10 BERKELLAND HOOGBEGAAFD Benieuwd n De tieners Femke Jansen en Marieke Janssen gaan eind deze maand op onderzoeksreis naar China. EIBERGEN/BEIJING – Hoe leven jon- 䡵 Paardrijden bij manege Nijhuis in Eibergen stond gistermorgen op het programma van de 22 Poolse kinderen die drie weken vakantie hebben doorgebracht in Borculo. foto Marieke Bakker ‘Super, dit was mooiste vakantie van mijn leven’ BORCULO/EIBERGEN – Een groep van 22 Poolse kinderen met suikerziekte keert vanavond na drie weken zomervakantie in Borculo terug naar huis. Je hoeft geen Pools te kunnen om te begrijpen hoe het Patryk Zaremba in Nederland is bevallen. „Super”, zegt de 12-jarige met stralende ogen en een brede lach. „Dit zal ik nooit vergeten, het was de mooiste vakantie van mijn leven.” Op uitnodiging van Pax Kinderhulp verbleef hij samen met 21 leeftijdsgenoten en zes begeleiders drie weken lang in Borculo. Elke dag was er van alles en nog wat te doen, van een training kickboxen tot een bezoek aan het Avonturenpark in Hellendoorn. Gistermorgen mochten de 9- tot 12-jarigen paardrijden bij de manege Nijhuis in Eibergen. Patryk heeft in deze drie weken niet alleen veel beleefd, hij heeft ook beter leren omgaan met de ziekte diabetes, waar hij sinds twee jaar aan lijdt. „Ik heb er veel over geleerd en kan er nu beter mee overweg en dingen zelf doen, zoals mezelf injecties ge- ven”, vertelt hij. „Sommige kinderen uit de groep zijn al langer ziek, zij konden me helpen.” Ook Pawel Gil kijkt terug op drie waardevolle weken. De jonge arts heeft zijn patiënten in Nederland zien veranderen. „De ouders zorgen thuis heel goed voor hun kinderen, maar ze nemen hen ook te veel uit handen. Daardoor wisten de kinderen in het begin niet zoveel over hun ziekte. Nu doen ze heel veel zelf, begrijpen ze hoe insuline werkt en hoe ze zich moeten gedragen. En ze herkennen de symptomen als de bloedsuikerspiegel niet goed is.” Zelf heeft hij in de laatste drie weken ook veel geleerd, zegt Gil. „In het ziekenhuis heb je steeds maar kort contact met de patiënten. Daardoor begrijp je niet goed wat het leven met diabetes inhoudt. Hier heb ik gezien hoe dat is.” Henk Looman kijkt tevreden. Hier is het de Borculose coördinator van Pax Kinderhulp en de meer dan honderd vrijwilligers om te doen. „De kinderen leren tijdens deze vakantie omgaan met hun ziekte en worden zelfstandiger. Dat is het belangrijkste.” Kleinere groep bevalt goed Pax Kinderhulp heeft dit jaar voor het eerst een kleinere groep van 22 Poolse kinderen met suikerziekte ontvangen. Dat was nodig omdat sponsors het lieten afweten. De organisatie heeft besloten het ook in de toekomst op dat aantal te houden. „We huurden in het verleden altijd twee huizen van de vakantieboerderij Wensink, maar vanaf volgende zomer is er nog maar een boerderij beschikbaar”, zegt coördinator Henk Looman. „We zouden elders terecht kunnen, maar dat ligt te ver buiten Borculo. Bovendien bevalt de vakantie met een kleinere groep heel goed. Je krijgt een heel andere band met de kinderen.” De vakanties blijven nodig, zegt Looman. „De kinderen komen niet voor niets hier. Hun gezinnen moeten rondkomen van tussen de 327 en 1.600 euro per maand. Dat is geen luxe.” geren in China? Wat doen ze op school? Hoeveel aandacht is er voor bijzonder talent? Wat kunnen China en Nederland leren van elkaar? Vragen en nóg meer vragen, een hele rugzak vol. De Eibergse Femke Jansen (15) en haar vriendin Marieke Janssen (17) uit Deventer reizen er binnenkort mee naar de Chinese hoofdstad Beijing. Ze hopen met evenveel antwoorden terug te keren. Femke gaat na de vakantie naar de vijfde klas van het vwo op Het Assink Lyceum in Haaksbergen. Marieke begint dan op de UT in Enschede aan een studie electrical engineering. Hun reis maken ze samen met leeftijdsgenoten onder de vlag van SquibS, een landelijke stichting die