DESIGN THIS!2 Nadine van Tuyl 0832307 CMD3C kickoff En tijd voor het tweede kwartaal van Design This. Ik moet zeggen dat ik over de vakantie etc wel een beetje kwijt was wat ik ook al weer aan het doen was, dus dat moest weer even terug komen drijven. Gelukkig kregen we bij de kickoff als eerste opdracht om een briefing te gaan maken, wat mij heel erg hielp om weer ‘in’ mijn projectje te komen. Mijn briefing luidde als volgt Background information Vervolgens was het de opdracht om in een team te gaan zitten, en om een teamgenoot je briefing te laten lezen. Vervolgens moesten ze een soort storyboard van 4 frames gaan maken. In het eerste frame moest de hoofdrolspeler, of spelers, weergegeven worden. In het tweede frame moest het probleem uitgebeeld worden. Het derde frame moest een close-up worden van de hoofdrolspeler die iets met het ontwerp aan het doen is en als vierde frame moest uitgebeeld worden wat er uiteindelijk uitkwam, dus eigenlijk het uiteindelijke resultaat van alles. Dit is het storyboard dat daaruit kwam: - Ik vond bij mezelf het probleem dat ik nooit wat met foto’s doe die ik maak, en dat ik dat eigenlijk best wel jammer vind. - Mensen willen wel dingen doen met hun foto’s, maar willen geen moeite doen om zelf helemaal dingen op te gaan zoeken om te doen en de benodigdheden ervoor te halen! - Uit onderzoek bleek dat mensen toch wel iets van zichzelf willen laten zien als ze bijvoorbeeld een foto muur maken, en foto’s worden toch ook wel snel persoonlijk ervaren. Een serie foto’s kan best veel over een persoon vertellen, daarom wil ik het concept ook zo persoonlijk mogelijk maken.! - Geïnspireerd op het beautybox idee! Objectives De doelgroep een optie geven om wat met hun foto’s te doen zodat ze er meer van kunnen genieten dan wanneer ze ergens in een map op een harde schijf terecht komen en daar vrijwel nooit meer vanaf komen! Concept description ‚Me in a box’ - een subscription box (maandelijks, om de zoveel weken of on demand, dit kan de klant zelf uitkiezen) die je de door jou gemaakte foto’s van een aangegeven periode opstuurt, met een DIY kit erbij zodat je zelf wat leuks kan gaan maken van de foto’s.! - Boxen hebben elke keer een bepaald thema. Het kan voor je gepersonaliseerd worden of je kunt zelf kijken wat voor box je wilt of je kunt kiezen voor de verassing, een compleet random box! - Als prototype wil ik een box gaan uitwerken.! ! Target group Vrouwen die graag creatief aan de slag zouden willen gaan met hun foto’s What do you want the target group to think, feel and do after experiencing Ik hoop dat de doelgroep weer van hun foto’s kan genieten, en dat het maken van het product wat eruit is gekomen ook leuk hebben gevonden.! Tone of voice and image Persoonlijk Any further comments Zo persoonlijk mogelijk maken voor de klant Uitleg Op het eerste frame is de hoofdrolspeler te zien, daar heeft mijn teamgenoot een reiziger voor getekend, een vrouwelijke reiziger. Op het tweede frame is te zien hoe iemand naar vakantie foto vraagt, waarop de hoofdrolspeler constateert dat die eigenlijk ergens verstopt staan op een harde schijf, en die ze dus niet zo maar even kan laten zien. Op het derde frame is te zien hoe de hoofdrolspeler bezig is met mijn box. Er zijn DIY producten te zien en de hoofdrolspeler is er mee bezig. Op het laatste frame zie je een stukje kamer met allerlei dingen van 1 bepaald thema. Dit is eigenlijk het enige wat niet helemaal overeen kwam met mijn eigen idee, omdat mijn concept meer is dat je iets doet met je foto’s, wat wel in een bepaald thema kan maar het hoeft niet persee, en het hoeft ook niet persee iets voor in huis te zijn, het kan ook bijvoorbeeld een telefoonhoesje zijn. Daarna was het de bedoeling dat de briefing en het storyboard door werden gegeven aan de volgende persoon, zodat er nog een storyboard gemaakt kon worden maar dan door een ander. Dit is het tweede storyboard: Uiteindelijk moesten we zelf ook nog een storyboard tekenen. Dit moest nadat je de andere twee bekeken had en had gehoord hoe anderen over je concept dachten, hoe zij het voor zich zagen. Dit geeft je toch weer een verfrissende kijk. Dit is mijn storyboard geworden: Uitleg Deze teamgenoot gaf aan iets minder van mijn briefing te snappen dan de vorige teamgenoot. Ze vond het goed duidelijk wie de doelgroep was en wat het probleem was, vandaar dat de eerste twee frames aardig overeen kwamen met de het storyboard van de andere teamgenoot. Bij het derde en vierde frame werd het wat lastiger, want het kwam niet helemaal duidelijk over dat het een box was die echt thuis werd gestuurd, als fysiek iets, als iets waar je ook echt mee aan de slag kon. Hierdoor had deze teamgenoot een upload scherm getekend, en als laatste frame een diavoorstelling. Uitleg Mijn eigenstory board is in het begin erg hetzelfde als die van mijn twee teamgenoten, daar had ik eigenlijk weinig aan te veranderen. Bij het derde frame heb ik er nog een postbode bij getekend, zodat het duidelijk was dat je hem echt in huis kreeg als een fysiek iets, dat hij gewoon echt met de post komt als een pakketje. Ook heb ik bij het laatste frame niet een heel uitgebreid iets getekend, om aan te geven dat het ook gewoon simpele dingen kunnen zijn waar geen overduidelijk thema aan zit, maar wat wel gewoon leuk is. briefing createfase Omdat het bij de tweede teamgenoot niet heel duidelijk was dat het echt een fysieke box was, heb ik mijn briefing achteraf, thuis, nog een keer aangepast. Hierbij heb ik het concept deel aangepast, en daarbij aangegeven dat het echt een fysieke doos is, waar mensen echt mee aan de slag kunnen. Dit is de uiteindelijke briefing: Aangekomen in het tweede deel van DesignThis, het create deel, leek het me handig om duidelijk te stellen voor mezelf wat ik nou eigenlijk wil gaan ‚createn’. Mijn concept bestaat uit verschillende delen: de box natuurlijk, maar ook de cloud en de hele website die daar aan vast hangt. Hoewel ik er normaal gesproken snel voor zou kiezen om alles uit te werken, leek het me verstandig om dit een keer niet te doen. Hiermee voorkom ik dat ik uiteindelijk een aantal halve producten heb. Door me op één onderdeel te richten kan ik hier het maximale uithalen, en dit allemaal goed doordenken. Dat leek me dus het verstandigste idee. Maar welk onderdeel? Background information Ik vond bij mezelf het probleem dat ik nooit wat met foto’s doe die ik maak, en dat ik dat eigenlijk best wel jammer vind. Mensen willen wel dingen doen met hun foto’s, maar willen geen moeite doen om zelf helemaal dingen op te gaan zoeken om te doen en de benodigdheden ervoor te halen Uit onderzoek bleek dat mensen toch wel iets van zichzelf willen laten zien als ze bijvoorbeeld een foto muur maken, en foto’s worden toch ook wel snel persoonlijk ervaren. Een serie foto’s kan best veel over een persoon vertellen, daarom wil ik het concept ook zo persoonlijk mogelijk maken. Geïnspireerd op het beautybox idee Objectives De doelgroep een optie geven om wat met hun foto’s te doen zodat ze er meer van kunnen genieten dan wanneer ze ergens in een map op een harde schijf terecht komen en daar vrijwel nooit meer vanaf komen. Concept description ‚Me in a box’ Een subscription box (maandelijks, om de zoveel weken of on demand, dit kan de klant zelf uitkiezen) die je de door jou gemaakte foto’s van een aangegeven periode opstuurt, met een ‚do it yourself’ kit erbij zodat je zelf wat leuks kan gaan maken van de foto’s. Het is een fysieke doos die je thuis gestuurd krijgt en waar je dus echt mee aan de slag kan. - Boxen hebben elke keer een bepaald thema. - Het kan voor je gepersonaliseerd worden of je kunt zelf kijken wat voor box je wilt of je kunt kiezen voor de verassing, een compleet random box Target group Vrouwen die graag creatief aan de slag zouden willen gaan met hun foto’s What do you want the target group to think, feel and do after experiencing Ik hoop dat de doelgroep weer van hun foto’s kan genieten, en dat het maken van het product wat eruit is gekomen ook leuk vinden. Uit mijn onderzoek van designthis1 bleek namelijk dat ze het leuk vinden om iets te maken waar ze trots op zijn, en het dan ook aan andere mensen willen laten zien. Tone of voice and image Persoonlijk Any further comments Zo persoonlijk mogelijk maken voor de klant Website / cloud Het onderdeel waar het allemaal mee begint; de website en de cloud. Ook gelijk het meest CMD gerelateerde onderdeel. Hoewel ik het leuk vind om website’s te ontwerpen, leek dit me geen geschikt onderdeel voor DesignThis2. Hiermee ga ik namelijk niet erg uit mijn comfortzone. Deze optie viel dus meteen af. Video Een van de eerste dingen die in me opkwamen in het begin van het vorige kwartaal, bij het brainstormen, was het maken van een filmpje. Die optie stond dus nogsteeds open. Dit zou dan een video worden over de box, een soort van promo video. Hoewel ik dit wel een leuk idee vind, en het me wel aantrok, vond ik dit niet echt het perfecte iets. Het blijft digitaal, en omdat we dit kwartaal ook al het vak ‘Motion Design’ krijgen en daar ook aan de slag gaan met video editing programma’s vond ik het ook niet echt meer ‘uit mijn comfort zone gaan’. Wel enigszins natuurlijk, maar niet optimaal. Ik wilde iets wat me nog meer uit kon