mei 2014
jaargang 20 nr. 3
verantw. uitg.: Koen Persyn, Reibroekstraat 85, Hansbeke
P007618-Afgiftekantoor 9850 Nevele
De lente is in ’t land. En Vlakaf past zich aan. Het
hoofdartikel gaat dan ook over tuinieren.
Horen, zien en scHrijven
Deze regel geldt dus ook voor ouderen of, in het
algemeen, mensen die niet zo goed met de
moderne elektronica overweg kunnen. Maar
misschien organiseert er wel iemand een cursus
‘treinbiljetten kopen voor digibeten’.
Tegelijk vragen we ons af hoe de spoorwegomgeving er zal gaan uitzien nu alle planten aan
het groeien gaan. De ingezaaide bloemenweiden
langs de Reibroekstraat bijvoorbeeld. Of de
grasperken daarnaast. Maar natuurlijk ook het
onkruid.
Of hebben de ouderen het geluk dat ze nooit
alleen op het perron staan en dus op hulp van
anderen
kunnen
rekenen.
Maar
echt
klantvriendelijk kan je dit initiatief van de NMBS
toch niet noemen…
Zal de onteigende zone er na de lente nog steeds
proper en aangenaam bijliggen of wordt het een
‘verwilderde boel’? We hopen op de goede wil van
Infrabel (de nieuwe eigenaar) en rekenen op het
toezicht van de gemeentelijke overheid.
Wat alvast zeer snel uitgekomen is deze lente, is
de biljettenautomaat aan het station (zie foto). We
willen er toch even op wijzen dat volgens de
website van de NMBS je vanaf nu verplicht bent
om daar je treinbiljet te kopen. Als je dat OP de
trein doet, zoals daarvoor, zal je een toeslag
moeten betalen
van drie euro.
G
digibeetn,
doet da zere?
VLAKaf!
1
hef!
c
e
ieuw
n
e
nd
a
v
n
roete
mei 2014
LicHt en scHaduw
Boven ziet u de winnende foto van de fotowedstrijd van Klik
2013 met als thema "Licht en Schaduw".
Hiernaast de winnaar Joost Van Hoey uit Vosselare.
VLAKaf!
2
mei 2014
eigen kweek...
De lente is terug in het land ... al even eigenlijk. De
voorjaarsbloemen zijn ondertussen al uitgebloeid,
de fruitbomen lieten zich nog maar pas van hun
mooiste kant zien, de hagen zorgen terug voor de
groene beschutting waarvoor ze zijn aangepland ...
En de meesten onder ons zijn ondertussen al een
tijdje in de weer om het grasperk terug in optimale
conditie te krijgen. Maar sommigen hebben nog
meer om handen. Al vinden ze dat niet erg. De
hobbytuiniers onder ons zijn namelijk maar al te
blij dat ze terug de handen uit de mouwen kunnen
steken en hun lapke grond kunnen omspitten en
bewerken. Niets wordt aan het toeval overgelaten
om hun eigen kweek alle kansen te geven.
Sommigen hebben zelfs al enige tijd heel wat
potten in hun huis staan met zaadjes die worden
opgekweekt tot volwassen planten. Anderen
breken op dat vlak geen potten en gaan op
zondagmorgen gewoon hun plantgoed kopen op
Hansbekedorp. Ook al is het voor onze
hobbytuiniers en hun toeleveranciers het drukste
seizoen van het jaar … toch vonden we er enkelen
die bereid waren om wat tijd vrij te maken voor
Vlakaf.
kraam op de markt in Aalter en Juulke kwam bij
ons en bij apotheek De Tavernier, per trein met
twee kabassen, inkopen doen voor meerdere
Hansbekenaren. Alle boodschappen stonden op
briefjes van de mensen die zaden of plantjes nodig
hadden. Op een dag zei hij dat hij te oud en te moe
werd en gaf hij mij de suggestie om op
zondagmorgen naar Hansbeke te komen. Ik heb
dat besproken met eerste schepen Raymond
Verhelst en mocht tegenover de kerk mijn kraam
opstellen. Na het gedane werk trakteerde ik mezelf
in café Onder de Toren bij Tante Henriette en
genoot er van de Hansbeekse drukke gezelligheid
op zondagmorgen. In die tijd waren er nog drie
missen en was er veel volk op de baan. Er kwamen
honderden mensen naar de missen en er werd
veel verkocht in winkels en cafés. Ik herinner me
nog goed dat Gentil Depoortere elke week ruim
tien minuten te laat het kerkplein opdraaide en mij
telkens vroeg hoe lang ze al bezig waren. Dat was
ons wekelijks ritueel… Ik maakte van in het begin
deel uit van het dorpsleven: er werd veel plezier
gemaakt, goed gelachen en ik verkocht goed.
Tuinieren in Hansbeke wordt al vele tientallen
jaren mogelijk gemaakt door het kweekmateriaal
dat hier elke zondag van 1 maart tot eind augustus
verkocht wordt. De uitbaters van ‘t kroam, silveer
en dirk cannoot bestookten we op een
zondagmorgen met onze vragen, tussen de
klanten door. We moeten eerlijk zijn:
Silveer had al veel neergepend, zodat ons
werk gemakkelijker werd, en Dirk moest
een tijdje werken voor twee.
silveer: Inderdaad, hier hebben we meer ruimte,
staan de klanten niet op de rijweg en is er plaats
om te parkeren. Pastoor Adriaan was hier
meerdere jaren vaste klant. Ook hij had briefjes
Vlakaf: Op het stationsplein heb je de basis gelegd
voor de Hansbeekse markt…
jong geleerd is oud gedaan
Vlakaf: Hoe lang komen jullie al naar
Hansbeke?
silveer: Van in 1957, we zijn nu 2014. Dat
is dus precies 57 jaar, als je een beetje kunt
rekenen (geeft ondertussen gepast
wisselgeld terug aan een klant… ) Het
begon eigenlijk door Juulke Vermeire, Jules
Kakkemeede in de volksmond, die in het
klooster woonde. We stonden met een
VLAKaf!
3
mei 2014
eigen kweek...
van mensen die zelf niet meer konden komen en
bracht het plantgoed naar huis. Jarenlang ging ik
om elf uur bij Omer en Yvonne Vanderplaetsen iets
drinken. Merke Pessels was een wijze man die toch
zo mooi kon vertellen over zijn Hansbeke. Het
waren altijd gezellige babbels met een druppel en
een koffie. Ook toen het café al gesloten was,
kreeg ik er toch nog iets te drinken. Nu moeten we
de straat oversteken naar Huis Dhaenens om onze
dorst te lessen.
kinderen… om plantjes in potjes te plaatsen, om
zaad, dat meestal van Nederlandse zaadhuizen
komt, in zakjes te vullen en te etiketteren. We
staan op de markt van Aalter op woensdag, de
donderdag trekken we naar Eeklo, ’s vrijdags
spelen we een thuismatch op de markt van
Ruiselede. ’s Namiddags en de andere dagen van
de week is het hard werken op het bedrijf. Ik zit al
mijn hele leven in de tuinbouw, mijn zoon Dirk is
nu de vierde generatie.
Vlakaf: Wanneer ben je met het telen van
plantgoed begonnen?
dirk: Ik werkte bij OMCO in Aalter en hielp
daarbuiten natuurlijk mee op het bedrijf in mijn
vrije tijd. In 2005 ben ik halftijds gaan werken en
drie jaar geleden heb ik mijn ontslag gegeven om
mij volledig op het bedrijf toe te leggen. Onze
opdracht is niet gemakkelijker geworden. Vroeger
waren er van een groente vier of vijf soorten, nu
van sommige dertig of veertig. Er is veel meer
variatie gekomen.
silveer: Manneke, dat is nu de vierde generatie die
aan het werk is. Mijn peter was een kleine boer in
Vinkt die als nevenactiviteit plantgoed kweekte en
verkocht. Hij voerde uit met kruiwagen of
hondenkar tot in Lotenhulle. Hij zette het werk
verder op een groter bedrijf met veel serres in
Ruiselede, in de schaduw van het kasteel van
Poeke. Mijn vader en nonkel Jules volgden hem op.
We zijn een echt familiebedrijf: iedereen werd
altijd ingeschakeld, tantes, echtgenotes,
VLAKaf!
Vlakaf: Zit er verandering in het cliënteel? Wordt er
vandaag meer biologisch getuinierd?
4
mei 2014
eigen kweek...
silveer: Onze klanten
komen uit Hansbeke en
de wijde omgeving.
Doorheen de jaren heb
ik het gevoel dat het
publiek eerder ouder
wordt. Een moestuin
houden is arbeidsintensief en jonge mensen
vinden daar misschien
niet altijd de tijd voor. Of
er
vandaag
meer
biologisch getuinierd
wordt, weet ik niet zo
goed. Bij jonge mensen
is het wel in opmars,
denk ik.
Vlakaf: Rond welk
boodschappen doen?
uur
komen
we
de appel valt niet ver van de boom ...
Ook al komen de klanten van het
plantgoedkraampje zeker niet allemaal uit ons
dorp, het succes ervan verraadt toch dat er ook in
Hansbeke heel wat hobbytuinders wonen. We
gingen langs bij één ervan. Neen, eigenlijk twee.
Want zowel vader Luc Goorman als zijn
veertienjarige zoon Jeroen, die in de
Reibroekstraat 74 wonen, zijn er niet vies van om
hun handen vuil te maken. Dochter Liesbeth, 19
jaar, en mama Kristelle doen niet mee. Dus zetten
we ons op een zonnige lenteavond, bij het ideale
weertje om in de tuin te werken eigenlijk, aan tafel
met vader en zoon. Met veel plezier
beantwoordden ze onze vragen en gaven ze ons
een rondleiding langs hun nog prille vruchten, met
zicht op de prachtig bloeiende fruitbomen.
best
silveer: Dat hangt er van af… We staan hier van 7
tot 11 uur. Als je veel keuze wil hebben, ben je best
vroeg uit de veren. Rond acht uur is het hier
meestal het drukst. Als het goed plantweer is
(n.v.d.r. zacht en regen op komst!) kan de wachtrij
dan heel lang zijn. Na tien uur wordt het rustiger,
maar dan zijn er al veel artikels uitverkocht. We
proberen iedereen goed te bedienen en kwaliteit
te geven. Vroeger kon ik iemand bij wie iets
mislukte hetzelfde gratis geven om opnieuw te
proberen, maar dat kan vandaag niet meer. Alles is
veel duurder geworden in aankoop en productie.
Ik ben ondertussen 76 geworden en hoop nog een
paar jaar te kunnen meekomen. Ik wil de mensen
van Hansbeke en omliggende gemeente bedanken
voor zoveel mooie jaren. Ik wil eindigen met het
mooie liedje van Eddy Wally “… de mensen, de
markt en mijn kraam…”.
Vlakaf: Van waar komt de tuiniermicrobe?
vader Luc: Die zit duidelijk in de familie. Mijn
grootouders waren boeren. Ze hadden drie
dochters en een zoon, mijn vader. Enkel mijn
vader, die in de Warandestraat woonde, zetten de
landbouwstiel niet verder. Mijn drie tantes wel.
Ook mijn schoonouders waren landbouwers. Ze
hadden een actieve boerderij naast ons, in de
Reibroekstraat 76. Mijn schoonvader is in 2002
overleden. Mijn schoonmoeder woont nog steeds
Met plantgoed in een fruitbakje op het bagagerek
van onze fiets, rijden we naar huis. Hofleveranciers
Dirk en Silveer rijden ons een beetje later met hun
camionette voorbij…
VLAKaf!
5
mei 2014
eigen kweek...
op het erf.
Toch ben ik eigenlijk maar met tuinieren begonnen
toen ik getrouwd was. Na ons huwelijk woonden
we eerst een jaar op het dorp, naast mijn
grootouders. Mijn grootvader, Marcel Van Vynckt,
had een grote hof met veel jeneverbessen die hij
verkocht aan een fruithandelaar. En daar is de
vonk eigenlijk overgeslaan. Na een jaar, toen een
groot deel van de tuin van mijn grootvader al was
onteigend voor de bouw van de nieuwe wijk in de
Cluyse, zijn we verhuisd naar onze huidige woning,
die we nieuw bouwden.
Vlakaf: Heb je hier altijd een moestuin gehad?
vader Luc: Jawel, niet alleen een moestuin, ook
een serre en een aantal fruitbomen. Het werk in de
tuin is een welkome afwisseling na een dag
kantoorwerk. Ik pendel namelijk alle dagen
anderhalf uur enkel naar Brussel waar ik een
kantoorjob heb bij de dienst douane van de
Europese Commissie. De tuin zorgt ervoor dat ik ’s
avonds iets totaal anders kan doen.
Ik heb vroeger ook nog aubergines gekweekt, maar
dat lukte niet echt. Ze werden telkens ziek. Ook
komkommers zijn niet gemakkelijk. Je moet vooral
geluk hebben met het weer. En als ze lukken, dan
heb je er ineens veel … Maar we kweken ook
verschillende soorten fruit zoals aardbeien,
frambozen, rabarber, meloenen en jeneverbessen.
Met de confituur die die mijn vrouw Kristelle
hiervan kan maken, kunnen we makkelijk een jaar
overbruggen. We hebben zelfs nog sap laten
persen van onze appeloogst. Sinds het overlijden
van mijn schoonvader, zijn mijn vrouw en ik ook
regelmatig bezig op het erf van mijn
schoonmoeder onder meer voor het verzorgen van
het paard. Ik kweek er ook aardappelen en
voederbieten voor het paard.
Vlakaf: Wat kweek je zoal?
vader Luc: In mijn moestuin en serre (die zich
rechts achteraan de woning bevinden) kweek ik
een beetje van alles. Voornamelijk groenten zoals
prei, sla, sjalotten, peterselie, paprika en tomaten.
Vlakaf: En via jou is de vonk overgeslagen op zoon
Jeroen?
zoon jeroen: Eigenlijk wel ja. Ik help mijn papa
regelmatig in de tuin en heb er ook mijn eigen
hoekje waar ik momenteel o.a. sla, broccoli en
jeneverbessen heb geplant. Ook op de boerderij
van mijn grootmoeder vertoef ik vaak. Ik stek en
kweek er vooral jeneverbessenplanten en heb er
ook een soort van kweekschuurtje gebouwd.
Jeroen toont ons met trots een in bakstenen
opgetrokken mini huisje met dak en afsluiting.
Ernaast staan de jeneverbessenplanten. Een deel
VLAKaf!
6
mei 2014
eigen kweek...
van zijn overdekt tuintje is zelfs voorzien van een
soort irrigatie systeem om de jonge plantjes
automatisch water te geven.
vader Luc: Hij kent zowat elk type van tractor dat
hier voorbij passeert …
Vlakaf: Hebben jouw echtgenote en dochter ook
groene vingers?
Vlakaf: Van waar hebben jullie de stiel geleerd?
Vader Luc: We hebben veel geleerd van de
buurman van mijn schoonouders, Romain
Braeckman. Hij heeft een grote hof en is zelf een
ervaren biologisch tuinier. Hij leerde ons dat we
onze serre in de winter beter niet laten leegstaan
om te vermijden dat de aarde helemaal uitdroogt.
Bovendien is een regelmatige vruchtwisseling
goed voor de vruchtbaarheid van de grond. Hij
leerde ons ook om onze tomaten niet te
besproeien met water maar via flessen of
bloempotten in de grond te bewateren. Biologisch
tuinieren heeft hij ons niet echt kunnen bij
brengen. Al tracht ik niet-biologische middelen
tegen ziektes en ongedierte zoveel als mogelijk te
vermijden. Maar helaas blijken ze soms
noodzakelijk te zijn als we willen oogsten …
vader Luc: Neen, niet echt. De tuin is ons domein.
Mijn dochter is ook qua studies een andere richting
uit gegaan. Ze studeert voor een bachelor
Bedrijfsmanagement. Mijn echtgenote, Kristelle
Sucaet houdt wel van kamerplanten en werkt als
secretaris bij de politie in Hansbeke.
Vlakaf: Hebben jullie nog tijd voor andere hobby’s?
vader Luc: Ik probeer nog regelmatig aan sport te
doen. Vroeger ging ik regelmatig joggen maar
tegenwoordig hou ik meer van mountainbiken.
zoon jeroen: Ook ik fiets regelmatig. Dagelijks naar
school, ook als het regent. En in mijn vrije tijd werk
ik ook wel eens aan oude fietsen.
Wanneer we terug naar de voordeur stappen,
merken we een hoopje maïs op in de woonkamer.
Jeroen vertelt ons dat hij deze ook kweekt als voer
voor de dieren … en om mee te spelen. Het hoopje
mais zou namelijk later die avond nog worden
opgehaald met een tractor en vrachtwagen … in
speelgoedversie dan. Of hoe fictie en realiteit op
veertienjarige leeftijd nog dicht bij elkaar liggen.
Vlakaf: jullie enkel voor eigen gebruik?
vader Luc: Jawel. Behalve de jeneverbessen van
Jeroen.
zoon jeroen: Omdat het er te veel zijn om allemaal
zelf te planten, verkoop ik ze op Kapaza. Dat gaat
vlot. De meeste kopers kwamen uit de buurt.
