september 2014
jaargang 20 nr. 5
verantw. uitg.: Koen Persyn, Reibroekstraat 85, Hansbeke
P007618-Afgiftekantoor 9850 Nevele
HOREN, ZIEN EN SCHRIJVEN
Naast een aantal andere zaken, wordt ons station
steeds genoemd als voordeel van het in Hansbeke
wonen.
waardoor de overweg tijdelijk onbruikbaar werd.
Voor voetgangers zat er maar één ding op: waden
(zie foto).
Huizen zijn hierdoor meer waard, kijk er gerust de
immo-berichtjes maar op na: steeds wordt de
nabijheid van het station vermeld als pluspunt.
Daarbovenop komt nog het begin van het
schooljaar. Ouders rekenen dan echt wel op het
tunneltje om voor hun kinderen de drukke
dorpsweg te vermijden.
Maar de laatste decennia is de verhouding tussen
NMBS en Hansbeke precies wat bekoeld. Stuk voor
stuk worden de voorwaarden aangepast, telkens
ten nadele van de Hansbekenaren.
Misschien kunnen we een veerdienst aanleggen in
ons tunneltje...
Het station als verkooppunt van tickets werd
gesloten. De wachtzaal werd gesloten. De vroegste
treinen werden afgeschaft, ...
En binnenkort komt daar nog een aanpassing van
het rijschema bovenop.
Dit is een duidelijke toepassing van de zogenaamde
salamitechniek. Elke wijziging op zich is klein en zal
geen echt grote proteststorm doen ontstaan. Goed
gezien van de NMBS zou je kunnen zeggen. Maar
alles op een rijtje misschien wel heel nadelig op
lange termijn voor ons.
G
Niet verwonderlijk dus dat er dit keer een heuse
petitie opduikt (met bijhorende lezersbrief
verderop in Vlakaf)!
In tegenstelling tot wat velen denken is de telkens
weerkerende
miserie
met
het
voetgangerstunneltje niet de schuld van de NMBS.
Het is de gemeentelijke overheid die instaat voor
het onderhoud!
Onlangs was het weer prijs. En laat net in die
periode er een slagboom afgereden worden,
VLAKAF!
1
september 2014
MANNEN MET BALLEN
VLAKAF!
2
september 2014
MANNEN MET BALLEN
BBC Hyundai Wille Hansbeke
De werking
Tijdens de volle voorbereiding van het nieuwe
seizoen zijn we op bezoek bij BBC Hyundai Wille
Hansbeke, de basketbalclub van Hansbeke… die
zijn punten scoort in de sportzaal van Landegem.
“We zitten nu op een behoorlijk niveau, dus een
goed bestuur is wel nodig”, zegt Johan. Het bestuur
bestaat uit verschillende cellen. Er is de cel
sponsoring, de cel jeugdbeleid, de cel
boekhouding en de cel propaganda. Iedere cel
heeft zijn taken en doelen.
Vorig seizoen speelde Hansbeke in eerste
provinciale. Ze zagen er de titel net aan hun neus
voorbijgaan, maar wonnen wel de play-offs
waardoor ze een promotie naar tweede landelijke
te pakken hadden.
Om een ploeg draaiende te houden zijn er
natuurlijk financiële middelen nodig. “De play-offs
waren een financiële meevaller met een
gemiddelde opkomst van meer dan 250
toeschouwers per match”, vertelt de voorzitter, “en
tegen BAVI Gent een absoluut record waarbij we
de kaap van 400 rondden.” Op die manier kon BCC
Hansbeke een buffer aanleggen om de promotie
naar tweede landelijke te maken. Sportief gaat
Hansbeke erop vooruit, maar dit brengt ook een
aantal extra kosten met zich mee, bv. hogere
premie aan de Basketbond, duurdere
scheidsrechters, … De club haalt z’n inkomsten uit
inkomgelden, verkoop in de kantine en natuurlijk
niet te vergeten, de sponsors. Die zijn van heel
We staan nu voor het begin van het nieuwe
seizoen, een ideaal moment om te polsen naar de
sfeer, de ambities, en nog veel meer. We gingen
kijken naar de oefenmatch tegen Houtem, een
match die vlot gewonnen werd. We spraken er met
Johan Gaudissabois, de voorzitter, met Kris Dhont,
de jeugdcoördinator en met Stijn Carrette en
Ander Deman, twee Hansbeekse spelers.
De promotie
“Vorig seizoen was echt heel goed, eigenlijk waren
we in de mogelijkheid alles te winnen.” gaat Johan,
beter bekend als Washi, van start. Vorig seizoen
werden de play-offs gewonnen, waardoor
Hansbeke promoveerde naar tweede landelijke. De
punten zullen nu moeilijker te rapen vallen.
Hansbeke moet het in deze reeks opnemen tegen
Ieper, Kortrijk, Denderleeuw, Kluisbergen-Ronse
(vorig seizoen kampioen in eerste provinciale), …
Verdere verplaatsingen, geen eenvoudige
matchen, maar wel een fantastische uitdaging.
Door de promotie was het basketbalveld in de
sportzaal van Landegem niet reglementair voor de
competitie in tweede landelijke. Op vraag van het
bestuur heeft de gemeente Nevele de zaal
aangepast, waardoor BCC Hansbeke kan starten
aan het seizoen. “We zijn de gemeente daar heel
dankbaar voor”, zegt Johan.
VLAKAF!
3
september 2014
MANNEN MET BALLEN
groot belang.
Momenteel werkt BCC Hansbeke z’n
wedstrijden af in de sportzaal van
Landegem. Op termijn staat een verhuis
naar de nieuwe sportzaal in Nevele op de
agenda. “Eigenlijk hebben we te weinig
faciliteiten voor alle ploegen”, zegt Johan.
“We hopen met de komst van de nieuwe
zaal hier wat verbetering te zien.”
Als we vragen waarom een speler naar BCC
Hansbeke zou komen, antwoordt Johan.
Voor de ambitie, voor het financiële, en
natuurlijk voor de goede supporters en
ambiance!
Doelen
Voor de voorzitter is behoud in tweede
landelijke het belangrijkste doel van dit
seizoen. Op termijn moeten ze wel de
ambitie hebben een belangrijke ploeg te
worden in tweede landelijke, vindt hij
De jeugd
BCC Hansbeke wil verder werken aan een goede
ploeg door goede spelers en coaches aan te
trekken. Zo zijn er twee spelerstoegevoegd aan de
kern, afkomstig van Gentse ploegen uit landelijke,
en is er een nieuwe coach, Bart Ingelbrecht. “Bart
gebruikt
zelfs
videoanalyses
van
de
tegenstanders”, zegt de voorzitter, “die dan in de
Zoete Inval na de training bekeken worden.”
Pas sinds 2007 is er bij BCC Hansbeke opnieuw een
degelijke jeugdwerking. “We zijn van nul
begonnen. Gestart toen met initiatie, tot nu een
jeugdwerking met zes ploegen”, vertelt Kris Dhont.
Kris woont in Merendree en speelde in ’92 bij
Hansbeke. Nadien speelde hij enkele jaren bij
Avanti Brugge en Maldegem, om na tien jaar
opnieuw bij BCC Hansbeke terecht te komen en z’n
actieve basketballoopbaan af te sluiten. Sinds 2011
is Kris jeugdcoördinator van BCC Hansbeke.
Ook de jeugdwerking moet op termijn zijn
vruchten afwerpen. Zo wil BCC Hansbeke een
betere doorstroming van de jeugd naar de A-ploeg.
Hiervoor probeert het bestuur enerzijds de ouders
van de jeugdspelers warm te maken voor de Aploeg, en anderzijds koppelt het de spelers van de
A-ploeg als peter aan een jeugdploeg.
Dat de werking goed draait, horen we aan het feit
dat er momenteel jongeren geweigerd worden.
“We vinden dat heel jammer, want onze visie is
nog steeds dat wie wil basketten, moet kunnen
spelen. Maar de huidige faciliteiten laten ons niet
toe om nog spelers van bepaalde leeftijdsgroepen
toe te laten”, zegt Kris. Er is wel nog ruimte voor
spelers uit het eerste tot en met het vierde leerjaar.
Met de doorstroming probeert het bestuur een
beter evenwicht te bekomen tussen eigen jeugd en
het aankopen van nieuwe spelers.
VLAKAF!
4
september 2014
MANNEN MET BALLEN
spraken we even met de twee Hansbekenaars op
het veld, nl. de 34-jarige Stijn Carrette en de 30jarige Ander Deman. Door het leeftijdsverschil
hebben ze bij de jeugd niet samen gespeeld, maar
wel af en toe samen getraind.
Stijn startte op zevenjarige leeftijd z’n
basketcarrière bij Hansbeke. Op z’n zestiende
belandde hij tot z’n achtiende bij een ploeg in
Gent, maar keerde daarna terug naar BCC
Hansbeke. Ander kwam op z’n twaalfde bij BCC
Hansbeke. “Als beginnend basketter speelde ik het
eerste jaar geen wedstrijden, ik trainde enkel mee
om zo de basis onder de knie te krijgen”, vertelt
Ander. Momenteel zijn beide spelers vaste
waarden in de A-ploeg.
Als we polsen naar de ambities voor dit seizoen
blijven beide heren nuchter. Stijn hoopt op een
goede middenmoot en Ander zegt dat het moeilijk
is om in de toekomst te kijken. “Het spelniveau zal
hoger liggen en er zal technischer gespeeld
worden. In het begin zal het wat zoeken worden”,
laat hij weten.
Zoals we hoorden van de voorzitter is BCC
Hansbeke in blijde verwachting van de nieuwe
sportzaal in Nevele. Daar zullen minimum twee
velden zijn, waardoor de trainingen en matchen
iets beter op elkaar afgestemd kunnen worden.
Trainingen voor de jeugd vinden plaats op dinsdag,
donderdag en zaterdag. Hiervoor maakt de jeugd
gebruik van de zaal in Landegem en de sportzaal
van de gemeenteschool in Nevele.
Volgens beide Hansbekenaars is er een goede sfeer
in de spelersgroep, waardoor het aangenaam
spelen is bij BCC Hansbeke. “Er is een goede band
De jeugdwerking is opgedeeld in
zes ploegen: initiatie, de premicroben, de microben, de
benjamins, de pupillen en de
miniemen. Voor de miniemen is
er een samenwerking met BCC
Deinze. Zowel Hansbeke als
Deinze zaten net te krap om een
voltallige ploeg te vormen. Door
de samenwerking kwam er een
oplossing. Deinze geeft ongeveer
vijf spelers ter beschikking, zodat
een ploeg kan gevormd worden.
De trainingen worden verzorgd
door een coach uit Deinze.
Hansbekenaren op het veld
Na de match tegen Houtem
VLAKAF!
5
september 2014
MANNEN MET BALLEN
We willen Johan, Kris, Stijn en Ander bedanken
voor hun tijd. We wensen BCC Hansbeke een
succesvol seizoen.
met de supporters, een goede relatie met het
bestuur. En het is belangrijk dat de jeugdwerking
opnieuw draait”, zegt Stijn.
Zowel Stijn als Ander zien een trainersrol bij een
jeugdploeg momenteel niet zitten. De combinatie
A-ploeg, werk en gezin is al druk genoeg voor beide
spelers. “Je moet keuzes maken, en als je aan iets
begint, wil je het ook goed doen”, zegt Ander.
Meer info is te vinden op de website van BCC
Hyundai Wille Hansbeke: www.bcchansbeke.be
BCC Hyundai Wille Hansbeke start de competitie
met een uit-wedstijd bij Sint-Niklase op 6
september. De eerste thuismatch volgt op zondag
14 september om 17.00 uur tegen Alumes
Moorsele uit West-Vlaanderen.
Voor vragen of opmerkingen voor het bestuur:
[email protected]
Voor vragen of opmerkingen
jeugdwerking: [email protected]
"Mee wa oto
rèhn die gastn?!"
VLAKAF!
6
september 2014
over
de
TAMTAM
HANSBEKESTRAAT, WERVIK
Lezer Eric De Roo vroeg zich af van waar de
Hansbekestraat in Wervik komt (zie meinummer
blz. 50).
Toch is het straatnaambord voor de nieuwe
woonwijk gelukkig ‘Hansbekestraat’ gebleven.
Hansbeke op de bovenste plank, zelfs nabij de
Franse grens!
Marc Van Doorselaer trok op onderzoek, zijn
vrouw Sabine Dejan is trouwens afkomstig van
Wervik. Hij contacteerde gemeentebestuur en
heemkundige kring.
Jan Luyssaert van de heemkundige kring Land van
Nevele bevestigt ons dat heerschip hetzelfde is van
heerlijkheid. Er was wél een verband tussen de
heren van Nevele en die van Wervik, maar…
Hansbeke behoorde niet tot de heerlijkheid Nevele
(tenzij enkele enclaves). Het blijft dus een beetje
een mysterie waarom een woonwijk in Wervik de
naam Hansbekestraat draagt.
Half juli kreeg hij een antwoord dat we Eric en
andere lezers niet willen onthouden. Stéphane
Debonne, voorzitter van de Stedelijke
Oudheidkundige Commissie van Wervik, verwijst
naar toponymische werken:
We stuurden er Hilde Langeraert en Pieter
Brusselman op af om bij het begin van hun
fietsvakantie in Noord-Frankrijk ter plekke een foto
te trekken.
In de toponymie van Wervik (A. Emaer 1962) vond
hij het volgende: Hansbeek: “up de ha(ns)beke
(1414) tusschen der ansebeke en(de) den hove van
bernecoutre up den groenen wech. In de varent
onder theerscheip ter hansbeke (1414)”.
In de toponymie van Wervik (Paul Gallant 1963)
staat: Hansbeke of Ansbeke (Hoge plankebeek =
ruisseau de la haute Planche) 1ste betekenis: beek
– 2de betekenis: heerschip.
"Zoen ze mien hunter
wook verstwoin?!"
In het Rode boek 1414 blz. 73: Hansbeke of
Ansbeke; blz. 74 tussen de
“Ansebeke”
en
het
hof
Bernecoutre; blz. 55 “stede
liggende in de “Varent” onder het
heerschip“ ter Hansbeke. (Het
Rodenbouck, begonnen in 1414,
is het boek van de “Dis” waarin de
schenkingen van renten en
eigendommen vermeld zijn aan
de St-Medarduskerk.)
De hedendaagse benaming
(kadaster): Hoge Plankebeek =
ruisseau de la haute planche naar
de landen en het goed
“Handsplancke = Hautplanche“
hiervoren vermeld.
VLAKAF!
7
september 2014
TAMTAM
HANSBEKE IN EEN AMERIKAANSE LIVING ROOM
Deze zomer bezochten we in het Provinciaal
Cultuurcentrum Caermersklooster te Gent de
tentoonstelling ‘Boer vindt land’. Ze liep van 10 juli
tot 14 september en toont de emigratie van
honderden verpauperde Vlamingen uit het
Meetjesland die een nieuwe toekomst zoeken in
Noord-Amerika. Omwille van de hongersnood in
de tweede helft van de 19de eeuw en de grote
werkloosheid trokken ze overzee. Sommigen
keerden terug, velen bleven er voor altijd.
radiomaker Katharina Smets en historisch fotografe
Ingrid Leonard. Eén van de laatste beelden van de
film van ongeveer 15 min. toont een oudere vrouw
en haar dochter die geïnterviewd worden. In hun
living hangt de kerk van Hansbeke! Op zo’n
moment spring je spontaan op uit je bioscoopzetel
en wil je weten wie die mensen zijn en hoe ze aan
het schilderij komen…
In de generiek van de film werd vermeld dat het
Alice(ke) (Van) Volsem en haar dochter waren,
maar dit was een dood spoor. Na veel speurwerk,
vooral van Marc Van Ooteghem, kwamen we
erachter dat de filmmakers bij hun bezoek aan de
regio van Mishawaka en South Bend rondgeleid
werden door Kathleen O’Brien Welsh. Zij is een
Amerikaanse achternicht van Ludwina en Eric Van
de Walle en kon ons melden dat de geïnterviewde
Alice Van Poppel-Van de Putte was, samen met
haar dochter Mary Ann. Het interview gebeurde in
september 2013. Alice is helaas ondertussen
gestorven op 93-jarige leeftijd. Alice was de nicht
van Gerard Van Hove, vader van Rita. Op de foto
hiernaast zijn beiden te zien aan het vroegere huis
aan het station, vóór het gebombardeerd werd in
WOII.
Er verscheen een boek met dezelfde titel onder
redactie van Andreas Stynen. Het werd uitgegeven
bij het Davidsfonds (29.50 euro). Hansbekenaren
Willy Quintyn en Marc Van Ooteghem werkten er
aan mee.
In een kleine bioscoop in de tentoonstellingsruimte
werd een film geprojecteerd waarin de nazaten van
de Vlamingen aan bod kwamen. De film werd
samengesteld door historicus Selm Wenselaers,
Rita hield altijd veel contact met de familie, was op
bezoek in Mishawaka en schonk ooit het kleine
ovale schilderij van de Hansbeekse kerktoren, een
knotwilg en het huis Melkerijstraat 10.
Geschilderd van aan de stinkersput
tegenover de vroegere melkerij. Auteur:
haar echtgenoot Ignace Neerman, onze
Zjaloezigen Zjeraar 2013, die Hansbeke
dus inderdaad internationaal uitdraagt!
Naar eigen zeggen: zijn eerste
winterlandschap…
De oudere dochter Andrea Butler − in
de VS is het de gewoonte dat vrouwen
de naam van de echtgenoot dragen −
gaf ons informatie over het grote
schilderij (vanaf het kruispunt met de
Merendreestraat). Ze liet weten dat het
geschilderd en gesigneerd is in 1981
momentopname van de film
VLAKAF!
