Flevoland Nieuws 23 (maart 2014)

FLEVOLAND NIEUWS
Personeelsmagazine van Brandweer Flevoland
zevende jaargang | maart 2014 | nr.1
Burgemeester Margreet
Horselenberg van
Lelystad, portefeuillehouder brandweer in het
Veiligheidsbestuur, droeg
donderdag 19 december
op de kazerne in Lelystad
twaalf nieuwe tankautospuiten over aan regionaal
commandant Gerrit Spruit.
Dit leverde dit prachtige
plaatje op.
 lees het hele
verhaal op pagina 5.
Brandnieuwe voertuigen
Van de regionaal commandant
De aarde is niet plat!
Het is nog maar zo’n 6 eeuwen geleden dat er in Europa een breed
gedeelde overtuiging was dat de aarde plat was. Een aarde met
Inhoud
begrenzingen, dus ergens kon je er vanaf vallen. Toch waren in de
tijd van Christoffel Columbus, de beroemde en beruchte ontdekkingsreiziger, veel navigatiemethoden al gebaseerd op het uitgangspunt van een ronde aarde en dat was in 1492 de reden voor een
westwaartse tocht richting Azië in plaats van de ‘ouderwetse’ route
4
via Kaap de Goede Hoop, het meest zuidelijke punt van Afrika. Het
Interview met projectleider Chantal Jansen
resultaat kennen we. Columbus en in zijn spoor andere ontdekkings-
over het Bedrijfsopvangteam (BOT)
reizigers ontdekten onverwacht de Nieuwe Wereld, het tegenwoordige Noord en Zuid Amerika.
7
A
ls we deze parallel doortrekken naar organisaties en ervan uitgaan dat die
niet plat zijn maar rond, dan zijn er geen begrenzingen en kunnen we onverwachte dingen ontdekken en ervaren. Dan zijn er onbegrensde mogelijkheden! Er is echter één belangrijke randvoorwaarde. Oude uitgangspunten en overtuigingen moet je loslaten want anders blijft de organisatie plat.
Hoogste punt kazerne Veluwsekant
Ook bij Brandweer Flevoland zijn we op zoek naar ontdekkingsreizigers die geloven
dat onze organisatie niet plat is. En die ervoor durven te kiezen het vandaag anders
te doen dan gisteren, omdat ze de overtuiging hebben dat morgen anders moet
worden dan vandaag. Daar waren onze inspiratiedagen op gebaseerd. Je hoeft niet
zelf te ontdekken dat de aarde rond is, maar je kunt (of moet) er wel wat mee doen.
bereikt
8
Werkgroep TS4v bezoekt Giethoorn
Dit kan door mee te doen in de verschillende kernteams die samengesteld zijn of worden voor de diverse programma’s.
De programma’s die al draaien
met samengestelde kernteams
zijn de twee programma’s
Brandweerzorg en Vakmanschap.
Voor de programma’s Brandweer
Flevoland breed en Bedrijfsvoering worden nog mensen gezocht.
Meedoen kan actief door een bijdrage aan het kernteam, maar kan
ook meer passief door bij ‘jouw’ vertegenwoordiger in de kernteams
aansluiting te zoeken en als klankbord te functioneren. Het MT heeft
recent besloten het vijfde programma te benoemen als (Brand)veilig
leven, wonen en werken. In dit programma zijn elementen van risicobeheersing en crisisbeheersing samengevoegd en dit programma is
nog het minst ver gevorderd.
Op 16 januari Op d’n (platte) Akker in Nagele hebben zes dappere collega’s hun ervaringen of overtuigingen gedeeld. Robert Raben, Paul Geurts, Barbara de Rouw en
Fred Vorenkamp deden dat in de vorm van pitches en Piet Buiten en Cor Bonestroo
vertelden hun persoonlijke ontdekkingsreis. Dit deden zij voor ruim 100 collega’s en
dat gaat ver buiten de comfortzone en verlegt persoonlijke (en nog niet ontdekte)
grenzen. Als we het uitgangspunt huldigen dat mensen de organisatie maken en
deze zes kanjers grenzen hebben verlegd, wat kan er dan niet gebeuren als we dat
600 keer doen?
Die uitnodiging staat open!
Deze vijf programma’s hebben tot doel het nieuwe Brandweer
Flevoland te bouwen, waarvan de eerste contouren begin 2016 zichtbaar moeten zijn. Een ronde organisatie, waarbij mogelijkheden gaan
voor onmogelijkheden, vertrouwen voor wantrouwen, met ruimte
voor maatwerk, een grote mate van participatie met minder bureaucratie en minder regels en sturing op output in plaats van input.
Laat de kans om mee te praten niet verloren gaan!
Gerrit Spruit
Commandant Brandweer Flevoland
van de redactie...
H
et was een mooi moment. Twaalf tankautospuiten op een rij voor de kazerne in
Lelystad, op de feestelijke bijeenkomst in
december rond de ingebruikname van de nieuwe blusauto’s.
Burgemeester Horselenberg zocht een rustig plekje in één van
de nieuwe auto’s, anderen namen wat afstand en gingen op het
gras staan en een enkeling deed op het laatste moment nog een
stapje naar achteren. Op het teken van collega Roland Beekman
gingen alle sirenes en zwaailichten van de auto’s aan. Het is
jammer dat we dit geluid niet bij het verhaal over deze bijeenkomst kunnen leveren…
Desondanks veel leesplezier!
De redactie
Flevoland Nieuws
1
Van de OR
BOT
Vanaf 1 januari 2014
beschikt Brandweer
Flevoland over volledig
opgeleide bedrijfsopvangteams (BOT). De
taak van het BOT is het
verlenen van (trauma)
nazorg aan de uitrukploegen en het geven
van voorlichting
De ondernemingsraad is een bijzonder gremium binnen een onderneming / organisatie.
Het zijn medewerkers, die door collega’s
zijn gekozen. Ze treden in overleg met de
hoogste ‘baas’ in een bedrijf of organisatie,
over onderwerpen die de organisatie en de
medewerkers aangaan. Er is zelfs een wet
ingesteld die bepaalt over welke onderwerpen overlegd moet worden en hoe dit
overleg moet plaatsvinden, de Wet op de
Ondernemingsraden (WOR). Een prachtig
voorbeeld van het Nederlandse ‘polderen’.
In deze column wil de OR ingaan op de
vraag:
Marlou Boot
Post: Lelystad
Functie:Hoofd
Brandweerzorg
Jessica Mulder
Post: Almere
Functie: Vrijwilliger post
Almere
Ben Ham
Post: Zeewolde / Dronten
Functie:Teamleider Oost
Wim Sikma
Post: Ens
Functie:Bevelvoerder
Zijn de 5 situaties
waarbij het BOT
altijd wordt geïnformeerd voldoende
voor de eerste hulp?
Ja, dit zijn de incidenten met
veelal de meeste impact
voor mensen. Daarnaast met
de vangnetconstructie: ‘op
verzoek van (H)OVD of bevelvoerder of op verzoek van
medewerker zelf’, ondervang
je alles. Eens kan het voor
iemand even te veel zijn en
dat verschilt per persoon en/
of per situatie en is dus subjectief.
Absoluut, en als men daarnaast het BOT wil inschakelen
kan dat ook via de meldkamer of via de coördinator,
neem ik aan.
Ja, dat denk ik zeker.
Belangrijkste is wat mij
betreft dat er vooraf situaties
zijn benoemd maar vooral
dat onze medewerker(s) die
hier behoefte aan hebben
ook zelf het initiatief kunnen
nemen om contact te zoeken.
Ik verwacht dat de genoemde situaties voldoende zijn,
deze zijn weloverwogen
gekozen. Drie van de vijf
genoemde situaties dekken
veel ingrijpende gebeurtenissen. De overige twee geven
ruimte om bij eigenlijk elke
situatie hulp in te schakelen
van het BOT. Het is moeilijk
om vast te leggen bij welke
situaties je hulp of ondersteuning kan en mag inschakelen.
Wanneer zou jij altijd
het BOT informeren?
Als ik zie of het idee heb dat
een incident impact heeft of
kan hebben op de mensen.
En bij nieuwe mensen zal ik
dat eerder doen. Dat wil niet
zeggen dat de ervaren rotten
in het vak gevrijwaard zijn
van of minder gevoelig zijn
voor dit soort incidenten. Ze
hebben vaak al meer meegemaakt maar dat kan ook
het addertje onder het gras
zijn. Het is goed om na ieder
incident iedereen in de ogen
te kijken en te checken hoe
iedereen naar huis gaat.
Ik zal het BOT altijd informeren bij een schokkende
gebeurtenis. Dit zal ik ook
doen als ik zie/merk dat
iemand uit de groep van
streek is na de gebeurtenis.
Als zich één van de drie eerst
omschreven situaties heeft
voorgedaan of als ik als OVD
inschat dat een incident
aanleiding geeft of in de toekomst kan geven tot inschakeling van het BOT. Belangrijk
is wat mij betreft dat het bij
voorkeur niet zo kan zijn dat
het BOT gebeld wordt door
een medewerker over een
situatie zonder dat het BOT
überhaupt weet waar het
over gaat.
Ik heb het gevoel dat er bij
ongevallen met eigen personeel of kinderen het logischer
gevonden wordt om het BOT
te informeren. Juist bij heftige
inzetten met aspiranten in de
ploeg is het goed om deze
personen te begeleiden. Dat
kan door de blusgroep zelf,
maar dat kan ook met hulp
van het BOT. Belangrijk is dat
we ze niet vergeten.
Hoe sta je er tegenover als ook jij
door het BOT wordt
gebeld na een ingrijpende gebeurtenis?
Geen probleem, het houdt je
scherp en ik kan altijd bedanken voor het aanbod.
Ik vind het een goede actie
als het BOT ook telefonisch
contact met mij opneemt na
een schokkende gebeurtenis.
Beter één keer te vaak bellen
dan één keer te weinig. Het
is belangrijk om je mensen in
de gaten te houden omdat er
later problemen kunnen ontstaan bij die persoon en dat
willen we niet.
Uiteraard prima. Ik denk dat
iedereen in onze organisatie goed in staat is om een
BOT-medewerker te woord
te staan. Deze mensen zijn
zo opgeleid dat ze goede
gesprekken kunnen voeren
en op basis daarvan in kunnen schatten hoe een eventueel vervolgtraject er uit
moet komen te zien.
Dat zal in het begin wel even
wennen zijn, ook voor mij als
BOT-lid. Belangrijk is dat er
gecommuniceerd wordt dat
je benaderd kan worden. Dat
zorgt voor duidelijkheid en
begrip. Belangrijk is om te
weten dat het BOT er is voor
de brandweercollega’s.
Het BOT heeft een
eigen plaats op intranet. Hoe toegankelijk
vind jij het BOT?
Het zal voor velen van ons
nog even wennen zijn dat
we nu (regionaal) een BOT
hebben. Tot op heden was dit
verschillend georganiseerd.
