Mijn ontmoeting met een Koningseider

Mijn ontmoeting met een Koningseider
Het was zaterdag 28 juni 2014. Ik had ʻs morgens besloten er een fotoloze zaterdag van te maken,
maar dat lukte bepaald niet. Dit overkwam mij.
Per telefoon
Toen ik op mijn rondje rond de Scheveningse Haven op het Zuidelijk Havenhoofd de oude kop op fietste zag
ik midden tussen de nieuwe hoofden een eend zwemmen. Met het blote oog leek het een vrouwtje Wilde
Eend te zijn, maar dat leek mij wat sterk. Met het kijkertje (Zeiss 8x20 B) ontdekte ik dat zij een eiderachtige
snavel had. Ik gokte erop met een volwassen Eider-vrouwtje in zomerkleed van doen te hebben en die had
ik nog niet in mijn fotoverzameling. Wel wat in andere kleden. Andere eenden met zoʼn snavel kon ik mij zo
gauw niet voor de geest halen.
Door vrij veel vaarverkeer werd ze een beetje naar de blokken van het Zuidelijk Havenhoofd gedreven. Ik
fietste wat verder en fotografeerde haar vanaf de blokken (ca. 1/3 het nieuwe hoofd op) toch maar even met
mijn - bepaald ontoereikende - Nokia X2 telefoontje, onder het motto ʻje weet maar nooitʼ. De eerste kiek
maakte ik daar om 15:15 uur.
Door de golven die de diverse RIBʼs maakten, werd ze langzaam naar de oude kop gedreven, alwaar ik haar
van nog dichterbij kon kieken. Het was toen inmiddels 15:23 uur volgens de EXIF van mijn eerste ʻoude kopʼ
fotootje. Om 15:32 uur maakte ik daar de laatste telefonische kiek en besloot toen om thuis in mijn ANWBVogelgids van Europa (2010) te gaan kijken of ik wellicht iets bijzonders had gezien en zo ja, om met mijn
Canon-set terug te gaan. En zo geschiedde.
Met de échte camera
Toen ik met de auto en met mijn Canon EOS 5D Mark III met EF300mm f/4L IS USM+1.4x terug was,
maakte ik om 16:30 uur vanaf hetzelfde plekje op de oude kop mijn eerste échte foto. Ze zat toen nog vrij ver
weg, dus meer dan een bewijsplaatje werd ook die niet. Maar - weer opgedreven door wat inkomende vaart
- vloog zij een hoopvol stukje mijn kant op. Vanaf haar landingsplaats zwom ze bijna recht naar mijn
zitpositie op de oude kop. Mooier kon niet. Om 16:43 kon ik haar daar prima fotograferen. De eerste keren
dat ze dook liep ik een paar keer nog een metertje dichter naar haar positie toe. Ze deed dat duiken wel een
keer of tien. Ik kon haar slechts één keer met iets eetbaars vastleggen. Zeegras. Toen ze om 16:46 uur echt
recht onder mij zwom - op pakweg 10 - 15 meter - maakte ik helaas de laatste prent. Er kwamen namelijk
twee opzichtig geklede lieden de oude kop op om een binnenkomend traditioneel jacht te fotograferen. Daar
schrok de eend zo van, dat ze in een rechte lijn het zeegat uit vloog. Zover dat ik haar met het blote oog niet
meer kon volgen.
Einde van deze privé-fotosessie!
Achter de computer
Thuisgekomen kon ik aan de hand van
het geschoten materiaal vaststellen
dat het om een Koningseider ging.
De eerste foto die ik bewerkte plaatste
ik toch maar op waarneming.nl,
ondanks mijn voornemen daar niets
meer op te zetten. Zij was tenslotte
ʻzeer zeldzaamʼ, volgens die site.
Daarom ook gelijk - voor het eerst van
mijn leven - een melding gemaakt via
het CDNA-formulier op de site.
Vanaf dat moment kreeg ik veel
positieve reacties en erg veel kijkers
naar mijn foto op waarneming en naar
mijn verhaaltje op kiekjesdief.nl.
Eind goed - al goed dus.
Zie ook
- http://kiekjesdief.nl/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=1524
- http://kiekjesdief.nl/coppermine/thumbnails.php?album=273
- http://waarneming.nl/waarneming/view/85874124
- https://picasaweb.google.com/wvanyperen/Koningseider28062014
Wim van Yperen, Scheveningen 1 juli 2014.
versie: 2.0