Vlakaf: Wil je later graag professioneel tuinbouwer
worden?
zoon jeroen: Eigenlijk liever landbouwer. Ik
ben graag buiten. Ik ga regelmatig helpen op de
boerderij van mijn mama’s kozijn in Lotenhulle.
vader Luc: Helaas is het vandaag niet zo
evident om een landbouwbedrijf te starten.
Vlakaf: Studeer je dan aan de landbouwschool?
zoon jeroen: Neen, ik zit in het derde jaar van
de richting Electro-mechanica aan het VTI in
Deinze. Ik hou namelijk ook van machines en
tractoren.
VLAKaf!
7
mei 2014
oud-redactie aan Het woord
Vlakaf bestaat 20 jaar. Tijd om ook enkele oudredactieleden aan het woord te laten. We starten
met Melissa Anthuenis. Vlakaf: Wanneer en door wie ben je bij de redactie
van Vlakaf terechtgekomen?
Melissa: Toen de tweede levenscyclus van Vlakaf
opgestart werd, hebben Koen en Nele me
gevraagd of ik niet in de redactie wou zetelen. Ik
studeerde toen nog, denk ik, en
ze zagen het wel zitten dat
iemand de taal wat in het oog
kon houden.
Vlakaf: Dag Melissa. Kan je je kort even
voorstellen?
Melissa: Ik ben als uk van zes
met mijn ouders in Hansbeke
komen wonen. Ik doorliep hier
de lagere school en studeerde
daarna in Gent. Ik ben Licentiate
in de Germaanse Filologie,
Nederlands en Engels. Ik geef full
time les, Nederlands en Engels
aan de hogere jaren van de
middelbare school in Zomergem
(Sint-Lutgardis). Ik doe dat héél
graag. Ik heb zowel klassen in
aso, tso als in bso en ik vind die
verscheiden-heid wel leuk. Naast
leerkracht ben ik ook al jaren
leerling-begeleider op school,
een taak die ook heel graag doe en die steeds meer
nodig blijkt te zijn. Ik volg momenteel een
postgraduaat aan de universiteit van Antwerpen
om daarover nog meer bij te leren en onze
leerlingen beter te kunnen bijstaan wanneer ze het
moeilijk hebben met iets.
Ik ben getrouwd met Carlos, en we hebben drie
heerlijke dochters, Annabel, Suzan en Ada, die nu
ook alle drie hier in Hansbeke naar school gaan.
We woonden vroeger in de Kippendonkstraat,
maar toen we van één naar twee kindjes gingen
was het tijd voor een groter huis en kochten we
onze huidige woning in de Borluutlaan. We wonen
graag in Hansbeke. Ik groeide op hier. Carlos is
afkomstig uit Guatemala, maar voelt zich na 13 jaar
hier behoorlijk 'Ansbeeks'. Hij spoort elke dag naar
Brussel, dus we vinden het niet erg dicht bij de
trein te wonen. Als familiegrapje noemen we het
hier wel eens ons 'Hansbecetenango', naar
analogie met veel namen van plaatsen in
Guatemala.
VLAKaf!
MeLissa antHuenis
Vlakaf: Wat
motivatie?
was
jouw
Melissa: Ik schrijf wel graag, en
was ook nieuwsgierig om meer
mensen en meer dingen over
Hansbeke te leren kennen, al
blijf ik het moeilijk hebben met
alle namen en familieverwantschappen hier. :-) Het
leek me spannend om mee te
werken aan de dorpskrant.
En dat was het ook wel. Maar er kruipt zeer veel
tijd in. Als beginnende leerkracht heb je niet veel
tijd over eerlijk gezegd, en ik ben er na een paar
jaar mee opgehouden toen. Ik vind deadlines ook
wel letterlijk dodelijk stresserend soms.
Ik bleef achteraf wel meewerken aan Vlakaf; ik
draag Vlakaf nog steeds rond in de
Kippendonkstraat, en ik lees de proefversie
meestal door op taal- en tikfouten. Ik moet
toegeven dat dat me niet bij elke editie lukt, want
ik heb zelf al ontzettend veel verbeterwerk, en een
behoorlijk gevulde agenda.
Vlakaf: Welke artikels heb je zoal geschreven?
Melissa: Ik weet eigenlijk niet meer precies wat ik
allemaal geschreven heb. Ik weet wel nog dat ik
heb meegewerkt aan de reeks rond de Hansbeekse
kunstenaars. We gingen toen meestal met z'n
tweeën op interview. Ik herinner me zo wel enkele
ontzettend boeiende gesprekken, o.a. met Fred
Hazebrouck. Hij woonde toen nog in het
8
mei 2014
oud-redactie
nieuws vanuit de scHooL
begijnhofje, en had net een schilderij af van een
man die hij als nachtvlinder had afgebeeld.
Vlakaf: Wat vind je leuk aan Vlakaf? Wat kan
beter? Heb je tips?
Het eerste schooljaar onder de vleugels van de
Broeders van Liefde loopt stilaan op zijn laatste
benen. Traditiegetrouw is de veertigdagentijd de
periode waarin we als katholieke school enkele
acties organiseren ten voordele van het goede
doel. Dit was dit jaar niet anders, of toch…
De vzw Broeders van Liefde opteert elk jaar
opnieuw om zelfgekozen projecten te
ondersteunen. Die worden elk jaar met veel zorg
gekozen door Fracarita Belgium, de NGO voor
ontwikkelingssamenwerking van de Broeders van
Liefde. Dit jaar wordt de opbrengst van de acties
van de instellingen van de Broeders van Liefde
verdeeld over drie projecten in Tanzania.
Doelgroep dit jaar zijn mensen met een beperking.
In het bijzonder ging de aandacht naar een
centrum voor doven en slechthorenden in
Rumongé.
Ik vind het heel leuk aan Vlakaf dat ze ons inlichten
over wat met Hansbeke te maken heeft, zoals de
verbreding van de spoorweg, en de eventuele
windmolens. Dat vind ik de grootste reden waarom
ik graag Vlakaf lees!
Daarnaast brengen ze boeiende stukjes over de
mensen van hier. Ik lees ook heel graag over
vroeger. Die stukjes en interviews scheppen zo'n
mooi beeld van hoe het hier vroeger moet geweest
zijn. De Tachtigers is mijn lievelingsrubriek
eigenlijk.
Ook Ontroerend Goed vind ik een hele fijne
rubriek, misschien ook wel omdat ik van huizen
hou en het leuk vind om de (ver)bouwperikelen te
lezen. We staan zelf voor een nogal grote
verbouwing, dus het verhaal van andere
interesseert me zeker.
Wat ik minder nodig vind zijn de sterrenrubriek en
de recepten. Maar er in blijven, hoor, is gewoon
mijn ding niet zo.
Tips? Ik denk dat Vlakaf moet blijven proberen om
voldoende jeugd te vermelden. Wat brengt hen
samen? Hoe beleven zij hun dorp?
zuidreis
Om de projecten kenbaar te maken bij onze
mensen, organiseert Fracarita Belgium jaarlijks een
Zuidreis naar Rwanda en Kongo.
Een Zuidreis - volledig bekostigd door de
deelnemers - is een heel directe manier om kennis
te maken met het Zuiden. Ter plaatse gaan mensen
in gesprek met lokale collega's die in deze
projecten werken. Ze hebben eenzelfde job, maar
in fundamenteel andere omstandigheden! Door de
bezoeken in Rwanda en Kongo leren de
Zuidreizigers het Zuiden kennen zoals het écht is.
Dit jaar kon ook één van onze collega’s mee op
Zuidreis. Juf Lucrèce trok van 3 tot 12 maart samen
met zeven andere collega’s richting Afrika om er in
dialoog met de plaatselijke bevolking ervaringen
op te doen. Tegelijk was het natuurlijk een
uitgelezen kans om te ervaren wat de projecten uit
vorige jaren opleverden en hoe ze evolueren.
Met een rugzak vol ervaringen kwam juf Lucrèce
terug en aanhoorden we geboeid haar verhalen:
de armoede die er heerst, de overvolle en grijze
klaslokalen, de zware regenbuien die huizen
Vlakaf: Hartelijk dank, Melissa. VLAKaf!
9
mei 2014
nieuws vanuit de scHooL
Een welgemeende dank
aan iedereen voor de
geleverde inspanningen.
getuigenis
Ook juf Lucrèce wilde
graag nog haar steentje
bijdragen. Op woensdag
7 mei gaf ze om 20.00
uur in de kapel van de
school een getuigenis
over haar Zuidreis.
Verhalen en beeldmateriaal zorgden voor
een boeiende avond.
wegspoelden, de eigen ervaringen bij het lesgeven
in een klasje in Rwanda,…
inschrijvingen
De inschrijvingsperiode voor broers en zussen ligt
ondertussen achter de rug. Vanaf nu staan de
inschrijvingen open voor iedereen. Op woensdag
18 juni om 19.00 uur organiseren we een
openklasavond voor de ouders van nieuwe
kleuters.
zuidactie
Die
verhalen
waren
natuurlijk
het
aanknopingspunt om er ook bij ons op school een
geslaagde ‘Zuidactie’ van te maken. Onze
werkgroep ‘identiteit’ werkte het gebeuren uit en
zorgde ervoor dat we samen met de kinderen
toeleefden naar de Zuidactiedag. Die dag konden
de kinderen kiezen uit niet minder dan 15
workshops (Afrikaanse soep maken, knutselen met
kosteloos
materiaal,
spandoek
maken,
gebarentaal, verhalen beluisteren, bananenpudding maken, kralen en sierraden maken,
voetbal uit plastiekzakken, figuurzagen, …). Zo
werd het een echte inleefdag die enkel mogelijk
werd dankzij de inzet van het hele schoolteam in
samenwerking met de vele vrijwilligers die een
handje hielpen.
De Afrikaanse soep werd ’s middags opgediend bij
het hongermaal en na schooltijd verkochten we
alle gemaakte werkjes op onze Zuidmarkt.
De grote toeloop zorgde voor een echt succes en in
een mum van tijd was alles verkocht met als
resultaat een mooie opbrengst van 832 euro.
Samen met de sponsortocht en het hongermaal
overschrijden we zo de kaap van de 2 200 euro.
VLAKaf!
volgende activiteiten:
ROMMELMARKT: zondag 18 mei
ZOMERFEEST MET BBQ: zaterdag 21 juni 2014
10
mei 2014
ontroerend goed
katrien joos en dries saMson
Als Hansbekenaren fier zijn op hun dorp en er zich thuis voelen, dan heeft dat veel te maken met de talrijke
authentieke woningen en charmante hoevetjes. Het is dan ook met plezier dat we verschillende van onze
dorpsgenoten en inwijkelingen heel wat energie (en meestal ook wel wat geld) zien steken in het
opkalefateren ervan. Vaak hebben de woningen door de jaren heen wat van hun charme en comfort verloren
en is een wissel van eigenaar de aanleiding om ze eens een flinke beurt te geven. Als dat dan met stijl en
respect voor de oorspronkelijke woning en de ruimere dorpsomgeving gebeurt, dan kunnen we dat alleen
maar toejuichen. Meer zelfs, in deze rubriek zetten we een aantal opmerkelijke bouwwerken in de kijker,
bieden we je een kijkje achter de gevel en laten we vooral de bouwheren aan het woord over hun ervaring
en of die baksteen in hun maag nu definitief is verteerd …
een erfstuk
vertellen, is ook geen toeval. De schoonbroer van
Katriens overgrootvader, Mielke Vermeire, was
getrouwd met Madeleine. Toen Mielke overleed,
hertrouwde Madeleine met Theofiel Frodure,
jawel, de vader van Valère. Later erfde de
grootvader van Katrien een derde van de woning,
een ander familielid erfde ook een derde. Via het
uitkopen van de derde mede-eigenaar, kwam de
woning uiteindelijk volledig in handen van de
familie Joos.
De woning in de Boerestraat 26 van dries samson
en katrien joos werd al enige tijd geleden
gerenoveerd. Toch vonden we het de moeite om
er even langs te gaan. Geef toe, een gerenoveerde
hoeve omringd door in totaal 4000 vierkante
meter tuin en weiland … is voor velen een droom.
Eén die weliswaar niet voor iedereen in vervulling
gaat.Wel dus voor Katrien en Dries, die de woning
in 2004 kochten. Ze vermoeden dat de woning op
het einde van de 19de eeuw werd gebouwd. In één
van de oude eiken plafondbalken staat ‘1853’
gegrift maar als wetenschappelijk bewijs kan dit
niet echt gelden. Wel kunnen ze met zekerheid
getuigen dat de woning al enige tijd in
familiehanden is. Hun ex-buurman, Valère
Frodure, wist hen te vertellen dat er vroeger een
vroedvrouw, Madeleine Mielke genaamd, woonde
die heel wat Hansbekenaren op de wereld heeft
gebracht. En dat Valère daar veel weet over te
VLAKaf!
geen bad in de zomer
En zo konden Katrien en Dries ongeveer tien jaar
geleden de woning overkopen van Katriens
ouders, die geen ambitie meer koesterden om zelf
in de woning te trekken. Katrien zelf vond er toen
al enige tijd onderdak. In 2000 ging ze er alleen
wonen. De voorzieningen in het woonhuis waren
toen nog erg elementair. Maar voor een jonge
vrouw die op eigen benen wou staan, waren die
voldoende. Het was ook een manier om
belasting op leegstand en verkrotting te
vermijden want het huis stond al enige tijd
leeg toen Katrien er haar intrek nam. Wel
was de woning enkele jaren daarvoor door
haar ouders al gedeeltelijk opgekalefaterd.
Toen Dries enige tijd later Katrien kwam
vergezellen, werden langzaam maar zeker
plannen gesmeed voor een meer drastische
renovatie. Vooral na de geboorte van hun
eerste dochter, Fien, bleek het comfortpeil
ontoereikend te zijn. De woning had toen
maar één deftige slaapkamer en ook de
keuken en badkamer waren eerder
‘elementair’ te noemen. Warm water werd
11
mei 2014
ontroerend goed
aangeleverd vanuit een boiler van vijftien liter die
in de kelder stond. In de zomer werd er gedoucht.
In de winter konden ze genoeg warm water
verzamelen om een bad te nemen. Ze dienden dan
wel al hun waterpotten op te warmen op hun
hout- en mazoutvuur …
ingewijdden: de K-waarde is de maat voor de
specifieke isolatiewaarde van een huis. De Ewaarde is de maat voor het specifiek primair
energieverbruik. De waarden van Dries en Katrien
hun woning na de verbouwing, zijn nu trouwens de
wettelijke normen voor nieuwe woningen.
De woning werd in de eerste plaats uitgebreid.
Aan de achterzijde van een woning kwam er een
stuk bij van 24 vierkante meter dat langs de
buitenkant in hout werd afgeslaan. Daar stond
vroeger een kleine veranda. Beneden vormt deze
uitbouw een uitbreiding van hun leefruimte.
Boven zijn er twee slaapkamers voorzien, die nu
nog één grotere kamer vormen. De buitenzijde van
de oorspronkelijke woning werd gepleisterd.
Onderaan werden plinten aangebracht in blauwe
hardsteen. Van deze laatste keuze zijn ze vandaag
nog altijd niet volledig overtuigd. Vroeger waren
de buitenmuren gekaleid in het wit met een
zwarte boord onderaan. De typische kleuren voor
Meer en beter
Een verbouwing bleek onvermijdelijk en dus
schreven Katrien en Dries in 2003 een viertal
architecten aan die voldoende aandacht hadden
voor duurzaam verbouwen. Uiteindelijk zijn ze in
zee gegaan met architect Johan Vanhauwere waar
ze achteraf bekeken best tevreden over waren. Al
mocht hij soms wat kordater zijn naar de
aannemers … Een passiefwoning maken van de te
verbouwen hoeve was te hoog gegrepen. Wel is
het uiteindelijk een lage energiewoning geworden
met een K-waarde van onder de 30 en een Ewaarde van onder de 60. Voor de nietVLAKaf!
12
mei 2014
ontroerend goed
leefruimte te vergroten en natuurlijk ook om te
integreren met het nieuw aangebouwde stuk. Dit
is prima geslaagd. Het geheel oogt open maar
behoudt tegelijk het authentieke karakter van de
oorspronkelijke woning. Dit wordt geaccentueerd
door de typische eiken houten plafondbalken en
de grote open haard die werd bewaard maar
weliswaar werd dicht gemaakt. Als bijverwarming
staat er nu een houtkachel. Niet alleen de
leefruimte onderging een drastische metamorfose. De benedenverdieping werd zo ongeveer
volledig heringedeeld. De inkom is nu aan de
rechterkant van de woning. Daar was vroeger het
kolenkot. Vandaar kom je links in het bureel van
Dries dat voorlopig meer dienst doet als
benedenspeelkamer voor de kinderen. Achter de
inkom, bevindt zich een toiletruimte met douche.
Op die manier creëerden ze de mogelijkheid om op
hun oude dag enkel de benedenverdieping te
gebruiken. Vanuit het bureel, kom je in de
leefruimte. Ook de keuken verhuisde van de ene
kant van de woning naar de andere en bevindt zich
nu aan de linkerkant, open naast de leefruimte.