Dit nieuwe BOT is enthousiast, opgeleid en getraind en
zal in het veld verdere ervaring op gaan doen en hun
diensten aan gaan bieden.
Uit eigen ervaring als BOT-lid
weet ik hoe zinvol werk dit is.
Gelukkig komt het niet dagelijks voor maar als het nodig
is dan zijn ze er.
Ik vind het gedeelte op
intranet van buitenaf niet
toegankelijk, omdat je voor
intranet van buitenaf moet
inloggen. Eenmaal op de site
is alle informatie over het
BOT helder en overzichtelijk
weggezet.
Prima toegankelijk. Ik ken
veel van de BOT-leden. Ze
komen uit de hele organisatie
en zijn volgens mij bijzonder
goed toegankelijk. Ik denk
dat iedere medewerker in
onze organisatie tenminste
één BOT-lid kent. Een plek
voor het BOT op intranet is
wat mij betreft logisch en
geeft vooral aanvullende en
achtergrondinformatie.
Ik denk dat de informatie op
intranet goed toegankelijk is.
Over het algemeen hebben
wij dit goed voor elkaar binnen de regio. Het BOT moet
zichzelf nog wel kenbaarder
maken in de regio door middel van bezoeken aan de posten en door tekst en uitleg
te geven over de werkwijze
en bereikbaarheid. Het BOT
moet ‘algemeen goed’ worden en worden ingeschakeld
waar nodig.
Waarom en waarop heeft
de OR instemmingrecht?
Een besluit of regeling die door de leiding
van een onderneming is vastgesteld, kan
alleen maar beter worden als deze ook door
een vertegenwoordiging van de medewerkers (de OR) is besproken. Om te zorgen dat
de mening van de OR bij bepaalde besluiten
tot zijn recht komt, is in de WOR vastgelegd
dat op onderwerpen met betrekking tot het
sociaal beleid, ofwel onderwerpen die veel
invloed hebben op het werk en privéleven
van de medewerkers, de OR instemming
moet geven, alvorens dit besluit uitgevoerd
kan worden.
Brandweer Flevoland valt onder het politiek
primaat. Indien door de politiek (gemeenten)
een besluit is genomen, dan heeft de OR
daar geen medezeggenschap over, maar wel
op de wijze waarop het besluit wordt uitgevoerd. Het politiek primaat is meestal niet
van toepassing op de onderwerpen waarop
de OR instemmingrecht heeft, maar er kunnen uitzonderingen zijn.
De werkgever moet de OR om instemming
vragen voor het vaststellen of veranderen
van regelingen, maatregelen of voorzieningen op het gebied van het sociaal beleid.
Deze regelingen e.d. moeten van algemene
strekking zijn op alle of op groepen medewerkers. Deze mogen niet gebonden zijn
aan een cao of een aanwijzing/eis van de
Arbeidsinspectie. Ook individuele afspraken
met medewerkers vallen niet onder het
instemmingrecht.
De OR heeft instemmingrecht op beleid en
regelingen voor werktijden (met inachtneming van Arbeidstijdenwet en -besluit),
vakantie en verlof; beloning, functiewaarderingsysteem en beoordeling, arbeidsomstandigheden, ziekteverzuim en reïntegratie,
personeelsopleiding, aanstelling, ontslag en
bevordering, werkoverleg, privacy en klachtenbehandeling.
2
Flevoland Nieuws
Bij de beoordeling van een regeling, maatregel of voorziening kijkt de OR naar de
belangen van zowel de medewerker als de
organisatie. Het mag niet zo zijn dat door de
uitvoering van een regeling de effecten heel
nadelig zijn voor de organisatie.
Twee voorbeelden:
Roosters
Werktijden, en daarmee ook de roosters,
hebben veel invloed op het werk, de werkomstandigheden en het privéleven van de
medewerkers. In de Arbeidstijdenwet en
–besluit staan veel regels over werk- en rust-
tijden. De OR moet toezicht houden op handhaving hiervan. De roosters mogen geen te
grote wissel trekken op de belangen van de
medewerkers, er moet een goede balans zijn
tussen werk en privé. Ook de wijze waarop
de medewerkers vakantie en verlof kunnen opnemen (zowel binnen als buiten het
rooster) is belangrijk. Facetten waarom de
OR eerst instemming moet geven alvorens
nieuwe werktijden (roosters) binnen de organisatie ingevoerd kunnen worden.
Personeelsopleiding
Het is belangrijk dat de medewerkers niet
alleen hun vakkennis behouden, maar deze
ook door (bij)scholing en opleiding wordt
vergroot. Opleidingsbeleid en studiefaciliteiten hebben daarnaast tot doel dat de
employability en inzetbaarheid van de medewerkers op de arbeidsmarkt wordt vergroot.
Scholing en opleiding maken deel uit van het
persoonlijk ontwikkelingsplan. In de CARUWO zijn hierover bepalingen opgenomen.
De studiefaciliteitenregeling, de vaststelling
van gewenste en verplichte bij- en nascholingen en protocollen voor het omgaan met
scholingswensen van medewerkers: dit zijn
onderwerpen waarop de OR instemming
moet geven. De studiemogelijkheden moeten
voor alle medewerkers gelijk zijn, waarbij
Impressie van de eerste officiële PPMO keuringsdag
Op vrijdag 17 januari was het zover. De eerste officiële PPMO keuringsdag werd georganiseerd in de brandweerkazerne in Emmeloord. Twaalf personen uit
de teams brandweerzorg Noord, Oost en West waren door de Arbo Unie uitgenodigd om aan het PPMO deel te nemen.
O
m 07:00 uur startten de testleiders en de testassistenten met het opbouwen van de
brandbestrijdingstestbaan van het PPMO en 08:00 uur was de locatie gereed voor het
PPMO. Wat zijn de ervaringen van de deelnemers en hoe hebben testleiders en –assistenten deze dag ervaren? Onderstaand komt een aantal van hen aan het woord:
Hoe vond je de PPMO testdag?
‘Het viel me reuze mee! Alleen de trap
vond ik een waardeloos ding, heel onnatuurlijk. Op een vast trap loop je anders
dan op de eindeloze trap. Nu kijk je continue naar je voeten of je die wel goed neerzet. De treden zijn te smal en je bent meer
met je evenwicht bezig dan met traplopen.’
Carmen van Leeuwen
Vrijwilliger post Lelystad
Hoe vond jij het PPMO?
‘De test is veel praktijkgerichter, maar ik
zag er wel tegenop. De fietstest leverde
voor mij nooit problemen op. Ik ben in
goede conditie en er werd rekening gehouden met je lengte, gewicht, leeftijd en
geslacht. Nu moest ik exact dezelfde test
doen als bijvoorbeeld een 25-jarige man van
1.90 meter lang. Ik ben inmiddels 53 jaar en
klein, hierdoor heb ik toch minder kracht.’
Vind je het oneerlijk dat er geen onderscheid wordt gemaakt?
‘Ik begrijp de redenatie erachter. In de praktijk moet je het eigenlijk allemaal kunnen.
Het is wel zo dat je in een ploeg ook kijkt
naar iemands sterke of zwakke punten. Je
wordt vaak ingezet voor een specifieke klus.’
Hoe viel de test uiteindelijk uit?
‘Ik heb er echt slapeloze nachten van gehad.
Vorig jaar hebben we aan een aantal onderdelen mogen proeven. Het stoten van de
bal was toen veel te zwaar voor me. Ik wist
dus vooraf al dat ik dat onderdeel niet zou
Henk Seine
Vrijwilliger post Creil
Was je zenuwachtig van te voren?
‘Ja, het is allemaal nieuw. Voor de kerst hadden we wel wat proefgedraaid, maar we
konden lang niet alle onderdelen oefenen. De
trap konden we bijvoorbeeld niet oefenen.
Uiteindelijk vielen de verschillende onderdelen me wel mee tijdens de keuring.’
halen. Ik dacht daarom dat ik kon vertrekken. Achteraf begreep ik dat ze toch naar het
geheel kijken. Als je een onderdeel niet haalt,
kijken ze hoe je je hebt ingezet en hoe je de
andere onderdelen hebt gedaan. Ik kreeg
van de arts te horen dat het een aandachtspunt is, dat ik erop moest oefenen, maar dat
ik er niet op afgekeurd werd.’
Hoe heb je de dag zelf ervaren?
‘Er liep continue iemand mee die aanwijzingen gaf. Hij gaf aan welk onderdeel volgde,
hoe ik die moest uitvoeren en af en toe gaf
hij wat kleine tips. Ook gaf hij aan dat ik niet
te hard van start moest lopen, maar wel in
een lekker tempo de baan over moest gaan.’
Wat vond je het makkelijkste en wat het
moeilijkste onderdeel?
‘Het stoten van de bal was eenvoudig en
het meest irritante vond ik de tunnel. Ik ben
lang, dus het was lastig om er met ademlucht onderdoor te gaan. Dan heeft iemand
die klein is een voordeel. De een heeft
kracht, de ander duurvermogen, maar dat
maakt nu allemaal niet meer uit. Ze houden
er geen rekening mee, ook niet met je leeftijd. Dat vind ik wel jammer.’
Wat vond je van de organisatie van het
PPMO?
‘Die was wel goed. Ik kreeg vooraf een
goede uitleg. De rusttijd tussen de baan en
het traplopen vond ik wel te kort. Die was
maar een kwartier en dat is onvoldoende
om echt goed tot rust te komen. Ik vond dat
de instructeurs het goed deden. Ze gaven je
goed advies en ze gaven je ook de tijd die je
nodig had.’
Heb je nog tips?
‘Ik zou deze baan ook laten lopen door mensen die we eventueel willen aannemen. De
baan laat heel goed zien of iemand geschikt
is of niet. Verder zou ik de fietstest opnieuw
invoeren in plaats van de traplooptest. De
fietstest is realistischer om iemands conditie
te meten.’
Paul van Tol
Bevelvoerder B-ploeg Almere, instructeur en testleider PPMO
Ruud Behr
Logistiek medewerker en testassistent PPMO
Wat is jouw taak tijdens een PPMO testdag?
‘Ik zorg ervoor dat als de kandidaten langs
zijn geweest, de spullen weer netjes klaarliggen voor de volgende kandidaat. Ik leg de
pop bijvoorbeeld in de juiste richting, zorg
ervoor dat de slangen weer opgerold zijn
en de ladder naar beneden staat. Verder sta
ik achter de trap als een deelnemer de trap
oploopt. Veiligheid is natuurlijk heel belangrijk.’
Mag je kandidaten aanwijzingen geven?
‘Nee, ik mag ze geen aanwijzingen geven
over hoe ze een oefening het beste kunnen
uitvoeren. Ook mag ik de kandidaten niet
aanmoedigen.’
Wat vond je van de eerste testdag?