8
september 2014
TAMTAM
door Andrea Wille, gehuwd met Raymond
Martens. Zij was een goede vriendin van Alice Van
Poppel - Van de Putte en haar moeder. In het boek
van Willy Quintyn en Marc Van Ooteghem
‘Hansbeekse emigratie naar Amerika 1830-1930’
lezen we op blz. 90 dat ze de dochter was van
Charles Wille en Hortensia Langeraert, geboren
werd op 27 april 1900 als negende en laatste kind.
Ze huwde met Raymond Martens op 18 november
1926 en beiden vertrokken op 20 december naar
South Bend. Tijdens de grote depressie aan het
begin van de jaren dertig kwamen ze een tijd terug
naar Vlaanderen. In 1937 reisden ze definitief af.
Raymond stierf in 1954. Toen de kinderen het huis
uit waren leerde Andrea schilderen aan het South
Bend Art Center. Ze overleed op 28 november
1995, 95 jaar oud. Het resultaat van haar
schilderkunst komt nu via een lange omweg in
Vlakaf.
Gerard Van Hove en zijn Amerikaanse nicht Alice
Van de Putte
Cyriel Van Poppel, Alice Van de Putte, Mary Ann, Jeffrey, Andrea, Denis
VLAKAF!
9
september 2014
VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA
Ira Kerkhove is dezer dagen samen met een
vriendin op reis door Zuid-Amerika. Niet zomaar
een tripje, maar voor maar liefst acht maanden
trekt ze er rond. Om het thuisfront op de hoogte te
houden houdt ze een blog bij. Haar vader Dirk, onze
huisdichter, vat deze blog samen voor Vlakaf. De
komende maanden kunnen de Hansbekenaren dus
vanuit de zetel wegdromen van Zuid-Amerika.
Geniet!
lokale bus dropt ons in het stadje Riohacha waar
we binnen de minuut worden aangeklampt door
mensen die ons naar Cabo De La Vela willen
brengen, het laatste dorpje voor het uitgestrekte
woestijngebied. En zo rijdt de overenthousiaste
Colombiaan Julio plots met vijf kakelende meisjes
in zijn jeep richting het hete noorden.
Doorheen de rit voedert hij ons met mango’s, rijst,
vis en pureepatatten, terwijl hij het bestaan van
fata morgana’s aantoont en uitlegt. Hier en daar
komen er uit het niets plots kinderen aangelopen
die met een touw de weg blokkeerden tot ze van
de chauffeur de zogenaamde ‘candy tax’
ontvangen in de vorm van koekjes en snoep, om
Queens of the desert
30 juni
Na het afscheid van Naomi vertrekken we richting
Palomino, een klein dorpje dat al iets hoger ligt in
La Guajira, het noordelijke gebied van
Colombia. We chillen er in het
zwembad van ons hostel en drinken
reuzesapjes uit emmertjes!
Ira doet een poging om te surfen in de
wilde golven van de Caraïbische zee…
‘t Is niet evident omdat de golven zeer
dicht bij het strand breken, maar het
uitzicht vanop haar geliefde surfplank
is onbetaalbaar
In Palomino zien we de Engelse
Jeannie en Rachel terug en leren we
hun vriendin Claire kennen.
Een
dan met een grote smile op hun gezicht de weg
terug vrij te maken. Stel je voor dat je hier opgroeit,
denken wij bij het zien van het grote uitgestrekte
niets…
Na enkele uren bereiken we Cabo De La Vela, dat
bestaat uit zo’n 50-tal huisjes die tussen de zee en
de woestijn stand houden in de verschroeiende
hitte In deze regio wonen maar een tiental families
die eerder als ‘clans’ leven. Hier zullen we één
nacht slapen in een cabaña alvorens we verder
trekken richting ons einddoel: Punta Gallinas.
Nog half dromend staan we om 4.45 uur op om
door niemand anders dan – jawel – Julio’s broer
Pacho opgehaald te worden voor de heuse rit door
de woestijn.
De hitte overvalt ons als we uit de auto stappen,
VLAKAF!
10
september 2014
VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA
mooie plek waar we zijn beland. De
kleurschakeringen van de goudgele duinen, de
azuurblauwe zee en de weinige groene bomen en
struiken zijn hier op hun puurst en felst, waardoor
het uitzicht bijna een schilderij lijkt te zijn.
Ongelooflijk. En na ons bezoek aan het meest
zuidelijke punt van Zuid-Amerika, Ushuaia, maken
we met Punta Gallinas in het noorden de cirkel
rond.
Over waterhuizen en walvissen…
12 juli
Na ons woestijnavontuur keren we terug richting
Santa Marta, maar deze keer verblijven we in het
toeristische Taganga, net buiten Santa Marta zelf.
Naast het mooie zandstrand, de vele
restaurantjes en de nabijheid van Nationaal Park
Tayrona is Taganga vooral bekend voor zijn
duikcursussen. Hier zou de prijs voor de PADI
(Open Water Dive Course) de goedkoopste zijn
ter wereld.
Eens het duikcertificaat binnen is (hoera!) trekken
we ons drie dagen terug in de geweldige
Colombiaanse natuur in Paso Del Mango. We
logeren er in hostel Finca Carpe Diem, dat zijn
naam meer dan waardig is en dat door een
Belgisch koppel wordt gerund.
Van daaruit maken we onze weg naar het
Colombiaans vakantieoord Tolu, dat zo’n drie uur
ten westen van Cartagena ligt. We hopen er een
boot te kunnen nemen naar Isla Tintipan, één van
de – bij backpackers – weinig bekende
paradijselijke eilanden van de eilandengroep Islas
De San Bernardo in de Caraïbische zee. Na een
uitputtende busrit rijden we het stadje in het
donker binnen op één van de vele fietstaxi’s. Al
gauw blijkt dat de Colombianen een ander idee
hebben van een vakantieoord in de Caraïben dan
wij Westerlingen. Het ene café na het andere heeft
er reusachtige speakers in de deuropening staan
waaruit luidkeelse overstuurde latinoritmes
weerklinken. Met onze vingers in onze oren en
onze ogen wagenwijd open zoeken we een
slaapplek temidden van deze kakafonie. We vinden
die uiteindelijk in het weinig charmante hotel (stel
je er niets bij voor) El Turista waar we via de
vreemde gastheer Alberto ook meteen aan
boottickets geraken om de volgende dag naar Isla
Tintipan te varen.
dus draperen we onze sarongs over ons heen zoals
het echte woestijnvrouwen betaamt. Niet veel
later duikelen we de steile zandhelling naar
beneden om verkoeling te zoeken in de hevige zee
en om ons nadien te pletter te puffen bij het terug
naar boven klimmen. Na nog een halfuurtje in de
jeep komen we eindelijk aan op onze
eindbestemming: Punta Gallinas, waar we met z’n
allen de nacht zullen doorbrengen in een
chinchorro, dat zijn prachtige ruime hangmatten
die in deze streek met de hand worden gemaakt.
We maken er meteen kennis met de charmante
Lorenzo, een groen-gele papegaai die maar al te
graag bij de vrouwtjes rondhangt…
Ira & Lorenzo, of hoe een vriendschap ontstaat. We
zijn allemaal erg stil geworden van die geweldig
VLAKAF!
11
september 2014
VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA
We hebben de gegevens
gekregen van Tyler, een
Amerikaan die onlangs een
hostel zou geopend hebben op
dit eiland. Na wat over en weer
gemail hebben we een
reservatie te pakken voor één
nachtje in La Casa En El Agua.
Ons hostel blijkt tegen onze
verwachtingen in niet op Isla
Tintipan te liggen, maar
gewoonweg midden in de
zeestaat. La Casa En El Agua, zeg
dat wel!
We worden begroet door een
vriendelijke Braziliaanse jongen
die het ‘hostel’ – of beter gezegd
deze idyllische paalwoning –
runt tijdens Tylers afwezigheid.
Verder zijn we moederziel alleen
in dit houten huis dat op één van
de prachtigste plekken ter
wereld staat. Geweldig! We zwemmen en spotten
zeesterren in de helderblauwe zee , eten de
lekkerste langoustines met zicht op oneindig en
turen naar de grote sterrenhemel vanuit één van
de hangmatten. Heerlijk!
Ciao Colombia! Ciao America Del Sur!
30 juli
Na onze laatste fantastische natuurervaring aan de
Pacifische kust van Colombia vliegen we terug naar
de stad, en wel meteen de allerlaatste stad van
onze reis: Bogota. Menig reiziger had ons al
gewaarschuwd voor het koele klimaat van Bogota,
waarop wij altijd uit volle mond antwoordden: “wij
zijn van België, we zijn dat gewoon!”. Maar het
plotse verschil van 42° naar 15° hadden we toch
een beetje onderschat, waardoor we na één dag
allebei met een flinke snotvalling rondliepen… :-)
Tijdens de eerste regenachtige dag gingen we de
culturele toer op en bezochten we het Botero- en
het goudmuseum. De Colombiaanse kunstenaar
Botero is vooral bekend om zijn schilderijen en
sculpturen van voluptueuze mensen, dieren en
objecten. En in het Museo Del Oro worden we
ondergedompeld in de geschiedenis van goud en
kostbaar metaal in het algemeen.De volgende dag
is onze geliefde zon terug en springen we op de
fiets voor de Bogota Bike Tour. We fietsen een
ganse voormiddag voorbij geweldige street art,
bezoeken een lokale koffiebranderij en eten wel
vijftien verschillende soorten exotisch fruit in de
Mercado Central.
Via Inge (die de gids Colombia Facil heeft
geschreven) weten we dat Tyler nog een ander
hostel bezit, namelijk the Humpback Turtle dat aan
de – wederom weinig bezochte – pacifische kust
ligt. Op minder dan 48u verplaatsen we ons van de
Caraïbische kust naar de Pacifische via een
nachtbus en een avontuur in een mini-vliegtuigje.
Tyler vond ons plan ‘epic’ en bij onze aankomst in
het mysterieuze Bahia Solano kunnen we dat
alleen maar beamen. Van de picture perfect
Carribean beaches naar de ruwe Pacifische kust
waar de donkerkleurige wijdse zandstranden hier
en daar onderbroken worden door rotsen,
watervallen of door de woeste jungle die zijn weg
maakt tot aan de hevige zee.
Na twee rustige dagen trekken we erop uit naar
nationaal park Utria waar we dé reden van ons
bezoek aan de Pacifische kust hopen te spotten:
humpback whales!
Maar nog geen uur later
worden we verrast door de sprong van een
babywalvis op zo’n tien meter van ons bootje.
WAUW! Kiekenvlees & ongeloof! Een onwezenlijk
moment en een schoon bijna-einde van onze reis.
VLAKAF!
Omdat zes dagen Bogota ons wat te veel leek, gaan
we er nog even tussenuit voor een laatste tripje
12
september 2014
VERSLAG UIT ZUID-AMIRAKA
richting Villa De Leyva, een koloniaal dorpje op
ongeveer vier uur van Bogota. We genieten er van
de gezellige kasseibaantjes, verborgen terrasjes en
van de wondermooie Plaza Mayor, één van de
indrukwekkendste plazas van heel Zuid-Amerika.
Tijdens de terugrit naar Bogota probeert een
overenthousiaste Colombiaan ons nog te
overtuigen om nog tien andere plekken te
bezoeken in deze provincie. Tevergeefs proberen
we hem duidelijk te maken dat we overmorgen
naar huis vliegen en dat dit écht onze laatste ZuidAmerikaanse busrit is. Damn, wat vliegt de tijd.
voordeel van de Colombianen eindigt. De
volgende ochtend zien we nog net enkele
grijnzende Argentijnen in onze richting kijken na de
wedstrijd België-Argentinië voor we in onze laatste
taxi kruipen richting luchthaven.
Let’s fly, let’s fly away…
Na vijftien uur reizen schrikken we ons een
ongeluk bij het zien van zoveel lachende gezichten
die ons staan op te wachten in Zaventem, inclusief
spandoeken en bubbels.
Terug in Bogota smijten we ons nog een laatste
keer in het gele voetbalgeweld tijdens de match
Colombia-Brazilië, die jammer genoeg niet in het
VLAKAF!
13
september 2014
NIEUWS VANUIT DE SCHOOL
Onder
een
stralende
najaarszon doken we alweer
een nieuw schooljaar in. Na
een deugddoende vakantie
keken de kinderen vol
ongeduld uit naar 1 september. Wat zou het
nieuwe schooljaar teweegbrengen? En voor onze
oudste leerlingen was de hamvraag: starten we nu
eindelijk in het gerenoveerde klooster?
lagere afdeling. Deze twee enthousiaste
jongelingen zullen ervoor zorgen dat onze jeugd
zeker voldoende actief blijft.
Herfstetentje
Op zaterdag 27 en zondag 28 september staat ons
jaarlijks herfstetentje op het programma. Telkens
weer een gelegenheid om te genieten van een
lekkere maaltijd, een onverwachte vriend te
ontmoeten, of gewoon een gelegenheid om de
school te steunen. Inschrijven kan steeds via de
school of bij één van de leerkrachten van het
schoolteam. Iedereen is van harte welkom!
Via onze website ‘www.paulus.op-weg.be’ kan je
beslist meer informatie vinden.
Verhuis
Na een lange renovatieperiode keken we hoopvol
uit om op 1 september eindelijk de langverwachte
verhuis door te voeren. Dankzij de inzet van alle
collega’s die tijdens de vakantie heel wat dagen op
school doorbrachten, konden we op de valreep de
verhuis realiseren. De lokalen aan de gemeentezaal
werden ontruimd en de laatste vakantieweek
werden nieuwe stoelen en lessenaars, kasten en
digitaal bord (touchscreen)… geleverd. Het werd
een race tegen de tijd om de klassen in te richten,
maar op 1 september konden we alvast de
kinderen verwelkomen in schitterend ingerichte
lokalen. Nu resten nog wat ‘kleine’ afwerkingen –
zoals de herinrichting van het oude sanitair
gedeelte – en nadien kunnen we de school eens
openstellen voor alle belangstellenden.
Ouderraad
Ook dit jaar zit onze ouderraad niet stil. De eerste
schooldag probeerden ze met een ludieke actie de
lokale overheid te sensibiliseren om de
verkeersveiligheid rond de schoolpoort verder
actief op te volgen.
Na het enorme succes van vorig schooljaar
organiseert de ouderraad ook dit jaar opnieuw hun
ontbijtactie op kermiszondag. Wie graag verwend
wordt op zondag 12 oktober, kiest het best voor
een ontbijt aangeboden door onze ouderraad.
Meer info vind je op de website of thuis in de
brievenbus.
Bedankt aan iedereen die de school een warm hart
toedraagt en wij zorgen ervoor dat ook dit
schooljaar kleurrijk zal verlopen.
Nieuwe gezichten
Vorig schooljaar namen we afscheid van meester
Joris, onze gymleerkracht. Hij wordt dit jaar
vervangen door meester Glenn, die de
bewegingsactiviteiten voor de kleuters voor zijn
rekening zal nemen, en meester Frederik, die
instaat voor de bewegingsmomenten voor de
VLAKAF!
14
september 2014
HERNIEUWING ABONNEMENT
Onze verspreiders komen vanaf nu aanbellen om terug te abonneren. Ze doen dit tegen 11 november. Je kan
hen eventueel zelf aanspreken om een steunkaart te kopen, als je niet veel thuis bent. Inwoners die om één
of andere reden geen kans kregen om een steunkaart te kopen, kunnen nog steeds overschrijven op BE90
8902 6403 4132 (IBAN).
We vragen vijf euro, voor wie juist de kostprijs (of iets minder!) betaalt of acht euro, voor wie ons een extra
duwtje in de rug wil geven. Na een jaar met zes recepties n.a.v. 20 jaar Vlakaf tweede reeks en veel dikke
nummers, is het een prestatie om de abonnementsprijs niet te verhogen, al zeggen we het zelf! Onze
penningmeester houdt wel zijn hart vast…
De prijs voor een postabonnement bedraagt minimum 9 euro, te storten op dezelfde rekening. Zorg er wel
voor dat jouw correcte adres zeker vermeld is! Gelieve dit te doen vóór 1 december om de administratie voor
de nieuwe jaargang vlot te kunnen organiseren.
Mensen die in het buitenland verblijven kunnen voor 8 euro een abonnement nemen. Vlakaf wordt hen dan
toegezonden per e-mail in dezelfde periode als de verspreiding in Hansbeke.
Hieronder lijsten we de trouwe verspreiders met “hun” straat op. Zij trotseren weer en wind om je om de
twee maand onze dorpskrant te bezorgen. De redactie dankt hen voor deze tweemaandelijkse inspanning.
Als je familienieuws hebt (geboorte, overlijden, huwelijk, verhuis…), mag je hen steeds contacteren om het
op te nemen in onze rubriek Personalia.
Melissa Anthuenis KIPPENDONKSTRAAT
Katalin Bekaert CARDIJNLAAN
Martine Bockaert WARANDESTRAAT
Rita Bultinck LINDESTRAAT en BEGIJNHOFLAAN
Mieke Cafmeyer KOUTERKEN en HAMMESTRAAT
Greet Conix KARMENHOEKSTRAAT
Hilde De Roo BOERESTRAAT
Marina De Wulf REIBROEKSTRAAT (Deel 1, tot nrs 40 en 47)
Peter Janssens DOORNBOSSTRAAT
Linda Keirse PALESTRAAT en ROSTRAAT
Riet Kersse OMMEGANGSTRAAT en KAPELLENSTRAAT
Antoine Maenhaut ZANDESTRAAT en DONKERSTRAAT
Godelieve Onderbeke HANSBEKEDORPSSTRAAT
Kay Quintyn REIBROEKSTRAAT (Deel 2, vanaf nrs 42 en 49) en DALESTRAAT
Rosina Sucaet MERENDREESTRAAT en OVERBROEKKOUTERSLAG
Ludwina Van de Walle KERKAKKERSTR en MELKERIJSTRAAT
Anna Van de Walle DRIESSTRAAT
Gudrun Van Heirzele NEVELESTRAAT en TIEN GEMETEN
Marleen Van Ooteghem MOLENSTRAAT
Ethel Van Yperen VOORDESTRAAT
Rita Verhelst BORLUUTLAAN
Wanda Verthriest VAARTSTRAAT
De verdeling aan de verspreiders en B-post is in de trouwe handen van Luc Vandewalle.
