Interview SquibS China reis1

10 BERKELLAND
HOOGBEGAAFD
Benieuwd n
De tieners Femke Jansen en Marieke
Janssen gaan eind deze maand op
onderzoeksreis naar China.
EIBERGEN/BEIJING – Hoe leven jon-
䡵 Paardrijden
bij manege Nijhuis in Eibergen stond gistermorgen op het programma van de 22 Poolse kinderen die
drie weken vakantie hebben doorgebracht in Borculo. foto Marieke Bakker
‘Super, dit was mooiste
vakantie van mijn leven’
BORCULO/EIBERGEN – Een groep
van 22 Poolse kinderen met suikerziekte keert vanavond na drie weken zomervakantie in Borculo terug naar huis.
Je hoeft geen Pools te kunnen om
te begrijpen hoe het Patryk Zaremba in Nederland is bevallen.
„Super”, zegt de 12-jarige met stralende ogen en een brede lach.
„Dit zal ik nooit vergeten, het was
de mooiste vakantie van mijn leven.” Op uitnodiging van Pax Kinderhulp verbleef hij samen met 21
leeftijdsgenoten en zes begeleiders drie weken lang in Borculo.
Elke dag was er van alles en nog
wat te doen, van een training kickboxen tot een bezoek aan het
Avonturenpark in Hellendoorn.
Gistermorgen mochten de 9- tot
12-jarigen paardrijden bij de manege Nijhuis in Eibergen.
Patryk heeft in deze drie weken
niet alleen veel beleefd, hij heeft
ook beter leren omgaan met de
ziekte diabetes, waar hij sinds
twee jaar aan lijdt. „Ik heb er veel
over geleerd en kan er nu beter
mee overweg en dingen zelf
doen, zoals mezelf injecties ge-
ven”, vertelt hij. „Sommige kinderen uit de groep zijn al langer
ziek, zij konden me helpen.”
Ook Pawel Gil kijkt terug op drie
waardevolle weken. De jonge arts
heeft zijn patiënten in Nederland
zien veranderen. „De ouders zorgen thuis heel goed voor hun kinderen, maar ze nemen hen ook te
veel uit handen. Daardoor wisten
de kinderen in het begin niet zoveel over hun ziekte. Nu doen ze
heel veel zelf, begrijpen ze hoe insuline werkt en hoe ze zich moeten gedragen. En ze herkennen de
symptomen als de bloedsuikerspiegel niet goed is.” Zelf heeft hij
in de laatste drie weken ook veel
geleerd, zegt Gil. „In het ziekenhuis heb je steeds maar kort contact met de patiënten. Daardoor
begrijp je niet goed wat het leven
met diabetes inhoudt. Hier heb ik
gezien hoe dat is.” Henk Looman
kijkt tevreden. Hier is het de Borculose coördinator van Pax Kinderhulp en de meer dan honderd
vrijwilligers om te doen. „De kinderen leren tijdens deze vakantie
omgaan met hun ziekte en worden zelfstandiger. Dat is het belangrijkste.”
Kleinere groep
bevalt goed
Pax Kinderhulp heeft dit jaar
voor het eerst een kleinere groep
van 22 Poolse kinderen met suikerziekte ontvangen. Dat was nodig omdat sponsors het lieten afweten. De organisatie heeft besloten het ook in de toekomst op dat
aantal te houden. „We huurden in
het verleden altijd twee huizen
van de vakantieboerderij Wensink, maar vanaf volgende zomer
is er nog maar een boerderij beschikbaar”, zegt coördinator Henk
Looman. „We zouden elders terecht kunnen, maar dat ligt te ver
buiten Borculo. Bovendien bevalt
de vakantie met een kleinere
groep heel goed. Je krijgt een heel
andere band met de kinderen.”
De vakanties blijven nodig, zegt
Looman. „De kinderen komen
niet voor niets hier. Hun gezinnen moeten rondkomen van tussen de 327 en 1.600 euro per
maand. Dat is geen luxe.”
geren in China? Wat doen ze op
school? Hoeveel aandacht is er
voor bijzonder talent? Wat kunnen China en Nederland leren
van elkaar? Vragen en nóg meer
vragen, een hele rugzak vol. De Eibergse Femke Jansen (15) en haar
vriendin Marieke Janssen (17) uit
Deventer reizen er binnenkort
mee naar de Chinese hoofdstad
Beijing. Ze hopen met evenveel
antwoorden terug te keren.
Femke gaat na de vakantie naar
de vijfde klas van het vwo op Het
Assink Lyceum in Haaksbergen.
