Waar wij vasten, worden anderen gevoed

MAART
2014
Informatiekrant van het Bisdom Rotterdam s www.bisdomrotterdam.nl s jrg. 41 s nr. 1
Waar wij vasten, worden anderen gevoed
Op 5 maart is op Aswoensdag de vastentijd begonnen. Voor christenen de
opmaat naar Pasen, een tijd die in het
teken staat van inkeer, en uitzien. Een
uitgelezen gelegenheid om de band
met God aan te halen. En de band met
elkaar.
Vasten, gebed en aalmoezen geven
zijn drie praktijken, die nauw met
deze periode verbonden zijn. Niet
voor niets is de lezing in de kerken
op Aswoensdag een gedeelte uit de
Bergrede, waarin Jezus juist op deze
drie praktijken ingaat (Mt 6, 1-6,
16-18).
Die drie praktijken hangen met elkaar
samen. Als we ons minder toemeten,
toeëigenen, houden we meer over.
Tijd voor gebed bijvoorbeeld, maar
ook aandacht voor de ander, en heel
concreet, spullen, eten, geld.
In die vastentijd krijgt u deze
Tussenbeide voor u. U leest over de
vrijwilligers die zich diaconaal inzetten
voor mensen in armoede. In het vorige
nummer hebben wij hen gepresenteerd; dit keer vertellen zij meer over
hun concrete inzet. Wat doen ze en
wat brengt dat teweeg?
Daden
Deze ‘armoedebestrijders’ beleven niet
alleen de aspecten van de vastentijd in
woord en daad - in feite zijn ze voorbeeld van het thema dat in het bisdom
dit jaar wordt beleefd. Als uitvloeisel
van het Jaar van het Geloof staat deze
periode bijzonder in het teken van
Daden van Liefde. Ook dat komt in
dit blad nadrukkelijk aan de orde. De
sociale leer van de Kerk als uitdrukking van liefde. En Jezus’ liefde, Zijn
ultieme daad van liefde wat wij binnenkort in de Goede Week en Pasen
kunnen gaan vieren. Jezus die Zijn
leven gaf, opdat er voor ieder nieuw
leven mogelijk werd.
Een goede vastentijd wenst de redactie
van Tussenbeide u toe.
Levensmiddelen
Onder het motto “Waar wij vasten,
worden anderen gevoed” organiseert
het Bisdom Rotterdam een levensmiddeleninzameling voor de plaatselijke
voedselbanken in de Veertigdagentijd.
Veel lokale geloofsgemeenschappen
hebben al de gewoonte om een of
meerdere keren per jaar houdbare
levensmiddelen in te zamelen voor de
voedselbank in de eigen omgeving. In
een persoonlijke brief aan de pastoors
en de parochiebesturen heeft bisschop
Van den Hende de parochies opgeroepen dat ook in de Veertigdagentijd te
doen. Met deze inzamelingsactie wil
het bisdom deze plaatselijke praktijk
ondersteunen en wil het zichtbaar
maken, dat deze daad van liefde ook
een geloofsdaad is.
Opzet levensmiddeleninzameling:
❖❖ De 23 parochies/federaties van het bisdom houden in alle parochiekernen in de
Veertigdagentijd een of meerdere inzamelingsacties voor de lokale voedselbank. Een reeds
geplande inzamelingsactie mag ook als zodanig gelden. Elke parochiekern kan zelf bepalen
op welke zondag(en) in de Veertigdagentijd deze inzameling wordt gehouden.
❖❖ Elke parochiekern noteert hoeveel dozen zijn opgehaald en geeft dat door aan een centraal adres in de parochie. De dozen levensmiddelen kunnen gewoon worden afgeleverd
bij de lokale voedselbank.
❖❖ Uiterlijk maandag 14 april geeft het centrale adres het totaal aantal opgehaalde dozen
aan het bisdombureau door.
❖❖ Elke parochie/federatie stuurt een vertegenwoordiging naar de Chrismamis op woensdag
16 april in de Kathedraal. Deze vertegenwoordiging neemt één doos of krat met ingezamelde levensmiddelen mee namens de hele parochie.
❖❖ De 23 vertegenwoordigingen brengen bij de offerande hun doos levensmiddelen naar het
altaar. Daarmee wordt symbolisch de diaconale inzet van hun parochie opgedragen aan God.
Tijdens de processiegang wordt per parochie ook het aantal dozen genoemd dat is opgehaald.
❖❖ De 23 dozen levensmiddelen die tijdens deze processiegang zijn aangedragen, zijn
bestemd voor de Voedselbank Rotterdam.
❖❖ De Chrismamis vindt plaats op woensdag 16 april vanaf 19.30 uur in de HH. Laurentius
en Elisabethkathedraal. Van harte welkom!
Hoeveel broden hebben jullie?
Opvallend op het hongerdoek “Hoeveel broden hebben jullie?”, is het kruis, als
teken van lijden en verrijzenis. Het verbindt vier scènes op het doek. Scènes die
verwijzen naar de evangelieteksten van de wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging
(Marcus 6, 30-44), het verhaal van de rijke man en Lazarus (Lucas 16, 16-31) en
van het Laatste Avondmaal (Lucas 22, 15-23). Centraal in iedere scène staat de
tafel, waar omheen mensen verzameld zijn.
Rechtsboven is het Laatste Avondmaal te zien. Rondom Jezus zijn de armen, de
zieken, de zwakken, de gewonde mensen van deze wereld verzameld. De witte
kleur vormt de symbolische brug tussen enerzijds onze deelname aan de eucharistie en anderzijds onze inzet voor arme mensen.
Als een grote tegenstelling daaraan zien we linksonder de machtigen en rijken van
deze wereld. De tafel van hun overvloed en ‘ontoelaatbare rijkdom van enkelen’
(Johannes Paulus II) wordt een onneembare barrière.
Linksboven is de wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging te zien. De scène geeft aan
dat daar waar mensen delen met elkaar, iedereen voldoende krijgt. Rechts beneden
is het toekomstperspectief te zien, waarnaar we allen tezamen door Christus’ Liefde
en onze navolging daarvan, op weg kunnen gaan. De tafel is een plek van delen
geworden, niet langer een scheidingslijn tussen rijk en arm. De eucharistie (de scène
erboven) stelt ons steeds weer in staat handen en voeten te geven aan onze toekomstdroom van een betere wereld voor iedereen: zoekt eerst het Koninkrijk Gods en
zijn gerechtigheid en al het andere zal u gegeven worden (Mt 6, 33).
“Hoeveel broden hebben jullie?” is geschilderd door de Boliviaanse kunstenares
Etji Stih, van oorsprong Sloveense.
Lees meer over de Vastenaktie op pagina 5
Tussenbeide volgt over een periode van een half jaar zes
mensen met hun inzet in de bestrijding van de armoede.
Hoe verloopt hun inzet? Boeken ze resultaat? Wat doet dat
met henzelf? In dit nummer herkent u hun verhalen aan het
icoontje dat u ook hiernaast aantreft. De portretten zijn alle
gemaakt door Jolanda de Wolf, de foto’s zijn van de hand
van Eric Blom.
INHOUD
Vastenestafette
Daden van Liefde
Reünie Vronesteyn
M25 helpt Jarige Job
Opbrengst Adventsactie
5
6
8
10
11
Parochiedag2
Koken voor daklozen
10
School met karakter
12
Werk in Oude Tonge
nummer 1 • 2014
13
1
Parochiedag over sociale leer
Positief kijkt het bisdom Rotterdam terug op de Parochiedag, die op 1 februari
jongstleden werd gehouden in de parochie van de Church of Our Saviour in
Den Haag. Dit jaar vond deze plaats in het kader van het Jaar Daden van
Liefde en had als thema de sociale leer van de Kerk.
Het is inmiddels de tweede keer dat
er zo’n diocesane ontmoetingsdag
werd georganiseerd; voor pastorale
beroepskrachten, bestuursleden van
parochies en parochiefederaties, voor
de leden van parochiële werkgroepen,
vrijwilligers en parochianen. Zij waren
met zo’n honderdveertig personen
vertegenwoordigd.
De dag begon met de inleiding
“Parochieleven en daden van liefde”
van Mgr. Van den Hende. Hij maakte
duidelijk op welke wijze “getuigen
van het geloof” en “getuigenis afleggen van de liefde” onlosmakelijk met
elkaar verbonden zijn. Daarna vierden
de aanwezigen de eucharistie in de
Church of Our Saviour met de bisschop als hoofdcelebrant.
de dag was uit het evangelie volgens
Marcus (Marcus 4, 35-41). De leerlingen bevinden zich met Jezus in de
boot als er een storm opsteekt. Ze
worden bang en wenden zich tot de
Heer. Bisschop Van den Hende: ‘Bij
deze storm waren deze leerlingen, die
doorgewinterde vissers waren, bang dat
de Heer hen in de steek liet. Zij die de
boodschap uit moesten dragen, waren
in het begin bang. Maar ze vragen de
Heer om hulp. Hij wordt wakker en
brengt het water tot zwijgen.’
‘De apostelen hadden het geloof en
de moed om zich tot de Heer te keren
en bij de Heer te beginnen. Hebben
wij ook dat geloof en die moed?’,
vroeg de bisschop.
Homilie
Paus Franciscus nodigt ook in onze tijd
iedereen uit om opnieuw te beginnen
bij Christus die zijn leven geeft voor zijn
vrienden en voor zijn vijanden (Lumen
Aan de slag
Tineke Heemskerk (Hazerswoude Rijndijk) zei na afloop: ‘De preek van
de bisschop inspireerde mij. Vooral
dat je zelf aan de slag moet, vanuit
je geloof. Ook was het bijzonder dat
de bisschop eerder deze dag in zijn
toespraak, de encyclieken van destijds
verbond aan deze tijd: dat iedereen
recht heeft op een menswaardig
bestaan.’ Heemskerk neemt als vraag
mee naar de diaconiegroep waar zij lid
van is: ‘Wat kan ik vanuit de werken
van barmhartigheid betekenen voor
mijn medemens?’
Aadelaide Tome en Eliana Lisboa
behoren tot de H. Willibrordparochie
in Den Haag. Aadelaide was geraakt
door de grote onderlinge betrokkenheid tijdens de bijeenkomst. ‘De
woorden van de bisschop spreken mij
erg aan. Daden van liefde worden je
gevraagd in het Woord van de Heer,
deze vormen een steunpilaar binnen
het geloof. Zo kun je iets moois
opbouwen met en voor elkaar. In de
migrantenparochies komen mensen
van heinde en verre en is elkaar vooruithelpen van groot belang.’
Eliana valt haar bij. Zij komt uit
Brazilië en woont nu twee jaar in
Den Haag. In haar parochie ervaart
zij de saamhorigheid en vriendschap
waar zij tijdens de bijeenkomst over
hoorde spreken. Het is voor haar de
eerste keer dat zij deelneemt aan de
Parochiedag. Ook op de Parochiedag
zag zij onderlinge verbondenheid en
inspiratie.
© Peter
van
Mulken
In zijn homilie ging de bisschop in
op het belang van telkens opnieuw
bij Christus beginnen. De lezing van
Geven
Fidei 16). Wanneer we ons tot de Heer
richten en van Hem uit vertrekken met
zijn Woord in ons hart, dan pas zijn we
uitgezonden met voldoende bagage
om met woorden en daden van liefde
te bouwen aan gemeenschap en een
beschaving van liefde, ten dienste van
het Rijk van God.
Na de eucharistieviering was er in het
atrium en de naastgelegen zaal gelegenheid voor ontmoeting, waarbij de
aanwezigen ook met elkaar in gesprek
gingen aan de hand van het motto:
‘Ik zal U uit mijn daden mijn geloof
bewijzen’ (Jac. 2,18). De bemoedigende woorden van de bisschop
kregen ook hier hun beslag.
De bisschop met het Compendium van de sociale leer van de Kerk.
GEKNIPT uit de parochiebladen
Geloof in je leven!
Ja zeggen
Jan Houdijk schrijft in Samenstromen, het
blad van de Clara & Franciscusfederatie in het
Groene Hart, over zijn afscheid als lid van de
pastoraatsgroep. ‘Het had niet beter gekund.
Wetende dat ik het niet zo op prijs zou stellen
als er veel en dure woorden gebruikt zouden worden, met glad gestreken haren, gezicht in een
plooi, en dat alles in een gestreken pak. Niets
voor mij. (..) Het heeft mijn leven verrijkt, ook
al maak je het niet iedereen naar de zin. (..) Ik
raad het iedereen aan: als je gevraagd wordt
om op deze manier de gemeenschap en de kerk
een dienst te bewijzen: gewoon ja zeggen.’
2
nummer 1 • 2014
De randen afmaaien
KNIPSEL
In Nicolaas Nu valt te lezen over een serie bijzondere bijeenkomsten in Zoetermeer. Ze zijn bedoeld
voor 25- tot 45-jarigen. Op 9 april is de volgende
ontmoeting, onder de titel “Geloof in je leven!”.
Waar de avond over gaat? ‘Wat hebben geloof
en leven met elkaar te maken? Wat geloof
ik eigenlijk? Samen met anderen hierover in
gesprek gaan, over wat je waardevol vindt, over
je vragen en onzekerheden op dat gebied, kan
verhelderend en inspirerend zijn. Meer informatie is te verkrijgen via E: [email protected].
Op een debatavond,
georganiseerd
door de Raad van
Samenwerkende
Kerken in
Voorschoten, ging het over “samen uit
de crisis”. In Galmgaten, het blad van
de parochiekern H. Laurentius en de
Moeder Gods wordt er over geschreven.
Jaap Smit, oud CNV-voorzitter en tegenwoordig commissaris van de koning van
Zuid-Holland, gebruikte op de avond
een voorbeeld uit de Thora over hoe hij
zich een goede samenleving voorstelde.
‘In de Thora wordt van de eigenaar van
een akker gevraagd de randen niet af
te maaien, maar de aren te laten staan
voor de armen van het land. Maar wij
willen tegenwoordig alles uit ons leven
halen, zodat ook de randen aan vrije
tijd worden afgemaaid en we in problemen komen als iemand in onze omgeving zorg en aandacht nodig heeft.’
Imelda Rooijer
De Kleine Johannes is het nieuwe parochieblad voor
de nieuwe parochie H. Johannes in Rotterdam. De
parochie ontstond na het samengaan van de parochies Franciscus en Clara, Het Steiger, Joseph en
OLV van de Rozenkrans/Albertus. In het eerste nummer van het blad - met zeer veel informatie - valt
ook te lezen over het overlijden van Imelda Rooijer.
Zij overleed op 30 december op 80-jarige leeftijd.
In een in memoriam wordt haar leven beschreven.
Nadat zij zich in 1982 vanuit Curacao definitief in
Nederland vestigde, ging ze Theologie studeren in
Tilburg. Ze werd actief in het Oude Noorden. ‘Ook
de Antilliaanse gemeenschap in Nederland wist haar
als voorgangster te vinden. Reacties op haar overlijdensbericht laten zien hoe zeer ze in Antilliaanse
kring gewaardeerd wordt en gemist zal worden.’
Twitteren
In de pastorie van Honselersdijk gaat het op 11 april
en 23 mei over twitteren. Diaken Ronald Dits nodigt
vooral jongeren uit om te komen. ‘In 2013 zijn er
twee boekjes uitgekomen, geschreven door de jonge
priester Michel Remery, met als titel: Twitteren met
God. Deze boekjes gaan in op de basiskennis van
ons geloof in God, over de bijbel en de Kerk. Het
ontstaan van deze boekjes komt van vragen van jon-
Liefde tot het uiterste toe
grondslag van het herstel. Vertrouwen
niet op eigen doen en kunnen, maar
in Gods volhardende liefde en trouw.
Verzoening betekent voor de mens
daarom altijd verzoend worden. En
hier staat Christus op de voorgrond,
Gods Zoon die gekomen is om “zijn
volk te redden uit hun zonden” (Mt.
1,21).
27 maart
‘Bewijs me eens dat u geloof hebt, als u geen daden kunt
tonen’
Studiemiddag voor pastorale beroepskrachten over de brief
van Jakobus o.l.v. dr. A. van Wieringen
16 april
Chrismamis
De gaven, verzameld in de beide kringen van de
Vastenestafette, worden in een pontificale eucharistieviering
aangeboden
Uiterste
22
Werkbezoek bisschop
Thema: Waardevolle arbeid
30
Geroepen tot dienst in de wereld
Studiemiddag van bisschop Van den Hende met de permanente diakens
Heel het leven van Jezus Christus is
liefde, liefde die dienstbaar is aan
het herstel van de verstoorde relatie
tussen God en mens. Een liefde ook
die tot het uiterste
moet gaan, omdat
de situatie die om
herstel vraagt, zo
extreem is: de
zonde, waarvan de
dood het loon is.
