Meanders 1, februari 2014

één
Meander’s is een uitgave voor medewerkers en vrijwilligers van MeanderGroep Zuid-Limburg
Kraamverzorgende Kitty
Leufkens kookt voor elk
gezin waar ze komt
8
Firenschat past entree
en restaurant aan
16
OR Nieuws 22
Thuiszorg in Heereveld 20
Zorgtrajectbegeleiding
Symposium Meldcode
Kraamzorg gaat op
dementie
Huiselijk geweld en
in nieuwe BV
Ze begeleidt mensen met dementie
vanaf het eerste ‘niet-pluis gevoel’
tot aan het moment waarop iemand
verhuist naar een verpleeghuis of overlijdt. “Mijn functie biedt de mogelijkheid om naast de dementerende en
zijn mantelzorgers te staan.” l
kindermishandeling
‘Het houdt niet op, niet vanzelf’
Om de Meldcode Huiselijk geweld en
kindermishandeling en met name het
11
thema ouderenmishandeling ... l
Lees verder op pagina
Jaargang 9 • februari 2014
Lees verder op pagina
5
Het aantal baby’s dat wordt geboren
in Limburg daalt. Kleine kraamzorg-
partijen treden toe tot de markt en de
concurrentie wordt groter. Tegelijk
staat het kraamzorgtarief door overheidsregelingen sterk onder druk.
Deze roerige tijden waren reden dat
de kraamzorg binnen MeanderGroep
anders moest worden ingevuld.l
Lees verder op pagina
12
Meander Mobiliteitsbureau
Je baan, je toekomst
Bij het Mobiliteitsbureau werken Rilana Pusceddu, Martijn Visser en Christel van den Berg als
mobiliteitsfunctionarissen (op de foto 1e, 2e en 4e van links). Marianne van der Donk (derde van
links) stuurt het Meander Mobiliteitsbureau aan.
Ook medewerkers van Meander
ervaren de gevolgen van de ingrijpende wijzigingen in het zorgstelsel. Om iedereen met vragen over
zijn of haar functie – nu of in de
toekomst – te begeleiden, heeft
Meander sinds kort een mobiliteitsbureau. Hier kun je terecht als je
je – vrijwillig en vrijblijvend – wil
oriënteren op een andere functie en
voor ondersteuning bij het vinden
van een nieuwe werkplek.
Stel je werkt nu in één van de
zorgcentra van Meander en vraagt
je af of de thuiszorg iets voor jou is.
Of je bent onzeker over je baan in
de toekomst. Of je twijfelt over het
Meander’s één 2014
•2
volgen van een opleiding om je kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.
Het Mobiliteitsbureau is er om jou
verder te helpen.
De collega’s van het Mobiliteitsbureau staan klaar om Meander-medewerkers te begeleiden naar een andere baan of dit nu op eigen verzoek
is of een herplaatsing op aanwijzing
van de directeur/manager omdat er
sprake is van afbouw van formatie
of het vervallen van een functie. l
Meander’s in
een nieuw jasje
Voor je ligt de nieuwe Meander’s.
Een vertrouwde uitgave, maar zoals
je ziet in een nieuw jasje. Vanwege
bezuinigingen zijn we overgestapt op
een nieuw formaat. Per jaar scheelt
dit zo’n € 16.000 euro in kosten.
Een aanzienlijke besparing dus. We
blijven wel nog vijf keer per jaar in
gedrukte vorm uitkomen. In de loop
van dit jaar zal daar een digitale
versie komen, want die vraag krijgen
we ook steeds vaker van collega’s. De
een zal het fijn vinden, de ander niet.
We zullen zien hoe jullie dat ervaren.
En blijf intussen vooral jullie ideeën
en suggesties insturen naar:
[email protected] Want Meander’s
is niet alleen een blad vóór, maar
vooral ook dóór jullie. Samen maken
we er elke keer iets moois van! l
De redactie
VERTROUWENSPERSONEN
Bij onderstaande personen kun je, of je nu medewerker of vrijwilliger bent, terecht voor een luisterend oor of een advies.
Naam
1 Ellen Henczyk
2 Louise Voordouw
3 Angelique Dirix
4 Terry Brouwers
5 Sharon Kremers
6 Bianca Franck
7 Mario Collet
8 Tresie de Pijper
9 Karin Wals
10Thecla Terken
11Nicolle Baumans
Telefoon
06 4336 4540
06 2241 6180
045 546 75 46
045 545 69 44
045 545 69 44
045 549 03 91
045 535 73 84
045 545 35 45
045 567 68 33
06 4336 4476
045 546 00 05
E-mail
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
Klachtenregeling
MeanderGroep heeft een klachtenregeling voor medewerkers. Bespreek eerst
je klacht met degene over wie de klacht gaat. Als dit de zaak niet oplost, dien
je de klacht te bespreken met je eigen leidinggevende of de leidinggevende van
degene over wie je klacht gaat. Een vertrouwenspersoon kan je hierin bijstaan.
