Met een positieve blik en in hoop toekomst opbouwen De Vlaamse provincie van Zusters van Don Bosco kent deze dagen de vreugde en het genoegen van de Algemene Overste - Moeder Yvonne Reungoat - op bezoek te hebben. Zij is in ons land van zaterdagavond 29 maart tot woensdagavond 2 april om de zusters te ontmoeten in hun zending en op hun eigen werkterrein waar zij in Vlaanderen aanwezig zijn. Na een lange periode van voorbereiding en verwachting is het dan eindelijk zover. De Provinciale verantwoordelijke met haar bestuur wachten haar op te Zaventem. Zoals Paus Franciscus in al zijn eenvoud zijn eigen boekentas zelf draagt, zo zien we zr. Yvonne Reungoat de aankomsthal inkomen met valies en pc in de hand. Het is meteen een hartelijke én salesiaanse verwelkoming, daar getuigen de bloemen van die we haar overhandigen. Meteen geeft ze aan dat ze evenzeer als wij heeft uitgezien en blij is om haar medezusters in Vlaanderen te mogen ontmoeten. We rijden richting Provincialaat in Groot-Bijgaarden waar ze voor deze vier dagen haar thuis zal hebben, al zegt ze dat ze in elk huis van haar zusters 'thuis' is en dat is er aan te zien, want ze straalt hartelijkheid en gemoedelijkheid uit. Zij is van Franse afkomst en is sinds 2008 Algemene Overste van de congregatie van Zusters van Don Bosco die gesticht is door Don Bosco. Hij deed dit samen met de vrouw die zijn charisma in vlees en bloed leven gaf en reeds in zich droeg : Maria Mazzarello. Moeder Yvonne is de negende opvolgster van deze medestichteres. Zaterdagavond wordt vooral besteed om samen -tafelend- kennis te maken en gezellig elkaar te ontmoeten. De verhalen en ervaringen die ze ons meedeelt zijn weerklank van haar wereldwijde en internationale betrokkenheid, want ze reist vrij veel. Onlangs was ze nog in Spanje en Duitsland. Ook over Syrië vertelde ze ons hoe onze medezusters er leven te midden van de moeilijke situaties ginds. Je wordt er wel even stil van. Na de eucharistie op zondagmorgen heeft ze even de kans om de tweede gemeenschap van Groot-Bijgaarden te ontmoeten. Naast priester salesiaan Carlo Loots - die de Provinciaal van de salesianen voor deze gelegenheid vervangt omdat deze in Rome is- zit de kring van medezusters rond haar. Met een tas koffie en een versnapering wordt ook daar van gedachten en ervaringen gewisseld. Opnieuw horen we haar zeggen: "mi sento a casa" met haar typisch Franse accent. Ook hier "voel ik mij thuis". Na de middag trekken we richting Wijnegem waar we in de lokalen van het internaat verwacht worden. Daar komen een vijftigtal zusters uit de negen verschillende gemeenschappen bijeen om haar te ontmoeten. Ze neemt ruim tijd om elke medezuster te groeten. Het lijkt wel of we haar sinds jaren kennen... En wellicht is dat nog niet zo'n vreemde gedachte want maandelijks schrijft ze een 'omzendbrief' dat voor elk van ons bestemd is en regelmatig kunnen we haar reizen en ontmoetingen volgen via de sociale communicatiemiddelen. De wereld wordt ons dorp. Na de verwelkoming van Provinciale zr. Thérèse Angelet wordt in een eerste moment onze provincie voorgesteld zodat Moeder Yvonne een visueel overzicht krijgt van elk huis met de plaatselijke activiteiten en zendingen. Als tweede informatie moment worden de besluiten van het onlangs gehouden provinciaal kapittel aan haar voorgesteld. Ze is getroffen door het grote impact van onze scholen en internaten. Daarna neemt ze het woord en spreekt de zusters toe "vanuit haar hart". Het wordt geenszins een saai betoog maar levende woorden waarvan je voelt dat ze gedragen en geboren zijn door haar liefde voor onze congregatie en met de hartstocht van wie haar leven geeft aan Jezus Christus en dit vreugdevol uitstraalt. We eindigen deze bijeenkomst in het thema van Broederlijk Delen: "plan(T) de toekomst". We willen inderdaad bouwen aan toekomst, met een" positieve blik en in hoop" zoals zr. Yvonne het uitdrukte. Om dit visueel en symbolisch uit te drukken mocht elke gemeenschap een klimop-plantje "planten" en "begieten" als waarborg en zekerheid dat ons geworteld zijn in Christus vruchtbaarheid zal blijven geven in de toekomst. De namiddag eindigt met een avondmaal in de tweede vestiging van Wijnegem: de gemeenschap van rustende medezusters. Maar mijn verhaal is nog lang niet afgesloten: maandag trekt Moeder Yvonne richting Limburg, waar ze "thuis" mag zijn in de gemeenschap van Boxbergheide en op de terugweg de zustergemeenschap van Heverlee zal verheugen met haar bezoek. Dinsdag brengt haar naar West-Vlaanderen waar de gemeenschappen van Kortrijk en Brugge aan de beurt zijn. Op haar laatste dag zal ze een vergadering meemaken met de gemeenschapsoversten en de Provinciale Raad - zeg maar het bestuur van de Zuster van Vlaanderen - in de gemeenschap van Groot-Bijgaarden. Als laatste bezoek gaat ze terug naar Wijnegem waar ze niet enkel door de internaatsgemeenschap zal ontvangen worden, maar ook door de kinderen die haar ongetwijfeld op een speelse en eigen manier zullen begroeten. De vier Vlaamse dagen van Moeder Yvonne Reungoat zijn goed gevuld geweest, geen enkele kans tot ontmoeting is onbenut gebleven. Als negende opvolgster van onze Stichteres Maria Mazzarello is ze een waardige verpersoonlijking van diegene die samen met Don Bosco leven heeft gegeven aan het Instituut van de Zusters van Don Bosco. Ze kan op dezelfde manier haar zusters oproepen en enthousiast maken om "van binnenuit en met een vurig hart ons charisma te beleven". Dank u wel Moeder Yvonne om de tijd en de ruimte te vinden om ons "kleine dapper Vlaanderen" (van wie hebben we dit nog gehoord?) te bezoeken. We zijn uniek en elke medezuster is uniek en de moeite waard! We gaan hoopvol de toekomst tegemoet! (zr. Anne De Cocker)