Meeleven - De Regenboog Groep

Meeleven, december 2014
Onder de pannen: ‘nieuwe dakloze’ op kamers
bij eenzame Amsterdammer
Dilemma’s van een buddy
De Regenboog Groep bezield: Innoveren zit in ons DNA
Meeleven is de nieuwsbrief van De Regenboog Groep en verschijnt 4 keer per jaar, december 2014
1
Meeleven, december 2014
Doen
betekent
denken
Terwijl het winkelend publiek in de binnenstad
zich verlekkert aan de komende decembermaand, zetten wij de zeilen extra bij om ook
kwetsbare Amsterdammers een feestelijk gevoel
voor de winter te geven. Hoe? We hebben onszelf
tot doel gesteld om in december €4000,- op te
halen voor warme maaltijden voor daklozen.
Heel hard nodig.
Het is een veelgehoord verhaal, maar je kunt het
niet vaak genoeg vertellen: dakloos of depressief
de winter doorstaan is zwaar.
We laten in deze Meeleven vier daklozen aan het
woord, fel en eerlijk geven ze toe: ‘Dakloos zijn
betekent gewoon dat je super eenzaam bent in je
hoofd’. Omdat wij als organisatie in staat zijn de
omstandigheden voor deze mensen te verzachten, doen we daar alles aan. Met uw hulp.
En doen betekent in ons geval ook denken.
Vernieuwen. Verbeteren.
Zo’n anderhalf jaar geleden kregen we van de
gemeente Amsterdam de vraag om na te denken
over een probleem. Door de economische crisis
kwamen steeds meer hoger opgeleiden op straat
te staan die nergens terecht konden. Of we niet
een oplossing wisten.
2
Illustratie: Yvonne Kroese
Foto: Dp51 Photography
Zo werd Onder de Pannen geboren, een huisgenotenproject voor hoogopgeleide daklozen en
eenzame Amsterdammers (zie pag. 8). Nieuw en
uniek in Nederland.
Terwijl ik dit stukje schrijf heeft het project net
de voorpagina van het Parool gehaald en staan
de landelijke media te springen om erover te berichten. Als we zo onze deelnemers bereiken
vind ik dat mooi, als we over een paar jaar zien
dat er geen hoger opgeleide daklozen meer
bestaan nog mooier.
Volgend jaar vieren we dat wij als organisatie
alweer veertig jaar buiten de lijnen kleuren
om alle Amsterdammers een plek tussen de
mensen te geven. U maakt mij blij als u dat met
ons viert door een bijdrage over te maken voor
de stadgenoten die het zo hard nodig hebben.
Of natuurlijk voor een smakelijke maaltijd in
december!
Ik wens u goede feestdagen toe.
Hans Wijnands
p.s. Heel praktisch: Sms ‘De Regenboog’ naar
4333 en doneer zo € 1,50 voor een maaltijd.
3
Meeleven, december 2014
‘Ik krijg er
energie van’
Aart Kraak (50) is vijf jaar buddy bij De Regenboog Groep.
Ook gaat hij regelmatig op bezoek bij mensen die hij via
deze weg heeft leren kennen. Hij is oprecht geïnteresseerd
in hun verhalen. Vaak niet de makkelijkste levens. ‘Samen
koken als ik weet dat Gerard HIV zou hebben, vind ik geen
probleem. Lastiger vind ik het als hij dreigt af te glijden.’
De dilemma’s van een buddy.
‘Mijn maatje Gerard (*) lag een paar jaar geleden
in het ziekenhuis voor een niersteenoperatie. Ik
ging met hem mee, zoals ik wel vaker met hem
meeging naar het ziekenhuis’. Aart heeft aan den
lijve ondervonden dat je als buddy vaak in een grijs
gebied zit: tussen maatje en hulpverlener in. Aart:
‘Ik doe daar niet moeilijk over. Gerard vroeg of ik
met hem mee ging en dat deed ik. Lastiger was het
toen hij in het ziekenhuis uren onder de douche
stond. Ik wist wat hij daar deed. Onder de douche
was hij, zoals hij dat zelf noemt, met zijn hobby
bezig. Aan het spuiten dus. Heroïne.’ Voor Aart was
dit een enorm dilemma, want moest hij het zeggen
tegen zijn behandelend arts of niet? ‘Ik heb toen
een bevriend arts om advies gevraagd en hij zei dat
dit belangrijke informatie is en dat ik het zeker had
moeten vertellen in het ziekenhuis. Wat mag je wel
en wat mag je niet als buddy? Dat blijft lastig.’