Jezus ondergaat
voor ons deze
dood (Joh. 15,13)
en incasseert zo
het loon van onze
zonde (Goede
Vrijdag). De dood
van Jezus is daad
van liefde bij
uitstek (vgl. Joh.
13,1), een “losprijs voor velen” (Mc.
10,45). Daarom is zijn dood voor ons
verzoenend.
Tegen deze achtergrond spreekt
Paulus over de dood van Jezus
Christus als de doop van de mens
(Rom. 6, 3-4), de doop immers is vergeving van zonden en vernieuwing van
de mens. Door de doop delen wij in
de dood van Christus en worden wij
als mens herboren (Paaswake).
Het is een weg van liefde die Jezus
Christus aflegt, Gods liefde. En die
liefde omhelst de dood en is sterker
dan de dood. Met de verrijzenis van
de Gekruisigde bevestigt God diens
weg en laat Hij zich wederom kennen
als de Menslievende, de God die herstelt wat verstoord is, niet de dood
geren die zij via een “tweet” aan God hebben
gesteld. Het kenmerk is dat de vraag kort is,
en het antwoord ook. Toch willen wij dieper op
deze vragen ingaan.’ Via E: dits@rkwestland.
nl kunnen deelnemers hun vraag doorgeven.
Actie
In Maassluis, zo staat opgetekend in A
Propos, is veel werk gemaakt van fondsenwerving. Deelgemeenschap Andreas, Petrus
en Paulus heeft het financieel zwaar. Daarom
werd vorig jaar een oproep aan parochianen
gedaan om met allerhande acties middelen
bij elkaar te brengen. Direct al meldden zich
75 vrijwilligers aan, een aantal dat in de loop
van de inzet verdubbelde. ‘Dit succes bestaat
niet alleen uit financiën, maar - belangrijker
nog - ook uit een versterking van de saamhorigheid in onze deelgemeenschap.’ Een
kerkenveiling met wijn en paela, een kerst-cd
van de koren, bezoeken van Sint en Piet, het
bracht in totaal 14.437 euro en 57 cent op.
mei
Geroepen tot dienstbaarheid
Ontmoeting en gesprek met religieuzen over hun diaconale
spiritualiteit
15
Signalen van armoede
Werkconferentie voor besturen van PCI-en en pastorale
beroepskrachten over het herkennen van armoede
17
Maria, Spiegel van Gerechtigheid
Uitnodiging deel te nemen aan een geloofsfeest: een ontmoeting met gebed, gesprek en zang waarin Maria, Spiegel
van Gerechtigheid, centraal staat
19 juni
Diaconie en getuigenis
Gesprek en bezinning over de diaconale dimensie van het
christelijk getuigenis met oecumenische partners
21
‘Ite missa est’: kerktoetredersdag
Ontmoeting van nieuwe rooms-katholieken met bisschop Van den Hende. De bijeenkomst vindt plaats in de
Bedevaartskerk te Brielle en staat in het teken van daden
van liefde
12 juli
Nationale Bedevaart Brielle
Viering van het geloofsgetuigenis van de HH. Martelaren
van Gorcum in de Bedevaartskerk
wil maar het leven (vgl. Mc. 12,27)
(Pasen). Opnieuw een daad van liefde
tot het uiterste toe.
In het vertrouwen op deze Jezus
Christus, verricht de mens zijn eigen
liefdeswerk, maakt hij duidelijk wat
het teweeg brengt van een God te
houden die jou het eerst heeft liefgehad (1Joh, 4,19).
Robert Jan Peeters
Priesterjubileum Mgr. Van Luyn
Op 8 februari werd in de HH. Laurentius en Elisabethkathedraal het jubileum gevierd van emeritus bisschop
Mgr. A.H. van Luyn s.d.b. die vijftig jaar geleden tot priester is gewijd en twintig jaar geleden zijn bisschopswijding kreeg. In zijn verkondiging sprak Mgr. Van Luyn onder meer over de exhortatie Evangelii Gaudium van
paus Franciscus. Zo ging de
homilie over de vreugde van
het evangelie en de inspanning
voor de nieuwe evangelisatie.
Mgr. Van den Hende richtte
aan het eind van de viering
kort het woord tot Mgr. Van
Luyn. Hij gaf aan hoe Mgr.
Van Luyn destijds bij de
priesterwijding de bereidheid
uitsprak om als priester zijn
aandeel te hebben in de verkondiging van het evangelie.
Later koos Mgr. Van Luyn
als bisschop tot wapenspreuk
“Collabora Evangelio” (draag
uw deel in de inspanning voor
het Evangelie).
Mulken
GEKNIPT
3
van
In Jezus Christus is Gods menslievendheid verschenen (Tit. 3,4). De
geboorte van Gods Zoon is een daad
van liefde en vindt plaats “omwille van
ons heil”. Die liefdesbeweging blijft
de dragende grond van de persoon
en het werk van Jezus gedurende heel
zijn leven. Het Nieuwe Testament legt
daar getuigenis van af. Met name de
apostel Paulus gebruikt daarvoor de
uitdrukking verzoening. ‘God was het
die in Christus de wereld met Zich
verzoende’ (2Kor. 5,19). De dynamiek
van Gods liefde is duidelijk: de mens
moet met God
verzoend worden.
Maar waarom
eigenlijk en hoe?
Als twee mensen
zich met elkaar
verzoenen, dan
wordt er iets
beslecht. Een
ernstig verstoorde
relatie wordt hersteld, soms tegen
alle verwachting
in en vaak ten
koste van veel.
Verzoening wordt
duur verkregen.
Als de Schrift spreekt over de verstoorde relatie tussen God en mens,
dan wordt de ernst van die vervreemding aangeduid als zonde, waarvan
het loon volgens Paulus de dood is
(vgl. Rom. 6,23). Met zijn wantrouwen
jegens God, door zijn ongehoorzaamheid aan Gods gebod (Gen. 3), is
het de mens die deze vervreemding
veroorzaakt. Hij staat schuldig voor
God, een situatie die schreeuwt om
verzoening.
Zo “van God los” is de mens niet in
staat deze situatie een keer te geven.
Hoe meer hij dat probeert, hoe
minder het lukt. Hier rest slechts één
uitweg: waar gebrek aan vertrouwen
de oorzaak is van de vervreemding,
is datzelfde vertrouwen ook de
© Peter
Pasen als daad van liefde
Agenda Daden van Liefde
nummer 1 • 2014
3
WIL AMMERLAAN: Door netwerk armoede op het spoor
Wil Ammerlaan, secretaris van de Parochiële Caritas Instelling (PCI) Vianen, gaat de boer op. Zijn talent
om contacten te leggen, zet hij in om bekendheid te geven aan de PCI. Ammerlaan en zijn medebestuursleden zijn er van doordrongen dat armoede in veel gevallen verscholen blijft achter de voordeur
en dat mensen vaak de PCI niet kennen. ‘Is de PCI soms een gemeentelijke instantie met bijbehorende
regelgeving? Moet ik katholiek zijn om bij een PCI aan te kloppen?’, zijn veelgehoorde vragen.
Zijn spreekvaardigheid en vaardigheden om het
netwerk van hulpbiedende organisaties te verstevigen, brengen Wil Ammerlaan op veel plekken. Zo
gaf hij samen met PCI-voorzitter Theo Schouten
eind januari op de jaarlijkse bijeenkomst van de
wijkwerkers van de parochie, uitleg over de Wet
Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). De WMO
gaat over zorg, wonen en welzijn. Kort gezegd wil de
overheid bewerkstelligen dat bij mensen die hulp
behoeven, eerst gekeken wordt naar wat de persoon
in kwestie zelf kan, dan naar de inzet van mantelzorgers en vrijwilligers; daarna pas wordt professionele
hulp ingezet. De wijkwerkers van de parochie in
Vianen en omstreken bezoeken zieken, ouderen en
soms gezinnen in moeilijke situaties; zij organiseren
bijvoorbeeld een ontmoetingsdag voor ouderen. Zij
zijn die vrijwilligers waar de WMO over spreekt.
Verantwoordelijk
Ammerlaan en Schouten nodigden een medewerkster van de gemeente uit om de wijkwerkers voor te
lichten over de uitvoering van de WMO. Ammerlaan
bracht de visie van de katholieke kerk op de WMO
voor het voetlicht aan de hand van het katern
“Diaconie en WMO - over de rol van de parochie,
PCI of diaconale werkgroep bij de WMO”.
In dat katern valt te lezen dat “De waarde verantwoordelijkheid een kernbegrip is in de WMO”. In het
katholiek sociaal-denken is over dat begrip veel nagedacht. Het belangrijkste uitgangspunt is de menselijke
persoon. De mens is het beeld van God. Waardigheid
is wat een ieder toekomt. ‘Verantwoordelijkheid past
in het sociale denken van de katholieke kerk, maar
niet slechts als persoonlijke verantwoordelijkheid.’
Centraal staan ook groepsverantwoordelijkheid, in
bijvoorbeeld gezin en vereniging, en collectieve verantwoordelijkheid, op het niveau van de samenleving.
‘In de katholieke sociale leer is een van de beginselen de verantwoordelijkheid van de gemeenschap
voor hen die niet voor zichzelf kunnen zorgen.’
Ammerlaan gaf tekst en uitleg over wat de parochie
met de WMO kan doen.
Netwerk
Dat Ammerlaan als PCI-secretaris midden in een
breed netwerk staat, blijkt ook uit de spreektijd
die hij kreeg in het overleg van de plaatselijke
schooldirecteuren. ‘De PCI is er voor iedereen’,
motiveert Ammerlaan zijn bezoek aan dit overleg.
‘U, als directeur, signaleert op uw school ongetwijfeld soms behoefte aan financiële bijstand. De PCI
kan die geven. Het gaat bij onze ondersteuning om
kortdurende hulp, een eenmalige gift of lening.
Daarnaast verwijzen wij door naar instanties.
Iedereen, ongeacht geloofsovertuiging, achtergrond of leeftijd mag een beroep op ons doen. Uit
ervaring weten we dat vaak de alleenstaande volwassene met kinderen het nu het moeilijkst heeft.’
De directeuren blijken meteen in staat enkele situaties op hun school te schetsen waarin de PCI zou
kunnen ondersteunen. ‘Ik wist niet dat er zoiets
als een PCI bestond’, zegt één van hen. ‘Nu wel!’
Ammerlaan informeert over de WMO; Schouten (r)
luistert
Directeur Ben van der Werf noemt als voorbeeld het
Fietsenproject bij hem op school. De PCI Vianen
bekostigde enkele jaren geleden tien fietsen voor
zijn school, waar door financiële beperkingen niet
elk kind een fiets heeft. ‘De fietsen worden nog
steeds enthousiast gebruikt’, vertelt Van der Werf.
‘Ze maken voor de kinderen excursies mogelijk.
Evenals een verkeersexamen. De fietsen staan alleen
momenteel onder een groot dekzeil in de tuin bij
iemand in de buurt. We zijn naarstig op zoek naar
een goede stalling dichtbij. Iemand een suggestie?’
Hoe kan de Kerk een rol spelen bij de WMO?
• Parochies kunnen helpen met bijvoorbeeld formulierenbrigades, klussendiensten of het opzetten van een inloophuis
• Zij kunnen voorlichting geven aan kerkleden, bezoekgroepen en aan pastorale beroepskrachten
• De PCI kan financiële ondersteuning bieden, bijvoorbeeld
wanneer een eigen bijdrage voor een WMO-voorziening een
belemmering blijkt
• Parochies kunnen meedenken met de overheid door deelname aan een WMO-adviesraad of andere platforms en zo
de publieke opinie en lokale politiek beïnvloeden
Daarom nu gratis 2 weken het nd©.
Bel 0342 411711 of kijk op nd.nl/2weken
Het Nederlands Dagblad.
De krant met de C, van cadeautje en van christelijk.
Het is 9 juli in het jaar 1572. Het is een moeilijke tijd in ons land; er heerst
veel strijd en onbegrip. Daarin staan negentien priesters en religieuzen voor
een moeilijke keuze: houden we vast aan ons geloof of geven we het op?
Geven we onszelf helemaal voor Christus en Zijn kerk? Uiteindelijk houden ze
vol en nu kennen we hen als “de Martelaren van Gorcum”.
Ieder jaar komen vele gelovigen uit ons hele land samen om deze “daad van
liefde” te herdenken. Dit jaar vindt de Nationale Bedevaart plaats op zaterdag 12
juli.
nd
de krant met de c
Dit aanbod geldt alleen als u de afgelopen 6 maanden geen (proef)abonnement heeft gehad.
Wij gaan zorgvuldig met uw gegevens om, zie hiervoor www.nd.nl/privacy
4
nummer 1 • 2014
De bedevaart heeft het thema dat ook in het bisdom Rotterdam dit jaar centraal
staat: “Daden van Liefde”.
Wie op pelgrimage komt, zal het gerestaureerde orgel kunnen aanschouwen. Ook
zal er deze keer speciale aandacht zijn voor jongeren. Mgr. Van den Hende is hoofdcelebrant in de eucharistieviering. De bisschop zal tijdens deze bedevaart het Jaar
van Daden van Liefde afsluiten.
Meer informatie over het programma en het vervoer erheen volgt nog: in de volgende Tussenbeide, maar ook op de website: www.MartelarenVanGorcum.nl en
www.bisdomrotterdam.nl.
Pastor Jack Glas, pr
van
Gaat u mee naar Brielle?
© Peter
Wij snappen dat u voorzichtig met uw geld omgaat en
komen u graag tegemoet in deze moeilijke tijden.
Mulken
De C van
Cadeautje.
Vastenestafette in volle gang
Vasten
Estafette
Aandacht vragen voor een Vastenaktieproject. Dat is het doel van de vasten­
estafette in het bisdom Rotterdam,
voor de vierde keer georganiseerd.
Geloofsgemeenschappen gaan ieder
op een eigen dag aan de slag met
soberheid, geloof en solidariteit.
De vastenestafette is een echte estafette. Als estafettestokje doen een
kaars en een boek dienst. De aftrap
vond plaats op Aswoensdag op het
bisdombureau met een viering
in de kapel, een sobere maaltijd
en informatie over het centrale
Vastenaktieproject in Sierra Leone.
Daarbij waren ook vertegenwoordigers
aanwezig van parochies in Den Haag
en Rotterdam. Zij ontvingen de kaars
en het boek en namen die estafettestokjes mee naar hun eigen kerk.
Deze zullen de komende veertigdagentijd een reis maken door de beide
regiovicariaten. Want dat is nieuw aan
de opzet dit jaar: om de reisafstanden
te beperken worden er feitelijk twee
estafettes gehouden. In elk regiovicariaat is een cirkel getrokken en is een
bepaalde week toegewezen aan een
of twee clusters. In onderling overleg
geven de plaatselijke geloofsgemeenschappen nadere invulling aan hun
week. Niet elke parochie doet mee.
Het lukte ook niet altijd om juist in de
toegewezen week een bijzondere activiteit te organiseren. Maar vergeleken
met verleden jaar is de deelname fors
gestegen. Half februari waren al elf
activiteiten in het vicariaat Den Haag
aangemeld en achttien in het vicariaat
Rotterdam. Vorig jaar waren dat er in
totaal dertien. Op de homepage van
de bisdomsite is een speciale button
Naailes voor jonge moeders in Sierra Leone
“vastenestafette” geplaatst. Daarmee
kom je meteen bij alle informatie over
dit initiatief, waaronder de routes
door de beide vicariaten en verslagen
van de activiteiten. De estafette wordt
afgesloten tijdens de Chrismamis op
woensdag 16 april in de kathedraal.
Vastenaktieproject
Een van de doelen van de vasten­
estafette is om aan de buitenwereld
te laten zien, dat op veel plaatsen in
het bisdom Rotterdam mensen zich
inzetten voor de Vastenaktie. Het landelijke campagneproject in 2014 is een
gemeenschapsopbouwproject in Sierra
Leone: het Diomplorproject in Koidu
van de zusters van de H. Joseph van
Cluny. Samen met een groot team van
mensen uit Sierra Leone zelf, zorgen
zij voor onderwijs voor de kinderen
en helpen ze de ouders een eigen
inkomen te verwerven.
Parochies mogen ook voor een eigen
doel campagne voeren, als dit project
is goedgekeurd door de Vastenaktie.
Voor de campagne van 2014 hebben
vijf parochies van het bisdom
Rotterdam die goedkeuring gekregen.
Het gaat om projecten in Guatemala
(H. Thomas), Peru (H. Clara), India
(H. Augustinus), Kenia (St. Maarten)
en Togo (federatie Driestromenland).
Uiteenlopende activiteiten
De vastenestafette biedt parochies de
mogelijkheid om nader invulling te
geven aan de Veertigdagentijd als een
tijd van voorbereiding, op weg naar
Pasen. In de christelijke traditie zijn
vasten, gebed en aalmoezen geven
altijd drie nauw met elkaar verbonden
praktijken geweest in deze periode.
