3 vragen aan Kristel Peeters, coördinator Limes.

3 vragen aan Kristel Peeters, coördinator Limes.
Limes, een project van O.C. Sint-Ferdinand in Lummen, is gehuisvest op de terreinen van P.Z.
Asster in Sint-Truiden.
Het project richt zich specifiek op mannen met een lichte tot matige verstandelijke beperking
die door het plegen van een misdrijf het statuut van ‘geïnterneerde’ hebben en op het moment
van aanmelding in de gevangenis verblijven. Voor die mensen biedt Limes een begeleidings- en
behandelingsprogramma op maat. Er heerst een voortdurende, intense permanentie, structuur en
controle. De cliënten leven er in een sterk gestructureerd dagelijks leefklimaat met het accent op
veiligheid binnen duidelijke grenzen.
De medewerkers staan hen bij in een behandeltraject in afgebakende fasen met toenemende
verantwoordelijkheden en vrijheden en hebben aandacht voor een individueel therapeutisch pad,
volgens het terugvalpreventiemodel. Het doel is de cliënten op termijn te laten doorstromen naar
een reguliere zorgvoorziening binnen de sector welzijn. Begeleiders werken er daarom samen
met onder meer orthoagogen, psychologen en psychiaters.
Waarom is Limes op de terreinen van Asster gehuisvest? Waarom is dat belangrijk?
Het feit dat wij beroep kunnen doen op het agressie-interventieteam van Asster geeft een veilig
gevoel voor de begeleiders en werkt preventief naar de bewoners. Sinds kort zijn we zelf ook
ingeschakeld in dit interventieteam waardoor wij ook hulp gaan bieden aan andere diensten.
Binnen Limes is er de nood aan specifieke expertise rond psychiatrische problematieken. Asster heeft
een zeer ruim aanbod aan expertise van verpleegkundigen en psychiaters, dit deel missen we binnen
Sint-Ferdinand en overleg wordt door onze vestiging op de campus van Asster gefaciliteerd. We
kunnen ook in het weekend of tijdens de nacht beroep doen op andere afdelingen als er een moeilijke
situatie is (je bent nooit ‘echt’ alleen), we kunnen zelfs beroep doen op de psychiater van wacht (in
nood). Op zich gebeuren deze dingen zeer zelden, maar gewoon het idee dat het kan maakt het minder
nodig!
Van bij de opstart werd dit als voorwaarde gesteld vanuit de overheid, dus eigenlijk is dit niet zomaar
gebeurd, maar zeer sterk aangestuurd.
Hoe werken jullie samen?
We denken mee rond het agressiebeheersingsbeleid. We hebben een afgevaardigde vanuit Limes die
deelneemt aan de werkgroep.
Onze psychiater is eveneens werkzaam binnen Asster, ook dit helpt om onze kansen tot goede zorg te
vergroten. Heel specifiek hebben we een officieel samenwerkingsverband aangegaan. Dit maakt het –
naast advies – ook mogelijk om opnames te realiseren ikv een therapeutische time-out. Dit betekent
dat we onze bewoners meer kansen kunnen geven om hun vrijheid op proef niet in het gedrang te
brengen in moeilijkere periodes. Ook werd een samenwerkingsovereenkomst met OPZC Rekem
afgesloten indien een therapeutische time-out met meer forensische insteek nodig blijkt. Van beide
samenwerkingsovereenskomsten werd reeds gebruik gemaakt.
We denken samen na over de inplanting van de nieuwbouw en de realisatie ervan.
Wat houdt die samenwerking precies in?
Voornamelijk onze psycholoog heeft overleg omtrent psychiatrische problematieken met een collegapsycholoog of psychiater. Zo is er bijvoorbeeld regelmatig overleg tussen de psychologe van Limes en
de psychologe van de SGS-groep van Asster. Dit overleg staat in teken van een betere afstemming van
bestaande methodieken aan het doelpubliek.
(zie samenwerkingsverbanden hierboven)
 Ingeschakeld in de crisisinterventieprocedure.





Vorming vanuit Asster rond interventietechnieken.
Gebruik van vergaderzalen.
Wij doen beroep op de technische dienst (tegen betaling) en de dienst informatica, logistieke
ondersteuning (afvalbeheer, levering bestelling (lampen, water, …), stewards, telefonie,
computernetwerk, sociale dienst (sporadische adviesvraag); gebruik van de snoezelruimte,
gebruik van sportzaal, sommige bewoners nemen deel aan activiteiten georganiseerd door
Asster, fitnessbegeleiding, gebruik van het wagenpark, …
We genieten mee van de grootkeuken indien we zelf geen eten kunnen bereiden. Vooral
praktische logistieke zaken komen nu op de voorgrond, maar wij zijn uiteraard ondertussen
ook sterk gegroeid op inhoudelijk vlak.
Deelname aan het regionaal overleg rond de vrijwilligerswerking