Als dit ook niet leidt tot een bevredigende oplossing, kun je je wenden tot de
klachtencommissie voor medewerkers.
Regeling ‘Melding misstanden’
Meander acht het de morele plicht van elke medewerker en vrijwilliger om
vermoedens van misstanden binnen de organisatie te melden bij degene die
daartegen actie kan ondernemen (intern of desnoods extern). Deze handelswijze is bekend onder het begrip ‘klokkenluiden’. Meander vindt het belangrijk dat medewerkers en vrijwilligers dit op adequate en veilige wijze kunnen
doen. Onder een vermoeden van een misstand wordt verstaan een op redelijke
gronden gebaseerd vermoeden waarbij een feit of situatie van maatschappelijk
belang in het geding is en waarbij er sprake is van een zekere mate van ernst
van het feit of de situatie. Hiervan is onder meer sprake indien het gaat om een
(dreigend) strafbaar feit; een (dreigende) schending van de regels, een gevaar
voor de volksgezondheid of veiligheid of het milieu, een dreiging van bewust
onjuist informeren van publieke organen of een dreigende verspilling van
overheidsgeld.
Contactgegevens:
Klachtencommissie medewerkers, Postbus 2690, 6401 DD Heerlen.
Vermeld op de envelop: ‘Persoonlijk/Vertrouwelijk
E-mail adres: [email protected]
nr 1
nr 2
nr 3
nr 4
nr 5
nr 6
nr 7
nr 8
nr 9
nr 10
nr 11
Meander’s één 2014
•3
PRIKBORD
n
e
r
so
n
o
sp
e
z
n
o
n
a
a
k
n
a
d
Met
ft de Lions
Boeken over het
Sint Elisabeth Stift
Ter aanvulling op het
artikel in Meander’s van
december: De boeken van
Jo Ploum en Patrick Leukel over de geschiedenis
van het Elisabeth Stift
zijn vanaf 23 maart te
bestellen.
-Kroniek van het Sint
Elisabeth Stift:
€ 27,50.
-Aken Herfst 1944,
dagboek van zr. Maria
Schäfer: € 15,-Elisabethinnen in de
tweede wereldoorlog:
€ 17,50
Bestellen kan via
mijnbestseller.nl.
Er worden dan nog verzendkosten in rekening
gebracht.
Het boek kan ook besteld worden bij het
Sint Elisabeth Stift.
Dit kan door een mail
te sturen naar overste zuster Apollonia:
[email protected]
en het bedrag van het
gewenste boek over te
maken op bankrekeningnummer 1039835 (INGbank) onder vermelding
van de naam van het
gewenste boek. Het boek
dient dan afgehaald te
worden in het Stift.
De opbrengst van de
boeken gaat naar de
zusters Elisabethinnen
en wordt gebruikt voor
het behoud van het Sint
Elisabeth Stift.
Meander’s één 2014
•4
f
Medewerkers van medisch bedrij
Abbott hebben begin december
mig
geholpen om Verpleeghuis De Dor
onder te dompelen in kerstsfeer.
Samen met bewoners en bezoekers
van de dagbehandeling werden
kerstversieringen gemaakt.
Op zondag 15 december hee
t
Club Nuth in samenwerking me
e
Meander Thuiszorg een feestelijk
n.
ere
dag verzorgd voor eenzame oud
Zij waren te gast in Kasteel
lekker
Hoensbroek en genoten van een
diner, verschillende optredens en
Kerstverhalen.
Wie wil mij helpen ?
Tijdens mijn vakantie
Corrie den Otter.
in Sri Lanka heb ik
Rayon Nuth,
Kees Janssen uit Delft E mai
ladres
ontmoet, die gebruikte Cor
riedenOtter@mgzl.
hoorapparaten opstuurt nl
of brengt naar een
06-41600990
schooltje voor dove
kinderen in Sri Lanka. Voo
r meer informatie:
Deze worden daar
Stichting “Lama
omgebouwd zodat deze
Gramaya”’
kinderen weer kunnen
Project doven school
doorstromen naar het
Unawattuna.
normale onderwijs.
www.lamagramaya.nl
Zorgtrajectbegeleiding dementie
Steun en toeverlaat thuiswonende
dementerende en mantelzorger
Ze begeleidt mensen met
dementie vanaf het eerste
‘niet-pluis gevoel’ tot aan het
moment waarop iemand verhuist naar een verpleeghuis of
overlijdt. “Mijn functie biedt
de mogelijkheid om naast de
dementerende en zijn mantelzorgers te staan.”
