2014 - Loodsen Sport Vereniging Oostende

LOODSEN SPORT VERENIGING
VVVVERENIGING
OOSTENDE
E
2014
Geachte leden,
Ook voor LSV zit het werkjaar 2013 erop. Het was een
erg actief jaar. Maandelijks stond er iets op het
programma en zoals zo dikwijls, waren er enkele bij die
nog lang herinnerd zullen worden. Het bezoek aan het
Jubelpark te Brussel tijdens een blizzard, de reis naar
Livorno voor het internationale loodsen voetbal (de
langste en verste uitstap ooit van LSV), de watersportdag
op de spuikom te Oostende en de motorrit in het zuiden
van Engeland o.a.
Onze gepensioneerde leden werden niet vergeten. De traditionele woensdag
namiddagen werden aangevuld met o.a. het fietsen van de Reynaert route en
een fel gesmaakt bezoek aan de moeder Swath “ Wandelaar “.
Het bestuur is nu volop aan het brainstormen om ook voor 2014 een
aantrekkelijk programma in elkaar te steken. We gaan opnieuw op reis voor
het internationaal voetbal tornooi, deze maal naar Kiel. Met o.a. een
zweminstuif in het voorjaar en voor het najaar een tweedaagse familie
fietstocht in Zeeland, proberen we ook iets te bieden aan de kinderen en
kleinkinderen van onze leden.
Het volledige programma kan zoals altijd bekeken worden op onze alom
geprezen website www.lsvo.be
Persoonlijk betekent 2014 voor mij een jaartje dichter bij mijn pensionering
en onvermijdelijk afscheid als voorzitter van LSVO. Daarom wil ik een warme
oproep doen aan de leden die zich geroepen voelen, het LSV bestuur te
vervoegen. U komt terecht in een correct en zorgzaam team, om een
financieel gezonde en goed gestructureerde vereniging, dat LSV ongetwijfeld
is, te leiden.
Zoals altijd rest er mij niets anders dan alle leden en hun familieleden een
voorspoedig en gelukkig 2014 toe te wensen en mijn oprechte dank te
betuigen aan onze medewerkers en gulle sponsors, met in het bijzonder onze
Soos te Vlissingen en NHV.
De Voorzitter
Patrick Wallaeys
Voorzitter:
Ondervoorzitter:
Secretaris:
Penningmeester:
Webmaster:
Bestuurders:
Patrick Wallaeys
Wim Buysse
William De Vlaminck
Peter Van Langendonck
Bart Lambert
Mark Sermeus
Pascal Degraeve
Jan Vanleke
André Carpentier
Peter Demyttenaere
Bart Mortelmans
Aantal leden in 2013: 236
Maatschappelijke zetel: St.Catherinepolderstraat 47, 8400 Oostende
Secretariaat: Ringlaan Zuid 140, 8420 De Haan
Gesticht in 1945
Statuten verschenen in bijlage Belgisch Staatsblad 26/11/1981
SS “Astrid” met thuishaven Vlissingen (lag geregeld in dokken nabij station)
verging dit jaar op 23 juli ter hoogte van Cork (Ierland)
Voorzitter-Directeur DABL
Verresen Tony*
Management
Operations
Van Craeyvelt Eugeen
HRM
Mertens Liv*
LIS
Van Zandycke Luc
Commercieel
De Canck Sandra*
Safety & Quality
Pels Alain
Financiën
Luypaers Re*
* geen nauticus
Nautisch Dienstchef
Oostende
Van Driessche Herman (Vloot)
Van Langendonck Peter (Vloot)
Depuydt Kevin (Vloot)
Gyssens Réjane (MRCC)
De Cocker Marc
Legros Patrick
Kpt.
Stm.
Stm.
Stm.
Stm.