Dat er meer ruimte werd gecreëerd is wel
duidelijk. Er werd niet alleen een stuk bijgebouwd,
ook de badkamer vloog naar de bovenverdieping.
Daar werd het aantal slaapkamers verveelvoudigd.
In totaal hebben ze er nu vier slaapkamers
voorzien waarvan er nu nog 2 in elkaar lopen. Dit is
momenteel de kamer van Fien, die ondertussen
tien jaar is, en haar zus Jinte, die 9 is. Hun jongere
een hoevetje. Katriens ouders hadden de
buitenmuren al eerder gezandstraald waardoor de
originele bakstenen zichtbaar waren. Katrien en
Dries hadden graag terug met de authentieke
zwarte en witte kleur gewerkt via wit pleisterwerk
en zwarte boordsteen. Maar die zwarte steen
werd door de aannemer vervangen door een
blauwe hardsteen en die is niet donker genoeg om
de oudere kleuren te benaderen. Op zich vonden
Katrien en Dries dit wel jammer. Langs de andere
kant geeft het de woning langs de voorzijde nu een
meer eigentijds aanzien. Ook om het
comfortniveau en de duurzaamheid te verhogen
was dit noodzakelijk. Zo kreeg de woning overal
nieuwe en vooral grotere ramen om meer
lichtinval te creëren. Deze werden gemaakt uit
dennenhout. Deze houtsoort heeft namelijk een
sterkere isolerende waarde en creëert een betere
luchtdichtheid. In de ramen werd driedubbel glas
aangebracht. De oorspronkelijke luikjes aan de
ramen werden achterwege gelaten. En
als je het energieverbruik in een oude
woning drastisch wil reduceren, dan
moet je natuurlijk ook heel wat
isolatiemateriaal laten aanrukken. Zowel
het dak, de muren als de vloer kregen
een dikke isolatielaag.
oud en nieuw verzoend
Ook aan de binnenzijde van de woning
zijn er drastische aanpassingen gebeurd.
Een aantal binnenmuren werden
gesloopt. In de eerste plaats om de
VLAKaf!
13
mei 2014
ontroerend goed
broer Kasper, die pas zes jaar is geworden, huist in
de derde en grootste slaapkamer. En de vierde is
uiteraard voor Katrien en Dries. Tenslotte
installeerden ze op de eerste verdieping ook een
gloednieuwe badkamer. Ook boven hadden
Katrien en Dries oog voor het behouden van een
aantal authentieke elementen. Zo gebruikten ze
leem voor het bepleisteren van bepaalde muren en
de schouwwanden die via de hal door het dak
lopen.
Boven
bevindt
zich
ook
het
ventilatiesysteem dat ze lieten plaatsen en in het
begin van de jaren 2000 vooruitstrevend was. Het
systeem zuigt tegelijkertijd lucht af naar buiten en
voert verse lucht aan naar binnen. Via een
warmtewisselingssysteem, wordt de aangezogen
lucht opgewarmd door de lucht die naar buiten
wordt afgevoerd zodat het energieverlies minimaal
blijft.
Dat stond toen nog leeg. Jan deed in een
recordtempo nog een aantal verbouwingswerken,
zodat Katrien en Dries daar toch comfortabel
konden wonen.
Bijna tien jaar later, hebben Katrien en Dries nog
een aantal sporen van de verbouwingen weten te
bewaren … De leefruimte dient nog eens een
laagje verf te krijgen en hier en daar moeten er nog
een aantal plintjes en lichtarmaturen opgehangen
worden. Erg veel haast hebben ze hier niet bij. En
als je op een terrein van vierduizend vierkante
meter woont en drie kinderen hebt, verveel je je
sowieso maar zelden. Een groot deel van hun tuin
wordt ingenomen door dieren. Geiten, cavia’s,
kippen, een hond, … een heuse kinderboerderij
dus. Daarnaast is er uiteraard nog plaats voor wat
speeltuigen voor de kinderen en een moestuin.
Deze is vooral het terrein van Katrien. Het
zwaardere werk zoals het snoeien van de bomen,
het maaien van het gras, … is dan weer vooral voor
Dries. Kortom, elk seizoen is er voldoende om
handen in de tuin, die een zicht biedt tot aan de
autostrade … en misschien binnenkort ook uitkijkt
op één of meerdere windmolens. Daar zitten ze
niet echt mee. Ze
vinden dat windmolens deel uitmaken
van
een
duurzame
samenleving en dus moeten
ze ergens een plaats
krijgen in het landschap. De mogelijke
negatieve effecten
zoals de slagschaduw,
het lawaai, … schrikken hen niet echt af.
Met zicht op …
In 2005 konden Katrien en Dries terug in hun
woning komen wonen. Tijdens de verbouwingen
konden ze het huis naast hen, waar nu Nelly Union
en Jan Vandersteene wonen, voor een jaar huren.
voldoende
handen
om
Niet alleen de woning
en de grote tuin
houden Katrien en
Dries bezig. Zowel
beroepshalve als in
VLAKaf!
14
mei 2014
ontroerend goed
de dorpsgemeenschap zijn het bezige bijen. Dries
is zelfstandig bedrijfsleider van EMS (Energie- en
milieustudiebureau Samson). Samen met enkele
medewerkers verzorgt hij energie-audits, geeft hij
advies en levert hij milieu- en energiecertificaties
af. Zijn klantenbestand bestaat voor de helft uit
particulieren en voor de helft uit ondernemingen
zoals
projectontwikkelaars,
industriële
ondernemingen, … en zelfs voetbalclub ZulteWaregem mocht hij recentelijk nog toevoegen aan
zijn klantenbestand. Zijn kantoor heeft hij in de
Vosselarestraat te Landegem. Katrien werkt als
thuisverpleegster bij het Wit-Gele Kruis en dit in de
regio Lovendegem, Waarschoot en Zomergem.
Maar ook na de werkuren zitten ze niet stil. Dries is
financieel verantwoordelijke van 11.11.11. Jawel,
het financieel verslag van de 2013 campagne dat
jullie konden lezen in de vorige Vlakaf, was van zijn
hand. Daarnaast volleybalt hij elke vrijdagavond
louter recreatief met een aantal kompanen van de
gezinsbond (je weet wel, een soort wedstrijd waar
het napraten vaak meer tijd in beslag neemt dan
VLAKaf!
het spelen zelf). En als hij naast zijn verplichtingen
in de tuin nog tijd over heeft, dan speelt hij
dolgraag een gezelschapspelletje met zijn gezin of
met vrienden. Hij heeft ondertussen een collectie
van zo’n honderd spellen. De Legenden van Andor
en de Kolonisten van Catan behoren op dit
ogenblik tot zijn favorieten.
Katrien gaat dan weer twee maal per week lopen.
Ze houdt ook van naaien maar heeft helaas te
weinig tijd om veel eigen kleren te maken. Ook
Katrien is financieel verantwoordelijke, maar dan
van de Gezinsbond. Ze organiseert er ook
verschillende activiteiten waarvan de jaarlijkse
dropping vooral op haar schouders rust. Daarnaast
is ze ook één van de aanspreekpunten van de
Hansbeekse kinderopvangdienst. Een taak die ze
enige tijd geleden overnam van Gudrun Van
Herzele. En dan is er natuurlijk nog de moestuin,
de geiten en het onderhoud van de tuin … gelukkig
dat er heel wat groene vingers zijn ten huize
Samson-Joos!
15
mei 2014
de gouden scHietspoeL 2020
Vlakaf is van plan in 2020 een Gouden Schietspoel
uit te reiken aan een sportieveling (M/V) die
internationaal doorbreekt. Olympisch goud of een
wereldtitel zijn geen voorwaarde, maar kunnen
natuurlijk helpen bij de selectie. Alle disciplines
komen in aanmerking: atletiek, wielrennen,
voetbal, basket, biljarten, zwemmen… zelfs
vogelpik. Talentvolle jongeren kunnen zich warm
lopen. Wij interviewen ondertussen actieve en nietmeer actieve Hansbeekse kampioenen als mentale
voorbereiding.
wiLLy de keyser
de nonkels
De fietsmicrobe die Willy gebeten heeft, moeten
we niet te ver zoeken. Marcel en Irené De Keyser,
de nonkels van Willy, waren twee coureurs. Irené is
zelfs beroepsrenner geweest, en deed ook mee
aan cyclocrosswedstrijden. Daarnaast waren die
nonkels ook fietsenmakers. Marcel in Hansbeke en
Irené in Drongen.
Op z’n veertiende kroop Willy voor het eerst op de
koersfiets. Een gele Carrara die hij van Marcel
gekregen had. Na vijf koersen brak z’n buis al. Willy
gaf dus petrol.
“Op woensdag en zaterdag gemiddeld zo’n 110
km. En op zondag meestal rond de 60 km.”
antwoordt onze sportman van dit nummer op de
vraag hoeveel kilometer hij gemiddeld wekelijks
fietst.
Toen was er nog geen sprake van ploegen.
Iedereen reed individueel en moest z’n plan
trekken. Gelukkig kon Willy rekenen op Marcel en
Irené. Door een ongeval was z’n vader verlamd
geraakt, en was het voor z’n ouders moeilijk om de
koers actief te volgen.
We zijn op bezoek bij wielrenner Willy De Keyser.
We worden hartelijk ontvangen door Willy en zijn
vrouw Christianne Van Fleteren, met een potje
koffie en een eclairke. De dag na ons bezoek viert
Willy zijn 73ste verjaardag. Op 27 april 1941 werd
hij geboren te Merendree. Willy en Christianne
wonen in de Cardijnlaan en hebben één dochter,
Anouk.
carrière
In 1955 startte Willy bij de “Beginnelingen”. In z’n
eerste jaar haalde hij 32 overwinningen. Het
tweede jaar verdubbelde hij dit aantal bijna, 63
overwinningen. Hij werd tweemaal kampioen van
België bij de beginnelingen.
“Er waren toen natuurlijk ook veel meer koersen.
Ieder dorp, wijk, kermis, … had zijn koers”, zegt
Willy. Zo waren er in Hansbeke wel tien
wielerwedstrijden. Leikant had zijn koers,
Reibroek, …
In die tijd werd er nog niet veel getraind. Willy ging
al op jonge leeftijd aan het werk, dus een strak
trainingsschema was er niet.
Ook de koerstenue is niet meer te vergelijken. De
koerskledij bestond uit een soort zwaar katoen.
“Bij regenweer zakte mijn koersbroek voorbij mijn
knieën”, vertelt Willy.
Ook de fiets woog een veelvoud van hetgeen we nu
kennen. Na zijn Carrara koerste Willy met een
‘Dossche Sport’ van ongeveer tien kilogram.
In 1957 reed Willy bij de “Nieuwelingen”. Toen was
VLAKaf!
16
mei 2014
de gouden scHietspoeL 2020
noemen we dit “Elite zonder contract”. Toch heeft
Willy enkele koersen met de profs meegereden.
“Voor sommige koersen kon je in Gent een
aanvraag indienen om met de profs mee te rijden.
Zo heb ik nog een koers gereden in Heusden waar
ook Rik Van Looy meereed.”, vertelt hij. Willy won
in totaal 312 wedstrijden.
Veel blessures heeft Willy niet gehad. In
Lovendegem is hij wel eens blijven haperen met z’n
pedaal, en zo tegen de muur gevlogen. Hij
herinnert zich ook dat hij in Sint-Denijs-Westrem
met hoge snelheid tegen een auto knalde. Maar al
bij al viel alles wel mee.
supporters
Willy had ook een schare supporters achter zich.
“Soms wel 300 man”, zegt hij. Zij gingen vaak mee
met de fiets naar wedstrijden in de buurt. En als de
koers verder van huis was, reden er zoveel
mogelijk mee met Marcel De Vreese. Die had een
vrachtwagen waarmee hij varkens transporteerde.
“Op zaterdag kuiste hij zijn vrachtwagen en op
zondag stak hij er andere ‘varkens’ (supporters)
in”, vertelt Willy, “Soms was er al eens ruzie tussen
diegene die niet mee op de camion konden.”
Willy heeft twee supportersclubs gehad. Één in
Hansbeke en één in Drongen. En van deze clubs
kreeg hij soms een fiets.
hij wel aangesloten bij een club, nl. ‘Gentse
Vélosport’. Maar er was geen omkadering en
begeleiding als nu. In z’n eerste jaar bij de
nieuwelingen haalde Willy 44 overwinningen.
evolutie
Rijk werd hij niet van deze overwinningen. Zo was
er bij een wedstrijd in 1956 1500 Belgische frank
prijzengeld te verdelen. Ooit kreeg hij 1000 frank
aangeboden om een andere renner te laten
winnen. Hij nam het geld niet aan en zei dat hij zelf
wel zou winnen. Maar door samenspel van
verschillende renners, won de andere toch. “Ik had
dat geld beter aangenomen. Ik had er dan nog wat
aan verdiend. Ik werd toen tweede. 1000 frank
was niet weinig in diene tijd”, vertelt Willy.
Het wielrennen is enorm geëvolueerd. “Vroeger
kon en mocht alles”, zegt Willy, “Overal waren er
wedstrijden en overal mocht gereden worden”. Op
oude foto’s van Willy zien we dat er regelmatig ook
op aardewegen gekoerst werd.
Zoals reeds gezegd: iedere wijk, kermis, dorp,…
had zijn koers. Nu zien we dat niet meer. Volgens
Willy hebben we geluk dat Bram (Van Renterghem)
koerst, of we hadden misschien in Hansbeke ook
geen wedstrijd meer. Er zijn meer regels gekomen.
Om een wedstrijd te organiseren heb je een
afgevaardigde nodig, seingevers, een auto voorop,
een auto achterop, een ambulance,…
Na de nieuwelingen kwam hij terecht bij de
“Juniors”. Willy werd nooit prof, maar reed wel als
onafhankelijke. Dat is een niveau tussen de
liefhebbers en de beroepsrenners. Vandaag
VLAKaf!
17
mei 2014
de gouden scHietspoeL 2020
Ook de fietskledij en het fietsmateriaal zijn enorm
verbeterd. Willy zag de fietsen veranderen van
staal naar carbon.
nooit gestopt
In 1962 stopte Willy met koersen. Dat betekende
niet het einde van het fietsen.
Willy heeft ondertussen bij verschillende
wielertoeristenclubs gefietst. Zo heeft hij nog
gereden bij de club van café ‘Onder de toren’ in
Hansbeke. Hij heeft twintig jaar bij de club ‘Ter
Beke’ van Merendree gereden, waarvan elf jaar als
voorzitter. Momenteel doet hij z’n kilometers bij
Wielercomité Eeklo.
Vroeger ging Willy vaak rijden in de Ardennen.
Zelfs de Italiaanse cols waren niet veilig voor hem.
Momenteel fietst hij liever in de streek.
In mei 2013 werd Willy in Destelbergen
aangereden door een auto. Ribben gebroken, barst
in de knie, kaakbreuk, indeuking van de rug, ... Tien
dagen hospitaal en maanden revalidatie. Maar we
zijn nu ongeveer een jaar verder en Willy reed net
voor dit interview een goede 100 kilometer. Van
opgeven is dus geen sprake.
Ook vanuit de zetel volgt Willy de koers. Voor de
Ronde Van Vlaanderen en voor Parijs-Roubaix blijft
hij thuis. Andere koersen volgt hij als het past.
Op een leeftijd van 73
jaar fietst Willy
jaarlijks zo gemiddeld
een 40.000 km bij
elkaar. “Hij zal nog
sterven op zijne
fiets”, zegt zijn vrouw
Christianne.
We bedanken Willy
en Christianne voor
de hartelijke ontvangst en wensen
Willy natuurlijk nog
vele duizenden kilometers toe!
VLAKaf!
18
mei 2014
wat Betekent Mijn straatnaaM?
Per wijk willen we een poging doen om de
straatnamen te verklaren. We vonden op
verschillende
plaatsen
informatie.
In
Meetjeslandse toponiemen tot 1600, deel
Hansbeke, uitgegeven door de stichting Achiel de
Vos, geschreven door Jan Luyssaert (1995). Op de
kaart van Joost De Deken senior uit 1700 en de
Popp-kaart (1864). Verder in meerdere publicaties
van Oud-Hansbeke en Albert Martens. En
natuurlijk via de mondelinge overlevering…
liggen: ‘open veld, onbebouwd land’, ‘weide,
broekland’ en ‘gemene weide’. Toen men het
woord laar niet meer begreep, werd het
Laagstraat, in het dialect ook Leegstraat. Die naam
kan natuurlijk verklaard worden vanuit het feit dat
de straat de vallei van de Grote Beek dwarst. Dit
deel van de Boerestraat behoort eigenlijk tot de
Rowijk, die eigenaardig genoeg op de schets van de
gemeenten langs de spoorweg van A. Wauters (zie
Vlakaf juli 2013 blz. 6-7) Laegen als naam kreeg. De
Laagstraat moest wijken bij de fusie van
gemeenten in 1977 voor de Lagestraat in
Vosselare.