Ontdaan
Toen Aart pas begon met zijn buddywerk, had hij
nog hele idealistische ideeën: ‘Aart Kraak ging wel
eventjes de wereld verbeteren. Gerard moest clean
worden. Dát was mijn doel.’
Maar Gerard is zestig en gebruikt al harddrugs sinds
zijn 14de. En al snel kwam Aart erachter dat hij
zijn doel moest bijstellen. Zelf had Gerard een veel
bescheidener wensenlijstje. Hij kwam vrijwel nooit
meer buiten, maar zou heel graag nog een keertje
willen biljarten. Samen zijn Gerard en Aart naar
een kroeg gegaan in Amsterdam en hebben een half
uurtje gebiljart. Dat deden ze nadien elke vrijdag.
Aart herinnert zich nog goed hoe ontdaan Gerard
was toen de barman na hun wekelijkse potje biljart
hen vriendelijk groette: ‘Zei hij nou ‘Doei Gerard’?,
herhaalde hij in de deuropening. Hij kon zich niet
meer herinneren dat iemand buiten de scene hem
ooit bij zijn naam noemde. Daar doe ik het voor.
Voor dit soort momenten. Krijg ik energie van. Dat
heb ik met alle mensen die ik via De Regenboog
Groep ken. Ik zoek ze regelmatig op en kom er altijd
weer rijk vandaan.’
oprecht geïnteresseerd in hun verhalen en geef ook
geld. Ik stel me kwetsbaar op. Dat is heel belangrijk,
anders wordt je werk als buddy een soort aapjes
kijken.’ Aart ondervond dat je goed moet kunnen
luisteren en over een groot inlevingsvermogen moet
beschikken: niet oordelen bleek essentieel om zijn
werk als buddy goed te kunnen doen, maar geduld
hebben was misschien wel het allerbelangrijkste. ‘Ik
heb engelengeduld. Gerard ken ik intussen vijf jaar.
Ik zoek hem nog altijd op. Alles bij elkaar heb ik in
uren denk ik wel een jaar op hem gewacht. Hij heeft
gewoon een heel apart bioritme. We zouden een
keer naar NEMO gaan, dat technologiemuseum. Ik
zou Gerard om 13 uur ophalen. Uiteindelijk was hij
tot 16 uur onder de douche met zijn hobby bezig.
Om kwart voor vijf stonden we uiteindelijk voor de
deur van NEMO. ‘Misschien een beetje duur’, zei ik
toen tegen hem en deed net of ik boos was. ‘’Over
een kwartier gaan ze dicht.’’ In werkelijkheid was
ik helemaal niet boos. Ik kan namelijk niet boos
worden. Ik pik alles.’
Wereldverbeteraar
Toch kent ook Aart zijn grenzen: ‘Gebruiken als ik er
ben, is tot daar aan toe, maar ik wil het niet zien en
de dealer moet bij me vandaan blijven! Anders gaan
er twee werelden door elkaar lopen en dat wil ik echt
niet. Verder ben ik heel liberaal. Samen koken als ik
weet dat mijn maatje HIV zou hebben, vind ik geen
probleem.’
Lastiger vind Aart het als zijn maatje dreigt af te
glijden: ’‘Mijn huidige maatje gebruikt haar hele
leven alleen softdrugs. Een tijd geleden zei ze dat
ze coke wil gaan gebruiken. Dat moet iedereen
natuurlijk voor zichzelf weten, maar we weten ook
dat je van coke niet bepaald beter wordt. Bovendien
is het niet te betalen. Ik ben toen echt op de stoel van
de hulpverlener gaan zitten en heb op haar ingepraat.
Aart Kraak de betweter. Bedoeling of niet, op dat
soort momenten komt toch de wereldverbeteraar
weer bovendrijven.’