‘Een aantal zaken verbaasden me wel omdat
je het in de praktijk toch anders zou aanpakken. Bijvoorbeeld over hoe je door de tunnel
loopt. Maar het was een prima dag. Ik vind
de eindeloze trap
niet te vergelijken
maatwerk en het rekening houden met persoonlijke omstanmet een echte
digheden ook belangrijk zijn.
trap. Ik zou veel
Niet alle studiekosten hoeven door de organisatie betaald
liever een echte trap
te worden. Er kunnen afspraken gemaakt worden over een
lopen. De PPMO
gedeeltelijke vergoeding van de opleidingskosten of een
testdag was voor mij
terugbetalingsverplichting als de medewerker voortijdig bij
net als voor iederde organisatie weggaat. Ook met een dergelijke, algemene,
een nieuw, maar wel
regeling moet door de OR ingestemd worden.
leuk.’
Heb jij een vraag, die je in deze column besproken wil hebben, mail deze.
Contact:
Agnes Keijzer, ambtelijk secretaris OR
Tel. 06-10868021 / e-mail: [email protected]
Wat is jouw rol tijdens een testdag?
‘Ik begeleid mensen tijdens de test zelf en
monitor dat. De uitslagen geef ik door aan
de arboarts met een advies over wat ik heb
gezien. Het is toch makkelijker om mondeling zaken uit te leggen. Bijvoorbeeld als ik
zie dat iemand op dat moment last heeft
van zijn rug, of als ik denk dat het niet
gaat zoals het zou moeten. Want dat ziet
hij niet. In de uitslag staat alleen wat de
hartfrequentie is. Hoe iemand de baan heeft
gelopen, ziet de arts niet op papier.’
Geef je ook tips?
‘Nee, in principe niet. Omdat de deelnemers
nu voor het eerst komen vertel ik ze wel dat
ze moeten letten op hun mate van inspanning en niet te hard van stapel moeten
lopen. Volgend jaar is dat afgelopen, dan
heeft iedereen de baan een keer gedaan en
dat wordt er wel van mensen verwacht dat
ze weten wat ze moeten doen. Maar nu vind
ik het wel belangrijk collega’s niet in het
ongewisse te laten.’
Wat vond je van de eerste testdag?
‘Het was een drukke dag en het gaat achter
elkaar door. Er zat geen rustpauze tussen.
Gelukkig vielen er twee kandidaten uit en
konden we toch nog een hapje eten. Zo’n
eerste keer hebben deelnemers veel tijd
nodig.
Het niveau van de kandidaten was verschillend. Voor sommigen was het een makkie,
anderen vonden het loodzwaar. Waar dat
aan ligt? Toch aan je conditie, gewicht,
lengte… Het is ook leuk om te zien dat de
een veel meer brandweertechniek heeft dan
de ander. Daar moeten we op den duur wel
wat mee doen denk ik. Het eerste jaar is
een aanloopjaar en registreren we dit soort
zaken niet, maar ik zou er wel voor willen
pleiten dat volgend jaar te gaan registreren
en er wat mee te gaan doen.’
Flevoland Nieuws
3
‘Uit onderzoek is gebleken dat een stukje nazorg na een heftige ervaring de
kans op post-traumatische stress vermindert. Daar doen we het voor!’
Interview met projectleider Chantal Jansen over het Bedrijfsopvangteam (BOT)
Vanaf 1 januari 2014 beschikt Brandweer Flevoland over twee volledig
opgeleide bedrijfsopvangteams (BOT). De taak van de bedrijfsopvangteams
is het verlenen van (trauma)nazorg aan de uitrukploegen en het geven van
voorlichting. In dit interview vertelt projectleider Chantal Jansen over het
ontstaan, de taken en de toekomst van het BOT.
‘T
oen ik bij Brandweer Flevoland in
dienst kwam, was een projectgroep
al bezig met het uitwerken van een
regionale Regeling Nazorg. De projectleider
destijds was een medewerker van Gooi
en Vechtstreek. Ik heb zijn rol toen overgenomen’, vertelt Chantal Jansen. ‘Op dat
moment was er al een BOT actief in Lelystad.
Er was ook een BOT in Almere, maar die was
niet meer actief. Het doel was om een regionale regeling te maken.’
Nazorg is te omschrijven als het geheel aan
maatregelen dat nodig is om terug te keren
tot de ‘normale’ gang van zaken na een
incident. Het BOT is een voortvloeisel hieruit
en heeft als doel het voorkomen van stressgerelateerde klachten en (post-traumatische)
stoornissen als gevolg van een schokkende
gebeurtenis. Deze uitgangspunten zijn uitgeschreven in de Regeling Nazorg, maar papier
leeft niet. Het zijn de leden van het BOT die
er uitvoering aan geven.
Kort gezegd werkt het BOT als volgt: Er is
een incident en er is een incidentenlijst. Komt
een incident voor op de lijst, dan is het in
principe de bedoeling dat de bevelvoerder of
(H)OvD contact opneemt met het BOT en in
overleg besluit of er wel of geen collega van
het BOT bij de nabespreking moet komen.
Als een BOT-lid hierbij aanschuift, kijkt hij of
zij puur of er binnen de groep meer nodig
is dan het gezamenlijk nabespreken om de
vervelende gebeurtenis te verwerken. Ook is
het natuurlijk mogelijk zelf het BOT te benaderen als je behoefte hebt aan een gesprek.
Sommige voorvallen laten zich pas later gelden, daarom is het BOT er ook voor collega’s
die last krijgen van oude herinneringen.’
Chantal denkt dat veel ploegen altijd heel
goed in staat zijn geweest om vervelende
gebeurtenissen met elkaar op te vangen: ‘Je
hebt al veel opgelost als je in een ploeg zit,
waarin je goed kunt napraten of waarin een
vertrouweling zit. Maar die collega is niet
opgeleid om bepaalde signalen te herkennen
en dan bestaat de kans dat je langer rondloopt met een probleem dan nodig is.’
Naast het leveren van (trauma)nazorg heeft
het BOT ook de taak om voorlichting te
geven aan iedereen die moet weten over de
incidentenlijst en het oppikken van signalen
die kunnen duiden op een mogelijk trauma
(bevelvoerders en (H)OvD’s). ‘De gedachte
is dat als deze groep de juiste voorlichting
krijgt, het BOT sneller ingeschakeld wordt’,
zegt Chantal. Het team zal ook voorlichting
gaan geven over het herkennen van signalen die duiden op een (mogelijk) trauma aan
manschappen en eventueel hun partners.
‘BOT is niet sexy en BOT is niet stoer, toch
‘Als Brandkranencontroleur ben je ook de ogen en oren van de brandweer’
Interview met Brandkranencontroleurs Cor Verstraten en Dirk van Graffijland
Cor Verstraten en Dirk van Graffijland zijn Brandkranencontroleurs in
Flevoland. Cor doet dit in de gemeente Lelystad en Dirk in de gemeente
Dronten.
H
oofdtaak van Cor en Dirk is het controleren van bluswatervoorziening.
Ze kijken of de kranen werken en of
ze bereikbaar zijn voor de brandweer. Maar
ze doen meer! Cor geeft aan dat hij ook veel
4
Flevoland Nieuws
samenwerkt met Preparatie: ‘Ik kijk ook naar
wegafsluitingen. Waar zijn ze bezig en hoe
ver zijn ze met de werkzaamheden, dat geef
ik dan weer door. Op die manier ben ik de
ogen en oren van Brandweer Flevoland’. Dirk
verleent vaak nog hand- en spandiensten
op de kazerne In Dronten. ‘Dat wordt wel
steeds minder want er wordt steeds meer
uitbesteed’, vertelt Dirk. Wat hij leuk vindt
om te doen is materieel naar bijvoorbeeld
Hoogeveen rijden voor reparatie.
Dirk vindt dat hij mooi werk heeft: ‘Ik ben
lekker buiten en er is niemand die tegen me
zegt dat ik 30 of 40 kranen per dag moet
controleren. Dan kan ook niet, want de ene
keer heb ik er meer werk aan dan de andere
keer. In Dronten liggen nog veel oude potten van gietijzer. Die knappen zo kapot en
worden dan vervangen door een kunststof
exemplaar.’
In Lelystad en het buitengebied liggen zo’n
3000 brandkranen. Cor controleert er ongeveer 20 tot 25 op een dag. Hij weet wel
ongeveer uit zijn hoofd waar ze liggen: ‘Je
voelt dat wel aan, want je weet de afstanden
tussen de kranen, zeker in de bebouwde
kom’. Cor vindt het een sport om alle brandkranen te laten werken. Sinds kort rijdt hij
met een laptop in de auto. Ter plaatse
kan hij nu gegevens invoeren en
deze doorsturen. Cor: ‘Reparaties
stuur ik gelijk door naar Jeroen van
der Ham. Hij neemt daarna contact
op met Vitens die de reparaties uitvoert’.
is uit onderzoek gebleken dat een stukje
nazorg na een heftige ervaring de kans op
post-traumatische stress vermindert. En daar
doen we het voor!’
Chantal was projectleider, maar heeft het
stokje overgedragen aan de collega’s van
het BOT. Dit team zal het BOT een gezicht
gaan geven.
 Meer lezen? Op het serviceplein op intranet staat veel informatie over het BOT
Project Virtual Reality trainen
voor bevelvoerders succesvol
In het najaar van 2013 hebben
alle bevelvoerders van Brandweer
Flevoland deelgenomen aan Virtual
Reality trainingen. Hierbij bestrijdt
een bevelvoerder een realistisch
incident in een virtuele wereld die op
een groot scherm wordt weergegeven.
I
n deze trainingsvorm kan de bevelvoerder goed getraind worden op de bevelvoerdersprocedures. Deze vaardigheden
werden getoetst aan de hand van scenario’s
met technische hulpverlening.
Alle deelnemers waren zeer enthousiast
over de trainingen en ook de instructeurs en
regisseurs waren van oordeel dat de trainingen zeer geslaagd waren. Met een opkomst
van 93%, goede resultaten en enthousiaste
bevelvoerders was dit een geslaagd project.
In 2014 zal VR-training weer op de oefenplanning komen voor bevelvoerders, maar
het is op dit moment nog niet geheel duidelijk wanneer en met welke onderwerpen.
Twaalf tankautospuiten overgedragen
aan Brandweer Flevoland
Burgemeester Margreet Horselenberg van Lelystad,
portefeuillehouder brandweer in het Veiligheidsbestuur,
droeg donderdag 19 december op de kazerne in
Lelystad twaalf nieuwe tankautospuiten over aan regionaal commandant Gerrit Spruit.
N
a korte toespraken van Gerrit Spruit,
Margreet Horselenberg en hoofd
brandweerzorg Marlou Boot droeg
Margreet Horselenberg de auto’s over aan
commandant Gerrit Spruit. Ze deed dit door
de sleutels van alle nieuwe voertuigen aan
hem te overhandigen. Ter afsluiting gingen
de aanwezigen naar buiten en zorgden
de twaalf sirenes voor een oorverdovend
lawaai.
De twaalf tankautospuiten zijn een onderdeel van een interregionale aanbesteding
tankautospuiten door de veiligheidsregio’s
Flevoland, Gooi & Vechtstreek en Utrecht. In
totaal zijn in deze aanbesteding negentien
identieke brandweervoertuigen besteld,
waarvan twaalf voor Brandweer Flevoland.
