Preek 23 februari

Thema: Gelijk krijgen of Gelukkig worden?
1 Korintiërs 3
Gemeente van Jezus Christus, geliefde mensen
Jullie gedragen je als een stelletje kleine kinderen. Dat zegt Paulus tegen de
gemeente in Korinthe. Iemand bij de preekvoorbereiding zei: ‘Doe niet zo
groep 1!’ In Korinthe deden ze dus wel groep 1. Paulus had de gemeente
gesticht, was na enige tijd weer vertrokken. Apollos had het stokje van hem
overgenomen. En toen ontstonden er partijen en groepjes. De partij van
Paulus vond dat Paulus toch veel dieper ging, een groot denker. De partij van
Apollos hield meer van diens stijl, modern, vlot, praktisch, uit het leven
gegrepen. Apollos had ook veel meer uitstraling dan die wat onhandige, kleine,
wat saaie en langdradige Paulus. Bij Apollos viel nooit iemand in slaap. Die van
Paulus zeiden: Apollos dat is oppervlakkig. Die van Apollos zeiden: Paulus, dat
is passé. Zo kwam er groepsvorming en al snel ging het alleen nog maar om
het eigen gelijk en het ongelijk van de ander.
Weet u het nog, niet zo lang geleden? Ik ben van het IKV, ik ben van het ICTO,
ik ben gereformeerd, ik ben hervormd, en elkaar op zondag tegenkomen op
de brug en niet groeten. Of: ik ben van ds. zus en ik ben van ds. zo. Of: als die
ds. komt, dan kom ik niet in de kerk. Of: Als de Stadslaankerk dicht gaat kom
ik niet meer in de kerk. Of: Ik ben van Huub Oosterhuis en Ik ben van
Opwekking. Altijd weer hetzelfde liedje van Korinthe: ikke heb gelijk en mijn
gelijk staat boven jouw gelijk. En mis gaat het.
Niet dat er op zich iets mis hoeft te zijn met jouw gelijk. Ik vind het prachtig
dat Paulus niets negatiefs zegt over Apollos, al heeft die een heel andere stijl
dan Paulus. Verschillende ideeën, verschillende stijlen, verschillende
activiteiten in de gemeente, allemaal prima, als het maar dienstbaar is aan
Christus. Prima: IKV, Icto, hervormd, gereformeerd, meer aangesproken
worden door de ene ds. of door de andere, meer houden van de
Stadslaankerk of van de Mauritiuskerk, van Huub Oosterhuis of van
Opwekking. Allemaal prima, als het maar dienstbaar is aan Jezus Christus. Als
maar niet jouw hobby, jouw voorkeur, jouw smaak, jouw mening het allerbelangrijkste wordt.
Iemand bij de preekvoorbereiding zei: dat fundament dat er al ligt, Jezus
Christus, daar gaat het om, dat je Hem zo goed mogelijk navolgt. Dat dát
vooropstaat en niet je eigen ego. Christus volgen is de weg van de
barmhartigheid gaan, dus niet onbarmhartig oordelen over anderen, niet
jezelf verheffen. Ja natuurlijk heb je je eigen mening en je eigen voorkeur, het
zou niet best zijn als dat niet zo was. Maar niet tégen elkaar groepjes gaan
vormen, want dan vind ieder zijn eigen groepje natuurlijk veel beter,
toegewijder, intelligenter of geloviger.
En dan helpe ons God almachtig!
Dr. Phil zegt geregeld: ‘Do you want to be right or do you want to be happy?’
Wil je gelijk krijgen of gelukkig worden? Dat is de vraag in ons persoonlijk
leven maar ook in de kerk. Je kunt 100 keer gelijk hebben, maar je kunt daar
heel makkelijk je huwelijk of je familie mee kapot maken. Je kunt 100 keer
gelijk hebben maar je kunt er even makkelijk je gemeente en je geloof mee
kapot maken. Dat is wat Paulus duidelijk maakt: je eigen gelijk er doordrukken
ten koste van naderen is in feite liefdeloos en maakt meer stuk dan je lief is.
Wil je gelijk krijgen of wil je gelukkig worden.