In de straatnamen van Hansbeke duikt ook een
diksmuide weg en diksmuide boterweg op. Het
eerste zou kunnen slaan op de Boerestraat vanaf
het kruispunt met de Dalestraat, het tweede op
Karmenhoekstraat en Markettestraat, als
verbinding naar Bellem.
Het deel van de Boerestraat dat nu naar de brug
naar Nevele-Veldeken loopt, droeg vroeger de
naam de Drijvelden. Het was een veldgebied, met
een rechtlijnig patroon van dreven. Twintig jaar
geleden werd nog een restant met 28 eiken
gerooid. Het deeltje Boerestraat tussen het
kruispunt met de
Drijvelden en het
kruispunt met de
Dalestraat werd
een tijd lang De
vierweegsche genoemd.
De Boerestraat is
nog gedeeltelijk
aan beide kanten
beplant
met
bomen.
Overwegend Canadapopulieren die in
de vorige eeuw
veel aangeplant
werden om er
klompen
en
lucifers van te
maken. Vandaag
Boerestraat
Zoals op de meeste Hansbeekse wijken wemelde
het op reibroek van de boerderijen. Enkele grote
hofsteden en meerdere kleine doeningen. Dat er
dan een straat ‘Boerestraat‘ als naam kreeg is
maar logisch. De oorspronkelijke Boerestraat liep
vanaf het kruispunt met Karmenhoekstraat en de
Reibroekstraat (de post van Reibroek in de
volksmond omdat er al heel lang een postbus
staat, oorspronkelijk gemetseld, nu een metalen
bus er tegenaan) tot het kruispunt met de
Dalestraat. Het tweede deel, richting Ro, was de
Laarstraat (reeds in 1475). Een laar heeft
verscheidene verklaringen die vrij dicht bij elkaar
VLAKaf!
19
mei 2014
wat Betekent Mijn straatnaaM?
driesstraat
Dit weinig bebouwd straatje naast Reibroekkapel
was vroeger gekasseid aan de huizen en verderop
een grindweg. Verharding met beton verwees het
pittoresk uitzicht naar het verleden. Een ‘dries’ is
doorgaans een driehoekig perceel waarop vee kan
grazen, met huizen errond. In Merendree is Het
Drieselken in de Biezestraat een mooi voorbeeld.
Zo’n driehoekig plein is in de Hansbeekse
Driesstraat niet te bekennen. Dries kan ook
rustend akkerland of minderwaardig grasland,
door watergebrek b.v., zijn. Hier in de buurt op
Reibroek lag zo’n perceel met de naam dries.
ostijnstraetjen is een oudere naam voor de
Driesstraat. Misschien is dit een familienaam …?
Op de kaart van Joost De Deken staat in het gebied
tussen Boerestraat, Driesstraat en (een deel van)
de Reibroekstraat teirlinck wijck. Dit kan een
eigennaam
zijn,
maar
Teerlink/Teerling
(dobbelsteen in het A.N.) wijst zeker op een
blokvormig perceel. Dit komt ook voor in
Landegem als Noordhoutse Teerling. We
herinneren ons uit onze kinderjaren dat we met
neven en buurtjongens rond den teirlink liepen, als
we een rondje achter de kerk deden in de
Kerkakkerwijk.
wordt gelukkig de voorkeur gegeven aan inlandse
soorten als eik en beuk die het wegdek minder
beschadigen met hun wortelgestel. De Boerestraat
geeft wel een goed beeld van het uitzicht van een
straat te lande, zoals de meeste er in Hansbeke
uitzagen enkele tientallen jaren geleden.
Het boerderijenbestand op de wijk Reibroek is wel
fel achteruitgelopen. De akkers worden er nu
geploegd door landbouwers van andere wijken of
van buiten Hansbeke. Vooral liefhebbers van
paarden hebben meer en meer de bedrijfsgebouwen ingenomen.
Borluutlaan
Toen de graaf eigendom verkocht als bouwgrond
ten zuiden van de spoorweg na 1950, behield hij
een perceel tussen de huidige nummers 16 en 18.
In het begin van de zestiger jaren werd de overweg
aan de Klinkaart gesloten. Het clinckhaertstraatje
liep vanuit Reibroek, tussen de nummers 76 en 80
naar de vroegere Molenstraat, nu verlengde van
de Melkerijstraat. Tevoren heette het
Hofgewee(d)straetje: straat die door al het
weiland van de heer van Hansbeke liep.
In de jaren zestig werd ook de overweg met (in
principe
gesloten)
slagbomen
aan
de
Melkerijstraat vervangen door een voetgangersen fietserstunnel. De spoorwegmaatschappij legde
een langsweg naast de sporen aan om het verkeer
vanuit de Klinkaart naar het dorp te leiden. De
graaf
diende
op
dat
moment
een
verkavelingsaanvraag in om een nieuwe straat te
trekken in een L-vorm vanaf de Reibroekstraat
(tussen nummers 16 en 18) tot de langsweg naast
de spoorweg op enige afstand van de beek om
overstromingsgevaar te vermijden. Zo werden een
twintigtal bouwloten mogelijk gemaakt.
Aan de noordzijde van de spoorweg lag
sportterrein ‘Borluut’, hier werd het de
‘Borluutlaan’ om een verre voorouder, Jan Borluut,
van de grafelijke familie de Bousies-Borluut te
eren. In Gent werd de Borluutstraat Belfortstraat,
wij houden ze! Om het laaneffect te accentueren
kwamen er Japanse kerselaars, ondertussen
vervangen door beuken.
VLAKaf!
kapellenstraat
Een straatnaam met een gemakkelijke uitleg, of
toch niet? De ‘n’ wijst erop dat het hier over een
straat tussen twee kapellen gaat. Voor Zandekapel
is dat duidelijk, maar de tweede kapel staat in feite
aan het kruispunt van Reibroekstraat en
Ommegangstraat, dat is ongeveer 80 meter
verderop … Wie verkeerdelijk Kapellestraat
schrijft, heeft dus eigenlijk een beetje gelijk.
Belangrijker om weten is dat deze straat een
onderdeel vormt van de oude Brugse Heirweg die
Hansbeke doorkruiste van west naar oost via
Karmenhoekstraat, Reibroekstraat, Kapellenstraat
met de Vierweechsche ten zuiden van de kerk,
Donkerstraat en Merendreestraat. Triestige zaak is
te moeten vaststellen dat deze historische
verbinding dreigt verbroken te worden door de
geplande aanleg van de rondweg die de
20
mei 2014
wat Betekent Mijn straatnaaM?
Kapellenstraat zal knippen
zodat we niet meer rechtstreeks
van Reibroek naar Zandekapel
kunnen.
karmenhoekstraat
Dit westelijk onderdeel van de
Brugschen heirwegh vinden we
ook als carmhoeckstraete en
caeremstraete. In het lijstje van
mysterieuze straatnamen staat
de
Karmenhoek
wellicht
bovenaan … Jan Luyssaert
verklaart ‘karm’ als een
boomnaam met PicardischFranse wortels. Het zou afgeleid Oude Brugse Heirweg in de jaren ’60 ter hoogte van Kapellenstraat 37-45
zijn van carmetam, in het
was later krommestraat, net zoals het zuidelijk
officiële Frans carpinetam, dat teruggaat op het
deel van de huidige Karmenhoekstraat richting
Latijnse carpinus. Voor wie niet elke dag in een
Nevele-Veldeken. Dit zal wellicht te maken hebben
arboretum gaat wandelen, een carpinus is een
met het kronkelend verloop van deze straat op de
haagbeuk. De straat liep dus langs of naar een
westgrens van Hansbeke, het grootste deel met
plaats met haagbeuken. Op de Ferrariskaart is het
Bellem, een kleiner deel vanaf de Schuervelddreef
gebied van de Karmenhoek effectief ingekleurd als
met Lotenhulle. Tegenwoordig noemt de
een plek met veel bos en kreupelhout. Toeval of
gemeente Aalter deze straat crommekestraat.
niet maar in Nevele-Veldeken lag tot de fusie van
Ofwel
is dit een verschrijving, ofwel stond hier ooit
de gemeenten de Karmhoekstraat, die omwille van
ergens een kromme eik. In één van de bochten van
onze Karmenhoek veranderde in Bijlkenstraat. In
dit zuidelijk deel ligt de damput, een grote
Nevele werd langer geleden ook de naam
waterpartij
die de laatste decennia drastisch
Karmstraat gehanteerd. We zijn hier in het
verkleind is.
randgebied van het grote Bulskampsveld. Wellicht
Op
de Karmenhoekstraat sluiten een aantal nietwas hier veel begroeiing met haagbeuk aanwezig,
verharde wegen aan. Ongeveer tegenover
maar daar werd doorheen de eeuwen grondig de
huisnummer 3 loopt een brede buurtweg, de
bijl ingezet!
zeelaertslandweg
die toegang geeft tot het
Het noordelijk deel van de huidige
meersengebied met een populierendreef ten
Karmenhoekstraat, naar de Bellemse Weitingzuiden van de Karmenhoekstraat. Over het
straat, droeg lang geleden de naam Moerstraete.
voetbalplein loopt de weg naar de zeelaerts.
De straat kronkelt en vormt de grens tussen Bellem
‘Zelare’ zou kunnen afgeleid zijn van ‘zegge-lare’:
en Hansbeke. Het zuidelijk deel komt nu haaks op
bosachtige, moerassige, gemeenschappelijk grond
de hoofd-Karmenhoekstraat, maar liep vroeger
waarop zegge of rietgras groeit. Even vóór het
schuin, zoals de gemeentegrens, naar het
voetbalplein is nog het begin van de voetweg naar
kruispunt met de crommekestraat. Dit is nog te
nevel, die uitkwam op de zuidelijke Krommestraat.
zien in het reliëf van het perceel weiland. ‘Moer’
Wie nu langs daar Nevele wil bereiken moet wel
houdt verband met moeras en moor en betekent
door
akkerland stappen.
‘slijk, modder’. De Moerstraat dwarst inderdaad de
Ten noorden van de Karmenhoekstraat vertrekt
Bellembeek. Een andere naam voor Moerstraat
VLAKaf!
21
mei 2014
wat Betekent Mijn straatnaaM?
tegenover huisnummer 7 voetweg door den
langen kant naar de Kippendonkstraat nr. 2. In
onze kinderjaren stond nog een lange houtkant
vanaf de Kippendonkstraat. Tussen nrs. 11 en 13
loopt
de
buurtweg
soms
genaamd
Hulstschootweg, maar meestal catschootweg. De
weg komt nu uit op de langsweg langs de sporen
bij huisnummer 9. Vóór de aanleg van de sporen
liep hij tot bij het kruispunt van de vroegere
Veldstraat en de Kippendonkstraat (nu beide
Warandestraat). Hier was ooit een vrij uitgestrekt
bosgebied met wellicht veel hulst. Het noordelijk
deel boven de spoorweg is afgeschaft, vandaar dat
de naam Catschootweg nu meer gerechtvaardigd
is. De Cat(te)schoten waren repelvormige percelen
die wat hoger gelegen waren in moerassig gebied
aan de bocht van een weg en een gracht (de
Vissenhagegracht).
De Karmenhoek moet ook in verband gebracht
worden met zijn cafés. Sint-Hubertus op nr. 1 was
één van de zeven oudste herbergen van Hansbeke,
maar er was ook ooit herberg De Fleyt(t)e op het
einde van de Karmenhoek, dicht bij de grens met
Bellem (nr. 22 waar later café ‘In de Vos’ kwam?),
met er tegenover een bos(je). De Fleytte verwijst
naar een fluit en de aanwezigheid van de herberg
gaf op een kaart van 1687 aan de Oude Brugse
Heirweg de naam fleytstrate, als voorloper van de
Karmenhoekstraat. Het gehucht Karmenhoek
bestaat al lang, maar de bewoners kregen tot in de
jaren ’60 als adres Reibroek of Reibroekstraat.
Op het lijstje van moeilijk te verklaren namen
duelleert deze straat met de vorige. We doen een
poging met de bevindingen van Jan Luyssaert …
Donk komt van het Germaanse dunga, ‘zandige
verhevenheid in een moerassig terrein’. Vanwaar
de kippen? Niet van de dierensoort want dat zijn
kiekens of hoenders of hennen in ons dialect.
Wellicht is het afgeleid van het Middelnederlands
‘kippen’ dat betekent ‘kerven’ of greppels trekken
om te zorgen voor afwatering.
Ongeveer halfweg de (oude) Kippendonkstraat
sloot aan het driehoekig pleintje het
Meulenstraetjen aan richting Hansbekedorp. De
kiependonkwegel liep van achter op het erf van
nr. 7 richting Veldstraat/Warandestraat. Misschien
was hier ooit de eerste boerderij van waaruit de
Kippendonkakkers ontgonnen werden?
Molenstraat
Dit is een makkie! Halfweg deze straat stond
Verplaetses molen om lijnzaad te produceren,
midden een boomgaard achter het herenhuis in de
Reibroekstraat (huidige nummers 37-39). Toen in
de jaren zestig het gebied tussen de Kapellenstraat
en de Reibroekstraat verkaveld werd, werd de
grindweg omgetoverd tot een stevige betonweg.
Als herinnering aan de molenactiviteit plaatste
Vlakaf in 2001 het molensteenmonument met
molenstenen die dankzij een ‘Red-actie van de
redactie’ uit een oude waterput aan de molenruïne
werden gehaald. Het grafmonument haalden we
ook boven en plaatsten we achter de kapel aan de
Ommegangstraat.
kippendonkstraat
Een andere schrijfwijze was ooit ceuppendonk
straete 1700. De straat liep van dicht bij de post
van Reibroek tot de vroegere Veldstraat. Toen de
spoorweg werd aangelegd kwam er een overweg
met een routehuis waar een bareelwachter
woonde die de slagbomen open- en dichtdraaide.
Op die plek staat nu een GSM-mast. De overweg
werd gesloten en we moeten met zijn allen over de
Weitingbrug in Bellem. Bovendien werd de
Kippendonkstraat ongeveer gehalveerd door het
noordelijk deel vanaf dan Warandestraat te gaan
betitelen!
VLAKaf!
nieuwetuinstraat
Toen op de vroegere boerderij een
tuinbouwbedrijf van start ging, ijverden de
bewoners van dit enige huis in de straat voor een
eigen naam. Lange tijd was het adres hier
‘Reibroek 1’ want de wijk begon hier, vanuit het
dorp bekeken. De nieuwe bewoners haalden
terecht nieuwetuinstraat van onder het stof. Het
Middelnederlands ‘tuun’ is een omheining met
staken en daartussen gevlochten teen of
wilgentakken om loslopend vee buiten te houden.
22
mei 2014
wat Betekent Mijn straatnaaM?
Nieuwe Tuin is een oude
naam die wijst op een
nieuwe ontginning, ook
in het verleden al. Het
kon
echter
ook
wallestraatje geweest
zijn, want die naam
kwam ook voor. Langs de
straat ligt inderdaad een
wal, die vroeger nog
langer was. De Waterhoens voetbalden op het
weiland, nu bebouwd
door de huizen van
Reibroekstraat 61-65 en
de
ballen
moesten
dikwijls uit het water
gevist worden door
hulpvaardige ballenjongens.
Herberg In ’t Stadhuis van Reybroek bij René George en
Sidonie Haerts, nu nr. 90. Foto van Germaine Engels
In de Reibroekstraat zijn bedreigde voetwegen te
vinden. Zo is de voetweg vanaf Reibroekstraat 49
naar Boerestraat 4 enkel vanuit de Boerestraat nog
een deel toegankelijk. Nochtans een interessante
doorsteek voor wandelaars …
Na 1960 werd het tracé van de hoofdstraat van de
wijk over zijn volledige lengte als Reibroekstraat
betiteld. Op die manier groeide de wijk reibroek
gigantisch, maar echte Reibroekenaars weten waar
de kern ligt…
ommegangstraat
Weeral een foutieve naam… De ommegang of
processie op de kruisdagen voor Hemelvaartdag in
de katholieke eredienst trok nooit door deze straat
maar langs de Kapellenstraat en Reibroekstraat.
De echte Ommegangstraat was een voetweg van
aan de kapel naar de Kerkakker (deel van de
huidige Reibroekstraat en Melkerijstraat).
reibroekstraat
Eindelijk komen we tot de verklaring van de straat
die de naam van de wijk draagt. De
reybroeckstraat liep van voorbij de beek
(Kapellenstraat) tot aan het kruispunt met
Karmenhoek- en Boerestraat. Ze kronkelt door een
vrij nat landschap, dat dikwijls een ‘broek’ wordt
genoemd. Hierin zijn greppels (reen) getrokken om
af te wateren. Rey- of Rei- is dus een vervorming
van ree.
Dit onderdeel van de oude Brugsche Heirweg
werd ook lange tijd Lotenhullestraat genoemd.
Het eerste deel, van aan het station tot aan de
beek, ging vorige eeuw tientallen jaren door het
leven als dorp-zuid toen de bouwwoede ook in
Hansbeke toesloeg.
VLAKaf!
Dit artikel plaatsten we op onze website met
uitgebreide bronvermelding.
Wie correcties of aanvullingen bij de inhoud heeft,
mag steeds het redactieadres contacteren.