Sharon Aretz is nu twee jaar zorgtrajectbegeleider dementie, na 15 jaar in
de verpleeghuiszorg voor dementerenden gewerkt te hebben. “Het mooie
van deze functie is dat ik in een vroeg
stadium met de klant in contact kom
en rustig de relatie kan opbouwen. Je
komt zo te weten welke zorg en begeleiding passend is. Op dat moment
kun je ook nog veel met de klant zelf
bespreken. Het gaat er niet om meteen
oplossingen aan te dragen, maar om
juist rustig de tijd te nemen voor verkenning, want iedere situatie is anders.
Je hebt langlopende contacten zodat je
echt een band kunt opbouwen.”
Naast de klant
In 2011 is dit project, een initiatief
van de MeanderGroep, officieel van
start gegaan met als doel de dementerende klant in een zo vroeg mogelijk
stadium te begeleiden zodat hij of zij
zo lang mogelijk in de thuissituatie
kan blijven wonen. In Parkstad is het
een samenwerkingsverband tussen
Meander, Sevagram en Cicero. Er zijn
in totaal 23 zorgtrajectbegeleiders,
waarvan er 15 in dienst van Meander
zijn. Ze zijn allen verbonden aan één of
meerdere huisartsenpraktijken. Voor
Sharon zijn dat de praktijken in Nuth.
Ze is weliswaar in dienst van Meander
maar werkt onafhankelijk in de keten
dementiezorg Parkstad. ‘Ik sta naast
de klant en kijk wat er nodig is: van
het informeren van de familie over het
ziektebeeld tot het praktisch regelen
van zaken, zoals extra ondersteuning
in de thuissituatie of dagopvang voor
de klant. Het ondersteunen van de
mantelzorger is daarbij minstens zo belangrijk. Als die uitvalt kan een dementerende niet meer thuis wonen. Vaak
geeft de wetenschap dat ik er voor hen
ben en dat ze me altijd kunnen bellen,
al heel veel rust.”
Nicole Thomas (links) en Sharon Aretz (rechts): “Zorgtrajectbegeleiding
is de spil in de zorg voor de thuiswonende dementerende”.
Samenwerking
In Parkstad maakt al 85% van de huisartsen gebruik van zorgtrajectbegeleiding voor dementerenden. De verwachting is dat dit over een half jaar 100% zal
zijn, zodat alle inwoners van Parkstad
een beroep kunnen doen op deze zorg.
Behalve met de huisarts en de praktijkondersteuner, werkt de zorgtrajectbegeleider ook nauw samen met onder
andere de managers van de thuiszorg
en de hulp bij het huishouden. “De
thuishulpen zijn heel belangrijk” vertelt
Sharon. Zij hebben vaak een vertrouwensband met een klant en merken als
eersten dat er iets aan de hand is. Behalve vanuit de huisartsenpraktijk krijg
ik ook vaak vanuit de thuiszorg de vraag
om bij iemand langs te gaan.”
Schakelmomenten
Zorgtrajectbegeleiding wordt vergoed
vanuit de AWBZ. “Nog wel”, aldus
Nicole Thomas die sinds ruim een jaar
ketenregisseur dementiezorg in Parkstad is en functioneel leiding geeft aan
de zorgtrajectbegeleiders in deze regio.
“Hoe dat volgend jaar zal zijn, wordt in
de komende maanden besloten; mogelijk wordt het overgeheveld naar de
zorgverzekering. Maar nu al merken we
de gevolgen van de bezuinigingen. Zo
wordt het moeilijker om dagopvang te
regelen voor klanten. We moeten steeds
creatiever worden.” Ze houdt zich
onder meer bezig met de samenwerking
van alle partners binnen de zorg aan
dementerenden en met het regelen van
de deskundigheidsbevordering. Haar
achtergrond als organisatieadviseur
komt daarbij goed van pas. “Ik kom niet
uit de zorg, maar dat hoeft ook niet. De
zorgtrajectbegeleiders zijn enorm betrokken en deskundig. Mijn taak is hen
te faciliteren en te zoeken naar schakelmomenten in de keten. Ook de zorg
voor dementerenden is volop in beweging, met allerlei nieuwe projecten
gericht op samenwerking en samenhang. Als er veel in beweging is, kost
het soms even tijd dat mensen elkaar
weten te vinden. Ik probeer daar een
verbindende rol in te vervullen.” l
Meander’s één 2014
•5
Jubilarissen
Jubilarissen Bijzondere Dienstverlening
Bij de Bijzonder Dienstverlening
vierden onlangs 7 medewerkers
hun 25-jarig dienstjubileum.
Van harte gefeliciteerd!
