Steeds meer Belgen wonen alleen

TREND 4
Steeds meer Belgen
wonen alleen
HET AANTAL ALLEENWONENDEN
IN HET VLAAMS GEWEST, IN %
12,5
12
11
10
9,4
1990 1995
2000
2005
2008
en op de vijf Belgen boven de 20 jaar woont
alleen, onder wie iets meer vrouwen dan
mannen. Daarbij vallen vooral de regionale
verschillen op: in 2001 bestond in Vlaanderen
bijna 28 procent van de private huishoudens uit
één persoon, in Wallonië bijna 33 procent en in
het Brussels Hoofdstedelijk Gewest maar liefst
50 procent. ‘In Brussel leeft in de helft van de woningen
dus iemand in zijn eentje’, zegt Koen Matthijs. ‘Zelfs als
we ervan uitgaan dat Brussel als grote stad een aantrekkingspool voor die mensen vormt, blijft dat een erg hoog
cijfer.’
Onder die alleenwonende Belgen zijn er natuurlijk heel
veel bejaarden die hun partner hebben verloren en zo lang
mogelijk alleen willen blijven wonen. Maar in de statistieken duiken ook meer en meer mensen op die na een relatiebreuk een tijdlang alleen blijven. ‘Daarnaast is er bij jongeren een sterke tendens om langere tijd alleen te wonen’,
zegt Matthijs. ‘Sommigen doen dat tot ze de juiste partner
WWW.KNACK.BE
hebben gevonden, anderen willen bewust single blijven.’
Dat iemand alleen woont, betekent natuurlijk niet per
definitie dat hij of zij geen relatie heeft. Ook professor
Matthijs beseft dat cijfers in dit verband niet alles zeggen.
‘Wat is de definitie van een alleenwonende?’ vraagt hij
zich af. ‘Ben je alleenwonend als je gescheiden bent en je
kind woont afwisselend een week bij jou en een week bij je
ex-partner? En wat als je zoon alleen in het weekend bij
jou is? In welke statistiek hoor je dan thuis?’
Daarnaast zijn er ook heel wat mensen die officieel
alleen wonen maar in de praktijk permanent bij hun partner
verblijven. Dat komt bijvoorbeeld vaak voor bij weduwen
en weduwnaars die met oog op hun erfenis toch hun eigen
huis aanhouden en daar volgens de dienst bevolking ook
wonen. Omgekeerd worden mensen die in een bejaardentehuis wonen, in de gevangenis zitten of langdurig in het ziekenhuis liggen tot de zogenaamde ‘collectieve huishoudens’ gerekend. Ook als ze eigenlijk alleen wonen.
Los van die foutenmarge valt niet te negeren dat het aantal alleenwonenden de laatste decennia fors is toegenomen.
Dat is ook de voedingsproducenten, touroperators en marketingstrategen niet ontgaan. Tegenwoordig liggen de winkelrekken vol eenpersoonsgerechten, voorgesneden groenten in kleine porties en minipakken toiletpapier. En in hun
vrije tijd kunnen singles kiezen uit groepsreizen naar Afrika, een camping voor alleenstaanden of een avontuurlijk
survivalparcours in de Ardennen. Ondertussen bouwen
vooruitziende bouwondernemers over het hele land compacte appartementen op maat van de al dan niet happy single.
Alleen kunnen nogal wat alleenstaande Belgen zich al
dat moois niet veroorloven. Bijna een op de drie alleenstaande ouders leeft in armoede. Vooral alleenstaande
moeders hebben het zwaar omdat zij vaak een lager inkomen hebben of maar deeltijds werken om hun kinderen te
kunnen opvangen. Zij hebben niet meteen behoefte aan
nog een survivalparcours.
‘In de helft van
de woningen
in Brussel leeft
iemand in
zijn eentje.’
HET JAAR 2 0 0 9
29