23
mei 2014
sterrenstof
1. PLATO
67
17
2. RIMA HYGINUS
87
27
3. BULLIALDUS
47
4 .COPERNICUS
37
5. CLAVIUS
VLAKaf!
24
mei 2014
fotozoektocHt
Omdat de zomer precies al goed begonnen is,
lanceren we onze fotozoektocht een nummer
vroeger. Zo krijgt iedereen meer tijd om op
verkenning te gaan langs ons derde traject door
Hansbeke. Vlakaf wil zijn lezers bij de les houden
en de actualiteit centraal stellen, zoals je wel weet.
Vorig jaar kon je speuren langs de sporen, dit jaar
organiseren we een speurtocht langs de zuidelijke
wijken Zande, Ro en Reibroek vooral in het gebied
langs de autostrade, waar windturbines kunnen
geplaatst worden.
de Driesstraat en eerste links. De vernieuwde
kasseiweg van de Drijvelden uitproberen tot de
Krommestraat/Cromekestraat. De betonweg
rechts volgen tot de eigenlijke Karmenhoekstraat.
Hier rechts en tegenover nr. 7 de voetweg door
naar de Kippendonkstraat. Terug links en in het
zicht van de spoorweg rechtsaf aan het driehoekig
pleintje met bomen. De langsweg langs de sporen,
Borluutlaan en Reibroekstraat volgen tot aan het
station.
Op pagina 28 vind je een kaartje. Alle info is ook op
onze website te vinden (www.vlakaf.be).
De formule van de fotozoektocht is vernieuwd: je
krijgt een wegbeschrijving en je krijgt een
fotocollage van A tot Z. Bedoeling is de fotolocaties
in de juiste volgorde te zetten (locatie van de
fotograaf is bepalend). Eén foto van de 26 ontmoet
je niet op het voorgestelde parcours van 8 km. Het
parcours is bedoeld voor wandelaars, dikwijls langs
voetwegen. Kindervervoer moet dus met een
draagrugzak of een stevige buggy gebeuren.
Behendige fietsers slagen er ook wel in de soms
smalle en misschien modderige paadjes te
trotseren.
wedstrijd
Naam en adres:
Foto buiten het lusvormig parcours:
letter ........ genomen op locatie
………………………….........................…..
wegbeschrijving
Voor de derde keer starten we onze
zomerzoektocht
aan
het
monumentale
stationsgebouw. Steek de spoorweg over en sla
links de Zandestraat in. Even voorbij Zandekapel
rechtsaf voor 80 m Cardijnlaan. Dan links de nietgeasfalteerde Palestraat nemen en op het asfalt bij
het kruispunt rechtsaf in zuidelijke richting. De
Palestraat sluit aan op de gekasseide Rostraat. 250
m verder is er links een kleine weg die de eerste
verbinding Hansbeke-Nevele was. Hij loopt nu
dood op de autostrade. Laat die weg letterlijk links
liggen, tenzij je even wil genieten van het mooie
open landschap. Nog 250 m verder rechtsaf de
kasseien verlaten, naar huisnummer 38. Via de
Rokouterweg terug op de Rostraat naast
huisnummer 10. Linksaf en terug links aan de nrs.
8-6 richting Boerestraat. Opgepast bij het dwarsen
van de gewestweg! Volg de weg voor fietsers a.u.b.
Rechtdoor aan het kruispunt met de Dalestraat en
VLAKaf!
Mijn oplossing:
1.
10.
18.
2.
11.
19.
4.
13.
21.
3. 12.
20.
5.
14.
22.
7.
16.
24.
6. 8.
9.
15.
17.
23.
25.
Afgeven aan Vlakaf vóór de oktoberkermis.
25
mei 2014
A
B
C
I
H
M
L
Q
N
S
R
V
Y
W
Z
VLAKaf!
26
mei 2014
X
E
F
J
G
K
O
T
P
U
VLAKaf!
27
mei 2014
fotozoektocHt
VLAKaf!
28
mei 2014
sterrenstof
6. POSIDONIUS
8. ARCHIMEDES
97
77
170
9. PETAVIUS
171
10 . RUPES RECTA
57
11.
PTOLEMAEUS
ALPHONSUS
ARZACHEL
VLAKaf!
7. THEOPHILUS
29
mei 2014
sterrenstof
Dit is een editie speciaal voor moonlovers.
Misschien ook een aanzet voor mensen die onze
begeleider “de maan” eens van dichterbij willen
bekijken. We hebben een paar kraters in beeld
gebracht met een duidelijke aanwijzing wanneer
deze het best worden bekeken.
De bijhorende maankaart heeft een A3 formaat. Je
kan deze plastificeren zodat het waarnemen wat
eenvoudiger wordt. Met een verrekijker 10 x 50 of
een telelens 200 mm moet het lukken.
Hierbij nog een enkele tips.
> Gebruik een rood lichtje zodat je ogen tot rust
komen tijdens het bekijken van de maankaart;
1. PLATO: diameter = 104 km.
1 dag na het 1ste kwartier
1 dag na het laatste kwartier
2. RIMA HYGINUS: lengte van deze vallei = 226 km.
6 dagen na nieuwe maan
5 dagen na volle maan
3. BULLIADUS: diameter = 63 km.
2 dagen na 1ste kwartier
1 dag na laatste kwartier
4. COPERNICUS: diameter = 95 km.
2 dagen na 1ste kwartier
1 dag na laatste kwartier
5. CLAVIUS: diameter = 231 km.
1 dag na 1ste kwartier
1 dag na laatste kwartier
6. POSIDONIUS: diameter = 99 km.
5 dagen na nieuwe maan
4 dagen na volle maan
7. THEOPHILUS: diameter = 104 km.
5 dagen na nieuwe maan
4 dagen na volle maan
8. ARCHIMEDES: diameter = 85 km.
1 ste kwartier
6 dagen na volle maan
9. PETAVIUS: 182 km.
3 dagen na nieuwe maan
2 dagen na volle maan
10. RUPES RECTA: lengte van de opstaande rand
= 114 km., hoogte = 300Mt.
1 dag na 1ste kwartier
1 dag na laatste kwartier
11. PTOLEMAEUS – ALPHOSUS – ARZACHEL
1 ste kwartier
6 dagen na volle maan
VLAKaf!
> Eerste kwartier, als je van de maan een kleine
letter “p” kan maken (premier);
> Laatste kwartier, als je van de maan een kleine
letter “d” kan maken (dernier);
> Halve maan, kan zowel kleine letter “p” of “d”
zijn;
> Nieuwe maan, er is geen enkele maanfase te zien
> Volle maan, de maan is meer dan 90 % belicht
door de zon.
Alle foto’s zijn van eigen kweek en gemaakt met
een webcam op een telescoop vanuit de
sterrenwacht Ecliptica @home met een infrarood
doorlaat filter om meer details te kunnen opslaan.
Het volledige maanbeeld is een samenstelling van
28 deelfoto’s.
Heel veel succes met jullie zoektocht!
Huivken
30
mei 2014
de Heren van neveLe
gemeenteraad van 25 maart 2014
- Raadslid Roger Boone zit de
gemeenteraad van 25 maart voor
aangezien Hilde Langeraert,
gemeenteraadsvoorzitter, verontschuldigd is wegens ziekte.
Het voorstel om het eerste punt van de
toegevoegde agenda als eerste punt te
behandelen wordt aanvaard zodat dimitri Beyens
bij het begin van de zitting de eed kan afleggen als
raadslid voor N-VA ter vervanging van Frank Lust.
Op vraag van NN-fractieleider John Caron wordt
meegedeeld dat het punt niet op de reguliere
dagorde kon staan omdat het dossier nog niet
klaar was op het ogenblik dat het college de
dagorde opstelde. De brieven van de opvolgers
aangewezen in het proces-verbaal van de
verkiezingen van oktober 2012, die het mandaat
van raadslid niet wensen op te nemen (o.a. Karen
Clement), waren nog niet ontvangen.
De samenwerkingsovereenkomst tussen de
gemeente en de vzw Logo gezond+ voor het jaar
2014 wordt goedgekeurd. De kostprijs is 0,09
euro/inwoner. Hiervoor krijgt de gemeente
coaching en advies bij het uitwerken van een
preventief gezondheidsbeleid.
Bij de bespreking van enkele wijzigingen aan het
huishoudelijk reglement van de gemeenteraad
beloofde burgemeester Johan Cornelis (CD&V) na
te gaan of de vraag van NN om de fracties, zoals
totnogtoe het geval was, in het gemeentehuis de
dossiers voor de komende gemeenteraad te laten
inkijken van 18 tot 21 uur in plaats van de
voorgestelde 18 tot 20 uur kan ingewilligd worden.
John Caron argumenteert dat het gemeentehuis
de plaats is waar de raadsleden hun mandaat
uitoefenen en stelt ook dat het inkijken van een
dossier op papier toch nog anders is dan het
bekijken van datzelfde dossier in de digitaal
doorgestuurde versie.
Bij het sluiten van de overeenkomst tussen de
gemeente en TMVW betreffende de bouw van de
nieuwe sporthal, waarbij de gemeente vennoot
secundaire diensten werd en de gebruiksrechten
op de gemeentelijke gronden overgedragen
VLAKaf!
werden aan TMVW, werd een deel van een
kadastraal perceel vergeten. De meerderheidsfracties keuren de rechtzetting goed, de oppositie
onthoudt zich. John Caron deelt mee dat NN dit
niet goedkeurt omdat de fractie niet akkoord is
met de gesloten overeenkomst. Voorzitter Boone
meent dat geen stemming nodig is maar wordt
terecht gewezen door Sofie D’hondt (Open VLD),
die erop wijst dat zij een afzonderlijke fractie is.
Het voorstel van Filip Vervaeke (NN) om de
activiteiten, als het mogelijk is, vijf weken aan te
kondigen in plaats van de nu gebruikelijke drie met
de borden bij het binnenrijden van de gemeente,
wordt niet weerhouden. Raadslid Vervaeke stelt
dat het mooier oogt als het paneel vol is met
aankondigingen en schepen Marleen Vanlerberge
(CD&V) meent dat dit in de zomermaanden vanzelf
in orde komt.
gemeenteraad van 29 april 2014 - De raad is
voltallig aanwezig, maar voor de eerste
agendapunten moet nu en dan een raadslid de
vergadering verlaten wegens persoonlijke
betrokkenheid.
Voor het feestcomité Niet Versaegen van Nevele
werd unaniem een eenmalige bijkomende subsidie
gestemd voor de sinksenstoet, in afwezigheid van
Filip Vervaeke (NN).
Gunnar Claeys (CD&V) moet wat langer op de gang
blijven bij de bespreking van de subsidie voor de
installatie van verlichting op de twee
tennisterreinen van Tennisclub EleveN langs het
Schipdonkkanaal in Merendree. Schepen van sport
Ann Lambrecht (CD&V) preciseert dat het in eerste
instantie om 32.000 euro gaat, later aangevuld
met 4.000 euro, voor een LED-verlichting, omwille
van de duurzaamheid. José Van Oost (NN) noemt
“meer dan één miljoen Belgische frank”
Sinterklaaspolitiek en zijn fractieleider John Caron
valt hem bij: het is subsidie aan een privéterrein en
-persoon, andere sportverenigingen kunnen dan
ook subsidies vragen en de gemeente moet
verstandig omgaan met de middelen terwijl overal
elders bespaard wordt. Ann Lambrecht repliceert
dat het bedrag, oorspronkelijk zelfs 40.000 euro,
31
mei 2014
de Heren van neveLe
in het beleidsplan werd opgenomen en
goedgekeurd op de gemeenteraad en dat er voor
andere sportverenigingen ook geld voorzien is.
Hierop stelt John Caron dat de meerderheid toch
beslist had voor het voetbal enkel Merendree en
Poesele verder uit te bouwen als site, waarop Luk
De Gheest (sp.a) fijntjes opmerkt dat in de vorige
legislatuur andere voetbalclubs ook geld kregen.
Sofie D’hondt (Open VLD) vindt het eveneens een
groot budget en vraagt of er overleg was tussen
gemeente, voetbal en tennis omdat het over
dezelfde infrastructuur gaat. Ann Lambrecht
antwoordt dat er wel degelijk overleg was: voor
het voetbalterrein werd voor klassieke verlichting
gekozen, voor de tennisterreinen voor LEDverlichting, maar wel bij dezelfde leverancier, wat
Sofie helemaal niet logisch vindt. Burgemeester
Johan Cornelis (CD&V) zet zijn schepen uit de wind
door uit te leggen dat er een studie werd
uitgevoerd waaruit blijkt dat een voetbalterrein te
groot is voor LED-verlichting en er dan te veel
lampen zouden nodig zijn, waardoor het geheel
duurder wordt. Bij de stemming geven CD&V, NVA, sp.a en Open VLD een ja-stem, terwijl NN zich
onthoudt.
Hans Martens (CD&V) verdwijnt voor de
bespreking van een subsidie voor Ls Merendree
voor o.a. de verlichting in Merendree, maar ook
een
subsidie
van
9.250
euro
voor
herstellingswerken aan de voetbalkantine op het
terrein in Landegem. Sofie D’hondt (Open VLD)
trekt er de aandacht op dat, ondanks de keuze
voor twee voetbalsites, er toch geld gaat naar
Landegem. Ze houdt een pleidooi om alle kleine
clubs (SK Nevele en Hansbeke) te helpen. Ze vraagt
ook naar plannen en fasering, waarop Ann
Lambrecht stelt dat het nog wachten geblazen is:
ze mikt op drie tot vier jaar. Eric Van Huffel (NN)
vraagt of er kunstgras komt op het bijkomend
terrein in Merendree waarop Ann hem geruststelt:
er komen twee volwaardige terreinen met
natuurlijk gras. Filip Vervaeke (NN) spreekt van
favoritisme in het voetbaldossier en bij de
stemming stemmen CD&V, N-VA, sp.a en Open
VLD voor, terwijl NN zich onthoudt.
VLAKaf!
Hans Martens is net terug binnen om mee te
maken dat fractieleider John Caron (NN)schepen
Ann Lambrecht een bloemetje geeft voor het
goede initiatief om het vervoer naar het zwembad
van alle Nevelse scholen te betalen. Sofie D’hondt
(Open VLD) vraagt zich af waarom dit enkel voor de
leerlingen van het 1ste tot 5de leerjaar geldt,
waarop Ann uitlegt dat de Vlaamse Gemeenschap
tussenkomt voor het zesde leerjaar.
Voor agendapunt 6, de rechtspositieregeling van
het personeel, zitten veel betrokkenen, ook
gepensioneerden, op de publieksbanken. Schepen
van personeelszaken Gunnar Claeys (CD&V) brengt
onmiddellijk een amendement naar voor om een
deel van het punt te verdagen waarop fractieleider
John Caron (NN) zich ernstig afvraagt of dit een
traditie zal worden. Hij peilt ook naar de
argumentatie en hekelt het feit dat het college
geen standpunt innam en niet tot een consensus
kwam op het overleg met de vakbond(en). Hij
vraagt welk bedrag het schrappen van de
hospitaliseringsverzekering voor gepensioneerden
en voor familieleden van het personeel de
gemeente zal besparen. Hij stelt voor een regeling
uit te werken waarbij het huidige personeel deze
voordelen kan houden en nieuw personeel een
andere regeling krijgt. Gunnar geeft als reden voor
het uitstel dat er juridische onduidelijkheden
opdoken doordat het college te snel wou zijn. Het
beoogde besparingsbedrag is 35.000 euro per jaar.
Sofie D’hondt (Open VLD) merkt op dat hier lessen
moeten
uit
getrokken
worden:
beter
communiceren en een goede inschatting maken.
Bij de stemming over het amendement tot uitstel
halen de 16 ja-stemmen van CD&V, N-VA, sp.a en
Open VLD het tegen de 5 Nee-stemmen van NN,
dat dus van geen uitstel wil weten. Voorzitter Hilde
Langeraert (sp.a) organiseert dan de stemming
over de andere elementen (2 tot 7) van het
agendapunt om o.a. nog nieuw personeel te
kunnen aannemen. Dit wordt unaniem
goedgekeurd en meer dan de helft van het publiek
verlaat de zitting.
Voor het vervangen van Frank Lust (N-VA) in een
aantal intergemeentelijke organen wordt geen
32
mei 2014
de Heren van neveLe
dennendreef te Landegem zet schepen van
ruimtelijke ordening Mia Pynaert (sp.a) haar keuze
voor meer woonerfverband i.p.v. klassieke
verkavelingen uiteen: max. 20 km/uur door
aangepaste wegenis, niet parkeren op de
openbare weg voor bewoners maar op het eigen
terrein zodat kinderen op straat kunnen spelen,
10% van de oppervlakte voor groenzone, studio’s
voor begeleid wonen in samenspraak met het
home
Angèle
Verburght,
eenvoudiger
voorschriften voor bijgebouwen … Freddy Bertin
steunt de schepen maar wijst erop dat de
omgevingskwaliteit
Nevele,
inzonderheid
Landegem, achteruitgaat (fijn stof en
geluidsoverlast van spoorweg en E40 die op een
talud liggen). De verkavelingswoede gaat volgens
hem
té
ver.