Van links naar rechts:
Brigitte Extra-van den Hove
Delia Pelzer-Pisanu
Marian Fleuren-Peters
Janine Wolfhagen-Hermans
Wim Dankers (directeur Bijzondere
Dienstverlening)
Mildred Vliegen
Wilma Theunissen
Francien Hellenbrand-Peters
12 ½ jarige jubilea op intranet
Vanwege het grote aantal 12 ½ jarige dienstjubilea is besloten de namen van deze collega’s niet
meer in de Meander’s maar op intranet (onder ‘Personeel’) te vermelden.
25- jarige jubilea
1 maart 2014
1 maart 2014
1 maart 2014
6 maart 2014
6 maart 2014
20 maart 2014
27 maart 2014
27 maart 2014
27 maart 2014
27 maart 2014
1 april 2014
1 april 2014
10 april 2014
24 april 2014
1 mei 2014
1 mei 2014
1 mei 2014
1 mei 2014
22 mei 2014
29 mei 2014
Anja Simons - Vanderheijden
Saskia Antwerpen
Monique Rutten - Peters
Annalet Willems
Jacqueline Vinken - Debets
Ingrid Broos - Mink
Alexandra Vogelzang - Maassen
Wendy Romkens
Angelique Peeters - van den Elzen
Karin Halmans
René van Rooijen
Mia Caris-Cox
Maria Keulen - Verkennis
Annie Pluijmaekers - vd Linden
Anja Schlijper - Starmans
Irma Geron
Bianca Arnold
Maria Crijns - Wijnen
Elona Kats - Jansch
Petra Hendrix
Afdeling Financiën/Cliëntzorgtoewijzing
Jeugdgezondheidszorg
Thuiszorg Landgraaf
Thuiszorg Westelijke Mijnstreek
Thuiszorg Heerlen
Thuiszorg Nuth
Verpleeghuis De Dormig
Verpleeghuis Lückerheide
Verpleeghuis De Dormig
Verpleeghuis Lückerheide
Afd. Financiën/Cliëntzorgtoewijzing
Wijkzorgcentrum Heereveld
Thuiszorg Heerlen
Groepswoning Simpelveld
Verpleeghuis Lückerheide
Jeugdgezondheidszorg
Verpleeghuis De Dormig
Thuiszorg Landgraaf
Thuiszorg Heerlen
Thuiszorg Brunssum
40- jarige jubilea
18 maart 2014
1 april 2014
1 april 2014
Meander’s één 2014
•6
Mariandel Szczachor
Dymph Grond - Geurts
Marleen Schmitz - de Vaan
Thuiszorg Heerlen/Hoensbroek
Thuiszorg Westelijke Mijnstreek
Thuiszorg Heerlen/Hoensbroek
Kerstpakketten dankbaar in ontvangst genomen
ouderdomsproblemen. Vorig jaar is
ze thuis gevallen en belandde in het
ziekenhuis. De specialist vond het niet
meer verantwoord om mevrouw terug
naar huis te laten gaan en ze werd in
een verpleeghuis opgenomen. Mevrouw voelde zich daar erg ongelukkig
en miste haar vertrouwde omgeving.
Toen kwam het team van Nuth in actie:
er volgden gesprekken met huisarts en
familie. Het team garandeerde zodanig
continuïteit en intensiteit van zorg
dat terugplaatsing naar de vertrouwde
omgeving mogelijk bleek.
Onlangs zagen dieven de kans om in
de nacht bij mevrouw Drijkoningen in
te breken. Gelukkig viel de schade mee,
maar de schrik zat er goed in. Een paar
weken later, toen de verpleegkundige
van team Nuth met het kerstpakket
arriveerde, reageerde ze heel blij en
adrem: “gelukkig dat je nu pas er mee
komt, anders hadden de dieven het
pakket mee genomen.” l
Tekst: Victor Sanchez
In december ontving MeanderGroep
35 pakketten van een relatie om te
verspreiden onder klanten. Een oproep
via de Meander nieuwsbrief leverde
veel enthousiaste reacties op. Hartverwarmende verhalen van medewerkers
die vonden dat hun klant iets extra’s
verdiende. Uiteindelijk werden meer
dan 200 klanten aangemeld. De Raad
van Bestuur besloot toen om al deze
mensen een pakket te verstrekken. Dat
kon dankzij een financiële bijdrage van
Meander Vrienden.
De 80-jarige Wiel Tatusch uit Voerendaal, al zo’n tien jaar in zorg bij Meander, was één van de gelukkigen die een
kerstpakket mocht ontvangen. In de
loop der jaren heeft hij veel narigheid
meegemaakt door ziekte en operaties.
Wiel heeft altijd voor zijn moeder
gezorgd, zij woonde bij hem in. Twee
jaar geleden overleed zijn moeder op
99-jarige leeftijd.