Geduld
Aart Kraak is al van jongs af aan geïntrigeerd door
mensen die afwijken. Aart: ‘Als ik door de stad loop,
ga ik naast ze zitten en begin ik een praatje. Ik ben
4
Foto: Merlijn Michon
(*) Omwille van de privacy is de naam Gerard
gefingeerd.
5
Meeleven, december 2014
Foto: Merlijn Michon
Dinsdagochtend in Amsterdam. Het miezert. Bij
inloophuis De Kloof is het een komen en gaan van
mensen. Even opwarmen. Met koffie en een goed
gesprek. Overwinteren met Nico (51), Andries (40)
en Henk (49). Drie kenners van de kei.
Dakloos in de winter
Stelling 1
Stelling 3
Stelling 4
In Amsterdam hoeft
niemand honger te lijden.
Als ik een uitnodiging zou
krijgen voor een kerstdiner bij
burgemeester Van der Laan
thuis, dan zou ik zeker een
kerstcadeau meenemen.
Nieuwkomers in de stad die
ook dakloos zijn, zal ik altijd
helpen met raad en daad.
Alle mannen knikken bevestigend. Honger
bestaat niet in Amsterdam. Alleen Nico wil
trouwens op de foto. De anderen hoeven niet zo
nodig met hun hoofd in Meeleven. ‘Henk’ wil wel
meedoen aan de discussie, maar niet onder zijn
eigen naam. Terug naar de stelling. Andries neemt
het woord: ‘In Amsterdam heb je misschien trek,
nooit honger. Loop een Shoarmazaak binnen, zeg
dat je dakloos bent en je krijgt meestal wel iets.
Dat moeten ze doen van Allah: de armen helpen.’
Stelling 2
Dakloos zijn vergt een flinke
dosis humor. Anders houd je
het niet vol.
Andries: ‘Nou, ik zie de humor er niet van in om
op straat te leven. Ik leef al 8 jaar op de kei en
dat is geen pretje. Zeker niet in de winter.’
Henk: ‘Vertel mij wat. Ik verheug me ieder jaar
op het voorjaar. De kou is niet erg. Regen, dát is
het ergste. Dan ben je door- en doornat.’
6
Andries: ‘In de winter heb je ook veel meer
vechtpartijen op straat. Mensen worden gewoon
chagrijnig van de kou.’
Henk: ‘Hoe we de moed erin houden..? Wat
dacht je van HEINEKEN. Nee hoor grapje.
Soms heb je mazzel. Dan zie je ergens een half
opgerookte joint van een toerist op straat liggen.
Of het is zo’n mooie winterdag waarop het zonnetje schijnt. Dan ga ik in het Vondelpark zitten
en heb ik zomaar ineens een glimlach op mijn
gezicht. Maar om dat nou humor te noemen...’
Nico: ‘Je moet gewoon doorgaan. En positief
blijven denken. Ga je negatief lopen doen, dan
ben je de bok.’
Andries: ‘Ik ga in de winter vaak in de bibliotheek zitten om op te warmen of in het restaurant van V&D met zelf meegebrachte flesjes
GROLSCH. Verkopen ze daar ook. Veel te duur
natuurlijk. Ik koop één flesje van V&D en drink
daarna mijn eigen GROLSCH voorraad op.
Heeft niemand door.’
Henk: ‘Ik zou er alleen heen gaan voor het eten.
Als ik alles op had, zou ik weer weg gaan. Ik heb
niets met politiek. Hypocriet zootje.’
Nico: ‘Ja, ze zouden ervoor zorgen dat geen
enkele dakloze meer op straat hoefde te slapen.
Nou, dat schiet lekker op met 1000 slaapplaatsen voor 3600 daklozen. Ik ken de cijfers niet
precies, maar dat er veel te weinig bedden zijn, is
duidelijk. Helemaal in de winter.’
Andries: ‘Het allerergste zijn de boetes. Dreig je
op straat in slaap te vallen, dan krijg je een boete
van 81 euro.’
Henk: ‘Ik had het laatst nog. Ik zat in kleermakerszit wat te dutten. Word ik op mijn schouder
getikt... We gaan hier niet zitten slapen, makker!’