Vlissingen
Cleyman Hans
Mesuere Martin (GNA)
Zeebrugge
Van Aerschot
Etienne
Chefloodsen (GNA) Vlissingen
Vanmeensel Bart
Jacquemyn Philip
Bruyninckx Rudi
Mercenier Philippe
Loodsboten
Wandelaar
Boterberg Marc
De Ridder Denis
Waghemans Henk
Brys Dennis
Bondue Bart
Van Akeleyn Dirk
Grypdon Tom
Mullenders François
Van Poucke Willem
LB 1 (tender)
Defloor Marc
A
D
Reyns Alain
Swennen Olivier
Theuns Steve
Verworst Thomas
De Potter Koen
Soete Christian
Van Laere Jean-Paul
Wille Richard
B
E
G
Ducheyne Arthur
Geerts Bart
Reynders Dirk
H
J
Petralia Fabio
Pollen Erwin
Rys Jan
K
A
Bloemen John
Burm Steve
Claessens Christian
De Vriendt Christiaan
De Batist Harry
Genbrugge Philippe
Hautekiet Joost
Puttemans Ward
Schevenhels Patrick
Steenackers Hans
Van De Wiele Alex
Kustloodsen
Chesterman William
Durand Paul
Duquet Serge
Jannis Serge
Defurne Hans
Geets Luc
Roels Dimitry
Verlinde Ignace
Decalf Stephaan
Hoogwijs Tom
Reubens Marc
Verhaegen Karl
De Jaegher Kristof
Geselle Pierre
Ureel Urbain
C
F
I
De Lepeleire Kris
Depoorter Henri
Snykers Frank
Van Wezemael Paul
Callebout Roland
Curinckx Manfred
Mazyn Wouter
Poncelet Alain
De Clercq Eric
Mahieu Patrick
Markey Emmanuel
Spooren Patrick
LL
Scheldemondenloodsen
SSScheldemondenloodsen
B
Scheldemondenloodsen
Buysse Wim
Carpentier André
Demyttenaere Peter
Fonteyne Bart
Lambert Bart
Lust Roger
Meert Tanguy
Ruysseveldt Kim
Ruysseveldt Koen
Vanhoucke Rik
Van Liefde Chris
Wallaeys Patrick
C
Bosmans Bart
Bracke Kristien
Chaidron Bernard
Degraeve Pascal
De Meyer Michel
De Vlaminck William
Michiels Erwin
Mortelmans Bart
Ossieur Kim
Simons Luc
Thys Peter
Touzani Jaouad
D
Brams Jan
Buyssens Philippe
De Groote Reginald
Eysackers Yves
Jaouadi Adel
Masson Jimmy
Sermeus Mark
Stroobants Frank
Swyssen Peter
Van Assche Marc
Vandercappellen Geert
Van De Walle Geert
G
Boussé Bert
Boussy Paul
De Witte Gustaaf
Goossens Peter
Hendrickx Gerrit
Kees Johnny
Moerman Dominique
Pandelaers Wim
Peeters Dennis
Somers Geert
Van Tilborgh Roel
Vanderbauwhede Jurca
J
Allaert Roger
Blancquaert Patrick
Boutens Dirk
Braem Jan
Claeys Dirk
Depypere Jo
Everaert Koen
Maes Sven
Soenens Yves
Verhelst Dirk
Verhulst Jan
Scheldemondenloodsen
SSScheldemondenloodsen
E
F
Scheldemondenloodsen
Deback
Ivan
De Metsenaere Peter
Debal Miguel
Deryckere Jean-Marie
De Beukelaer Sven
D’Haeseleer Bart
De Bruyn Dirk
Francken Wouter
Devos Bart
Ide Peter
Malfait Patrick
Naets Sven
Naesen Patrick
Stappaerts Dirk
Pannecoucke Filip
Van Moeseke Johnny
Van Leeckwijck Hugo
Vanderplasschen Davy
Vanthuyne Olivier
Vlieghe Karel
Verjans Noel
Wuyts Stefaan
H
Bleyaert Cyrille
Burke Hans
Clerckx Paul
Cuyckens Jean
Gins Firmin
Goris Zeno
Meukens Danny
Strick Piet
Tilliere Patrick
Troch Bruno
Verryssen Willem
Wouters Paul
K
Cappelier Jan
Defer Michel
Depraetere Luc
Dierckens Tom
Hottinger Jacob
Meyvis Jacques
Peperstaete Eddy
Van Couter Hans
Van Dyck Erik
Vandecasteele Bernard
Verlinden Joeri
I
De Herdt Frederic
Devos Manuel
Eneman Luc
Hoornaert Bernard
Mertens Gijs
Moens Peter
Smedts Paul
Swillens Hans
Vercauteren Pim
Verstraete David
Vileyn Marc
Zeebroek Peter
Loodsen in stage
De Spiegeleere Pieter
Legein Patrice
Misschaert Thomas
Renquet Frederic
Trimpe Jan
Van Overstraeten Gerrit
VONKENZENDERS in villa Les Pavots, de PRINCESSE CLEMENTINE en
MARCONI... of kortom : België pionier in het maritiem radioverkeer.