Voor Nederlandse begrippen is dit een uniek
aantal dat in één keer is afgenomen, waarbij
de voertuigen voldoen aan de laatste stand van de
techniek. Tijdens de feestelijke overdracht werd ook
het onderhoudscontract met de leverancier DRV uit
Hoogeveen getekend.
Besparen
In de huidige tijd van bezuinigen is het bijzonder dat
door Brandweer Flevoland twaalf nieuwe tankautospuiten zijn aangeschaft. Door een collectieve aanbesteding
met twee andere veiligheidsregio’s heeft Brandweer
Flevoland flink op de uitgaven kunnen besparen. De
aanschaf van twaalf identieke voertuigen Flevoland
heeft een aantal voordelen. Een praktisch voordeel is
de onderlinge uitwisselbaarheid, omdat alle geleverde
voertuigen uniform zijn. Daarnaast is er een aantal
innovatieve aanpassingen gerealiseerd en hebben de
voertuigen de mogelijkheid om met water en met
(OneSeven) druk luchtschuim te blussen.
Een andere vernieuwing in het hele traject is de module e-learning. Voordat de brandweer met de nieuwe
voertuigen fysiek gaat oefenen is zij hier in theorie al
bekend mee. Hierdoor is de implementatietijd korter en
sluiten theorie en praktijk beter op elkaar aan.
Opleiden
Op dit moment wordt op trainingscentrum Crailo,
maar zeker ook op de posten flink geoefend. Tijdens
het oefenen komen ook de
verbeter- en herstelpunten
zichtbaar naar voren. Op dit
moment worden alle klachten
en storingen verzameld en
meegenomen naar de leverancier DRV.
Binnenkort gaan alle voertuigen nog één keer terug voor
het ‘30 dagen onderhoud’.
In deze periode worden alle
voertuigen geheel nagelopen
en tekortkomingen of aanpassingen hersteld.
Na deze periode worden de
laatste gereedschappen en
navigatie op de voertuigen
geplaatst. De opgeleide posten
kunnen vanaf dat moment
met het nieuwe voertuig uitrukken.
Oefenmonitor Duiken operationeel
Onlangs is een oefenmonitor Duiken ingebouwd en getest. In deze
oefenmonitor worden van alle manschappen tot en met bevelvoerders, inclusief de specialisten, alle oefenverrichtingen geregistreerd.
D
e duikers van Brandweer
Flevoland hadden behoefte aan
het overzicht wat in zo’n monitor
gegeven kan worden. Sinds eind januari
van dit jaar worden de registraties van
de duikoefeningen bijgehouden in deze
monitor en uiteraard nog steeds in de
persoonlijke duiklogboeken. De oefenmonitor Basis Brandweerzorg draait
inmiddels al weer twaalf maanden.
In de Oefenmonitor Duiken worden
de vorig jaar vastgestelde nummers
van de oefenkaarten gehanteerd. De
oude duikcodes kunnen niet meer
gebruikt worden. De nieuwe oefenkaartnummers staan ook vermeld op de
Oefenkaartenmatrix Duiken. Deze matrix
geeft een overzicht welke oefenkaarten
welke functionaris moet beoefenen
en met welke frequentie. Ook staat
hier aangegeven welke oefenkaarten
kritieke oefenkaarten zijn. Zodra de
Oefenmonitor Duiken gevuld is met de
actuele data, met terugwerkende kracht
vanaf 1 november 2013, zal ook de
Oefenmonitor Duiken deel uitmaken van
de maandelijkse cijfers over de geoefendheid en uiteraard in de kwartaalrap-
portages over Vakbekwaamheid.
Zoals alle monitoren is ook deze
Oefenmonitor Duiken een tijdelijke oplossing totdat Brandweer
Flevoland overgaat op een nieuw
registratiesysteem voor onder andere
Vakbekwaamheid.
 De oefenkaartenmatrix Duiken en
Basis Brandweerzorg zijn te vinden op
intranet op het serviceplein (brandweerzorg - monodisciplinaire vakbekwaamheid)
VERHALEN
VOL VUUR
Brandweermensen zitten barstensvol verhalen. Verhalen
helpen ons om betekenis te geven aan wat we meemaken in ons vak. We leren zo van anderen
en herkennen vaak onszelf. Jeroen van Opstal
(kennisregisseur) vangt in deze column de verhalen
en geeft ze een leerzaam podium voor iedereen.
Post Commotioneel Syndroom
E
en reguliere zondagsdienst. Rond drieën gaan we
de straat op om bereikbaarheid en brandkranen te
testen. Bij het plaatsen van het ‘opzetstuk’ gaat het
niet naar mijn tevredenheid, omdat de tuin van de aangrenzende woning vol water zou lopen. Bij het corrigeren
draait het kopstuk zwaar en het lijkt niet te lukken. Ik kniel
en probeer met kracht de kraan bij te draaien. Op dat
moment springt het stuk uit de zitting en komt vol op mijn
onderkaak. Ik schrik en duw de kraan terug in het gat en
loop weg. Collega’s zien meteen dat ik bloed. Mijn voortanden zijn door mijn lip heen geschoten en er mist een stuk
van een tand. Ik krijg snel een handdoek aangereikt om de
bloeding te stelpen. De pijn brandt door mijn kin, maar de
bloeding blijft beperkt. Ik besluit de route af te maken en
op de kazerne een pijnstiller te nemen. Die avond verloopt
rustig. Slapen is nauwelijks mogelijk.
Gelukkig ben ik een paar dagen vrij en kan ik mijn rust
pakken. Maar ook daarna doet mijn hoofd zo’n zeer dat ik
mij ziek meld. ’s Middags ga ik naar de tandarts en daarna
naar de huisarts. De pijn is denk ik van m’n gezicht af te
lezen. De huisarts concludeert een lichte hersenschudding
en ik moet rustig aandoen.
Rustig aandoen is prettig, zeker als je barstende koppijn
hebt. Na twee weken ben ik echter nog steeds misselijk,
heb ik nog steeds hoofdpijn en me concentreren is niet
mogelijk. Ik neem opnieuw contact op met de huisarts en
hij vraagt me het nog een weekje aan te zien. Ik word echter gek thuis. De muren komen op mij af en ik weet niet
wat mij mankeert. De bedrijfsarts wil weten of er sprake
is van een ‘whiplash’. Op naar de chiropractor! Die concludeert géén whiplash, maar wel veel verkrampte spieren.
Hiervoor word ik behandeld maar helaas is er geen verbetering. De huisarts verwijst mij daarom naar de neuroloog!
Ik krijg een MRI-scan, maar die geeft geen resultaat…
maar WAT HEB IK DAN?
De neuroloog stelt wel een diagnose: PCS (Post
Commotioneel Syndroom)! In gewoon Nederlands: ‘een
hersenschudding die niet weggaat.’ De vooruitzichten: drie
tot twaalf maanden rust houden! Gelukkig zijn er geen
gevallen bekend waarbij het niet weggaat.
Nu ben ik vijf maanden verder en werk ik 24 uur per week.
Ik hoop binnen twee maanden volledig hersteld te zijn.
Een in eerste instantie ogenschijnlijk simpel ongeval als
dit, heeft uiteindelijk een grote impact. Mijn hele leven is
in de afgelopen maanden tot stilstand gekomen. Ik moet
alles rustig oppakken. Dat kost veel energie. Belangrijkste
les voor mij is: ‘Hoe klein het bijna-ongeval of ongeval ook
is, je moet er serieus werk van maken en goed uitzoeken
waar de oorzaak ligt’. Ik heb veel tijd verloren door onvoldoende rust te nemen. Uiteindelijk ben ik gedwongen tot
stilstand gekomen.
Klaarstaan voor anderen zit ons in het bloed, ook dat we
doorgaan! Ik heb veel rust gehad en weet nu dat ik die rust
ook moet nemen. Ik heb geleerd om naar mijn lichaam te
luisteren en onze passie in breder perspectief te zetten.
Gerben van der Lugt
Specialist brandveiligheid
Bevelvoerder brandweerzorg West
Flevoland Nieuws
5
Strepenavond post Zeewolde
Onderscheidingen uitgereikt in Lelystad
T
D
e jaarlijkse korpsavond op de post
Zeewolde werd op 10 januari 2014
gehouden. Deze bijeenkomst werd
bijgewoond door burgemeester Gorter en
zijn vrouw en het hoofd crisisbeheersing
Ruud Walters van Brandweer Flevoland.
Ben Ham gaf in zijn toespraak aan dat er in
2013 veel gebeurde bij de brandweer. ‘Er is
weer hard gewerkt. Tijdens de bestrijding
van incidenten, maar zeker ook als het gaat
om opleiden en oefenen. Dit blijft intensief
en ook in 2014 zal er op dat gebied weer het
nodige worden gevraagd, onder andere door
de komst van ons nieuwe voertuig met het
nieuwe blussysteem One Seven.’
Ben Ham stond vervolgens stil bij 2014 en
de inspiratiedagen. Ook het programma
brandweerzorg 2.0 - waar vertegenwoordigers van Oost in het kernteam hebben
plaatsgenomen - werd genoemd evenals het
programma nieuwe vakbekwaamheid. Deze
programma’s moeten een bijdrage leveren
aan het halen van de bezuinigingstaakstelling
op 1 januari 2016 en aan een toekomstbestendige organisatie.
Tenslotte bedankte Ben Ham de partners van
alle brandweervrijwilligers die elke keer maar
weer de ruimte geven om tijd en energie in
de brandweer te steken, vaak op de meest
onmogelijke momenten.
Jubilarissen en bevorderingen
Ook dit jaar waren er de nodige jubilarissen
en bevorderingen te vieren en werden er
diploma’s en certificaten uitgereikt. Ben Ham
toonde zich trots op zijn vrijwilligers. Zowel
op degenen die al jaren een bijdrage leveren
aan een veilige samenleving in de gemeente
Zeewolde, als op degenen die nog maar
kort vrijwilliger zijn en hard bezig zijn met
de opleiding. Dit jaar waren er zes jubilarissen: Arno ter Borg (12,5 jaar), Roel Dekker,
Therèse Petersen en Ineke van Beek (20 jaar),
Geke Kingma (25 jaar) en Albert van Vliet (35
jaar). Verder werd Stefan de Rooij bevorderd
tot Brandwacht en werden Brusten Lassche
en Raymond Versteeg bevorderd tot Hoofd
Brandwacht.
ijdens de nieuwjaarsreceptie op vrijdag
10 januari in Lelystad zijn gewoontegetrouw de brandweeronderscheidingen
uitgereikt. Maar liefst negen brandweermensen hadden vanwege een jubileum wat te
vieren.
