15 april 2014 Loslaten = ruimte Werkconferentiekrant Wat een verrassing dat Egbert Gritter toch nog aanwezig kon zijn bij de werkconferentie! Hij deelde zijn mijmeringen over de toekomst via een beeldscherm met ons. In het kort samengevat enkele woorden die hij sprak naar aanleiding van de dilemma’s die Aart van Walstijn aan hem voorlegde. Egbert verwacht dat er in de toekomst minder gespecialiseerde teams zullen zijn, wel blijft specialistische kennis ingezet worden. Ten aanzien van het omgaan met werkdruk gaf hij de zaal de tip om goed voor jezelf te zorgen en de ruimte te pakken die je daarin krijgt. Hij gaat uit van de kracht van medewerkers, die is van belang voor gemeenten en niet het denken in structuren zoals over het functiehuis. Die discussie heeft niet de eerste prioriteit. De overhead zou nog wat efficiënter kunnen. Op de vraag van Aart of de RIBW Groep Overijssel niet het gevaar loopt van het toneel te verdwijnen, was Egbert ook duidelijk: “Door samen te werken ben je op sommige plekken minder zichtbaar, maar waar we heel specifiek begeleiding gaan geven, zullen we zeker nog zichtbaar zijn. In een kleinere organisatie. Dat is op zich niet zo erg, want we willen vooral het goede voor de klant en dan gaat niet om de grootte van de organisatie, maar om de kwaliteit van zorg die we willen bieden.” In de toekomst moeten we volgens Egbert meer gaan denken in trajecten. Regelmatig met cliënten om tafel: welke stap kun je maken? Maar voor sommige cliënten die niet kunnen uitstromen, is er straks de wet Langdurige Zorg die in de maak is als vangnet. Beide heren sloten de inleiding af met de oproep om vanmiddag zoveel mogelijk indrukken en ideeën op te doen voor je eigen werk. Doe er je voordeel mee! Stuiteren maar! omdenken is niet: de organisatie inspireert jou, maar jij inspireert de organisatie Vandaag had de stuiterbal een prominente rol. Een stuiterbal staat symbool voor de onzekere tijden waarin we ons als RIBW GO bevinden. Als je een stuiterbal loslaat, kan hij in principe alle kanten op gaan. Maar hij stuitert ook weer terug en valt niet kapot zoals een kerstbal. En hij ziet er vrolijk uit. Laten we de komende maanden de eigenschappen van de stuiterbal voor ogen houden: flexibel en positief. En erop vertrouwen dat we hem zullen vangen! 1. De kracht van tijdelijk (overbruggingshuisconcept) Door Mirjam Junte (begeleider IJsselhof Zwolle) en Annette Stuiver (begeleider Overbruggingshuis Haaksbergen) Kortdurende trajecten met resultaat worden steeds belangrijker. De overbruggingshuizen in Haaksbergen en Zwolle werken volgens dit concept. De belangrijkste pijlers: 1. Werk methodisch 2. Durf out-of-the-box te denken 3. Zie mogelijkheden in plaats van beperkingen 4. Zie de mens in plaats van de cliënt 5. Spreek een duidelijk traject af Meer informatie, neem contact met ons op! 2. Digitale ondersteuning: wat betekent dat voor jou? Door René Wink (Noorderbrug), Jan Thie en Ina Diermanse (Vilans) Werken met ‘zorg dichterbij’ (beeldschermcommunicatie tussen cliënt en medewerker) is het afgelopen jaar gemeengoed geworden binnen De Noorderbrug (voor mensen met een handicap of chronische ziekte, specialist op het gebied van niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en doofheid). Het doel van hiervan is de ondersteuning efficiënter en slimmer in te richten en de kwaliteit ervan te vergroten. De cliënt kan bij acute vragen ‘visueel’ contact met de begeleider opnemen. De inleiders vertelden over hun aanpak en de gevolgen voor het werk van begeleiders. En uiteraard: wat vinden cliënten ervan? 5.Zelf aan het roer staan Door Astrid Vermeer (Instituut voor Samenwerkingsvraagstukken. Ondersteunt Buurtzorg Nederland bij zelfsturende teams) Astrid Vermeer ging met de deelnemers in op wat er nodig is om zelfredzaamheid te bevorderen en wat belemmerend werkt. Welke gesprekstechnieken wend je aan? Wat is belangrijk in de voorwaarden? Volgens Astrid zijn de criteria voor goedwerkende zelforganisatie beslissingen in consensus, zo min mogelijk kaders, respect voor verschillen en elkaar aanspreken op kwaliteit. Ook legde zij uit wat de overeenkomsten tussen zelforganiserend werken en zelfredzaamheid zijn. Wat kan zelforganisatie bijdragen aan zelfredzaamheid? 6.Een sterk sociaal netwerk(t) Door Marga de Valk en Jacquelien Siebrand (MEE IJsseloevers) Het is allang niet meer de vraag óf, maar hóe het netwerk betrokken wordt bij de ondersteuning. Wat is onze rol? Sociale netwerk versterking ( SNV) is een werkwijze waarmee mensen met hun netwerk inzicht krijgen in hun situatie, zelf besluiten nemen en plannen maken die passen bij hun levenswijze, behoeften en persoonlijke wensen. De ziel van SNV is dat mensen en hun omgeving heel goed in staat zijn zelf oplossingen te bedenken en plannen te maken. Dit vraagt een kanteling in houding en denkwijze van zowel de professional als de cliënt. 