Nico: ‘Zittend slapen mag volgens mij wel,
liggend slapen mag niet op straat. Het slaat helemaal nergens op.’
Henk: ‘Ze zoeken het zelf maar uit. Moeten wij
ook. Trouwens, je moet je nooit door iemand
laten helpen. Wie hulp aanneemt – van wie dan
ook – is manipuleerbaar. Dat wil je toch niet.’
Andries: ‘Op straat kun je alleen op jezelf vertrouwen.’
Nico: ‘Of op je familie. In mijn geval gaat dat
ook al niet op, want ik heb twee broers en die
zijn allebei niet te vertrouwen.’
Henk: ‘Dakloos zijn betekent gewoon dat je
super eenzaam bent in je hoofd.’
Andries: ‘Dat maakt de kerstdagen extra zwaar.
Zie je iedereen rond de kerstboom zitten.’
Nico: ‘Terwijl jij zeiknat geregend bent.’
Henk: ‘Gelukkig kunnen we hier nog terecht.
Zonder de Regenboog zou het echt een stuk
moeilijker zijn om dakloos te zijn.’
7
Meeleven, december 2014
Onder de pannen
Nieuwe dakloze onder de pannen bij
gastvrije Amsterdammer
Het PAROOL van 20 oktober
opent ermee: ‘Beschaafde
daklozen gaan op kamers bij
eenzame Amsterdammers’.
Michelle Delleman, één van de
coördinatoren over misschien
wel één van de meest gedurfde
projecten van De Regenboog
Groep: ‘Op 1 januari hopen we
10 mensen geplaatst te hebben.’
8
Per jaar komen er 1500 daklozen bij in Amsterdam. Daarvan kan
tachtig procent tijdelijk terecht bij familie of vrienden totdat ze weer
een eigen onderkomen hebben gevonden. Tien procent kan terecht
bij de maatschappelijke opvang. De overige tien procent dreigt tussen
wal en schip te vallen. Daarbij gaat het om een nieuw type dakloze, dat
veelal hoger is opgeleid, maar door faillissement, scheiding of schulden
op straat is beland. Deze dakloze past niet in de bestaande opvang,
waar vooral mensen met verslavings- en psychiatrische problemen
wonen. Wel kunnen ze sinds kort terecht bij De Regenboog Groep.
Wat is de urgentie van dit project?
‘Onder de pannen is een oplossing voor een
maatschappelijk probleem, namelijk dat er een
nieuwe groep daklozen ontstaan is, met een
andere achtergrond dan de ‘gewone’ dakloze. Deze
nieuwe groep is veelal beter opgeleid, kent geen
psychiatrische problematiek of verslavingsproblemen waardoor ze voor de hulpverlening tussen
wal en schip vallen. Ze hebben bijvoorbeeld geen
recht op nachtopvang. De meesten zijn hun baan
kwijtgeraakt of zijn als gevolg van een scheiding op
straat terecht gekomen. Hoewel de meesten zich
heel goed zelf weten te redden, bestaat het risico dat
ze wel verder afglijden naar verslaving en psychiatrische problemen.
Hoeveel partijen zijn er bij het project betrokken?
‘Onder de Pannen is een initiatief van De
Regenboog Groep. We zijn er nu een jaar mee
bezig. Verder zijn DWI, dienst wonen (WZS) en de
woningcorporaties van Amsterdam erbij betrokken.
Alle partijen steken met dit project hun nek uit. Als
het allemaal gaat lukken, dan zou het project wel
eens een groot succes kunnen worden en mogelijk
kunnen worden uitgerold naar andere delen van
Nederland.’
Welk belang hebben mensen erbij om zomaar
iemand in huis te halen?
‘Er is veel woonruimte in de stad bij eenzame
Amsterdammers met een huurwoning. Kinderen
zijn de deur uit. Het zijn mensen die baat hebben bij
gezelschap en ondersteuning. Maar het kan ook zijn
dat een huurder langere tijd in het buitenland zit, of
door zijn lat-relatie niet vaak thuis komt. Dat soort
huizen staan nu vaak leeg. Als verhuurder verricht
je bovendien een goede daad en je krijgt een kleine
vergoeding per maand, tussen de 150 tot 200 euro.