Urbain UREEL
Er was een tijd, de meesten onder ons herinneren het zich wellicht in meer of
mindere mate, dat er op elk koopvaardijschip van enige afmetingen, een rare
snuiter rondliep... Hij/zij behoorde niet echt tot het dekdepartement, noch bij
de machinisten... en vaak waren het goeie vriendjes van “den ouwen”.
Oppassen wat je vertelt tegen dit sujet dus, ze waren op dat vlak vaak nog
sluwer en onbetrouwbaarder dan de gemiddelde kok.
Hoe dan ook, ze zijn er niet meer. Toch niet op reguliere koopvaardijschepen.
Op een schip met Filipijnen zie je er soms nog een staan op de
bemanningslijst, maar meestal gaat het om een halve elektricien halve
secretaris.
De marconist dus of radio officier. Van al diegene die ik ontmoet heb tijdens
mijn carrière bij de koopvaardij, waren de ‘normaalste’ op één hand te tellen.
En toch waren die mensen toen onvervangbaar én heel belangrijk, niet alleen
commercieel maar ook voor de veilige afhandeling van elk ‘zee avontuur’.
Een beroep dat is uitgestorven dus en amper een eeuw heeft bestaan. Oorzaak
én gevolg: de technische ontwikkeling in de globale communicatie. Marconist
is gewoon een afgeleid woord van het grootste radiobedrijf ooit opgericht door
één van de uitvinders van de draadloze telegrafie, Guglielmo Marconi. Zoals
met de meeste moderne uitvindingen, gaat het altijd om het resultaat van
verschillende ontdekkingen die door meerdere onderzoekers is gepleegd en
geplagieerd. Marconi echter had het toestel ontworpen dat commercieel ook
het meest succes had.
Telegrafie en morsecode bestond al wat langer dan de eerste draadloze
uitzending van 1895.
Dat weten we uit de ‘westerns’ van onze jeugd, waar die mannen met
zonneklep en witte schrijfmouwen berichten doorsturen via de draden langs
de spoorwegen, als er bijvoorbeeld Indianen op oorlogspad zijn. De morsecode
is in 1836 door Samuel Morse’s assistent Alfred Vail bedacht en door het
simpelweg al of niet stroomstootjes met een morsesleutel (schakelaar dus)
door de draad te sturen, kon men deze codes kilometers verder weer
ontcijferen. Toen een revolutie in de communicatie uiteraard.
Maar om diezelfde codes nu ‘zonder draad’ of zoals in het Frans: TSF,
télégraphie sans fil, daar was wat anders voor nodig.
Guglielmo Marconi, een Italiaan geboren in 1874,
is het keerpunt en de doorbraak in de lange
zoektocht door o.a. Ferdinand Braun, Heinrich
Hertz en vele anderen. Maar Italië reageert lauw op
zijn ontdekkingen en de ondernemer die Marconi
was leidt hem naar Groot-Britannië waar hij op 21
jarige leeftijd arriveert (met zijn moeder) en zijn
‘machine’ demonstreert aan de Chief Electrical
Engineer van de British Post Office. De Britten zijn
enthousiast. In 1897 slaagt hij er als eerste in om
een morse bericht (Are You Ready) over zee te
sturen, het is te zeggen over de Bristol Channel ...
een afstand van 6 kilometer!