Tijdens de goed bezochte nieuwjaarsreceptie nam de post Lelystad afscheid van
een aantal brandweermensen. Zo werden
Miranda v.d. Kroft (niet aanwezig), Rob Stam
en Rob Wolke bedankt voor hun inzet voor
Brandweer Flevoland. Ook stond teamleider
Brandweerzorg West Patrick Sprokkereef stil
bij de bevorderingen tot manschap van Bart
Donkers, Victor de Graaf, Jeroen Meijers, Ray
Schmidt en Richard Vos en bij de bevordering
van Henk Dalhuisen tot HBT.
Tenslotte zette burgemeester Horselenberg
negen brandweermensen in het zonnetje. Zij
hadden namelijk een jubileum te vieren en
kregen van burgemeester Horselenberg de
bijbehorende brandweeronderscheidingen
uitgereikt. De jubilarissen:
12,5 jaar: Xander van Brederode, Gonda
Gerritsen, Ron Koperdraad.
20 jaar: Erwin Burger, George Roes.
25 jaar: Koos Rietman Rob Stam, Kees Zaal,
Paul Geurts*.
*Paul Geurts was vorig jaar 25 jaar bij de
brandweer. Omdat hij toen vanwege privéomstandigheden niet bij de nieuwsreceptie
kon zijn werd dit jubileum nu gevierd.
Vrijwilligers in het zonnetje gezet in Noordoostpolder
D
e posten van Brandweer Flevoland in de Noordoostpolder hielden maandag 13 januari de nieuwjaarsreceptie waarop ook de
jubilarissen, degenen die afscheid namen en gediplomeerden
in het zonnetje werden gezet.
Marlou Boot blikte in haar toespraak terug op 2013. ‘Op het gebied
van vakbekwaamheid zetten we in Flevoland mooie stappen, als
brandweer schaften we nieuwe tankautospuiten aan, er is een
bedrijfsopvangteam opgericht en ons logistieke team start deze
week. Daar mogen we trots op zijn.’ Vervolgens keek ze vooruit naar
2014. ‘Het wordt een jaar van verbinding, anders denken en verandering. Ik nodig jullie van harte uit daarin mee te denken.’
Na Marlou Boot sprak burgemeester Van der Werff. Hij bedankte de
brandweermensen voor hun inzet. Aansluitend mocht hij aan een
groot aantal brandweermensen diploma’s overhandigen. Ook de
leden van de jeugdbrandweer ontvingen een certificaat. Tenslotte
ontvingen de jubilarissen een brandweeronderscheiding.
Nadat hun bevelvoerders een aantal
afscheidnemende brandweermensen in het
zonnetje zetten sloot Ivo Leijten, teamleider
Noord, het officiële gedeelte van de bijeenkomst af. ‘We hebben in 2013 gedaan waar
we voor zijn. We hebben goede en snelle
hulp geleverd aan de burger. Daar doen we
het voor. Voor 2014 staat ook al weer het
nodige op het programma. De implementatie
van de nieuwe voertuigen en de invulling
van de bezuinigingen. Een onderwerp waarover we kunnen meedenken.’
Alle jubilarissen, afscheidnemers en gediplomeerden
Afscheidsnemers
Rene Bossers (Creil)
Fons de Rijk (Ens)
Meine Groen (Emmeloord)
Andri Schokker (Emmeloord)
Jeroen Knol (Emmeloord)
Gerard Op de Woerd (Emmeloord)
Jennifer Halman (Jeugdbrandweer)
Ricardo Renkema (Jeugdbrandweer)
Larissa Dam (Jeugdbrandweer)
Yorinde Dam (Jeugdbrandweer)
Joost Rood (Jeugdbrandweer)
Danny van den Burg (Jeugdbrandweer)
Sven Dominicus (Jeugdbrandweer)
Niels van der Graaf (Jeugdbrandweer)
Hendrikus ten Napel (Jeugdbrandweer)
Koen Hamel (Jeugdbrandweer)
Jubilarissen
12,5 jaar: Erik Ruis, Gerwin Kalenkamp, Bert Keen.
20 jaar: Cees van Dun, Bertram Tromp, Martin Verhagen, Herman
Baltus.
30 jaar: Adriaan van den Hoek.
40 jaar: Gerard Op de Woerd.
Gediplomeerden
Brandweerchauffeur: Rick Schoenaker, Martijn Paauw, Ries Nelemans,
Paul Arends, Sander Nijenhuis, Wilbert Kaat, Bert Keen.
Voertuigbediener/pompbediener: Bert Keen.
Instructeur: Sylvie Peeters.
Verkenner Gevaarlijke Stoffen: J.T. de Jong, Gertjan Boerman.
Manschap A: Rik Lemmens.
6
Flevoland Nieuws
Hoogste punt kazerne
Veluwsekant bereikt
Op het bedrijventerrein Veluwsekant West in Almere verrijst momenteel een
nieuwe brandweerkazerne. Deze kazerne vervangt de huidige brandweerpost
in Almere Haven. 29 Januari was er een feestelijk moment rond het bereiken
van het hoogste punt. Burgemeester Annemarie Jorritsma onthulde hierbij
een plaquette.
Open
‘Deze kazerne staat symbool voor dat wat
we als brandweer willen uitstralen. We willen
open en transparant zijn en naar buiten kijken’, vertelde Gerrit Spruit woensdag bij de
opening van de korte bijeenkomst. Hij blikte
hierbij even terug op alle veranderingen die
de laatste jaren in Almere hebben plaatsgevonden. In het boekje wat daarover in 2012
verscheen maakte hij in zijn voorwoord een
doorkijkje naar de toekomst: ‘De verwachting was dat we in 2014 of 2015 een nieuwe
kazerne zouden kunnen openen aan de
Veluwsekant. En dat gaat lukken. Ik wil dan
ook een compliment maken aan iedereen die
eraan heeft meegewerkt dit voor elkaar te
krijgen.’ Gerrit Spruit benutte ook de gelegenheid om Bart Kellerman in het zonnetje
te zetten: ‘Bart houdt zich bezig met de huis-
vesting in Almere en onderhield de contacten
met de gemeente. Dit contact is prima verlopen. Bedankt daarvoor!’
Opkomsttijden
Burgemeester Annemarie Jorritsma keek in
deze bijeenkomst vooral naar de opkomsttijden: ‘Met een kazerne op deze locatie kunnen we onze opkomsttijden verder verbeteren. We kunnen Almere Hout, Almere Poort
en Nobelhorst hier vandaan goed bedienen.
Daarbij zitten we snel op de A6 en kunnen
we met de boot heel snel het Weerwater op.
Verder krijgen onze brandweermensen een
plek waar ze zeven dagen in de week, 24
uur per dag, kunnen werken, slapen en sporten. Beter dan ze gewend zijn op de post in
Almere Haven.’
Burgemeester Jorritsma sloot af met het
onthullen van een plaquette, waarmee ze
ook meteen liet zien welke gevelbedekking
de kazerne krijgt. Als alles volgens planning
verloopt is de kazerne in juni klaar.
Portret van een vrijwilliger
Paul Geurts
Wat:
‘Bevelvoerder A-ploeg, Lelystad
Coördinator monodisciplinaire vakbekwaamheid West’
Vrijwilliger sinds:
‘1987’
Waar:
‘Lelystad’
Onderscheidingen voor ruim
150 jaar brandweerervaring
Jubilarissen, bevorderingen en aandacht voor behaalde diploma’s en certificaten. De ingrediënten van een geslaagde korpsavond van de posten
Dronten, Biddinghuizen en Swifterbant, die op vrijdag 17 januari op de
kazerne in Dronten werd gehouden.
O
nder het toeziend oog van burgemeester Aat de Jonge keek Ben Ham,
teamleider Brandweerzorg Oost,
terug op het jaar 2013. Hij zag daarbij in
OMS-meldingen, branden en hulpverleningen
op alle posten een daling ten opzichte van
2012. Hij lichtte er die avond vanwege de
bijzondere aard en vanwege de betrokkenheid van het korps een paar incidenten uit.
Zo noemde Ben Ham de GRIP 2 bij de palletfabriek in Kampen, de brand bij Flevorubber
in Lelystad en een aantal ernstige auto-ongevallen binnen de gemeentegrenzen.
Ambitie
Ben Ham keek ook vooruit naar 2014. Naar
opleidingen, het PPMO-traject, de nieuwe
voertuigen met daarop het OneSeven blussysteem en het gebruik van nieuwe pagers.
Hij sprak de ambitie uit de opkomsttijden in
Oost nog verder te verbeteren met wellicht
een rol voor variabele voertuigbezetting.
Ervaring
Vervolgens brak er een bijzonder moment
aan. Ben Ham en burgemeester Aat de Jonge
zetten ruim honderdvijftig jaar brandweerervaring in het zonnetje. Martijn Zaaijer (12,5
jaar), Petra Zaaijer (12,5 jaar), Marc Dam (12,5
jaar), Jan Schuurhuis (20 jaar), Wim Stoker (20
jaar), Gert de Jongste (20 jaar), Johan Sulkers
(25 jaar) en Harry Cornelissen (35 jaar) kregen hun onderscheiding opgespeld.
Na het uitreiken van de diploma’s en certificaten en het afscheid van twee trouwe vrijwilligers werd de avond op informele wijze
afgesloten.
Boven vlnr: Gert de Jongste, Johan Sulkers, Marc Dam,
Harry Cornelissen, Petra Zaaijer, Martijn Zaaijer,
Onder vlnr: Ben Ham, Aat de Jonge, Jan Schuurhuis
Je verzamelt brandweerhelmen. Hoe ben
je hier ooit mee begonnen?
‘Ik begon mijn verzameling met één helm
die ik kreeg toen ik net als vrijwilliger was
begonnen, nu 26 jaar geleden. Eigenlijk heb
ik alle helmen in mijn verzameling gekregen
op een enkeling na. Hobby’s moeten wel
leuk blijven. Ik heb ook nog een gezin, dus ik
geef niet heel veel geld uit aan een helm. Ik
probeer het met ruilen te redden. Zo heb ik
ooit van een oud-collega een aantal helmen
met van die koperen kammen gekregen. Dat
zijn gewilde objecten in het buitenland. Die
kan ik weer ruilen met buitenlandse helmen.
Dus als iemand een helm heeft, waar niets
meer mee gedaan wordt, dan kan hij of zij
mij er een groot plezier mee doen.’
Na 26 jaar zal je verzameling wel heel
groot zijn?
‘Nee, ik hou mijn verzameling klein. Niet
meer dan 100 helmen heb ik, maar de
samenstelling wisselt. Elke helm vind ik
waardevol, ook voor mijn verzameling. Een
helm die voor mij meer waarde heeft, ruil ik
in voor één met minder waarde. Ik bepaal
dat aan de hand van leeftijd, het materiaal
waarvan de helm is gemaakt en emotionele
waarde.’
Zijn er helmen die altijd in je vaste collectie blijven?
‘Ja, van Amsterdam heb ik nu vier opeenvolgende helmen en die gaan nooit meer weg.
Ook de helmen waar een verhaal aan vast
zit blijven in de collectie. Bijvoorbeeld de
helm die mijn vrouw tijdens de laatste grote
reis die ze zelf heeft gemaakt, meebracht
uit Australië. Van collega Sergio Lopez heb ik
een helm uit Spanje gekregen met de daarbij
passende baret. Die blijft ook in de collectie.’