VLAKAF!
15
september 2014
ONTROEREND GOED
ANN DEKLERCK EN CHRISTOPHE VAN OOTEGHEM
Als Hansbekenaren fier zijn op hun dorp en er zich thuis voelen, dan heeft dat veel te maken met de talrijke
authentieke woningen en charmante hoevetjes. Het is dan ook met plezier dat we verschillende van onze
dorpsgenoten en inwijkelingen heel wat energie (en meestal ook wel wat geld) zien steken in het
opkalefateren ervan. Vaak hebben de woningen door de jaren heen wat van hun charme en comfort verloren
en is een wissel van eigenaar de aanleiding om ze eens een flinke beurt te geven. Als dat dan met stijl en
respect voor de oorspronkelijke woning en de ruimere dorpsomgeving gebeurt, dan kunnen we dat alleen
maar toejuichen. Meer zelfs, in deze rubriek zetten we een aantal opmerkelijke bouwwerken in de kijker,
bieden we je een kijkje achter de gevel en laten we vooral de bouwheren aan het woord over hun ervaring en
of die baksteen in hun maag nu definitief is verteerd …
77 rees er in de loop van vorig jaar een moderne
nieuwbouw uit de grond. Het leek wel of we
verscholen stonden te wachten tot de nieuwe
eigenaars er neerstreken … Nog maar een maandje
geleden verhuisden Ann Deklerck en Christophe
Van Ooteghem naar hun nieuwe stek en al meteen
mochten we hun ervaringen verslaan. We kozen de
avond van de eerste schooldag uit om er ons oor te
luisteren te leggen.
Na een periode van (ver)bouwverlof, is de
bedrijvigheid op de vele Hansbeekse werven terug
op gang gekomen. Er is m.a.w. nog een toekomst
voor deze rubriek … Niet alleen wordt er her en der
nog duchtig verbouwd. Ook nieuwe woningen
bepalen meer en meer het architecturale
landschap van onze gemeente. Dat nieuwe
woningen vaak een eigentijds karakter mee krijgen,
juichen wij alleen maar toe. Ook in de Zandestraat
Uit familiehand gekocht
Ann en Christophe kochten de oorspronkelijke
woning begin 2012. Ze woonden op dat ogenblik in
de Biebuyckstraat in Nevele, in een woning die
Christophe nog zelf in 1997 liet bouwen. Hun
allereerste plan was om deze woning te
verbouwen en er ondertussen te blijven in wonen.
Christophe zag dit plan echter niet onmiddellijk
zitten en keek dus rond naar andere opties … Op
een dag reed hij langs de woning in de Zandestraat
77, die blijkbaar al enige tijd te koop stond.
Nochtans was de woning in handen van verre
familie van Christophe. De broer van zijn
grootmoeder had er namelijk gewoond.
Ondertussen verhuurden zijn dochters de woning
aan Rita Fiers, die zich verplaatste in een rolstoel
en geen onbekende was in Hansbeke. Ann en
Christophe waren meteen verkocht. Een perceel
van 1100 vierkante meter kom je namelijk niet
meer op elke hoek van Hansbeke tegen. Dus
beslisten ze maar om hun Nevelse
verbouwplannen te slopen en naar het
geboortedorp van Christophe te verhuizen. En wie
Christophe (nog) niet kent, … kent misschien wel
zijn vader, Marc Van Ooteghem, alias Tuurken.
VLAKAF!
16
september 2014
ONTROEREND GOED
ramen, elektriciteitskabels, dakgebintes, … het
ging er allemaal eerst uit en af. De restanten zijn
nog gedeeltelijk aan te treffen achter hun nieuwe
woning, keurig gestapeld weliswaar. Daarna mocht
de sloophamer komaf maken met de ruwbouw en
de fundamenten. Enkel de garage achter de
woning mocht blijven staan zodat deze
geïntegreerd kon worden binnen de nieuwe
garage. Daarnaast bleef nog de regenput zitten. Al
de rest werd opnieuw opgebouwd.
Vak- en eigen werk
Net vóór de zomer van 2013 startte de aannemer
met de bouw van de nieuwe woning. In de
beginfase liep dit supervlot. In een mum van tijd
metste Geert De Nobele de ruwbouw. Hij kreeg
daarbij zowel de hulp van Christophe als van Ann.
Christophe is postbode en moet dus dagelijks
vroeg uit de veren – iets vóór 4 uur – zodat hij om
half vijf in het postkantoor van Latem kan zijn van
waaruit zijn postbedeling begint in Zevergem.
Vroeg starten betekent gelukkig ook vroeg thuis
zijn in het geval van Christophe. Hierdoor kon hij in
de namiddag ‘metsersknoape’ spelen. Nadat hun
aannemer het ’s avonds voor bekeken hield, ging
Christophe vaak nog even door met het
klaarzetten van de stenen voor de volgende
voormiddag. Maar ook Ann heeft regelmatig
‘gediend’. Al was het belopen van de stellingen op
grote hoogte niet meteen haar favoriete bezigheid.
Ann en Christophe zijn zeer tevreden van hun
aannemer. Niet alleen leverde hij uitstekend werk,
hij gaf hen ook heel wat referenties door van vaklui
die achteraf steeds kwalitatief werk bleken neer te
zetten. Niet dat ze zomaar elke referentie blind
volgden. Ze maakten er immers een gewoonte van
om voor elke opdracht drie offertes op te vragen
en deze grondig te vergelijken. Een hele
administratie en opvolging, maar hiervoor kon op
Ann gerekend worden. Oorspronkelijk hoopten
Ann en Christophe om tegen het einde van vorig
jaar in de woning te kunnen intrekken. Maar dit
bleek naderhand een té optimistische planning.
Eens de verschillende stielmannen elkaar moeten
opvolgen, vliegen de weken en maanden natuurlijk
Met de grond gelijk gemaakt
Het scheelde niet veel of we konden op dezelfde
locatie het verslag van een intensieve verbouwing
gaan opmaken. Ann en Christophe kochten de
woning namelijk met de intentie om ze om te
verbouwen en ze een eigentijds karakter te geven.
Maar gesprekken met hun architect, Leen Vereecke
uit Eeklo, leidden hen al snel tot een afbraak …
Zowel naar stijl als naar oppervlakte zaten ze
namelijk te veel gevangen in de oorspronkelijke
woning. Dus diende er een verkavelingswijziging
aangevraagd te worden, want Ann en Christophe
wilden voor een plat dak gaan, de woning meer
naar de voorkant van hun perceel bouwen, de
garage uitbreiden tot op de perceelsgrens, …
Een jaar nadat ze de woning kochten en nadat Rita
Fiers een nieuw onderkomen had gevonden, begin
2013, konden ze aan de sloopwerken beginnen.
Vooraleer de sloophamer eraan te pas kwam,
stripte Christophe de woning volledig. Dakpannen,
VLAKAF!
17
september 2014
ONTROEREND GOED
overvloedige lichtinval.
Maar ook de witte
ingebouwde kasten in
het midden van de
leefruimte en de witte
keuken, die zich aan de
voorzijde van de woning
bevindt, creëren een
open en weids gevoel. In
deze ganse ruimte zijn
geen
muren
te
bespeuren. Alles loopt
in elkaar over. Enkel aan
de linkerzijde van de
woning bevinden zich
een aantal afgesloten
ruimtes waaronder de
berging en het toilet …
alhoewel. Ook deze
ruimtes zijn momenteel
nog gedeeltelijk open.
De deuren hangen er
namelijk nog niet aan. Maar daar komt binnenkort
verandering in. Op de bovenverdieping, die je
bereikt via de trap die zich aan de voordeur
snel voorbij. Aan Christophe zal het niet gelegen
hebben. Ook na de ruwbouw, deed hij heel wat
werken zelf of assisteerde hij de vaklui. Zo plaatste
hij alle isolatie, installeerde hij de badkamer
en meer dan acht meter ingebouwde kasten,
legde hij de laminaat, sleep hij de
elektriciteitskabels in, legde hij alle
verlichting, … Uiteindelijk bleken ze een jaar
nodig te hebben vooraleer de woning
instapklaar was. Wat toch nog een zeer
mooie prestatie te noemen is! Zeker omdat
ze zich eigenlijk nooit echt hebben opgejaagd
vermits ze hun eigen stek hadden in Nevele.
Meer dan 220 m² leef- en bergruimte
Het resultaat mag er absoluut zijn. Het geheel
oogt strak en eigentijds. Een zee van licht
komt je tegemoet wanneer je via de
voordeur, langs de trap naar de achterzijde
van de woning wandelt, waar zich de
leefruimte bevindt. De ramen, die zich zowel
aan de achterzijde als aan de linkerzijde van
de achterbouw van aan de vloer tot aan het
plafond uitstrekken, zorgen voor een
VLAKAF!
18
september 2014
ONTROEREND GOED
van het gelijkvloers. Beneden is de bewoonbare
oppervlakte 95 vierkante meter. Boven is dat 69
vierkante meter. En dan hebben we de garage nog
niet meegerekend, die na de uitbreiding 61
vierkante meter groot is. Je kan er m.a.w. een
kleine vrachtwagen in parkeren
…
bevindt, hebben Ann en Christophe drie
slaapkamers, een dressing en een badkamer
geïnstalleerd. Omdat aan de achterzijde van hun
woning een uitbouw is voorzien, is de oppervlakte
van de bovenverdieping ietwat kleiner dan deze
Polyvalente postbode
Het huis is zeer goed leefbaar
en in grote mate afgewerkt.
Maar er moeten natuurlijk
altijd nog een aantal klussen
overblijven om het af te leren.
Zo dient de trap nog afgewerkt
te worden, een klus waar
Christophe zich niet zelf gaat
aan wagen. Aan het terras en
de oprit zal hij wel zijn steentje
bijdragen. Over het plaatsen
van de overige verlichting en
het verven van de woning zien
Ann en Christophe zich wel zelf
VLAKAF!
19
september 2014
ONTROEREND GOED
volledig de baas. En dan zijn er natuurlijk nog de
deuren die binnenkort worden geplaatst.
Zelfs na het bouwen van een ruime woning en
garage, blijft er van een lap grond van meer dan
1100 vierkante meter nog wel een aardig stuk over.
Christophe heeft er ondertussen gedeeltelijk al een
bestemming aan gegeven. We hebben er namelijk
opnieuw een hobbytuinier bij in Hansbeke.
Christophe zijn moestuin bevindt zich achter de
garage. Hij vindt van zichzelf dat hij nog in
opleiding is – hij krijgt regelmatig wat advies van
zijn moeder – maar oogstte toch al heel wat bonen,
courgetten, … Hij staat overigens niet enkel in voor
het oogsten. Christophedie, te Brugge een
opleiding volgde in Spermalie, is ook de kok ten
huize Van Ooteghem - Deklerck. Dagelijks kookt hij
het potje, terwijl Ann en hun achtjarige dochter
Kiara samen aan het bureau huis- en ander werk
opknappen in afwachting van een heerlijke
maaltijd. Christophe bouwde m.a.w. niet alleen
een gerieflijk huis, maar blijkt ook een gerief in
huis …
Zijn (andere) hobby’s zijn de laatste twee jaren
een beetje naar de achtergrond verdreven.
Vooral het fietsen hoopt hij binnen enkele
maanden terug wat intensiever te kunnen doen.
In zijn ‘jongere’ jaren reed hij met WTC
Maldegem, waar hij nog steeds lid is, o.a. naar
Compostella en Rome …
firma Roxelle. Ze volgt er de betalingen op van de
klanten van het bedrijf, die zich overigens niet
alleen in België maar grotendeels ook ver in het
buitenland bevinden. Roxelle produceert en
verkoopt automatische voer- en drinksystemen
voor pluimvee en varkens. Thuis zorgt Ann voor de
administratieve orde en structuur. Daarnaast houdt
ze ook van sporten. Ze is actief lid van de
volleybalclub van de gezinsbond. Al staat ze nu
helaas op non-actief wegens perikelen aan haar
meniscus. Regelmatig eens gaan joggen zit er dus
ook niet echt in op dit moment. En de jaarlijkse
skivakantie zal er dit jaar wellicht ook moeten door
inschieten. Dan blijft er ruim de tijd over om zich in
te zetten in de ouderraad van onze basisschool in
Hansbeke, of misschien een uitgelezen moment
om de skisticks dit jaar even in te ruilen voor
verfborstels en –rollen …
Gemengd huwelijk …
Ann is afkomstig van Maldegem en via een
omzwerving in Nevele dus samen met
Christophe in Hansbeke terecht gekomen. En
dan vergeten we nog de omzwerving in Deinze
te vermelden, waar ze Christophe leerde
kennen. Tijdens het feest voor het tienjarig
bestaan van AVS zijn ze geconnecteerd geraakt
op de dansvloer. Ondertussen zijn ze 16 jaar
gelukkig samen, 12 jaar gelukkig getrouwd en 8
jaar trotse ouders van hun dochter Kiara.
Niettegenstaande Ann zeer graag in Hansbeke
woont, blijft ze ook haar bakermat nog
gedeeltelijk trouw. Ze werkt namelijk in
Maldegem als Credit Control supervisor voor de
VLAKAF!
20
september 2014
DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020
MARIE-ROSE ‘ROOS’ VERPLAETSE
Vlakaf is van plan in 2020 een Gouden Schietspoel
uit te reiken aan een sportieveling (M/V) die
internationaal doorbreekt. Olympisch goud of een
wereldtitel zijn geen voorwaarde, maar kunnen
natuurlijk helpen bij de selectie. Alle disciplines
komen in aanmerking: atletiek, wielrennen,
voetbal, basket, biljarten, zwemmen… zelfs
vogelpik. Talentvolle jongeren kunnen zich warm
lopen. Wij interviewen ondertussen actieve en nietmeer actieve Hansbeekse kampioenen als mentale
voorbereiding.
kort samen met hun dochter Kim, maar zij vond
met haar vriend een stekje in Petegem-aan-deLeie. In 1985 verhuisden Roos en Luc van Hansbeke
naar Keulen. Niet omdat ze het daar hoorden
donderen, wel omwille van het beroep van Luc, nl.
beroepsmilitair. In 1994 kwamen ze terug naar
België en belandden ze in Machelen.
Leven voor de sport
Roos is de dochter van Maria Hautekeete en André
Verplaetse van café De Paele in Hansbeke. Op
twaalfjarige leeftijd koos Roos voor de zwemclub
van Eeklo. Daar won ze het eerste jaar onmiddellijk
het clubkampioenschap. Roos zwom al vrij snel bij
de A-ploeg, met Herman Verbauwen als trainer. Ze
zat er samen met Carine en Pascale Verbauwen. De
familie Verbauwen was een bekende Eeklose
zwemfamilie.
Voor dit interview verlieten we Hansbeke richting
Machelen-aan-de-Leie (Zulte). We gingen op
bezoek bij oud-zwemkampioen, Marie-Rose
Verplaetse, voor de vrienden en alle anderen,
kortweg Roos. Roos en haar man Luc Van
Heirzeele, beiden oud-Hansbekenaren, wonen
ondertussen twintig jaar in Machelen. Tot voor
Elke dag was er training. ‘s Morgens van 6.30 uur
tot 8.00 uur en ‘s avonds van 17.00 uur tot 18.30
uur. Roos startte met zwemmen toen ze in het
zesde leerjaar zat van de meisjesschool in
Hansbeke. Iedere dag voerde moeder Maria haar
tweemaal naar Eeklo. Vier enkele ritjes dus. In het
eerste middelbaar ging Roos naar het atheneum in
Eeklo. Ze had er een fiets, zodat ze zelf van en naar
het zwembad kon fietsen. Op die manier moest
haar moeder niet de hele tijd blijven. “ ‘s Avonds
om 17.00 uur stond mijn ma er wel terug, want ze
wou de training zien”, zegt Roos. “Zonder de
doorzetting en de passie van mijn ma was er geen
zwemcarrière.” Op zaterdag was er training van
18.00 uur tot 20.00 uur. En op zondag was er
wedstrijd. Afhankelijk van de plaats van de
wedstrijd gingen ze met de bus of met persoonlijk
vervoer. Op zaterdag dook Roos altijd vroeg haar
bed in.
Buiten de eer waren er geen verdiensten voor
Roos. Integendeel zegt Roos: “Er waren
voornamelijk kosten. De vervoerskosten, de
badpakken, -mutsen, zwembrillen, trainingspak, …
waren allemaal op rekening van mijn ouders.
Behalve bij de nationale ploeg. Daar kregen we wel
sportkledij. Maar ik dank dus alles aan mijn
ouders.”
VLAKAF!
21
september 2014
DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020
Belgisch Kampioenschap. Het was één van de enige
wedstrijden dat haar vader erbij was. “En hij heeft
mij dan nog niet zien winnen”, zegt Roos, “hij had
te veel stress en heeft daarom niet naar de
wedstrijd gekeken. Mijn vader was altijd heel
geïnteresseerd en ook heel trots, maar hij kon
moeilijk om met de stress van de wedstrijden.”