Van toen af ging het alleen maar beter met Marconi en zijn
zender/ontvangers. Op 27 maart 1899 werd voor het eerst een bericht over
het Kanaal gestuurd, van Wimereux (France) naar South Foreland
Lighthouse. Hierboven ziet u de herinneringsplaat aan deze historische
uitzending in Wimereux.
Meer en meer speelde het idee om schepen uit te rusten met het systeem.
Het eerste zeeschip dat uitgerust werd met een zender/ontvanger voor
draadloze telegrafie was de ST.PAUL van de America Line. 66 mijl verwijderd
van de Engelse kust, kon het schip zijn ETA doorsturen naar de
ontvangstpost op de Needles. Een primeur én het begin van een nieuw
tijdperk. De zenders en ontvangers op de schepen waren één zaak, er zou
een netwerk van radiostations moeten komen die de communicatie met de
schepen kon verzorgen. Marconi was een bezig baasje, een zakenman.
Hij reisde op 11 maart 1900 naar
Brussel, naar het paleis om zijn
kunnen te demonstreren. Koning
Leopold II en de jonge Albert I zijn
onder de indruk en met koninklijke hulp wordt de Marconi
International Marine
Communications Company Ltd
opgericht met prominente Belgen
in de Raad van Bestuur zoals
kolonel Albert Thys en Maurice
Travailleur.
Eerlijk gezegd was men in eerste instantie geïnteresseerd in een draadloze
verbinding ooit met de kolonie Kongo. Maar deze historie zou nog enkele
jaren duren vooraleer technisch uitvoerbaar te zijn.
Het bedrijf dat werd opgericht in Brussel werd later Compagnie de TSF en
vanaf 1913 de ons bekend in de oren klinkende: SAIT (Société Anonyme
Internationale de Télégraphie sans Fil.)
In oktober 1900 nam men de
koe bij de horens en er werd
een radiopost opgericht door
Marconi in De Panne, in villa
Les Pavots .
De keuze van deze site is
bewust. Het was zowat het
dichtst op Belgisch
grondgebied met betrekking
tot Dover.
Vanaf de villa werd een
telegrafische kabel getrokken
naar het kaai-kantoor
in Oostende.
Op één van de Oostende-Dover mailboten “PRINCESSE CLEMENTINE” werd
een post geïnstalleerd en op 4 november werden met succes de eerste
radioverbindingen gelegd.
Men was zo enthousiast dat er een officiële dienst werd gestart op 8 januari
1901, uitsluitend voor dienstverkeer met de Oostende-Dover lijn. Het nut
van dergelijke installatie was niet te onderschatten in die tijd. Men kon
ETA’s doorsturen en zo het transcontinentaal treinverkeer erop afstemmen
en passagiers konden eventueel kamers boeken in de hotels.
Princesse
Clementine
in oorlogstenue
(WOI)
Maar wat echt de doorslag gaf om het nut van deze mysterieuze en
omvangrijke toestellen toch aan boord te hebben, was de stranding van de
bark MEDORA op 1 januari 1901 op de Ratelbank. De passerende
PRINCESSE CLEMENTINE kon zo om hulp telegraferen én het onfortuinlijke
schip ook mededelen dat hulp onderweg was.
Ook toen het heel belangrijke lichtschip RUYTINGEN zonder licht viel, kon
de mailboot via de Panne autoriteiten in Duinkerke inlichten, zodat dit
baken snel hersteld werd.
Op 19 januari 1901 liep de PRINCESSE CLEMENTINE zelf vast in de mist.
