Het verhaal van de ooggetuigen

Ook Christenen kunnen in verwarring worden gebracht. Dat overkwam mij toen iemand mij vertelde
dat veel theologen niet geloven dat Mattheüs het evangelie van Mattheüs heeft geschreven. Sterker
nog, dat zowel het evangelie van Mattheüs als het evangelie van Lucas, het evangelie van Marcus als
hoofdbron hadden gebruikt.
In het kort betekend het dat van de twee bekende ooggetuigen Mattheüs en Johannes, alleen
Johannes als ooggetuige overblijft en dat (het evangelie) Mattheüs (en ook Lucas), Marcus als bron
hadden gebruikt, die zelf niet eens ooggetuige was geweest.
Men claimt dus dat Mattheüs en Lucas, het grootste deel van Marcus gewoon hadden gekopieerd,
en dat hadden ze nog slecht gedaan ook want er staan toch best wel wat verschillen in, en dat terwijl
het nauwkeurig overschrijven van Gods Woord juist als iets heel belangrijks werd gezien.
Hoe valt dit allemaal te rijmen? En klopt er wat er gezegd word?
Hier begon mijn zoektocht en ik kwam tot bijzondere ontdekkingen!
(tip: kijk ook eens op: http://www.ziel-online.nl/bijbel-betrouwbaar)
Allereerst Mattheüs, een tollenaar, niet echt geliefd bij het gewone volk (is dit misschien de reden
waarom hij zichzelf niet voorstelt?).
Waarom gebruikte hij Marcus (een niet ooggetuige) als hoofdbron voor zijn evangelie en schreef hij
niet gewoon op wat hij met eigen ogen had gezien en had meegemaakt?
Voor een correct antwoord moeten we eerst eens gaan kijken wie Marcus nu eigenlijk is?
Marcus, een reisgenoot van Paulus en ook Petrus. Deze Marcus was dus getuige van veel bijzondere
momenten en maakt hem in ieder geval een ooggetuige van bijzondere gebeurtenissen in het leven
van Paulus en Petrus. Er word ook aangenomen dat hij later de rechterhand was van Petrus. Het
evangelie van Marcus is dan ook zeer waarschijnlijk gedicteerd door Petrus.
Conclusie is dus dat het evangelie van Marcus wel degelijk een ooggetuige verslag is.
Maar het gaat verder. Marcus was dus ooggetuige op verschillende bijzondere momenten in het
leven van Paulus en Petrus.
Nu las ik: Marcus 14:43-52
De gevangenneming
43 En terstond, terwijl Hij nog sprak, daar kwam Judas aan, één van de twaalven, en met hem een
schare met zwaarden en stokken, gezonden vanwege de overpriesters en de schriftgeleerden en de
oudsten. 44 En die Hem overleverde, had hun een afgesproken teken gegeven, zeggende: Die ik zal
kussen, die is het; grijpt Hem en leidt Hem welverzekerd weg. 45 En hij kwam en trad terstond op
Hem toe en zeide: Rabbi, en kuste Hem. 46 En zij sloegen de handen aan Hem en grepen Hem. 47 Een
van de omstanders trok zijn zwaard en hij trof de slaaf van de hogepriester en sloeg hem het oor af.
48 En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Als tegen een rover zijt gij uitgetrokken met zwaarden en
stokken, om Mij gevangen te nemen? 49 Dagelijks was Ik bij u, lerende in de tempel, maar gij hebt Mij
niet gegrepen; doch de Schriften moeten in vervulling gaan. 50 En zij lieten Hem alleen en vluchtten
allen.
51 En een jonge man, die een laken om het naakte lichaam geslagen had, liep mede, Hem achterna,
en zij grepen hem. 52 Maar hij liet het laken in hun handen en nam naakt de vlucht.
Theologen nemen aan dat de jongeman is vers 51 Marcus zelf is. Ook word aangenomen dat Jezus in
het huis van Maria, moeder van Marcus, het laatste avondmaal heeft gevierd.
(zie ook: http://www.ziel-online.nl/wie-was)
Je kunt je zo voorstellen wat er gebeurd zou kunnen zijn:
Na het avondmaal en het zingen van liederen, gingen ze naar de Olijfberg. Niet veel later zou Jezus
verraden worden.
Lawaai op straat, geschreeuw. Een jongeman Marcus word wakker en is nieuwsgierig. Snel doet hij
een linnendoek om zijn middel en rent naar buiten. Daar ziet hij de soldaten met zwaarden en
knuppels om Jezus heen staan. Er gebeurt van alles. Marcus ziet hoe Petrus met een zwaard begint te
zwaaien en een oor afslaat van de knecht van de hogepriester. (Marcus noemt de naam Petrus niet
in zijn evangelie, misschien uit respect?)
Er word meer geschreeuwd en de discipelen raken in paniek en vluchten weg.