Marieke begint dan op de UT in
Enschede aan een studie electrical
engineering. Hun reis maken ze samen met leeftijdsgenoten onder
de vlag van SquibS, een landelijke
stichting die getalenteerde en
hoogbegaafde jongeren bij elkaar
brengt door middel van allerlei activiteiten.
Met zijn twaalven hebben ze samen het doel van de reis bepaald,
de reisroute uitgestippeld en het
programma voor ruim twee weken samengesteld. „In Beijing
wordt deze zomer de Asia-Pacific
Conference of Giftedness gehouden, een internationale conferentie over hoogbegaafdheid, dat was
de aanleiding”, vertelt Marieke.
„We vroegen ons af of we daar
een reis aan vast konden plakken.
“
Ik heb het idee
dat alles ‘een
beetje compleet’
anders is
in China
Marieke Janssen
“
Je moet zelf
nadenken. Ik denk
dat ik hier veel
van leer. Daar
hoop ik op
Femke Jansen
Vervolgens gingen we brainstormen: wat wilden we doen en wat
wilden we bereiken?” Het werd
een onderzoeksreis, met als doel
de verschillen tussen Nederland
en China te bestuderen op het gebied van onderwijs en talentstimulering. De deelnemers maken
een verslag dat ze aanbieden aan
verschillende instanties.
Tegelijk kunnen ook wetenschappers aan de andere kant van de
wereld leren van de ervaringen
van de Nederlandse jongeren. Tijdens de conferentie vertellen alle
twaalf wat voor hen persoonlijk
de meerwaarde is van een jongerenclub zoals SquibS. Marieke:
„We mogen een presentatie houden van anderhalf uur, heel bijzonder. Er staan verder alleen experts op het gebied van hoogbegaafdheid uit heel Australië en
Azië op het podium.” „En wij, uit
Nederland”, zegt Femke droogjes.
„Het is best spannend, als je voor
een groep experts je levensverhaal moet vertellen”, erkent ze.
Om antwoord te krijgen op hun
vragen, zoeken de jongeren ook
zelf het gesprek met experts. Ze
gaan bovendien op bezoek bij de
Nederlandse ambassade en zitten
eerste rang bij een concert van
een Aziatisch jongerenorkest met
zeer getalenteerde muzikanten.
‘Oude paviljoens zouden al lang gesloopt worden’
vervolg van pagina 9
Volgens de woordvoerster Stegeman van FPC Oldenkotte is er
wel contact geweest met de directe buren. „Dat we niet gereageerd
hebben klopt niet helemaal. Maar
misschien hadden we eerder iets
me de signalen moeten doen. Ik
kan me voorstellen dat de mensen er graag bij waren geweest.
Maar dat maakt het achteraf niet
anders.”
Over de stand van zaken van het
onderzoek valt volgens de haar
nog niets te vertellen. Ze kan ook
niet aangeven wanneer er wel duidelijkheid is. „Als er iets te vertellen valt, dan worden uiteraard
ook de buren geïnformeerd.”
Ondertussen zit de buurt ook in
haar maag met twee panden op
het terrein van het FPC Oldenkotte, pal op de Kienvenneweg,. Het
gaat om het vrouwenpaviljoen Iemenhuve en de voormalige directeurswoning ’t Zand. „In 2012 is er
een overeenkomst gesloten tussen de kliniek en de buurt waarbij ook de gemeente betrokken
was”, aldus Rijgwart. „Zodra het
hoofdgebouw brandveilig zou
zijn, zouden de beide gebouwen
gesloopt worden. Voor zover wij
weten was de verbouwing eind
vorig jaar klaar.” Ook het bestemmingsplan zou veranderd worden, aldus Rijgwart. „Het bouwblok van de beide panden zou
naar de andere kant van het terrein gaan, zodat daar een werkplaats gebouwd kon worden.”
De buurt weet niet beter dan dat
het bestemmingsplan ondertussen is gewijzigd. „Dat betekent
dat de woningen nu buiten het
bouwblok staan.”
Stegeman bevestigt dat er afspraken zijn gemaakt over de sloop.
„Dat gebeurde ongeveer op hetzelfde moment dat we te horen
kregen dat de kliniek gesloten
zou worden. Slopen brengt kosten met zich mee en die werden
op dat moment niet meer vergoed.”
Volgens de zegsvrouw wordt het
complex van FPC Oldenkotte per
1 januari 2015 overgedragen aan
het Rijksvastgoedbedrijf. „Dat gebeurt met de kanttekening dat de
gebouwen nog gesloopt moeten
worden.”
䡵 De bewoners van de Kienvenneweg kijken op de gebouwen van de tbs-kli-
niek. Het witte pand is de voormalige directeurswoning. foto Marieke Bakker