dagen. Productdesign Wat het uiteindelijk geworden is is het ontwerpen van de box. Ik heb nog nooit een echt fysiek product ontworpen, ik werk eigenlijk altijd digitaal, met uitzondering van af en toe schetsen dan. Het lijkt me wel ontzettend leuk om te doen, en is ook zeker buiten mijn comfort zone. Ik ben normaal helemaal niet zo van het fysieke producten maken, dus dit vormt een goede uitdaging. schetsen Als eerste ben ik aan de slag gegaan schetsjes maken voor het uiterlijk van de doos. Normaal gesproken zou ik eerst beginnen met onderzoek, maar om het gehele proces uit mijn comfort zone te trekken. De eerste schets is hieronder te zien. In de werkles van 21 mei moesten we weer even alles duidelijk gaan stellen voor onszelf en voor onszelf op gaan stellen wat we de komende week gingen doen. Hierboven zie je wat ik opgeschreven heb, met hieronder een uitleg van het geheel. In het kort: Concept: Een persoonlijke subscriptionbox met door jou gemaakte foto’s en een diy-kit erbij zodat je wat leuks met je foto’s kan gaan doen. Doelgroep: Vrouwen die graag meer met hun foto’s zouden willen doen en creatief bezig zijn leuk vinden. Effect: Doelgroep doet weer iets met hun foto’s en kunnen er zo meer plezier mee beleven en vaker herinneringen ophalen. Wat ik voor de komende week wil gaan doen is: Onderzoek naar kleuren en vormen. Met dit onderzoek wil ik een klein onderzoekje gaan doen naar kleuren en vormen, en wat voor invloed ze hebben. Op deze manier kan ik dat gebruiken voor de uitwerking van mijn doos. Hierbij wil ik vooral kijken naar kleuren die activeren en creativiteit aanzetten, en bijvoorbeeld vormen die persoonlijk over komen. DIY analyseren. Voor dit punt wil ik naar al bestaande do it yourselfs gaan kijken, om te kijken hoe dit aangepakt word en wat het beste werkt. Hoe word de informatie aangeboden, word er gebruik gemaakt van foto’s of word alles geillustreerd, maar ook wat er het beste bij mijn eigen doelgroep past, en meer van dat soort dingen. Inspiratie zoeken voor de box. Voor dit punt wil ik een beetje rond gaan kijken naar vormgeving voor dozen zodat ik zelf een beetje ideeën kan krijgen over hoe ik het vorm moet gaan geven. Ik wil niet alleen naar subscription boxen gaan kijken maar ook gewoon naar andere doosjes, zoals bijvoorbeeld verpakkingen. Deze ga ik verzamelen op een Pinterest bord zodat ik er makkelijk naar terug kan kijken en goed inspiratie op kan doen. Eerste schetsen maken. Ook wil ik nog eerste schetsen gaan maken voor mijn doos. Zoals hierboven te zien is ging ik eerst vooral aan de slag met een ontwerp waarbij foto’s op de doos te zien waren, omdat dit mij een goed iets leek om de doos persoonlijk te maken. Toen ik dit echter aan andere mensen liet zien kwamen er al snel opmerkingen als ‘ik zou niet willen dat mijn eigen foto’s op de doos staan.. dan kan iedereen ze zien’ en ‘dan ziet de postbode ofzo ook alles’. Misschien dus niet zo’n slim idee als ik in eerste instantie dacht. En hoe jammer ik het ook vond, ik heb dat idee toen toch aan de kant gezet omdat de mensen uit de doelgroep wel een goed punt hadden, en dat het inderdaad wel af kan schrikken. Daarna ben ik dus een beetje verder gaan schetsen, maar dan zonder het foto idee. Er kwamen wel wat ideetjes omhoog (die hieronder te zien zijn), maar ik kwam nog niet echt op oplossingen waar ik echt blij mee was. Natuurlijk is er niet alleen het uiterlijk van de box, maar ook de binnenkant. Omdat ik het normaal gesproken best lastig vind om ergens vanaf te stappen, besloot ik dat nu juist wel te doen, om op deze manier toch buiten mijn comfort zone te stappen. Ik liet de buitenkant van de box dus even lekker voor wat het was, en ging verder met de binnenkant. De resultaten daarvan staan hiernaast. Inspiratie! Eerst vond ik het lastig om opeens met de binnenkant door te gaan maar toen de knop eenmaal om was en ik inspiratie kreeg ging het een stuk beter. Mijn inspiratie voor deze schetsen kwam in eerste instantie door mijn avondeten: pizza! Pizza? Ja, pizza. Ik herinnerde me plots een avond van afgelopen half jaar, toen ik nog in Amerika woonde. Mijn huisgenoten en ik hadden pizza besteld, en toen we de pizza binnen kregen bleek er een tekening van een clown in te zitten, gemaakt door een van de medewerkers van Domino’s. Blijkbaar had mijn huisgenoot dit aangevraagd, maar het was wel een superleuk iets. En het maakte een mainstream iets als een pizza opeens veel persoonlijker. Daarbij, de plaats was ook ideaal, want zodra je een pizzadoos op doet is dat het eerste waar je tegenaan kijkt. Ik besloot hier dus iets mee te doen, en kwam al snel op het idee om een kort berichtje op de bovenkant van de binnenkant neer te zetten. Zelfs al is het maar een ‘hello’ met bijvoorbeeld de naam van de klant erbij. Dit maakt het geheel wat speelser en persoonlijker en geeft het net weer een extra touch mee. Daarna kwamen al snel ideetjes om ook het DIY boekje daar te plaatsen als het past, of misschien een foto. DIY onderzoek Als ander onderzoekje wilde ik wat beter naar DIY gaan kijken. Hoe worden deze meestal opgesteld, waar bestaan ze uit, hoe zijn ze opgesteld en noem maar op. Ik had in de connectfase al een pinterest bord opgesteld vol met foto DIY’s, dus ik kon gelijk naar de DIY’s gaan kijken zonder deze nog op te hoeven zoeken. PATROON Er was al snel een zeer duidelijk patroon aanwezig. Elke DIY begon met een overzicht van de materialen die je nodig had. Sommige DIY’s hadden daarna een opsomming van waar je de producten kon halen, maar dit is voor mijn DIY niet nodig gezien de producten allemaal in de box aanwezig zijn. Na de materialen kwamen de stappen van de DIY’s, de meeste DIY’s bestonden uit foto’s met tekst, maar er waren er ook een hoop met alleen foto’s en sommige hadden zelfs alleen tekst. De foto’s met tekst lijkt mij het duidelijkst en best te begrijpen, en daarmee dus het beste voor mijn box omdat ik het de gebruiker zo makkelijk mogelijk wil maken, maar dit leek me wel een geschikt puntje om nog te gaan testen. Die test zou dan een test over 4 onderdelen worden: foto’s met tekst, foto’s zonder tekst, alleen tekst en een ikea achtige beschrijving, met pictogrammen. En als laatste eindigde de DIY altijd met een foto van het eindresultaat; soms gewoon een foto van het product maar andere keren ook een foto van het product in een omgeving, en soms een combinatie ervan. STAPPEN De volgorde van de DIY’s zijn dus: - Materialen - Stappen - Eindresultaat ERVARING Wat me verder opviel is dat sommige DIY’s veel minder uitgebreid zijn dan anderen. Voor mijn DIY’s lijkt het me verstandig om een zo uitgebreid mogelijke te maken, zodat de gebruiker echt niets fout kan doen en ook niet kan gaan twijfelen over de manier waarop ze iets moeten doen. Mijn eigen ervaring was het beste met DIY’s die gebruik maakten van foto’s en dan een korte tekst eronder. Er waren veel DIY’s die foto’s hadden maar dan ook nog een lange tekst, wat ik zelf als minder prettig ervaren heb. Ik heb dan liever dat er meer foto’s worden gebruikt en minder tekst per foto’s dan maar 3 foto’s maar wel hele lappen tekst eronder. Dit is dus zeker iets om rekening mee te houden voor mijn eigen box. onderzoek Voor het ontwerp van mijn doos en de inhoud wilde ik een kort onderzoek doen naar kleuren, vormen en fonts, zodat ik weet wat het slimste is om te gebruiken. Hieronder zijn mijn bevindingen te lezen. Kleur Oranje is een inspirerende, interessante, stimulerende en actieve kleur. Dit is dus perfect voor mijn concept, aangezien mijn box de bovenstaande dingen ook moet bereiken. Ook vond ik dat de kleur oranje een vrolijke en toegankelijke kleur is, en dat het word gebruikt in kamers die aan moeten zetten tot productiviteit, ruimtes waarin activiteit en warmte gewenst zijn. Hoewel mijn doos natuurlijk geen ruimte word, moet het wel aanzetten tot activiteit. Oranje een warme kleur, wat de kleur ook persoonlijker maakt dan een koele kleur zoals blauw. Deze komt vaak zakelijk en wat killer over. Een andere goede kleur is de kleur geel. Geel is felle, expressieve, zonnige kleur en maakt mensen daarom ook vrolijk. Geel brengt plezier en levendigheid met zich mee. Maar daar blijft het niet bij; geel heeft ook te maken met logica, intellect en creativiteit. Vooral het laatste is nuttig voor mijn box, want de creativiteit van de gebruiker moet natuurlijk wel een beetje aangewakkerd worden met mijn doos. Ook stimuleert de kleur geel je concentratie, wat natuurlijk ook heel mooi meegenomen is. VORM Qua vormen is het voor mijn ontwerp om ronde vormen terug te laten komen, gezien ronde vormen een vriendelijke karakter hebben. Mijn doos moet een persoonlijke, creatieve uitstraling hebben, dus ik wil niet te veel gebruik maken van strakke, rechte lijnen, omdat dit al snel wat killer overkomt. Wel is het belangrijk om niet te ver door te slaan met het ronde vormen en speelse vormen gebruik, omdat dan het overzicht weg gaan het het te rommelig word. De bedoeling van de doos is natuurlijk wel om mensen te helpen om wat te kunnen maken, dus er moet wel duidelijkheid in de doos te vinden zijn. FONTS Qua font is het een slim idee om een handwritten font te gebruiken. Dit komt al snel persoonlijk over, omdat het net lijkt of de tekst geschreven is. Wel