getalenteerde en hoogbegaafde jongeren bij elkaar brengt door middel van allerlei activiteiten. Met zijn twaalven hebben ze samen het doel van de reis bepaald, de reisroute uitgestippeld en het programma voor ruim twee weken samengesteld. „In Beijing wordt deze zomer de Asia-Pacific Conference of Giftedness gehouden, een internationale conferentie over hoogbegaafdheid, dat was de aanleiding”, vertelt Marieke. „We vroegen ons af of we daar een reis aan vast konden plakken. “ Ik heb het idee dat alles ‘een beetje compleet’ anders is in China Marieke Janssen “ Je moet zelf nadenken. Ik denk dat ik hier veel van leer. Daar hoop ik op Femke Jansen Vervolgens gingen we brainstormen: wat wilden we doen en wat wilden we bereiken?” Het werd een onderzoeksreis, met als doel de verschillen tussen Nederland en China te bestuderen op het gebied van onderwijs en talentstimulering. De deelnemers maken een verslag dat ze aanbieden aan verschillende instanties. Tegelijk kunnen ook wetenschappers aan de andere kant van de wereld leren van de ervaringen van de Nederlandse jongeren. Tijdens de conferentie vertellen alle twaalf wat voor hen persoonlijk de meerwaarde is van een jongerenclub zoals SquibS. Marieke: „We mogen een presentatie houden van anderhalf uur, heel bijzonder. Er staan verder alleen experts op het gebied van hoogbegaafdheid uit heel Australië en Azië op het podium.” „En wij, uit Nederland”, zegt Femke droogjes. „Het is best spannend, als je voor een groep experts je levensverhaal moet vertellen”, erkent ze. Om antwoord te krijgen op hun vragen, zoeken de jongeren ook zelf het gesprek met experts. Ze gaan bovendien op bezoek bij de Nederlandse ambassade en zitten eerste rang bij een concert van een Aziatisch jongerenorkest met zeer getalenteerde muzikanten. ‘Oude paviljoens zouden al lang gesloopt worden’ vervolg van pagina 9 Volgens de woordvoerster Stegeman van FPC Oldenkotte is er wel contact geweest met de directe buren. „Dat we niet gereageerd hebben klopt niet helemaal. Maar misschien hadden we eerder iets me de signalen moeten doen. Ik kan me voorstellen dat de mensen er graag bij waren geweest. Maar dat maakt het achteraf niet anders.” Over de stand van zaken van het onderzoek valt volgens de haar nog niets te vertellen. Ze kan ook niet aangeven wanneer er wel duidelijkheid is. „Als er iets te vertellen valt, dan worden uiteraard ook de buren geïnformeerd.” Ondertussen zit de buurt ook in haar maag met twee panden op het terrein van het FPC Oldenkotte, pal op de Kienvenneweg,. Het gaat om het vrouwenpaviljoen Iemenhuve en de voormalige directeurswoning ’t Zand. „In 2012 is er een overeenkomst gesloten tussen de kliniek en de buurt waarbij ook de gemeente betrokken was”, aldus Rijgwart. „Zodra het hoofdgebouw brandveilig zou zijn, zouden de beide gebouwen gesloopt worden. Voor zover wij weten was de verbouwing eind vorig jaar klaar.” Ook het bestemmingsplan zou veranderd worden, aldus Rijgwart. „Het bouwblok van de beide panden zou naar de andere kant van het terrein gaan, zodat daar een werkplaats gebouwd kon worden.” De buurt weet niet beter dan dat het bestemmingsplan ondertussen is gewijzigd. „Dat betekent dat de woningen nu buiten het bouwblok staan.” Stegeman bevestigt dat er afspraken zijn gemaakt over de sloop. „Dat gebeurde ongeveer op hetzelfde moment dat we te horen kregen dat de kliniek gesloten zou worden. Slopen brengt kosten met zich mee en die werden op dat moment niet meer vergoed.” Volgens de zegsvrouw wordt het complex van FPC Oldenkotte per 1 januari 2015 overgedragen aan het Rijksvastgoedbedrijf. „Dat gebeurt met de kanttekening dat de gebouwen nog gesloopt moeten worden.” 䡵 De bewoners van de Kienvenneweg kijken op de gebouwen van de tbs-kli- niek. Het witte pand is de voormalige directeurswoning. foto Marieke Bakker
© Copyright 2024 ExpyDoc