De collega’s kennen Wiel als een
spraakzame man die altijd bereid is om
anderen te helpen en op te vrolijken
met zijn accordeon. Soms verschijnt hij
op feestjes of in de kerk om spontaan
en in mijnwerkerspak gekleed, oude
Limburgse liedjes te spelen.
Tijdens de zorgmomenten spreekt hij
honderduit over de dingen die hem
bezighouden en over zijn zorgen over
de veranderende maatschappij.
Sinds de dood van zijn moeder voelt
hij zich een stuk eenzamer en is altijd
blij als de collega’s van team Voerendaal aan zijn deur staan. Toen verpleegkundige Claire aanbelde met het
kerstpakket, schoten de tranen in zijn
ogen. Hij was blij en ontroerd door dit
vriendelijk gebaar van Meander. “Allemaal hartelijk bedankt”, aldus Wiel.
Ook mevrouw Drijkoningen uit Nuth
is al heel wat jaren cliënt bij Meander.
Ze woont zelfstandig in een seniorenwoning waar ze een aantal keren per
dag zorg krijgt van het buurtteam van
Nuth. Hierdoor kan ze thuis blijven
wonen ondanks haar diabetes en de
Bedankt!
Omdat ik mijn werk niet meer kan
uitvoeren, wil ik alle collega’s verzorging & verpleging in Brunssum, en
vooral team oud-Brunssum, bedanken
voor de leuke en mooie jaren samen te
hebben gewerkt.
Nelly Geefshuysen
Beste mensen,
Ik ben per 1 januari met vervroegd
pensioen gegaan en geniet inmiddels
met volle teugen van mijn vrije tijd.
Op 12 december heb ik afscheid van
jullie mogen nemen tijdens een receptie in Rolduc.
De belangstelling was overweldigend
en daarvoor wil ik jullie, ook namens
mijn vrouw Alice en mijn kinderen,
van harte bedanken.
Jullie hebben ervoor gezorgd dat dit
een onvergetelijke dag geworden is!
Nogmaals, mijn hartelijke dank!
Ed Breukers
Meander’s één 2014
•7
s
y
t
t
i
K
RECEPT
‘Ik ga niet
lekkere
Ze noemt zichzelf een kraamverzorgende van de oude stempel.
Kitty Leufkens zit al 39 jaar in
het vak en weet niet beter dan
dat ze voor de kraamgezinnen
kookt. Dat doet ze nog elke keer,
hoe hectisch haar dag soms ook
is. “Er is geen betere manier
om mensen echt te verwennen
dan met een lekkere maaltijd”,
vertelt ze.
Haar spinazieschotel staat in elk
kraamgezin wel een keertje op het
menu. “Het is gemakkelijk en erg
voedzaam”, vertelt Kitty. “Laatst nog
werd ik door een gezin aangesproken
waar ik jaren geleden kraamzorg gaf.
‘We maken nog steeds jouw spinazieschotel’ zeiden ze. Kijk, dat vind ik nou
leuk! Ik heb nog nooit meegemaakt
dat iemand het niet lekker vond. Eén
keertje riep de man des huizes dat
hij niet van spinazie hield. Ik heb hem
gevraagd of ik het toch eens mocht
maken. Zou hij het écht niet lekker
vinden, dan mocht hij de dag erna
kiezen wat hij wilde eten. Maar hij
heeft gesmuld!”
Eigen draai
Koken is al jaren een hobby van Kitty
en haar man. Met kerst kookte ze voor
24 mensen en regelmatig vinden thuis
eetavondjes plaats. Het recept voor de
spinaziegehaktschotel kreeg ze ooit
via een kennis. “Het was toen eigenlijk
meer spinaziepuree”, vertelt ze. “Ik heb
er toen mijn eigen draai aan gegeven.
En ook nu nog varieer ik heel vaak.
Houden mensen van champignons, dan
Meander’s één 2014
•8
Kraamverzorgende Kitty Leufkens kookt voor elk gezin waar ze komt
weg voordat er een
maaltijd klaar staat’
doe ik die erdoor! Of pittige paprika?
Het kan allemaal! Wanneer er kleine
kinderen in het gezin zijn, laat ik de
paturain, vanwege de uitgesproken
smaak, vaak achterwege. En als er
borstvoeding wordt gegeven door de
kraamvrouw, dan houd ik extra rekening met de toevoeging van kruiden
en uien.”
Aankleding
Naast het koken zelf besteedt Kitty
thuis veel tijd aan de aankleding van
de tafel. Dat doet ze met groenversieringen, afgestemd op het seizoen. Alles wordt uit de kast gehaald, inclusief
het zilveren bestek van haar ouders.