Vandaar dat de meeste activiteiten in
de vastenestafette gekenmerkt worden
door een mix van soberheid, geloof en
solidariteit. Sobere maaltijden, meditaties rond een hongerdoek en een
presentatie van het Vastenaktieproject
zijn vaak gekozen middelen. Maar we
komen ook andere vormen tegen.
Van een inleiding over Benedictijnse
levenswijsheid tot klaverjassen voor
de Vastenaktie. Pastor Huub Spaan
gaat in de Pax Christiparochie weer
elke ochtend lopen vanuit een van
de parochiekernen. De MOV-groep
Alblasserwaard-West vult een hele
zaterdagavond in met een Afrikaanse
sobere maaltijd, een eucharistieviering,
informatie en Afrikaanse muziek en
een avondwandeling van Papendrecht
naar Alblasserdam. De Teresia van
Avilaparochie doet overigens niet alleen
mee met de diocesane vastenestafette.
Ze houdt ook een eigen parochiële
estafette langs de acht parochiekerken
van katholiek Drechtsteden, tussen
Aswoensdag en Palmzondag. Als de
kaars op zondag in de parochie is, krijgt
de Vastenaktie bijzondere aandacht.
Een van de doelen van de vastenestafette is dat gelovigen die zich inzetten
voor een betere wereld ervaren dat
zij deel uitmaken van een bredere
beweging. De nieuwe opzet van de
vastenestafette met twee kringen wil dit
ondersteunen.
Jan Maasen
MARIANNE SCHOUTEN: Publiciteit loont
‘Ons project Babyspulletjes loopt goed op dit
moment. Publiciteit helpt daarbij, dat bleek wel
de afgelopen maanden. Op het artikel in het
kerstnummer van Tussenbeide over ons project,
hebben we goede reacties gekregen. Positieve
respons in de parochie, maar vooral – en dat is
natuurlijk het allermooiste – respons in de vorm
van aanbod van babyspulletjes en nieuwe aanvragen.’
Aan het woord is Marianne Schouten. Op
Rotterdam-Zuid is zij de spil van de inzameling
en verspreiding waar nodig van babykleertjes en
-spullen. ‘In de parochie is er hernieuwde aandacht
voor ons Maasstadproject, ook met een nieuw
artikel in het parochieblad dat breed gelezen
wordt. Het vermelden van ons project in het boekje
van de diaconieprijs van het bisdom Rotterdam
“Brood en Rozen”, heeft vast ook onze naamsbekendheid vergroot.
Uit onverwachte hoek kwam respons. Zo was er een
reactie uit Katwijk: een mevrouw die opbelde en
liet weten dat ze veel babykleertjes over had. Of ik
die kon gebruiken…’
‘Ook kregen we nieuwe aanvragen. Een verloskundige nam contact met ons op met een hulpvraag.
de parochie spullen in het vizier krijgen die over
zijn, bijvoorbeeld wanneer mensen kleiner gaan
wonen, of na een overlijden, dan gaan deze naar
die kringloopwinkel. Zo helpen we elkaar. De kringloopwinkel weet ook waar ik naarstig naar op zoek
ben. Op dit moment zijn dat ledikantdekentjes!’
‘Als vrijwilliger in de parochie
moet je goed om je heen
kijken; kijken met je hart.’
Het desbetreffende gezin konden we helpen. Het
is mooi als die nieuwe contacten ontstaan. We
zamelen immers de babyspulletjes en babykleding
in om zo veel mogelijk moeders en baby’s in een
moeilijk parket te kunnen ondersteunen.’
‘Ons netwerk breidt zich al aardig uit. We hebben
bijvoorbeeld ook contacten met de kringloopwinkel. Met ons project komen we in aanraking met
mensen die écht niets hebben. Met een kaartje dat
ze van mij meekrijgen, mogen ze gratis winkelen
bij de kringloopwinkel. Als wij op onze beurt in
‘Ooit ben ik via mijn kinderen in het vrijwilligerswerk in de parochie gerold. Dat was eerst in het
bestuur van het kinderkoor en bij de gezinsvieringen. Nu zijn mijn taken in de parochie anders
komen te liggen. Zo ben ik ook betrokken bij uitvaarten. Dat is dankbaar om te doen. De mensen
laten je echt binnen in de intimiteit van de familie.’
‘Als vrijwilliger in de parochie moet je goed om
je heen kijken; kijken met je hart. De spullenhulp
aan moeders en baby’s die we proberen te bieden,
is natuurlijk bestemd voor iedereen die het nodig
heeft, ongeacht geloofsovertuiging of achtergrond.
Ik zeg altijd: stel dat Jezus hier op Zuid zou wonen.
Dan zou hij toch ook de deuren voor iedereen
wagenwijd openzetten?’
nummer 1 • 2014
5
Daden van liefde in Brazilië
Nieuwjaarsrecepties
van de vicariaten
‘We waren daar echt
om mensen vooruit te helpen’
Pater Cornelio Boomaerts (74) is Passionist. Maar liefst 42 jaar werkte hij in de missie in Brazilië. Een
jaar geleden kwam hij terug naar Nederland; hij woont nu in het Passionistenklooster in Haastrecht.
Sindsdien gaat hij voor in onder meer de Portugees-sprekende parochie in Rotterdam en twee Goudse
verzorgingstehuizen. Vol blijdschap kijkt hij terug op de periode in Brazilië waarin hij zijn leven in dienst
stelde van anderen.
‘Het warme klimaat maakte dat
de huizen altijd open stonden.
Zo waren de mensen in Brazilië
ook: openhartig en vriendelijk.
Je maakte gemakkelijk contact’,
vertelt pater Cornelio. ‘Het was er
niet beter dan in Nederland, het
was er anders.’ Als hij ergens de
mis ging lezen, vertrok hij eerder
om de mensen te bezoeken. ‘We
gingen naar mensen toe om hen
te bemoedigen in werk en gezin.
Dat vonden ze heel fijn. Ook
bezochten we scholen en zieken.’
Vooruit helpen
De paters brachten groei in het
geloofsleven én op sociaal gebied.
‘Er waren drie doelen: het zorgen
voor priesteropleidingen, het
vormen van leken door catechese
en het doen van sociale werken
zoals het oprichten van huishoudscholen’, vertelt de pater. ‘We
waren daar echt om de mensen
vooruit te helpen. In Nederland
had de staat in die tijd veel taken
op zich genomen, maar dat was in
Brazilië anders.’
Liturgie, catechese en diaconie
staan voor de pater niet los van
elkaar. Elke dag trok hij rond om
voor te gaan in de heilige mis en
mensen te bezoeken. Hij bouwde
letterlijk en figuurlijk aan een
catechetisch centrum waar leken
cursussen volgden. ‘De catechisten konden na zo’n cursus
bijvoorbeeld woorddiensten
voorbereiden, bij begrafenissen de mensen bijstaan en ook
zieken begeleiden’, legt pater
Cornelio uit. Zij zijn ontzettend
belangrijk voor de mensen in de
verschillende gemeenschappen
van de grote parochies.
Bejaardentehuis
Ook de sociale projecten van de
Passionisten hadden een positieve
invloed op de gemeenschappen.
Zo riep pater Cornelio mensen
bij elkaar om een bejaardentehuis te bouwen in de plaats São
Luís de Montes Belos. ‘Er was
toen nog geen ouderenzorg. De
gemeenschap is echt achter het
project gaan staan en het huis is
er gekomen. Ook nu functioneert
het nog goed.’
Op de vraag waar hij de kracht
vandaan haalde om dit werk te
doen, kan de pater snel antwoord
geven: ‘Van God en de mensen.
De gemeenschap is voor mij als
een familie.’ Het enthousiasme van
de mensen gaf hem voldoening.
‘Het is een ideaal van ons om te
helpen en het voorbeeld te volgen
van Jezus. Hij ging naar mensen
toe om tot steun te zijn. Dat willen
wij ook doen. In “Passionist” zit
het woord “passio”, dat betekent
“lijden”. We willen mensen die
lijden tot steun zijn en hoop geven
dat het beter kan en mag worden.’
De Passionisten werken nog
altijd aan dat ideaal, óók in
Nederland. Bijvoorbeeld door
bezinningsdagen te organiseren,
levensbegeleiding te bieden aan
mensen die een zware tijd doormaken, of ruimte beschikbaar te
stellen voor dagbesteding voor
dementerenden in hun klooster
in Haastrecht.
Mgr. Van den Hende richtte per 1 januari
2013 twee vicariaten op. Dit nieuwe jaar
startte met twee nieuwjaarsrecepties; op
dinsdag 7 januari van het vicariaat Den
Haag, in De Boskant en op maandag 13
januari van het vicariaat Rotterdam, in
Nieuwerkerk aan den IJssel. Het was voor
de eerste keer dat de nieuwjaarsrecepties
op deze manier per vicariaat plaatsvonden.
Hier ontmoetten bisschop Van den Hende
en leden van de bisdomstaf de aanwezigen
uit diverse bisdomgeledingen, parochies en
andere instellingen.
Het onderling gesprek en ontmoeting in het
bisdom krijgt sinds de oprichting van de vicariaten vorm binnen deze specifieke structuur.
Het moderatorenoverleg van eindverantwoordelijke pastoors vindt tweemaal per jaar plaats
per vicariaat, naast een jaarlijkse diocesane
ontmoeting. Ook het besturenoverleg over
praktische aangelegenheden voor parochiebesturen en het overleg van caritasbesturen
wordt per vicariaat gehouden. Het komende
jaar, zo werd aangekondigd tijdens de nieuwjaarsrecepties, zal ook de visitatie van parochies vorm worden gegeven per vicariaat.
Bezieling
Beide vicarissen, Ad van der Helm (vicariaat Den Haag) en Henri Egging (vicariaat
Rotterdam) spraken over de samenwerking
van parochies binnen de vicariaten. De organisatievorm krijgt daarbij bezieling vanuit het
geloof. Vicaris Van der Helm, onder verwijzing naar het Jaar van Daden van Liefde dat
de bisschop afkondigde in het verlengde van
het Jaar van het Geloof, gaf aan: ‘Het besef
van de liefde van God die ons allen bemint,
vraagt ons om die liefde uit te dragen.’ Dit
vraagt om concrete daden en het evangelie
zo handen en voeten geven dat de Kerk
eraan herkenbaar is.
Vicaris Egging schetste als perspectieven voor de Kerk: het geloof verstaanbaar
maken, daden van liefde doen, een plaats
claimen in de samenleving en hier allen aan
bijdragen samen ook met religieuzen en
nieuwe bewegingen. Daarvoor verwees hij
naar de brief van de apostel Paulus aan de
christenen van Korinthe, over de verschillende gaven en dienstverlening: ‘Er zijn verschillende gaven, maar slechts één Geest. Er
zijn vele vormen van dienstverlening, maar
slechts één Heer. Er zijn allerlei soorten
werk, maar er is slechts één God die alles in
allen tot stand brengt’ (1 Kor. 12, 4-6).
Emy Jansons
Begin van een nieuw jaar
Op de eerste dag van het nieuwe jaar keek ik
naar de film “A long walk to freedom”, over het
leven van Nelson Mandela. De eerste dag van
het nieuwe jaar wordt ook wel gevierd als de
dag van de vrede. In de middag keek ik naar het
nieuwjaarsconcert uit Wenen met een dirigent
die ook wel eens de dirigent van de vrede wordt
genoemd. Op de eerste dag van het nieuwe
jaar week de paus van zijn tekst af en toonde
zich boos over het brute geweld in de wereld.
Misschien heeft hij ook de film gezien en was hij
nog geschokt over het brute geweld.
Nelson Mandela wilde de weg van de geweldloosheid, maar het brute medogenloze geweld dwong
hem op de weg van het geweld. Het vraagt enorm
veel van een mens, van een volk, om niet met
gelijke munt terug te willen betalen. Het vraagt
om het inzicht dat de dood van onschuldigen, de
6
nummer 1 • 2014
verminking van hun levens, niet goed gemaakt
kan worden door wraak, door nieuw geweld.
Mandela zette de kracht van de liefde in. Liefde
ligt dichter bij de natuur van het menselijk hart
dan geweld. Mandela waagde de vergeving aan
te spreken. Wie vol haat is, kan dit als een verraad of als een capitulatie beschouwen.
Ook wie vol haat is moet serieus genomen worden en beluisterd. Er moeten uitingsvormen voor
die haat zijn. Er is een tijd van haten en een tijd
van liefhebben volgens Prediker.
Maar er zijn meerdere vormen van haten. Haten
kan niet losgezien worden van liefde. Het is
gekwetste liefde. Haten is niet hetzelfde als
nabootsen, het gedrag van de geweldenaar navolgen. Haten kan ook worden omgezet tot een
kracht waarmee je laat zien dat het anders kan.
Je geeft vertrouwen en je kijkt de tegenstander
aan. Je geeft hem een hand. Een gebaar dat hij
niet kent. Een gebaar dat verwart. Een gebaar
dat hem uit zijn ritme brengt. Een gebaar dat beiden nieuwe hoop geeft.
In Zuid-Afrika en elders zijn groepen mensen in
de greep van angst en wantrouwen gekomen.
Die cirkel moest doorbroken worden zonder
grondrechten aan te tasten. Iedere mens is
menswaardig. Op het balkon daar in Rome wijkt
de man in het wit van de voorgeschreven tekst
af. Hij maakt zich boos om het geweld. Daarmee
begint het altijd weer: iemand maakt zich vanuit
het hart boos. Zo kan de lange en eenzame weg
naar een wereld in vrede en gerechtigheid beginnen.
Marinus van den Berg
Ontmoeting centraal
Volgens goed gebruik vond op 10 januari
de jaarlijkse ontmoeting plaats tussen
de theologiestudenten van het bisdom
Rotterdam en leden van de bisdomstaf.
De avond begon met een eucharistieviering in de kathedraal. In de homilie
benadrukte Mgr. Van den Hende, naar aanleiding van Lucas 5,12-16, de uitgestoken
hand van Jezus: een helpende hand, een
uitnodigende hand. In de plebanie genoten
de ruim veertig aanwezigen vervolgens
van een zalig winterbuffet van onder meer
hutspot en stoofpeertjes. De voedzame
maaltijd bood tegelijkertijd volop gelegenheid elkaar te ontmoeten en bij te praten.
Ontmoeting is een van de doelstellingen
van de mede-organiserende werkgroep
Sjofar - een werkgroep van en voor studenten Theologie binnen het bisdom
Rotterdam.
Na de koffie trokken we naar de andere
zaal om te luisteren naar een inleiding
van onze bisschop. In het kader van het
Jaar Daden van Liefde - de Rotterdamse
verlenging van het wereldwijde Jaar van
het Geloof - sprak hij over diaconale
heiligen. Maar niet voordat hij eerst paus
Benedictus XVI aanhaalde, die in zijn apostolische brief Porta Fidei het Jaar van het
Geloof had afgekondigd en reeds daarin
sprak over de onlosmakelijke verbondenheid van geloof en liefde. Citeert Matteüs
Jezus niet kernachtig met de woorden: ‘Al
wat gij gedaan hebt voor de geringsten,
hebt gij voor Mij gedaan’? Daden van
liefde sterken de waardigheid van hen
die erom vragen. Ze sterken evenzeer de
waardigheid van hen die talenten inzetten
voor medemensen.
Laurentius ontbrak niet in de inleiding van
de bisschop: hij was diaken pur sang.
Maar ook Sint Maarten kwam terug in
herinnering, evenals Antonius van Padua,
Elisabeth van Thüringen, Peerke Donders,
Marie Adolphine (Kaatje Dierckx) en
Moeder Teresa. Met een drietal gespreksvragen stuurde de bisschop ons tenslotte
terug aan tafel en werd deze avond passend afgesloten met inhoudelijke ontmoeting.
Ed van der Vaart
Lezersactie Tussenbeide
Voor de lezers van Tussenbeide is er dit jaar opnieuw de
mogelijkheid om een bijzondere expositie te zien in het
Catharijneconvent. De tentoonstelling is genaamd: De Lage
Landen in de Gouden Eeuw. De tentoonstelling loopt van
8 februari tot 10 augustus.
Ontroerende en vaak spannende bijbelse geschiedenissen
zijn in het verleden van generatie op generatie aan elkaar
doorgeven. Steeds minder vormen deze verhalen echter een
onderdeel in het dagelijks leven van de Nederlander. Thuis
in de Bijbel brengt de vertellingen opnieuw onder de aandacht. Aan de hand van prachtige schilderijen en gebruiksvoorwerpen worden de bijbelverhalen op een unieke manier
in beeld gebracht. Een bezoek aan de
tentoonstelling is de ideale gelegenheid om familie en vrienden kennis te
laten maken met uw eigen favoriete
verhaal.