Waar komen je helmen vandaan?
‘Mijn helmen komen uit de hele wereld.
Het maakt mij niet uit waar ze vandaan
komen, als het maar een mooie helm is.
Mensen nemen helmen voor mij mee uit de
hele wereld. Zo waren we ooit heel druk
met onze Russische partnerregio Dmitrov.
We zouden er naar toe gaan, maar dit ging
uiteindelijk niet door. Intussen had ik wel
het adres gekregen van de brandweercommandant in Dmitrov. Die heb ik een bericht
gestuurd over mijn helmenverzameling.
Totaal onverwacht stond er een paar maanden later een dikke auto van de provincie
voor de kazerne. De chauffeur overhandigde
mij een doos met de vriendelijke groeten van
de commandant in Dmitrov. In de doos zaten
twee helmen uit Dmitrov, een nieuw en een
wat ouder model.’
Flevoland Nieuws
7
Nieuwe logistieke team van Brandweer
Flevoland geïnstalleerd
Vanaf 15 januari heeft Brandweer Flevoland een nieuwe operationele logistieke organisatie. Zaterdag 11 januari installeerde hoofd Brandweerzorg
Marlou Boot het nieuwe team. Zij reikte speciale kleding, in de vorm van een
nieuw ontwikkelde parka, uit aan de leden van het Flevolandse logistieke
team. De functionarissen logistiek (coördinatoren van de logistiek) kregen
een blauwe schouderflap met daarop hun functieaanduiding.
B
ij de installatie noemde Robert Raben,
teamleider Materieel en Logistiek, het
logistieke team de ruggengraat van
de operationele organisatie van Brandweer
Flevoland: ‘Want zonder jullie geen olie en
smeermiddelen in de organisatie.’ Het was
vervolgens aan Marlou Boot om het logistieke team te installeren. ‘Ik ben er trots
op dat dit team is geformeerd en dat we
zijn uitgerust met zaken als dixi’s, een tent,
bankjes en een container. Verder weet je als
OvD of HOvD dat je je geen zorgen meer
hoeft te maken over de logistiek. Je weet
wat je krijgt. Ik ben blij dat we het nu goed
georganiseerd hebben.’
Snelle alarmering
Met drie logistieke teams in Flevoland
(Noord, Midden en Zuid) kan bij incidenten
snel een logistiek team gealarmeerd worden, dat er vervolgens voor zorgt dat er
voor hulpverleners bijvoorbeeld ademlucht,
eten en drinken komt op de plaats van een
incident. Bij grote incidenten komt er direct
een logistiek voertuig ter plaatse. Naast de
eerder genoemde zaken komt bij zeer grote
incidenten ook een container met sanitair,
een tent die te verwarmen of te koelen is
en een voorziening voor het wassen van de
handen. De functionaris logistiek is vanaf
15 januari middels een koud piket geborgd
en de logistieke medewerkers worden middels de communicator in vrije opschaling
gealarmeerd. Logistiek is ook op aanvraag
leverbaar.
Multi-oefenactiviteiten in 2014
H
et nieuwe jaar is nog vers, maar
het team MVa is alweer volop bezig
met het organiseren en houden van
diverse multidisciplinaire oefenactiviteiten.
Zo is een oefenstaf met mensen uit Gooi en
Vechtstreek en Flevoland bezig met het voorbereiden van de Alarmerings- en opkomstoefeningen (ALOP) 2014. Er worden twee
oefeningen gehouden in Flevoland en twee
in Gooi en Vechtstreek, uiteraard onaangekondigd. De resultaten van de ALOP’s worden gekoppeld aan de systeemtest die eind
dit jaar plaats vindt.
Ook de CoPI-dagen worden voorbereid en
georganiseerd in gezamenlijkheid met Gooi
en Vechtstreek. Op dit moment worden de
scenario’s gemaakt. Voor Flevoland vindt
deze tweedaagse plaats op 2/3 en 4/5 juni.
Locatie van de CoPI-dagen is het vertrouwde
terrein van defensie op ’t Harde. De scenario’s zullen zich niet alleen op het kazerneterrein afspelen maar ook in de directe omgeving. Het beloven leerzame en intensieve
dagen te worden. Overigens zoeken we nog
twee bevelvoerders die 2 of 4 dagen als
tegenspel voor de OVD-B kunnen fungeren.
Neem contact op met je teamleider als je
hiervoor belangstelling hebt.
De voorbereiding voor de grootschalige
multidisciplinaire veldoefening (GMVO), die
gepland staat op 4 oktober 2014 in Almere is
eveneens gestart. Later dit jaar zullen we je
hierover verder informeren.
Op 3 februari is de
eerste van vijf multidisciplinaire bijscholingen gestart in het
Van der Valk hotel in
Almere. Wederom een
gezamenlijke inspanning van Flevoland en Gooi en Vechtstreek.
Er is gekozen voor meer interactieve workshops. Deze aanpak wordt door de deelnemers als zeer prettig en vooral leerzaam
ervaren.
Op 6 februari is de multi-bijscholingsdag
‘train de trainer’ gehouden. Tijdens deze
jaarlijkse terugkomdag voor multidisciplinaire
oefenleiders is nagedacht over de vraag
welke didactische methode het beste bij
welke oefenvorm past en hoe de oefeningen
en bijscholingen verbeterd kunnen worden
zodat het leerrendement vergroot wordt.
Fiets mee in de strijd tegen brandwonden
Dit jaar nemen Chris Lassche en Christa Kuis vanuit de Noordoostpolder de
organisatie op zich om een mooie fietstocht uit te stippelen ter ondersteuning van de strijd tegen littekens van de Brandwondenstichting. De fietstocht vindt plaats op zaterdag 7 juni 2014 en start vanuit Emmeloord.
D
e tocht zal de deelnemers leiden langs prachtige plekjes in de
Noordoostpolder, zoals Schokland,
maar ook langs de IJssel en het Kuinderbos.
In totaal wordt de fietstocht zo’n 120 km
lang. Mocht er behoefte aan zijn dan willen
we nog een alternatieve route maken met
een kortere afstand.
Sponsoring
Uiteraard is het de bedoeling dat de
deelnemers weer veel sponsors zoeken zodat er een groot bedrag voor de
Brandwondenstichting bij elkaar gefietst
wordt. We hopen dat er per persoon minimaal 50 euro binnengehaald wordt. De organisatie zal, net als vorig jaar een webpagina
aanmaken zodat je daar je persoonlijke wervingspagina aan kunt maken. We komen hier
zo snel mogelijk op terug.
Meld je aan!
Bij je aanmelding kun je aangeven of je een
fietsshirt, fietshandschoenen of een fietsbroek wilt ontvangen.
Graag horen we
vóór 1 april 2014
of je
mee wilt fietsen!
Geef daarbij gelijk
je naam, adres, we
lk
kledingstuk je het
liefst wilt ontvange
n en
je kledingmaat op
.
Opgeven kan per
mail naar:
christamaandag@
hotmail.com
8
Flevoland Nieuws
Drukbezochte inspiratiedag in Nagele
In januari hield Brandweer Flevoland in Nagele de derde -en drukbezochteinspiratiedag. Het doel van deze dag was om aan de hand van verhalen van
binnen en buiten de eigen organisatie te zien hoe veranderingen tot stand
kunnen komen en welke kansen veranderingen een organisatie bieden.
V
oor de derde inspiratiedag kwamen
een aantal onderdelen uit de eerste
twee dagen aan de orde, maar ook
een groot aantal nieuwe dingen. Mooi was
het onderdeel met de persoonlijke verhalen
van Cor Bonestroo, Robert Raben, Barbara
de Rouw, Paul Geurts, Piet Buiten en Fred
Vorenkamp. Zij deelden een ervaring die
te maken had met het thema veranderen.
Daarnaast waren er die dag een aantal
workshops gerelateerd aan het op een totaal
andere manier kijken naar een organisatie.
Een mooi voorbeeld hiervan is het verhaal
over het Braziliaanse bedrijf Semco. De
Braziliaan Ricardo Semler vroeg zich af hoe
werknemers nou echt gelukkig worden. Hij
ontwikkelde in zijn bedrijf een nieuwe manier
van werken: de Semco-Stijl. De workshop
verduidelijkte het Semleriaanse stappenplan
op weg naar meer openheid en vertrouwen
op de werkvloer.
Interessante eerste opbrengst
programma Brandweerzorg
Het kernteam Brandweerzorg denkt
sinds eind 2013 na over de brandweerzorg van de toekomst. In de
bijeenkomst van 4 maart deelden de
drie deelgroepen van het kernteam
de eerste opbrengsten van de eerste
verkenning voor hun deel van de
opdracht.
M
arlou Boot opende de op de kazerne in Lelystad gehouden bijeenkomst. Ze keek kort terug op de
vorige bijeenkomsten en gaf aan dat ze met
veel nieuwsgierigheid uitkijkt naar de eerste
opbrengsten van de deelopdrachten van het
kernteam. Ook liet zij nog een inspirerend
filmpje over veranderen zien van de leergang
Talentmanager Brandweer 2012 (met die
zoektermen op YouTube te vinden). Hierna
volgden de presentaties van de deelgroepen
Optimalisatie Repressie, De Brandweermens
van 2020 en de visie op Taken, Producten en
Diensten.
Repressie
Terry Dam en Robert Beek gaven een
presentatie over het spel RIS -Repressie
Inrichting Simulatie- dat ze in hun groep
ontwikkeld hebben. Het doel van het spel
is het ontwerpen van de optimale repressie
voor Flevoland waar repressieve dekking,
slagkracht, veiligheid voor eigen personeel
en burgers en effectieve en efficiënte inzet
van materieel en middelen centraal staan.
De spelers van het spel doen dit door op een
grote kaart van Flevoland de basis brandweerzorg in heel Flevoland te bouwen, door
(uitruk-)locaties te bepalen, voertuigen,
bezetting, inzet van beroeps en/of vrijwilligers te bepalen, rekening houdend met
de opkomsttijden. Ook de kosten per eenheid worden hierbij inzichtelijk gemaakt. De
komende tijd gaat deze deelgroep met dit
spel de zes gemeenten in Flevoland langs om
met vertegenwoordigers uit de zes gemeenten gezamenlijk met het spel tot een advies
voor een toekomstbestendige en optimale
repressieve organisatie voor Brandweer
Flevoland te komen.
