PERSBERICHT Stedelijk Museum Amsterdam koopt twee werken

PERSBERICHT
Stedelijk Museum Amsterdam koopt
twee werken aan van kunstenaar en
Oscarwinnaar Steve McQueen
Werken vanaf 13 december te zien
in Stedelijk Museum
Amsterdam, maandag 3 maart 2014 —
Het Stedelijk Museum heeft twee werken
aangekocht van de Britse kunstenaar en
regisseur Steve McQueen, die gisteren de
Oscar voor Beste Film kreeg voor 12 Years
a Slave. De aankoop van McQueens Mees,
After Evening Dip, New Year’s Day, 2002
uit 2005 en Running Thunder uit 2007 zijn
mede mogelijk gemaakt dankzij de steun van
het Titus Fonds van de Vereniging Rembrandt,
het Mondriaan Fonds en de BankGiro Loterij.
De werken zijn vanaf 13 december in het
Stedelijk te zien, in een groot overzicht van
videokunst uit de collectie.
Bart Rutten, conservator beeldende kunst bij
het Stedelijk Museum: “We zijn bijzonder trots
op deze dubbelaankoop. Het museum koestert
een lange en vruchtbare relatie met McQueen
en had al een prachtig werk van hem in de
collectie. Bovendien realiseerde hij in 2012 in
samenwerking met het Stedelijk het bijzondere
project Blues Before Sunrise in het
Vondelpark. Deze aankoop is ook een kroon
op het werk van Ann Goldstein; de
inspanningen voor de verwerving van het werk
begon tijdens haar directoraat. Het zal haar
laatste aankoop zijn.”
De twee aangekochte werken zijn samen met
het reeds in de collectie aanwezige 7th
November op te vatten als een drieluik.
Op fijnzinnige wijze etaleren ze, vanuit een
maatschappelijke betrokkenheid, de kracht
van beweging, suspense en het filmische
verhaal in met de camera gereproduceerd
beeld van de werkelijkheid.
Mees, After Evening Dip, New Year’s Day,
2002, een foto in een lichtbak met
kleurtransparantie, is kenmerkend voor
Stedelijk Museum Amsterdam wordt ondersteund door:
Hoofdsponsor
Partner
Steve McQueen, Running Thunder, 2007, aankoop voor
collectie Stedelijk Museum Amsterdam
McQueens benadering: hij vangt een cruciaal
moment – een moment dat een suggestie
biedt over wat er net gebeurd is en wat er
gebeurt in de nabije toekomst – in één foto.
Een bibberend jongetje staat met een
handdoek op het strand, hij heeft net de
Nieuwjaarsduik van 2002 genomen. Het is het
eerste nieuwe jaar na de onomkeerbare
gebeurtenissen van 9/11 in 2001. Het
stilstaande beeld van de koukleumende Mees
krijgt in de lichtbak de uitstraling van een
filmprojectie en de suggestie van beweging en
tijdsverloop.
Running Thunder is een kleurenfilm van ruim
11 minuten, die zonder geluid op 16mm wordt
getoond in een loop. Het lijkt een rustend
paard in een weiland, het shot is statisch. Het
gras rondom het paard beweegt langzaam in
de wind en een vlieg cirkelt om het dier heen,
op een gegeven moment gaat het op de
oogbal van het paard zitten. Het paard
knippert niet en ineens valt het op dat het dier
helemaal niet beweegt. Zijn staart ligt stil. Het
dier is dood en blijkbaar al een tijdje. De titel
van het werk, Running Thunder, is misleidend
en roept associaties op met paardenraces,
snelheid en (paarden)kracht. Running Thunder
lijkt ook naar ‘de stilte’ voor de naderende
storm te verwijzen. De statische opname
brengt onverwacht veel suspense met zich
mee, terwijl dit in film traditioneel met geluid en
beweging wordt bewerkstelligd.
Steve McQueen (GB, 1969) woont en werkt in
Londen en Amsterdam. Hij studeerde aan de
Chelsea College of Art and Design, Londen
(1989-1990), Goldsmiths College, Londen
(1990-1993) en Tisch School of the Arts, New
York University (1993-1994). Zijn leerschool
begint op de kunstacademie en vervolgens de
1/2
filmacademie; zijn oeuvre kenmerkt zich dan
ook door een zeer gelaagde combinatie van
beeldende kunst en film, waarbij hij meest
recent speelfilms voor een groot publiek
maakt. Voor zijn werk won McQueen verschillende prijzen waaronder de ICA Futures Award
(1996) en de Turner Prize (1999).
McQueen is bij een groter publiek vooral
bekend als regisseur van fictiefilms.
Tegelijkertijd stelt hij de conventies van de
commerciële filmindustrie op de proef met
confronterende en schokkende onderwerpen,
zoals in zijn speelfilms Hunger (2008), Shame
(2011) en 12 Years a Slave (2013), waarvoor
hij gisteren de Oscar kreeg voor Beste Film.
In zijn beeldende kunst gebruikt McQueen
op verschillende manieren filmische middelen.
Blues Before Sunrise is een voorbeeld van
een project waarbij hij de conventies van de
populaire speelfilm – waarin de kleur blauw
traditioneel wordt ingezet om gevoelens van
mysterie, vervreemding en achterdocht op te
roepen – doorzet in een publieke installatie
waarmee hij het Vondelpark transformeerde
tot filmset.
Het Stedelijk Museum is vrijwel tegelijkertijd
met de opkomst van film- en videokunst in de
jaren zestig begonnen met het verzamelen van
kunst die gebruik maakt van bewegend beeld.
Daarmee is het één van de eerste musea in de
wereld die zich op videokunst richtte. Met ruim
900 video’s en installaties vormt het tegenwoordig een belangrijke collectiekern en
speerpunt in het collectiebeleid. Deze
aankopen sluiten aan op werk uit de collectie
van generatiegenoten van Steve McQueen,
zoals Douglas Gordon, Tracy Emin, Sam
Taylor-Wood, Fiona Tan en Aernout Mik.
Vanwege de verwijzingen naar het medium en
de conventies van film past het ook in de
traditie van in de collectie opgenomen
kunstenaars als Bruce Nauman en Peter
Greenaway.
Deze aankopen zijn mogelijk gemaakt dankzij
de steun van het Titus Fonds van de
Vereniging Rembrandt, het Mondriaan Fonds
en de BankGiro Loterij.
Noot voor de redactie:
Voor meer informatie en beeldmateriaal:
Press Office, tel. 020 – 573 26 56 / 60 of
[email protected].
Stedelijk Museum Amsterdam wordt ondersteund door:
Hoofdsponsor
Partner
2/2

Download Report