Door Belgisch Kampioen te worden, mocht Roos
mee naar het Wereldkampioenschap in (toen nog)
West-Berlijn, dat in dezelfde maand plaatsvond.
Daar werd ze 32ste van de 45 zwemsters. De
eindstand van Roos kan je trouwens nog steeds
terugvinden op het internet als je Marie-Rose
Verplaetse als zoekterm invult in Google.
In de zomer ging de zwemclub met ongeveer
veertig zwemmers drie weken op ‘hoogtestage’
naar Font-Romeu in de Franse Pyreneeën. “Dat
was in de voormiddag zeven kilometer zwemmen.
Na de middag twee uren rust op de kamer en
daarna groepsanimatie. ‘s Avonds opnieuw zeven
kilometer trainen. Ik ben acht keer meegeweest op
zomerstage”, vertelt Roos.
Roos moest vaak naar het buitenland voor
wedstrijden, zo zwom ze dus in Duitsland voor het
WK, maar ook in Frankrijk, Nederland,
Denemarken, Israël, Zwitserland, het Verenigd
Koninkrijk en Spanje kwam ze aan de start.
In ’79 werd Roos tweede op het Belgisch
Kampioenschap, en in ’80 werd ze derde, telkens in
de categorie 100 meter vrije slag. Natuurlijk deed
ze ook mee aan andere wedstrijden, en ook in
andere categorieën, waar ze vaak goede resultaten
behaalde. In ’78, ’79 en ’80 werd ze samen met drie
andere zwemsters (o.a. Pascale en Carine
Zwemkampioen
Vanaf
’73
deed
Roos
mee
aan
zwemkampioenschappen. Eerst deed ze mee aan
wedstrijden lange afstand,
zoals bijvoorbeeld de 400
meter en de 800 meter. Dit was
echter niet haar ding. Ze is al
snel overgeschakeld naar de
korte afstand, de 100 en 200
meter. De 100 meter vrije slag
(borstcrawl) was haar favoriete
discipline.
In 1976 kreeg Roos zona. Ze is
er erg ziek van geweest,
waardoor ze vier maanden het
bad niet in kon. De vrees voor
een einde van de carrière zat er
in. Maar door hard trainen,
heeft ze toch haar goede vorm
teruggevonden. Misschien wel
haar beste vorm, want in
augustus van 1978 won ze het
VLAKAF!
22
september 2014
DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020
Verbauwen) Belgisch Kampioen in de 4 x 100 meter
vrije slag en 4 x 100 meter wisselslag. Hierbij zwom
Roos schoolslag, en haalde ze een persoonlijke
recordtijd. “Nu is die tijd niet zo scherp meer.
Evoluties in de reglementen zorgen natuurlijk voor
scherpere tijden”, verduidelijkt Roos.
Na grote wedstrijden kwam de hele zwemclub
soms mee naar het café in Hansbeke. “Mijn zussen
zorgden voor eten, en toen ik Belgisch Kampioen
was stonden de bloemen klaar en werd er
natuurlijk gefeest”, vertelt Roos.
In 1980 stopte Roos met competitiezwemmen. Ze
speelde daarna wel nog vijf jaar waterpolo waarbij
ook internationale tornooien op het programma
stonden. In augustus ’85 stond een tornooi in
Noorwegen op de agenda, maar door de liefde
heeft ze dit tornooi niet meer afgewerkt. Net
ervoor had Luc haar ten huwelijk gevraagd en toen
is Roos ook gestopt met waterpolo.
Roos werd in haar carrière sportvrouw van het jaar
in Hansbeke, en ze kreeg ook de trofee voor
sportverdienste van de stad Eeklo.
Zwemmen doet Roos niet meer. Enkel om te
ontspannen zal ze nog eens in een zwembad
springen, maar baantjes zal je haar niet meer zien
doen. “Daar heb ik echt genoeg van”, bekent Roos.
"Sjanse,
teweehe heurn trèw
in twoidre!"
We bedanken Roos voor de hartelijke ontvangst en
wensen haar nog veel wandelplezier!
Vandaag
Als ontspanning en om fit te blijven, gaat Roos
samen met haar zussen, Lieve en Agnes, ieder
weekend zo’n tien à vijftien kilometer stappen. Ze
zijn lid van de wandelclub ‘de Lachende
Wandelaars’ uit Aalter. Vorig weekend namen ze
nog deel aan de vierdaagse van de Ijzer. Vier keer
zeventien kilometer. Op het werk is Roos ook
steeds in beweging. Ze werkt als logistiek assistent
in het Sint-Vincentiusziekenhuis te Deinze.
VLAKAF!
23
september 2014
WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM?
de Buurtwegen (1846) en de Popp-kaart (1864).
Verder in meerdere publicaties van Oud-Hansbeke
en Albert Martens. En natuurlijk via de mondelinge
overlevering…
Per wijk willen we een poging doen om de
straatnamen te verklaren. We vonden op
verschillende
plaatsen
informatie.
In
Meetjeslandse toponiemen tot 1600, deel
Hansbeke, uitgegeven door de stichting Achiel de
Vos, geschreven door Jan Luyssaert (1995) en deel
Nevele (2011). Op de kaart van Joost De Deken
senior uit 1700 en zijn zoon (1744), in de Atlas van
VLAKAF!
Doornbosstraat
De wijk Voorde sluit nauw aan bij het dorp. Joost
De Deken senior sprak al van het beloop Kercke en
Voorde. Tamelijk centraal in het
gebied ligt een weg van noord naar
zuid. Hij vertrekt aan de oude
omwalde hoeve, soms genoemd
het
Goed
ter
Exaerde
(Voordestraat 4) in zuidelijke
richting, evenwijdig aan de
dorpsstraat. Grote percelen, waar
nu de hof van het Cultuurhuis en
de Cluysewijk zijn, heetten in 1700
den Doorenbusch, omdat er zich
tevoren een gerooid bos met
struikgewas van doornen of
heesters met stekels bevond. Na
het rooien van de struiken werd
het een stuk broekland. Hier lag
eveneens een omwalde hoeve,
reeds in 1466 vermeld als een
hofstede. In 1701 trok een
lekebroeder-kluizenaar zich hier in
eenzaamheid
terug.
De
Hanbekenaren spraken toen van de
cluyse,
waarmee
ze
de
afgezonderde woning van de
kluizenaar bedoelden. Toen de
laatste eremiet in 1788 de woning
verlaten had, bleef de naam
bestaan voor het omwalde erf, dat
in handen van het OCMW kwam.
Bij uitbreiding werd het een
toponiem voor de nog ruimere
omgeving. De oude woningen
werden afgebroken in 1981 voor
de aanleg van de nieuwe wijk. In
1985 werd de wijk ingehuldigd. De
huizen kregen een straatnummer
voortbouwend op de luttele huizen
24
september 2014
WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM?
van het oude
deel van de
Doornbosstraat.
Het begrip De
Cluyse
bleef
bestaan,
er
waren vele jaren
Cluysefeesten en
een monument
aan nr. 37 vertelt
over
de
geschiedenis.
Het
rechte
verloop van de
Doornbosstraat
werd in het
zuidelijk
deel
verlegd om een
lus te maken
rond de “dries” Links kluizenaarswoning, uitgebreid in 1758, rechts vierwoonst als armenwoning in
waarrond
de
1841 gebouwd
huizen staan. De
Merendreestraat. ‘Heyst’, ‘heist’ of ‘heest’ gaat
doorsteek naar de Merendreestraat werd niet
terug op het Germaanse haisjo, dat ‘jong
bebouwd maar werd minder toegankelijk. Een
beukenbos’ en later ‘struikgewas’ betekent. Deze
nieuwe doorsteek naar Hansbekedorp kwam er
oude openbare weg is op vroegere kaarten zelfs
door de hof van het vroegere gemeentehuis, later
merkelijk breder getekend dan de Doornbosstraat
politiekantoor, nu cultuurhuis. De oude voetweg,
zelf. Een verbinding tussen de Heystakkerweg en
Cluyseweg, die vertrekt op Hansbekedorp aan café
de Doornbosstraat, langs nr. 11, heet in de
Brouwershof, werd voorbij het scoutslokaal een
volksmond de Boterslag of Boterweg. Werd langs
paar tientallen meter opgenomen in het nieuwe
deze kerkweg ooit boter vervoerd, gesmokkeld? …
wegtracé van de sociale woonwijk, maar werd
Uit dezelfde volksmond komt het begrip de Lange
verderop in oostelijke richting naar de
Wegel langs Muyzes putten (waterpartijen achter
Voordestraat en Merendree onderbroken aan de
de boerderij van Cyriel Muys † 1959, Voordestraat
woonwijk. De Jans Mansstraat die zuidelijk en
18)
voor de kortste verbinding tussen
oostelijk langs de Cluysehoeve liep is verdwenen.
Hansbekedorp en Merendree. Hij maakte gebruik
De naam verwees naar de eigenaar van de Jans
van onderdelen van de reeds vernoemde
Mansbilk (‘bilk’ is gesloten perceel, zie ook beluik).
voetwegen.
Noordelijk in de Doornbosstraat, tussen de
Lindestraat en de zij-ingang van Selleskasteel,
In dit gebied zijn plannen voor een rondweg, een
vertrekt een buurtweg, achter de vroegere
rotonde en een tunnel onder de spoorweg,
boerderij Doornbosstraat 1, de Weg naar de
waardoor het stratenplan drastisch zal hertekend
Heystakkers. De Heystakkers waren percelen ten
worden, naast andere nadelen vanuit
noorden van de boerderij Goed ter Elst, nu
milieuperspectief en landschapsbeleving.
bereikbaar via een dreef vanuit de
VLAKAF!
25
september 2014
WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM?
Merendreestraat
De weg naar Merendree
vertrok
aan
het
kruispunt tegenover Huis
D’haenens. Vóór de
aanleg van de spoorweg
in
1838
liep
hij
rechtstreeks door naar
het kruispunt waar nu
Zandekapel staat (als
smalle
weg
‘Het
Merendreestraetje’) en
volgde het traject van de
huidige Donkerstraat tot
aan de Palestraat. De
toegang tot de hoeve
Goed ter Elst begon dus
nog een klein stukje ten
Goed ter Elst, reeds vermeld in 1486, centraal in de Voordewijk
zuiden van de spoorweg.
Heystakkers.
Bij de aanleg van de spoorweg werd de
Merendreestraat een langsweg ten noorden van de
Overbroekkouterslag
spoorweg. Of ze onmiddellijk in kasseien
Aan de overkant van de Merendreestraat loopt nu
uitgevoerd werd, is niet honderd procent zeker. De
de nieuwe Lambroekstraat. Voorheen was hier een
breedte van de gewestweg tussen Hansbeke en
fietsersweg langs de spoorweg die even verder
Merendree was alleszins groter dan tussen
schuin linksaf draait. In feite kwam deze smalle weg
Merendree en Drongen. Maar kronkelen deed ze
van over de spoorweg aan het begin van de Kleine
overal en geplande rechttrekkingen kwamen er
Heirenthoek achter het vroegere café De Paele
niet. De nieuwe weg gaf ruimte voor enkele mooie
langs Den Ondank (Kleine Heirenhoek 20) richting
huizen van einde negentiende, begin twintigste
Merendree. Dit wegje werd ingekort door de
eeuw. Recent werd er een aantal afgebroken door
aanleg van de spoorweg. Het was een prima
de onteigeningen voor het derde spoor en de
fietsersweg, wat zanderig in de volle zomer,
nieuw aan te leggen parallelweg. De huizen aan het
evenwijdig aan de drukke Merendreestraat. Langs
begin van de Merendreestraat behoorden tot de
de wegelkens naar Merendree rijden was een
wijk ‘Dorp’. De weinige huizen verderop hadden
begrip in Hansbeke. Nu is de weg in beton
‘Voorde’ als adres. Waar de Paletunnel nu ligt
uitgevoerd
en
kreeg
hij
de
naam
stond een ouder huis tegen de spoorweg aan. De
Overbroekkouterslag. Het merendeel van de
Merendreestraat kronkelde errond. Deze lokaliteit
huizen staat op het grondgebied van Merendree,
stond bekend als aan ’t Wit Wijvekes, naar de
slechts enkele zijn Hansbeeks te noemen: ten
haarkleur van de voorlaatste bewoonster.
westen van de Grote Heirenthoek. De naam
Overbroekkouterslag is dan ook van Merendreese
Hiertegenover loopt een buurtweg, deels in beton,
oorsprong: het is een slag, wegel, door de kouter
naar de Voordestraat. Volgens de buurtatlas is dit
over het broek. ‘Broek’ is afgeleid van het
de Blommestraat, wellicht naar een bewoner in de
Germaanse broka ‘moeras’. Broek-toponiemen
directe omgeving. Rond 1700 werd gesproken over
liggen gewoonlijk in vochtige, drassige, alluviale
het Eystestraetjen , want het ligt ten zuiden van de
VLAKAF!
26
september 2014
WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM?
Rijksweg Hansbeke-Drongen ter hoogte van Merendreestraat29
gronden bij grachten, beken en rivieren. Vanuit
Merendree bekeken is dit duidelijk het geval: over
de vallei van de Oude Kale en de Kozijnbeek die
erin uitmondt.
Pontweg.
De Hovestraat sloot haaks aan op de
Doornbosstraat, maar liep ooit verder door, als
voetweg wellicht, in zuidoostelijke richting naar
Cluyseweg en Eystestraetjen. Dwars over de akkers
en weiden in het kerngebied van de wijk Voorde.
Door de bouw van het kasteel van De Seille
(Selleskasteel) en de aanleg van het park- en
bosschagegebied veranderde het wegenpatroon.
Deze evolutie gaat de laatste decennia alsmaar
door, met gevaar voor privatisering van openbare
wegen.
Het tweede deel van de huidige Voordestraat op de
grens van Hansbeke met Merendree, van aan de
linde naar de Merendreestraat staat bij Joost De
Deken geboekstaafd als Straete langs Merentre. In
de Atlas van de Buurtwegen wordt dit deel
Lokestraat genoemd zoals het deel verder naar het
noorden vanaf de linde. Letterlijk staat er dat de
Lokestraat (of Lockstraetjen) loopt vanaf ‘le canal
près du lieu Schipdonck’ − gehucht/boerderij aan
de overzijde van de Brugse Vaart dat zijn naam gaf
aan het Schipdonkkanaal – tot ‘chemin
Merendreestraat’. De Lokestraat was dus een lange
weg ongeveer op de oostgrens van Hansbeke. Op
de Voordereceptie van 20 jaar Vlakaf beweerden
Voordestraat
Eindelijk komen we aan bij het sleutelwoord dat de
naam aan deze wijk gaf: Voorde. De oudste voorde
of doorwaadbare plaats van Hansbeke lag op de
wijk Hamme en was de oversteekplaats in de
Dorma/Leye/Hoogkale op de weg naar Zomergem.
Een tweede voorde kwam aan de Grote Beek even
voorbij het eerste kasteel en het wethuis. De
aanpalende boerderij werd Goed ter Voorde
geheten (Vaartstraat 5). In 1772-76 lag er op die
plek reeds een brugje, Sluijs brugghe genoemd.
Naast de Pontweg van Hansbekedorp richting
Brugse Vaart liep aan de oostkant een voetweg van
450 m lengte, de voetweg naar Sluysbrugghe, tot
aan de beek. Haaks op de Pontweg, nu Vaartstraat,
liep in oostelijke richting de Voordestraat, op de
zuidelijke rand van de percelen die afwaterden
naar de Grote Beek. Het vertrekpunt was ten
noorden (!) van het Wethuys, nu restaurant OudGemeentehuis. De Voordestraat liep dus in één
rechte lijn van oost naar west, van aan het
VLAKAF!
kruispunt
met
de
lindeboom naar de
Vaartstraat. De S-bocht
aan
de
omwalde
boerderij Voordestraat 4
vormde dus niet de
hoofdweg. Parallel aan
het niet meer bestaande
stuk van de Voordestraat,
liep een paar tientallen
meter zuidelijker de
Hovestraat, die begon
aan Herberg Hove, het
wethuis,
later
gemeentehuis en nu
restaurant. De naam
Hove was afgeleid van
het kasteelgoed, of hof,
aan de overzijde van de
27
september 2014
WAT BETEKENT MIJN STRAATNAAM?
bewoners dat dit deel van
de Voordestraat ooit
Overbroekkouterstraat of
zelfs Donkerstraat heette
(?!)
Onmiddellijk ten zuiden
van de hoeve Voordestraat
18 liep een voetweg naar
de Cluyseweg, genaamd
het
Buyssewegelken,
wellicht naar een vroegere
bewoner of omdat het
ergens over een buize liep
waar een beek of gracht
doorliep.
Op
school
leerden we dat de huizen
Landschap met Voordestraat 10 en zonder bosschage, uit diavoorstelling
aan de oostkant van de
Hansbeke in beeld
Voordestraat bij Merendree
hoorden, ook al sloten de
meeste bewoners aan bij de parochie Hansbeke
om naar de kerk en naar school te komen. De
westkant hoorde bij de gemeente Hansbeke. Toch
vinden we op de Ferrariskaarten (1777) een
bijzonderheid. Alle gemeenten hebben een
‘parochienummer’. Hansbeke heeft 12, Merendree
Lezer René Langeraert deelde ons mee na het lezen
93, Landegem 96, Nevele 14, Lotenhulle 13, Bellem
van de straatnamen van Ro dat hij met zijn moeder
6 en Zomergem 92. Opmerkelijk is dat bij de hoeve
Eleken De Clercq te voet ging nieuwjaren bij zijn
Voordestraat 18 het getal 93 staat! In alle geval,
peter René Bollaert, met zijn likeuren- en
door de fusie van gemeenten is de Voordestraat
rookwarenwinkel in de Nevelse Kortemunt. Zij
voor eens en altijd grondgebied Nevele. De
trokken door de Congo langs het Kozijnstraatje,
Hansbeekse naam Voorstraat, voorloper van de
over de Kozijnbeek op de grens van Hansbeke met
Voordestraat, werd dan ook maar in de
Nevele.
prullenmand gegooid.
