) 17 januari: Cecile, dochter
van Marjolein Joris [F 2000] en
Gerben van der Vuurst [F 2000],
zusje van Esmee en Elize.
10) 19 juli: Tygo, zoon van Lianne
Ritzen [F 2006] en Paul Grootings
[F 2006], broertje van Oscar.
3) 21 februari: Marie, dochter
van Kim van Puijenbroek [F 2004]
en Sander Spinder [F 2004].
11) 19 augustus: Pieter, zoon van
Micha Deuss [F 2003] en Aart
Niemans [F 2004], broertje van
Anna.
4) 9 april: Jelte, zoon van
Conchita van Ruiten [F 2000]
en Reimer Hettema, broertje van
Annemijn.
5) 9 mei: Quinn, zoon Stephanie
Verwijmeren [F 2000] en Kasper
van Beem.
6) 4 juni: Madelief, dochter van
Claudia Baarslag [F 1999] en Friso
Paulussen, zusje van Fleur.
7) 13 juni: Hidde, zoon van
Raymond Steenhuis [F 2005]
en Silvy Verstegen.
8) 26 juni: Teun en Duuk, zonen
van Cécile Grosjean [F 2002] en
Kjeld Ouwerkerk, broertjes van
Saar.
12) 5 september: Josephine,
dochter van Martijn Aarts [F 1999]
en Jeanine Aarts-Draijer, zusje
van Simon.
13) 16 september: Ferdinand,
zoon van Fabienne van Dijck
[F 2004] en Paul van Ham
[F 2004].
14) 18 september: Benjamin,
zoon van Marieke Honig [F 2001]
en Ido Gonen [F 2001], broertje
van Sara en Hanna.
15) 21 september: Bas, zoon van
Barbara Bierens de Haan [F 2004]
en Ivo Kruse Koster.
de eerste
Nederlander met
een eigen plein
in Spanje
Al ruim 48 jaar zet Wim zich
belangeloos in voor behoud van
cultuur en geschiedenis van de
Spaanse provincies Málaga en
Almería. Deze verdienste is onlangs
in de gemeente El Ejido beloond met
een plein, de ‘Plaza Wim Kuipers’.
Het plein van 10.000 m² kijkt uit
over een ongerepte kuststrook en
grenst aan een kasteel. De plaquette
werd onlangs door burgemeester
Góngora onthuld.
Met de Funda en het diploma
van de hotelschool Lausanne op
zak doorliep Wim een glansrijke
carrière. Zo was hij een van de
oprichters van het Rulotel [mobiele
restaurantservice op filmlocaties],
eigenaar restaurant Florida en leider
reisbureau Eurotours in Torremolinos
en eigenaar makelaarskantoor WIMA.
Tegenwoordig richt Wim zich vooral
op maatschappelijke integratie.
Wim, van harte proficiat!
Esther Boon [F 2001]
en Sake Vosmer
[F 1999] zijn op 21
juni in het huwelijk
getreden.
Marieke Honig
[F 2001] en Ido
Gonen [F 2001] zijn
op 21 juni in het
huwelijk getreden.
Shirley Schijvens
[F 1998] en Jaap
Rijnsdorp zijn op 21
juni in Frankrijk in het
huwelijk getreden.
Marjolein Joris
[F 2000] en Gerben
van der Vuurst
[F 2000] zijn op 27
juni in het huwelijk
getreden.
Lonneke de Jong
[F 2006] en Pim
Pelser [F 2005] zijn
op 7 september in het
huwelijk getreden.
Melissa Kroon
[F 2007] en Johan
de Pagter [F 2007]
zijn op 18 september
in het huwelijk
getreden.
★ | Fundament pagina 6

Download Report