Een telegram zorgde ervoor dat ze snel werd vlot getrokken. Deze
gebeurtenissen lijken ons nu vanzelfsprekend, maar iets meer dan 100 jaar
geleden was het een reuzenstap vooruit in de veiligheid van het
scheepvaartverkeer.
België heeft dan ook een voortrekkersrol gespeeld in het ontstaan van de
maritieme kuststations wereldwijd.
Technisch gezien moet het toch een hele prestatie zijn geweest. In de villa
Les Pavots werd een houten mast opgericht van 40 meter met een dubbele
draadantenne. De zender was een enorme Ruhmkorffklos (weet je nog dat
toestel waarmee we in de fysicales kleine bliksempjes konden maken?) die
hoogfrequente stroompjes produceerde en een vonkboog van zo’n 20mm. De
seinsleutel was zoiets de grootte van een tapkraan zo blijkt.
De ontvanger zette de hoogfrequente stroom die ontvangen werd via een
radiobuis (coherer) om in punten en streepjes op een rol papier. Het was dus
niet zo dat men de “didahs” hoorde zoals in latere toestellen. Het signaal was
onhoorbaar. De hoorbare telegrafie kwam pas jaren later.
Artikel in
“Le Matin” van
10.11.1900
Er was geen elektrische stroomnet in De Panne toen en gebruikte men
accu’s.
De operatoren konden de hele tijd met elkaar in verbinding blijven, wat niet
zo evident lijkt met de brede frequentieband waarin ze opereerden en het feit
dat de PRINCESSE CLEMENTINE een nachtboot was, dus onderhevig aan
heel wat atmosferische storing. Op de PRINCESSE CLEMENTINE die in 1897
was gebouwd en een heel modern schip was voor zijn tijd werd op de
fokkemast werd een 16 meter hoge antenne mast geplaatst. De
zendapparatuur in die tijd gebruikte heel hoge spanningen van 30.000 volt
en meer. Een gevolg was dat bij het seinen er overal vonken in de lucht
vlogen. Vandaar eigenlijk de Duitse naam voor radio : funkstelle, funker of
ook het woord voor radio omroep: rundfunk. De Engelsen noemden hun
radio officieren weleens Sparks wat ook uit die tijd van de hoge
spanningszenders stamt.
De opstelling van de zendinstallatie van Marconi op de PRINCESSE
CLEMENTINE is wel niet zo eenvoudig verlopen als hierboven beschreven.
De mailboten op de lijn Oostende-Dover waren sedert 1846 nogal primitieve
stoomschepen en een oversteek duurde 5 uur.
Pas op het einde van de 19de eeuw werden deze vaartuigen luxueuzer en
comfortabeler. De PRINCESSE CLEMENTINE in 1897 gebouwd bij Cockerill
Yards in Hoboken, was een pronkstukje. Met haar 107 meter lengte en ruim
9200 pk stoommachines, kon zij meer dan 22 knoop halen waarbij de tot
700 passagiers in betrekkelijke luxe de oversteek maakten.
De mooie lijn van het schip zou verbroken worden door de hoge mast
extensie, de kabels en stagen voor de antenne... De stalen stagen moesten
weg, nogal wiedes met 30.00 volt, en vervangen door gewone touwen...
De 27 m. lange antennedraad was een
doorn in het oog van de staatsmarine
officieren. Het magnetisch kompas werd
danig verstoord en dus was het zoeken
naar een geschikte locatie voor de
zendinstallatie. Niettegenstaande alle
wantrouwen, bleken de testen bijzonder
geslaagd. En zoals vaak is het protest van
terughoudende zeelui van geen belang
als de heren in Brussel hun agenda
moeten volgen.
De geslaagde testen met de Marconi toestellen op de lijn Oostende-Dover zijn
zeker de aanzet geweest tot een wereldwijd netwerk van kuststations voor
maritieme communicatie.
De weg was nog lang, maar achteraf bekeken toch heel snel afgelegd.
Eigenlijk analoog met de digitale revolutie van vandaag.