is het aan te raden om niet voor alle tekst een handwritten font te gebruiken, omdat dit vervelend en onduidelijk gevonden kan worden. Hierbij dacht ik gelijk dat het misschien wel nuttig is om te testen; hoe komt de tekst het beste over? Alles in handwritten, of bijvoorbeeld alleen de titels? Dit is dus iets om later bij het testen aan terug te denken. inspiratie! Klik hier voor alle gevonden inspiratie In de les moesten we een papier pakken en daarop hart, hand en hoofd uitleggen over ons concept. Links is te zien wat er bij mij uitgekomen is Hart: Wat maakt het concept emotioneel aantrekkelijk? Wat mijn concept emotioneel aantrekkelijk maakt is dat het persoonlijk is, dat er een persoonlijke touch aan zit. Hand: Wat maakt het concept tastbaar en praktisch? Mijn concept word een tastbare doos met tastbare spulletjes erin, dus het is al snel heel tastbaar. Het is praktisch omdat je echt iets met de doos kan doen, en het je ook motiveert om aan de slag te gaan omdat alles al aanwezig is. Hoofd: Wat maakt het logisch en zinnig? Het is logisch dat het in een doos vorm is omdat je daar makkelijk alles in kunt doen, en het brengt een kado idee over wat weer iets persoonlijks toevoegd. En het is zinnig omdat er ook werkelijk iets mee gemaakt kan worden. Verder kregen we de opdracht om onze ontwerprichlijnen op te schrijven. Ik had op het begin toch wel een beetje moeite met het vaststellen van deze richtlijnen, omdat ik niet zo goed wist wat ik er mee aan moet en wat de bedoeling er van is. Toen ben ik gaan kijken wat er belangrijk was voor mijn concept, en kwam ik al snel uit op een persoonlijke touch: hoe bereik ik dat? Toen kwam ik al snel uit op de bovenstaande dingen, zoals handwritten fonts gebruiken, persoonlijke teksten/berichten, soort kado ervan maken en om informele teksten te gebruiken. Verder dacht ik nog na over de kleuren, die al bij het kleur onderzoek omhoog waren gekomen, zoals geel en oranje. darethis2 Bij de tweede DARE THIS begonnen we met het tekenen van de ‘desired end state’. Oftewel, het tekenen van je uiteindelijke product. Dit had ik al eerder voor mezelf duidelijk gesteld, dit werd de doos. Deze opdracht was voor mij vrij makkelijk, gezien ik al eerder schetsen had gemaakt. Het resultaat hiervan is hiernaast te zien. Na deze opdracht werden we in groepjes geplaatst zodat we daarmee konden gaan testen. Helaas kwam ik bij 3 jongens, wat niet heel erg handig was aangezien mijn doelgroep juist vrouwen zijn. Wel hebben ze geprobeerd zich in mijn doelgroep te verplaatsen. De testjes die ik de week ervoor opgesteld had zijn hieronder te vinden. Het zijn 3 kortje testjes waarbij de testpersonen zich alleen maar in de doelgroep hoeven te verplaatsen en korte antwoorden moeten opschrijven. De testjes die ik afgelopen week heb opgesteld zijn de volgende: Test 1 De vraag op de eerste test luidt: ‚Welke van de onderstaande logo’s past volgens jou het beste bij de box? Zet er een kruisje bij. (Hou er rekening mee dat de box voornamelijk op vrouwen gericht is en dat het een creatieve en persoonlijke box is.) Daarna heb ik 5 logo’s onder elkaar gezet, die in stijl van mekaar verschillen. Het eerste logo bestaat uit een handwritten font, met een schreefloos, strakker onderschrift. Achter de tekst bevind zich een blauwe verflijn. Dit logo is rustig, maar toch speels door het font en de vloeiende verflijn. Het tweede logo is een wat forser logo. Het heeft een bold, schreefloos lettertype wat in caps word gebruikt. Het geheel is ook vrij massief, en het komt over als een soort stempel. Het derde logo is weer een wat losser logo, maar toch op een hele andere manier als de eerste. Ook dit logo heeft vloeiende lijnen, maar er zitten ook hoeken in en het zijn strakkere lijnen als bij het eerste logo. Ook word de merknaam weergegeven in een serif font, wat gelijk anders overkomt. Ondanks het serif font komt het logo niet te formeel over naar mijn mening, en blijft het toch ook een wat speelser logo. Het vierde logo is wel een vrij formeel logo. Alle tekst heeft een serif font, wat het er gelijk al heel zakelijk uit laat zien. Dit logo maakt geen gebruik van vloeiende vormen, waardoor de speelsheid ver te zoeken is. Het laatste, vijfde logo heeft wel wat weg van het eerste logo. Ook dit logo is in een handwritten font, heeft een onderschrift in een schreefloos font en heeft waterverfdelen op de achtergrond. Alleen bij dit logo komt er meer kleur terug, en staat er ook nog een soort patroontje over de waterverf heen. Dit is dus eigenlijk een meer uitgebreidde versie van de eerste keuze. Met deze test wil ik uitvinden wat voor soort stijl ik aan moet gaan houden bij mijn doos. TEST 2 De vraag op de tweede test luidt: ‚Welke tutorial vind jij het makkelijkst te gebruiken/begrijpen? Geef dit aan met een zwart kruisje.’ Ook vind ik het belangrijk om te weten wat er het beste bij de box zou passen, of dit anders zou zijn dan de persoonlijke voorkeur. Vandaar dat deze test twee vragen krijgt, waarbij de tweede vraag luidt: ‚Welke soort tutorial vind jij het beste bij de box passen? Geef dit aan met een rood kruisje.’ De keuzes die gegeven worden zijn de volgende: Keuze 1: Ikeastyle uitleg Deze keuze is voor iedereen wel duidelijk, ikea uitleg. Deze uitleg maakt alleen gebruik van pictogram achtige beelden om uit te leggen wat er moet gebeuren. Geen tekst, alleen beeld. Keuze 2: Tekstuele uitleg Deze keuze bestaat uit de tekstuele aanpak. Geen beeld, alleen tekst. Keuze 3: Foto tutorial zonder tekst De derde keuze is een tutorial die alleen uit foto’s bestaat. De foto’s beelden uit wat er gedaan moet worden. Verder word er bij deze keuze geen gebruik gemaakt van tekst, net zoals bij de ikea style uitleg. Keuze 4: Foto tutorial met tekst Bij deze keuze worden net zoals bij keuze 3 foto’s gebruikt, maar bij deze keuze worden de foto’s nog extra verduidelijkt door een korte tekst. Met deze test wil ik uit gaan vinden wat voor soort DIY’s er het beste werken en ik dus zal gaan gebruiken voor mijn doos. TEST 3 Bij de derde test wilde ik uit gaan zoeken wat voor producten mensen graag in een DIY zouden vinden. Alle producten die nodig zijn of alleen de producten die ze nodig hebben? Voor deze test heb ik dus een foto gebruikt waar materialen voor een DIY op afgebeeld staan. Daaronder heb ik de vraag ‚Stel je hebt bovenstaande producten nodig voor een DIY, welke producten zou jij in je box willen en welke niet? Plaats een kruisje bij de materialen die je in de box zou willen.’ Als side note heb ik erbij gezet ‚Het aantal materialen heeft natuurlijk invloed op de prijs van de box.’ De resultaten van de tests zijn op de volgende bladzijdes te vinden. Resultaten De resultaten waren natuurlijk al zichtbaar op de vorige pagina’s, maar hebben nog wat extra uitleg nodig wat hier te vinden is. Ik heb de test niet alleen bij mijn 3 mannelijke teamgenoten afgenomen, maar heb voor de teams gemaakt werden al door 2 meiden laten testen en na het teamgedeelte nog eens aan 2 meiden. In totaal kom ik dus op 7 personen, waarvan 3 jongens en 4 meiden. Test1 Wat bij deze test opviel is dat van twee van de 3 jongens voor het Emporium logo kozen, waarvan er 1 ook nog een kruisje zette bij het laatste logo ‚omdat die misschien toch wat vrouwelijker was’. Verder koos de andere jongen voor het eerste logo, 1 van de meisjes voor het Springboard logo en de rest voor het Jackie Culmer logo. Het strakke, zakelijke logo valt dus in ieder geval af, en het laatste logo kreeg de meeste stemmen. Toch was het nog geen hele overdonderende meerderheid, dus het lijkt me een slim idee om dit papier nogmaals bij een aantal vrouwen voor te leggen. Test2 Bij deze test werd wel heel duidelijk wie de winnaar was; de foto tutorial met onderbouwende tekst. De ikea style tutorial en de tekstuele uitleg kregen helemaal geen stemmen, dus die worden sowieso niet gebruikt. De foto tutorial zonder tekst kreeg ook nog redelijk wat stemmen, vooral op het gebied van wat ze het beste bij de box vinden passen. Hiervoor werd de reden ‚het ziet er zo gewoon leuk uit’ gegeven. Maar wat wel duidelijk naar voren kwam is dat de foto tutorial met tekst wel gewoon het duidelijkst is, omdat je dubbele ondersteuning krijgt en dingen dus ook niet verkeerd op kan vatten. Omdat mijn doelgroep alles zo makkelijk mogelijk wil hebben kies ik dan ook voor deze optie. Test3 Bij test 3 kwam ook een redelijk duidelijk antwoord naar boven. Bijna niemand hoeft een plastic beker of een lineaal. Wel wilde vrijwel iedereen magnetische tape, een scalpeermesje en transparant opdrogende lijm. De schaar en speld lagen ergens tussenin, ongeveer de helft wilde ze en de andere helft niet. De onderbouwing en het commentaar wat gegeven werd bij deze test was (en op de vraag of de keuze zou veranderen als de producten meerdere keren terug zouden komen in verschillende boxen): ‚Ja, dan heb ik het al, ik hoef niet 2 keer een scalpeermes’ ‚Producten die lang mee gaan hoeven niet telkens terug te komen. Misschien zou dat in een basispakket kunnen zitten. Het ligt er aan of het product direct gebruikt wordt en/of daarna niet meer bruikbaar is.’ ‚Het is goed om bijvoorbeeld een reserve schaar te hebben voor als een kapot gaat of als je hem kwijtraakt.’ ‚lineaal heb ik altijd wel ergens binnen handbereik, de rest niet. plastic beker zou ik niet weten wat ik daarmee moet’ ‚Zou zo veel mogelijk erin doen. wel zo makkelijk als je zelf niks hoeft te pakken.’ ‚Handig als je zelf niets hoeft te pakken, maar een schaar heb ik altijd wel in huis, net als een lineaal. Ik zal niet meer van dezelfde producten in verschillende boxen hoeven.’ ‚Schaar heeft iedereen wel, lineaal ook. Plastic beker kun je ook normale beer voor gebruiken, dus dat heb ik ook niet nodig. De rest zijn wel dingen die ik niet in huis heb of niet snel bij zou kunnen dus die wil ik wel.’ Ze willen dus zoveel mogelijk in de box hebben, maar ze hoeven geen dubbele dingen. Ook producten die de meeste in huis hebben zijn niet snel gewenst, zoals al te zien was bij de eerste bladzijde van deze test. Het idee van het basispakket vond ik een super goed idee, aangezien sommige toch nog een andere mening hadden over bijvoorbeeld de schaar. Dit zou dan in een basis box geplaatst kunnen worden, net als bijvoorbeeld een scalpeer mesje en een ondergrondje daarvoor zodat je niet in de tafel snijd of wat dan ook. Dit zijn dingen die bij heel veel DIY’s terug komen, dus ideaal om te hebben. En door ze in een basisbox te plaatsen kan ieder voor zich er voor kiezen om deze aan te schaffen of niet, want er zullen ook genoeg mensen zijn die zelf wel een schaar en mesje hebben en die deze niet zullen hoeven. Resultaten De resultaten waren natuurlijk al zichtbaar op de vorige pagina’s, maar hebben nog wat extra uitleg nodig wat hier te vinden is. Ik heb de test niet alleen bij mijn 3 mannelijke teamgenoten afgenomen, maar heb voor de teams gemaakt werden al door 2 meiden laten testen en na het teamgedeelte nog eens aan 2 meiden. In totaal kom ik dus op 7 personen, waarvan 3 jongens en 4 meiden. Test1 Wat bij deze test opviel is dat van twee van de 3 jongens voor het Emporium logo kozen, waarvan er 1 ook nog een kruisje zette bij het laatste logo ‚omdat die misschien toch wat vrouwelijker was’. Verder koos de andere jongen voor het eerste logo, 1 van de meisjes voor het Springboard logo en de rest voor het Jackie Culmer logo. Het strakke, zakelijke logo valt dus in ieder geval af, en het laatste logo kreeg de meeste stemmen. Toch was het nog geen hele overdonderende meerderheid, dus het lijkt me een slim idee om dit papier nogmaals bij een aantal vrouwen voor te leggen. Test2 Bij deze test werd wel heel duidelijk wie de winnaar was; de foto tutorial met onderbouwende tekst. De ikea style tutorial en de tekstuele uitleg kregen helemaal geen stemmen, dus die worden sowieso niet gebruikt. De foto tutorial zonder tekst kreeg ook nog redelijk wat stemmen, vooral op het gebied van wat ze het beste bij de box vinden passen. Hiervoor werd de reden ‚het ziet er zo gewoon leuk uit’ gegeven. Maar wat wel duidelijk naar voren kwam is dat de foto tutorial met tekst wel gewoon het duidelijkst is, omdat je dubbele ondersteuning krijgt en dingen dus ook niet verkeerd op kan vatten. Omdat mijn doelgroep alles zo makkelijk mogelijk wil hebben kies ik dan ook voor deze optie. extra Resultaat Vandaag heb ik het papier van de eerste test mee naar mijn werk genomen en aan wat vrouwelijke collega’s gevraagd of ze een keuze konden aangeven. Deze keer is er wel een grote meerderheid naar boven gekomen, namelijk voor het Jack Culmer logo. Met deze stijl wil ik dan ook verder werken; kleurrijk en een handwritten font met een strakker, schreefloos font als bijtekst. DOZEN TESTEN Na deze testen heb ik nog 1 klein testje gedaan voor het uiterlijk van de box. Ik wilde weten wat voor soort materiaal en welke kleur het beste aansloeg voor mijn box. Ik zocht verschillende soorten doosjes op van ongeveer de afmeting die ik uiteindelijk wilde gaan gebruiken en legde deze aan een 6 mensen voor. De keuzes die ik de testpersonen gaf zijn de volgende: - Een gele doos, omdat geel de kleur is die uit mijn onderzoekje naar boven kwam als een goede kleur voor mijn doos omdat het een kleur is die je creativiteit stimulieerd, plezier opwekt en zorgt voor een goede focus. - Een fel roze doos, omdat mijn doelgroep vrouwen zijn dus ik dacht dat deze kleur misschien wel in de smaak zou vallen. - Een licht roze doos, om dezelfde reden als de fel roze doos, maar deze oogt wat rustiger. - En als laatste een bruine, kartonnen doos, simpel, maar brengt wel een ‚crafty’ gevoel over naar mijn idee. RESULTAAT Van de 6 testpersonen gingen 5 mensen voor de bruine doos en 1 persoon voor de licht roze doos. De gele doos werd als te fel beschouwd en deed de testpersonen aan zonnebrand denken, misschien daardoor wel leuk voor een speciale zomerbox, maar niet voor de basis kleur. Ook de fel roze doos werd als te fel beschouwd en werd gelinkt aan make-up. Dit kwam vooral omdat 1 van de testpersonen de ‚Glossybox’ binnen kreeg, en die had precies die kleur. Daarbij is het natuurlijk een extreem vrouwelijke kleur dus is het niet gek dat het aan iets vrouwelijks als make-up word gelinkt. De licht roze doos werd al beter ontvangen, maar deed de meeste testpersonen niet gelijk aan iets creatiefs denken. De bruine box riep daarentegen wel een creatief gevoel op, omdat heel veel DIY en crafty dingen gebruik maken van karton en je dit heel veel terug ziet komen op dit gebied. De keuze voor mijn doos was bij deze dus gemaakt, het werd de bruine, kartonnen doos. Prototype 1.0 Op dit moment was het dus vrij duidelijk wat voor kant ik ongeveer op zou gaan met het ontwerp: - Uit het eerdere materiaal onderzoek was gebleken dat gewoon puur, bruin karton het het beste deed voor de box. Deze gaf de doelgroep het beste ‚DIY’ gevoel, omdat het heel ‚crafty’ overkwam. De doos gaat dus van karton gemaakt worden, en hoeft verder geen kleur te krijgen. - Uit het logo onderzoek kwam duidelijk naar voren dat er een voorkeur was voor het handwritten font. Voor mijn ontwerp is het dus handig om naar verschillende handwritten fonts op zoek te gaan en dan te kijken welke er het beste bij mijn doos past. - Ook werd er gekozen voor het font met de kleuren in waterverf op de achtergrond, dit wil ik dus ook op mijn doos gaan toepassen. Ik besloot om te beginnen met het zoeken van een geschikt font. Na verschillende font-sites door te hebben gespit zoals dafont.com, fontsquirrel.com … had ik een aantal fonts gevonden en deze op mijn macbook geïnstalleerd. Daarna heb ik de tekst ‚Me in a Box’ in alle fonts naast elkaar gezet. Het resultaat hiervan is hieronder te zien. Na dit gedaan te hebben was ik eigenlijk over geen enkel lettertype echt tevreden, geen enkele gaf me een ‚wauw’ gevoel. Op dit moment besloot ik dan ook om gewoon zelf te gaan schetsen voor de bovenkant van de doos. Die schetsen zijn hiernaast te vinden. Hiermee begon ik heel groot en ruim te schetsen, zodat het echt de gehele bovenkant van de doos in zou nemen. Toch bevielen deze schetsen me stuk voor stuk niet, en besloot ik het iets kleiner aan te pakken. De laatste schets was degene die in het groot onderaan te zien is. Deze is geïnspireerd op 1 van de font’s van hieronder, alleen dan de verhoudingen iets anders in kaart gebracht en een paar kleine andere tweaks. Deze schets is mijn uiteindelijke keuze dan ook geworden, omdat deze naar mijn mening rustig, maar toch ook speels en vrouwelijk over kwam. Daarbij kan ik op deze manier het font van hieronder gebruiken voor de binnenkant van de doos, zoals bijvoorbeeld de uitleg. Nu het font uitgekozen was was het tijd voor de volgende stap: de waterverf. Deze wilde ik niet alleen op de doos gaan gebruiken, maar ook voor de uitleg kaartjes, om deze wat op te vrolijken en ook bij de rest van de doos te laten passen. Gezien ik nog nooit met waterverf had gewerkt, of athans, iedereen heeft op de basisschool wel met ecoline gespeeld, including me, maar ik was er nog nooit echt serieus mee bezig geweest. Stap 1 was dus dan ook ecoline te bestellen. Ik koos voor ecoline omdat waterverf die in napjes of tubes werd geleverd minder fel overkwam. Toen heb binnen kwam ben ik er gelijk mee gaan spelen, niet zozeer gelijk voor de doos maar meer om te kijken wat het kon. Ik besloot 2 katjes te schilderen en daar zoveel mogelijk mee uit te proberen: veel water gebruiken, weinig water, spetters maken, druipers maken, noem maar op. Dit is daaruit gekomen: Daarna ging ik verder met het maken van de kaartjes. Allereerst ging ik opzoek naar een tutorial en kwam uit bij een tutorial om foto magneetjes te maken. Deze DIY nam niet te veel tijd in beslag en was een perfecte DIY voor een aantal random foto’s zonder thema, dus perfect voor mijn eerste prototype aangezien deze met deze tutorial goed testbaar zou zijn. Deze tutorial bestond uit 5 foto’s: een materiaal foto, 3 stappen en het eindresultaat. Ik besloot deze foto’s ook voor mijn DIY te gebruiken omdat ik op dat moment geen tijd had om zelf foto’s te gaan maken. In totaal zou ik 6 kaartjes krijgen: de kaartjes met de stappen, het eindresultaat, de materialen en een intro kaartje. Op naar Photoshop. Ik besloot dat a5 een mooi formaat was voor de kaartjes, dit formaat paste mooi in de doos en hier kon ik alles ook groot genoeg op afbeelden. Ik ging opzoek naar een watercolor texture om deze op de achtergrond te gebruiken, en maakte daarna de kaartjes af. Ik