“Laatst ben ik de nodige uren bezig
geweest alleen met het tafel dekken”,
vertelt ze. “ Maar ook in gezinnen vindt
ze de aankleding belangrijk. Kitty: “ Ik
probeer de ontbijttafel leuk te dekken
met vers fruit en een kaarsje. Mensen
moeten met een grote glimlach terug
kunnen denken aan de kraamperiode
en dit zijn de dingen die ze onthouden!”
Hectisch
Vroeger, toen Kitty en haar collega’s
nog diensten draaiden van 10 uur, at
ze zelf standaard in de gezinnen mee.
Dat is niet meer. Kitty hoort wel eens
van jongere collega’s dat ze niet koken
in het gezin omdat wordt aangegeven
dat dat niet nodig is. “Maar ik vraag
het altijd heel overtuigend: ‘zal ik eens
lekker voor jullie koken’ ? En dan is
het antwoord eigenlijk altijd ‘ja’. Natuurlijk komt het vanwege drukte niet
altijd uit, maar dan nog schil ik alvast
de aardappels en zet alles klaar. Zo’n
kraamperiode is vaak al zo hectisch,
Spinazieschotel à la Kitty
Benodigdheden voor 4-6 personen:
2 kg aardappels (kruimig)
300 gram halfom gehakt ( gebruik je
geen champignons dan 500 gr gehakt)
1 ui
1 bakje champignons (250 gr)
750 gram gehakte spinazie (diepvries)
1 bakje Paturain (roomkaas) (150gr)
peper en zout
nootmuskaat
paneermeel
melk
boter
ovenvaste schaal.
dan is het belangrijk dat je de tijd
neemt om goed te eten.”
Bereidingswijze:
en roer dit goed door.
Vul de ovenschaal: doe het gehaktmengsel als eerste in de schaal. Verdeel daarover de uitgelekte spinazie,
daarna de aardappelpuree, het paneermeel en een paar kleine klontjes
boter. Plaats de schaal ongeveer 30
minuten in het midden van de voorverwarmde oven op 180 graden. l
Om het recept nog gezonder te
maken, zou je het half-om-half
gehakt kunnen vervangen door
rundergehakt. Voor de puree
melk gebruiken en geen room.
De Paturain kan vervangen
worden door Paturain Light.
Reactie van onze diëtiste
Anita van Meijel
Laat de spinazie vooraf ontdooien en
uitlekken.
Schil de aardappels en kook deze gaar
met zout.
Maak het gehakt op smaak met peper
en zout en bak dit rul in de pan, voeg
de gesnipperde ui toe. Laat het geheel
garen.
Snijd de champignons in plakjes en bak
deze in een andere pan met een beetje
boter bruin en voeg ze bij het gehakt.
Maak van de aardappels een luchtige
puree met peper en zout, nootmuskaat,
melk en een klontje boter. Gebruik een
garde, zo krijg je een betere puree.
Je kunt de melk ook vervangen door
room.
Voeg de Paturain toe aan het gehakt
Meander’s één 2014
•9
Kunstenaar schenkt schilderijen aan
Verpleeghuis Lückerheide
Math Gulpers, directeur Verpleeghuis Lückerheide, Jos Leemker en zijn broer (vanaf links) tijdens de
overhandiging van de schilderijen. Het derde schilderij hangt op de kamer van Jos
Jos Leemker, internationaal bekend als kunstenaar, heeft drie van zijn schilderijen geschonken aan
Verpleeghuis Lückerheide. Hij wil op deze manier alle medewerkers van het verpleeghuis waar hij in
de woongroep voor jong-dementerenden verblijft, bedanken.
Zijn broer en mentor J.W. Leemker,
geeft een korte uitleg bij de schilderijen: “Al deze schilderijen hebben één
ding gemeen: ‘Profiel Neurose’, een
typische karakteristiek van Jos. Hiermee geeft hij aan wat hem voortdurend
heeft bezig gehouden. Zaken die te
maken hadden met maatschappijstructuur, onrecht, a-sociale toestanden
enz. Het zal duidelijk zijn dat hij het
zichzelf niet altijd even gemakkelijk
heeft gemaakt. Jos is te typeren als een
schilder-filosoof met het accent op
filosoof. Vaak balanceerde hij op de
grens. Deze schilderijen zijn min of
meer een getuigenis van wat zich met
name heeft afgespeeld in de 80-er jaren
Meander’s één 2014
• 10
toen hij student was aan diverse kunstacademies en daarna als kunstenaar
werkte in Duitsland en Frankrijk.” l
Symposium Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling
‘Het houdt niet op, niet vanzelf’
Om de Meldcode huiselijk geweld
en kindermishandeling en met
name het thema ouderenmishandeling onder de aandacht
te brengen bij Meander medewerkers organiseren wij op 13
maart aanstaande het minisymposium ‘Het houdt niet op, niet
vanzelf’.