Het is natuurlijk wel een risico, maar we stellen
gedragsregels op. Het huurcontract is ook maar
voor een jaar.’
Worden mensen niet gekort op bijvoorbeeld hun
huurtoeslag door een huurder in huis te halen?
‘In overeenstemming met de woningbouwcorporaties, uitkeringsinstanties en de gemeente hebben
we afspraken gemaakt waardoor we oplossingen op
maat kunnen maken. Zo is er voor de verhuurder
altijd een financieel voordeel.’
9
Meeleven, december 2014
Blijven prikkelen
‘De Regenboog Groep is een hands-on-organisatie’,
begint Brigit Nieuwburg. ‘We zijn doeners,
aanpakkers. Wat dat betreft verschilt de aanpak van
nu niet veel met die van dominee Douwe Wouters.
Ook hij was een doener. Wouters bekommerde
zich destijds om mensen die nergens anders terecht
konden voor hulp; om jonge verslaafde daklozen
in het Vondelpark. Hij liet ze tot rust komen in
inloophuizen en richtte De Regenboog Groep op.
Intussen zijn we veertig jaar verder. We steken nog
altijd onze nek uit voor een groep mensen die als
‘ingewikkeld’ te boek staat.
Ze wijst op het belang van vrijwilligers voor de
organisatie. ‘Jaarlijks gaan er zo’n duizend vrijwilligers voor ons op pad, waarbij er één-op-ééncontact is tussen de vrijwilliger en de klant. Beide
partijen geven we veel verantwoordelijkheid.’
In de ogen van andere organisaties lijkt dat
misschien wel té veel verantwoordelijkheid, maar
de praktijk wijst volgens Brigit Nieuwburg uit dat
het juist goed werkt om mensen meer verantwoordelijkheden te geven. Niet alleen de vrijwilliger
maar ook de klant zelf krijgt binnen De Regenboog
Groep veel verantwoordelijkheid. Brigit: ‘Dat maakt
ons anders, koploper zo je wil. Onze hulp is niet
geïncorporeerd in zorg. We focussen liever op de
mogelijkheden. Op wat iemand kan. Dat is onze
aanvliegroute. Kijk naar onze inloophuizen. Deze
worden grotendeels gerund door de bezoekers
zelf. De bezoekers zijn verantwoordelijk voor de
registratie, de schoonmaak en alle andere zaken
die komen kijken bij het reilen en zeilen van een
inloophuis.’
Bijna veertig jaar geleden door dominee Wouters opgericht,
groeide De Regenboog Groep uit tot één van de koplopers
in de zorg. Hoeveel lef heb je als organisatie nodig om te
pionieren op het randje? ‘Daar zijn we helemaal niet bewust
mee bezig’ aldus regiomanager Brigit Nieuwburg. ‘We zijn
van oudsher een club van doeners die linksom of rechtsom
onze klanten blijven prikkelen. Dat kun je ‘lef ’ noemen of
‘eigengereidheid’. Hoe het ook zij, het werkt.’
10
Bij de Buurtboerderij, waarvan De Regenboog
Groep vijf jaar geleden de exploitatie heeft
overgenomen, hebben vrijwilligers een nog grotere
rol. Brigit: ‘Dit is geen inloophuis, maar een horecagelegenheid met een buurtfunctie. Er werken
ongeveer 60 vrijwilligers. Ook weer met veel verantwoordelijkheid. We doen dingen net even anders.
Daar is lef voor nodig, maar het werkt wel. Het
Foto: Dp51 Photography
stimuleert de ontwikkeling van mensen. Het geeft
mensen zelfvertrouwen en opent de weg naar
betaalde banen.’
Sociale firma’s
De Regenboog Groep blijft vernieuwen. Brigit
vertelt hoe de organisatie steeds een stapje verder
gaat. Bijvoorbeeld met het initiatief tot sociale
firma’s: ‘Het gaat daarbij echt om commerciële
bedrijven die winst willen maken. Anderzijds
hebben sociale firma’s een maatschappelijk
oogmerk. Rederij Kees is een goed voorbeeld. Het
schip vervoert goederen van A naar B door de
binnenstad. Onze klanten varen mee als schipper.