Hij
vreest
ernstige
mobiliteitsproblemen en roept op tot een
herziening van het ruimtelijk structuurplan. Eric
Van Huffel (NN) valt hem vanuit de
mobiliteitscommissie bij: er moet een goede
ontsluiting van de verkaveling in de Poeldendries
komen. Sofie D’hondt (Open VLD) vraagt of het
woonerfconcept voor elke verkaveling zal gelden
en vindt dit té drastisch. Filip Vervaeke betreurt
dat hij de visie van schepen eerst via de media
moest vernemen en niet via collegebesluiten of
bespreking op de gemeenteraad.
Als bijkomend punt stelt NN voor de
onderhandeling op te starten voor de aankoop van
een
weide
tussen
gemeentehuis
en
gemeenteschool. Na enige discussie wordt dit idee
unaniem goedgekeurd. In het verlengde hiervan
pleit John Caron voor een raadscommissie over
het gemeentelijk patrimonium. Bevoegd schepen
Gunnar Claeys stemt hierin toe na enig aarzelen.
In de varia informeert Eric Van Huffel naar de stand
van zaken over de windmolens. Schepen Mia
Pynaert stelt dat het een provinciale materie
betreft die toegelicht wordt op de infomarkt van 8
mei in Hansbeke. De visie van het college zelf krijgt
Van Huffel niet te horen. Burgemeester Cornelis
stelt dat er maximaal zes turbines mogen komen
en schepen Pynaert weet dat er in elke partij vooren tegenstanders zijn. John Caron verwijst naar het
geheime stemming gevraagd zodat de
voorgestelde kandidaten vlot aangeduid worden.
John Caron betreurt wel dat sommige schepenen
op de raadscommissie over de intergemeentelijke
organen te laat kwamen of niet aanwezig waren.
Hij vindt het ook ongepast dat schepen Mia
Pynaert (sp.a) de vergadering voorzat en niet
raadslid Roger Boone (CD&V), waarop de schepen
zich excuseert.
Het goedkeuren van streekpact ii, het regionaal
Sociaal-Economisch Overlegcomité Meetjesland
en Leiestreek en Schelde, verloopt minder vlot.
Fractieleider Freddy Bertin van meerderheidspartij
N-VA verklaart dat zijn fractie dit niet zal
goedkeuren, of op zijn minst zich zal onthouden.
Hij wil eerst een grondige evaluatie van Streekpact
I voor Nevele en meer inbreng bij het tot stand
komen van Streekpact II. Hierop informeert John
Caron of er unanimiteit heerst binnen het college,
waarop Freddy Bertin stelt dat één fractie nog
steeds bedenkingen mag hebben. Burgemeester
Johan Cornelis geeft toe dat er enige concurrentie
is tussen de streekplatformen … Concurrentie die
Sofie D’hondt (Open VLD) liefst niet zou
aangrijpen. Freddy Bertin vreest dat Leie en
Schelde de macht naar zich toe wil trekken en
verzet zich tegen de verbreding van het
Schipdonkkanaal wat in Streekpact II ingeschreven
staat. Bij de stemming keuren CD&V en sp.a goed,
onthouden N-VA en Open VLD zich, terwijl NN
tegen stemt.
Een overeenkomst met het ocMw om een
speelterrein op hun site in te planten, wordt
unaniem goedgekeurd.
Bij de bespreking van de oprichtingsovereenkomst
van de interlokale vereniging Burensportdienst
Leiestreek merkt John Caron op dat Nevele zich
soms richt naar het Meetjesland, maar ook soms
naar de Leiestreek. Fernand Neerman herinnert
zich nog van zijn lagere schooltijd dat Hansbeke,
Merendree en Landegem bij het Meetjesland
behoren en Nevele, Vosselare en Poesele meer op
Deinze gericht zijn. Hierop vraagt voorzitter
Langeraert of hij Nevele misschien wil splitsen …
N.a.v. de verkaveling in de poeldendries en de
VLAKaf!
33
mei 2014
de Heren van neveLe
vooruitBLik
veto van de gemeente Aalter, waarop Freddy
Bertin aangeeft dat alles “boven ons hoofd” beslist
wordt. Hij vraagt bijkomende garanties voor de
Nevelse bevolking en toont zich zelf ook
tegenstander. John Caron vraagt uitleg over de
Nevelse aankoop van een brandweerwagen die
niet doorgesproken werd op het zonaal overleg.
Ook daar lijken tegengestelde belangen tussen
korpsen, volgens de burgemeester. Filip Vervaeke
toont foto’s van de slecht onderhouden woonwijk
van volkshaard in Landegemdorp en hij begrijpt
niet dat de Nevelse sportlaureaten niet werden
opgenomen in een provinciale brochure. Volgens
Ann Lambrecht behaalden ze de vereisten niet. Op
het einde informeerde Sofie D’hont (Open Vld) nog
naar de herstelling van de voetgangersbrug over
het Schipdonkkanaal. De periode tussen de
afbraak van de oude en de aanbouw van de
nieuwe brug wordt zo kort mogelijk gehouden.
Fotoclub ‘Klik’
oproep aan alle inwoners van HansBeke en
groot neveLe !
Voor de Kermis tentoonstelling van 11-12-13
oktober 2014 zijn wij terug op zoek naar personen
die wensen deel te nemen aan onze 34ste
fototentoonstelling !
Alle inwoners van Hansbeke met geboortejaar
1964, gelieve u zo spoedig mogelijk aan te melden
voor een afspraak en opname van uw portret, dit
voor het onderwerp “50-jarigen van Hansbeke”.
Dit jaar is het een “speciaal” jaar want het wordt
de 25e editie!
Contact via email:
[email protected] of gsm 0471 85 70 13
(Mireille – voorzitter)
Voor alle andere fotoliefhebbers hebben we terug
een nieuw foto thema voorzien: “PUUR
NATUUR“.
Bij deze kunnen alle inwoners van Groot-Nevele
deelnemen. We zijn nu al benieuwd naar jullie
creativiteit !
Voor meer info en nieuws, zie de komende
maanden via Vlakaf en het info-krantje van Nevele
en via Facebook.
Wij hopen opnieuw op een zeer talrijke deelname!
Veel KLIK-groeten !
VLAKaf!
34
mei 2014
tante Leens kookpunt
gevuLde foreLfiLet
Bereidingswijze
Schil de asperges met een dunschiller en snij ze in
stukken van 3 cm, doe ze in een pan met water en
wat zout. Zet op het vuur en laat opkoken, doe het
vuur uit en laat een 15 à 20 min staan.
Ingred
iënten
8 fore
lfi
vlinde lets met ve
r (dez
l
e is ge of 4 forell
helften
en i
f
ile
z
1 citro ijn nog aan erd maar d n
e2
en
e
100 gr , in halve p lkaar)
lakjes
P
gesned
2 eet hiladelphia
en
kaas
lepels
(bieslo
g
e
h
a
kt
ok
1 fijn g , dille, pete e tuinkruid
rselie,
esned
e
en sjal
enz …) n
8 as p e
ot
rg
Boter es
Gehak
te
Olijfol peterselie
ie
Trosto
m
Peper aatjes
en zou
t
Meng de kaas met het sjalotje, de tuinkruiden en
peper en zout en verdeel de kaas over 4 forelfilets.
Leg er de andere helft op, kruid met peper en zout
en leg er 2 halve plakjes citroen op.
Smeer een ovenschotel in met olijfolie en leg er de
forellen in, giet ook een beetje olijfolie over de
filets. Zet 10 min. in een voorverwarmde oven op
180°C.
Wrijf de trostomaatjes in met olie en leg ze na de
10 min bij de vis, laat nog 5 min in de oven staan
en alles is klaar.
Giet de asperges af en laat een
klontje boter smelten in de
pan, roer er de asperges door
samen met peper, zout en de
peterselie.
Serveer
met
aardappelen.
gebakken
Smakelijk!
VLAKaf!
35
mei 2014
personaLia
wedstrijd
wie Ben ik uit H.?
Een gekende Hansbekenaar herkennen met soms
dubbelzinnige informatie, wie kan dit het vlugst?
gestorven
We beginnen met twee interessante nieuwsjes…
suzanne de ruyck, echtgenote
van Urbain Ysebaert, Borluutlaan
8, ° Lotenhulle 14 december
1932, † Deinze 5 maart 2014
agnes serry, echtgenote van
Antoine D’hoore, Vaartstraat 23, ° Aalter 27 maart
1940, † Gent 19 maart 2014
adolf vermeiren, Begijnhoflaan 20, ° Aalst 11
juni 1934, † Hansbeke 24 maart 2014
chris Maes, echtgenoot van Nadine Raes,
Palestraat 19, ° Gent 5 april 1949, † Hansbeke 3
april 2014
Bij opgave 5 vond Anouk De Keyser ook de juiste
oplossing, Louise Gyssels. Haar e-mailbericht
bereikte de redactie wel een of twee dagen later
dan de vorige juiste antwoorden, maar belandde
helaas bij de ‘ongewenste mails’ van de redactie.
En wij die zo graag veel juiste oplossingen
wensen… Excuses Anouk en toch proficiat. Als
boetedoening hebben we je vader geïnterviewd.
Voor opgave 6 was Vlakaf nog niet overal gebust
toen onze telefoon rinkelde: tip 1 was voldoende
voor de betrokkene om zichzelf te herkennen. Bij
de vorige vijf opgaves deden zelfs drie tips nog
geen belletje rinkelen. Persoon nr. 6 is dus bij de
pinken! Wie onthult het raadsel met een tweede
tip?
nieuwe inwoners
Bart Loncke en veronique
van Hoorickx, Marie en
Lisa, van Belfortstraat 14
Gent naar Boerestraat 8,
sinds 28 maart 2014
opgave 6 / tip 1
“Ik breng mijn dagen door met zorg voor jong en
oud. Doorheen de jaren durft dat al eens
afwisselen. Voor mijn man heb ik een boontje,
maar zo zijn er natuurlijk velen. Als je nu al kan
raden wie ik ben, dan mag je toch wel een kaarsje
voor St.-Antonius branden.”
opgave 6 / tip 2
“Ik wil niemand zand in de ogen strooien, maar ik
beleef mijn huwelijk heel relax. Zoveel is duidelijk.
Het gevolg is dan ook een koningswens van
kinderen.
Wiskundig
gezien
leert
de
waarschijnlijkheidsberekening dat die kans gering
is.
Bovendien
biedt
evenwicht
een
architectonische basis.”
VLAKaf!
36
mei 2014
ansBeekse gedacHten
dirk kerkHove
Twoas wintere
Oasse kik
mijn schouwers
optrokke,
kroopt de kouwe
gelijk ne klamme
veinger
over mijne rugge.
Mijn ugen
toegenepen
’t Vel van de
lippen
gespannen.
De natte noaden
van mijn broek
sneen in mijn vel.
De teens stijf,
en opgekruld.
Mijn veingers
vergrepen ulder
aan de voeringe
van de zakken
in mijne palto.
VLAKaf!
Ik asemdege
woordeluze
tekstballons.
In mekoar
gedoken
bekeken de roaven
mij zonder
compassie
oas ik voorbij
schove.
'T woas wintere
en ik woas
de boane kwijt.
Moar tes goe
gekommen
Ke ze gevonden
de lente, de zonne
en de boane
Neuj zeingen de
veugels van
contentement
Oas ze mij
s’nuchtings zien
passeren
tussen mist en
zonne
37
mei 2014
de tacHtigers
adeLin Martens
Mensen van tachtig en meer hebben heel wat te vertellen over het leven. Ze beleefden hun jeugd tussen de twee
wereldoorlogen en werden volwassen toen de wereld in brand stond. Ze hebben hard moeten werken om er te komen
en iets meer luxe te verwerven dan hun ouders. Vandaag leven ze in een wereld waar de veilige bescherming van de
eigen cultuur lijkt weg te smelten, onomkeerbaar. Ze vertellen over een tijd zonder televisie, computer, gsm en internet.
Een tijd die voor de jeugd vandaag precies nooit bestaan heeft. Van hun verhaal willen we een blijvende getuigenis
maken.
Nu Vlakaf, tweede reeks, twintig jaar bestaat, bezoeken we inwoners van elke wijk die er al lang wonen. Hoe hebben
zij hun wijk weten veranderen…
Adelin werd al eens geïnterviewd toen er nieuwe
stappen waren in het voetbaldossier. Zijn
kleindochters stimuleerden hem om nog maar
eens op de praatstoel te gaan zitten om over zijn
leven te vertellen en wij vonden hem de man op
de juiste plaats om Reibroek te belichten.
Praatzetel en koffie stonden klaar in Karmenhoek
17.
er geboren en opgegroeid in het grote gezin van
mijn grootmoeder Emilie De Clercq die getrouwd
was met Arthur Union. Mijn grootvader stierf in
1935. Naast twee jong gestorven kindjes hadden
ze zes dochters en drie zonen. Ik herinner me hun
namen en geboortejaren nog zeer goed omdat ik
zo lang in het gezin verbleef. Omer (1905) was de
oudste en dan kwam mijn moeder Esther (1907).
Daarna volgden Valère (1909), Angèle (1912),
Stella (1915), Marcel (1916), Gaby (1918), Cecile
(1920) en Diane (1923). Mijn moeder trouwde met
Kamiel Martens, maar ik heb mijn vader nooit
gekend. Hij stierf heel jong.
adelin union van reibroek
Ik ben geboren aan het kruispunt van de
Reibroekstraat
met
Boerestraat
en
Karmenhoekstraat. Hier stond café ‘In de Hoop
van Vrede’, met een kruidenierswinkel van de
familie Union. Mijn neef Eddy en zijn vrouw Anna
bouwden een nieuw huis op hetzelfde perceel,
maar wat verder van de straat verwijderd. Ik ben
Mijn jaargenoten op school noemden mij altijd
Adelin Union, want ik heb 18 jaar in dat groot gezin
van de Unions gewoond. Toen hertrouwde mijn
moeder
met
Gerard Standaert
en kwamen ze in
het huis hiernaast
wonen. Uit haar
tweede huwelijk
werd mijn halfzus
Rita geboren, die
nog in dezelfde
tweewoonst met
William
Wille
woont.
Wij
verschillen
18
jaar…
Liever voetbal
dan school
Na de kleuterschool bleven we
nog twee jaar op
de meisjesschool
VLAKaf!
38
mei 2014
de tacHtigers
“Bij de provinciale
junioren scoorde ik
eens 48 goals in één
seizoen.”
aan het klooster. De jongens zaten er bij zuster
Lutgarde in de klas boven de ingangspoort. We
noemden dat de hinnenroest. We speelden op een
aparte speelplaats aan de achterkant van het
klooster, met veel schaduw. Daarna mochten we
naar de jongensschool in het gebouw dat nu
gemeentezaal is. Daar zat ik twee jaar bij meester
Frans Snellings, drie jaar bij Clément De Craene en
één jaar bij Robert Van der Vennet.
match voor de Waterhoens ’s namiddags. Iemand
van het bestuur pikte me dan aan St.Pietersstation op als we een match in het Gentse
moesten spelen. Ik deed alles met de fiets en met
openbaar vervoer, de trein naar Gent en tram 2 of
9 naar het Arsenaal.
Het grootste deel van mijn legerdienst deed ik in
Bergen. Toen mochten we om de veertien dagen
naar huis, maar ik kreeg toelating om de weken
tussenin ook de kazerne te verlaten om in Gent te
gaan voetballen. Ik speelde toen bij de landelijke
reserven met verre verplaatsingen zoals naar
Standard of Tilleur bij Luik. De bus van Gantoise
stond klaar in de Vlaanderenstraat en ik moest het
zien te halen vanuit Bergen. De picket van wacht
moest mij dan ’s morgens heel vroeg van mijn bed
lichten.
Ik volgde na mijn veertien jaar nog één jaar
kappersopleiding bij een coiffeur in de Gentse
Rijhovelaan, waar we met drie leerlingen waren. Ik
ben wel niet aan de slag gegaan met kam en
schaar, maar had links en rechts wat jobs, tot ik
naar het leger ging. Van mijn achttien maanden
diensttijd zat ik eerst twee maanden in Mechelen.
Vanop onze gang in de kazerne keken we uit op het
voetbalterrein
van
KV
Mechelen.
De
voetbalmicrobe had me al lang te pakken. Vanaf
mijn twaalfde speelde ik al bij de reserven van de
Waterhoens, jeugdploegen waren er toen nog niet.
Hiervoor was wel een doktersattest vereist. Toen
ik veertien werd, ging ik op zondagvoormiddag
naar Gantoise (n.v.d.r. AA Gent) gaan spelen. Ik
heb er alle jeugdploegen doorlopen, tot en met de
landelijke reserven van 1947 tot ’55. Het mag
gezegd worden, ik was een zeer snelle midvoor die
de weg naar het doel vond. Bij de provinciale
junioren scoorde ik eens 48 goals in één seizoen.
Op zes zondagen tikte ik er vijftien binnen: drie
keer drie en drie keer twee per match. Toen ik
vijftien was combineerde ik zelfs mijn
zondagvoormiddagmatchen bij Gantoise, met een
VLAKaf!