Als men al blij was in 1901 met het overbrengen
van berichten van een walstation naar een
varend schip 100 mijl verder, was de
uiteindelijke doelstelling toch de hele wereld
radio telegrafisch bereikbaar te maken... zonder
draad.
Daarvoor moest eerst de korte golf mogelijk
gemaakt worden, want de lange golven waarin
met in het begin van de 20e eeuw werkte, waren
technisch te onbetrouwbaar voor een continue
communicatie overzee. Tot in de jaren ’20 werd
zwaar geïnvesteerd in deze lange golven techniek,
waarbij gigantische antenneparken en zenders
nodig waren. Getuige daarvan is het antenne
areaal van Ruiselede/Wingene waar ooit 285
meter hoge masten werden opgericht. (zie foto
hiernaast)
Toen de antennes er eenmaal waren, was de lange golf al achterhaald door
het korte golf verkeer....
Terug naar ons kuststation in de villa Les Pavots in De Panne. Deze
voorlopige locatie werd vervangen door een gebouw in Nieuwpoort-bad, vlak
naast het huidige loodswezen gebouw. Vanaf 1904 werd het station ook voor
publiek verkeer opengesteld en de roepletters waren NP, later na 1918 OST.
Vanaf dan was de evolutie niet meer te stoppen.
Het kuststation werd na WO I opnieuw opgericht in Oostende, Oostende
Radio was geboren.
Vergeet echter niet dat ons land een pioniersrol heeft gespeeld. Grote
radiostations als Scheveningen, Rügen, etc... zijn kort na de Belgische
experimenten ontstaan. Om de geschiedenis geen oneer aan te doen, dient
vermeld dat ook de Duitsers op hetzelfde ogenblik als met de PRINCESSE
CLEMENTINE hun KAISER WILHELM DER GROSSE uitrustten met een
zender/ontvanger. De maatschappij Telefunken was dan ook de eerste
concurrent van Marconi Radio Company.
Steeds meer werd het telegrafie verkeer een private zaak. Een regulering
drong zich dus op, onder andere omdat de kuststations elkaar op heel brede
frequentiebanden met machtige zenders uit de ether duwden. Maar de ramp
van de TITANIC in 1912 zou uiteindelijk de internationale regeling van het
maritiem radioverkeer in regels vastleggen in 1914, de voorloper van de
SOLAS.
De historische villa Les Pavots werd in 2006 gesloopt.
De PRINCESSE CLEMENTINE werd in 1928 naar de schroothandel
verwezen.
Voorbeeld van een vroege vonkenzender.
Zoals onze LSV-voorzitter, Patrick Wallaeys, al in zijn voorwoord vermeldde:
het LSV-bestuur is dringend aan verjonging toe. Voorzitter, ondervoorzitter en
secretaris naderen de uiterste houdbaarheidsdatum. De financiële gezondheid va
van de vereniging is steeds één van de belangrijkste doelen van het huidige
team geweest. Bouwend op de sterke basis, gelegd in de jaren ’60-’80 door
de vorige generatie loodsen, leeft onze vereniging nu verder op een heel
gezonde wijze. Ook de samenwerking binnen het bestuur verloopt zonder de
minste strubbelingen maar zoals elders: de aflossing van de wacht dringt zich op
op!
Daarom aarzel niet: ofwel via [email protected] ofwel mondeling/telefonisch via
Patrick Wallaeys (059/701385), vervoeg het bestuur van onze vereniging!
Tot onze grote spijt hadden wij ook in 2013 af en toe heel droevig nieuws te
melden. Via deze bladzijde willen wij deze overleden collega’s nog eenmaal
eren.
***************************************************************************
*
Op 31 januari 2013 was LSV verplicht voor de eerste keer dit jaar een
rouwmail rond te zenden. Die dag overleed Leon Ingelbrecht. Leon werd
geboren op 30 maart 1925. Hij vervoegde het loodswezen op 1 augustus
1959 en werd kustloods. Leon ging op pensioen op 1 december 1988. Hij was
gekend als een begaafde spreker en talentvolle schrijver onder zijn vrienden.