Rainbow Popcorn, een ander voorbeeld, laat
daklozen popcorn verkopen op festivals als de
Parade en Into the Great Wide Open. Onze klanten
blijken zorgvuldig om te gaan met het beheren van
de kas. Wat sociale firma’s nog eens extra interessant
maakt voor onze doelgroep, is de werkomgeving.
Had je voorheen vooral dagbestedingsprojecten in
beschutte omgevingen, sociale firma’s halen onze
klanten uit hun comfortzone. Popcorn verkopen
op Terschelling terwijl je nooit verder kwam dan de
binnenstad – dan gaat er letterlijk een andere wereld
voor je open.’
Sociale firma’s blijken te prikkelen. Dit is ook
precies wat De Regenboog Groep sterk maakt.
Volgens Brigit Nieuwburg hebben alle projecten
gemeen dat ze de ontwikkeling van mensen
stimuleren met als doel ze actief deel te laten nemen
aan de samenleving. ‘We gaan daarom zeker verder
op het pad van de sociale firma’s. Er zijn al plannen
in de maak voor een bedrijfje dat zwerffietsen
verzamelt, demonteert en doorverkoopt. Ook
denken we aan een hotel. Een hotel met vijftig
kamers in Amsterdam Noord. Gerund door
daklozen. Aan ideeën geen gebrek. Innoveren zit in
ons DNA, zou je kunnen zeggen. En ook al hebben
we minder geld te besteden, dit weerhoudt ons er
niet van nieuwe projecten op te starten. Sterker: is
er een half jaar geen nieuw project opgestart, dan ga
ik me pas echt zorgen maken.’
11
Meeleven, december 2014
Actueel
Hippe agenda 2015
Laat uw agenda inbinden door deelnemers
van De Regenboog Groep bij Boekbinderij De
Derde Schinkel. U heeft keuze uit veel verschillende stoffen, van hip retroprintje tot chique
leer.
Stagiaires
Behalve vrijwilligers, schakelt De Regenboog
Groep steeds vaker stagiaires in. Bijvoorbeeld bij
de projecten van Vonk, Papermate en de inloophuizen. De stagiaires komen van de opleidingen
MWD (Maatschappelijk Werk en Dienstverlening) en SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening). Beide opleidingen zijn HBO-studies. De
Regenboog Groep biedt stageplekken aan 2e en
3e jaar studenten.
10.000 uur vrijwilligerswerk
Stichting 10,000 HOURS organiseerde op
maandag 13 oktober voor de tweede keer een
vrijwilligersdag in dak- en thuislozencentrum
Makom, een onderdeel van De Regenboog
Groep. 10,000 HOURS inspireert jonge mensen
om tijd te doneren en iets te doen voor een
ander. Door struiken te snoeien en bomen te
planten, een helpende hand te bieden in verzorgingshuizen voor ouderen of te koken voor
dak- en thuislozen. Dit laatste gebeurde op 13
oktober door de DJ’s Boris Werner en Elias Mazian. Het was een groot succes.
Interesse? Ga naar www.deregenboog.org/
webshop
Origineel kerstcadeau
Oogstfeest
De Amstelkerk en Inloophuis Makom zijn al
langere tijd goede vrienden van elkaar. Al jaren
worden onze bezoekers, de dak- en thuislozen, blij
van het oogstfeest in de Amstelkerk, dat dit jaar op
2 november plaatsvond. Vele etenswaren, lichamelijke verzorgingsproducten en zelfs plantjes
voor op tafel werden naar Makom gebracht. Het
vieren van het oogstfeest is een oude traditie
waarbij boeren 10 procent van hun opbrengst
doneerden aan de armen. De Amstelkerk zet deze
traditie voort met het jaarlijkse oogstfeest voor
Makom. Daarvoor dank!
