Mijn ontmoeting met een Koningseider Het was zaterdag 28 juni 2014. Ik had ʻs morgens besloten er een fotoloze zaterdag van te maken, maar dat lukte bepaald niet. Dit overkwam mij. Per telefoon Toen ik op mijn rondje rond de Scheveningse Haven op het Zuidelijk Havenhoofd de oude kop op fietste zag ik midden tussen de nieuwe hoofden een eend zwemmen. Met het blote oog leek het een vrouwtje Wilde Eend te zijn, maar dat leek mij wat sterk. Met het kijkertje (Zeiss 8x20 B) ontdekte ik dat zij een eiderachtige snavel had. Ik gokte erop met een volwassen Eider-vrouwtje in zomerkleed van doen te hebben en die had ik nog niet in mijn fotoverzameling. Wel wat in andere kleden. Andere eenden met zoʼn snavel kon ik mij zo gauw niet voor de geest halen. Door vrij veel vaarverkeer werd ze een beetje naar de blokken van het Zuidelijk Havenhoofd gedreven. Ik fietste wat verder en fotografeerde haar vanaf de blokken (ca. 1/3 het nieuwe hoofd op) toch maar even met mijn - bepaald ontoereikende - Nokia X2 telefoontje, onder het motto ʻje weet maar nooitʼ. De eerste kiek maakte ik daar om 15:15 uur. Door de golven die de diverse RIBʼs maakten, werd ze langzaam naar de oude kop gedreven, alwaar ik haar van nog dichterbij kon kieken. Het was toen inmiddels 15:23 uur volgens de EXIF van mijn eerste ʻoude kopʼ fotootje. Om 15:32 uur maakte ik daar de laatste telefonische kiek en besloot toen om thuis in mijn ANWBVogelgids van Europa (2010) te gaan kijken of ik wellicht iets bijzonders had gezien en zo ja, om met mijn Canon-set terug te gaan. En zo geschiedde. Met de échte camera Toen ik met de auto en met mijn Canon EOS 5D Mark III met EF300mm f/4L IS USM+1.4x terug was, maakte ik om 16:30 uur vanaf hetzelfde plekje op de oude kop mijn eerste échte foto. Ze zat toen nog vrij ver weg, dus meer dan een bewijsplaatje werd ook die niet. Maar - weer opgedreven door wat inkomende vaart - vloog zij een hoopvol stukje mijn kant op. Vanaf haar landingsplaats zwom ze bijna recht naar mijn zitpositie op de oude kop. Mooier kon niet. Om 16:43 kon ik haar daar prima fotograferen. De eerste keren dat ze dook liep ik een paar keer nog een metertje dichter naar haar positie toe. Ze deed dat duiken wel een keer of tien. Ik kon haar slechts één keer met iets eetbaars vastleggen. Zeegras. Toen ze om 16:46 uur echt recht onder mij zwom - op pakweg 10 - 15 meter - maakte ik helaas de laatste prent. Er kwamen namelijk twee opzichtig geklede lieden de oude kop op om een binnenkomend traditioneel jacht te fotograferen. Daar schrok de eend zo van, dat ze in een rechte lijn het zeegat uit vloog. Zover dat ik haar met het blote oog niet meer kon volgen. Einde van deze privé-fotosessie! Achter de computer Thuisgekomen kon ik aan de hand van het geschoten materiaal vaststellen dat het om een Koningseider ging. De eerste foto die ik bewerkte plaatste ik toch maar op waarneming.nl, ondanks mijn voornemen daar niets meer op te zetten. Zij was tenslotte ʻzeer zeldzaamʼ, volgens die site. Daarom ook gelijk - voor het eerst van mijn leven - een melding gemaakt via het CDNA-formulier op de site. Vanaf dat moment kreeg ik veel positieve reacties en erg veel kijkers naar mijn foto op waarneming en naar mijn verhaaltje op kiekjesdief.nl. Eind goed - al goed dus. Zie ook - http://kiekjesdief.nl/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=1524 - http://kiekjesdief.nl/coppermine/thumbnails.php?album=273 - http://waarneming.nl/waarneming/view/85874124 - https://picasaweb.google.com/wvanyperen/Koningseider28062014 Wim van Yperen, Scheveningen 1 juli 2014. versie: 2.0
© Copyright 2024 ExpyDoc