Column burgemeester H.N.G. Brinkman Gepubliceerd in: Schermer Beemster op Zondag Datum: 11 mei 2014 Ieper In de afgelopen dagen hebben we de slachtoffers van met name de tweede wereldoorlog herdacht. Wat mij steeds opvalt, en dit jaar helemaal, is de grote belangstelling vanuit Britse zijde voor de jaarlijkse herdenking in Beemster. Dit komt uiteraard vanwege het feit dat er twee piloten van de Royal Air Force begraven liggen op het land van Jan van Kempen aan de Zuiderweg. Jonge jongens die daar hun laatste rustplaats hebben en waar de nabestaanden van één van hen de herdenking jaarlijks bijwonen. Elk jaar opnieuw en niet alleen de nabestaanden maar ook afgevaardigden van de ambassade, British Legion, de RAF, de RAFA zijn er steeds bij en het aantal neemt toe. Terwijl wij in Nederland regelmatig discussiëren over de inhoud en betekenis van 4 mei, lijkt dat bij onze Britse vrienden helemaal niet aan de orde te zijn. Het leeft heel sterk, dat blijkt hier in Beemster, maar meer nog in het Belgische Ieper waar ik vorig jaar getuige van mocht zijn. Ieper is een kleine stad van ongeveer 35 duizend inwoners in het Vlaamse land en lag midden in het ongelooflijke oorlogsgeweld van ‘The Great War’ zoals de Britten de eerste wereldoorlog noemen. De eerste, en niet de tweede wereldoorlog voor alle duidelijkheid, die dit jaar 100 jaar geleden begon. Na de oorlog was er van Ieper weinig meer over, net zoals van de omgeving. Compleet verwoest en bezaaid met mijnen, loopgraven en stoffelijke overschotten. Van slagveld tot massagraf. Midden in de compleet herbouwde stad Ieper staat de zo genoemde Menenpoort. Een kolossaal gebouw, gebouwd als erepoort waar in de wanden de namen van de (schrik niet) tot dusver 54.896 vermisten (!!) tot 1917 zijn gebeiteld (de namen van de vermisten vanaf 1917 -en dat zijn er 35 duizend- zijn op een andere plek vermeld). Onvoorstelbare getallen die mondjesmaat minder worden omdat er nog steeds lichamen geïdentificeerd worden en dus een graf krijgen en waarvan de naam dan ook verwijderd wordt van het gigantische vermistentableau. Elke avond, sinds 1928 wordt daar net zoals bij ons op 4 mei, een herdenkingsceremonie gehouden, de Last Post geblazen en bloemen gelegd. Elke avond onder grote belangstelling met name vanuit Groot Brittannië maar ook vanuit andere landen. Zoals de schoonvader van mijn zwager uit Australië die aangaf per se naar Ieper te willen om te zien waar zijn vader in die tijd gevochten heeft. Ik ben blij dat hij met die wens kwam zodat ik met eigen ogen kon zien hoe en op welke wijze andere landen hun slachtoffers herdenken. Indrukwekkend en onvergetelijk. Ik raad iedereen die worstelt met de vraag hoe en wie te gedenken, aan eens naar Ieper te gaan, je kunt er elke dag terecht! Harry Brinkman @HarryNGBrinkman
© Copyright 2024 ExpyDoc