Het symposium is gratis toegankelijk
voor alle medewerkers van Meander,
zowel werkzaam in de thuiszorg als
intramuraal. In het bijzonder richten
we ons op Zichtbare Schakels, leden
van de cliëntenraden, leidinggevenden
en directeuren.
Minisymposium
‘Het houdt niet op, niet vanzelf’
Datum 13 maart 2014
Locatie Trefcentrum Lückerheide
(te bereiken via hoofdingang),
Sint Pieterstraat 145 in Kerkrade
Zaal open vanaf 18:30 uur.
Programma (19.00 - 21.00 uur):
- Welkom door Math Gulpers,
directeur Verpleeghuis Lückerheide
- Ouderenmishandeling, Meldcode,
beroepsgeheim en bemoeizorg
•Maud Schaepkens, GGD
•Medewerkers MeanderGroep
vertellen praktijkervaringen.
- Toneel: Sketch 1
- Wat heeft MeanderGroep geregeld
om medewerkers te ondersteunen?
- Voorstellen leden centrale commissie
Huiselijk geweld en kindermishan-
deling.
- Toneel: Sketch 2
- Afsluiting door Roger Ruijters,
Raad van Bestuur
Voorzitter van de avond is Wim Dankers,
directeur Bijzondere Dienstverlening
en voorzitter centrale commissie.
Na afloop is er gelegenheid om na te
praten, met een hapje en een drankje.
Inschrijven
Het symposium is gratis toegankelijk
voor alle collega’s van Meander, zowel
werkzaam in de thuiszorg als intramuraal. In het bijzonder richten we
ons op Zichtbare Schakels, leden van
de cliëntenraden, leidinggevenden en
directeuren. Aanmelden bij
[email protected] of telefonisch:
045 5665495. Aantal beschikbare plaatsen is beperkt. Wie het eerst komt, het
eerst maalt….. l
Drie Koningen bij Nieuwjaarsontbijt in Kapelhof
Eigenlijk is 6 januari hun dag, maar
in Zorgcentrum Kapelhof kwamen de
Drie Koningen dit jaar op 9 januari,
tijdens het Nieuwjaarsontbijt voor de
bewoners. Een verrassend optreden van
Geert Janssen, medewerker Administratie , en twee leden van de Cliëntenraad.
Net zoals de Drie Koningen uit het
Bijbelverhaal brachten ze geschenken
mee. Ze vervulden drie van de wensen
die de bewoners van Kapelhof hadden ingediend: een bezoek aan het
Gaiapark voor twee deelnemers aan
de dagopvang; een optreden van een
Schlagerzanger en een optreden
van Jack Vinders. Tevens brachten
ze Kapelhof de huiszegen voor 2014:
Christus mansionem benedicat oftewel
C.M.B., de initialen van hun voornamen:
Caspar, Melchior en Balthazar.
De bewoners genoten van dit bezoek,
maar ook de koningen zelf. Vooral voor
de leden van de cliëntenraad, Pierre
Hensgens en Jo Augenbroe, was het
een bijzondere manier om een bijdrage
te leveren aan de sfeer en gezelligheid in Kapelhof. “Het verstevigt onze
band”, vonden ze. l
Meander’s één 2014
• 11
‘GeboorteZorg Limburg is klaar voor de toekomst’
Kraamzorg gaat op in nieuwe BV
derGroep en GroenekruisDomicura
voor 50% aandeelhouder in de nieuwe
BV. De managers en planners van Meander Kraamzorg zijn werkzaam in het
Meander hoofdkantoor in Landgraaf.
De kantoorcollega’s van Kraamcentrum Schellings en GroenekruisDomicura hebben afgelopen maand ook hier
hun intrek genomen. Het kantoor in
Nuth is gesloten. De kraamverzorgenden blijven zoveel mogelijk hun werk
doen in de gebieden waar ze dat gewend zijn: Meander Kraamzorg vanuit
Parkstad, Kraamcentrum Schellings
in de Westelijke Mijnstreek en GroenekruisDomicura in het Heuvelland en
Maastricht.
Schaalvergroting
Het aantal baby’s dat wordt
geboren in Limburg daalt. Kleine
kraamzorgpartijen treden toe
tot de markt en de concurrentie
wordt groter. Tegelijk staat het
kraamzorgtarief door overheidsregelingen sterk onder druk.
Deze roerige tijden waren reden
dat de kraamzorg binnen MeanderGroep anders moest worden
ingevuld. Al eerder sloegen
Meander Kraamzorg en Kraamcentrum Schellings de handen
ineen en sinds 1 januari dit jaar
is daar een derde partij aan toegevoegd: Groene-kruisDomicura
Kraamzorg. De drie organisaties
vormen een nieuwe BV: GeboorteZorg Limburg. “Samen zijn we
klaar voor de toekomst”, zegt
Joke Verbugt, directeur/bestuurder van de nieuwe organisatie.