© Peter
van
Mulken
Met deze bon krijgt u twintig procent
korting op de toegangsprijs en een
fraaie kaart van de tentoonstelling. De
bon is geldig voor twee personen.
JAN BÖHM: Mee naar de rechtbank
Bij de Stichting GeldZorg in Alphen aan den
Rijn is afgelopen maanden hard gewerkt aan
het ondersteunen van mensen in de regio die
gebukt gaan onder schulden.
‘Ik kijk tevreden terug op wat ik de afgelopen
periode als Maatje heb kunnen betekenen’, vertelt
Jan Böhm, vrijwilliger van Stichting GeldZorg.
Mensen als Böhm zetten zich in heel Nederland
in om mensen in financieel moeilijke situaties te
begeleiden, meestal onder de paraplu van het landelijke netwerk Schuldhulpmaatje.
‘We hebben als Stichting GeldZorg een middag
per week spreekuur op het serviceplein in het
gemeentehuis.’ Böhm bivakkeerde onlangs een
middag achter de balie op het serviceplein om
mensen met vragen te woord te staan en aanmeldingen voor begeleiding op te nemen. ‘Die
middag meldde zich een mevrouw met een hulpvraag. Het ging om schulden, maar het lag niet
zo heel ingewikkeld. Ik kon direct iets voor haar
betekenen door te helpen bij het schrijven van een
brief. Zij schreef, ik begeleidde. Zo eenvoudig kan
het soms ook zijn.’
Stichting GeldZorg merkt dat het ook een vangnetfunctie heeft, aldus Böhm. ‘Want gelukkig kloppen
mensen ook bij ons aan als de problematiek nog
goed te overzien is. Dan is het vinden van een
oplossing natuurlijk eenvoudiger.’
Rechtbank
De vrijwilliger begeleidde begin dit jaar ook
iemand op weg naar en tijdens een zitting van
de rechtbank. ‘De mevrouw in kwestie had grote
schulden en het was niet gelukt om met de schuldeisers tot een wat we noemen minnelijke schikking
te komen.’ Voorwaarde voor zo’n schikking is
dat alle schuldeisers meewerken en dat is volgens
Böhm “vaak een moeizaam traject”. ‘Wanneer het
niet lukt kan men de rechter vragen om een zogenoemd dwangakkoord. De zogeheten weigeraars
worden dan door de rechter gedwongen mee te
werken aan de minnelijke schikking. Wanneer
hij dit niet doet, dan bekijkt de rechter of de
WSNP, de Wettelijke Schuldsanering Natuurlijke
Personen, kan worden toegepast.’
‘Het is niet niks
om de rechtbank binnen
te moeten gaan.’
De zitting bij de rechtbank werd goed voorbereid.
‘We hebben de vragen die we konden verwachten samen geoefend. Want het is niet niks om de
rechtbank binnen te moeten gaan. Hoe gaat zo’n
zitting in z’n werk en wat wordt er van je verwacht?
En hoe maken we het voor de rechter aannemelijk
dat deze mevrouw zich gedurende de drie jaar
dat het traject van de WSNP loopt, aan de strenge
spelregels houdt.’ Ze moet die drie jaar van heel
weinig rondkomen. En dat zij, na sanering van de
schulden, niet opnieuw in de financiële problemen terechtkomt? Het zou haar laatste kans zijn
om, na die periode van drie jaar, met een schone
lei te kunnen beginnen.’
Strohalm
De WSNP is voor veel mensen een laatste strohalm, legt Böhm uit. Wanneer iemand wordt
toegelaten, wijst de rechter een bewindvoerder toe
die de schuldsanering uitvoert. De schuldeisers
zijn dan vanaf de dag van de uitspraak verplicht
om de schulden te bevriezen: de schuld mag niet
meer worden verhoogd, er mag geen loonbeslag
meer plaatsvinden en huisuitzettingen moeten
worden geschorst. ‘Een rechter laat begrijpelijkerwijs iemand niet zomaar toe tot deze vorm van
schuldsanering.’
‘Tijdens de zitting stelde de rechter ook aan
mij als GeldZorg-maatje de nodige vragen’, legt
Böhm uit. ‘Ik heb de rechter toegezegd dat ik de
mevrouw de komende drie jaar blijf begeleiden.’
Er is dan wel de bewindvoerder, maar die staat
op afstand, weet Böhm. En de praktijk leert dat
mensen die zijn toegelaten tot de WSNP, tot een
kwetsbare groep behoren; zij lopen grote kans
weer opnieuw in de schulden te komen. ‘Het feit
dat ik deze mevrouw de komende jaren zal blijven
begeleiden heeft duidelijk gewicht in de schaal
gelegd bij de afweging van de rechter. Hij heeft
mijn cliënte toegelaten tot de WSNP. Dat was echt
een overwinning, vooral voor haarzelf, maar ook
voor mij als Maatje.’
Stichting GeldZorg is een initiatief van het Diaconaal
Platform Alphen en werkt samen met het platform
Christelijke Schuldhulp Preventie.
nummer 1 • 2014
7
MANUEL DE JESUS: Nadenken hoe ik de mensen kan helpen
Manuel de Jesus, afkomstig van Kaapverdië, woont sinds twee jaar in Nederland. Met zijn 28 jaar is hij een van de jonge vrijwilligers van de OLV van de
Vredeparochie in Rotterdam. ‘Je zou kunnen zeggen dat de Kerk mijn hobby is’, lacht Manuel.
In het vorige nummer van Tussenbeide heeft
u kunnen lezen over Fernanda Carvalho, de
Kaapverdiaanse gemeenschap in deze stad en de
inzet vanuit de migrantenparochie OLV van de
Vrede voor de medemens. Manual de Jesus is één
van de mensen die nauw samenwerkt met Carvalho,
in hun inzet voor de ander.
‘Ik dacht dat, omdat
Nederland een rijk land is, er
hier geen armoede zou zijn.’
In het dagelijks leven werkt hij in een restaurant.
‘Mijn werktijden zijn onregelmatig, maar als het
lukt, ben ik in en om de kerk te vinden.’ Manuel
de Jesus helpt bij de voorbereiding van de jongeren
op het vormsel en is de dirigent van drie koren: een
herenkoor, een gemengd koor en een jongerenkoor.
‘Natuurlijk heb ik moeten wennen aan Nederland
en aan de taal. Ik dacht in het begin dat ik het
Nederlands nooit onder de knie zou krijgen. Maar
het lukt! Door de Nederlandse bijbelverhalen naast mijn Portugese
bijbel te leggen, heb ik veel nieuwe
Nederlandse woorden geleerd.’
Samenwerken
‘Ik dacht dat, omdat Nederland
een rijk land is, er hier geen
armoede zou zijn. Maar als je beter
kijkt, zie je dat er in Nederland wel
degelijk mensen zijn, die het moeilijk hebben.
Vanuit de Kaapverdiaanse gemeenschap en vanuit
het Legioen van Maria waar ik op Kaapverdië al
contact mee had, probeer ik een helpende hand
te bieden. Fernanda Carvalho betrekt de vrijwilligers van onze geloofsgemeenschap daar actief
daarbij. We helpen bij het uitdeelpunt van de
Voedselbank hier bij de kerk. Of ze stuurt ons
naar de zusters van Moeder Teresa met kleding,
zodat de zusters deze kunnen verdelen onder de
mensen die het nodig hebben.’
De hulp in de parochie OLV van de
Vrede is informeel georganiseerd.
Behalve dat er geld en goederen
worden gestuurd naar familie op de
Kaapverdische eilanden, kijken de vrijwilligers van de Rotterdamse parochie
om zich heen en steken een hand toe
waar mogelijk. ‘Zonder mijn geloof,
zonder God, zou ik niet kunnen leven’,
vertelt Manuel de Jesus. ‘Daar hoort ook
bij dat ik nadenk over hoe ik mensen in
nood in deze stad kan helpen. Zo heb ik de kok van
het restaurant waar ik werk al eens gevraagd of het
niet mogelijk is om eten dat over is en nu wordt weggegooid, een goede bestemming te geven. Ik sta met
grote ogen te kijken wanneer ik kostbaar eten in
de container zie verdwijnen. Natuurlijk moeten we
denken aan de hygiëne, maar brood zou prima naar
bijvoorbeeld de Pauluskerk in Rotterdam-centrum
gebracht kunnen worden. De kok zei dat ik bij de
baas van het restaurant moet zijn. Ik ga binnenkort
eens even bij hem informeren.’
Priesterstudenten bij elkaar
© Peter
van
Mulken
Ruim veertig mannen die
priester willen worden,
kwamen op 15 februari bij
elkaar in de H. Antonius Abt
in Scheveningen. Ieder jaar
is er deze “Ontmoetingsdag
Priesterstudenten Nederland”,
die nu een extra feestelijk tintje had vanwege het
Feestelijke reünie Vronesteyn
Op dinsdag 11 februari vond op centrum Vronesteyn in Voorburg een feestelijke
reünie plaats vanwege het 25-jarig jubileum van de diaken- en priesteropleiding.
jubileumfeest van priesteropleiding Vronesteyn.
Na de eucharistieviering in
de Antonius Abt, waar ook
de foto is gemaakt, werd er
gezamenlijk geluncht in de
pastorie van de kerk. ‘Daarna
zij we een wandeling gaan
maken over de boulevard van
Scheveningen’, vertelt rector
Wim Bakker van Vronesteyn.
‘Het middaggebed is gebeden in de Lourdeskapel aan
de Berkenbosch Blokstraat
(naast het Circustheater).
Het bidden van de vespers
gebeurde op Vronesteyn, waar
we dag afsloten.’
www.vronesteyn.nl
www.priesterworden.nl
www.diakenworden.nl
Mgr. Van den Hende: ‘Het specifieke oogmerk van de diocesane opleiding
tot priester en diaken is nieuwe priesters en diakens beschikbaar te hebben
voor het pastorale werk in de parochies en parochiekernen van het bisdom,
in naam van de Heer, die de Goede Herder bij uitstek is.’
Rector Bakker sprak de hoop uit dat er in de parochies een goed roepingenklimaat mag zijn en dat er steeds weer mannen willen antwoorden op de roep
van God om te leven in navolging van de Goede Herder als priester of diaken.
Tijdens de reünie bedankte Mgr. Van den Hende drie aftredende leden van
het curatorium van Vronesteyn: emeritus-pastoor Van Steekelenburg, pastoor
Van Vliet en mevrouw Zwinkels. Als nieuwe leden van het curatorium presenteerde de bisschop pastoor Rochus Franken en medewerker ambtelijke communicatie van het bisdom Daphne van Roosendaal.
God van het leven· raak mij aan · uw Weg te gaan
Oriëntatiedag
priester- en diakenopleiding
Zaterdag 29 maart 2014 • 10.00 - 14.00 uur
Mulken
Vronesteyn
© Peter
van
Informatie en aanmelding
Steun Vronesteyn! Uw bijdrage is welkom o.v.v. Centrum voor priester en
diakenopleiding Vronesteyn. Rek.nr: NL29 INGB 0000 3656 73.
8
nummer 1 • 2014
Opleidingscentrum Vronesteyn te Voorburg
E: [email protected]
E: [email protected]
T: 070 - 3873804
M25 helpt jarigen een handje
Paaskaarsen
Doopkaarsen
Noveenkaarsen
Eigen
Stichting Jarige Job
werkt ook aan
Devotiekaarsen
bewustwording. Lloyd vertelt met flair
Devotielichten
over de verschillende
groepen en
bedrijven die ze ontvangen
en inzicht
Godslampolie
geven in het waarom van Miswijn
Jarige Job.
‘Laatst was hier een groep mensen uit
Hosties
de bouw. Ik heb ze voor de
traktaties
Hello Kitty-figuurtjes
laten
uitknipWierook/Briketten
pen.’ De M25-jongeren schieten in
Kandelaars
de lach.
‘Iedere groep die hier komt,
E
Geschenkartikelen
neemt iets eigens
mee. Dat is mooi!’
Tijd om handen uit de mouwen
te
Banieren
Chi-Rho Er
Kruis moeten dozen gevuld: drie
steken.
cadeautjes, bakmeel voor de taart met
glazuur en kaarsjes, slingers en niet
Keuze uit 5 prachtige reliëfs
Jarig
te vergeten lekkers om in de klas te
Maak
uw keuze
kenbaarstond
voor 14
maart
Op
zondag
9 februari
voor
de 2014.trakteren. De jongeren bekijken samen
In dat geval
beschikteen
u opbezoek
tijd overaan
uw Paaskaarsen.
nieuwe
M25-groep
hoe ze het vullen van de dozen het hanstichting Jarige Job op het programma. digst aan kunnen aanpakken. Al gauw
Huib Lloyd, oprichter van Jarige Job,
zijn ze geconcentreerd aan het werk.
geeft uitleg: ‘Voor veel kinderen is
Maria zoekt naar het juiste schap om de
het niet meer dan normaal om hun
cadeautjes uit te zoeken. Eén wat groter
verjaardag te vieren. Maar niet voor
cadeau en twee kleinere, zodat broertjes
ieder
kind
is
het
vanzelfsprekend;
of zusjes ook iets
uit het pakket aan de
Nieuwenhuizenweg 15 - 2314 XP LEIDEN (Industrieterrein
Roomburg)
gewoonweg
omdat
er
thuis
geen
geld
jarige
kunnen
aanbieden.
‘Ik probeer
Tel. 071 - 301 02 84 / 301 02 25 - Fax 071 - 301 23 03
Bestel nù uw Paaskaars!
Kaarsenfabriek
PASEN
20 en 21 april
2014
PAPÔT - VAN MOORSEL
De vereniging van de toekomst!
Een vereniging waar je bij wilt horen! ZUID-HOLLAND
2014
Huib Lloyd, oprichter van Ook
JarigeinJob
De M25-jongeren aan het werk
KBO
De Katholieke Bond van Ouderen Zuid-Holland met 38.000 leden in 54 afdelingen zet zich in voor de belangen van
me te verplaatsen in het kind waar
goed om iets voor een ander te doen.’
deze doos voor bedoeld is. Dat lukt wel,
Diaken Hubert Berbée die de groep
De
katholieke
levensbeschouwing
de grondslag
inspiratiebron voor
ons handelenisbijtrots
de geestelijke
en materiële
want
ik heb
zelf een vormt
broertje
en en
een
begeleidt,
op de
jongeren. Het
belangenbehartiging
van alle
50-plussers.
zusje.’ Michiel
vertelt:
‘We zijn nu een
was koud in de loods waar de boxen
paar
bij het
elkaar
geweest
met
onze
op (basis)
pallets
gestapeld
werden,
Naast
hetkeer
ijveren voor
geestelijk
welbevinden
maken
wij ons als KBOgevuld
sterk voor en
een goed
pensioen,
een
M25-groep.
We
hebben
gepraat
over
maar
de
jongeren
hebben
zich
warm
betaalbare gezondheidszorg, een veilige woonomgeving en goede ontspannings- en opleidingsmogelijkheden voor alle
het
geloof
en
nu
is
er
actie.
Dat
vind
gewerkt.
De
boxen
zullen
nu
op
naam
senioren.
ik mooi. We gaan echt proberen om
via de Voedselbank verspreid worden. De
Onze motto’s zijn: Bij de tijd Blijven - OuderenBeleid wOrdt gemaakt met en dOOr en vOOr Ouderen.
die honderd dozen te vullen vandaag.
kinderen weten hier niets van. Voor hun
Ook u kunt daarbij de KBO helpen versterken door lid te worden en/of mee te doen als vrijwilliger in een afdeling
Kwestie
van
doorwerken!
Shanisa
roept:
wordt het gewoon een bijzondere dag
of bestuur, want onze KBO heeft als actieve ouderenorganisatie uw ondersteuning hard nodig!
‘Deze is echt leuk’, wijzend op een barwaar de ouders voor hebben gezorgd.
Inlichtingen en aanmelding:
KBO ZUID-HOLLAND, Postbus 4, 2660 AA Bergschenhoek
biepop. ‘Deze activiteit
is leuk om te
Telefoon: (010) 521 82 99, fax: (010) 521 95 64
doen. Het is lekker concreet
en het is
Jolanda de Wolf
alle 50-plussers. Wij zijn één van de provinciale bonden aangesloten bij de Unie KBO, de grootste ouderenorganisatie in
Nederland.
E-mailadres: [email protected] | Website: www.kbozuidholland.nl
E-mail [email protected] - Internet www.papot.nl
De Vastenaktie van
zuster Mary Anthony
“Een
thuis
bouwen
in Sierra
Leone”
Wat wordt uw
vastenaktie?
www.vastenaktie.nl
Het is vastentijd van 5 maart tot 19 april
IBAN: NL21 INGB 000 000 5850
EVEN MINDEREN VOOR EEN ANDER
nummer 1 • 2014
9
© Desiree Bühler
De M25-groep, met jongeren uit
Rotterdam, Capelle a/d IJssel,
Krimpen a/d IJssel en Nieuwerkerk
a/d IJssel, is onlangs van start gegaan.