Dit artikel plaatsten we op onze website met
uitgebreide bronvermelding.
Wie correcties of aanvullingen bij de inhoud heeft,
mag steeds het redactieadres contacteren.
"Oaltijd gepeist dat
de Vuerdestroide ezue
hieet omda Lowie doir
weunt!"
VLAKAF!
28
september 2014
VOORUITBLIK
OPEN MONUMENTENDAG
zondag 14 september: Hansbeke en Merendree.
Dit jaar draait alles rond het thema "ERFGOED". In
Nevele zijn er verscheidene erfgoedverenigingen
waarvan er een is die zich speciaal bezig houdt met
onroerend erfgoed: WENDE. Tweejaarlijks reiken
ze de Wendeprijs uit. Deze prijs wordt toegekend
voor de best geslaagde renovaties of restauraties
van de voorbije twee jaar. Zo werden in 2013 de
gebouwen Begijnhoflaan 4 in Hansbeke en
Alsemweg 13 in Merendree laureaat van de
Wendeprijs. Deze twee bekroonde gebouwen
stellen we open voor het publiek. Het
"Omgekeerde Huis" en de "Schuur Leenesonne"
zijn echte parels.
Café De Reisduif is een geval apart en is het ook
altijd geweest. Ons derde monument wordt
momenteel gerestaureerd, dus het ideale moment
om dit volkse monument nog eens open te stellen
voor het grote publiek. Onze gidsen zijn ter plaatse
voor een woordje uitleg en er is een kleine
fototentoonstelling. In “De Reisduif” is ook een
fotomontage op muziek van... Café De Reisduif.
Omdat er niet overal parkeerplaatsen voorhanden
zijn, verbindt een bewegwijzerde fietstocht de drie
monumenten die je kan terugvinden in de
brochure die gratis ter beschikking wordt gesteld.
Onderweg is er nog de mogelijkheid om de aloude
bolsport aan te leren.
Voor meer informatie kan u contact opnemen met
Hugo Schaeck, tel. 09 371 70 12 of
[email protected]
Namens de werkgroep OMD-Nevele,
Hugo Schaeck, promotor
Femma Hansbeke organiseert voor leden en nietleden:
Dinsdag 16 september: stoofpotjes en
ovenschotels
Woensdag 24 september: powertex
Donderdagen 9 en 23 oktober en 6 november :
mutsen breien
Woensdagen 15 oktober en 19 november:
bloemschikken
Woensdag 12 november: gourmetburgers
Meer inlichtingen: stuur
[email protected]
Greet Conix 0488 75 16 26
11.11.11
Thema
voor
2014
is
verder
de
voedselproblematiek. 1/3 van het voedsel wordt
wereldwijd verspild. En dat terwijl 1 op 8 mensen
in de wereld honger lijdt. Er is genoeg voedsel en
toch is er honger!
De straatactie in Hansbeke wordt dit jaar
georganiseerd in het weekend van 11 november
vanaf zaterdag 8 november.
Activiteiten
- Bewegwijzerde fietsroute (20 km): vertrek
mogelijk aan elk opengesteld monument, met
gratis brochure waarin de routebeschrijving steekt.
- Bollen met dikke bol: in de “bolserre” bij Hugo
Verhaege, Hammeken 24, Merendree, kan men
deze aloude populaire volkssport aanleren.
Zoals vorig jaar is er terug een interessante
ochtendwandeling ter vervanging van het gezonde
ontbijt, omdat zaal NOVY nog niet klaar is. Deze
vindt plaats op zondagvoormiddag 23 november in
Merendree.
Opengestelde monumenten
1. Café De Reisduif, Warandestraat 2.
2. "Het Omgekeerde Huis", Begijnhoflaan 4
3. “De schuur Leenesonne”, Alsemweg 13,
Merendree.
VLAKAF!
een mail naar
of telefoneer naar
Meer informatie in volgende Vlakaf.
29
september 2014
"T
VOORUITBLIK
WERELDFEEST LOWAZONE
KINDEREN IN DE MIST
Het Wereldfeest van de LoWaZoNe vindt dit jaar
plaats in Zomergem (2013 Waarschoot).
Voor wie de aankondiging in onze vorige Vlakaf
heeft gemist of nog geen gelegenheid heeft gehad
om plaatsen te reserveren, nog een herinnering op
de valreep ...
Op 10 en 11 oktober word je verwacht op en rond
de Markt van Zomergem, voor het jaarlijkse
Wereldfeest.
Auteur: Fons Vinck
Regie: Ingrid Roets
Op zaterdag 10 oktober kan je in het gemeentehuis
gaan kijken naar Fish & Run II, een boeiende
documentaire over vissers bij ons en in het Zuiden,
met aansluitend debat en muzikale omlijsting.
Spelen mee: Linde De Baets, Jochen De Brabander,
Joren De Brabander, Jacob De Neve, Jens De Wulf,
Ciska Dhaenens, Jelinka Dhondt, Elmaze Jakupi,
Emiel Lips, Kobe Persyn, Pauline Sucaet, Hanne
Verwaetermeulen, Emiel Willems, Marie-Hélène
Wittoek
Op zondag 11 oktober komt de zon naar Zomergem
met een spetterend programma voor jong en oud.
Op en rond de markt in Zomergem vind je alle
vertrouwde ingrediënten van een zuiders festival:
exotische hapjes, fair trade lekkernijen,
verrassende workshops. Wat denk je van een
(h)eerlijke koffieproeverij mét professionele barista
of hennaschilderen? Het hele centrum van
Zomergem zal overgoten zijn met een zuiders
sausje. Neem eens een kijkje in de Kerk, de Oepites
en natuurlijk de Wereldwinkel, die op deze dag
haar 20ste verjaardag viert!
Speeldata: op vrijdag 12, zaterdag 13, vrijdag 19 en
zaterdag 20 september telkens om 20.00 uur, en op
zondag 15 september om 15.00 uur
Gemeentezaal, Hansbekedorp 35
Reservaties: www.nietversagen.be of
gsm 0474 61 27 10
HET BELANG VAN NEVELE
In de grote tent:
o 14u: Vuile Mong en de Illustratie
o 19u30 : Band of Brothers: 4 Meetjeslandse broers
spelen dansbare covers
o Doorlopend Café Global
Masters stedenbouw en ruimtelijke planning SintLucas- Gent /Brussel.
Een groep jonge planologen bekijkt de toekomst
van Ruimtelijk Nevele.
Hun studie brengt ons een frisse boodschap.
“Met een andere visie op het gebruik en de
inrichting van de ruimte kan Nevele de toekomst
gerust tegemoet gaan.
Daarbij is erfgoed niet een hinderpaal of spelbreker
die elk nieuw initiatief in de weg staat, maar een
medespeler. Erfgoed inspireert en is een deel van
het resultaat.”
De vraag naar deze studie en het tentoonstellen
ervan is een initiatief van de Gemeentelijke
Erfgoedraad.
Info en contact
Sophie Vanonckelen
Noord-Zuidambtenaar
Tel: 09 321 92 47
[email protected]
Nevele werkt samen met de drie andere
gemeenten van de LoWaZoNe (Waarschoot,
Zomergem
en
Lovendegem)
rond
ontwikkelingssamenwerking, eerlijke handel en
wereldburgerschap. We hebben een actieve
stedenband met de gemeenten Keur Moussa, Pout
en Diender in Senegal. Meer info op
www.noordzuidwerkinglowazone.be
of
op
Facebook (zuidenontmoetnoorden.lowazone)
VLAKAF!
De tentoonstelling in Hansbeke: kermisweekend
11-13 oktober in de Sint-Petrus- en Pauluskerk.
30
september 2014
SPORHA
Atletiek
Arthur Bruyneel behaalde zilver op het provinciale
kampioenschap in Gent op de 400m horden
En
op
Belgisch
kampioenschap
alle
leeftijdscategorieën 400m horden werd hij
twaalfde.
Met zijn club (Meetjesland) staan ze zevende in de
hoogste afdeling van de nationale interclub..
In augustus werd atletiek even op de achtergrond
gedrongen door een tweede zit, maar in
september komt hetBelgisch kampioenschap voor
de beloften er aan.
Basketbal
De eerste ploeg is alvast goed begonnen
aan het eerste seizoen in een hogere
reeks! Ze wonnen van Sint Niklase
Condors B met 52-70.
En nu de goede lijn doortrekken.
Ook de benjamins wonnen hun eerste
wedstrijd, de U14 verloor nipt.
Boogschieten
Hansbekenaar Eric Bockaert is Keizer van
het verbond "Gent Zuid-West" 2014 op
de staande wip.geworden.
Eric, die lid is vanvan Merendree SintSebastiaan, haalde op zijn drie schoten
maar liefst twee keer de hoofdvogel neer.
Daar zijn maar twee woorden voor:
"buiten categorie"!
Wielrennen
Bram Van Renterghem behaalde sinds 1
juli vier top tien plaatsen, waaronder een
tweede plaats in Schuiferskapelle.
VLAKAF!
31
september 2014
TANTE LEENS KOOKPUNT
RILLETTE VAN SARDINES
Deze zomer op een zonovergoten Frans terras heb
ik iets herontdekt. Het was lang geleden dat ik dat
geproefd had, dus wil ik het met jullie delen. Nu
maar hopen dat we nog een nazomer krijgen en
we kunnen genieten van een fris glas wijn met…
rillette van sardines.
Ingred
iënten
60 g za
c
1 sjal hte boter
ot en
een k
fijngeh
lein te
akt
entje
1 el ro
look
om
2 eierd
o
2 el cit oiers
roen
2 blikj
es sard
in
1 el
groen es ontgraat
e
en
biesloo
k, dille kruiden (p ontveld
, …)
e t e rs e
1 el Pe
lie,
rn
1 el ol od
ie
Grof g van de sard
i
emale
n pepe nes
Zout (
r
liefst g
rof zee
zout)
Bereidingswijze
Smelt 1 koffielepel boter in een pan en fruit er de
sjalot en look in.
Doe de rest van de boter in een kom en klop er de
room, eierdooiers en het citroensap door.
Verdeel de sardines in stukjes en meng ze bij het
botermengsel. Voeg kruiden, Pernod en wat olie
bij. Laat de rillette minstens 1 uur opstijven in de
koelkast.
Serveer als hapje of voorgerecht met geroosterd
brood of een aardappel in de pel en salade.
Smakelijk!
VLAKAF!
32
september 2014
PERSONALIA
Getrouwd
50 jaar getrouwd
Martine Verboven en Rob
Driessen, Karmenhoekstraat 29,
op 14 augustus
Laurent Bockaert en Rosa Raes,
Zandestraat 26, op 16 juli
60 jaar getrouwd
Irenee Goethals en Laurène Goorman, op 17
augustus
Nieuwe inwoners
Roy Henze en Kim Uytten
Boogaart, Donkerstraat 20
Anthony De Muynck en
Peggy Notterdaeme van
Vijfwindgatenstraat 17 Gent
naar Merendreeestraat 14, sinds 21 juni
Sander Dombrecht en Anouk Andries van
Hoefijzer 38 bus 3A Aalter naar Zandestraat 24,
sinds 28 juni
Veerle Slock, en zonen Wannes en Sander T'Joen
van Veldestraat 37a Merendree naar Molenstraat
35, sinds 11 juli
Christophe Van Ooteghem en Ann Deklerck van
Biebuyckstraat 5 Nevele naar Zandestraat 77, sinds
1 augustus
Gestorven
Henriette De Maegd, weduwe
van Albert Leon Van Wassenhove,
echtgenote van Marcel Union,
WZC Veilige Have Aalter, ° Brugge
7 februari 1925, † Deinze 14 augustus
Romain Tielens, Reibroekstraat 10, ° Genk 22
oktober 1941, † Gent 20 augustus
Daniël de Meyer, echtgenoot van Antoinette Van
Vooren, Zandestraat 60, ° Merendree 27 juli 1945,
† Deinze 24 augustus
Geboren
1 augustus
Artikels of andere bijdragen
(lezersbrieven bijvoorbeeld)
moeten binnen bij de redactie
([email protected]) voor 20
oktober.
Marloes Theunissen, dochter van
Koenraad en Anselma Mazure,
Zandestraat 15, op 27 april
Noor Sucaet, dochter van Koen en
Yarah Overmeire, Moelenstraat 24 op
Verhuisd
Vlakaf is natuurlijk gedrukt op
gerecycleerd en chloorvrij gebleekt
papier. Dit gebeurt in de werkplaats
voor aangepaste arbeid
VZW Nevelland.
Simone Van Parys van Hansbekedorp 60
naar Doornbosstraat 23
VLAKAF!
33
september 2014
VLAKAF (ONT)DOOPT DE SCHEPENEN
De afgelopen twee jaar hebben we de nieuwe
Nevelse beleidsploeg aan onze lezers voorgesteld.
Voor de laatste twee nummers van 2014 kijken we
nog even terug in het verleden, naar ex-schepenen
die ondertussen uit de gemeenteraad verdwenen
zijn.
JEF D’HONDT
verder van Hansbeke dan zijn melkronde hem
bracht.
Toen Jef 16 was, is zijn moeder (Anna Mestdag)
gestorven en brak er een moeilijke tijd aan voor
hem.
Zijn
voorziene
studie
licentiaat
aardrijkskunde werd noodgedwongen vervangen
door de kortere studie van regentaat
(wetenschappen, aardrijkskunde, economie).
De eerste in de Hansbeekse rij is Jozef D’Hondt (zeg
maar Jef).
Jef heeft er 30 jaar op zitten als gemeenteraadslid.
Hij trad hiermee in de voetsporen van zijn vader,
Georges. Deze laatste was raadslid in Hansbeke van
1958 tot aan de fusie van 1976, op de ‘lijst van de
Graaf’.
Gelukkig was er toen tante Lieske D’Hondt die zes
jaar lang gratis elke dag voor hem en zijn vader
kookte.
Tijdens zijn jeugd hield hij er enkele hobby’s op na
die zijn verdere leven zouden bepalen: hij
voetbalde even bij de Waterhoens maar was vooral
een fervent basketter (van ’65 tot ’72). Tijdens het
basketten liep hij een ernstige voetkwetsuur op, en
door de slechte verzorging hiervan ontsnapte hij
later aan zijn legerdienst.
Een andere hobby, de Chiro, bracht hem dan weer
in contact met Solange Herbrant. Na het kamp in
Berendrecht van ’70 werden zij een koppel en vier
jaar later trouwden ze.
Jef is geboren en getogen Hansbekenaar. Hij is
daarbij zeer honkvast en gaat zelfs niet graag op
reis. Ook dat trekje heeft hij geërfd van zijn vader.
Die was destijds melkvoerder, maar kwam nooit
"Zoese ne ring
ghat en van tsjef?"
In 1976 werd hun eerste dochter Sofie geboren, in
1978 volgde Stefanie. De gezinsuitbreiding was de
belangrijkste oorzaak dat Jef niet meteen reeds in
1976 zijn vader verving in de politiek. Hij werd wel
al bestuurslid van de lokale PVV-afdeling (de
liberalen dus).
In ’82 stond hij voor het eerst op de lijst (PVV), een
lijst die door de graaf getrokken werd. Tot veler
verassing (niet in het minst van zichzelf) was hij
meteen vanop de zevende plaats verkozen. Hij was
er zes jaar ‘gewoon’ gemeenteraadslid, hoewel zijn
partij in de coalitie zat (met één schepen - Georges
Mannekens - en de graaf als voorzitter van het
VLAKAF!
34
september 2014
VLAKAF (ONT)DOOPT DE SCHEPENEN
OCMW).
In ’88 schopte hij het al tot lijsttrekker van de PVV.
Ze hadden twee verkozenen, maar geen schepen.
In de aanloop van de verkiezing van ’94 was hij mee
de architect van een verruimingslijst: Nieuw
Nevele. De lijst behaalde zes zetels, maar kon niet
deelnemen aan de macht. Met meer dan 850
voorkeurstemmen was dit wel de meest
succesvolle verkiezing voor Jef.
Maar hij voelde zich niet thuis in NN. De groep was
niet homogeen, het was voor velen eerder het
ongenoegen met de partij waar ze vandaan
kwamen dat hen samenhield. En op die basis kan je
natuurlijk geen hechte groep vormen. Daarom trok
hij voor de verkiezing van 2000 terug de eigen VLD
lijst (Jef was al die tijd wel trouw PVV-VLD lid
gebleven).
Het werd wellicht de meest succesvolle verkiezing
voor de VLD. Niet dat de uitslag zo spectaculair
was, ze hadden twee verkozenen, maar door het
tactisch doorzicht van Jef slaagden ze er in om
beide raadsleden tot schepen te laten verkiezen.
Dat onderling gekissebek bij de overwinnaar NN
zorgde voor een te grote inhaligheid, waardoor zij
uit de boot vielen, hielp natuurlijk ook. Die
legislatuur werd voor Jef de enige waar hij een
uitvoerend mandaat bekleedde.
Vanaf 2006 komt ook dochter Sofie om de hoek
kijken. Eerst duwt ze nog de lijst, bij de laatste
verkiezingen werden de rollen omgewisseld en
trok Sofie, terwijl Jef duwde. Voor Jef werd het
meteen het (voorlopige?) einde van zijn carrière als
gemeenteraadslid. En dat vond hij goed. Het was
tijd voor VVV: vervrouwing, verjonging en
vernieuwing.