Het viel me op dat 2 soorten bedrijven de afgelopen jaren geen last leken te
hebben van de economische crisis: tuincentra en bouwmarkten. Daar was het
altijd druk. Ranzijn, Intratuin, Groenrijk, Welkoop, Karwei, Praxis, Gamma, ze
draaiden rustig door. Het blijken de basisbedrijven van ons bestaan. Altijd zo
geweest, blijkbaar, want Paulus neemt ook twee beelden uit de wereld van de
tuincentra en de bouwmarkt. Hij zegt tegen de gemeente in Korinthe: jullie
zijn een tuin en een gebouw, om precies te zijn een tempel. Tuin en tempel.
Het toont twee verschillende aspecten van het gemeenteleven. De tuin
allereerst, behalve planten en het nodige onderhoud, heeft een tuin voor alles
ook geduld nodig, de planten moeten de tijd krijgen om te groeien en dat heb
je zelf niet in de hand. Paulus zegt: God zorgt voor de groei. Geloof is
allereerst iets ongrijpbaars, net zoals de groei van gewassen. Ja, natuurlijk er
moet geplant worden en gemest en besproeid, maar het wezenlijke, dat het
groeit, dat hebben we zelf niet in de hand, dat komt uit Gods hand. En je
verwondert je soms over je eigen geloof. Ik weet niet waar ik het vandaan heb,
maar het is er en wat is het goed. Aan de andere kant is de gemeente een
bouwwerk en zijn wij allemaal ook bouwvakkers. En het is pittig werk in de
bouw en even pittig is het om de gemeente op te bouwen. Afbreken is veel
makkelijker. Gewoon een beetje negatief praten, in je wrok blijven zitten,
wegblijven, makkelijk. Maar het breekt wel af. Voor opbouwen moet je stevig
aan de bak. Aan de ene kant weten we dat alles van God afhangt, aan de
andere kant werken we alsof alles van ons afhangt. Tuine en tempel. Zo ben je
gemeente van Jezus Christus.
Bij de voorbereiding van een oecumenische kerkdienst zei een katholieke
vrouw: Wij zijn gewend om aan het begin van de dienst te knielen voor de
tabernakel want daarin is de hostie, het lichaam van Christus, het
allerheiligste. De protestantse dominee zei: dat kan ik niet doen, maar ik wil
wel knielen voor de gemeente. Hij nam zijn bijbeltje en las uit Korintiërs 3:
Weten jullie niet dat jullie een tempel van God zijn, dat de heilige Geest in
jullie woont, dat je heilig bent? En zo gebeurde het dat in die oecumenische
dienst de pastoor knielde voor de tabernakel en de dominee voor de
gemeente. Ik hoop dat u niet vergeet dat ik vanmorgen voor u geknield heb,
want u bent samen die tempel van God, heilig. Vergeet dat niet.
De kerk is geen gebouw, hoe dierbaar ook, de kerk is geen instituut, de kerk
dat bent u samen met elkaar. Als er twee of drie in mijn naam bijeen zijn, ben
Ik in hun midden, zegt Jezus. Geen clubje, geen groepje gelijkgezinden, geen
vereniging, maar u bent Gods heilige tempel, gebouwd op een fundament dat
niemand ongedaan kan maken. Een fundament dat ons ook door het vuur van
het oordeel heen draagt, of we nu met hout, stro, hooi gebouwd hebben:
gemakzucht, eigenwijsheid, lauwheid. Of met goud, zilver, edelstenen:
enthousiasme, liefde, geduld.
Denk ruim. Je bent niet van Paulus of van Apollos, niet van de hervormden of
van de gereformeerden, niet van Oosterhuis of Opwekking. Dat is allemaal te
bekrompen. Alles is van jullie! Dankzij Christus is dat zo. Wat Paulus zegt, wat
Apollos zegt, wat Kefas zegt, wat Dussie zegt, het is van jullie! De hele wereld
met al zijn schoonheid, het is van jullie. Bij de preekvoorbereiding zei Hannie:
De blommen komme wol wer op. Het is van jullie! Het leven, het goede,
gezegende leven, het is van jullie. De dood, zelfs die is van jullie, want de dood
is geen noodlot meer maar de deur die open gaat naar een nieuw leven met
God. Het heden, wat nu is, het is van jullie. De toekomst, wat nog komen zal:
het is van jullie. Alles is van jullie! Denk niet zo klein, denk ruim. Alles is van
jullie en jullie zijn van Christus en Christus is van God. En God heeft altijd gelijk
en dat, lieve mensen, dát is ons grote geluk.
AMEN

Download Report