M25 verwijst naar Matteüs, hoofdstuk
25. In de verzen 34-40 is te lezen hoe
Jezus uitlegt dat wie iets heeft gedaan
voor de naaste, iets gedaan heeft
voor Christus. In een M25-groep zijn
jongeren tussen 12 en 18 jaar bezig
met bezinning en met concrete vrijwilligersactiviteiten. In de activiteiten
proberen
de jongeren
iets te
beteke- D
A
B
C
nen voor hen die een extra steuntje in
de rug kunnen gebruiken. Vanuit het
Kruis en Vissen
H. Drie-Eenheid
Kruis
Lam Gods
Bisdom
Rotterdam
wordt
het opzetten
een M25-groep ondersteund.
is. Het Sociaal Cultureel Planbureau
meldt dat 61.000 kinderen in ons
land, omdat zij opgroeien in armoede,
sociaal worden buitengesloten. Ouders
melden hun kind bijvoorbeeld ziek
op de dag van hun verjaardag,
omdat
Paaskaarsen
trakteren in de Huispaaskaarsen
klas er financieel niet
in zit. Voor deze kinderen is dit echt
moeilijk. Voor hen Altaarkaarsen
is er de verjaardagsbox van Jarige Huwelijkskaarsen
Job, waar alles in zit om
een verjaardag tot een feest te maken.’
© Eric Blom
Jarig zijn is voor kinderen een feest.
Trakteren op school, cadeautjes, taart
eten en spelletjes doen. Dat dit niet
voor ieder kind vanzelf spreekt, leerden de jongeren van de M25-groep
afkomstig uit parochies in Rotterdam
en omstreken bij hun bezoek aan
stichting Jarige Job.
SPAANSTALIGE PAROCHIE EN NUESTRA CASA:
Je inleven in de medemens
‘Vrijwilligers die zich in de maatschappij inzetten, juist in de hoek waar klappen vallen, dat is heel
belangrijk!’ Aan het woord is Jack Sier, vrijwilliger bij Stichting Nuestra Casa. ‘De omstandigheden
waarin mensen verkeren die bij de stichting aankloppen, zijn vaak niet rooskleurig. Wanneer het lukt
hun situatie te verbeteren of de mensen wat lucht te geven, is de missie van onze stichting geslaagd.’
Jack Sier, gepensioneerd pastoraal werker, was
betrokken bij het van de grond tillen van Nuestra
Casa medio 2009. De stichting is opgericht
om de diaconale vrijwilligersprojecten van de
Spaanssprekende parochie La Sagrada Família
in Rotterdam te coördineren en te beheren. De
projecten lopen uiteen van ondersteuning van
vrouwen in moeilijke leefsituaties en bezoek
aan gevangenissen en asiel- en uitzetcentra, tot
ondersteuning van ouderen en mensen met een
beperking, steeds met de nadruk op Spaanstaligen.
Casa Abierta, letterlijk: “Open Huis”, biedt hulp
met een inloopspreekuur, psychologische en
juridische ondersteuning, lessen Nederlands en
voorlichtingsbijeenkomsten.
Sier legt tijdens het inloopspreekuur uit:
‘Hulpvragen die ons hier bereiken, zijn vaak
complex. De taalbarrière ligt aan de basis van de
problematiek.’ Mensen verzanden in de bureaucratie, omdat ze brieven van instanties niet begrijpen,
of niet kunnen reageren zoals wordt verwacht.
‘Voor ons als vrijwilligers blijft het niet bij het
spreekuur. Daarna moeten er brieven geschreven,
formulieren ingevuld en telefoontjes naar instanties gepleegd. Ik ga regelmatig met mensen mee
naar de belastingdienst, of bijvoorbeeld naar het
aanmeten van een gehoorapparaat.’
Ambitie
Soms blijkt de beste oplossing iemand naar het
land van herkomst terug te begeleiden. Dat gaat
niet altijd zonder slag of stoot. ‘Laatst’, vertelt
Sier ‘hebben we een man uit Colombia via
International Organization for Migration terug
naar huis begeleid. Als dat dan voor elkaar is, valt
er wel een last van je af. Maar in het algemeen
ervaar ik een probleem niet snel als uitzichtloos.’
Dat kan te maken hebben met het missiewerk
dat hij twintig jaar lang in Congo verrichtte.
‘De mensen leven daar onder moeilijke omstandigheden. De ambitie om voor mensen in de
verdrukking te werken, heb ik altijd gehouden.’
Sier legt de veelzijdigheid van het werk van Casa
Abierta uit: ‘Er komt hier een vrouw met psychiatrische problemen. Zonder begeleiding mag ze zelfs
niet meer bij de huisarts komen. Maar hier is ze
thuis. In haar goede momenten, neemt ze een attentie voor ons mee. We zijn voor haar een rustpunt.’
Aandacht
Collega Jessica Provence is sinds kort vrijwilliger
bij het inloopspreekuur van Nuestra Casa. In het
dagelijks leven werkt zij in zorginstellingen. ‘Ik
vind het belangrijk dat mensen geholpen worden’,
motiveert Provence haar inzet. ‘Mensen komen hier
soms verhit binnen; ik probeer ze met goede moed
weer naar huis te laten gaan. Daarbij stel ik niet het
probleem, maar de mens die het probleem op tafel
legt, centraal.’ Aandacht geven en luisteren zijn
belangrijk.
‘Tegelijk laat ik het er niet snel bij zitten hoor!’,
legt Provence haar werkwijze uit. ‘Ik stimuleer de
mensen om deel uit te maken van de samenleving,
om de taal te leren. Wat mijn kracht is? Misschien
wel dat ik niet geloof dat er géén oplossing is voor
een probleem. Het mag misschien lang duren, het
kan veel inzet kosten, maar ik ben nooit moedeloos. Ik geloof stellig dat er steeds een draai, een
verlichting, een oplossing mogelijk is.’
Zinvol
Door fysieke klachten kan Provence haar reguliere
werk momenteel niet verrichten. Om niet thuis te
zitten, zocht ze op internet naar zinvol vrijwilligerswerk en kwam uit bij Nuestra Casa. ‘Ik heb het werk
van de stichting en de visie van waaruit gewerkt
wordt, goed bekeken en het sprak me erg aan. Voor
mij persoonlijk is het belangrijk dat Nuestra Casa
gelieerd is aan de geloofsgemeenschap Sagrada
Família. Natuurlijk, wanneer er hier iemand komt
zonder kerkelijke achtergrond, is onze hulp hetzelfde. Er staat in de bijbel eenvoudigweg: “Help
je naaste” en niet: “Help je medegelovigen.” Maar
het geloof, ja, als mens haal ik daar mijn kracht
vandaan. En niks is onmogelijk voor God.’
Op het inloopspreekuur komt Jessica Provence pittige
zaken tegen. Haar achtergrond als zorgverlener
helpt om mensen de weg te wijzen en bij het herkennen van problemen. ‘Het empathisch vermogen
is het belangrijkst’, zegt zij. ‘Mensen willen gehoord
worden, zich begrepen voelen. Dat degene met wie
je aan tafel zit, ervaart dat je je in hem of haar verplaatst, dat is wezenlijk in dit vrijwilligerswerk.’
JOPIE BREGTEN: Diaconie zoekt aansluiting bij parochieleven
‘Het koken voor de dak- en thuislozen loopt goed’, vertelt Jopie Bregten over het koken van “haar” ploeg
voor het Straatpastoraat in Den Haag. Soms sluit een nieuwe vrijwilliger zich bij de kookgroep aan,
meestal benaderd door een van de koks die al actief is. ‘Het is fijn dat het steeds lukt om op de vrijdagen dat wij ingeroosterd staan, een driegangenmenu te serveren aan de mensen die op straat leven.’
‘Je moet het zo zien: wanneer er aardappelen op
het menu staan, moet er zo’n dertig kilo worden
geschild’, schetst Jopie Bregten het werk van de
kookploeg. ‘Wanneer dat klusje geklaard is, voel
je je armen wel’, vult Annemarie Kerstens lachend
aan. ‘En vooraf koopt onze ploeg het eten in,
Assistentie bij het serveren door Haagse studenten
10
nummer 1 • 2014
sjouwen we de boodschappen naar de plaats van
bestemming en bereiden we alvast een deel van de
maaltijd bij verschillende mensen van ons thuis.’
Dat het niet altijd eenvoudig is om gemotiveerd
te blijven in hun diaconale inzet, blijkt wanneer
Bregten en Kerstens vertellen over hun zoektocht
naar breed draagvlak voor hun activiteiten. ‘We
zoeken nog naar mogelijkheden om dit koken voor
het straatpastoraat en andere activiteiten van onze
MOV-groep, in de parochie meer te laten leven; om
meer aansluiting te krijgen tussen het parochieleven
en de diaconie, tussen de vieringen en de diaconie.
Het is immers in de viering dat we inspiratie zoeken
om onze inzet voor de naaste te kunnen doen. En
niet te vergeten om een bredere groep parochianen
te betrekken bij de MOV-activiteiten.’
Dat is ook hard nodig, want nieuw bloed in de
MOV-groep is zeer gewenst. ‘Het liefst zouden we
natuurlijk aanwas zien van een jongere generatie.
Maar ja, hoe begeester je mensen om zich diaconaal in te zetten en de diaconie een volwaardige
plek te geven in het geloofsleven in de parochie?’
‘Diaconie is eigenlijk dagelijks iets doen’, zegt
Kerstens. ‘Het hoort bij het Christen-zijn. Ik bid ook
regelmatig om inspiratie voor onze geloofsgemeenschap, vooral voor de jongere generatie. Bidden en
vertrouwen hebben, dat is heel belangrijk. De maatschappij ziet er over tien jaar weer anders uit dan nu
en ik weet zeker dat God ons niet in de steek laat.’
Rectificatie
In de vorige Tussenbeide is in het artikel over het koken
voor het Straatpastoraat abusievelijk een verkeerde
voornaam bij Annemarie Kerstens geplaatst. De redactie biedt haar excuses aan voor deze vergissing.
Adventsactie Eva Demaya
De Westlandse stichting Eva Demaya is een van de tien adventsprojecten waarvoor door het hele land in parochies en kerkgemeenschappen is
ingezameld. Ria Jongerius, secretaris van de stichting vertelt trots dat het
streefbedrag van € 25.000 op een haar na is gehaald. Reden tot blijdschap
in het Westland, én in Malawi, waar het bewuste project van Eva Demaya
plaatsvindt.
Armoede
Inmiddels heeft Eva Demaya tientallen gebouwen, gebouwtjes en eigen
projecten weten te realiseren in de
regio Lilongwe, een extreem arm
gebied in het noorden van Malawi,
dat gerekend moet worden tot de
armste landen in Afrika. Tijdens de
landelijke Adventsactie van vorig
jaar werd specifiek geld ingezameld
voor de realisering van een compleet
schoolproject. Twee klaslokalen, vier
lerarenhuizen, tien latrines en een
kantoor zijn, hoe bescheiden dat ook
moge klinken, volgens Ria Jongerius
onontbeerlijk: ‘Kinderen in deze
regio zouden, om naar school te
kunnen gaan, zes à zeven kilometer
per dag moeten lopen. Veelal zonder
ontbijt en schoenen. Je kunt dus al
raden dat voor veel kinderen onderwijs er zo bij inschiet. Men was zelf
al begonnen met de bouw van een
klaslokaaltje. Onze inzameling zorgt
er nu voor dat dat lokaaltje wordt
uitgebreid, en er nog een bij wordt
gebouwd.’ Verder komt er een lerarengebouwtje; de regio Kasongwe is
zo arm dat leraren er zonder dergelijke faciliteiten niet naartoe willen
verhuizen. ‘Als wij lerarenhuizen realiseren, stelt de overheid leraren aan,
en komt onderwijs voor de kinderen
hier binnen bereik.’
Actie
De Adventsactie van vorig jaar leverde
nèt niet het beoogde streefbedrag
op, vertelt Jongerius. ‘In totaal is
er € 22.000 gedoneerd. Dat is echt
al een fors bedrag waar we enorm
Paaskaarsen
A
B
C
D
E
Lam Gods
Kruis en Vissen
H. Drie-Eenheid
Kruis
Chi-Rho Kruis
Bestel nù uw Paaskaars!
Keuze uit 5 prachtige reliëfs
Maak uw keuze kenbaar voor 14 maart 2014.
In dat geval beschikt u op tijd over uw Paaskaarsen.
Kaarsenfabriek
Paaskaarsen
Huispaaskaarsen
Altaarkaarsen
Huwelijkskaarsen
Doopkaarsen
Noveenkaarsen
Devotiekaarsen
Devotielichten
Godslampolie
Miswijn
Hosties
Wierook/Briketten
Kandelaars
Geschenkartikelen
Banieren
PASEN
20 en 21 april
2014
PAPÔT - VAN MOORSEL
Nieuwenhuizenweg 15 - 2314 XP LEIDEN (Industrieterrein Roomburg)
Tel. 071 - 301 02 84 / 301 02 25 - Fax 071 - 301 23 03
E-mail [email protected] - Internet www.papot.nl
Jongerius met een aandachtig publiek en groeten uit Nederland
blij mee zijn. Voor de realisatie van
onze plannen was € 25.000 nodig.
Progressio heeft inmiddels toegezegd het restant aan te vullen. Nu
kunnen we onze plannen daar dus
zeker uitvoeren!’ Daarvoor werken de
stichting samen met lokale mensen.
‘We vinden het als stichting belangrijk
dat onze projecten worden gedragen
door de lokale bevolking.’ Lokale
mensen vervoeren de bouwmaterialen
en de bevolking in Kasongwe helpt
door zelf de benodigde bakstenen
te fabriceren. ‘Iedereen draagt dus
een steentje bij en iedereen profiteert ervan’, aldus Jongerius. ‘Door
de realisering van dit schoolcomplex
kunnen vierhonderd kinderen van
vier tot acht jaar in hun eigen leefgebied naar school!’
Meer lezen? www.evademaya.nl.
Jeroen Stam
Kaartenactie
Een nieuw onderdeel van de Adventsactie dit jaar was de kaartenactie:
vrijwilligers en parochianen en anderen werd gevraagd een kerstkaart te
schrijven naar mensen die betrokken zijn bij één van de tien projecten van
Adventsactie. Beate Gloudemans stond versteld van de respons.
‘Als er voor ieder project een tiental kaarten binnen zou komen, dan was
het idee al geslaagd. U hebt echter massaal gehoor gegeven aan de oproep
om de mensen achter de projecten een kerstkaart met opbeurende groet te
sturen. Zelfgemaakt of voorgedrukt, alles is met open armen ontvangen. De
meeste kaarten zijn inmiddels bezorgd of onderweg naar hun bestemming.’
‘Mooi resultaat Adventsactie’
In de weken voor Kerstmis werd in veel kerken de Adventsactie gevoerd.
Duizenden mensen in Nederland spanden zich belangeloos in voor mensen in
de derde wereld. Beate Gloudemans is campagneleider van de actie en vertelt
over de resultaten.
‘De Adventsactie is inmiddels officieel afgelopen, maar nog dagelijks komen er
donaties binnen. Op dit moment is er bijna 400.000 euro binnen, een fantastisch, hoopgevend resultaat!
KBO
Jubileumjaar
ZUID-HOLLAND
De vereniging van de toekomst!
Een vereniging waar je bij wilt horen! Ook in 2014
De Katholieke Bond van Ouderen Zuid-Holland met 38.000 leden in 54 afdelingen zet zich in voor de belangen van
Opalle
zondag
23Wij
februari
50-plussers.
zijn één van de provinciale bonden aangesloten bij de Unie KBO, de grootste ouderenorganisatie in
vond
de
opening
plaats
Nederland.
vanDehet
jubileumjaar
van vormt de grondslag en inspiratiebron voor ons handelen bij de geestelijke en materiële
katholieke levensbeschouwing
de Cantorij.
Een
feestelijke
belangenbehartiging van alle 50-plussers.
hoogmis waarin de bisschop
Naast het ijveren voor het geestelijk welbevinden maken wij ons als KBO sterk voor een goed (basis) pensioen, een
hoofdcelebrant
was en de
betaalbare gezondheidszorg, een veilige woonomgeving en goede ontspannings- en opleidingsmogelijkheden voor alle
plebaan
concelebreerde.
senioren.
In zijn
preek memoreerde
de bisschop
hetBijbelang
Onze motto’s zijn:
de tijd Blijven - OuderenBeleid wOrdt gemaakt met en dOOr en vOOr Ouderen.
vanOok
zingen.