De trainer van de provinciale junioren was
eveneens verbonden aan de ploeg van EvergemCenter. Hij overhaalde mij om daar aan te treden
in eerste provinciale. Ik heb daar drie jaar
gespeeld. Mijn vaste supporter was André Raes.
We reden samen met de fiets van Hansbeke naar
39
mei 2014
de tacHtigers
Evergem, toch wel een rit van een uur. ’s Avonds
op de terugweg deden we een café aan in
Lovendegem, waar we een kaartje legden.
Heerlijke tijden waren dat…
Georgette werkte. Zo kwamen we elkaar tegen.
Tegen onze trouwdag hadden we hier dit huis
gebouwd, na een vrijage van één jaar. Mijn vader
heeft hier veel gewerkt als metserknaap. De kelder
was tijdens de bouw volgelopen met water. We
hebben dat gebruikt tijdens de metselwerken en
dan de kelder gedicht. Sindsdien is hij altijd droog
gebleven.
voetbal als ticket voor werk
Senator Foncke, van de partij C.V.P., haalde mij
weg uit Evergem om naar Nevele te komen
voetballen. Nevele speelde net zoals de
Hansbeekse Waterhoens in het KVS, de Katholieke
Sportfederatie. Nevele moest mij dus afkopen van
Hansbeke, maar dat gebeurde toen met een
oefenmatch tegen elkaar, waarbij de opbrengst
voor Hansbeke was. In die periode was ik
meerdere keren de enige speler van OostVlaanderen die geselecteerd werd voor de
landploeg van het KVS die in Duitsland matchen
ging spelen.
Senator Foncke beheerde de melkerij St.-Mauritius
van Nevele en samen met andere melkerijen
vormde die de coöperatieve INCO in Gent. Hij
heeft ervoor gezorgd als directeur dat ik als
mecanicien aan de slag kon in dat bedrijf waar 46
man werkten. We waren met twee om alles aan te
leggen en te onderhouden, behalve het
wagenpark. Mijn opleiding kreeg ik van mijn
collega, ik leerde er elektrisch lassen en
Salomonlassen. Lassen van aluminium heb ik
geleerd van iemand die overkwam uit Leuven om
een nieuw buizenstelsel aan te leggen. Ik heb 21
jaar bij INCO gewerkt. Meerdere Hansbeekse
boerenzonen die op het bedrijf thuis geen werk
meer hadden, kwamen er terecht.
In die periode voetbalde ik drie jaar bij SK Nevele.
Daarna eindigde ik mijn voetbalcarrière hier in de
Karmenhoek bij De Blijvers. De Waterhoens waren
immers vertrokken naar het nieuw sportplein
Borluut aan de Melkerijstraat. Ik speelde tot in
1965. Ik was 32 en had geen zin meer om nog
langer door te gaan. Hetzelfde jaar werd onze zoon
Peter geboren.
duiven vliegen hier al
lang
een eigen nest in de
karmenhoek
Bij het huis bouwde ik een
groot duivenhok. Met de
duiven spelen is een andere
hobby waar ik al lang mee
bezig ben. Na de oorlog ben
ik ermee begonnen. Samen
met tante Angèle deed ik
mijn eerste duiven binnen
per fiets naar Lotenhulle
Ik
trouwde
met
Georgette De Ketelaere
uit Nevele-Veldeken op 2
september 1961. Haar
moeder organiseerde
een
feestje
voor
werkmakkers van INCO,
waar de broer van
VLAKaf!
40
mei 2014
de tacHtigers
Peter en Katrien hebben drie dochters Eline,
Delphine en Greet tussen 24 en 19 jaar. Ze zijn alle
drie heel actief in de scouts.
voor een vlucht vanuit Wakken. De Hansbeekse
duivenclubs waren toen nog niet opnieuw gestart.
Dat betekent dat ik bijna 70 jaar actief ben in de
duivensport. Ik ben nog aangesloten bij de
Verenigde Liefhebbers in Lo, maar heb dit jaar nog
niet gespeeld. Hier zitten de duiven om uit te
kweken voor mijn zoon Peter, die de traditie
verderzet. Elke voormiddag ga ik naar zijn
duivenhok om ze te verzorgen.
reibroek in verandering
Ik heb hier veel nieuwe huizen zien verschijnen en
nieuwe bewoners zien komen. Vroeger waren er
op Reibroek meerdere handelszaken. Behalve het
café bij ons thuis hield klompenmaker Evarist
Langeraert het voetballokaal ‘In de Sportgalm’
open (nu Reibroekstraat 64). Recht erover stond
café ‘In de Sportman’ van fietsenmaker Maurice
Gernaey. Als eerste huis van de Karmenhoek was
er café ‘Sint-Hubert’ bij Omer De Groote en hier
dichterbij ‘In den groenen Boomgaard’ van de
familie Haerens (nr. 15) en ‘In de Vos’ (nr. 22) van
de familie Boucqaert, in de volksmond Lede. Hier
heb ik nog vinkenzettingen weten organiseren.
Reibroekkermis half augustus bracht veel volk op
de been. Er was een velokoers van aan café ‘’t
Stroomken’ aan de beek tot hier ongeveer, waarbij
rond biertonnen gekeerd werd. Ik heb zelf nog
Peter is getrouwd met Katrien Cornelis en ze
wonen in het ouderlijk huis van Georgette. Dat
staat afgelegen in de velden tussen de
Vierboomstraat en het Veldeken. Ere-schepen
Jules Schelstraete liet er ooit een betonbaantje
naar toe leggen vanuit de Vierboomstraat, tevoren
was er een aardeweg van aan de andere kant.
Georgette vult aan dat ze heel lang moeten
wachten hebben op elektriciteit en mits het
aankopen van een elektrisch fornuis, kregen ze
een stroomaansluiting. Dan was het gedaan met
petroleumlampen en kaarsen.
VLAKaf!
41
mei 2014
de tacHtigers
mee gereden. Onze kruidenierswinkel werd nog
verder gezet door Henriette De Maegd in haar
nieuw huis (nr. 89). Haar tweede man, mijn nonkel
Marcel Union was een actief man: thuis in café, ‘In
de hoop van Vrede’, was hij barbier van dienst om
de boeren van Reibroek hun baard te scheren. ’s
Avonds vlocht hij manden en in de eerste boltent
kwamen veel jonge gasten samen. Tante Diane
was coiffeuse op de voutekamer en nonkel Omer
ging slachten op de boerenhoven en hield in het
eerste huis van de Boerestraat een winkel waar
vlees én sterke drank verkocht werd. Hij handelde
ook in kersen en groenten.
We nemen afscheid van een man met een gedacht
en wensen hem en Georgette nog veel leuke jaren
in de Karmenhoek.
In het voetbal heb ik veel weten veranderen. Ik ben
er altijd nauw bij betrokken geweest omdat ik
mede-eigenaar van de terreinen ben. Het B-plein
heb ik bijgekocht toen de familie Van Wonterghem
hun percelen grond verkocht. Jarenlang was ik
jeugdtrainer, toen ik stopte als voetballer. Nu heeft
elke jeugdploeg een eigen trainer, maar de
kinderen wordt niet meer geleerd om tegen een
stootje te kunnen. Ze gaan onmiddellijk tegen de
grond als ze een duwtje krijgen. Afgekeken van
televisie waarschijnlijk? Wij speelden vroeger met
voetbalschoenen waar pinnen op genageld waren.
Als die beschadigd waren, kreeg je een diepe
schram in de kuit. Het bloed stond in onze
schoenen maar we speelden verder, want we
waren maar met elf en er waren geen reserven op
de bank. Ander nadeel is het arrest Bosman dat
bepaalt dat de spelers geen eigendom meer zijn
van een club maar elk jaar vrij. Dat is de dood van
de kleinere ploegen: zij kunnen geen goede speler
meer verkopen aan een grote club. En wat er aan
verplaatsing moet betaald worden aan arbiters en
lijnrechters… Dat is onbetaalbaar geworden. Ik ben
nooit in het bestuur geweest, maar heb zo wel mijn
gedacht.
de volgende vlakaf verschijnt het
eerste weekend van juli.
Alle artikels, verslagen, agenda’s en
andere bijdragen moeten tegen ten
laatste 15 juni aan de redactie worden
bezorgd.
Als ontspanning ga ik graag naar de boltent bij Luc
Vandewalle, die ik mee helpen installeren heb. Ik
ben al bij de ‘Ware vrienden’ toen Eddy Union de
boltent op zijn hof aan het begin van de
Karmenhoek bouwde.
VLAKaf!
42
mei 2014
sporHa
Badminton
wel anders. Konden de bezoekers in het eerste
kwart nog wat aanklampen, dan stond er in de
tweede helft nog één ploeg op het terrein. Invaller
Milan Torrekens (een beloftevolle jonge speler die
we overnamen van Gentson, waar zijn vader
nochtans voorzitter is…) rondde de kaap van de
100 punten en een beetje later kon het feest
beginnen. Zoals gesteld was met een opkomst van
meer
dan
400
toeschouwers
een
toeschouwersrecord gevestigd en op de Bavisupporters na hebben die mensen dan wel geen
spannende dan toch een sprankelende wedstrijd
van Hansbeekse zijde gezien. Bij dit schrijven was
het nu uitkijken naar de finale tegen MELSELE op
24 april te Landegem, 26 april in Melsele en
eventuele derde partij in Landegem op dinsdag 29
april telkens om 20.00 u. (nvdr: ondertussen
kunnen we bevestigen dat Hansbeke de finale van
de play-offs gewonnen heeft en dus naar tweede
landelijke promoveert.)
Lennart
Martens
komt
uit
in
twee
ploegencompetities met zijn club Landegem. Bij de
heren heeft hij met Landegem 3, ongeslagen en
met een straat voorsprong, de titel behaald in
vijfde provinciale A. Met de gemengde ploeg
Landegem 2 daarentegen hebben ze de laatste
plaats in derde provinciale A niet meer kunnen
ontlopen.
Basketbal
Hansbeke naar finale play-offs
Als je dit leest, is de winnaar van de eindronde
(play-offs) in eerste provinciale basket reeds
gekend. Feit is dat BBC Hyundai Wille Hansbeke als
topfavoriet start en dit zeker na winst in halve
finale tegen BAVI GENT met overduidelijke 109-71
cijfers. Deze op donderdagavond 17 april betwiste
partij zal met een opkomst van meer dan 400
toeschouwers de geschiedenis ingaan als de
grootste publiekslokker aller tijden uit het
Hansbeekse basket. Nu al de kers op een toch wel
erg smakelijke 2013-2014-seizoenstaart.
Additioneel aan deze gegevens geven we graag
mee dat BBC Hyundai Wille Hansbeke volgend
seizoen zes jeugdploegen in lijn brengt waarbij het
voor de miniemen een samenwerking aangaat met
BBC Deinze. Trouwens: de benjamins wonnen
afgelopen seizoen hun reeks, waarvoor een dikke
proficiat!
Johan Gaudissabois
Dat BBC HW Hansbeke de titel miste ten voordele
van Ronse-Kluisbergen was reeds bekend, we
strandden op 4 punten van de Kluisbergformatie
wetende dat we ze aan huis klopten met 17 punten
en ginds nipt met 2 punten verschil (na een helse
achtervolging) de boot ingingen. Gezien we de
reguliere competitie als nummer 2 afsloten,
startten we de play-offs in pole-position waarbij de
beslissende thuismatch telkens bij ons moest
doorgaan. De eerste partij uit die eindronde was
tegen erfvijand Bavi Gent en werd in Landegem
voor bijna 250 toeschouwers prompt verloren met
twee punten verschil. Op Bavi werd dit amper
twee dagen later recht gezet met 60-69 winst
waardoor er voor een beslissende derde partij
weer richting Landegem getrokken werd.
judo
Kobe Persyn (U18) heeft het tornooi van Eernegem
gewonnen (alle wedstrijden met ippon).
Hij was ook geslecteerd voor West-Vlaanderen
voor het interprovinciaal kampioenschap. Ook hier
won hij al zijn wedstrijden met ippon en legde zo
mee de basis voor de titel van zijn ploeg.
volleybal
De zusjes Justine en Lisa Van de Velde spelen mee
bij Avanti Aalter. Sinds dit seizoen spelen ze er bij
de B-ploeg in tweede provinciale A. Deze zeer
jonge ploeg eindigde mooi halfweg de stand.
te sterk voor gent
Was Bavi Gent in het verleden telkens het zwarte
beest voor Hansbeke dan was dat op 17 april,
wanneer het echt voor de knikkers ging, dan toch
VLAKaf!
43
mei 2014
sporHa
wielrennen
jeugdwerking vve Hansbeke
Bram Van Renterghem is ondertussen al druk
begonnen aan zijn eerste seizoen bij de elite.
Winnen is er na 16 wedstrijden nog niet
bijgeweest, maar hij haalde al twee keer de top
tien. Eén keer werd hij achtste en in Zutendaal
(Limburg) haalde hij het podium (derde plaats).
Het einde van het seizoen 2013-2014 is in zicht en
het is weer voorbij gevlogen.
Wie herinnert zich nog, in augustus 2013, de eerste
stappen van onze 5-jarige spelers met hun prille
voetbal gevoel. Als je nu ziet welke vooruitgang
deze spelers hebben geboekt ..., daar beleef je als
club veel plezier aan. Ook alle andere
jeugdploegen van VVE Hansbeke, deden wekelijks
hun best op de training om iets bij te leren en
streden in het weekend om als winnaar uit de
wedstrijd te komen. Daarbij wil ik toch onze
trainers: Matthias Van Hamme (U6), Didier Giét
(U7 en U11) en Stefaan Delahaye (U9) eventjes
vernoemen die deze spelers met raad en daad de
kneepjes van het voetbal bijleerden. Met onze
keepertrainer, Johan Dutranoy, hebben we
bovendien een man in huis die onze keepers de
nodige behendigheid en reflexen bijleert om
wekelijks het doel succesvol te verdedigen.
Op onze proeftrainingen in de maand april
mochten wij vaststellen dat de nieuwe lichting van
spelers reeds klaar staat om volgend seizoen de
kleuren van Hansbeke te verdedigen. Vanaf
geboortejaar 2009 mochten wij reeds 6 nieuwe
spelers
verwelkomen.
Via
onze
jeugdsamenwerking waren er dit jaar ook een 10tal spelers actief bij L.S.Merendree.
Op het programma stond nog onze jeugddag op 3
mei, waar u alle ploegen van Hansbeke aan het
werk kon zien en als afsluiter was er om 18.00u de
wedstrijd voor de mama’s. De zeer talrijk
opgekomen supporters genoten ...
Alvast kan ik meegeven dat de trainingen terug
aanvatten vanaf de tweede week van augustus.
Vanaf dan zijn alle spelers van geboortejaar 2009
tot ... welkom. Indien interesse, dan mag u steeds
contact opnemen met Jo De Muer op het nummer
0474/36.21.50.
Aan iedereen alvast een deugddoende vakantie en
tot in augustus op de Karmenhoek.
zwemmen
Meerdere Hansbeekse jongeren zwemmen in
competitie bij De Dolfijntjes Zomergem. We
kregen enkele uitslagen door van Sofie Dhondt.
Provinciaal B/C Criterium Zottegem
Senne Sucaet U13
100 m rugslag: tweede
Eva Sucaet U18)
100 m rugslag: tweede
Voorjaarsmeting Dendermonde
Stef Gyssels (U12)
100 m vrije slag: derde
Senne Sucaet (U14)
100 m schoolslag: derde
200 m wisselslag: derde
Eva Sucaet (17 jaar en ouder)
100 m vrije slag: tweede
200 m wisselslag: derde
Provinciaal B/C Criterium Wachtebeke
Stef Gyssels (U11)
100 m vrije slag: derde
50 m rugslag: tweede
voetbal
eerste elftal
Het seizoen ’13 – ’14 is desastreus geëindigd voor
de eerste ploeg. Uiteindelijk werden ze voorlaatste
in derde provinciale en zakken zo naar de
allerlaagste klasse.
Jo De Muer, jeugdcoördinator VVE Hansbeke
VLAKaf!
44
mei 2014
versLag uit zuid-aMiraka
Ira Kerkhove is dezer dagen samen met een
vriendin op reis door Zuid-Amerika. Niet zomaar
een tripje. Voor maar liefst acht maanden trekt ze
er rond. Om het thuisfront mee te laten genieten,
houdt ze een blog bij. Haar vader Dirk, onze
huisdichter, vat deze blog samen voor Vlakaf. De
komende maanden kunnen de Hansbekenaren dus
vanuit de zetel wegdromen van Zuid-Amerika.
Geniet!
We halen onze eindmeet, maar besluiten dat we
misschien toch niet gemaakt zijn voor off the
beaten track-routes.
de zon zien ondergaan in cuzco…
2 apil 2014
Na ons derde intermezzo in La Paz rijden we verder
naar onze laatste bestemming in ons geliefd
Bolivië: Copacabana, het toeristische dorpje aan de
Boliviaanse kant van het indrukwekkende
azuurblauwe Lago Titicaca. Voor ons is
Copacabana vooral de perfecte uitvalsbasis om het
bekendste eiland op het meer te bezoeken: Isla Del
Sol. Na een geweldig mooie boottocht op het meer
(dat trouwens “het hoogst gelegen commercieel
bevaarbaar meer ter wereld” is, dixit Lonely
Planet) komen we aan op de noordelijke kant van
het eiland.