Niettegenstaande hij zijn vader ‘opvolgde’ in de
politiek, heeft hij niet zijn politieke ideeën
overgenomen. Zijn vader was veeleer een CVP’er.
Maar van jongs af vond Jef vrijheid en
zelfbeschikking heel belangrijk. Zijn liberale
gedachten werden nog versterkt tijdens zijn studie
economie (Keynes was toen zeer populair).
Daarenboven was hij zeer opgetogen over het
gebrek aan partijdiscipline dat hij terugvond bij de
PVV. Alhoewel het soms ook wel nadelen heeft om
elke onenigheid in de partij openlijk uit te vechten.
Het doet hem wel eens denken aan de trappen van
vergelijking van vijand: vijand – aartsvijand –
partijgenoot!
De laatste jaren moet hij wel lijdzaam toezien hoe
de partij de verkeerde weg opgaat. Ze heeft zich de
laatste jaren nationaal al te vaak verbonden aan de
PS, waardoor er helemaal geen liberaal beleid
meer gevoerd werd.
Maar dat neemt niet weg dat hij, als goede
partijsoldaat, de (ondertussen) Open-VLD mee
recht houdt in Nevele.
Gedurende vijf jaar is hij ook provincieraadslid
geweest (van ’88 tot ’93). Maar toen de grootte
van de kieskring veranderde en het voor hem quasi
onmogelijk werd om nog verkozen te worden, gaf
hij dit op. Het is trouwens allemaal veel te ver van
Hansbeke… Wel is hij nog steeds lid van het
regiobestuur, zij het bewust zonder hierin een
mandaat op te nemen.
Als we Jef vragen wat hij als zijn politiek testament
beschouwt, haalt hij twee aspecten aan.
Wat hij als politicus aan de bevolking nagelaten
heeft, is in de eerste plaats dat onder zijn leiding de
Hansbeekse pastorie gered is. Ze stond op
vervallen, er was geen gemeentegeld beschikbaar
om ze te redden en toch heeft hij een oplossing
gevonden. De pastorie is weliswaar verkocht aan
een particulier, maar ze is helemaal in haar volle
glorie hersteld (zonder dat het de belastingbetaler
een euro gekost heeft). Daarenboven heeft ze,
doordat ze verhuurd wordt aan de politie, toch
Al die tijd combineerde Jef zijn politieke loopbaan
met lesgeven. Hij was één van die gelukkigen die
van bij zijn afstuderen aan de slag kon. Hij gaf zijn
hele loopbaan les in het stedelijk onderwijs in
Gent. Een zeer stabiele loopbaan dus en dat ligt Jef
wel. Hij houdt helemaal niet van veel verandering.
Zo erg zelfs dat hij niet mee is met het
computertijdperk (hoewel hij er eigenlijk wel het
nut van inziet).
VLAKAF!
35
september 2014
VLAKAF (ONT)DOOPT DE
SCHEPENEN
opnieuw een publieke functie gekregen, wat een
mooi ‘toeval’ is.
Hij vindt het wel spijtig dat zijn opvolgers de
belofte aan hun laars gelapt hebben om de
500.000 euro (verkoopprijs van de pastorie),
voornamelijk in Hansbeke te investeren. Het is
gewoon triestig hoe ons ‘cultuurhuis’, (het oude
gemeentehuis tegenover de apotheek) dat met dat
geld ging opgeknapt worden, staat te
verkommeren. Het zal niet lang meer duren tot het
er even slecht mee gesteld is als met de pastorie
destijds.
Wat een tegenstelling met 1998, toen Nevele één
van de eerste gemeenten in Vlaanderen was met
een Gemeentelijk Structuurplan (en nadien ook
met GRUPsen).
Ten slotte blikken we even in de toekomst, naar de
volgende gemeenteraadsverkiezingen. Jef is van
plan om nog eens op te komen. Niet alleen omdat
hij er zin in heeft (eens politieker, altijd politieker),
maar ook een deel uit noodzaak. Een lijst vol
krijgen met gemotiveerde kandidaten is namelijk
niet zo eenvoudig! Of hij zal zetelen, hangt af van
de uitslag natuurlijk, maar vooral van de ambities
van dochter Sofie. Als zij actief blijft in de politiek,
laat Jef het graag aan haar over. Of hoe politiek
toch blijkbaar in de genen zit: van Georges naar Jef
naar Sofie naar ?
Daarnaast is het gebruik van betonklinkers waarin
gras kan groeien onder zijn leiding ingevoerd in
Nevele. Het was trouwens voor de wegverbreding
van de Kippendonkstraat waar dit procedé voor het
eerst in Nevele toegepast werd.
Hij heeft verder geijverd voor de heraanleg van de
Kattenwegel en de verkoop van de pastorie van
Poesele in gang gestoken.
ZJALOEZIGE ZJERAAR
Maar de politiek heeft hem ook iets teruggegeven.
Het heeft hem persoonlijk, als mens veranderd. Hij
heeft er een ruimere horizon door gekregen, heeft
mensen leren kennen en daardoor is zijn
mensenkennis ook verbeterd.
Iedereen die van Hansbeke of verre omstreken is,
kent Lucien Cleppe. Iedereen die al meegewerkt
heeft met één of andere vereniging, kent Odette
Martens.
Vlakaf vond het hoog tijd om dit koppel te eren
voor hun inzet voor ons dorp en voor de uitstraling
die ze geven aan Hansbeke.
Odette is al sinds mensenheugnis een drijvende
kracht achter de schermen bij toneelvereniging,
voetbalvereniging, bloedgevers, ...
Lucien is vaker voor de schermen te vinden, ook al
bij de toneelvereniging (als acteur en voorzitter) en
de voetbalploeg (als voorzitter).
Maar dat weten de lezers van Vlakaf natuurlijk al
lang.
Op kermiszondag krijgen jullie samen met ons de
kans hen te eren als Zjaloezige Zjeraar 2014.
We verwachten jullie om 10.30 uur in de
gemeentezaal. Zoals steeds zorgt Vlakaf voor een
drankje en de ambiance.
Hoewel er in al die jaren steeds meerdere
verkozenen uit Hansbeke waren, hebben die nooit
samengewerkt om de belangen van ons dorp te
verdedigen. Daarvoor waren de partijgrenzen te
hoog. Een dergelijke onderstroom zou trouwens
onmiddellijk gefnuikt zijn door de CVP, waar de
kopstukken wel aan één zeel trokken om
Landegem zo veel mogelijk voor te trekken.
Hoewel hij dus niet meer in de gemeenteraad zit,
heeft Jef wel een uitgesproken mening over de
huidige coalitie. En die is niet positief te noemen.
Want er gebeurt gewoon niets volgens Jef. En hij
geeft als voorbeeld het Gemeentelijk Ruimtelijk
Structuurplan. Dit zou dringend moeten
opgemaakt worden ter vervanging van dat van
1998. Maar er beweegt al jaren niets in dit dossier.
VLAKAF!
Tot dan!
36
september 2014
ANSBEEKSE GEDACHTEN
DIRK KERKHOVE
Opeengepakte vluchtende
menschen in een buutse
Gemaskerde muurdeneirs mee
een woaiende zwarte vlagge
Kinders en moeders in
ongersnuud
Alles kwijt en mee angste in
d’ugen
Vallende vliegmaschienen
Vuile ziekten in Afrika
En veel , veel verdriet
‘t Woas were nen oardige zomer
Wa doen menschen mekoar toch
an
Gaza, Syrië, Somalië, Kurdistan,
Oekrajiene
Tevele om op te noemen
Kurtzichtigheid en fanatisme
wakkeren den hoat an
En da sloat diepe wonden
‘t Woas were nen oardige zomer
oe worren we uuk were schui
gemoakt
den elektriek es op
’t geld es op
En wulder goan moeten
bespoaren
Beslissen die meneers en
madams
Mee ulder schune kostuums
en grute blinkende oto’s
VLAKAF!
binst dazze zelve ’t geld deur de
veinsters smijten
‘t Woas were nen oardige zomer
Binst da de wereld bijkans
In brande schoot
Wierden de blommenweiden
gemaaid
Deden der elke nacht
meer en meer dieselende
marsjansdiezen
ons durp doaveren
Moar woast in Ansbeke
Al bij al goe te doen
Dansend op een slappe kuurde
tussen zonne en regen
Loat et ons doar bij houwen
Nuij en tons ne keer peizen
op al die sukkeleirs op ons
planete
die zelfs nie weten
of dazze eten en een dak goan
vinden
of zelfs den avond goan hoalen
Loat ons misschiens
al beginnen
oas de winter en de koue komt
ier in ons durp
uit te kijken en goe te zurgen
veur malkoar.
37
september 2014
DE TACHTIGERS
LEONEL BAUWENS
Mensen van tachtig en meer hebben heel wat te vertellen over het leven. Ze beleefden hun jeugd tussen de twee
wereldoorlogen en werden volwassen toen de wereld in brand stond. Ze hebben hard moeten werken om er te komen
en iets meer luxe te verwerven dan hun ouders. Vandaag leven ze in een wereld waar de veilige bescherming van de
eigen cultuur lijkt weg te smelten, onomkeerbaar. Ze vertellen over een tijd zonder televisie, computer, gsm en internet.
Een tijd die voor de jeugd vandaag precies nooit bestaan heeft. Van hun verhaal willen we een blijvende getuigenis
maken.
Nu Vlakaf, tweede reeks, twintig jaar bestaat, bezoeken we inwoners van elke wijk die er al lang wonen. Hoe hebben
zij hun wijk weten veranderen…
Voor de wijk Voorde kunnen we geen betere
gesprekspartner hebben dan Leonel Bauwens,
geboren en getogen in de Voordestraat en op
rijpere leeftijd afgezakt naar de Doornbosstraat,
dichter bij het dorp. Om een kwinkslag, een lol of
een raadsel, zit Leonel niet verlegen. Dit wordt het
langste interview ooit en de onopgeloste raadsels
liggen nog steeds op de redactietafel.
gemeenteraadsverkiezingen van 1921. Mijn vader
Alberic Bauwens en moeder Clara De Doncker
kregen vier kinderen. Etienne werd landbouwer in
de Landegemse Westhoek. Lucrèce huwde met
een onderwijzer die stierf op 57 jaar. Samen
hebben ze veel meer van de wereld gezien dan wij!
Ik was de derde en mijn jongste zus Agnes, die haar
man ook jong verloor, baat nog steeds een
kruidenierswinkel
uit
in
de
Gentse
Maaltebrugggestraat, met haar inwonende zoon.
Ik ben thuis geboren op 5 maart 1934 om vijf uur ’s
morgens, ik weet het, want ik was erbij … (lacht
fijntjes).
In de schaduw van Selleskasteel
Ik ben geboren op de boerderij ten westen van het
kasteel in de Voordestraat. De familie Bauwens
woonde heel lang op die boerderij. Mijn
grootvader Henri Bauwens was politiek actief in
Hansbeke en trouwde pas op zijn 48ste. Hij haalde
het meest stemmen van iedereen bij de
VLAKAF!
Met de bewoners van het Selleskasteel hebben we
altijd een goed contact gehad. De vroegere
gemeentesecretaris Marcel van Overbeke woonde
er. Het gebeurde wel eens
dat een andere buur en ik
hem ’s nachts moesten
ondersteunen op weg naar
huis, maar ’s morgens zat hij
na een nacht slapen buiten
tegen een hooihopper stipt
op zijn bureau. Het kasteel
werd daarna bewoond door
graaf Boudewijn de BousiesBorluut, vóór hij naar het
groot kasteel in de
Warandestraat verhuisde.
De volgende eigenaar was
Robert Geldof. Hij verkocht
het kasteel aan de grote
baas van de Palm Brouwerij,
Jan Toye. Momenteel
worden er stallen voor de
schapen, de Brabantse
trekpaarden en voor het
38
september 2014
DE TACHTIGERS
jongensschool op de
hoek
van
de
Melkerijstraat
bij
meesters Frans Snellings
en Albert De Craene.
Meester De Craene deed
er alles aan om een
leerling in mijn klas bijles
te geven, dat heb ik
steeds bewonderd. Bij
meester Robert Vander
Vennet heb ik maar één
jaar gezeten, want mijn
ouders wouden mij
inschrijven
in
de
landbouwschool. Er was
keuze voor het internaat
in Jemappes of SintNiklaas, maar het eerste
jaar lukte het niet omdat
het volzet was. Het
volgend schooljaar ging het tussen Komen of SintNiklaas. Gelukkig werd het de school van de
Broeders Hiëronymieten in Sint-Niklaas, want mijn
Frans was nu ook niet zo goed! Ik zou daar nogal
zitten blinken hebben met al die moeilijke
landbouwtermen (lacht). Op internaat naar de
Nieuwstraat in Sint-Niklaas was wel geen plezier
voor een buitenjongen, eerder een beproeving. De
eerste keer kon ik pas naar huis met Allerheiligen
en daarna tegen Kerstmis. De lente missen in het
voorjaar vond ik het ergste: thuis
vertrekken met kale bomen en met Pasen
terugkeren op het hof vol groen. In de
landbouwschool kregen we veel
wiskunde,
landbouwtechnieken,
scheikunde, godsdienst, berekening van
de voederrantsoenen… We hadden
praktijk op de boerderij van de broeders.
Veel boerenzonen van Oost-Vlaamse
dorpen volgden daar les (Leonel somt hun
namen en woonplaatsen vlot op). Ik
volgde twee jaar landbouwschool van 13
tot 15 jaar en werkte daarna op het
bedrijf thuis.
werkmateriaal gebouwd. De schuur van onze
vroegere boerderij wordt trouwens ook helemaal
verbouwd tot paardenstallen door de mensen die
paarden hielden op de hoek van de Warandestraat
en de Vaartstraat. Er verandert daar dus een en
ander in het parkgebied van de wijk Voorde.
School en landbouw
De bewaarschool bracht ik door bij zuster Idonie en
zuster Everilda aan het klooster. Daarna volgde de
VLAKAF!
39
september 2014
DE TACHTIGERS
Legerdienst als tussenstop
nog twee reisdagen bovenop.
De volgende generaties Bauwens
In 1953 begon ik aan mijn legerdienst van 18
maand. Op een bepaald ogenblik werd dat 21
maand, maar uiteindelijk mocht ik afzwaaien na
anderhalf jaar. Mijn opleiding kreeg ik in Leuven en
na een paar maanden werd ik ingekwartierd in
Elsenborn aan de Duitse grens op de Hoge Venen.
Barrekoud in de winter! Ik was er chauffeur om
soldaten naar het Militair Hospitaal in Luik te
voeren. Daarna vervoegde ik de artillerie in het
Duitse kamp Werrel. Als boerenjongens kwamen
we via het leger in contact met de wereld. We
werden er wel gedresseerd, zelfs de geweldigste
paarden werden getemd. Sommigen leerden er
drinken, anderen roken. Aan drie frank het pakje
heb ik het geleerd. Aan de douanepost moesten
we alles aangeven, anders was het
smokkelen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik
meermaals de grens overgestoken ben met
een pakje tabak in mijn linkerkous en
tweede in mijn rechter-. Toen ik mijn
scheergerief meenam met een pas
gekochte spiegel, die ik wat beduimeld
had, mocht ik alles achterlaten en alles
officieel aanvragen.
Toen ik al een heel eind in de twintig was, liep ik op
het boerenbal van Schuiferskapelle bij Tielt een
zekere Edith Van Colen uit Doomkerke tegen het
lijf. Ze had mij het jaar tevoren al in ander
gezelschap opgemerkt en geïnformeerd via de
familie Verstraete uit de Doornbosstraat “wie
diene Bauwens uit Hansbeke was”. Op 24 mei 1962
zijn we getrouwd. Edith is zeven jaar en drie weken
jonger dan mij en we verjaren op dezelfde dag van
de week in de maand maart.
Vader had in de periode van ons huwelijk het
bedrijf op mijn naam laten zetten en bouwde dit
huis in de Doornbosstraat in 1963. Edith en ik
Op een dag vroeg de officier wie er kon
maaien. Niemand stak zijn vinger op. ’s
Anderendaags hadden ze er drie
boerenzonen uitgepikt om met de zeis aan
de slag te gaan. Zelfs het maaisel
samenrapen mochten we zelf doen, en dat
zou iedereen toch wel gekund hebben
zeker! Eén keer kreeg ik een boete omdat
ik als chauffeur op het kazerneterrein 60
km per uur reed i.p.v. 30. Er was immers
een soldaat met een sterfgeval in de
familie die ik naar het station moest
voeren. Ik was zelf ook onder de indruk en
wou dat zo snel mogelijk doen. Ik weigerde
die boete te betalen en liet het voor het
gerecht komen. Uiteindelijk betaalde de
Belgische Staat omdat ze mijn argument
aannamen. Soms reed ik het land door
naar kazernes, tot 700 km op 18 uur. Ik
werd beloond met het brevet van ‘goed
chauffeur’ en kreeg zes dagen verlof met
VLAKAF!
40
september 2014
DE TACHTIGERS
leeftijdsgenoten heb ik dagen en nachten
verscholen gezeten in de gewelfde kelder van de
boerderij van Fons Verstraete in de
Doornbosstraat, tijdens de oorlog. Mijn moeder
kwam dan ’s morgens eten brengen. De nieuwe
woonwijk op de plaats waar De Cluyse stond was
een grote verandering. In de wal rond de vroegere
gebouwen verdronk lang geleden bijna één van
mijn vaders paarden. Met alle buren samen
trokken we het eruit met een zeel onder zijn buik.
Het was op een 21ste juli begin van de jaren vijftig,
we zouden juist beginnen het koren pikken. Een
nieuwe grote verandering die er zit aan te komen
zal de ringweg dwars door de velden hierachter
zijn, met een rotonde er nog bovenop. Ik ben wel
heel content dat er vlak naast ons huis geen
doorsteek naar de Begijnhoflaan komt.
kregen twee dochters: Carine die nu in Turnhout
woont en Nadine die naar Gentbrugge trok. De
eerste heeft twee kinderen, de tweede één.