***************************************************************************
*
In februari namen we afscheid van Marius Paquês. Geboren op 18
september 1931 in Charleroi en overleden op 9 februari 2013. Marius werd
Scheldemondenloods op 1 september 1960 en ging op pensioen op 1 oktober
1996.
***************************************************************************
*
Enkele maanden later moesten we afscheid nemen van Eric Abel. Geboren
op 30 december 1939 werd hij zeeloods op 1 maart 1974 en ging op
welverdiende rust op 1 maart 2000. Eric overleed, na lange ziekte, op 3 juli
2013. Als trouw lid van LSV en gids te Brugge organiseerde hij een paar
zoektochten in het historisch centrum van zijn stad. Maar het is vooral als
gedreven, socialistisch, vakbondsmilitant dat hij bij de meesten onder ons
herinnerd zal worden. De huidige Dienst en Beurtregeling van de
Scheldemondenloodsen komt grotendeels uit zijn pen …
***************************************************************************
Heel het leven op de zeeën! Alles in het leven op de zeeën!
In mijn bloed sluipt die geniepige bekoring
En ik droom gedachtenloos van reizen.
O, de lijnen van verre kusten, afgeplat over de horizon!
O, de kapen, eilanden, zandige stranden!
Fernando Pessoa
Nota van redactie: wegens organisatorische redenen wordt schrijven van LSV-brochure elk jaar afgesloten
begin december. Overlijdens in december kunnen daardoor soms pas het volgende jaar gepubliceerd worden.
Onze gepensioneerde leden maakten al kennis met onze nieuwe “kotter” van
het SWATH-type maar omdat weinigen onder hen zich nog in Vlissingen
vertonen willen we ze via deze weg kennis laten maken met de nieuwe
Nederlandse kotters. Tegenwoordig ligt de Pollux, zusterschip van de
afgebeelde Polaris, aan de Steenbank als “kotter”. Een derde zusterschip de
Procyon komt er ook aan zodat uiteindelijk de loodsstations aan de
Maasvlakte en Steenbank gezamenlijk over drie dergelijke loodsboten zullen
kunnen beschikken.
Het schip heeft een lengte van bijna 82 meter. En kan daardoor op de
Noordzee, met relatief korte en hoge golven, de maximale scheepssnelheid van
16,5 knopen (30,5 km per uur) bereiken.
De ‘POLARIS’ is uitgerust met twee schroeven en speciale roeren die een
maximale uitslag van 70% kunnen bewerkstelligen. Zo kan de ‘POLARIS’ een
maximale draaisnelheid bereiken wanneer snel moet worden uitgeweken voor
een ander schip.
En om de ex-collega’s nog een beetje extra jaloers te maken …. er is sauna aan
boord. Waar is de tijd van houten schepen en ijzeren loodsen hé !!!
Gelukkig moeten we maar heel sporadisch afscheid nemen van een actieve
collega-loods. Maar dit jaar overleed plots Marc Lens, thuis in Bredene op
26 oktober.
Geboren op 1 augustus 1956 op het Afrikaans continent vervoegde hij het
zeeloodsenkorps als leerling-loods op 1 januari 1992 om 9 maanden later, op
1 oktober 1992, zijn loopbaan als loods definitief te starten.
Zonder twijfel was Marc één van der vriendelijkste en fijnste onder de
Scheldemondenloodsen. Altijd minzaam in de omgang laat hij een grote leegte
na, bij zijn familie natuurlijk, ook bij zijn collega-loodsen maar in het
bijzonder ook bij zijn ploegmakkers van de J-ploeg.
Alhoewel geen actief LSV’er, steunde hij onze vereniging financieel elk jaar
weer. Maar op uitdrukkelijke wens van de familie werd deze keer geen LSVrouwkrans neergelegd.
Marc, vriend van ons allen, je blijft een ster op onze horizon, telkens we naar
de West varen …