Diezelfde dag nog is het alweer tijd voor een
grensovergang, naar het vijfde land van onze trip:
Peru! Na een vermoeiende nachtbus arriveren we
om 5.00 uur ‘s ochtends in de ultieme Incahoofdstad: Cuzco! We zijn meteen onder de indruk
van hoe rustig en proper de hele stad oogt. Het is
duidelijk, we hebben het mooie maar chaotische
Bolivië officieel achter ons gelaten. Zoals in elke
grote stad doen we de Free Walking Tour en daar
komen we te weten dat het seksuele chakra van de
wereld in Cuzco ligt. Het beloofd een spannend
verblijf te worden!
We bezoeken er enkele incaruïnes en wagen ons
daarna aan de wandeltocht naar de zuidkant. Via
een incatrail kan je het eiland van noord naar zuid
overbruggen in zo’n 3 uur tijd, terwijl je langs beide
kanten fantastische uitzichten hebt op het meer,
de andere eilanden en de besneeuwde bergtoppen
op het vasteland. Volgens de Inca’s werd de zon
hier geboren en dat hebben we
geweten! #verbrandehoofdjes We
besluiten een nachtje te spenderen
op het eiland en vinden er de
mooiste slaapkamer van onze hele
Zuid-Amerikatrip tot nu toe in hostel
Casa De La Luna, waar we de zon zien
ondergaan en opkomen boven het
meer. Schuune, gelijk damme zeggen
in Gent!
Daarnaast leren we bij over de Peruviaanse
cultuur, de muziek en de noodzaak
om cocabladeren te kauwen als je op
deze hoogte niet continu buiten
adem wil zijn bij het beklimmen van
de steile steegjes in Cuzco. We
verblijven er in een hostel in de
gezelligste wijk van de stad: San Blas.
Deze hoger gelegen buurt kijkt uit
over de rest van de stad en
onderscheidt zich met haar geweldig
mooie kasseibaantjes, wit-en-blauwgekleurde huisjes, alternatieve
winkeltjes en restaurantjes.
De volgende dag bezoeken we de
Tempel van de Zon aan de zuidkant
van het eiland. Nele denkt een
shortcut te kennen en voor we het
weten wandelen we tussen
groentetuintjes en klauteren we van
het ene incaterrasje op het andere.
Net als in Rio en Cochabamba kan je
in Cuzco naar een beeld van Christus
wandelen, van waar je een mooi
uitzicht hebt over de volledige stad.
De wandelroute is ons echter niet
VLAKaf!
45
mei 2014
versLag uit zuid-aMiraka
kunnen niet meer wachten om die waanzinnige
incastad nu voor écht te kunnen bewonderen!
De volgende ochtend bevinden we ons voor dag en
dauw midden in de mystieke sfeer die de incasite
met zich meebrengt. Langzaamaan trekt de nevel
weg en zien we de magische incastad ontwaken
voor onze ogen. Een onvergetelijk moment.
Nadat we twee uur lang worden rondgeleid door
een gids is het tijd voor de grootste uitdaging van
de dag: de beklimming van de Wayna Picchu
(Young Mountain) berg (diegene die je op alle
postkaartjes ziet)! Een uur lang klimmen we op de
steile incastapjes naar boven, terwijl we zweten als
varkens, maar het uitzicht is het helemaal waard!
Samen met de Chileen Javier, die we tijdens de
Jungle Trek leerden kennen, besluiten we ook nog
naar de Sun Gate aan de andere kant van de site te
wandelen. Die Puerto Del Sol was de
oorspronkelijke ingang van de site en enkel de
mensen die de Inca Trail doen komen nu nog op
die manier aan in Machu Picchu. Onze beentjes
hebben het geweten, maar het uitzicht is het
opnieuw helemaal waard! We besluiten dat de
Inca’s fier zouden zijn op onze inspanningen en
nemen afscheid van de impressionante stad.
volledig duidelijk, maar Ira neemt de leiding en
voor we het weten zitten we in de brousse van
Cuzco (ja, wij wisten ook niet dat die bestond). We
zien het Cristo-beeld zelfs niet meer en uiteindelijk
belandden we na even zoeken terug in de
bewoonde wereld alwaar een stokoude
Peruviaanse gids ons probeert te versieren. Voor
de tweede keer op één week tijd besluiten we: off
the beaten track is not our cup of tea.
Voor we het goed en wel beseffen is het alweer tijd
voor een van de highlights van onze trip: het
bezoek aan Machu Picchu. Omdat je de incatrail
maanden op voorhand moet reserveren, omdat
die ongelooflijk duur is $ 400 en meer) – en laat
ons eerlijk zijn – omdat het vermoeiend veel
wandelen is, besluiten we op een andere manier
naar de incastad te trekken. We laten ons
verleiden door het goedkoop en gevarieerd
alternatief van de driedaagse Inca Jungle Trek. Op
de eerste dag wanen we ons in een
Playstationspelletje als we op onze mountainbikes
naar beneden cruisen gedurende 71 km, terwijl we
de altiplano achter ons laten en richting jungle
bollen. Na dat avontuur wacht ons een welnessuurtje in een van de meest idyllische hot springs
die we ooit zagen in het dorpje Santa Teresa.
#inkaniemeer
#zijnmijnknietjesgebroken?
#kheblijkdenindrukvanniet
Terug in Cuzco maken we ons Cristo-avontuur
helemaal goed als we samen met de Nederlandse
Kiki en de Britse Jeannie een nieuwe poging
ondernemen! En dan is het tijd voor onze volgende
stop: de witte stad Arequipa!
De volgende ochtend beginnen we de dag met een
zip line avontuur waarbij we aan zes verschillende
kabels over de vallei en de rivier scheuren.
Spannend! Nadien wandelen we langs de
treinsporen van het Hydroelectric Station naar
Aguas Calientes, het dorpje dat aan de voet van de
Machu Picchu (Old Mountain) berg ligt. We
genieten van het uitzicht tijdens het stappen en
VLAKaf!
46
mei 2014
versLag uit zuid-aMiraka
van keuken naar canyon…
vulling. Als bezinning na al dat kokerellen bezoeken
we het impressionante Santa Catalina Klooster dat
eigenlijk een kleine stad binnen de stad is. We
wandelen er door de gezellige straatjes, bezoeken
verschillende huisjes waar de nonnen vroeger
woonden en genieten van de sereniteit die deze
plek uitstraalt.
5 april 2014
En dan is het alweer tijd voor actie want Arequipa
ligt vlakbij de diepste canyon ter wereld en die
willen we uiteraard bezoeken. Samen met onze
Ons bezoek aan Arequipa brengt een fijne reünie
met zich mee want we zien er Seb & Heleen terug,
het Belgische koppel dat we in El Bolson leerden
kennen. Samen met hen en de Britse Jeannie
doorkruisen we de hele stad tijdens alweer een
Free Walking Tour waarbij we lama’s aaien en
Pisco proeven. (we love Peru! :-))
Arequipa weet op één of andere manier onze
culinaire snaar te raken want we doen er mee aan
een kookles en een chocolade-workshop. In de
kookles leren we hoe we ceviche kunnen maken,
één van de bekendste Peruviaanse gerechten op
basis van rauwe vis in een limoensausje. Als
voorgerechtje maken we een torentje van pikante
aardappelpuree met chili en een frisse
tonijnsalade.
vrienden ondernemen we er een driedaagse trek
waarbij we condors zien vliegen, de medicinale
krachten van verschillende planten leren kennen,
chillen in een oase met een zwembad te midden
van de canyon en onze knietjes breken doordat we
de eerste twee dagen bijna voortdurend naar
beneden wandelen.
Op de laatste dag wacht ons echter de grootste
uitdaging van de trek want na al dat afdalen
moeten we natuurlijk terug omhoog. We beginnen
En in de chocoladeworkshop leren we over het
ontstaan van chocolade en mogen we onze eigen
repen ontwerpen met oa. chilipoeder en quinoa als
VLAKaf!
47
mei 2014
versLag uit zuid-aMiraka
om 04.30 uur ‘s ochtends aan de beklimming. Drie
uur later en ongeveer 1100 meter hoger bereiken
we onze bestemming en nog veel belangrijker: ons
ontbijt!
Na onze trektocht lijkt het onmogelijk om Arequipa
te verlaten wegens wegblokkades die de
mijnwerkers hebben opgesteld om betere
werkomstandigheden te eisen van de overheid. Na
één dag wachten kunnen we echter al terug
bewegen en zo belandden we samen met onze
reisfamilie in de maffe plek Huacachina, een
toeristische oase te midden van gigantische
duinen. We genieten er van twee relaxe dagen aan
het zwembad, spelen spelletjes en boeken een
sand boarding tour.
Vlakaf is natuurlijk gedrukt op
gerecycleerd en chloorvrij gebleekt
papier. Dit gebeurt in de
werkplaats voor aangepaste arbeid
VZW Nevelland.
Tijdens die tour worden we in een zogenaamde
dune buggie (vergelijk het met een opgedreven gocar) door de duinen getjeezd aan snelheden die
aan een rollercoaster doen denken. En we krijgen
er ook de kans om op een sandboard naar beneden
te slieren van zotsteile hellingen. Heerlijk!
Na twee relaxe dagen hoppen we opnieuw de bus
op richting Lima …
VLAKaf!
48
mei 2014
terugBLik
statutair congres nsB oostvLaanderen
Lucien cLeppe gedenkt wo i
Lucien bracht al meerdere stukken gebaseerd op
het werk van de Nevelse schrijver Cyriel Buysse. In
het kader van de herkending van de eerste
wereldoorlog, greep hij nu naar het werk van
Zichemnaar Ernest Claes. In de Klaproos bracht hij
op 25 maart de monoloog ‘De moeder en de drie
soldaten’, georganiseerd door het Landegemse
Davidsfonds.
Het stuk, geschreven in 1939, vertelt het verhaal
van een boerin die alleen valt omdat haar twee
zonen naar het front aan de IJzer zijn. Hun plaats
wordt ingenomen door drie Duitse soldaten die
verplicht op de boerderij gehuisvest worden.
Aanvankelijk voelt zij veel vijandschap tegenover
het drietal, maar haar gevoelens evolueren … Zij
voelt meer en meer sympathie voor de Duitsers.
Claes laat het moedergevoel primeren op de
rivaliteit tussen staten in een oorlogssituatie. Zelf
werd Ernest Claes als flamingant na de tweede
wereldoorlog beschuldigd van collaboratie,
gevangen
genomen,
maar
toch
weer
vrijgesproken. Onderhuids is dit precies voelbaar
in dit verhaal.
Lucien brengt het stuk ingetogen en afgemeten,
rasacteur als hij is. De verhaallijn wordt
ondersteund door muzikale intermezzi die de vaart
in de voorstelling niet afremmen, maar echt
betekenisvolle rustpauzes zijn. Robert Janssens
(en bij andere voorstellingen
Irené Hallaert) zijn de mannen
achter de schermen.
De Klaproos was gevuld met
heel veel Hansbekenaren, met
een grote groep bewoners van
Zande, zodat Lucien een
beetje
een
thuismatch
speelde. Het publiek genoot
van de voorstelling én het
drankje achteraf.
Op zaterdag 8 maart vond in Hansbeke het
statutair congres plaats voor de leden van de
Nationale Strijders Bond, kortweg NSB, van de
provincie Oost-Vlaanderen. Er werd verzameld aan
de gemeentezaal. De leden liepen in stoet naar het
oorlogsgedenkteken aan de kerk. Daar werd hulde
gebracht aan de oorlogsherdenksteen van de
overleden strijders.
Na de huldiging was er een koffietafel in de
gemeentezaal.
VLAKaf!
49
mei 2014
terugBLik
taMtaM
Het is al lang geweten dat de Klaproos in
Landegem een ruimte nodig had, groter dan de hall
van de bibliotheek, om het publiek tijdens de
pauze en na voorstellingen te ontvangen. Op 19
april was het eindelijk zover en kon er officieel
geopend worden …
Burgemeester Johan Cornelis noemde het een
nageboorte, waarover beslist werd in de vorige
legislatuur. Hij stelde nog openingen in
vooruitzicht tijdens deze legislatuur: het gebouw
van de Technische Dienst, het jeugdhuis en de nog
te bouwen nieuwe sportzaal in Nevele langs de
vaart. Hij stelde dat door de komst van de Foyer de
Klaproos een opengeklapte roos werd in een
cultureel boeket.
Schepen van Cultuur Mia Pynaert dankte haar
voorganger Hugo Verhaege en super-vrijwilliger
Marc Beirnaert voor hun inspanningen om cultuur
bereikbaar te maken. Het schepencollege beseft
dat verbinden belangrijk is: cultuur geeft zuurstof
aan de maatschappij. Terwijl de Vlaamse regering
snoeit in het budget voor sport, cultuur en jeugd
wil de gemeente Nevele hier juist blijven in
investeren door het voorzien van accommodatie,
door de uitleendienst, door projectsubsidies … De
huidige werking van de cultuurraad, met meer
focus op de inhoud, betrok ze ook in haar hulde.
Ten slotte gaf ze mee dat in de Klaproos terug zal
aangeknoopt worden met het inrichten van de
Wandelgangen: plaatselijke kunstenaars krijgen de
muren om te exposeren.
Hierna werd het lint met vereende krachten
geknipt en de zaal ingedronken. De Foyer is een
mooie ruimte, architectonisch ruim en helder. De
akoestiek is wel een kleine ramp, zoals de
aanwezigen tijdens de receptie konden vaststellen.
Hier zal nog iets moeten aan gebeuren …
Lezer Eric De Roo, die zichzelf terug tegenkwam in
vorige Vlakaf op blz. 42 als bruidsjongen met zus
Lydie, bij het huwelijk van tante Gaby en Nonkel
René, klampt ons aan met een interessant weetje…
opening foyer van de
kLaproos
VLAKaf!
In Wervik is er een Hansbekestraat. Hoe zou dat
komen? Liep de rijksweg naar Nazareth en
Waregem ook tot Wervik? Vestigde zich daar ooit
een kolonie Hansbekenaren? Wie geeft een uitleg?
En dan heeft hij ook nog een vraag … Dat er in
Merendree een Hansbekestraat is als verlengde
van onze Merendreestraat en dat er een
Hansbekestraat loopt van Markette langs het bos
naar Veronika’s kruis in het grensgebied van
Bellem-Lotenhulle, is geweten. Maar is er nog een
vierde, eventueel vijfde, gemeente in ons land met
een ‘Hansbekestraat’?
Antwoorden zijn welkom op het redactieadres!
vlakaf@reibroek
De wijk reibroek verzamelde met 140 mensen op
de Herbiehoeve bij Antoine Claeys en Denise
Steenbeke. ’t Was Pasen en de paasklokken waren
de jongsten niet vergeten. Voor de ouderen was er
cava, al dan niet met een scheutje cassis. De zon
priemde langzaam door de wat mistige morgen en
tegen het middaguur steeg de temperatuur én de
gezelligheid. Of was dat de invloed van de drank?
Een bijeenkomst met de inwoners van tien straten
op de gevoelige plaat leggen was geen
gemakkelijke opgave voor fotograaf van dienst Jan
L. Maar we staan er allemaal op, behalve wie te
laat kwam …
Volgende keer komen we samen met de rowijk:
Dalestraat, Nevelestraat, Tien Gemeten en
Rostraat op kermiszondag, St.-Pietersdag , 29 juni
om 11 uur. De receptie voor 20 jaar Vlakaf, tweede
reeks, organiseren we dan op de mooie hofstede
van raf walgraeve en Lut van den Berge,
nevelestraat 38. Postabonnees die familie op Ro
hebben, sluiten maar aan.
50
mei 2014
vLakaf@reiBroek
VLAKaf!
51
mei 2014
vLakaf@reiBroek
Redactieadres: Frank Langeraert, Karmenhoekstraat 7
Redactie: Alain Balcaen, Frank Langeraert, Koen Persyn, Bram Temmerman en Zjeraar
Werkten mee: Melissa Anthuenis, Ivan Huys, Dirk Kerkhove, Nele Union, Waut Van den
Abbeele, Marleen Van Ooteghem, Willy Quintyn, Luc Van de Walle en Friet Verthriest.
E-mailadres: [email protected]
Website: www.vlakaf.be
Oplage: 875 exemplaren (verschijnt tweemaandelijks)
VLAKaf!
52
mei 2014

23 december 2014 pagina 6

Willy Sluiterstraat 19, 1061 TG Amsterdam - Stadsdeel Nieuw-West

jg. 20 - nr. 4 - juli 2014

Download de haltelijst in PDF

personalia

Verslag Algemene Ledenvergadering – 21 mei 2013

Document 6765705

Download de flyer

Augustyns Mariette.pub

2 MB - Vlakaf

inschrijfformulier