We hebben veel nieuwe landbouwtechnieken
moeten gebruiken. Ik begon met drie paarden om
het trekwerk te doen, maar algauw schafte ik een
tractor aan om een paard te vervangen. Ik was de
eerste landbouwer in Hansbeke die zijn varkensstal
met vloerverwarming uitrustte. Ik heb dat
helemaal zelf uitgevoerd met goede isolatie,
ijzeren buizen, verschillende lagen beton in lagen
en vakken met sterk kippengaas als geleider… Bij
andere landbouwers werkte het helaas minder
goed. In het zaken doen ben ik altijd voor een
eerlijke handel en wandel geweest.
In 1996 ben ik op pensioen gegaan en ben eerst
nog een paar jaar op
het hof gebleven, tot
we eind ’98 naar dit
huis
kwamen.
Ondertussen nam mijn
neef Marc Bauwens het
bedrijf over, maar daar
kwam nu ook een einde
aan.
De
familie
Bauwens heeft dus de
mooie boerderij helaas
niet meer in bezit.
“De lente missen in het
voorjaar vond ik het
ergste: thuis vertrekken
met kale bomen en met
Pasen terugkeren op het
hof vol groen.”
deden
veel
voor
elkaar.
Als kind hield ik al duiven op het ouderlijk hof,
samen met mijn broer. Toen Etienne trouwde heb
ik hem een vergoeding gegeven voor zijn duiven. Ik
deed niet mee aan wedstrijden maar verkocht ze
Met
VLAKAF!
Ik heb altijd een groot hart
voor mijn paarden gehad.
Ik was lid van de Landelijke
Gilde, maar ook een paar
jaar van de Landelijke
Rijvereniging. Het afscheid
nemen van mijn paarden
toen ik het hof verliet,
daar had ik het heel
moeilijk mee.
Met
het
landbouwcomiteit
van
Nevele en Aalter zijn Edith
en
ik
dikwijls
op
meerdaagse reis geweest om bedrijven te
bezoeken in Nederland, Engeland, Frankrijk, maar
ook verder: Oostenrijk en Tsjecho-Slowakije. Praag
is een mooie stad! Graaf Boudewijn de BousiesBorluut was lang voorzitter van het comiteit. De
reis was door het bestuur altijd prima voorbereid
dankzij een verkenning ter plaatse. Nu is de jonge
graaf, Arthus, voorzitter geworden.
Veel huizen in de
Voordestraat zijn nu
bewoond door nieuwe
inwoners. De familie Van Yperen is bijna als enige
ter plaatse gebleven. Veel oude huizen zijn
verbouwd of vernieuwd. Winkels en cafés waren er
hier niet. Als klein kind herinner ik mij enkel nog de
kruidenierswinkel van René van de Walle en
Bertha De Vreese in het rechterdeel van de
tweewoonst Voordestraat 9. René verhandelde
peren, appels en noten met zijn hondenkar op de
markt in Brugge. Hun zoon Jozef was met
Germaine Nieuwland lange tijd uitbater van het
café Oud-Gemeentehuis op de hoek van de
Voordestraat met de Vaartstraat.
Buren
Paarden en duiven
41
september 2014
DE TACHTIGERS
aan een poeldenier om ze te leveren aan een
restaurant b.v. Veel eten is er natuurlijk niet aan
een duif, maar het is wel lekker. Zelf hebben we er
wel nog niet dikwijls gegeten. Als je er goed voor
zorgt, smaakt dat niet. Hier aan het huis hebben
we niet veel plaats. Daarom heb ik een
verplaatsbaar duivenhok in de velden tussen de
beek en het Kouterken. Momenteel heb ik er 120,
maar op het hoogtepunt was dat 198. Ik hou goed
bij hoeveel ik er heb, want ik tel graag. Als ik naar
ginder fiets tel ik de omwentelingen van de
trappers van mijn fiets. Ik weet exact hoeveel keer
ik moet trappen tot aan de linde of tot de scheiding
van een akkerland met een weiland. En als ik van
versnelling verander, ken ik ook dat aantal keren
trappen.
Als we de deur uitgaan geeft Leonel ons nog een
raadsel mee om te publiceren in Vlakaf. Zoeken
maar dus… De oplossing binnenbrengen in
Doornbosstraat 9 of bij de Vlakafredactie!
Jantje ging in de boomgaard
Zag er appelen staan (hangen)
Jantje trok geen appelen af
En liet geen appelen staan
Hoe is dat gegaan?
Daarom ben ik zo graag bezig met raadsels met
berekeningen. Na het werk in mijn moestuin, zit ik
‘s avonds laat nog raadsels te bedenken…
VLAKAF!
42
september 2014
LEZERSBRIEF
Red onze treinen
de mogelijkheid om na een late vergadering toch
nog de trein naar huis te nemen, of naar een
optreden of de cinema te gaan en daarna nog even
iets te drinken in de stad.
Dagelijks nemen honderden mensen de trein in
Hansbeke. Het station (de NMBS spreekt liever van
“stopplaats”) is een enorme troef voor onze
gemeente. Voor veel inwoners is het zelfs de
hoofdreden geweest om zich in onze gemeente te
komen vestigen. Een woonplaats dichtbij een
station biedt garantie op duurzame verplaatsingen,
en dus een waardig alternatief voor de wagen.
Schoolkeuzes worden gemaakt in functie van het
station, en studenten hoeven niet op kot omdat ze
op verschillende momenten van de dag kunnen
rekenen op een goede dienstverlening.
De wegen slibben dicht, niet in het minst naar Gent
en Brussel. Miljoenen euro's worden geïnvesteerd
in de aanleg van een derde en vierde spoor in
Hansbeke, werken die vele jaren van overlast met
zich zullen meebrengen voor de Hansbekenaren.
Juist op dat moment beslist de NMBS de
dienstverlening af te bouwen. Wat zijn we met
dergelijke infrastructuur, als de treinen hier voorbij
zoeven en niet meer stoppen? Met een petitie
willen wij duidelijk maken dat dit niet kan.
Vanaf 14 december voert de NMBS een nieuwe
dienstregeling in. Wij weten dat de opmaak van
zo’n aangepaste dienstregeling een huzarenstukje
is, waarbij met heel wat factoren rekening dient
gehouden te worden, niet in het minst met
financiële. Toch zijn wij van mening dat de reiziger
nooit de dupe mag worden. Als wij de nieuwe
dienstregeling bekijken kunnen wij niet anders dan
vaststellen dat dit helaas wel het geval is.
• De rechtstreekse treinverbindingen van en
naar Brussel verdwijnen in Hansbeke. Iedereen zal
moeten overstappen in Gent. Vanuit Aalter en
Landegem rijden er wel nog rechtstreekse treinen,
maar moeten we dan allemaal de auto in naar die
stations, met extra verkeersdrukte en
parkeerproblemen tot gevolg?
• De P-trein die nu om 7:27 richting Gent en
Brussel vertrekt, vervroegt naar 7:18. Heel nadelig
voor schoolgaande jongeren, die nu bijna één uur
voor schooltijd al in Gent zullen staan. Een latere
trein (7:59) is geen optie, want dan zijn ze te laat op
school.
• De P-trein Hansbeke-Gent om 8:40 rijdt niet
meer. Voor mensen die om 9 uur op het werk
moeten zijn in Gent, maar eerst de kinderen aan de
schoolpoort willen afzetten, een groot verlies.
• ’s Avonds wordt de P-trein vanuit Brussel (die
nu om 18:20 in Gent vertrekt) geschrapt.
• De allerlaatste trein vanuit Gent die om 00:09
vertrok en in Hansbeke stopte, verdwijnt. Deze
trein wordt een rechtstreekse trein. Dus daar gaat
VLAKAF!
Teken vandaag nog de online petitie:
http://www.petities24.com/signatures/nevele_tre
int/start/560
Verspreid deze oproep ook aan zoveel mogelijk
vrienden en kennissen in Hansbeke, Landegem en
omstreken.
Namens veel verontruste treinreizigers,
Eleke en Hilde Langeraert
([email protected] of 0477 76 02 38)
VOORUITBLIK
Arscene
Zaterdag 13/09
Yuko: dwalende pop (met opgerolde mouwen) en
een vleug barok
Zaterdag 29/09
The Rhythm Kinks: Belgian Pickles’ Beaten Borders
Vrijdag 10/10
Derek, Bruno & Nils: Bob Dylan-tribute
Zondag 26/10
Kukulu: Kindertheater
Zaterdag 8/11
HT Roberts & the Landed Gentry: Heroes & Hasbeens
43
september 2014
DE HEREN VAN NEVELE
Gemeenteraad 1 juli
zijn. Burgemeester Johan Cornelis deelt aanvullend
mee dat de samenwerking tussen de gemeenten
van het Meetjesland en de Lowazone uitgebreid
wordt en dat er geen subsidie voor de aankoop van
de brandweerladderwagen kon bekomen worden
door een kleine gemeente als Nevele. Hij vermeldt
dat in Aalter ook een dergelijke wagen aangekocht
werd zonder subsidie omwille van de rompslomp
die een dergelijke procedure met zich brengt. Open
VLD raadslid Sofie D’hondt vraagt om de financiële
reserves niet volledig uit te putten en bij
investeringen minstens na te gaan of financiering
nuttig is. Zij vraagt ook waakzaamheid bij de
waardebepaling bij de inbreng van materieel in het
toekomstige brandweersamenwerkingsverband.
Er moet zorgvuldig omgesprongen worden met de
middelen.
Naar aanleiding van de agendering van
budgetwijzigingen van diverse kerkfabrieken
vraagt NN-fractieleider John Caron de dringende
bijeenkomst van de werkgroep kerkfabrieken. De
toekomst van de verschillende gebouwen wordt in
veel gemeenten vastgelegd in overleg met de
kerkelijke overheid en dit wordt positief ervaren. In
2015 moet gekend zijn wat de toekomstvisie is.
Burgemeester Cornelis zegt dat ook de
meerderheid er werk wil van maken en stelt dat de
omstandigheden ideaal zijn.
Volgende
retributiereglementen
worden
aangepast:
speelpleinwerking,
activiteiten
georganiseerd door gemeentelijke sport- en
jeugddienst, ontlenen en/of vervoer van feest-,
sport-,
audiovisueel-,
projectieen
tentoonstellingsmateriaal (hiervan ook wijziging
huishoudelijk reglement). Er wordt een
retributiereglement ingevoerd voor de verkoop
van tickets en abonnementen voor het
theaterprogramma en dranken voor het
theaterprogramma en andere activiteiten
georganiseerd door het gemeentebestuur.
In de algemene gemeentelijke belasting wordt een
redactiefout weggewerkt. De teveel geïnde
bedragen worden door de financieel beheerder
terugbetaald. Het betreft een totaalbedrag van
ongeveer 10 000 euro en in de gemeenteraad van
Op de gemeenteraad van 1 juli
verwelkomt voorzitter Hilde
Langeraert
de
nieuwe
gemeentesecretaris Joke Mertens.
De voorzitter kijkt uit naar een vlotte
samenwerking. Schepen Gunnar Claeys is afwezig.
De gemeentelijke jaarrekening 2013 wordt
goedgekeurd door CD&V, N-VA, sp.a en Open VLD.
NN onthoudt zich. Filip Vervaeke motiveert het
stemgedrag van de fractie NN. Hij dankt voor de
voorafgaande uitgebreide toelichting in de
werkgroep financiën. De gemeente is nog steeds
financieel gezond, er is een daling van de
schuldenlast en een ruim overschot op de gewone
dienst. Toch is er reden tot bezorgdheid: de
personeelskost is gestegen met 8,5% en de
werkingskosten met 5% Er moet nagegaan en
nagedacht worden of de gemeente alles zelf moet
doen, of het niet beter is om sommige zaken uit te
besteden of via intergemeentelijke samenwerking
te realiseren. Gezien de lage rentevoet moet bij
nieuwe investeringen nagegaan worden wat het
beste is voor de gemeente: aanwenden van eigen
middelen dan wel aangaan van een financiering.
De nieuwe ladderwagen van de brandweer kost
643 000 euro. Kan daarvoor geen subsidie
bekomen worden? Dit zou moeten nagevraagd
worden bij Binnenlands Bestuur. Schepen van
financiën, Nele Clarebout, wijdt de stijging van de
personeelskosten aan de invulling van het
personeelskader met een deskundige financiën,
een gis-deskundige, een mobiliteitsambtenaar en
bijkomend BKO personeel (Buitenschoolse
KinderOpvang). Er worden aan de gemeenten
meer administratieve verplichtingen opgelegd.
Verder zal de personeelskost nog meer stijgen
omdat nog meer deskundigen zullen aangeworven
worden als gemeenteambtenaren met pensioen
gaan. Sommige functies zijn momenteel immers
ingevuld door lagere looncategorieën. Ook de
onderhoudskosten stijgen en er zijn de
verplichtingen van Woonwijzer. De financieel
beheerder bekijkt wat het beste is: lenen of eigen
middelen gebruiken en kijkt na of subsidies nodig
VLAKAF!
44
september 2014
DE HEREN VAN NEVELE
september zal daaromtrent een budgetwijziging
doorgevoerd worden. John Caron vraagt wat de
beleidsmatige gevolgen zijn van dit verminderd
budget. Schepen Clarebout zegt dat dit een impact
op iedere bevoegdheid. Het college zal eerst
gezamenlijk een beleidsstandpunt innemen en dan
zal
iedere
schepen
dit
binnen
zijn
bevoegdhedenpakket uitwerken. Op de vraag van
John Caron of de gemeenteraad dit zal kunnen
opvolgen, antwoordt schepen Clarebout dat de
genomen beslissing zal meegedeeld worden. Zij
stelt dat het totaalplaatje moet kloppen: er zijn
zaken die meer kosten en zaken die minder kosten.
Raadslid Roger Boone zegt dat het impact niet
groter zal zijn dan bijvoorbeeld meerwerken.
Om de dienstverlening in de BKO te garanderen
worden jobstudenten aangeworven. Daartoe dient
het aantal jobstudenten verhoogd met twee.
Omdat weinig technisch personeel bereid is in het
weekend te werken en weekendprestaties van
administratief personeel moet gecompenseerd
worden in de week, zal gewerkt worden met een
beurtrol. Voor grote recepties zal ook een beroep
gedaan worden op jobstudenten.
Bij de brandweer worden drie niet ingevulde
betrekkingen van brandweerman open verklaard.
Ook de betrekking van onderluitenant-vrijwilliger is
niet ingevuld. Aangezien niemand binnen het korps
voldoet aan de vereisten hiervoor, zal overgegaan
worden tot aanwerving.
Aangezien het zwemvervoer voor leerlingen van
Klavertje Vier niet gesubsidieerd wordt door de
Vlaamse overheid, wordt ook voor deze leerlingen
een gemeentelijke tussenkomst toegekend in het
kader van flankerend onderwijsbeleid.
Naast wijziging van de straatnamen in het
Veldeken en Braamdonk zal ook een deel van de
Bijlkenstraat een nieuwe naam krijgen. NN blijft bij
het vroeger ingenomen standpunt en stemt tegen,
Open VLD onthoudt zich. Burgemeester Cornelis
zegt dat het ordenen van de huisvesting een
opdracht is van de hogere overheid.
Het door het college voorgestelde gewijzigde
huishoudelijk reglement van de gemeenteraad
wordt door de meerderheid goedgekeurd. De
VLAKAF!
oppositiepartijen NN en Open VLD stemmen
tegen. De bespreking van het agendapunt wordt
aangevat met een amendement van de
meerderheid om de dinsdag vóór de
gemeenteraad de dossiers ter inzage van de
raadsleden te leggen tot 20.30 u (i.p.v. tot 20u). NN
amendeert om de inzageperiode te verlengen tot
21 u. dit subamendement wordt door de
meerderheid
met
uitzondering
van
gemeenteraadsvoorzitter Langeraert verworpen.
Schepen Mia Pynaert argumenteert dat de
raadsleden nu de beschikking hebben over een ipad. Raadslid Caron zegt dat het extranet uitvalt op
de benedenverdieping en dat het bijgevolg niet
goed werkbaar is om zo een gemeenteraad voor te
bereiden. De gemeenteraadsleden hebben een
controlefunctie op het gemeentelijk beleid.
Daartoe moeten alle documenten kunnen
ingekeken worden. De vraag om de uitnodigingen
voor de raadszittingen net als vroeger ook op
papier te ontvangen wordt ook verworpen. John
Caron argumenteert dat het eenvoudiger is een
vergadering voor te bereiden als plannen kunnen
ingekeken worden en markeringen kunnen
aangebracht worden in teksten. Schepen Marleen
Vanlerberghe merkt op dat de raadsleden recht
hebben op kopieën. Het uiteindelijke voorstel van
de meerderheid is dat op de dinsdag voorafgaand
aan de gemeenteraad een volledig pakket van
agendapunten en voorstel van besluiten zal
klaarliggen en dat de raadsleden daarvan een kopie
kunnen nemen. Omtrent het opmaken van het
verslag van een raadscommissie wordt het voorstel
van John Caron dat dit verslag binnen de maand
aan de raadsleden moet bezorgd worden unaniem
aanvaard. Een dergelijk verslag moet minimaal
vermelden: de aanwezigen, de agenda, de inhoud.
Voorafgaandelijk de stemming over de
samenstelling van de gemeentelijke commissie
voor ruimtelijke ordening verlaten voorzitter
Langeraert, schepen Pynaert en raadslid Boone de
vergadering. Raadslid José Van Oost bedankt voor
het voorzitterschap en de raad wordt voorgezeten
door burgemeester Cornelis.