Op zoek naar een origineel kerstcadeau? In
onze webshop kunt u sinds kort producten
kopen, gemaakt van bierblikjes. Ze zijn
vervaardigd door de Valentijn Veegploeg van
De Regenboog Groep. Op onze webshop vindt
u originele bierblikproducten en andere leuke
artikelen voor de feestdagen. Kijk op: www.
deregenboog.org/webshop
Laat uw kerstkaart dit jaar printen bij Repro, een
afdeling van het leerwerkbedrijf De Derde Schinkel, dat weer een onderdeel is van De Regenboog
Groep. Bij de Derde Schinkel worden mensen
met een grote afstand tot de arbeidsmarkt via
gerichte begeleiding uit hun sociale isolement
gehaald. Interesse? Mail naar: [email protected]
Acceptgiro
We sturen altijd een acceptgiro
mee met de Meeleven, zodat
ook de lezers die geen donateur
zijn aan onze projecten kunnen
doneren.
Volg ons op Facebook en Twitter
en blijf op de hoogte van het
laatste nieuws over
De Regenboog Groep
De Regenboog Groep
Amsterdam
@Regenboog020
Colofon
Meeleven wordt vier keer per
jaar uitgegeven door
De Regenboog Groep.
ISSN 13840607
Hoofdredactie
Claartje Chajes
Eindredactie
Chulah Berkowitz
Tekst
Nicolline van der Spek
Correcties
Cecile de Bakker en Lisette
Forrer
Fotografie
Merlijn Michon, Dp51 Photography
Cover
Merlijn Michon
Ontwerp
Bourne Design
Druk
Drukkerij Schuttersmagazijn
Abonnement
Een abonnement op Meeleven
is gratis. Een acceptgiro en
machtigingskaart worden
vrijblijvend meegestuurd. Voor
opgave van adreswijzigingen of
voor het minder vaak ontvangen
van de Meeleven, kunt u terecht
bij bovenstaand redactie-adres.
Overname van artikelen is
toegestaan, mits de redactie
wordt ingelicht. Giften, legaten
etc.: NL21INGB0000008081
t.n.v. De Regenboog Groep, te
Amsterdam.
Valentijn’s Blik, kaarsenstandaard c.q. asbak. Foto: Bep Brunt
Uw eigen Kerstkaart
Oproep
Verhuisd? Nieuw mailadres?
Om ons adressenbestand upto-date te maken, roepen wij al
onze donateurs op zijn of haar
gegevens (naam, volledige
huisadres en mailadres) te
mailen naar:
[email protected]
Publicaties
De Regenboog Groep heeft een
reeks publicaties over drugs,
verslaving en het werk van
De Regenboog Groep. Ook
schilderijen, kaarsen, sieraden
en ansichtkaarten, vervaardigd
door onze bezoekers, kunnen
worden besteld. Voor meer
informatie of bestellingen: bel
020-5317600, of bestel via info@
deregenboog.org
Foto: Chulah Berkowitz
12
13
Meeleven, december 2014
Goed besteed geld
Klanten van De Regenboog Groep zitten er deze winter
warmpjes bij. Kledingbedrijf Sacobel doneerde 9 pallets
winterkleding. Honderden parka’s, bomberjacks,
bodywarmers en ook nog eens 219 paar schoenen. Alles
fonkelnieuw en ook nog eens gratis in Amsterdam
afgeleverd door deze gulle gever uit Breda.
‘Op een dag kreeg onze receptioniste een niet
alledaags telefoontje’, vertelt regiomanager Janneke
van Loo. ‘Een bedrijf uit Breda, dat kleding
importeert en exporteert, wilde kleding doneren
aan De Regenboog Groep. We krijgen regelmatig
kleding, maar dan gaat het meestal om gedragen
kleding. Daar zijn we ook blij mee hoor, maar
9 pallets ongebruikte kleding – die krijg je niet
dagelijks in je schoot geworpen!’
Opruiming
‘Eens in de zoveel jaar ruimen we op’, aldus een
woordvoerder van Sacobel. ‘Het is een keuze. Je
kunt kleding eindeloos op stock houden of er
iemand anders blij mee maken. Mijn collega Edgar
Fernandes was bekend met De Regenboog Groep.
Bezoekers van inloophuizen kunnen onze kleding
goed gebruiken, vond hij. Zeker in de winter. Dat
vonden wij ook! Vandaar ons belletje naar De
Regenboog Groep.’