gebruikte een vrij simpele opzet: Foto, titel en dan de tekst. Hiernaast zijn de uiteindelijke kaartjes te zien. Na het uitproberen van de waterverf had ik wel het idee dat ik redelijk om kon gaan met waterverf en dat ik nu ongeveer snapte hoe ik bepaalde resultaten kon behalen. Ook had ik de kaartjes al gemaakt dus wist ik wat voor soort vormen ik op de doos wilde maken. Tijd voor de volgende stap dus: de waterverf op de doos gaan gebruiken! Dit viel echter zwaar tegen. Ik had er geen rekening mee gehouden dat deze ondergrond natuurlijk compleet anders was dan het aquarelpapier waar ik op getest had. Voornamelijk de kleur was een misser; de econline pakte voor geen meter en de geel was amper te zien zoals hieronder wel te zien valt. De foto ernaast is nog een andere poging. Ik dacht als ik de ondergrond wat witter maak dan komt de ecoline misschien beter uit. Na een beetje zoeken in mijn kamer vond ik wat wit pastelkrijt en bedekte daar de ondergrond voor een deel mee. Daarna ging ik erover met gele ecoline, maar helaas flopte dit ook compleet. De ecoline vermengde zich met het pastelkrijt en daarom kwamen er allemaal korreltjes, en verdween de gele kleur van de ecoline. Het was dus vrij duidelijk dat waterverf niet ging werken.. beetje balen want de kaartjes waren al wel in die stijl gemaakt. Maargoed, ik moest dus een andere oplossing bedenken. Zwarte tekst op de box kwam niet fris genoeg over en maakte het geheel een beetje somber, daarom het ik ervoor gekozen om met een witte pen op de doos te gaan schrijven. Eerst schetste ik de letters er licht met potlood op, en daarna ging ik er met de witte pen overheen. Helaas werken deze dingen nooit heel erg goed en stopte ook deze pen er constant mee, maar na er een aantal keer overheen te gaan kwam er toch een goed resultaat uit, die hiernaast te zien. Nu de box compleet was was het alleen nog maar een kwestie van de materialen erin leggen en op naar het testen! Toen ik de materialen erin legde was het allemaal een beetje kaal en amateuristisch, dus besloot ik opzoek te gaan naar opvulling. Toevallig vond ik in de kast nog een doos met zwarte opvulling, dus ik besloot dat te gebruiken. Dit is hoe de doos eruit zag, onderin de materialen en daarbovenop de foto’s, het magnetische papier en de kaartjes daar weer bovenop. testen 1.0 Voor de eerste test van mijn prototype besloot ik de hele doos te testen. Op deze manier kon ik gelijk alle flaws eruit halen, en kon ik bij de volgende tests gewoon de onderdelen testen die echt flink veranderd waren, of degene die nog extra aandacht nodig hadden. Ik heb mijn eerste prototype dan op een vriendin van me afgestemd: foto’s van haar instagram afgehaald en die gebruikt voor de prints, en de tekst op haar afgestemd. Omdat dit nog maar het eerste prototype was leek het me handig er zelf bij te zijn, zodat ik al haar opmerkingen kon noteren, maar ook zelf kon zien welke gedeeltes van de doos niet helemaal werken. Ook heb ik haar een aantal vragen gesteld, om te pijlen wat ze van bepaalde gedeeltes vond. AANPAK Om te testen hadden we een middag afgesproken samen te komen. Aller eerst heb ik haar kort mijn concept uitgelegd, waar ze gelijk heel positief op in ging. Daarna heb ik haar uitgelegd dat ze de doos volgens mijn concept gewoon thuis gestuurd zou krijgen, zodat ze zich een beetje in de situatie kon verplaatsen. Daarna heb ik haar de box gegeven en haar de opdracht gegeven om er mee aan de slag te gaan en alles wat ze denkt hardop te vertellen. De volgende dingen kwamen hieruit: Lotte vroeg zich af wat een DIY was, dit heb ik al vaker gezien maar dit was vaak bij mensen die nog nooit van een ‚do it yourself’ hadden gehoord, dus hier snapte ik het bij. Lotte is hier echter wel mee bekend, maar bij haar drong het ook niet door dat DIY daar voor stond. Toen ze het begin kaartje las vroeg ze dan ook ‚wat is DIY?’. Toen ik het vertelde snapte ze het wel, maar ze was er zelf nog niet opgekomen. Het is dus een slim plan om dit te veranderen en gewoon voluit op te schrijven. Toen Lotte voor het eerste de foto’s zag vond ze het super leuk om de foto’s terug te zien, omdat ze de foto’s al eventjes niet meer gezien had. Typisch gevalletje van ‚de digitale verdwijning’. Toen ze ze allemaal ging bekijken kwam ze met de vraag ‚Op wat voor basis word eigenlijk bepaald of de foto’s groot of klein terug komen?’, gezien sommige foto’s kleiner waren dan andere foto’s. Dit had ik nu nog compleet random gedaan, omdat ik hier nog niet echt een duidelijke oplossing voor had. Lotte gaf aan dat ze het wel handig zou vinden om dit zelf aan te kunnen geven, omdat je sommige foto’s misschien leuker vind dan anderen. Ik zat zelf een beetje met het probleem dat niet bij iedere box van te voren aangegeven word wat voor DIY er in zit, omdat het juist leuk is om een soort van verassing thuis te krijgen. Toen we er een beetje op door gingen denken kwamen we op het idee om de klant de mogelijkheid te geven om aan te geven welke foto’s ze de leukste foto’s vind, welke gemiddeld en welke het minst, dan kan op basis hiervan de grootte worden bepaald. Dit blijft natuurlijk wel gewoon optioneel, want niet iedereen zal er zin in hebben om dit helemaal uit te gaan zoeken. Maar het is wel nuttig om de optie te geven, gezien sommige mensen dit graag zelf bepalen. Lotte wees me erop dat bij de foto’s die uitgeprint zijn, er soms een donker vlak tegen een donker vlak van een andere foto aan komt. Hierdoor zie je de lijn tussen de twee foto’s niet meer goed, en kan dat dus lastig zijn met uitknippen. Dit zou opgelost kunnen worden door een kleine witruimte tussen de foto’s te maken, zodat het in ieder geval duidelijk is welk stuk bij welke foto hoort. Als tip gaf Lotte ook dat het misschien handig was om echt extreem in detail te gaan met de beschrijving. Zo had ik bijvoorbeeld niet aangegeven op welke kant van het magnetische papier de foto geplakt moest worden, omdat dit voor mij gewoon heel obvious was. Maar dit is natuurlijk niet voor iedereen zo, Lotte kwam dan ook even met de opmerking ‚Op welke kant van het magnetische papier moet ik die foto plakken? Witte kant toch?’. Ze had het wel goed, want het was inderdaad de witte kant, maar als iemand dit thuis zou krijgen zouden ze het dus misschien wel niet zeker weten, en misschien we denken dat het niet uitmaakt omdat het niet aangegeven staat. Hieruit werd me dus duidelijk dat ik echt gewoon diep in detail moest gaan met de uitleg, zodat er geen twijfel omhoog kan komen. Bij Lotte ging er verder niks fout met uitknippen, maar ik had dit scenario zelf wel in mijn hoofd. Ik legde het dan ook aan Lotte voor met de vraag ‚Hoe denk je erover om bijvoorbeeld dubbele foto’s in de box te doen, zodat als er iets mis gaat je altijd nog een back up hebt van die foto, en niet het probleem hebt dat je straks je favoriete foto verpest en hem dan niet meer kan gebruiken. Lotte zei dat ze het dan handiger vond om dit als optie mee te geven, zodat mensen zelf kunnen kiezen of ze dubbele afdrukken willen, en dit dan bijvoorbeeld tegen een kleine meer prijs doen. Want de kans is natuurlijk wel groot dat je dan een heleboel foto’s over houd en niet iedereen zit hierop te wachten. Waar Lotte ook tegen aan liep is dat ze te weinig magnetisch papier over hield om alle foto’s op te plakken. Omdat de foto’s naast elkaar, zonder witruimte, waren uitgeprint, op 1 a4tje, en het magnetisch papier was ook maar 1 a4tje. Maar Lotte plakte de foto’s anders op het magnetisch papier en ook minder strak tegen elkaar aan. Hierdoor kwam ze met ruimte gebrek te zitten, en kon ze 1 foto niet meer gebruiken omdat er geen magnetisch papier meer over was. Dit is natuurlijk jammer van de foto’s, en heeft ook een beperkende factor voor het uitproberen als dingen. Als tip had ik bijvoorbeeld erbij geschreven dat ze ook polaroidjes zou kunnen maken, maar om dat te doen heb je ook meer witruimte van het magnetische papier nodig, en zou je dus nog een foto minder kunnen gebruiken. Dit is natuurlijk erg jammer, dus in de volgende box moet meer magnetisch papier, genoeg om mensen wat vrijheid te geven. Verder gaf Lotte op het laatst ook nog aan dat het misschien een goed idee zou zijn om er een tijd bij te zetten, over hoe lang de tutorial ongeveer in beslag neemt. Op die manier kunnen mensen beter bepalen wanneer ze het kunnen gaan doen, wanneer ze er tijd voor hebben. Zelf had ik hier ook al aan zitten denken, maar ik vond het nog vrij lastig omdat iedereen natuurlijk op een ander tempo werkt. Toen we er een beetje verder over gingen praten kwam ik op het idee om er gewoon een woord aan te koppelen; kort, gemiddeld of lang. Kort zou dan een half uur kunnen zijn, gemiddeld een uur en lang zou dan langer dan dat zijn. Op die manier is er toch meer speling in het geheel, en kun je de klanten toch een soort van richtlijn meegeven. VERDERE VRAGEN Omdat we al een datum hadden af gesproken, en ik de eerste box nog maar net af had, was nog niet alles compleet goed op elkaar afgestemd. Omdat ik eerst alles met waterverf achtergronden wilde doen, en hier de kaartjes op af had gesteld, maar het later mis ging bij de box omdat dit niet pakte op het karton, waren de box en de kaartjes anders. De waterverf kwam niet consistent terug, en