Samen
zingen
u kunt daarbij de KBO
helpen versterken door lid te worden en/of mee te doen als vrijwilliger in een afdeling
is feestelijk
maar
ook
eenals actieve ouderenorganisatie uw ondersteuning hard nodig!
of bestuur, want onze KBO heeft
vorm van bidden. De bisInlichtingen en aanmelding:
KBO ZUID-HOLLAND, Postbus 4, 2660 AA Bergschenhoek
schop vertelde aan het einde
Telefoon: (010) 521 82 99, fax: (010) 521 95 64
van de viering dat Z.H. Paus
E-mailadres: [email protected] | Website: www.kbozuidholland.nl
Franciscus van harte zijn Apostolische Zegen heeft verleend aan de Kathedrale
Laurentius en Elisabeth Cantorij ter gelegenheid van hun 25-jarig jubileum.
© Joop Nijs
Eva Demaya bestaat als stichting inmiddels zestien jaar en financiert het Eva
Demaya-centrum dat tal van projecten in Malawi uitvoert op het terrein
van onderwijs, gezondheidszorg en
ambachtelijke beroepsvaardigheden.
Eva Demaya werd ooit opgericht ter
ondersteuning van de Westlandse
Jacqueline Kouwenhoven, die met
haar partner Jake al jaren in Malawi
woont en onder de lokale bevolking
werkt aan het verbeteren van onderwijs
en gezondheidszorg. U las er over in
Tussenbeide nummer 4 van vorig jaar.
nummer 1 • 2014
11
Een katholieke school met karakter
als het geen leerlingen zijn uit de eigen
klas. Ouders worden actief betrokken
bij het leven van de school. Hoewel de
meesten druk bezet zijn, is de bereidheid om mee te helpen groot. De
ouderraad heeft een sterke bezetting.
© Peter
van
Mulken
Wat het gemeenschapsgevoel zeker
vergroot, zijn de gezamenlijke vieringen in de kerk, met Kerstmis, Pasen
en op het feest van Sint Willibrordus.
‘Een feest’, noemt pastor Jack Geurts
van parochie De Heilige Familie deze
vieringen. ‘Het zijn laagdrempelige
vieringen met verhalen, liedjes en
gebeden, waaraan de kinderen actief
deelnemen.’ Kinderen ervaren dat
ze deel uitmaken van een grotere
gemeenschap. ‘We zijn een kleine
parochie in de parochie’, zegt directeur Van Wijk.
Kinderen van de Willibrordusschool op Aswoensdag; Steven van Wijk voert het woord
Als algemeen kenmerk van katholiek
onderwijs wordt vaak de gemeenschapszin genoemd: ‘Het katholiek
onderwijs leeft uit het besef dat
mensen zonder betrokkenheid op
elkaar en zonder onderlinge solidariteit, niet tot volle ontplooiing
komen.’ Steven van Wijk en Corry
Markx herkennen zich hierin. Op de
Willibrordusschool komt de gemeenschapsvorming op verschillende
manieren tot uiting. Er wordt naar
gestreefd dat leerlingen en leerkrachten elkaar kennen, over de grenzen
van de klassen heen. Leerlingen uit
groep zeven en acht trekken op met
kleuters uit de laagste groepen: ze
helpen bij het overblijven tussen de
middag en als de school in optocht
voor een viering naar de kerk gaat,
lopen de “groten” met een kleintje aan de hand. Het effect van dit
contact gaat verder dan het schoolplein: het is voor de jongste leerlingen
geweldig als ze op straat worden aangesproken door een jongen of meisje
uit de hoogste groepen.
In alle groepen wordt twee keer per
dag gebeden. Alle leerkrachten geven
twee keer per week godsdienstles aan
de hand van “Met kinderen het Woord
vieren”, waarbij de lezingen van de
zondag worden behandeld. Dit leidt
soms tot inhoudelijke discussies, in de
teamvergadering of spontaan bij de
koffie. Samen wordt er gezocht naar
manieren om een verhaal goed over
te brengen aan de kinderen. Dat motiveert. En als kinderen op zondag in
de kerk komen, horen ze het verhaal
opnieuw.
De leerkrachten kennen de meeste
kinderen van de school en spreken hen
aan op hun gedrag, als dat nodig is, ook
Godsdienstlessen, bidden, schoolvieringen, sacramentenvoorbereiding: het
zijn zichtbare tekens van een katholieke identiteit. Maar het zit dieper.
‘Het is in alle lessen verweven’, zegt
Markx. ‘Wij hebben geen aparte “week
tegen het pesten” of
“week van de samenwerking”. De katholieke
waarden en normen
voor hoe je met elkaar
omgaat, zijn iedere
dag actueel.’ Dat is van
invloed op de sfeer:
het geeft rust. Ouders
en leerlingen merken
dat. Er zijn duidelijke
afspraken over de
omgangsvormen in de
groepen en daarbuiten.
‘Zo doen we dat niet,
op deze school’, is een
uitspraak die door iedereen begrepen wordt.
school in de godsdienstlessen, die hij
samen met de leerkracht verzorgt. Op
Aswoensdag komt hij op school het
askruisje geven. Hij vindt het contact
met de school waardevol: ‘Zo bereik je
veel meer kinderen dan je anders zou
doen en kun je hun bagage meegeven vanuit het geloof, niet om hen te
bekeren maar om hun iets goeds mee
te geven voor later.’
Alle kinderen worden positief benaderd, ook kinderen die pesten. Zij
worden aangesproken op hun gedrag
en tegelijkertijd is er aandacht voor
wat hen beweegt, voor wat hen dwars
zit. Ieder kind moet zich kunnen ontplooien in een veilige schoolomgeving
en leren keuzes te maken vanuit een
duidelijk waarden- en normenbesef.
Of zoals in de schoolgids staat: ‘Wij
proberen kinderen op te voeden tot
jonge, sociaal voelende mensen, die
begrip voor elkaar opbrengen in de
geest van Jezus Christus.’
van
Saamhorigheid
Hooguit dertig procent van de leerlingen is katholiek. Het team van de
Willibrordusschool bestaat uit een
directeur, veertien leerkrachten en
twee intern begeleidsters. Ook van
hen is ongeveer een derde deel katholiek. De identiteit van de school, die
gekenmerkt wordt door de katholieke
inslag, wordt echter door het hele
team gedragen en gevoed. Er zijn een
paar collega’s die een voortrekkersrol
hebben: directeur Steven van Wijk,
intern begeleidster Corry Markx en de
leerkrachten van groep 4 en groep 8.
Hun bevlogenheid werkt aanstekelijk,
iedereen voelt zich betrokken.
Het zit door alles heen
De Willibrordusschool heeft een
stevige band met de naburige kerk.
Van Wijk en Markx noemen de relatie
met de parochie een win-win situatie:
‘Het geeft meer diepgang.’ Pastor
Jack Geurts komt iedere week op
© Peter
Gedeelde identiteit
Een vast onderdeel van de vormselvoorbereiding in groep acht is het
interviewen van een parochiaan.
Daarbij kan van alles ter sprake
komen, zoals ziekte, ouderdom of
eenzaamheid. Het is een waardevolle
ontmoeting voor zowel de leerlingen
als de parochianen. De leerlingen zijn
van tevoren vaak een beetje zenuwachtig maar ze komen vol verhalen terug.
In de groep delen ze hun ervaringen.
School en Kerk
Mulken
Het is voor scholen in deze tijd een uitdaging om katholiek te zijn. Hoe geef
je invulling aan je gelovige identiteit, als een deel van de leerlingen en van
de leerkrachten niet meer katholiek is? In een tijd waarin de vertrouwdheid
met de kerk afneemt? De Willibrordusschool in Oud-Beijerland (250 leerlingen) kiest bewust voor een katholieke identiteit en is daar open over. Ouders
weten waar de school voor staat. Dat schrikt niet af maar wordt juist gewaardeerd. ‘We hebben nog nooit gehoord dat we te katholiek zijn’, zegt directeur
Steven van Wijk. Wat is de kracht van deze school?
op de eerste communie en het
vormsel wordt door leerkrachten en
door pastor Jack Geurts en pastoraal werker Fred Wijnen, op school
gegeven. Alle kinderen uit de groep
volgen de voorbereidingslessen. Per
groep zijn er zeven of acht kinderen
die het sacrament ontvangen; voor het
vormsel is het aantal soms nog lager.
In het informatieblad van de school
worden de data van de gezinsvieringen
in de parochie opgenomen. De school
is de hofleverancier voor het kinderkoor van de kerk. De voorbereiding
Aktie Kerkbalans: een positieve inspanning loont
De opbrengst Kerkbalans voor parochies in het bisdom
Rotterdam is in 2012 gedaald met 7,2% na een aantal relatief goede jaren. Econoom John Bakker: ‘We zien een gedifferentieerd beeld, waarbij sommige parochies het juist heel
goed doen en andere op onderdelen minder. De aandacht
voor geldwerving door het jaar heen mag niet verslappen.’
‘Het is van belang om ervoor te zorgen dat de huidige groep
die geeft aan Kerkbalans betrokken blijft, en ook nieuwe
mensen te interesseren voor een financiële bijdrage voor de
parochie. Daarbij helpt het als je actief werft en transparant
bent in je communicatie. Als je mensen persoonlijk benadert
en uitleg geeft dan zijn mensen vaak bereid om inderdaad
12
nummer 1 • 2014
die bijdrage te doen, soms voor het gebouw en soms juist
voor inhoudelijke programma’s. De inkomsten van parochies kunnen worden vergroot via specifieke collectes, via
kerkenveilingen, kerstmarkten, fancy fairs en andere creatieve geldwervingsacties.’
Vanaf 29 april wordt voor de tweede keer de Leergang
Communicatie en Fondswerving aangeboden.
Meer informatie is te verkrijgen via Cor van Steijn.
E: [email protected] of T: 010 - 2815171.
Zie ook de pagina Kerkbalans onder ‘wie, wat, waar’ op
www.bisdomrotterdam.nl.
Liesbeth Stalmeier
WERK aan
de KERK
In het bisdom werken vrijwilligers en beroepskrachten aan de opbouw van bloeiende gemeenschappen.
Die hebben een huis nodig. Behalve voor hen is er daarom ook voor aannemers en architecten “Werk aan de Kerk”.
Restauratie kapel Goeree-Overflakkee herinnert aan ramp van ‘53
Onder een loodgrijze lucht kijken
we naar de grafstenen op de
begraafplaats, zo’n 150 jaar oud. De
eerste steen valt direct op: hier rust
Pollemans. ‘Mijn neef’, zegt de heer
Pollemans (72). Er liggen hier talloze
familieleden, zijn familie woont al
generaties in het dorp. Pollemans is
oud-kraanmachinist, en zet zich al
zijn hele leven in voor de buurt, de
gemeente en het gelijknamige eiland,
én de kerk. Dat hij de renovatie van
de kapel op de begraafplaats op zich
zou nemen, was niet zo vreemd.
Initiatief
‘Tien jaar geleden ging ik met de
VUT. Ik heb altijd graag gewerkt en
ook buiten mijn werk niet bepaald
stilgezeten. Ik heb de renovatie van
het gebouw van de Vereniging van
Kraanmachinisten geleid, en de renovatie van de pastorie hier in het dorp. De
renovatie van deze 150 jaar oude kapel
is mede op mijn initiatief, en ik heb er
dan ook graag aan meegewerkt.’
Wie Zeeland zegt, en daar de ZuidHollandse eilanden bijtelt, heeft
het al snel over die verschrikkelijke
gebeurtenis die in heel Nederland als
de Watersnoodramp van ‘53 bekend
staat, maar hier gewoon De Ramp
wordt genoemd. Eén woord is genoeg,
ook voor Pollemans, die veel familieleden, vrienden en klasgenootjes heeft
verloren. ‘Daar’, wijst hij in de kapel,
‘zie je dat kastje? Dat is een elektronisch systeem dat het restant van het
zilt dat nu nog in de muren zit, weer
terug duwt. Stuc- en schilderwerk bladdert af omdat het zilt kristallen vormt
aan de buitenkant van de muur. Zéstig
jaar later!’ Het zilt in de muren reikt
tot een hoogte van ongeveer tweeënhalve meter. Een stille getuige van de
overweldigende kracht van het water
destijds. Jaren later, tijdens zware
herfststormen, liep Pollemans nóg de
dijk op. Om het water in de gaten te
houden. Voor het geval dat...
Al 25 jaar geleden werd duidelijk dat
er iets met de kapel moest gebeuren.
We hebben wel een en ander opgeknapt, maar niet altijd met de nodige
vakmanschap. Door gebruik van het
verkeerde cement bijvoorbeeld, zijn
een aantal stenen gesprongen. Het
dak is ook ooit provisorisch gemaakt.
Maar een jaar of drie, vier geleden
werd de situatie écht urgent. Er
bestond een kans dat een deel van de
kapel zou instorten. Pollemans en het
parochiebestuur kwamen in actie.
Fondsen
‘Direct is het gebruik van de kapel
opgeschort, en we zijn gaan praten
over renovatie. Ik heb de gevel laten
intekenen, om de originele vormgeving te bewaren zodat we op basis
© Jeroen Stam
Het is nog net Zuid-Holland, maar het voelt toch al als Zeeland. In Oude
Tonge, deel van de gemeente Goeree-Overflakkee, wordt de verslaggever hartelijk ontvangen door de heer Pollemans. Hij heeft zich afgelopen jaar hard
gemaakt voor de restauratie van de kapel op de begraafplaats van de parochie van de Heilige Familie, kerkwijk Oude Tonge.
Pollemans trots op gerestaureerde kapel
daarvan konden herstellen. En ik werd
gevraagd de renovatie te leiden en de
fondsenwerving.
Het Nationaal Restauratie Fonds, een
in de jaren 80 door de staat opgericht
fonds, bleek een welkome en goede
partner. Het fonds inventariseerde
voor de parochie de benodigde werkzaamheden, calculeerde de kosten en
stelde 60 procent van de totale som
beschikbaar. De renovatie, eigenlijk een
restauratie, zou uitkomen op een forse
€ 170.000. Het Nationaal Restauratie
Fonds zou € 110.00 voor haar rekening
nemen, als Pollemans met de overige
€ 60.000 over de brug kwam: ‘Ja, daar
schrok ik wel even van. Dat zijn bedragen waar je niet vaak over beschikt.’
Het Nationaal Restauratie Fonds concludeerde dat schilderwerk binnen en
buiten, gedeelten van het voegwerk,
een aantal houten dakspanten, de dakconstructie zelf, alle goten en enkele
gevelstenen, -ornamenten en -lateien,
moesten worden vervangen of gerestaureerd. Afgelopen augustus werd met de
werkzaamheden gestart, en inmiddels
is de restauratie bijna voltooid.
‘We hebben alle werk zelf gecoördineerd, dus niet gewerkt met één
aannemer die alle werkzaamheden
aannam. Dat scheelde aanzienlijk.
Concert
‘We moesten dus zelf nog € 60.000 bij
elkaar brengen, naast de bijdrage van
het Nationaal Restauratie Fonds. Ik
ontdekte het bestaan van de Stichting
Welzijnsfonds Oost-Flakkee, een
fonds van oude welgestelde vrijgezelle
boeren die hun nalatenschap beschikbaar hebben gesteld voor culturele
werken op Oost-Flakkee. Daar bleken
we € 30.000 van te mogen ontvangen.
Maar er was toen nog geen stromend
water in de kapel, dus geen sanitaire
voorzieningen. En dat is toch wel een
voorwaarde. Toen bleek het bestuur
bereid ook die kosten op zich te
nemen, zo rond de 10.000 euro. Mijn
eerste kennismaking met fondsenwerving was dus geslaagd.’
Het restant bracht Pollemans relatief
vlot bij elkaar, met giften van € 5 tot
€ 20.000, afkomstig van een kleine
tweehonderd personen uit het dorp
– dat overigens maar 4.600 inwoners
telt. Binnenkort gaat de kapel weer
open. Voor uitvaarten, natuurlijk, want
de kapel hóórt bij de begraafplaats.
Maar liefst zou Pollemans zien dat de
kapel regelmatig de deuren opent
voor bezoekers. Met stilte-uren, bijvoorbeeld, voor mensen die rust en
contemplatie zoeken. Maar daarvoor
moet het eerst iets warmer worden.
Met het voorjaar dus, want nu is het
nog te koud in de kapel. En een goede
en vooral voordelige manier om de
kapel te verwarmen, daar zoekt meneer
Pollemans nog naar. Er moet nog wel
iets te doen overblijven, natuurlijk.
Jeroen Stam
ervloed
© Dhr. Pollemans
Timmerbedrijf
Werkplaats/kantoor
Tramweg 28, 3255 MB Oude Tonge
Tel.: 0187-643 322 | Fax: 0187-632 534
E-mail: [email protected]
nieuwbouw - verbouw - onderhoud
nummer 1 • 2014
13
Bezinning bij ‘De Kruiziging’
Bep Willers en Fredi Timmermans, bisdommedewerkers van de sectie Leren, staan stil bij het schilderij ‘De
Kruiziging’. Dat werk kan dienen als inspiratie tot daden van liefde. Naar een idee van Hans-Peter Bartels.
