11 mei 2014

Column burgemeester H.N.G. Brinkman
Gepubliceerd in: Schermer Beemster op Zondag
Datum: 11 mei 2014
Ieper
In de afgelopen dagen hebben we de slachtoffers van met name de tweede wereldoorlog
herdacht. Wat mij steeds opvalt, en dit jaar helemaal, is de grote belangstelling vanuit Britse
zijde voor de jaarlijkse herdenking in Beemster. Dit komt uiteraard vanwege het feit dat er twee
piloten van de Royal Air Force begraven liggen op het land van Jan van Kempen aan de
Zuiderweg. Jonge jongens die daar hun laatste rustplaats hebben en waar de nabestaanden
van één van hen de herdenking jaarlijks bijwonen. Elk jaar opnieuw en niet alleen de
nabestaanden maar ook afgevaardigden van de ambassade, British Legion, de RAF, de RAFA
zijn er steeds bij en het aantal neemt toe. Terwijl wij in Nederland regelmatig discussiëren over
de inhoud en betekenis van 4 mei, lijkt dat bij onze Britse vrienden helemaal niet aan de orde
te zijn. Het leeft heel sterk, dat blijkt hier in Beemster, maar meer nog in het Belgische Ieper
waar ik vorig jaar getuige van mocht zijn.
Ieper is een kleine stad van ongeveer 35 duizend inwoners in het Vlaamse land en lag midden
in het ongelooflijke oorlogsgeweld van ‘The Great War’ zoals de Britten de eerste wereldoorlog
noemen. De eerste, en niet de tweede wereldoorlog voor alle duidelijkheid, die dit jaar 100 jaar
geleden begon. Na de oorlog was er van Ieper weinig meer over, net zoals van de omgeving.
Compleet verwoest en bezaaid met mijnen, loopgraven en stoffelijke overschotten. Van slagveld
tot massagraf.
Midden in de compleet herbouwde stad Ieper staat de zo genoemde Menenpoort. Een kolossaal
gebouw, gebouwd als erepoort waar in de wanden de namen van de (schrik niet) tot dusver
54.896 vermisten (!!) tot 1917 zijn gebeiteld (de namen van de vermisten vanaf 1917 -en dat
zijn er 35 duizend- zijn op een andere plek vermeld). Onvoorstelbare getallen die mondjesmaat
minder worden omdat er nog steeds lichamen geïdentificeerd worden en dus een graf krijgen
en waarvan de naam dan ook verwijderd wordt van het gigantische vermistentableau.
Elke avond, sinds 1928 wordt daar net zoals bij ons op 4 mei, een herdenkingsceremonie
gehouden, de Last Post geblazen en bloemen gelegd. Elke avond onder grote belangstelling met
name vanuit Groot Brittannië maar ook vanuit andere landen. Zoals de schoonvader van mijn
zwager uit Australië die aangaf per se naar Ieper te willen om te zien waar zijn vader in die tijd
gevochten heeft. Ik ben blij dat hij met die wens kwam zodat ik met eigen ogen kon zien hoe en
op welke wijze andere landen hun slachtoffers herdenken. Indrukwekkend en onvergetelijk.
Ik raad iedereen die worstelt met de vraag hoe en wie te gedenken, aan eens naar Ieper te
gaan, je kunt er elke dag terecht!
Harry Brinkman
@HarryNGBrinkman

Download Report