Brandweermens 2020
Cheryl Kuik hield een presentatie over de
Brandweerman van 2020. De groep gaf de
eerste denkrichting op een creatieve manier
weer in een digitaal moodboard. Dit moodboard kwam tot stand na enkele gesprekken
met mensen uit de organisatie en bevatte
Ook interessant waren de sessies over
Buurtzorg en omdenken. In de workshop
over Buurtzorg stonden de zelfsturende
teams van Buurtzorg centraal. Ook het verhaal over omdenken was interessant. Door
over bepaalde procedures na te denken en
vervolgens te kijken wat er gebeurt als je het
omgekeerde zou doen ontstonden er mooie
discussies over hoe het werk anders kan en
anders te organiseren is.
kreten, illustraties, foto’s en filmpjes. Zaken
als diversiteit, flexibiliteit en inzet van talenten kwamen hierin naar voren. Het doel van
de groep is om de organisatie in te gaan
en tot een organisatiebreed moodboard te
komen en daaruit de Brandweermens van
2020 te destilleren. aan het aanbieden van BHV-opleidingen. Ook
deze groep wil met gerichte vragen de organisatie in maar ook bij onze klanten achterhalen wat hun behoeften en verwachtingen
zijn om uiteindelijk tot een definitief advies
te komen.
Taken, Producten en Diensten
Jeffrey de Groot presenteerde namens de
groep visie op Taken, Producten en Diensten
een mindmap waarin deze zaken na een eerste inventarisatie in kaart waren gebracht.
Er was echter ook een onderdeel aan toegevoegd: Kansen voor Brandweer Flevoland.
Deze kansen zijn nadrukkelijk in beeld
gebracht vanuit het zijn van een sterk merk
als Brandweer en het eventueel genereren
van een derde geldstroom door bijvoorbeeld
als brandweer enkele diensten commercieel
aan te bieden. Hierbij kan gedacht worden
 Lees op intranet meer over het programma Brandweerzorg
Uitnodiging verdiepingsbijeenkomsten
Op 16 januari hebben we onze inspiratiedag, met ruim 100 deelnemers, gehouden in Op d’n Akker in Nagele. De afgelopen week heb ik met de mensen die daar bij geweest zijn én gekomen zijn op de drie geplande momenten deze dag nabesproken en gevraagd wat zij er van vonden en hoe zij de
vervolgstappen zien in onze organisatieontwikkeling.
H
et beeld uit de drie bijeenkomsten
en ook van de mensen die per mail
gereageerd hebben was behoorlijk
eensluidend. Men heeft 16 januari als een
mooie en inspirerende bijeenkomst ervaren,
het programma werd gewaardeerd en vooral
de inbreng van de eigen mensen werd bijzonder gevonden. Ook het met elkaar aan de
slag gaan en delen van ervaringen vond men
prettig en zinvol.
Vervolgtraject
Een vervolgtraject met een nadere verdieping naar de inhoud wordt gezien als een
logisch vervolg. Ook binnen het MT hebben
we ons gebogen over het vervolg, vooral
omdat de programma’s Brandweerzorg
en Vakmanschap inmiddels van start zijn
gegaan. De bevindingen van het MT sluiten
naadloos aan op de bevindingen bij de drie
nabesprekingen en dat is mooi om te constateren.
Voor het vervolgtraject zijn daarom vier
verdiepingsbijeenkomsten gepland met een
frequentie van één per maand:
• Maandag 10 maart op kazerne Lelystad
(heeft inmiddels plaatsgevonden)
• Dinsdag 15 april op kazerne Urk of
Emmeloord
• Woensdag 14 mei op kazerne Almere Stad
• Donderdag 12 juni op kazerne Dronten
Alle bijeenkomsten starten om 19.30 uur en
eindigen om 22.00 uur.
van het Programma Brandweerzorg hebben hun eerste resultaten en denkrichtingen
teruggekoppeld, gedeeld en besproken. Zij
wilden weten of zij op de goede de weg zijn
en welke ideeën verder nog in de organisatie
leven. De komende periode wordt richting
gegeven aan de inrichting van incidentbestrijding binnen Flevoland.
Meld je aan!
Noteer de data in je agenda en praat de
komende maanden mee over je eigen organisatie en laat de kernteamleden er niet
alleen voor staan. De vier bijeenkomsten
staan op zich, dus een keer ‘verzuimen’ is
niet erg, maar zorg dat je aanhaakt of je laat
bijpraten en dat je bij blijft bij de ontwikkelingen in de komende 1-2 jaar. Aanmelden
kan bij Barbara de Rouw ([email protected]) of bij je teamleider.
Tot bij de verdiepingsbijeenkomsten!
Gerrit Spruit
Bijeenkomst 10 maart
De eerste bijeenkomst op 10 maart was
gelijk een heel belangrijke. De kernteamleden
Flevoland Nieuws
9
Plustijd-kinderen
krijgen voorlichting
over brandveiligheid
B
Brand komt naar de
brandweer?!
H
ildemarie Schippers overkwam
onlangs het volgende: ‘Onderweg
naar post Zeewolde ruik ik een
brandlucht. Eerst kijk ik vooral om me heen
of er iets in de brandweerauto waar ik in rijd
(Fiesta) de oorzaak is. Dat is gelukkig niet zo:
de handrem is er af, ik zie geen rook onder
de motorkap vandaan komen en ook geen
rare lampjes die op het dashboard branden.
Als ik naar buiten kijk, lijkt het erop dat er
wat aan de hand is met een grote vrachtwagen die vlak voor me rijdt, maar heel duidelijk is dat niet. Wat nu?’
‘Als ik bijna bij de kazerne ben, slaat de
vrachtwagen ook af richting brandweer en
stopt daar voor de deur, waar net twee vrijwilligers van Zeewolde -Albert van Vliet en
Willem Dijkstra- willen wegrijden om te gaan
oefenen met de nieuwe TS. De chauffeur van
de vrachtwagen had in de gaten gekregen
dat zijn lading in brand stond en vraagt of de
collega’s van Zeewolde het even uit kunnen
maken… Best bijzonder zo’n brand die naar
de brandweer toe komt!’
ij aankomst op de kazerne in Lelystad
is duidelijk te zien dat de kinderen er
ontzettend veel zin in hebben en erg
benieuwd zijn. Ze hebben van te voren al
wat geleerd over de brandweer en vuur en
brand via een filmpje en wat werkbladen uit
de boekjes.
Voor de brandweer hebben de kinderen
ook vragen opgesteld. Van Hendrik Kramer
krijgen de kinderen voorlichting over brandveiligheid en waarom het zo belangrijk is om
brand te voorkomen. Daarna krijgen ze een
rondleiding.
‘Met collega’s Marcus Booi en Tom
Langendijk, die ook op de kazerne aanwezig
zijn, en de nieuwe TS is het brandje natuurlijk
snel geblust. Meteen een mooie oefening
met de nieuwe TS!’
Leerzame sessies in
multidisciplinaire bijscholing
I
n het eerste kwartaal van 2014 vonden
in Almere de jaarlijkse bijscholingsdagen
voor piketofficieren in Flevoland en Gooi
en Vechtstreek plaats.
In verschillende sessies kregen de piketofficieren workshops over een experteenheid
van Defensie op gebied van gevaarlijke
stoffen, nieuwe ontwikkelingen in de GRIPstructuur, de wijzigingen in processen
Plustijd is een project waarbij leerkrachten
op niet-schoolse wijze met leerlingen in
kleine groepen werken aan taal, rekenen,
begrijpend lezen en bovenal samenwerken.
Ook komen er veel gastsprekers en gaan de
kinderen naar gastbedrijven zodat ze in aanraking komen met verschillende beroepen
en voorbeeldrollen. Mede hierdoor krijgen
zij meer plezier in het leren en groeit hun
motivatie en zelfvertrouwen. Dit is belangrijk
voor de kinderen om een goede start te kunnen maken op het voortgezet onderwijs en
dit ook vol te kunnen houden.
Jongeren op werkbezoek op de
kazerne in Almere Stad
en verantwoordelijkheden bij de kolom
Bevolkingszorg en er werd ingezoomd op
de faseringen bij een incident. Interessante
onderwerpen die de deelnemers een leerzame verdieping gaven.
Een van de groepen actief in een case met een fictief
incident en bezig met de vraag: welke rollen heeft de
kolom Bevolkingszorg in dit incident?
Z
o’n 30 geïnteresseerde leerlingen uit klas 3 van verschillende
VMBO opleidingen bezochten 6 maart de kazerne in Almere
Stad. Tijdens het speeddateevenement ‘Almere on Stage’ werd
duidelijk dat deze jongeren geïnteresseerd zijn in het werken bij de
brandweer.
De brandweer ontving ’s morgens en ’s middags een groep jongens
en meiden die eerst meer te horen kregen over preventie, brandveiligheid, vakbekwaamheid en natuurlijk repressie. Tussendoor en na
de presentaties van Harnold Stoffer en Wim van Drogen werden veel
vragen gesteld door de jongeren. Daarna konden ze zelf het een en
ander uitproberen. Het werd duidelijk dat het knippen met een schaar
nog best lastig is, het een hele kunst is een bluspak snel aan te trekken en dat je snel je oriëntatie verliest als je in het donker (door de
rook) loopt.
10
Flevoland Nieuws
Werkgroep TS4v bezoekt
Giethoorn
Wordt het een grote of wordt het kleine TS4v?
Enig maanden geleden liet de werkgroep T4v zich in Rijswijk voorlichten over
de SIV en de TS4v. Beide voertuigen waren gebouwd op een chassis van een
waterongevallenwagen. Donderdag 27 februari bracht de werkgroep een
bezoek aan de collega’s in Giethoorn. Op deze post is enige tijd geleden de
keuze gevallen op een TS4, gebouwd op een klein vrachtwagenchassis.
H
enk Houwer vertelde helder en concreet hoe Giethoorn tot de keuze
is gekomen voor hun TS4. Ook
kreeg de werkgroep antwoord op de vraag
waarom gekozen is voor een licht vrachtwagenchassis.
Giethoorn stond enige tijd geleden voor de
keuze: sluiten of overgaan op TS4. De keuze
werd gemaakt op basis van het aantal incidenten dat zich hier in de afgelopen acht jaar
had voorgedaan. Uit al deze uitrukrapporten
werd al snel duidelijk dat deze uitrukken, in
het verleden met een TS6B (basiseenheid),
prima waren af te handelen met één TS4.
Het is maar een auto
Giethoorn was lang in de weer met de voorbereiding voor de implementatie van de
nieuw aan te schaffen TS4. Het werd mooi
verwoord: ‘Het is maar een auto’. Hij staat er
voor vier man, maar de wagen is met aanvulling als TS6/TS8 te gebruiken. Wekenlang
zat de werkgroep in Giethoorn om de tafel
over de wensen voor de inrichting van de
TS4. Landelijk was er nog niets op papier
gezet, maar men ging wel van een 15-tons
naar een 12-tons chassis.
Bezuinigd op tijdwinst
In Giethoorn is niet bezuinigd op personeel
maar op tijdwinst. Het voertuig gaat nu
sneller de deur uit dan voorheen. Als het
echt nodig is kan er worden nagereden. In
Giethoorn is twee dagen geoefend in Wijster.
In samenwerking met Wijster zijn er procedures geschreven die in deze twee dagen
zijn beoefend. Wat zijn onze beperkingen?
Achteraf bleek dat met vier man al heel veel
taken zijn uit te voeren.
