En als het fout gaat, geven we gewoon Barend de schuld

En als het fout gaat, geven we gewoon
Barend de schuld
Barend van Doorn: ‘Wie zit er nu te wachten op onnodig hoge
administratieve lasten, met soms juridische gevolgen op de koop toe?’
In dit ‘interview met een ceo’ dit keer feitelijk geen echte ceo. Barend van Doorn is een van de zes directeuren van de Leeuwenstein Groep,
waaronder groenvoorziener Signa Terra, maar ook een aantal meer op infra gerichte bedrijven vallen. Alle directieleden hebben hun eigen
divisie of afdeling onder zich, maar in de raad van bestuur van de holding van de Leeuwenstein Groep beslissen ze gezamenlijk.
Auteur: Hein van Iersel
24
www.stad-en-groen.nl
Van Doorn Geldermalsen bestaat vijftig jaar en
ademt de sfeer van een familiebedrijf uit. Ik word
door Barend van Doorn rondgeleid in de hoofdvestiging in Geldermalsen en in ieder kantoor
hangt of staat wel iets wat herinnert aan de vijftig jaar familie- en bedrijfsgeschiedenis. Natuurlijk
de gebruikelijke plaquettes die door het personeel bij de verschillende jubileums zijn aangeboden, maar ook foto’s en andere memento’s. Een
andere herinnering aan de geschiedenis is de
vader van Barend van Doorn, die iedere ochtend
en middag een bakje koffie komt drinken in de
kantine. Barend van Doorn: ‘Mijn vader heet
ook Barend en bemoeit zich eigenlijk nergens
meer mee, behalve met het schoonmaken van
de afwasmachine, maar vindt het gezellig om
langs te komen en een praatje te maken.’ Vader
en zoon Barend van Doorn zijn overigens niet de
enige Barenden in het bedrijf. In de familie is het
een goede gewoonte om de eerstgeboren zoon
te vernoemen naar de stamvader. Als gevolg
daarvan heten op dit moment vier van de zes
leden van de raad van bestuur Bernard, aangevuld met één Henk en één Frans.
Een van de Barenden die ik tijdens de rondleiding
over het anderhalf hectare grote bedrijfsterrein
tegenkom, grapt daarover: ‘Het kan voor veel
verwarring zorgen, zeker voor nieuwe personeelsleden, maar het heeft ook voordelen. Als er een
fout gemaakt is, geven we gewoon Barend de
schuld.’
'Als je gaat pulken in elkaars
welzijn, gaat het fout'
Barend van Doorn, links achter strategisch opgesteld
Barend van Doorn Sr.
Traditioneel, niet ouderwets
Dat Van Doorn Geldermalsen een traditioneel
familiebedrijf is, wil gelukkig niet zeggen dat het
ouderwets is. Het machinepark oogt innovatief
en modern, bijvoorbeeld een unieke maaicombinatie om middenbermen te maaien. Deze machine – geschatte waarde ongeveer twee ton – is
gebouwd met behulp van een aantal bedrijven
uit het rivierengebied. De werktuigdrager is een
Vredotrac van Vredo uit Dodewaard. De maaiarm
komt van Herder. Daarnaast heeft Jan Veenhuis
nog meegewerkt aan de combinatie. Van Doorn
legt uit: ‘Rijkswaterstaat werkt met het principe
van rental lane. Je reserveert bij de opdrachtgever
een wegvlak voor een bepaalde tijd. In die tijd
moet het werk gedaan worden. En als dat niet
lukt, moet je opnieuw aanvragen en weer een
aantal weken wachten. Dat betekent één ding:
dat je goede spullen moet hebben.’ De unieke
combinatie-middenbermmaaier is bijvoorbeeld in
staat om in één nacht 35 kilometer middenberm
te maaien en het maaisel af te voeren. Dat doet
deze Vredotrac overigens niet alleen. Meestal
lopen er ook nog wat kleinere machines mee die
tussen de vangrails maaien en meestal ook wat
mensen met bosmaaiers, die her en der een paaltje vrijmaken.
'Het is weinig sociaal als je
min of meer verplicht wordt
die mensen weer te ontslaan'
Blijf bij je leest
Van Doorn weet wat deze machine doet, tot in
de finesses. Dat blijkt een van de voorwaarden te
zijn om als familie goed samen te werken. Van
Doorn: ‘Binnen de raad van bestuur beslissen we
gezamenlijk, maar dat betekent niet dat ik mijn
neven voor de voeten ga lopen bij de uitvoering
van hun klussen. Als je gaat pulken of wroeten in
elkaars welzijn, gaat het fout.’
Binnen het complete bedrijf zijn ongeveer 250
mensen werkzaam. De belangrijkste poot is
daarbij het infrabedrijf Van Doorn Geldermalsen,
dat weer onderverdeeld is in drie divisies: Infra
Services (150 fte), Infra Clean (25 fte) en Infra
Specials (20 fte). De bv waar Barend van Doorn
zelf voor verantwoordelijk is, groenvoorzieningsbedrijf Signa Terra, heeft ongeveer 25 medewerkers. De laatste werkmaatschappij is Dover, een
club die verkeersmaatregelen uitvoert. Verder
heeft de Leeuwenstein Groep nog eens vijftig
procent deelneming in VDC Aannemersbedrijf
in België en in het bedrijf IMS: Incident
Management Services. Dit laatste bedrijf is ook
gevestigd in Geldermalsen en wordt ingezet bij
milieuongelukken op de wegvakken die Van
Doorn Geldermalsen beheert. Stel: een vrachtauto heeft een chemische stof gelekt. IMS zorgt
dan dat de juiste maatregelen worden genomen
om de milieuschade zo veel mogelijk in te perken. Hiervoor worden de mensen en machines
van het moederbedrijf ingezet.