De liefde. ‘Had ik de liefde niet, ik ware galmend
koper of een schelle cimbaal.’ (1 Kor 13,1) Liefde
is essentieel en noodzakelijk, het maakt ons tot hele
mensen. In het kader van het Jaar Daden van Liefde
willen we stilstaan bij de liefde. Aan de hand van het
schilderij ‘De Kruiziging’ door Janssen (1871, olieverf
op doek), bezien we figuren uit het evangelie die allemaal op eigen wijze een voorbeeld van liefde tonen.
Het schilderij is te bezichtigen als altaarstuk in de
kloosterkerk van de Franciscanen in Megen.
Kijkend naar het schilderij staat Jezus Christus zelf
prominent afgebeeld. Jezus, de Gekruisigde. Hij gaf
zijn leven voor ons allemaal, als uiterste daad van
liefde. Hij bleef trouw aan zijn eigen verkondiging
en predikte tot op het kruis vergeving en verzoening. Hij vergaf de soldaten die Hem kruisigden en
beloofde het paradijs aan de misdadiger die geloof
in Hem toonde. Aan het kruis bad hij tot God de
Vader als uiting van hun onderlinge liefde en trouw.
Het evangelie legt ons een ideaal voor om trouw
naar te leven. Dit is geen uitnodiging om de marteldood te zoeken, wel een uitnodiging aan ons om
de liefde voor Christus te tonen en Hem te blijven
navolgen in deze liefde.
Naast het kruis zien we de honderdman Longinus.
Het lijkt in eerste instantie vreemd om hem als
voorbeeld van liefde te zien; hij assisteerde immers
bij de kruisiging. Is dat nou liefde? Heel voorzichtig
gezegd voerde hij orders uit en toonde hij zo trouw
in zijn werk. Maar de echte getuigenis en liefde
toont hij daarna, wanneer hij uitroept: ‘Dit is waarlijk de Zoon van God’. Daarmee toont hij de liefde
van een man wiens ogen zijn geopend voor Jezus.
Aan de voet van het kruis knielt Maria Magdalena voor
Jezus neer. Ze was volgelinge van Jezus, omdat hij haar
genezen had. Ze toont zich hartstochtelijk en gepassioneerd in het verdriet om Jezus, die haar dierbaar was.
Loslaten
Waar Maria Magdalena de hartstochtelijke liefde
toont, straalt Maria rustige moederliefde uit. Ook zij
rouwt om Jezus, in haar gevouwen handen is haar
toewijding te zien. Deze toewijding toonde ze vanaf
het moment dat God de Vader haar Zijn Zoon Jezus
toevertrouwde. Als moeder had Maria Hem lief.
Tegelijk moest ze Hem loslaten, toen hij op eigen
benen kon staan en de weg van de Vader ging. Zelf
is Maria eveneens een kind van God, en een voorbeeld van liefde voor de Heer.
Naast Maria staat Johannes, de geliefde leerling
van Jezus. Hij liet Jezus niet in de steek toen Hij
werd veroordeeld en gekruisigd. Zo toont hij zijn
trouwe vriendschap, die we ook mogen vertalen
als broederliefde. Johannes is een voorbeeld van
onvoorwaardelijke liefde en steun.
Daden
De figuren rond Jezus op het schilderij tonen zo
allemaal een daad van liefde: de honderdman
bekeert zich. Maria en Maria Magdalena tonen
samen met Johannes hun liefde voor Jezus en blijven
hem trouw. Zelfs in het moment van zijn bespotting
en vernedering zijn ze Hem nabij.
Het schilderij, met al zijn voorbeelden van trouw en
liefde, kan ons helpen wanneer we zelf in een moeilijke situatie komen. Allemaal hebben we momenten
dat het dubbelgebod (‘Heb de Heer, uw God, lief
met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel
De Kruiziging door Janssen
uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste
als uzelf’ Luc. 10:27) ons op de proef stelt. Dat kan
gebeuren wanneer we het lastig vinden om met
iemand om te gaan vanwege zijn of haar karakter of
daden. Jezus toont ons om lief te hebben en te vergeven. Of wanneer iemand onze steun nodig heeft,
in een onmogelijke situatie van ellende en verlatenheid. Gaan we dan bij hem of haar staan, tonen
we onze trouw? Of wanneer een dierbare een weg
kiest waar je je niet helemaal in kunt vinden, blijf je
dan oog houden voor deze medemens? De figuren
lichten één voor één op uit het schilderij om ons
tot voorbeeld te zijn in zulke moeilijke situaties. We
kunnen bij hen te rade gaan om hun voorbeeld van
liefde en trouw na te volgen.
IN MEMORIAM
Op zaterdag 7 december 2013 is voorzien van het H. Sacrament der zieken, overleden de zeereerwaarde heer Johannes Aloysius Maria van der Zalm geboren op 12
april 1925 te Den Haag en priester gewijd op 8 december 1954.
Op 8 februari overleed, voorzien van het sacrament der zieken, de zeereerwaarde
heer Nicolaas van Paaschen geboren op 19 januari 1916 in Den Haag en priester
gewijd op 7 juni 1941.
Joop van der Zalm trad op 25 juni 1946 in bij de Trappisten te Echt; zware
omstandigheden zo kort na de oorlog. Op 8 december 1954 werd hij tot priester gewijd. Van 1956 tot 1959 studeerde hij in Rome en bij terugkeer werd hij
benoemd tot novice-meester van het klooster. Uiteindelijk leidde zijn weg hem
naar Den Haag. In 1968 verliet hij de kloosterorde en op 11 september 1973
werd hij geincardineerd in het bisdom Rotterdam. Hij werkte tot 1992 in parochies in Den Haag en Rijswijk.
Pastor Van der Zalm was een bescheiden mens en leidde een bescheiden leven.
Hij las graag en hield van de natuur. Bovenal was hij op de Heer betrokken, die hij
steeds heeft geprobeerd te dienen: door zijn getuigenis in woord en daad, door zijn
liefde voor de Kerk en door zijn priesterlijke inzet voor mensen die aan zijn goede
zorgen werden toevertrouwd.
Joop van der Zalm is na een eucharistieviering in de Bonifatiuskerk in Rijswijk, op
12 december bijgezet in het priestergraf op de parochiële begraafplaats.
Pastoor Nico van Paaschen was na zijn wijding achtereenvolgens kapelaan in zes verschillende parochies in het bisdom. Op 11 juli 1958 werd hij benoemd tot geestelijk
directeur van de Curia van het Legioen van Maria te Den Haag. In de jaren daarop
volgden verschillende benoemingen in het onderwijs en ook in het bondswezen. Zijn
laatste benoeming in een parochie was die in de parochie OLV. van Fatima in Den
Haag, tot 1979. Na zijn emeritaat bleef Nico van Paaschen dienstbaar en betrokken.
Hij was parochie-administrator en lid van de bezoekersgroep voor emeriti.
Pastoor Nico van Paaschen was een bewogen mens en wilde mensen bewegen.
Met overtuiging priester, devoot en meelevend, plichtsgetrouw en markant. Hij
leefde op het ritme van de liturgie van de Kerk. Hij kwam graag onder de mensen
en was een fervent kaartspeler. Samenbindend van karakter en zich daarbij instrument wetend in de gemeenschap van de Kerk van Christus.
De eucharistieviering bij zijn uitvaart is gehouden op 15 februari in de
Bartholomeuskerk in Voorhout. Nico van Paaschen is begraven op de begraafplaats
van de BNS.
Op maandagavond 6 januari is voorzien van het H. Sacrament der zieken, overleden de zeereerwaarde heer Johannes Christianus Oosterwijk geboren op 27
december 1929 in Den Haag en priester gewijd op 15 juni 1957 in Rotterdam.
Jan Oosterwijk was na zijn wijding achtereenvolgens pastor in de parochies HH.
Engelbewaarders te Lisse (1957), O.L. Vrouw van Fatima te Den Haag (1959), O.L.
Vrouw te Dordrecht (1964) en H. Antonius en H. Bonifatius te Dordrecht (1974). In
Dordrecht werd hij op 1 april 1975 werd hij tot deservitor benoemd. Op 16 november 1985 volgde zijn benoeming als pastoor in de parochie De Verrijzenis van de
Heer te Rotterdam-Schiebroek, waar hij op 1 januari 1995 eervol ontslag werd verleend en tevens ontslag uit de gewone ambtsbediening van het bisdom Rotterdam.
Jan Oosterwijk was een man met grote sociale vaardigheden. Het was steeds zijn
oogmerk om onbaatzuchtig het hart te raken en Gods liefde tastbaar te maken in
het leven van mensen. Daar was hij priester voor geworden en die roeping is hij zijn
hele leven trouw gebleven. Een bijzonder vertrouwen had Jan in Maria, de Moeder
Gods. Daarom was het voor hem een groot geschenk dat hij, ondanks zijn slechte
gezondheid, begin oktober nog mee kon gaan met de Rotterdamse bedevaart naar
Lourdes.
De eucharistieviering bij gelegenheid van zijn uitvaart is gehouden op 11 januari in de
kerk van De Verrijzenis van de Heer in Rotterdam. Daarna is Jan Oosterwijk bijgezet
in het priestergraf op de R.K. begraafplaats St. Laurentius in Rotterdam.
14
nummer 1 • 2014
Op 12 februari overleed, voorzien van het sacrament der zieken, de zeereerwaarde
heer Johannes Wilhelmus Maria Nijman Ridder in de orde van Oranje Nassau
geboren op 29 mei 1925 in Rotterdam en priester gewijd op 25 juli 1952.
Jan Nijman trad in 1947 toe tot de Orde van het Heilige Kruis. Na zijn priesterwijding in 1952 werkte hij in het pastoraat in Amersfoort en het bisdom Roermond,
voordat hij in 1965 werd benoemd tot pastoor van de H. Kruisvinding in Rotterdam.
Daarna volgden parochies in Voorhout, Rijpwetering en Oud-Ade. Uit deze functies werd hem in 1992 eervol ontslag verleend en hiermee tevens uit de gewone
ambtsbediening van het bisdom Rotterdam. Na zijn emeritaat in 1992 nam pastoor
Nijman de zorg op zich voor de toeristenkapel in Ouddorp, assisteerde hij in de
omliggende dorpen en later ook in de Bollenstreek.
Jan Nijman wilde als priester graag tussen de mensen staan en wist dat die
pastorale nabijheid ook om een zekere afstand vraagt. Die uitstraling had hij: toegankelijk en ietwat formeel. Hij geloofde rotsvast in God als de zin van zijn leven,
leefde dat voor en wilde mensen ervan overtuigen. De vormgeving van dat gelovige
engagement verandere voor hem met de jaren, waarbij trouw aan de Kerk en liefde
voor het priesterschap de rode draad bleven.
De eucharistieviering bij zijn uitvaart werd gehouden op 15 februari in de kerk OLV.
Geboorte in Rijpwetering. Jan Nijman is bijgezet op het priestergraf bij deze kerk.
n
sen
sen
sen
sen
sen
sen
sen
ten
olie
wijn
ties
ten
aars
elen
ren
N
pril
4
EL
PERSONALIA
Benoemd
De bisschop heeft benoemd:
❖❖ A.L. Langerhuizen, per 1 januari 2014,
tot administrator van de parochie H.
Willibrord in Den Haag.
Ontslag
De bisschop verleende eervol ontslag
aan:
❖❖ B. Vocking o.p., per 1 januari, als administrator van de parochie H. Dominicus
in Rotterdam.
❖❖ A.C.M. de Lange, per 1 januari, als
administrator van de parochies H.
Nicolaas, H. Joseph, OLV. Rozenkrans
en H. Albertus (federatie Rotterdam
Rechter Maasoever)
❖❖ J.F. de Rooij s.c.j., per 1 januari, als
administrator van de parochie H.
Willibrord in Den Haag.
❖❖ M.-R. Hoogland c.p., per 1 februari,
als lid van het pastoraal team van de
studentenparochie H. Catherina van
Alexandrië.
Ontheffing kerkelijke zending
De bisschop trok eervol de kerkelijke
zending in van:
❖❖ D.W.M. Bühler, per 1 januari als pastoraal en project-werker in de parochie
H. Theresia van Avila in Dordrecht en
omstreken.
JUBILEA IN 2014
De volgende priesters, diakens en pastoraal werkenden vieren in de loop van
dit jaar een jubileum of hebben dit de
afgelopen maanden gevierd. Voor de volledigheid zijn ook deze laatste, recente
jubilarissen opgenomen.
Pastoraal werk(st)ers
12½ jaar
1 maart
❖❖ Mw. A.L. van Wijk-de Vries
1 november
❖❖ Mw. M.P. Witteman-Bom
25 jaar
1 september
❖❖ Mw. M.K.M.A. Falke-de Hoogh
❖❖ W.C.J.M. van der Heijningen
Permanent diakens
25 jaar
4 februari
❖❖ B.M. Vergouwe
Bisdompriesters
25 jaar
13 mei
❖❖ R.J.W. Winkelhuis
❖❖ L.J.M. Vergeer
❖❖ C.J.M. Biesjot
3 december
❖❖ L.J.W. Berger
COLOFON
Tussenbeide is de nieuws- en informatiekrant van
het Bisdom Rotterdam. Het blad verschijnt onder
verantwoordelijkheid van de afdeling Pers en
Communicatie.
40 jaar
21 april
❖❖ A.C.M. de Lange
Hoofdredactie: Francis Wout
Redactie: Frits Vermeulen, Monique Meeussen,
Willien van Wieringen, Jolanda de Wolf, Ted Konings
Jongerenredactie: Sander van Aarle, Shirleni Blanken,
Emy Jansons-van Steekelenburg, Thom Oosterveer
50 jaar
23 mei
❖❖ J.C.M. van Winkel
❖❖ H.F. van Zoelen
❖❖ J.C. van der Helm
2 juli
❖❖ A.A.M.G. Martijn
Aan dit nummer werkten verder mee:
René Akkermans, Marinus van den Berg (column), Jan
Maasen, Robert-Jan Peeters, Liesbeth Stalmeier, Jeroen
Stam, Fredi Timmermans, Ed van der Vaart, Bep Willers
Redactie en abonnementenadministratie:
Koningin Emmaplein 3, 3016 AA Rotterdam,
Tel: 010 - 281 51 71, Fax: 010 - 436 71 90
E: [email protected]
I: www.bisdomrotterdam.nl
Postgiro: 464304
55 jaar
23 mei
❖❖ J.J. Kerklaan
❖❖ J.A. Zaal
❖❖ H.P.J.M. Verhoeven
❖❖ J.G.M. Zuidgeest
❖❖ G.J.J.M. Toussaint
❖❖ R.G.W. Huysmans
Vormgeving:
Halewijn NV, Halewijnlaan 92, B-2050 Antwerpen
Fotografie: Eric Blom, Emy Jansons, Jolanda de Wolf,
Peter van Mulken, Desiree Bühler
Drukkerij:
Halewijn NV, Halewijnlaan 92, B-2050 Antwerpen
Abonnementen:
€ 1,50 per jaar (voor parochies)
€ 10 per jaar (individueel abonnement incl. porto)
Abonnementen kunnen elk gewenst moment
ingaan en worden automatisch verlengd, tenzij minimaal
vier weken voor het verstrijken van de abonnementstermijn schriftelijk wordt opgezegd.
60 jaar
12 juni
❖❖ J.G,M. Velthuyse
29 juni
❖❖ A.J.M. van Baalen
Advertenties:
Borgerpark Media
Marion Polmans -Paus, Postbus 8027, 6060 AA
Posterholt
T: 0475 - 711 362
E: [email protected]
I: www.borgerparkmedia.nl
65 jaar
11 juni
❖❖ Th.P.G. Kloosterman
Overnemen:
Artikelen uit Tussenbeide mogen met bronvermelding,
vrij worden overgenomen in parochiebladen.
Illustraties en foto’s mogen alleen worden gebruikt als
vooraf toestemming is verleend door de redactie.
JUBILEA IN 2014
De volgende orde- en congregatieleden zijn werkzaam geweest als priester in het bisdom Rotterdam en vieren in de loop van dit jaar
een jubileum. Sommige van de jubilarissen zijn nog immer werkzaam in de pastoraal in onze regio. Omdat dit nummer van Tussenbeide
het eerste nummer van het jaar is, is van enkelen de jubileumdag al verstreken. We melden ze hier toch.
Wellicht brengt deze kennisgeving mensen op ideeën; een jubilaris met goede herinneringen aan zijn werkkringen, waardeert het
zeker als bijvoorbeeld oud-parochianen het feest gedenken.