dit vond ik zelf storend. Na afloop heb ik Lotte haar mening hierop gevraagd. Zij gaf aan dat ze het in eerste instantie niet echt heel storend vond, omdat het allebei wel creativiteit aanstraalt. Wel zei ze dat het misschien dan wel leuk is om dat karton ook terug te laten komen in de kaartjes, en de waterverf daar dan misschien weg te laten. Daarna ging het gesprek al snel verder op of ze het handig vond dat de kaartjes los van elkaar waren. Lotte gaf aan dat ze dit wel handig vond, omdat je de stappen dan ook gewoon naast elkaar kon leggen, wat een soort van overzicht gaf voor haar. Wel kwamen we ook op het idee om er misschien een soort kaftje langs te toen, en dit zou dan weer met karton kunnen. Op deze manier kun je het karton terug laten komen, en maak je ook gelijk een soort van eenheid van de aanwijzingen. En dit zou je dan ook weer leuk op kunnen maken door het bijvoorbeeld vast te maken aan de kaft met een simpel touwtje ofzo, zodat het er gelijk weer crafty uitziet, maar zodat het ook los te maken is, mocht de gebruiker dit graag willen. Ook gaf ik aan nog niet helemaal tevreden te zijn met de kaartjes, omdat ik ze nog een beetje te standaard en simpel vond. Lotte zei dat ze ze wel gewoon goed duidelijk vond. Toen ik met ideetjes kwam die in me op kwamen vloeien toen zei er mee bezig was, bijvoorbeeld dat ik de foto’s ook op een andere manier kon gebruiken zoals bijvoorbeeld groot de foto weergeven en dan tekst op de foto’s schrijven, nam ze deze wel enthousiast op en gaf ze ook als commentaar dat dit inderdaad misschien wel een leuke extra geeft omdat het toch weer wel een creatieve variant erop is. Ook vroeg ik me af of de box wel genoeg inspireerde. In de uitleg had ik al geprobeerd, doormiddel van de tips, om voor wat meer uitdaging te zorgen. Mijn vraag aan Lotte was dan ook of ze vond dat de box haar inspireerde om ermee aan de slag te gaan. Lotte gaf dan ook aan dat het al heel erg motiverend werkt omdat alles voor je klaar ligt, dus je handen gaan wel gelijk kriebelen om ermee aan de slag te gaan. Verder zijn dingen ook gewoon duidelijk uitgelegd, en de tips brengen je wel op ideeën om het ook anders te gaan doen. Maar de wat minder creatieve mensen gaan misschien wel sneller voor de makkelijke keuze om het gewoon allemaal zo simpel mogelijk en precies zoals de uitleg weergeeft te doen. Toen ik het idee opperde om variaties, werken van anderen, in de box te plaatsen als inspiratie vond Lotte dit een leuk idee, en zei dat ze wel dacht dat dit goed zou werken omdat je dan toch weer geïnspireerd word en op die manier ook gelijk een duidelijk voorbeeld hebt; beeld zegt op zulke momenten toch meer dan tekst. Ook kwam Lotte met het idee om een soort van malletjes mee te geven in verschillende figuurtjes. Op deze manier nodig je de gebruiker snel uit om ook andere figuurtjes te gebruiken, omdat het niet snel fout zal gaan als er al een malletje is en omdat dat gewoon makkelijk te gebruiken is. Dit zou bijvoorbeeld gewoon een bladzijde kunnen zijn met allemaal figuren eruit gehaald. Op die manier kun je de bladzijde gewoon over een foto heen leggen, en omdat het figuur eruit is gehaald zie je de foto er doorheen, en kun je hem goed over de foto plaatsen. Vervolgens kun je met een potlood de lijnen aangeven op de foto, en kun je hem daarna uitknippen. Dit net zo makkelijk als gewoon via de randen van de foto uitknippen, omdat de lijn zo gewoon duidelijk aangegeven word en je hoeft niet zelf te gaan prutsen met figuurtjes tekenen, want dit is iets wat veel mensen tegenhoud omdat ze het niet denken te kunnen. Een maal op weg kunnen ze er dan altijd nog voor kiezen om het een stapje verder te zetten en zelf figuren te gaan Materialen shoppen Materialen shoppen Voor dat ik verder ging met het aanpassen van de doos ben ik een aantal winkels langs gegaan om nieuw materiaal te kopen, en daar ook wat inspiratie vandaan te kunnen halen. Het leek me handig om te kijken wat voor materiaal ik kon vinden, zodat ik misschien nieuwe oplossingen kon bedenken. Als eerste ging ik langs Pipo’s, maar daar vond ik vrij weinig. Er lagen wel materialen waar ik misschien iets mee zou kunnen, maar de prijzen waren geen ‚ik neem het maar mee en het maakt niet uit als ik het toch niet gebruik’-prijzen. Daarna ging ik naar de Action, hier vond ik wat kleine schriftjes en speciale fotolijm. De lijm had ik sowieso nodig want de pritt-lijm die tot nu toe in de box zat was niet sterk genoeg. De schriftjes waren een heel klein formaat, maar hadden wel een ‚karton-look’ kaftje, wat goed bij mijn box past. Ik wist nog niet of ik er wat mee kon maar gezien de prijs nam ik ze maar gewoon mee. Daarna ging ik langs de Hema, hier hebben ze op het moment toevallig allemaal schoolproducten die er heel crafty uitzien, perfect dus! Hier scoorde ik een aantal dingen die hiernaast te zien zijn. KAFTPAPIER Het oranje/koraal kleurige kaftpapier was perfect om de doos toch meer van een kado / verassing gevoel mee te geven, gezien dit heel positief viel bij de test. Daarbij kwam oranje in mijn onderzoek naar boven als een activerende en inspirerende kleur; perfect voor mijn box dus. SCHRIFTJES Ook bij de Hema vond ik schriften, maar dan op a5 formaat, 4 keer zo groot als de Action schriftjes dus. Deze leken me handiger, en ik dacht dat ik er misschien wel iets mee kon voor het samenbinden van de tutorial kaartjes. SNELBINDERS Ook de a4 snelbinders leken me handig voor de tutorial kaartjes; een snelbinder kent iedereen dus iedereen weet dat je de kaartjes eruit kan halen, maar toch zitten ze bij elkaar. Ook dit was van karton, dus het juiste materiaal. Het enige ding was dat het a4 formaat was, wat niet in mijn box past, maar daar hebben we een schaar voor! DIY benodigdheden Verder hadden de potloden etc gewoon de juiste kleur voor de box, en om een eenheid van de box te maken besloot ik dit ook allemaal mee te nemen. Daarnaast heb ik nog 20 velletjes magnetisch papier aangeschaft, gezien de Action het helaas opeens niet meer verkocht, beetje jammer want deze vellen waren groter en daarom ook makkelijker om te gebruiken. FOTO’S voor de box Voor mijn tweede prototype, de laatste gezien de deadline eraan begint te komen besloot ik nieuwe foto’s uit te gaan printen om te bestellen. Voor Lotte’s box had ik zelf foto’s uitgeprint die ik van haar Instagram afgehaald had, en dan gewoon thuis printen. Natuurlijk niet de beste kwaliteit. Gezien ik dit prototype wil gebruiken voor de eindexpo wil ik wel goede kwaliteit hebben en passende foto’s. Ik ging opzoek naar foto’s voor de box en wilde een bepaald soort sfeertje in de foto’s terug laten komen zodat ze goed bij de box zouden passen. Ik besloot voor een beetje een vintage sfeertje te gaan. Eerst zocht ik voor allerlei zomerachtige foto’s, te vinden op een van mijn Pinterestborden: http://www. pinterest.com/nadinevantuyl/s-u-m-m-e-r/. Maar toen bedacht ik me dat er dan een heel duidelijk thema aan de foto’s zou zitten, namelijk zomer, vakantie. De DIY die ik voor dit prototype wil gebruiken is echter voor meer random foto’s, foto’s waar geen duidelijk thema aanzit. Voor foto’s met een bepaald thema komt namelijk ook een box in dat thema. Ik moest de foto’s dus breder maken, en besloot vanuit een ander oogpunt op zoek te gaan; het oogpunt van iemand die een wereldreis heeft gemaakt en dus allerlei verschillende soorten foto’s heeft gemaakt. Op deze manier kon ik nogsteeds mooie foto’s gebruiken, van goede kwaliteit en met een passende sfeer, maar had ik ook een reden om allerlei verschillende soorten foto’s te hebben en een reden waarom de box geen duidelijk thema had. Op de volgende twee bladzijden zijn de uitgekozen foto’s te zien. Daarna heb ik ze uit laten printen bij www.profotonet.nl. Ik weet dat dit bedrijf snel foto’s afdrukt en dat ze prachtige kwaliteit leveren. Die keuze was dus snel gemaakt. Een dag later kreeg ik de foto’s binnen en kon ik verder met de box. MAL MAKEN Voordat ik een nieuwe tutorial kon gaan maken moest ik wel zorgen dat alle materialen aanwezig waren. De foto’s waren al naar de drukker gestuurd, op naar het volgende materiaal. Een materiaal dat ik nog niet in de vorige box had zitten, maar wel in prototype 2.0 wilde hebben, en dus ook in de tutorial, was een mal. Dit was een idee waar Lotte mee kwam om zo de gebruikers te motiveren om verschillende vormen te gebruiken, omdat dit de drempel verlaagd ten opzichte van zelf een figuur tekenen: wat veel mensen niet doen omdat ze denken dat ze het niet kunnen. Om de mal te maken knipte ik een van de gekochte snelhechters kapot. De snelhechter was van wat dikker materiaal, en ook van karton dus het paste bij de rest van de doos. Dik en passend, perfect voor een mal. Ik begon met het uittekenen van wat figuurtjes en daarna heb ik ze uitgesneden. Ik heb ervoor gekozen om 3 basis figuren op de mal te plaatsen: een cirkel, een hartje en een driehoek. Deze figuren zijn geschikt voor foto’s omdat ze best veel volume hebben. Een sterretje bijvoorbeeld heeft niet genoeg volume om de foto nog goed uit te laten komen. Daarnaast heb ik de figuren ook in meerdere maten terug laten komen. Eerst had ik een mal gemaakt met de drie figuren op dezelfde maat, maar toen ik ze over de foto’s heen ging leggen