Nu Brandweer Flevoland bij alles standaard
heeft, wordt nagedacht over het materiaal
dat nodig is voor incidenten met TS4. De TS4
in Giethoorn is op basis van de risico’s in de
omgeving tot stand gekomen. Dit kan voor
Flevoland op basis van omgeving afwijken.
Wensen voor de auto
Op de vraag op welke basis Giethoorn tot de
wensen van de voertuigbepakking is geko-
men was men vrij duidelijk. Giethoorn ging
uit van het risicoprofiel, wilde minimaal 1000
liter water aan boord en er moest redgereedschap voor de hulpverlening op zitten.
Zo kwamen ze al gauw in de richting van
een grotere auto.
Na deze heldere introductie werd het voertuig van Giethoorn van onder tot boven
bekeken. Het voertuig is een stuk smaller maar biedt wel voldoende ruimte voor
materieel. Onze werkgroepleden kregen
voldoende informatie om de komende weken
tot een weloverwogen keuze te komen voor
Flevoland.
12 April: Veiligheidsdag en opening P!T
Ontdek de held in jezelf!
Stap in de wereld van politie, brandweer, ambulance en defensie. Dat kan op zaterdag 12 april, van 12.00 tot 17.00 uur, in
Almere. Op de pleinen in het centrum presenteren de hulpdiensten zich en is er van alles te zien, te doen en te beleven voor
jong en oud.
H
oe blus je een vlam in de pan? Wanneer komt defensie in
actie? Wat gebeurt er allemaal om een slachtoffer uit een
autowrak te halen? Wel eens een tank van dichtbij gezien?
Kortom: Ontdek de held in jezelf! Deze Veiligheidsdag is de officiële
opening van P!T in Almere Centrum.
P!T is de interactieve expo over veiligheid aan het Schipperplein in
Almere Centrum waar bezoekers ontdekken hoe belangrijk het werk
van hulpverleners is en wat ze zelf kunnen doen om hun veiligheid te vergroten. P!T is ontstaan uit een fusie van het Nederlands
Politiemuseum en het Nationaal Brandweermuseum. Harry van
Boven, directeur a.i. van P!T: ‘Op een interactieve manier nemen
we bezoekers mee in de historie van de hulpverlening. Naast mooie
brandweerauto’s en politiewagens laten we je ook zien wat je zelf
kunt doen aan veiligheid. Zo kun je zelf een digitale brandhaard blussen, ervaren hoe het is om in een politiecel te verblijven, hoe het in
de meldkamer in zijn werk gaat en nog veel meer.’
 Meer info: www.veiligheidsdag.nl
Flevoland Nieuws
11
‘Hier doen wij het voor’
Het verhaal over een dame uit Almere
Maandag 17 september 2012. De ploeg van post Almere
Buiten maakt zich op voor de nacht als om 23:32 uur de
pagers trillen. ‘Prio 1 voor de 641 en 645, Kretastraat
Almere, assistentie ambulance (reanimatie)’. Het is dan
nog maar vier maanden geleden dat de brandweer van
Almere is gestart met een pilot waarbij zij ook uitrukt
voor reanimatiemeldingen.
K
ort na de melding arriveert de eerste
ploeg op de Kretastraat en treft daar
een mevrouw aan. Ze ligt half op de
trap en half op de grond. Bovenaan de trap
is zij onwel geworden en heeft na de val een
behoorlijk hoofdwond opgelopen. Na een
snelle check wordt direct gestart met reanimeren en de dame in kwestie wordt na een
kleine 5 minuten overgedragen aan de ambulance. De laatste zaken worden afgehandeld
en de ploeg keert terug naar de kazerne.
Het is 2 februari 2014 als Lenie Fernhout
aanklopt bij post Almere Buiten. In haar hand
heeft ze een bedankkaart voor de hulpverleners die haar het leven hebben teruggegeven. Deze kaart is de laatste stap in haar
verwerkingsproces en zij wil met dit gebaar
iedereen namens de hele familie heel hartelijk danken. Een mooi en dankbaar gebaar
aan onze jongens, want hier doen we het
voor.
Begin februari spraken wij Lenie met de
vraag of wij deze kaart en haar verhaal
mogen publiceren. Dit kleine succes is een
opsteker voor de brandweercollega’s. Een
steuntje in de rug in tegenstelling tot die
vele reanimaties die niet positief uitpakken.
In de huiskamer staat Lenie, een opgewekte
vrouw, met haar man, dochter en kleinkinderen. Allemaal zijn ze zielsblij dat het allemaal
zo goed is afgelopen. Van de avond en de
dagen daarna weet zij zich niets meer te
herinneren. Maar één ding staat buiten kijf
zegt Lenie: ‘Als jullie brandweermannen er
niet zo vlug bij waren geweest en niet direct
zo professioneel hadden gehandeld, dan had
ik hier niet meer gestaan.’ Haar man knikt
bevestigend bij dit verhaal: ‘Wij zijn jullie nog
steeds heel erg dankbaar.’
P&O in de regio
Beschuit met muisjes
Net op de valreep van 2013 zijn Erik Dijk en zijn vrouw Annelies op
3 december de trotse ouders geworden van dochter Marit. Maar
ook het nieuwe jaar is bijzonder goed begonnen voor onze collega’s
die een nieuw gezinslid hebben mogen verwelkomen. Op 11 januari
2014 zijn Jerry en Kim de Smit de trotse ouders geworden van zoon
Joey. Op 23 januari 2014 is Sem Hartman geboren, zoon van Arjan en
Jeannette Hartman. En tot slot is op 4 februari Elizabeth geboren. Zij
is de dochter van Albert en Mathilde Hakvoort. Wij wensen deze collega’s en hun gezin alle geluk toe.
Nieuwe en al bekende gezichten
We hebben dit maal alleen nieuwe vrijwilligers mogen verwelkomen
in de verschillende windstreken:
Naam
Team
Ronnie Boomsma
Brandweerzorg Noord
Eric de Graaf
Brandweerzorg Noord
Pieter Korf
Brandweerzorg Noord
Maurits Tamminga
Brandweerzorg Oost
Ralph Nieuwenhuis
Brandweerzorg Oost
Robin Bontenbal
Brandweerzorg West
Pjotr Offeringa
Brandweerzorg West
Sijmen Dijkstra
Brandweerzorg West
Stefan van Soeren
Brandweerzorg West
Maurice Prinse
Brandweerzorg West
Jurie van den Berg
Brandweerzorg Zuid
Jeroen Vrieze
Brandweerzorg Zuid
Jeffrey Kunnen
Brandweerzorg Oost
Henri Everts
Brandweerzorg Noord
Joost Rood
Brandweerzorg Noord
Gerrit van Giessen
Brandweerzorg Noord
Jim de Valk
Brandweerzorg Oost
Gerben Stoel
Brandweerzorg Zuid
* ) tevens beroepsmedewerker
Startdatum
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014*
1 januari 2014*
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 februari 2014*
Ook zijn er op dit moment twee stagiairs actief, dat zijn Jordy
Rekelhof binnen team Brandweerzorg Zuid (vanaf 1 januari 2014) en
Shannon van Geffen bij de afdeling Crisisbeheersing (vanaf 27 januari
2014).
Alle nieuwe collega’s, van harte welkom en enorm veel werkplezier
bij Brandweer Flevoland.
Afscheid
Per 1 maart 2014 heeft onze collega Hans de Vries afscheid genomen
van Brandweer Flevoland. Hans gaat genieten van zijn leeftijdsontslag
nadat hij op 1 januari al zijn 45-jarig brandweerjubileum heeft mogen
vieren. Hans, we wensen je alle goeds en danken je voor zo veel jaren
12
Flevoland Nieuws
trouwe dienst. Uiteraard zullen de naaste collega’s op gepaste wijze
afscheid nemen van Hans.
Jubilarissen
Brandweerjubilarissen van 1 januari 2014 tot en met 31 maart 2014
Naam
Harry Cornelissen
Hendrik Hospes
Gert de Jongste
Gerhard Oosterveld
Wim Rood
Henk Seine
Johan Sulkers
Hendrik Timmerman
Hans de Vries
John Bonestroo
Ronald Bekkers
Remco van Egmond
Paola van IerselOosterhout
Hendrik Kramer
Chris van Lieburg
Gerben van der Lugt
Michael Peters
Humphry Portier
Jan van Reeden
Hildemarie Schippers
Paulus van Slooten
Rene de Vries
Datum jubileum
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 januari 2014
1 februari 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
Jubileum
35 jaar
20 jaar
20 jaar
30 jaar
20 jaar
12,5 jaar
25 jaar
30 jaar
45 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
12,5 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
25 jaar
12,5 jaar
12,5 jaar
20 jaar
Ambtsjubileum vanaf 1 januari 2014 tot en met 31 maart 2014
Naam
Datum jubileum
Jubileum
George Roes
1 januari 2014
25 jaar
Alle jubilarissen, van harte gefeliciteerd en dank voor jullie jarenlange
inzet.
Hoewel wij zo zorgvuldig en volledig mogelijk proberen te zijn bij het
vermelden van de bijzondere gebeurtenissen, kan het onverhoopt
gebeuren dat de vermelde gegevens niet juist zijn. Laat ons dit vooral
weten. Daarnaast vinden we het natuurlijk belangrijk om op de hoogte te zijn van alle belangrijke gebeurtenissen als de geboorte van een
kindje of een huwelijk. We zullen deze gebeurtenis dan vermelden in
Brandweer Flevoland Nieuws.
Mede namens de rest van het team P&O,
Marsha Jonker,
Teamleider P&O
Colofon
Brandweer Flevoland Nieuws is het personeelsblad
van Brandweer Flevoland en wordt verspreid onder
alle personeelsleden van Brandweer Flevoland en aan
personen en instellingen die een nauwe relatie hebben met Brandweer Flevoland. Brandweer Flevoland
Nieuws komt vier keer per jaar uit.
Oplage
900 exemplaren
Hoofdredactie
Wim van Eck
[email protected]
Debbie Wijman
Mail: [email protected]
Redactie
Geertjan Veenstra
[email protected]
Agaat van der Veer
[email protected]
Vormgeving
Slooves Grafische Vormgeving
www.slooves.nl
Drukwerk
GBU Grafici
www.gbugrafici.nl
Aan dit nummer werkten mee
Roland Beekman, Ruud Behr, Erwin van Biezen, Paul
Geurts, Dirk van Graffijland, Sjoerd van Groning, Ben
Ham, Chantal Jansen, Marsha Jonker, Agnes Keijzer,
Christa Kuis, Chris Lassche, Carmen van Leeuwen,
Jeroen van Opstal, Eline Paap, Robert Raben, Piet
Ruis, Hildemarie Schippers, Henk Seine, Gerrit Spruit,
Harnold Stoffer, Paul van Tol, Cor Verstraten.
Deadline
Het volgende nummer van Flevoland Nieuws komt uit
op 16 juni 2014. De uiterste deadline voor aanlevering van kopij is 16 mei 2014.
@brandweerflevo
youtube.com/brandweerflevoland

Download Report