UAV-GC
De belangrijkste klus die Van Doorn Geldermalsen
nu onderhanden heeft, is het beheren van een
aantal regio’s van Rijkswaterstaat. Deze werken
worden geregeld via UAV-GC-contracten. Deze
innovatieve aanbestedingsvorm houdt in principe
www.stad-en-groen.nl
25
De complete directie van de Leeuwenstein Groep. Vier maal Barend, één Henk en één Frans tijdens het vijftigjarig jubileum.
in dat de aannemer de complete uitvoering inclusief de regie overneemt. De aannemer is over een
periode van een aantal jaar verantwoordelijk voor
een bepaalde prestatie die gebaseerd is op functionele eisen. Als aannemer weet je daarbij precies
waar je je aan moet houden. Lukt dat niet, dan
krijg je een boete of worden betalingen uitgesteld of opgeschort. Voor de toko waar Barend
Barendzoon verantwoordelijk voor is, Signa
Terra, zijn dit soort bestekken een uitzondering.
Signa Terra is ooit min of meer ontstaan vanuit
een tuincentrum dat de familie exploiteerde in
Geldermalsen.
Social return
Van Doorn blijkt een haarscherpe visie te hebben
op de actualiteit en bedreigingen voor groenvoorzieners. Social return in zo’n onderwerp. Van
Doorn is van mening dat zijn soort bedrijven hier
te veel hooi op hun vork hebben laten schuiven.
‘Ik vraag me wel eens af, als ik zie wat onze
bedrijven doen, waar de rest van de markt blijft.
Wij worden verplicht een aantal mensen in dienst
te nemen, maar andere leveranciers hoeven vaak
nergens aan te voldoen.’ Daarbij komt dat groenvoorzieners, naar Van Doorns mening, vaak al
een behoorlijke track record hebben als het gaat
om social return. Een andere zaak die Van Doorn
irriteert, is het vaak weinig duurzame karakter
van social return. ‘Je neemt iemand aan voor de
duur van een klus. Is de klus afgelopen, dan staat
die persoon weer op straat en gaat de nieuwe
aannemer op zoek naar nieuw personeel, omdat
hij niet verplicht is deze mensen over te nemen.
Het zou beter zijn die mensen te koppelen aan
een bepaald project. Je hebt als aannemer dan de
verplichting om de mensen erbij te nemen als je
een bepaald project gegund krijgt.’ De onderliggende boodschap is vooral een sociale: ‘Het is
weinig sociaal als je min of meer verplicht wordt
die mensen weer te ontslaan. Je doet dan iets
wat je eigenlijk als sociaal denkend werkgever
niet zou moeten willen.’
Emvi
Een andere zorgpunt van Van Doorn is de nieuwe
aanbestedingspraktijk, waarbij emvi de hoofdmoot vormt. Op zich zou emvi een verbetering
moeten zijn ten opzichte van de oude praktijk,
waarin de laagste prijs honderd procent leidend
was, maar in de visie van Van Doorn is het verschil in de praktijk nogal beperkt. Van Doorn: ‘Bij
de laatste aanbestedingen waar wij aan mee hebben gedaan, was er altijd wel een duiker onder
de deelnemende aannemers. Iemand die het
werk koopt door twintig, dertig procent onder
de prijs te schrijven. De oplossing is volgens Van
Doorn iedereen die meer dan een bepaald percentage van het gemiddelde naar boven of beneden afwijkt, af te laten vallen.
Een tweede bezwaar dat Van Doorn heeft tegen
emvi, is het feit dat de methodes om de plannen
van aanpak te beoordelen vaak zeer complex en
diffuus zijn. Van Doorn: ‘Met als gevolg dat de
uitslag van een aanbesteding wordt gezien als
onbegrijpelijk. Dat zou niet zo mogen zijn, omdat
het niet de intentie van de opdrachtgever weergeeft.’ Van Doorn vervolgt: ‘Waarom moeten wij
als Nederland zo moeilijk doen en zien we dat in
de landen om ons heen gebruikgemaakt wordt
van een bandbreedte waarbinnen de prijs moet
liggen?’ Het resultaat is, volgens Van Doorn, dat
opdrachtgevers zo veel mogelijk proberen aan te
besteden buiten emvi om. Begrijpelijk, aldus Van
Doorn: ‘Wie zit er nu te wachten op onnodig
hoge administratieve lasten, met soms juridische
gevolgen op de koop toe?’
Rien van der Spek
De Barend van het bedrijfsleven is de overheid. Geven we de overheid voldoende
feedback op deze punten
Ton van Oostwaard
Barend heeft een uitgesproken mening over
social return, met dat dit maar zeer beperkt
iets oplevert voor werkzoekenden. Koppeling
aan een klus zou beter zijn vindt hij. Dit is inderdaad een lastig onderwerp, hier moet veel
beter in gestuurd worden door UWV of een
uitzendbureau. De werkgever selecteert niet,
maar diegene die personeel aanbiedt.
Stuur of twitter dit artikel door!
Scan of ga naar:
www.stad-en-groen.nl/artikel.asp?id=41-4600
www.stad-en-groen.nl
27

Download Report