9 februari
❖❖ Mgr. A. van Luyn sdb. pa. Bisdom
Rotterdam, K. Emmaplein 3, 3016 AA
Rotterdam - 50 jaar priester
23 februari
❖❖ J. Volkers sm. Kerkstaat 52, 6551 ZZ
Weurt - 50 jaar priester
8 maart
❖❖ J. Boermans sma. Steenstraat 39,
5831 JA Boxmeer - 50 jaar priester
14 maart
❖❖ E. Clarenbeek osa. Laan van
Spieringshoek 10, 3118 LN Schiedam 50 jaar priester
15 maart
❖❖ B. Wooning svd. Provincialaat SVD,
Postbus 18, 4847 ZG Teteringen - 50
jaar priester
19 maart
❖❖ broeder E. Hurkmans scj. Treublaan 2,
2555 HH ’s Gravenhage
29 juni
❖❖ D. Ceballos msc. Karel Doormanstraat
337, 3012 GH Rotterdam - 40 jaar
geprofest
30 juni
❖❖ T. Heeren sdb. Liduinahof 88, 3117 AG
Schiedam - 60 jaar priester
11 juli
❖❖ G. van den Eeden mhm. De
Merwelanden, Haringvlietstraat 559,
3313 EN Dordrecht - 60 jaar priester
16 augustus
❖❖ T. Heeren sdb. voor adres zie boven 70 jaar geprofest
❖❖ J. van der Valk sdb. Herenstraat 85
k. 104, 2291 BD Wateringen - 70 jaar
geprofest
❖❖ Mgr. A. van Luyn sdb. K. Emmaplein 3,
3016 AA Rotterdam - 60 jaar geprofest
22 augustus
❖❖ T. Timmermans sma. Steenstraat 39,
5831 JA Boxmeer - 50 jaar geprofest
28 augustus
❖❖ K. Michielse osc. Kloosterlaan 26, 5435
XD Sint Agatha - 50 jaar geprofest
❖❖ Toon van den Acker osc. Kloosterlaan 26,
5435 XD Sint Agatha - 60 jaar geprofest
7 september
❖❖ J. Braun, Mgr. Aengenentlaan 3, 2361
GB Warmond - 70 jaar geprofest
❖❖ W. Happel, Europasingel 2 - k211,
2396 EM Koudekerk a/d Rijn - 60 jaar
geprofest
❖❖ D. van den Akker sj. Westplantsoen 73,
2613 GK Delft - 50 jaar geprofest
8 september
❖❖ F. Siemerink scj. Kerkstraat 65, 6543
KG Nijmegen - 50 jaar geprofest
❖❖ W. van Paassen scj. Treublaan 2, 2555
HH ’s Gravenhage - 60 jaar geprofest
❖❖ C. van Hoorn scj. Treublaan 2, 2555 HH
’s Gravenhage -65 jaar geprofest
❖❖ A. Dingelstad scj. Wilhelminastraat 24,
5721 KJ Asten - 70 jaar geprofest
21 september
❖❖ J. Jetse Bol msc. Karel Doormanstraat
337, 3012 GH Rotterdam - 50 jaar
geprofest
❖❖ J. van Goozen msc. Pater Dehonlaan
76, 4615 DA Bergen op Zoom - 60 jaar
geprofest
27 september
❖❖ E. Koning sma. Rembrandtlaan 25,
7606 GH Almelo - 60 jaar geprofest
❖❖ J. Hettinga sma. Rembrandtlaan 25,
7606 GH Almelo - 60 jaar geprofest
De redactie heeft gestreefd een zo compleet mogelijke lijst samen te stellen.
Mocht u weet hebben van jubilarissen die
toch nog ontbreken, dan vernemen we
graag voor plaatsing in de volgende uitgave.
Paaskaarsen
KBO
ZUID-HOLLAND
De vereniging van de toekomst!
Een vereniging waar je bij wilt horen! Ook in 2014
De Katholieke Bond van Ouderen Zuid-Holland met 38.000 leden in 54 afdelingen zet zich in voor de belangen van
alle 50-plussers. Wij zijn één van de provinciale bonden aangesloten bij de Unie KBO, de grootste ouderenorganisatie in
Paaskaarsen
Huispaaskaarsen
belangenbehartiging van alle 50-plussers.
Altaarkaarsen
Naast het ijveren voor het geestelijk welbevinden maken wij ons als KBO sterk voor een goed (basis) pensioen, een
Huwelijkskaarsen
betaalbare gezondheidszorg, een veilige woonomgeving en goede ontspannings- en opleidingsmogelijkheden
voor alle
senioren.
Doopkaarsen
Onze motto’s zijn: B
-O
.
Noveenkaarsen
Ook u kunt daarbij de KBO helpen versterken door lid te worden en/of mee te doen als vrijwilliger in een afdeling
of bestuur, want onze KBO heeft als actieve ouderenorganisatie uw ondersteuning hard nodig! Devotiekaarsen
Inlichtingen en aanmelding:
KBO ZUID-HOLLAND, Postbus 4, 2660 AA Bergschenhoek Devotielichten
Telefoon: (010) 521 82 99, fax: (010) 521 95 64
Godslampolie
E-mailadres: [email protected] | Website: www.kbozuidholland.nl
Miswijn
Hosties
Wierook/Briketten
Kandelaars
A
B
C
D
E
Geschenkartikelen
Nederland.
De katholieke levensbeschouwing vormt de grondslag en inspiratiebron voor ons handelen bij de geestelijke en materiële
ij de tijd Blijven
uderenBeleid wOrdt gemaakt met en dOOr en vOOr Ouderen
KBO
ZUID-HOLLAND
nummer
1 • 2014
De vereniging van
de toekomst!
Een vereniging waar je bij wilt horen! Ook in 2014
15
jong!
De pagina Jong! wordt samengesteld door een jonge redactie, met Shirleni Blanken, Emy Jansons - van Steekelenburg, Thom Oosterveer, Sander van Aarle en Ted Konings.
Start Tour of Faith over Daden van Liefde
De formule is eenvoudig: een eucharistieviering
met de bisschop als hoofdcelebrant, daarna een
catechese met geloofsgesprek en afsluiting met
een eenvoudige maaltijd. De eerste Tour of Faith
stond in het teken van daden van liefde, het themajaar van het bisdom Rotterdam en vond plaats
in de Maria van Jessekerk in Delft. Op 9 februari was de afspraak in Hoogvliet, in de parochie
Maria en Johannes onder het Kruis.
Elke dag
In Delft vertelde de bisschop over het themajaar.
‘Het Jaar van het Geloof was een reden om allerlei dingen te ontwikkelen rond geloofsverdieping
en opnieuw kennis te maken met de rijkdom van
het geloof’, lichtte de bisschop toe. ‘Toen het
afliep dachten we: het is goed dat we niet stoppen. Paus Benedictus XVI had al gezegd dat het
Jaar van het Geloof een unieke kans was om onze
daden van liefde te intensiveren, want geloven in
God vraagt dat je je naaste dient en zorg wil dragen voor andere mensen. In die lijn wilden we dus
verder gaan.’
Opdracht
van
Mulken
‘God is liefde. Dat is ook een
opdracht. Als mensen niet kunnen
geloven dat God liefde is, ligt dat
soms ook aan ons, die in liefde tekortschieten. God heeft ook onze handen
gevraagd, om op onze manier tekens
van liefde en geloof te stellen. De
apostel Paulus zegt: “Niet ik maar
Christus leeft in mij.” Als je in God gelooft, maak je
deel uit van de Kerk en mag je samen bidden, en heb
je ook een opdracht in de wereld.’
© Peter
Op zondag 12 januari startte “Tour of Faith”,
een maandelijkse diocesane jongerenviering en
ontmoeting met bisschop Van den Hende. De
bisschop nam hiertoe het initiatief om in het verlengde van de WJD, jongeren bijeen te brengen. Zij
ontmoeten elkaar normaliter in hun eigen jongerengroep, verspreid door het hele bisdom. Via Tour
of Faith kunnen ze elkaar over parochiegrenzen
heen treffen.
Daarna gingen de jongeren in gesprek over de
vraag die de bisschop hen stelde, namelijk: ‘Zie
je als gelovige in je eigen leven mogelijkheden
om daden van liefde te stellen waar je nog niet
aan bent begonnen?’ In een korte video die op
het YouTube-kanaal van het bisdom is geplaatst,
beantwoorden enkele jongeren die vraag. Zie hiervoor: www.youtube.com/watch?v=Bop7LujCEIQ
aldus bisschop Van den Hende. ‘Tijdens zijn
leven op aarde vertelde Jezus in verhalen en
beelden waar het om gaat. Zoals de parabel van
de Barmhartige Samaritaan. Van Jezus kun je
leren dat God Liefde is, maar dat je ook zelf een
opdracht hebt. Jezus had ook een opdracht. Hij
ging de weg van de mensen en nam het lijden aan
tot Zijn dood aan het kruis. God is mens geworden
in Jezus. Hij heeft zijn leven gegeven en is opgestaan. Het verhaal van Jezus bestaat dan ook uit
de menswording, de kruisiging en de verrijzenis.’
Dichtbij
Tour of Faith in 2014
In Hoogvliet, op 9 februari, sprak de bisschop
over Jezus als persoon. ‘Wij Christenen geloven
in iemand, niet in iets. Jezus, Gods Zoon, is mens
geworden en heeft zijn leven gegeven aan het
kruis. Omdat Jezus is opgestaan uit de dood, kan
Hij ook vandaag de dag bij ons zijn. In de eucharistie, in het lezen van de bijbel en in de kerk zelf.’
De data voor Tour of Faith zijn:
13 april: Palmzondag en jongerenviering met de bisschop
in Den Haag
11 mei: Tour of Faith - jongerenviering met de bisschop in
Leiden
Verder zijn er Tour of Faith-bijeenkomsten op 14
september, 12 oktober, 9 november en 14 december.
‘De geboorte en aanwezigheid van Jezus hier op
aarde, betekent dat God dichtbij ons wil zijn’,
De bisschop deelde aan de jongeren in Delft de
sleutelhanger uit die het bisdom liet maken na de
WJD. Op de sleutelhanger staat paus Franciscus
en zijn oproep aan de jongeren: ‘Ga op weg, wees
niet bang, en dien!’ ‘Geloof is bedoeld voor elke
dag, voor heel je leven’, benadrukte de bisschop.
‘Geloof is een rijkdom in je leven en een vaste
waarde op je levensweg. Ook als je er wel eens
tegenop kunt zien, omdat je je afvraagt of je het
allemaal wel kan. En, zegt de paus, je moet dienen. Dat wil zeggen: je geloof niet alleen beleven
in je hoofd en in je hart, maar ook concreet je
naaste willen helpen. Geloven in God en goede
daden doen, daden van liefde, horen bij elkaar’,
aldus de bisschop.
JongerenCaFE
Dinsdag 14 januari vond het eerste JongerenCaFE plaats. Met
vijftien mensen hebben we een zeer geslaagde avond gehad.
We gingen van start met een korte Engelstalige introductie
van onze gast, diaken Franck Baggen. De DVD-inleiding werd
gestart en ging deze eerste avond over het overkoepelende
thema van CaFE nummer 1: God beter leren kennen. Hierin
vertelde spreker David Payne op een luchtige, overzichtelijke
en humoristische wijze over de rol van God, “door de eeuwen
heen”. Hierna was het tijd voor een korte pauze met, zoals het
een goed CaFE betaamt, een drankje en een hapje. De jongeren gingen daarna in drie groepsgesprekken uiteen, waarvan
één Engelstalig voor de internationale CaFE-bezoekers. Na
een korte voorstelronde vormden de onderwerpen uit de DVDinleiding goede aanknopingspunten om met elkaar in gesprek
te komen over onze relatie tot God, de rol van het geloof in ons
leven en hoe we hier in het dagelijks leven vorm aan geven.
De avond werd afgesloten door gezamenlijk de onderwerpen
die in de verschillende gespreksgroepjes besproken waren kort
door te nemen.
Zeven avonden JongerenCaFE zijn de afgelopen maanden gehouden in het parochiehuis bij de St. Lambertuskerk in Rotterdam.
Verder in het jaar zal er opnieuw een JongerenCaFE zijn.
Voor meer informatie, I: www.lambertuskerk-rotterdam.nl.
Bernadette Benner
16
nummer 1 • 2014
ag 1 juni
e……
fd
e
t-Brielle zond
li
lie
n
nv
a
ee
v
H
t
n
e
ch
d
Da
voetto
che jongeren
Brielle. De
hedendaagse
t
he
in
geliefd
en
nd
nog te vi
m waren daar
uit van zijn
ren uit Gorcu
la
el
te
do
ar
s
m
al
e
et
ns
m
en.
Franciscaa
t naar Brielle
t voor de arm
hun
t van Heenvlie
ege hun inze
en overeen in
nw
m
va
ko
Wat: voettoch
en
an
n
12
sc
ve
n
van liefci
lo
n
va
an
ge
d
Fr
de
er
tij
da
de
ef
uitend in
Merula en
ch
te wisselen ov
rken in de le
zi
,
ke
of
le
lo
al
ge
t
on
ui
we s als
efde
eren
praktisch gele n Daden van Liefde willen
Voor wie: jong
rk
Ke
de
va
otschappen
rm
ar
no
vo
de. In dit Ja
van de Her
ende kerkge
tot 30 jaar
g
ill
in
ch
el
rs
nd
ve
che
t
wa
ui
nen
meter
in Brielle
ndt: de praktis
jonge christe
Waar: tien kilo
devaar tskerk
n
ons samenbi
Be
t
de
r
wa
da
de
uu
et
in
ar
0
m
n
.0
na
n
t
ne
20
bezighoude
14.00 tot
geloof te to
van Heenvlie
n
s
va
on
ni
ju
om
1
s
zu
Je
ndag
opdracht van
Wanneer: op zo
Kerk van
nliefde.
te
de
as
rm
na
vo
n
er
H
va
Programma: de
verzamelen in
uub Flohr,
❖❖ 13.30 uur
den: pastor H
projecten van
t
n of je aanmel
e
te
al
pz.nl
we
on
r
hn
ac
ee
@
Heenvlie
M
di
hr
kerk…
4 of E: h.flo
04
leiding over de aanse Mar telaren van
in
63
r
31
uu
t een andere
0
9
ui
.0
T: 07
❖❖ 14
nd(in) mee
Francisc
ie
de
vr
n
en
ee
a
ul
em
er
Angelo M
PS. Tip: ne
Brielse
eling langs de
Gorcum
nd
wa
ks
re
sp
begin ge
❖❖ 14.30 uur
Brielle
arijnekerk in
s
aa
M
n de St. Cath
rond
aa
lle
ek
ie
zo
Br
be
in
r
k
devaar tker
❖❖ 16.00 uu
Be
de
in
g
in
vier
e
❖❖ 17.30 uur
den van liefd
tkerk
het thema: da
de Bedevaar
j
bi
ue
ec
rb
ba
r
uu
0
.3
❖❖ 18
einde
oon
❖❖ 20.00 uur
euro per pers
jdrage van 5
bi
n
ge
ei
:
en
Kost
van liefde
ie in de Lage
Thema: daden
n de reformat
va
ar
la
te
ar
m
bijzondere
Van de eerste Merula, is bekend dat hij
r
en daaroo
or
st
Sp
Landen, pa
en wezen.
n
re
de
ou
or
vo
aandacht had
cumenis
Der tiende oe
Nieuw bij M25 Rotterdam
Rolanda Correia is de nieuwe projectmedewerker van M25 Rotterdam. In
januari trad zij in dienst bij stichting
Mara, dat het jongerenproject ondersteunt. Zij zal samen met Shirleni
Blanken en Erik Maan M25 Rotterdam
begeleiden.
Rolanda Correia vertelt:
‘Hallo allemaal. Mijn naam is
Rolanda Correia en ik ben 37 jaar.
Oorspronkelijk kom ik uit Rotterdam, maar ik woon
nu al ruim vijf jaar in Schiedam. De afgelopen jaren
heb ik als jongerencoördinator bij de Kaapverdiaanse
parochie en Stichting Emanuel gewerkt. Dit doe ik
nog steeds als vrijwilliger. Daarnaast studeer ik theo-
logie, ik hoop dit jaar de bacheloropleiding
af te ronden. Vanaf januari ga ik Shirleni
ondersteunen als projectmedewerker voor
M25. Ik heb er superzin in om jullie te
ontmoeten en samen een leuke tijd tegemoet te gaan bij M25. Tot gauw!’
Den Haag
In Den Haag is gekozen voor een nieuwe
opzet van M25. Dit jaar werken stichting
Mara en Stek samen met katholieke parochies en protestantse kerken om het project vorm
te geven in Den Haag. Shirleni Blanken is begin dit
jaar vanuit Mara als projectmedewerker voor M25
Den Haag begonnen, parttime. Vanuit StekJong blijft
Maria de Kruijf-Brak betrokken.