XXL
‘Het idee is om de gangbare maten eerlijk te
verdelen over onze 9 inloophuizen’, aldus Janneke
van Loo. ‘Het probleem is alleen dat er nogal veel
XXL-jassen bij zitten. Onze doelgroep is juist
eerder aan de magere kant. Maar we hebben een
oplossing bedacht. We maken er een win-win
situatie van. Een werkproject! Op het naaiatelier
op de Princehof, het inloophuis van De Regenboog
Groep op de Oudezijds Voorburgwal, zijn we van
plan om de te grote jassen in te nemen. Verder
kijken we of we nog andere organisaties gaan
benaderen. Het Leger des Heils bijvoorbeeld.
Behalve honderden winterjassen hebben we
219 paar schoenen gekregen, mooie stevige
werkschoenen met een stalen neus. Fonkelnieuw,
alleen uitsluitend maat 44. Daar kunnen we vast
nog andere mensen blij mee maken.’
14
Foto’s: Merlijn Michon
15
De stelling van Amsterdam
Goede voornemens voor gevorderden. Afkicken na dertig jaar gebruik.
Nikki Goossens (44) is het gelukt.
‘Er is moed voor
nodig om je
verslaving
onder ogen te
komen’
Foto: Merlijn Michon
‘Elke week ga ik naar de meeting van de NA
(*). Ik zit er altijd naast een bekende voetballer.
Samen grappen we altijd dat wij twee normaal
zijn, maar de rest niet. We weten allebei wel
beter. Ieder heeft zijn eigen verhaal. Ook ik.
Op mijn elfde zat ik al aan de benzo’s van mijn
moeder: kalmeringsmiddelen en andere pillen.
Op mijn twaalfde dronk ik elke avond voor het
eten een glaasje sherry en vanaf mijn dertiende
blowde ik dagelijks. Daarna kwam de coke en
de LSD. Op mijn 27ste, toen ik een fout vriendje
kreeg, kwam ik in aanraking met crack en
heroïne. Met de crack werd het oncontroleerbaar. Je wilt steeds meer. De euforie van de eerste
hijs. Dat wil je terug, maar het komt niet terug.
Heroïne heb je gewoon nodig, anders word je
ziek. Naar crack verlang je. Ik was de hele dag
bezig om aan geld te komen en had een heel
kort lontje. Altijd was er wel een excuus om te
gebruiken. Iemand hoefde me maar een beetje
16
raar aan te kijken op straat of ik was volkomen
uit het veld geslagen. Was er geen reden om
te gebruiken, dan ging ik expres ruzie zoeken,
waarna ik me klote voelde en dus een excuus had
om te mogen gebruiken. Ondertussen moest ik
allerlei dingen onthouden in mijn hoofd. Tegen
wie heb ik wat gezegd? Wie krijgt er nog geld
van me? Er is nooit rust.
Tot ik het helemaal zat was. Op mijn 42ste
ben ik met geld van de kerkgemeenschap van
Oost-Zaan, dat ik renteloos mocht lenen, vijf
maanden naar Schotland gegaan om af te kicken.
Ben je ineens na dertig jaar nuchter. Dat is gek
hoor. Nuchter naar de kroeg, nuchter naar Koninginnedag, nuchter naar het Museumplein
als het Nederlands Elftal speelt. Gek maar niet
eng. Veel enger is het om eerlijk te moeten zijn
na een leven lang liegen. Om in die spiegel te
kijken – daar is lef voor nodig. Van kinds af aan
liep ik weg voor mezelf. Nu kom ik mezelf dagelijks tegen. Ook als het tegenzit. De verhuurder
van mijn kamer doet de laatste tijd ongelooflijk
moeilijk. Vroeger zou ik dan onmiddellijk zijn
gaan gebruiken. Nu denk ik: gebruik maakt alles
alleen maar erger. Toch blijft het oppassen. Verslaafd blijf je de rest van je leven, ook als je clean
bent. Daarom blijf ik voorlopig naar die meetings gaan. De komende dertig jaar als het moet.’
(*) NA staat voor Narcotics Anonymous, een
zelfhulpgroep voor drugsverslaafden.

Download Report