3.Ervaringsdeskundigheid: wat voegt het toe? oor Beja Wulff (docent Leergang ErvaringsdeskundigD heid), Karin Minkhorst (ervaringsdeskundige) en Ragonda Kaizer (ervaringsdeskundige coach Partnerberaden) De ervaringsdeskundige brengt nieuwe kennis, werkwijzen en attitudes in. Ze nodigen cliënten en professionals uit opnieuw na te denken over herstel, bejegening, behoud van autonomie en participatiemogelijkheden. Ze denken voorbij het medische model binnen de context van de cliënt. Ervaringsdeskundigen zijn vaak goed in staat om aan te sluiten bij de leefwereld van de ander. De ervaringskennis is hun natuurlijke basiskennis, waardoor zij gevoeligheid hebben voor de situatie van anderen in kwetsbare omstandigheden. Ook functioneren zij als rolmodel. 4.Jezelf misbaar maken Door Sylvia van Gelder en Regina Lagendijk (begeleidingscoördinatoren), Marion Huesken (begeleider Friendly Visiting) Als je als begeleider onmisbaar bent voor de cliënt, is er sprake van afhankelijkheid. Maar uitgangspunten zijn eigen kracht en zelfregie. 7. Cliënten voor cliënten: We doen het zelf óf moeten we het zelf doen? Door Evert Veldhuis en Gerda Brantenaar Een belangrijke gedachte in de Wmo is het aanspreken op eigen kracht. Daar houdt de Cliëntenraad van en het past mooi in de herstelgedachte. Niet voor niets zijn in het verleden cliënteninitiatieven gestart, waar talenten van cliënten bepalend waren. Er is minder geld beschikbaar voor de begeleiding en we zijn van mening zijn dat we zelf wat voor anderen kunnen betekenen en terugdoen. In de ideeënwerkplaats kwamen acht methodieken aan bod waarbij de ene cliënt van betekenis is voor andere cliënten. Als koffiemaatje, in een telefoon- of what’s app-cirkel, of als cliëntbuddy. Als vrijwilliger, betaald vrijwillig of als professioneel ervaringsdeskundige. Denk aan de Friendly Visitors die cliënten begeleiden die op de wachtlijst staan. Ook ervaringsdeskundige cliënten in teams kunnen cliënten begeleiden die tijdelijk zijn opgenomen. Allerlei varianten zijn mogelijk. Deelnemers leverden ook prachtige nieuwe ideeën zoals de Buurtcirkel, waarbij verschillende mensen met een beperking hun talenten voor elkaar inzetten. Een deelnemer: “Ik wist niet dat er zoveel eigen kracht in cliënten zat.” 8.Van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’ Door Annelies Kooiman en Petra van Leeuwen (Movisie) Zelfredzaamheid en verantwoordelijkheid van burgers vormen de komende jaren het uitgangspunt. De menselijke maat moet terug in de zorg. Daaraan moeten we inhoud geven in de praktijk. Van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’ is het credo van de Wmo. Zijn het uitersten of twee kanten van een medaille? De deelnemers ervaarden de verschillen en zagen dat cliënten je positief kunnen verrassen met wat ze vanuit eigen kracht realiseren. Vraag je collega’s om een terugkoppeling uit deze werkplaats! Het gemeentelijk perspectief Henk Jumelet is op dit moment nog wethouder van de gemeente Emmen (109.000 inwoners) en als wethouder al ruim 10 jaar verantwoordelijk voor onder andere de Wmo en Werkvoorziening (straks participatiewet). Vanuit het gemeentelijk perspectief verwacht hij van een zorgaanbieder als RIBW Groep Overijssel dat: • deze toetsbare en transparante resultaten laat zien; • deze innovatief is en dit concreet maakt (bijvoorbeeld bij de inzet van mantelzorg en algemene voorzieningen); • deze binnen de financiële kaders blijft die de gemeente stelt; • deze actief en lokaal invulling geeft aan de gemeenschappelijke opgave die instellingen en inwoners samen hebben. De gemeente Emmen nodigt zorgaanbieders hiertoe ook uit door gebruik te maken van een aantal financiële prikkels. Budget dat dus verdiend moet worden. Omdenken: van ja-maar naar ja-en In twee inspirerende omdenklezingen vertelde Berthold Gunster over de Ja-maar filosofie. Stel, je hebt een goed idee. Het enige wat je hoort zijn ja-maars. ‘Ja, maar dat is vroeger al eens zonder succes geprobeerd’, ‘Ja, maar wat als het mislukt’. De ja-maar zeggers laten elke poging tot vernieuwing verdwijnen in een moeras van argumenten en tegenwerpingen. Er is ook een andere houding: de ja-en houding. Maak van een probleem een mogelijkheid. Dat is een open houding waarin je denkt in kansen en mogelijkheden. Je ziet niet alleen de beren, maar ook de weg. Deze ja-en houding levert creativiteit en vernieuwing op. www.omdenken.nl en www.jamaar.nl Omdenken is ook ‘wind-mee fietstochten organiseren’ Werk is meer … Dat werken en leren kunnen bijdragen aan herstel is een feit. Het brengt structuur in het dagelijks leven en biedt de mogelijkheid om andere mensen te ontmoeten. Daarom besteden we veel aandacht aan opleiding, dagbesteding en werk. Belangrijk is dat dit integraal onderdeel uit maakt van het begeleidingsplan en dat vraagt ook om contact met de ‘werkgever’ of opleider. Vandaag zie je een paar voorbeelden van werk van cliënten. In de loterij zie je prijzen van diensten en producten van cliënten. Voor de schouwburg stond Tot uw dienst! uit Enter met hun autopoetserij. En de heerlijke pauzehapjes zijn gemaakt en werden geserveerd door cliënten van restaurant Vidiveni uit Zwolle.
© Copyright 2024 ExpyDoc