Het voorstel om de parking van de GB op te nemen
45
september 2014
DE HEREN VAN NEVELE
in de blauwe zone wordt door raadslid Eric Van
Huffel naar de prullenmand verwezen aan de hand
van een document dat bekomen werd bij FOD
Mobiliteit. Schepen Clarebout zegt dat het voorstel
het gevolg is van de vraag van de eigenaar en goed
bevonden werd door de mobiliteitsambtenaar. NVA fractieleider Freddy Bertin merkt op dat boetes
niet rechtsgeldig zijn op privé domein. Open VLD
raadslid Sofie D’hondt vraagt na te denken over de
oorzaak van de vraag van de eigenaar: het gebruik
van de private parking door personen die geen
boodschappen aan het doen zijn in de zaak, ook
door leden van het schepencollege, omdat er een
gebrek is aan lange termijn-parkeerplaatsen in het
centrum van Nevele. Schepen Clarebout zegt dat
het probleem van de lange termijnparkeerplaatsen op termijn opgelost wordt door de aanleg
van een dergelijke parkeerplaats Vaart Links. Ze
stelt dat een mentaliteitsverandering zich opdringt
en dat zij zelf nooit de privéparking gebruikt.
De invoering van snelheidsbeperkingen en
snelheidszones op Nevelse gemeentewegen
ontlokt de opmerking van raadslid Van Huffel of
men wel beseft dat bij een snelheidscontrole in
een zone 30 waar vastgesteld wordt dat meer dan
32 km/u gereden wordt, de chauffeur zijn rijbewijs
moet inleveren. Volgens raadslid Van Huffel hoort
zone 30 bij kwetsbare plaatsen als scholen en niet
in volledige dorpskommen. Schepen Clarebout zegt
dat alle wijzigingen straat na straat overlopen
werden in de GBC. Burgemeester Cornelis zegt dat
de Lowazone over een mobiel toestel beschikt om
snelheidsovertredingen te meten en dat dit toestel
zal ingezet worden op plaatsen waar het nodig
blijkt. Freddy Bertin merkt op dat intensief gewerkt
wordt aan de herziening van het mobiliteitsplan
waarin het totaal beleid vastgelegd wordt en ook
snelheidsbeperkende oplossingen ingebouwd
worden en vraagt zich af waarom nu een stukje ter
goedkeuring voorgelegd wordt. Schepen Clarebout
deelt mee dat er zonebebording komen voor 30 en
50 en gewone borden voor 70 km/u en dat zo een
coherent straatbeeld gecreëerd wordt in de
gemeente. Volgens NN is het voorstel niet coherent
maar fragmentair. Raadslid Van Oost verlaat de
VLAKAF!
zitting om 21.30u. Burgemeester Cornelis merkt op
dat een zone 30-vraag uit de betrokken wijk zelf
komt. De schepen en de ambtenaar hebben de
bedoeling de veiligheid te verhogen. Raadslid
Fernand Neerman deelt mee dat hij naar het
voetbal gaat kijken en vraagt of de andere
raadsleden volgen of geen goesting hebben.
Dergelijke opmerking kan niet volgens John Caron
die bijgetreden wordt door voorzitter Langeraert.
Bij de stemming over het punt wordt
tegengestemd door NN en is er onthouding door
Open VLD en N-VA raadsleden Bertin en Beyens.
Twee agendapunten waren door NN toegevoegd.
De organisatie van een studiedag voor raadleden
met bezoek aan het patrimonium van een andere
gemeente wordt positief onthaald. Het college zal
tegen eind september een voorstel van
bestemming doen. De motie betreffende de
leefbaarheid in Nevele naar aanleiding van de
invoering van een Windakker in Nevele vindt geen
gehoor bij de meerderheid met uitzondering van
raadslid Els Baert die zich onthoudt. Na enig
aandringen deelt schepen Pynaert het standpunt
van het college mee: gunstig mits rekening
gehouden wordt met lijnvormige inplanting van
maximaal vijf windturbines ten noorden van de
E40, door de projectontwikkelaar jaarlijks een
bedrag van 5 000 euro gestort wordt in een
landschapsfonds, compenserende maatregelen
komen voor de omwonenden, een reglement
wordt opgesteld en bij buiten gebruikstelling de
turbines zullen ontmanteld worden. Raadslid
Caron merkt op dat een advies niet afdwingbaar is.
Schepen Pynaert meent dat NN de
gemandateerden in de provincieraad moet
aanspreken om hun eisen hard te maken.
In de varia vraagt NN-raadslid Sofie D’hondt naar
de conditiestaatmeting van de sportzaal
Landegem. Schepen Ann Lambrecht zegt dat die er
nog niet is, maar dat de belijning aangepast wordt
en dat twee doelen worden aangekocht.
In geheime zitting worden bevorderingen binnen
de brandweer goedgekeurd en wordt de titel van
ere-schepen toegekend aan Gilbert Hautekeete,
José Van Oost en Ilbert Vervaeke. Deze titel mag
enkel gedragen worden door niet actieve politici.
46
september 2014
OUD-REDACTIE
VEERLE DHONT
Vlakaf bestaat 20 jaar. Tijd om enkele oudredactieleden aan het woord te laten.
Deze keer gingen we langs bij Veerle Dhont
Leontien, zit in het zesde leerjaar hier in Hansbeke.
Sinds ’99 wonen we in Hansbeke.
Ik ben als politiecommissaris werkzaam bij de
lokale politie van Gent. In m’n vrije tijd ga ik lopen,
en heb ik met drie vriendinnen al twintig jaar een
maandelijkse kaartafspraak.
Vlakaf: Dag Veerle, kan je je kort even
voorstellen?
Vlakaf: Hoe ben je bij de redactie van Vlakaf
terecht gekomen?
Veerle: Ik ben dus Veerle Dhont en getrouwd met
Peter Vermeulen. Samen hebben we drie kinderen:
Fien, Lies en Leontien. De twee oudsten gaan in
Aalter naar de middelbare school. Onze jongste,
Veerle: Toen we in Hansbeke kwamen wonen,
kregen we Vlakaf aangeboden, zoals dat
de gewoonte is bij nieuwe inwoners. Ik
vond dat een heel tof krantje. Je bleef
op de hoogte van het reilen en zeilen
van het dorp.
Dus ik leerde Vlakaf kennen door de
verspreider en ik zag het wel zitten om
eraan mee te werken. Op school liet ik
dat terloops eens weten aan Monique
Beirnaert, omdat ik wist dat zij in de
redactie zat. Monique heeft dan
blijkbaar snel mijn naam doorgegeven
aan de andere redactieleden, want
diezelfde week werd ik al uitgenodigd
voor de redactievergadering. Op die
manier ben ik er dus ingerold.
Ik vind het nog altijd super dat zo’n
dorpskrant zes keer per jaar verschijnt,
en zelfbedruipend is.
Vlakaf: Welke artikels schreef je zoal?
Veerle: Ik vond het heel plezant om bij
de mensen thuis te gaan. Je kent de
mensen niet, maar toch heb je er een
goede babbel mee. Je leert de mensen
kennen, en ook een deeltje van hun
leven.
Omdat de dochters er zaten, schreef ik
in het begin over de school.
Bijvoorbeeld over de scholenveldloop.
Daarna schreef ik de artikels over
dorpsgenoten met een speciale of
gepassioneerde hobby. Die reeks werd
VLAKAF!
47
september 2014
OUD-REDACTIE
TERUGBLIK
‘Ken uw pappenheimers’ genoemd, denk ik. Zo
ging ik langs bij onze Hansbeekse imker, bij de
bekende
Hansbeekse
pokerspeler,
een
motocrosser,… Ik herinner me ook nog dat ik op
interview ben geweest bij Margriet die 100 jaar
geworden was.
Ik ben op gesprek kunnen gaan bij Jacques
Dubrulle, oud-directeur van het Internationaal
Filmfestival van Vlaanderen. De andere
reactieleden hadden al pogingen ondernomen om
hem te interviewen en ik wou het ook eens
proberen, wat me gelukt is.
Ivan Huys heb ik ook geïnterviewd, over de
sterrenkunde. Door de positieve reacties die hij
kreeg op het artikel, is hij dan zelf aan het schrijven
gegaan. (zie rubriek Sterrenstof)
Dimitri Van Toren
Op 11 juli organiseerde het gemeentebestuur in
samenwerking met de cultuurraad het feest van de
Vlaamse Gemeenschap. Niet in de benedenzaal
van de sportzaal zoals gewoonlijk, maar in de
Klaproos. Het aanwezige publiek, met weinig
jongeren, kon dus luisteren naar de toespraken en
het optreden, zonder drank. Die werd nadien
geschonken in de Foyer en de inkomruimte.
Toespraken
van
voorzitter
Luk
Bingé,
burgemeester Johan Cornelis en cultuurschepen
Mia Pynaert volgden elkaar snel op.
Het optreden werd verzorgd door de Nederlander
Dimitri Van Toren. Voor de jongere lezers: dit is een
Nederlands zanger die in de jaren zestig en
zeventig een paar hits scoorde. Een
‘kleinkunstenaar’ dus. Volgens eigen zeggen
produceerde hij 33 albums (wie blijft daar naar
luisteren??). Hier putte hij nummers uit die door
het grootste deel van het publiek weinig herkend
werden.
Vlakaf: Je bent geen redactielid meer. Waarom
ben je gestopt?
Veerle: Ik ben gestopt omdat het niet meer te
combineren viel met m’n werk. Ik nam deel aan
een lange en vrij intensieve opleiding, en het was
te moeilijk om beide te blijven verder doen.
Zijn muziekstijl kabbelt rustig maar wat eentonig,
zijn boodschap is eerder prekerig en zweverig.
Dimitri is een minzame, ouder wordende man (°
1940) die zijn grootste successen tot het einde
opspaarde. “Hé komaan, (blijf niet staan…)”, “Een
lied (alleen) voor kinderen”... Dat is wat Dimitri o.i.
nu juist niet doet, en de kinderen luisteren er niet
meer naar, vrezen wij. Veel oudere zangers en
groepen evolueerden veel meer en spreken ook
een jong publiek aan.
Vlakaf: Wat vind je leuk aan Vlakaf? Wat kan
beter? Tips zijn altijd welkom.
Veerle: De kleurenpagina’s vind ik postitief. Dat
maakt Vlakaf aantrekkelijker. Ik vind het heel
belangrijk dat er veel foto’s in staan. Het maakt de
dorpskrant aangenaam en verhoogt het
leescomfort. Bij te lange artikels haak ik af, ik krijg
het moeilijk om het uit te lezen.
Wat ik ook een heel tof intitiatief vind, zijn de
wijkrecepties en de artikels naar aanleiding van 20
jaar Vlakaf. Op die recepties zien mensen elkaar, ze
leren elkaar kennen, wat voor een samenhang in
een dorp zorgt.
De cultuurraad moet zich misschien wel eens
bezinnen over vorm en zin van deze viering.
"Woir es den tijt
datter nog vrèwn in de
reedakzie zattn?"
VLAKAF!
11 JULI VIERING
48
september 2014
FRED HAEZEBROECK IN DE WANDELGANGEN
Cultuurschepen Mia Pynaert maakt er blijkbaar
een erezaak van om de Wandelgangen aan de
Klaproos terug te openen. ‘Na zeven jaar
winterslaap’, volgens de gemeentelijke infokrant
van juli. Met de Foyer erbij is er nu meer
tentoonstellingsruimte. Als eerste kwam exHansbekenaar Fred Haezebroeck aan bod (6 juli tot
27 augustus). Tegenwoordig verblijft Fred in
Nevelse Velden, maar hij verschijnt nog dikwijls in
het Hansbeekse straatbeeld. Toch vond hij zelf dat
de tentoonstelling beter zou ingericht worden na
zijn overlijden, volgens gastspreker Wouter
Labarque. Die gaf een overzicht van het leven van
Fred als caféhouder in Gent en op den buiten, als
maatschappijverbeteraar en als eigenzinnig
schilder. Fred was echter in de verste verten niet te
bespeuren…
Nadat schepen Mia Pynaert de genodigden op de
opening had uitgenodigd voor koffie, thee en een
gebakje, werd Fred afgeleverd door een lijkwagen.
Hij stapte het crematorium, excuseer auditorium,
binnen, groette het aanwezige publiek en ging
buiten een sigaret roken.
Het bewonderen van de werken en het condoleren
van Fred kon gebeuren met een glas wijn of
frisdrank, met muzikale ondersteuning van exHansbekenaar Dick Van der Harst uit exReibroekstraat 17.
De heruitgave van de dichtbundel ‘Boekje voor wie
soms ’s nachts niet slapen kan’ van Herwig De
Weerdt met illustraties van Fred, werd hier
gelanceerd.
Derde Begijnhoffeesten
VLAKAF!
TERUGBLIK
49
september 2014
VLAKAF@VOORDE
WEDSTRIJD
De wijk Voorde verzamelde op 31 augustus aan het
lokaal van Scouts en Gidsen Nieuwland.
Regendruppels dreigden het feest te verstoren,
maar de zon brak toch door. 91 aanwezigen (of
waren er 92, zie foto?) genoten van een biertje of
een frisdrank.
Een gekende Hansbekenaar herkennen met soms
dubbelzinnige informatie, wie kan dit het vlugst?
WIE BEN IK UIT H.?
Eén Vlakafverspreider had genoeg met één tip.
Ongelooflijk maar waar en we sturen haar niet met
een kluitje in het riet! Een andere is aan het
branden, maar dat zal met haar naam te maken
hebben.
We hoorden boeiende gesprekken gehoord tussen
buren over de vroegere bewoners van de oude
gebouwen van de verdwenen Cluyse, over de
Voordestraat met zijn nieuwe bewoners, over de
vroegere kerkwegels door de akkers, over de
dreiging van een rondweg, over koetjes en kalfjes…
Fotograaf van dienst Eleke L. riskeerde zich op de
gladde glijbaan voor de foto. We hebben het
vogeltje zien vliegen… en dronken nog iets.
Sommigen wilden nog even verder vieren dat
Vlakaf 20 jaar bestond, maar de redactie had
helaas familiale verplichtingen. Om kwart voor
twee ging het café dicht.
We onthullen het mysterie nog niet. Iedere lezer
moet de kans krijgen en niet alleen onze inner
circle. Zoeken maar lezers… en stuur de oplossing
snel door.
OPGAVE 7 / TIP 1
“Ik houd van ronde dingen. Een voetbal zie ik graag
door de lucht gaan, met het WK kom ik dus aan
mijn trekken. Gehaktballen daar droom ik van,
alhoewel vroeger meer dan tegenwoordig. En
oliebollen op de kermis zie ik graag, als ze er maar
niet te veel suiker opgooien want dat maakt alles
wit.”
Volgende en laatste bijeenkomst is de wijk Zande.
Zjaloezigen Zjeraar 2013 Yves De Dapper en
vrouwtje Isabel Hoste zetten het hek open op
zondag 26 oktober om 11 uur. In Palestraat 9
verzamelen de inwoners van Cardijnlaan,
Donkerstraat, Kapellenstraat (oost), Palestraat en
Zandestraat. Postabonnees die familie op Zande
hebben, sluiten gerust aan.
OPGAVE 7 / TIP 2
“Soms tuur ik door het raam en denk ik: Hoe word
je een bekende dorpsfiguur? Moet je daartoe in de
dorpskom wonen of kan je ook in een verre
uithoek huizen? En wanneer krijg je de eer dat een
straat naar je genoemd wordt? Niet dat ik daar
naar uitzie… Integendeel!”
Fotozoektocht
Sterrenstof:
De laatste maand gaat in om onze fotozoektocht
uit het meinummer op te lossen.
Met foto ‘S’ (s van spoorweg…) was een probleem.
De vlag dekt ondertussen terug de lading!
Bezorg je oplossing aan de redactie en maak kans
op een prijs, naast eeuwige roem in Hansbeke.
We sluiten af op kermiszondag 12 oktober 12 uur
tijdens de viering van de Zjaloezigen Zjeraar.
Deze maand omwille van het slechte weer en de
vele nachtelijke bewolking geen artikel. In
november stuurt Huyvken nog een volwaardige
bijdrage. Misschien wordt het een orgelpunt en
kijken we volgend jaar niet meer naar de sterren
maar naar de grond?…
: ezue hieet omdat Loewie doir weunt
VLAKAF!
50
september 2014
VLAKAF@VOORDE
VLAKAF!
51
september 2014
VLAKAF@VOORDE
Redactieadres: Frank Langeraert, Karmenhoekstraat 7
Redactie: Alain Balcaen, Frank Langeraert, Koen Persyn, Bram Temmerman en Zjeraar
Werkten mee: Melissa Anthuenis, Dirk Kerkhove, Willy Quintyn, Nele Union, Waut Van den
Abbeele, Marleen Van Ooteghem, Luc Vandewalle en Friet Verthriest
E-mailadres: [email protected]
Website: www.vlakaf.be
Oplage: 880 exemplaren (verschijnt tweemaandelijks)
VLAKAF!
52
september 2014

jg. 20 - nr. 4 - juli 2014

Download de haltelijst in PDF

jg. 20 - nr. 3 - mei 2014

Cello8ctet Amsterdam Oihana Aristizabal Puga, Claire Bleumer

EO.OK-Conc Photos-Project_.

De-week-van: WK door een arbeidsrechtelijke bril

Download - Hans Roos

infokrant nr. 1 - januari 2015

Er is een roos ontloken

Klassement Gold League GP VLP-LEWB 2014

Klassement

juli 2014 - Gemeente Nevele

Volgorde presentatie 23032014