Marcus niet. Hij is erg onder de indruk van wat er allemaal gebeurd en blijft dicht in de buurt van
Jezus staan. Maar de soldaten krijgen hem in de gaten en grijpen hem vast. Hij raakt in paniek en
rukt zich los, laat het kleed achter en vlucht naakt weg. Snel rent hij weer naar huis en kruipt weer in
bed. Met de adrenaline nog in zijn lijf blijft hij het bezorgde gezicht van Jezus voor hem zien. Die
nacht zal hij geen oog meer dicht doen.
De dagen erna gebeurd er erg veel. Hij was erbij toen het volk om de vrijlating van Barabbas
schreeuwde. Hij was er ook bij toen Jezus geschopt en geslagen werd en hij was erbij toen Jezus door
de knieën zakte en Simon van Cyrene gedwongen werd om de balk verder te dragen. Maar de dag
dat hij Jezus daar aan het kruis zag hangen zou hij nooit meer vergeten. Net zo min toen hij Jezus zag,
een paar weken na zijn kruisiging. Daar was hij ineens op het drukke plein. Er moeten minsten zo’n
500 mensen zijn geweest die Hem ook zagen.
Voor hem was er geen twijfel, Jezus is de beloofde Messias!
Natuurlijk valt zo’n verhaal als hierboven niet te bewijzen, maar het is zeer goed mogelijk.
Als we aannemen dat de theologen gelijk hebben en Marcus inderdaad de jongeman uit vers 51 is,
dan is hij ook een ooggetuige, en dat is een zeer bijzonder gegeven. Marcus dicteert dus niet alleen
Petrus, maar schrijft ook vanuit eigen ervaring! Hoeveel hij werkelijk zelf heeft gezien blijft gissen,
maar het is toch zeer aannemelijk.
Maar waarom zou Mattheüs, die zelf ook ooggetuige was, Marcus citeren?
Misschien (en ik zeg met klem misschien!) is het antwoord heel gewoon en heel menselijk. Als ik een
thema bedenk voor mijn eigen website zoek ik naar informatie op het internet. Ik knip, plak en
selecteer die dingen die ik nodig heb voor mijn onderwerp. Uiteindelijk voeg ik zelf ook nog wat toe.
De reden waarom ik op deze manier werk is heel simpel. Ik kan wel schrijven, maar ik ben gewoon
niet erg goed in verhalen opschrijven, zinsbouw enz.
Het geen dat ik gebruik, is wel iets waar ik 100% achter sta.
Mattheüs was een tollenaar. Hij kon vast schrijven, maar was misschien niet goed in het schrijven van
verslagen. Marcus was dat blijkbaar wel. Heel logisch dus dat je zo’n bron gebruikt om jou eigen
boodschap over te brengen.
Lucas deed hetzelfde, maar met een andere reden. Lucas was dokter en kon wel goed schrijven. Hij
was echter geen ooggetuige en moest het doen met de verslagen van anderen.
De verschillen in het evangelie van Mattheüs en Lucas zijn GEEN fouten, maar juist aanvullingen.
Een mooi voorbeeld is de stamboom die je in beidde evangeliën kunt vinden. Die zijn namelijk
verschillend.
Mattheüs schreef voor de Joden. Hij wilde duidelijk aantonen dat Jezus de beloofde Messias was die
in het oude testament al beloofd was. De stamboom die Mattheüs opgeschreven heeft is die van
Josef. Het geslacht van de man is voor Joden het belangrijkste. Jozef stamde af van Koning David en
dat wilde Mattheüs duidelijk maken.
Lucas schreef in opdracht van een Griek en wilde zo nauwkeurig mogelijk zijn. Om die reden schreef
Lucas de stamboom van Maria op. Ook Maria stamde af van Koning David. Dit is een mooi voorbeeld
hoe de verschillen in de twee evangeliën geen fouten zijn, maar elkaar juist aanvullen.
Wat is het geweldig dat wanneer wij het woord van God onderzoeken steeds weer nieuwe dingen
ontdekken en dat de waarheid en autoriteit ervan steeds weer bevestigd en onderstreept word.
De laatste ooggetuige is Johannes. Bijzonder is het dat dit de enige ooggetuige is die zichzelf ook zo
voorstelt. Deze ooggetuige heeft zich als doel gesteld (als enige) om te laten zien dat Jezus inderdaad
Emanuel is, namelijk God met ons!
Dus al zou dit de enige ooggetuige zijn, dan verteld deze ons het meest belangrijke: Jezus is de
Christus.
Maar hoe mooi is het dat we nu kunnen zeggen dat er niet één, maar wel drie ooggetuige verslagen
te vinden zijn in het Woord van God!!
Mattheüs voor de Jood (Jezus is de beloofde Messias, aangevuld met veel verwijzingen naar het oude
testament.)
Lucas voor de Griek (Het klopt met wat er over Hem is geschreven en wat ze over Hem zeggen, Jezus
is de Christus.)
Johannes (Jezus is God.)