kwam ik erachter dat dit niet handig was: de foto’s hebben namelijk verschillende maten dus een mal in 1 maat is niet handig. Van de driehoek en het rondje waren 2 maten voldoende, maar van het hartje waren 3 maten meer gepast. Dit is het uiteindelijke resultaat. UITERLIJK DOOS Als volgende stap ben ik weer aan de slag gegaan met de doos. De vorige doos viel al goed in de smaak, maar ik kwam er achter dat ik een niet heel slimme fout had gemaakt; ik had geen adres op de bovenkant gezet, maar de naam van de doos. En dan zou de doos niet zo ver komen, gezien er geen adres te vinden is. Het font viel wel goed in de smaak, en hoefde dus niet veranderd te worden. Het was dus echt een kwestie van het adres bovenop de doos zetten en de naam van de doos verplaatsen. TUTORIAL KAARTJES De vorige tutorial kaartjes waren niet naar mijn zin. Ze waren te standaard in de opbouw, niet uitgebreid genoeg en pasten niet bij de rest van de doos. De foto’s daarvoor had ik ook niet zelf gemaakt, omdat ik daar op dat moment geen tijd voor kon vinden. Tijdens de testronde met Lotte kreeg ik het idee om in plaats van de standaard opbouw van ‚titel, foto, uitleg’ een andere opbouw te gebruiken: een grote foto met daarop een korte uitleg. Tijd om deze te maken! Ik begon met het adres in het juiste font op de computer te zetten, en het daarna weer over te schetsen met kleine aanpassingen, net zoals ik bij het eerste prototype gedaan had. Toen het adres erop stond ben ik gaan kijken waar de naam van de box nu naartoe kon verhuizen. Ik besloot dat de voor-zijkant het beste was. Als volgende heb ik die er dus weer opgeschetst en toen deze stond heb ik weer ‘postzegels’ op de doos geplaatst om hem af te maken. Het resultaat is hieronder te zien: Ik begon met het uitschrijven van de stappen. De tutorial in mijn eerste prototype bestond uit maar 4 stappen: Uitknippen, Lijmen, Uitknippen en het eindresultaat. Dit moest gedetailleerder worden. Met de vragen van Lotte in mijn hoofd, zoals bijvoorbeeld ‚welke kant van het magnetisch papier moet ik gebruiken?’ ging ik de oude tutorial langs en maakte ik nieuwe stappen. Dit zijn de stappen geworden: 1. Bepalen van de vorm, 2. Bepalen van de vorm met behulp van mal, 3. Vorm uitknippen, 4. Lijm op de achterkant smeren, 5. Vorm op de witte kant van het magnetisch papier plakken 6. Foto goed aandrukken , 7. Vorm van de magneet bepalen, 8. Magneet uitknippen, 9. Eindresultaat Nu ik de stappen duidelijk had was het tijd om foto’s te gaan maken. Ik verzamelde alle materialen en ging een plekje zoeken om foto’s te maken. Na binnen wat testfoto’s te hebben gemaakt kwam ik er al snel achter dat het hier te donker was, ik wilde toch wel graag wat lichtere foto’s. Ik besloot dus buiten foto’s te gaan maken. Onze tafel buiten had te veel afleiding naar mijn wens, dus heb ik er een wit vel overheen gelegd: anders zouden de foto’s te druk worden en dat wilde ik niet. Na wat testfoto’s besloot ik dat dit een goed plekje was om foto’s te maken. Daarna ging ik aan de slag met de setting: Hoe moesten de foto’s eruit komen te zien? Na een aantal opzetjes uit te proberen is deze eruit gekomen: De foto’s op de achtergrond gezien ik dit een heel belangrijk onderdeel vind van de box, en dan wat materialen rond het middelpunt van de belangstelling. FOTO’S Daarna ben ik de foto’s gaan maken. Deze heb ik uit verschillende standpunten gemaakt zodat ik later kon kiezen welke de beste waren en waar het het best duidelijk werd wat de bedoeling was. Ik maakte foto’s vanaf de achterkant, vanaf de zijkant, en schuin van voren. Gezien er niemand was die me kon helpen en ik beide handen nodig had voor de tutorial was het best wel even een struggle om de foto’s te maken, gezien de camera ook te ver van mijn handen afstond om nog door het oculair te kunnen kijken of ze toch wel scherp waren. Maar na een hele boel wazige foto’s zijn er gelukkig ook wat scherpe tussen gekomen. Tijd om ze in te laden op mijn computer en uit te zoeken, en per stap te bepalen wat het beste standpunt was. Na ze allemaal ingeladen te hebben heb ik ze ook allemaal op dezelfde manier nabewerkt, op deze manier zit er een eenheid in de kaartjes en passen ze ook echt bij elkaar. TEKST Volgende stap: de tekst. Bij prototype 1.0 had ik de tekst gewoon simpel onder de foto’s gezet in een sans serif font. Bij de nieuwe kaartjes wilde ik geen gebruik maken van deze opzet, omdat ik dit te basic vond. Daarom wilde ik grote foto’s uitprinten, met daarop korte tekst. Dit ging ik dus uitproberen. Al snel kwam ik erachter dat bij deze aanpak het sans serif font niet meer zo goed werkte, er zat geen mooie flow in het geheel. Dit heb ik opgelost door een handwritten font te gebruiken, en deze bij elke foto zo te draaien en te vervormen dat ze ook echt bij de foto’s pasten en de vormen uit de foto’s ook volgden. Door dit te doen komen de beelden heel informeel over en zit er een mooie flow in. Ook hield ik bij sommige foto’s nog wat ruimte over om er eventueel na het uitprinten nog wat pijltjes bij te tekenen met de hand, om ze nog net een extraatje mee te geven. Hiernaast zijn de resultaten met tekst te zien. De laatste stap voor de kaartjes zelf was het uitprinten ervan. Dit heb ik gedaan op stevig fotopapier zodat de kaartjes lekker dik waren en niet snel zouden buigen of vouwen. Echte kaartjes. BOEKJE Nu de kaartjes af waren was het tijd voor de volgende stap: er een eenheid van maken. Hiervoor ging ik een aantal dingen proberen: Zo heb ik bijvoorbeeld de kaften van een van de schriftjes afgesloopt en op maat geknipt, maar hiervoor vond ik geen goede manier om het te binden. Daarna ben ik met de snelbinder aan de slag gegaan. Omdat dit materiaal wat dikker was was het wat lastiger om dit allemaal op goede maat te maken, en om alles ook mooi recht te houden. Maar uiteindelijk is het toch gelukt, en is er een mooi boekje ontstaan. Op het boekje heb ik met dezelfde letters als op de doos ‚instructie boekje’ getekend. Op deze manier is het duidelijk wat het is en past het goed bij de rest van de doos. Daarna heb ik de kaartjes op maat gesneden zodat ze goed in, wat er overgebleven is van, de snelbinder pasten. En voilà, boekje zo goed als af. OMHULSELS In de tweede test gaf Nel als commentaar dat het wel makkelijk zou zijn dat er bij de materialen ook duidelijk aangegeven word wat het is. Nu was het wel goed duidelijk, maar bij andere materialen zal dit misschien niet altijd even duidelijk zijn wat het is. En in deze box is bijvoorbeeld het magnetisch papier ook niet voor iedereen even duidelijk; het is niet iets wat je normaal gesproken vaak zal zien. Een ander punt waar ik zelf nog een beetje tegenaan liep was dat niet alles goed bij elkaar past, omdat de verpakkingen van de producten natuurlijk allemaal anders zijn. Voor ieder product maakte ik een soort band van karton, wat makkelijk om het materiaal heen te schuiven was. Op de kartonnen band schreef ik de naam van het product, in hetzelfde font als de voorkant van de box en bijvoorbeeld het DIY boekje. Voor sommige producten kreeg deze band ook nog een extra functie buiten het aangeven welk product het is. Bij de foto’s bijvoorbeeld, of het magnetisch papier, houd het bandje de verschillende papieren ook goed bij elkaar. Hieronder zijn de bandjes te zien. testen 2.0 Nu ik weer bijna een nieuw prototype had besloot ik om de tweede test uit te gaan voeren. Ik wilde in gaan op het inspiratie onderdeel, gezien dit bij het eerste prototype nog miste. In dat prototype stond alleen op 1 van de kaartjes een link waar inspiratie te vinden was, maar Lotte gaf aan dat het beter zou zijn om iets in de doos te plaatsen, omdat niet iedereen de link zal gaan bezoeken, gezien de box een fysiek, offline product is en voor een link moet je dan toch weer een computer op gaan zoeken en online gaan. Het doel van deze test was uitvinden hoe ik het best inspiratie in de box kon plaatsen. Zelf was ik namelijk al wel zover gekomen dat ik gewoon een overzichtje van allerlei plaatjes wilde maken, een soort pinterest idee maar dan gewoon een offline kaart, waar nog wel de link op te vinden is voor de site waar meer inspiratie op te vinden is voor de mensen die het wel op willen zoeken, maar zodat er ook gelijk inspiratie geleverd word voor mensen die dit niet zullen doen. Ik besloot dit onderdeel bij 2 mensen te testen, om toch een wat gevarieerder idee te krijgen. De ene persoon was mijn tante van 53 jaar, omdat het me verstandig leek om iemand te hebben die inderdaad niet de moeite zal doen om een link online op te gaan zoeken omdat ze niet zo handig is met computers. De andere testpersoon was een vriendin, 22 jaar, om zo ook een kijk te krijgen van iemand die wel in het digitale tijdperk zit. Ik gaf mijn testpersonen 3 boxen, 1 per keer, en liet ze per box vertellen wat ze er van vonden. De eerste box was gebaseerd op de oude box. Gewoon wat opvulling, de materialen en bovenop de kaartjes. Helemaal bovenaan lag een intro en daaronder de inspiratie kaart. Tante Nel: Oh dit ziet er leuk uit! Ik krijg gelijk zin om ermee aan de slag te gaan. Oh dit mozaïek idee lijkt me wel heel leuk om te maken. Dat zou ik zelf niet zo snel bedenken. Leuk dat dat erbij zit, geeft me gelijk weer nieuwe ideeën. Femke: Ah leuk dat je gelijk ziet wat je gaat maken, en daarna wat andere mensen gemaakt hebben. Dat geeft je gelijk zelf weer ideeën en geeft me nog meer zin om te beginnen. Als tweede gaf ik een box die er ongeveer hetzelfde uitzag als de eerste, maar dan was de inspiratie aan de binnenkant van de box geplaatst. Tante Nel: Oh op deze manier is het ook wel handig, dan kun je het mooi rechtop laten staan en kun je het goed zien tijdens het maken. Ik denk dat ik deze handiger vind dan de vorige. Femke: Hmm ik denk dat ik de vorige beter vond. Daar lag tenminste alles bij elkaar, en ik vind het bij deze ook vervelend dat de inspiratie vast zit en dat je hem dus niet vast kunt pakken om beter te bekijken, want dan moet je gelijk die hele doos voor je hoofd gaan houden. Ik heb liever een los papier, dus ik vind de vorige opzet beter. Als laatste doos gaf ik een doos waarbij ik gebruik had gemaakt van het oranje/koraal kaftpapier wat ik bij de hema had gescoord. Hierbij had ik alles tussen dit kaftpapier gestopt, zodat je van te voren niet kon zien wat er in de doos stond. Ook had ik hier een persoonlijk kaartje aan vastgemaakt door middel van een touwtje er rond heen te binden. Tante: Oh dit is leuk zeg! Dit is mijn favoriet. Zodra je het open maakt ligt er weer een soort van kado voor je klaar en dat vind iedereen leuk. Daarna mag je hem open gaan maken en zie je pas wat er in zit, wat daarvoor nog echt een verassing is. Femke: Wat een leuk papier! Het lijkt wel een soort kado haha. Nu is het echt een verassing omdat je nog steeds niet kunt zien wat er in de doos zit. Ik krijg gelijk heel veel zin om het open te maken, dit verhoogd mijn enthousiasme niveau nog meer hahaha. Voor zover dat nog mogelijk was want de vorige boxen vond ik ook al heel leuk en daar wilde ik ook al mee aan de slag gaan, maar dit is nog net een extraatje. Ik vind dit zeker de leukste, en hij motiveert en inspireert me ook het meest. Het inspiratie kaartje zit hier ook weer los bij dus dat vind ik ook een pluspunt. Ja dit is hem. PROTOTYPE 2.0 Alle individuele onderdelen waren af, dus tijd om alles bij elkaar te doen en het tweede prototype af te maken. Hieronder is alles te zien. Welke beslissingen zijn genomen per onderdeel staat is natuurlijk hiervoor al te vinden, dus dat staat er niet meer bij. De beslissingen die hiervoor nog niet zijn besproken staan er wel bij. INFO EN INSPIRATIE KAART Zodra de ‚verpakking’ van de DIY open is gemaakt zie je allereerst een kaartje dat aangeeft wat er gemaakt gaat worden met de box. Daaronder bevind zich een kaartje met inspiratie. Hierop zijn eindresultaten te zien van andere gebruikers (of in het begin van internet) die deze DIY hebben gevolgd. Op dit kaartje is ook een link te vinden naar het inspiratie gedeelte van de webiste, waar gebruikers hun eindresultaten kunnen uploaden om andere mensen te inspireren. UITERLIJK Hierboven zie je prototype 2.0. De verandering die heeft plaats gevonden in het uiterlijk van de box is dat er nu een adres op de voorkant staat, en dat de naam naar de zijkant is verschuift. Voor de rest is het principe hetzelfde als bij prototype 1.0. OPENEN Hieronder zie je het eerste wat je ziet zodra je de box open maakt. Het lijkt zoals in de tweede test al aangegeven werd een soort ‚kado’. Bij de tweede test was het vel nog zwart, maar zodra ik dit oranje/ koraal papier had gevonden ben ik nog terug gegaan naar dezelfde testpersonen om te vragen wat ze hier van vonden. Ze vonden dit nog leuker! Het kado gevoel werd al als positief ervaren, maar deze kleur vrolijkte de box ook nog eens een stuk op, omdat de rest van de kleuren redelijk neutraal zijn. Om het papier zit ook nog een touwtje met een tag eraan met de naam van de gebruiker erop en een klein berichtje, om het iets persoonlijker te maken en om ze echt het idee te geven dat er iets uitgepakt moet worden. INSTRUCTIEBOEKJE EN MATERIALEN Onder deze twee kaarten valt het instructie boekje te vinden. Deze bestaat uit de eerder genoemde onderdelen, maar er is een materialen kaartje bijgekomen aan het begin. Deze had ik bij de vorige uitleg nog niet gemaakt omdat de materialen toen nog niet ‚af’ waren, de omhulsels moesten nog gemaakt worden. Onder het instructie boekje zijn alle materialen te vinden die nodig zijn voor de tutorial. Deze liggen er willekeurig in, met bijpassend omhulsel. Basis box testen 3.0 Uiteindelijk heb ik er wel voor gekozen om een basisbox optie toe te voegen aan mijn concept, om zo te voorkomen dat er artikelen terug blijven komen in de box en zodat mensen zelf kunnen kiezen of ze de standaard artikelen willen hebben of niet. Hoewel ik al wel aan de norm van 3 testpersonen zat wilde ik toch nog een laatste test op het uiteindelijke prototype doen. Ik besloot met de einddoos naar Veerle, 20, te gaan, om haar nog een laatste kleine testronde te laten doen. Hieronder zijn de dingen die hieruit zijn gekomen. ARTIKELEN In de basisbox komen artikelen die veel mensen misschien al wel hebben, en die in meerdere dozen terug zullen komen. Dus ook eigenlijk gewoon de basis artikelen zoals: - Schaar - Lineaal - Lijm - Potlood - Gum - Scalpeermesje - Matje om op de tafel te leggen om deze te beschermen tegen het mesje. ‚Ik vind het concept echt super leuk, en ik denk ook dat het echt zou werken. Misschien kan het trouwens niet alleen met foto’s die op je harde schijf staan maar ook met foto’s die op social media staan zoals bijvoorbeeld Instagram.’ Veel mensen zullen deze artikelen misschien al wel thuis hebben, maar andere mensen zullen deze artikelen wel graag ontvangen. Zodra de eerste box besteld word krijgen mensen de optie om de basisbox erbij te kopen. Deze word dan met de eerste box meegeleverd. Natuurlijk kun je hem later altijd nog op de website bestellen, maar bij de eerste bestelling word er echt om gevraagd of de gebruiker de basis box mee wil bestellen of niet. FUNCTIONALITEIT DOOS Verder vond Veerle het heel lastig om feedback op de doos zelf te geven, omdat naar haar mening gewoon alles goed in elkaar zat en alles goed op elkaar was aangepast. Toen ik een beetje ging vragen kwamen we uit bij de box. So far was het een handig doosje, maar als je er heel veel van krijgt worden het er zo veel en zullen er misschien wel mensen zijn die dit als vervelend ervaren en de doosjes weg willen gooien. Wat natuurlijk prima is, maar ik dacht dat het misschien ook wel leuk zou zijn om het doosje ook te kunnen gebruiken. Na een beetje sparren kwamen we uit bij een soort la idee achtig doosje maken. Zodat je de doosjes op elkaar kunt stapelen en het als kastje kunt gebruiken. Prototype In het prototype heb ik geen gebruik gemaakt van dit idee, omdat ik geen tijd meer over had om nog een box uit te werken, het tweede prototype zoog al mijn tijd op. Daarbij moesten de prototypes ook testbaar zijn, en liefst wat sneller. De testpersonen konden van te voren natuurlijk niet aangeven wat ze allemaal wilden, aangezien ik geen bijpassende site heb gemaakt omdat ik me volledig op de doos wilde richten zodat deze er zo goed mogelijk uit zou komen. ‚Dat koraalomhulseltje vind ik echt heel leuk haha. Lekker vrolijk’ Ook dacht Veerle dat alle tekst met de hand geschreven was. Dit vond ze heel leuk, maar ze gaf als tip omdat het voor mij makkelijker zou zijn om een font op te zoeken dat er op leek. Toen ik haar vertelde dat het al een font was maar dan nagetekend moest ze lachen en zei ze ‚Nou, dan heb ik deze opmerking ook niet gemaakt haha’. PROMOTIE Daarna gingen we ook nog een beetje over de promotie sparren, aangezien ik hier zelf nog niet echt over na had gedacht. Veerle kwam met het idee om bijvoorbeeld gratis boxen naar bekende bloggers (bijvoorbeeld Teske, Beautygloss, VeraCamilla, in iedergeval bloggers die bekend staan bij meiden. Vaak beautybloggers dus, maar daarvan reviews de meeste vaak ook wel eens lifestyle producten dus dat moet geen probleem zijn) te sturen zodat die er een review over kunnen schrijven. Op deze manier breng je het gelijk onder de aandacht bij een grote groep die in de doelgroep van de box valt. En voor oudere mensen zou je bijvoorbeeld kunnen denken aan de tv show van Carlo & Irene, want die reviews vaak ook gadgets etc. Dit bereikt het oudere gedeelte van de doelgroep weer sneller. Ook zou je kunnen promoten in tijdschriften zoals bijvoorbeeld Cosmogirl voor jonge meiden en bijvoorbeeld de Linda of de Libelle voor de rest van de vrouwen. Dit vond ik super leuke en goede ideeën, gezien ik zelf nog niet verder was gekomen dan het delen van het eindresultaat op social media. AANBEVELINGEN - Potlood op de materiaalkaart zetten. - Een nieuw ontwerp maken voor de doos zelf waarbij de doos zelf ook functioneel word. De doos in elkaar zetten als ‚la’, zodat de binnenkant uit de buitenkant geschoven kan worden. Als de buitenkant goed stevig gemaakt word kunnen verschillende dozen op elkaar gestapeld worden en kan er een soort kastje van de doosjes gemaakt worden, waardoor de doosjes nog echt functioneel worden ook. - Ook instagram, of andere social media, foto’s kunnen inladen - Als promotie gratis boxen naar bijvoorbeeld bloggers sturen zodat die hem kunnen review’en zodat er meer bekendheid komt. Ook zijn tijdschriften en tv programma’s een optie.
© Copyright 2024 ExpyDoc