Het is even wennen. Kraamzorg maakt
geen onderdeel meer uit van MeanderGroep. Toch blijft er nog een duidelijke
link naar de moederorganisaties. Niet
alleen blijven de merknamen in de
markt bestaan, maar ook zijn Mean-
Meander’s één 2014
• 12
Joke Verbugt licht toe: “Als kraamzorginstelling moet je aan bepaalde
eisen voldoen: van een goed functionerend bedrijfsbureau tot een 24uurs bereikbaarheidsdienst. Of je nu
honderd kraambedden per jaar hebt of
drieduizend, het moet goed geregeld
zijn. Door middel van schaalvergroting
hoeven we deze kosten maar één keer
te maken. Voorheen regelde elke
organisatie afzonderlijk deze aspecten,
nu pakken we dat samen op. Als grote
organisatie heb je bovendien een
sterkere marktpositie en daardoor kun
je meer garanties geven en is er ook
meer ruimte voor innovatie. Maar ook
de samenwerking in de keten, met de
verloskundigen, verloopt veel efficiënter.
Eerst werden verloskundigen door alle
drie de organisaties apart bezocht, nu
volstaat 1 bezoek. Dat werkt voor alle
partijen fijner.”
3000 kraambedden
Geboorte Zorg telt 200 medewerkers.
Samen zullen zij zo’n 3000 kraambedden per jaar gaan verzorgen. Een
partij waar je niet omheen kunt. Drie
verschillende organisaties bij elkaar.
Dat brengt cultuurverschillen en
verschillende werkwijzen met zich
mee. “We streven ernaar alle protocollen en regelingen te uniformeren.
De overdracht van kraamzorg naar
jeugdgezondheidszorg bijvoorbeeld
wordt nu nog verschillend geregeld. In
de toekomst moet er één protocol voor
zijn en dat geldt ook voor alle overige
regelingen.”
Flexibiliteit
Voor de uitvoerenden, maar vooral ook
voor klanten, verandert er weinig. De
kraamverzorgenden blijven werkzaam
onder hun vertrouwde bedrijfsnaam, in
het gebied dat ze kennen en met hun
eigen uniform. “Alleen bij piekdrukte
zullen we personeel onderling uitwisselen”, legt Joke uit. “Maar dat heeft
voor de klant alleen maar voordelen
in de zin dat de zorg gecontinueerd
blijft. Van medewerkers wordt een
flexibele inzet verwacht, maar ik ga
ervan uit dat die er al is. Werken in de
kraamzorg is nu eenmaal anders dan
wanneer je een kantoorbaan hebt.”
Toekomst
Joke is sinds 1992 werkzaam in de
kraamzorg. Met deze nieuwe rol als
Directeur /Bestuurder van de GeboorteZorg BV is ze een grote uitdaging
aangegaan. “Met name dit eerste jaar
zal er veel op me afkomen”, vertelt ze.
“Alles moet opnieuw worden bekeken: van de arbeidsvoorwaarden tot
protocollen. er zal een nieuwe OR
en Cliëntenraad komen. Mijn streven
is een financieel gezond bedrijf neer
te zetten dat toekomstbestendig is
en waarbij medewerkers een baangarantie hebben. De komende tijd zal
er een front- en backoffice worden
ingericht en we monitoren of dat in
de praktijk goed werkt.” Hoewel Joke
voorlopig genoeg op haar bordje heeft,
wil ze ook alvast vooruit kijken. “In de
toekomst wil ik gaan investeren samen
met de verloskundigen in buurtgericht
werken. Rondom verloskundigenpraktijken wil ik buurtteams van kraamverzorgenden opzetten die direct in de
wijk actief zijn. Zo kunnen we een spilfunctie vormen voor klanten, maar ook
voor ketenpartners. Uitdagingen zijn
er in ieder geval genoeg! En ik heb er
vertrouwen in, dat we deze klus met
onze mensen kunnen klaren.” l
Angelica Schoormans combineert twee banen
Trots op de samenwerking
Angelica Schoormans voor een wand met cartoons van iedere deelnemer aan het wijksteunpunt Klimmen.
Sinds augustus vorig jaar combineert Angelica Schoormans
twee banen. Naast manager
Hulp bij het Huishouden bij
Meander is zij de komende
twee jaar voor 50% van haar
tijd gedetacheerd bij de gemeente Voerendaal. Zij vervult
daar de functie van procescoördinator herinrichting sociaal
domein. “Ik ben heel blij met
deze kans om samen te werken
aan de toekomst.”
Hoe druk Angelica het ook heeft, ze
kan alleen maar enthousiast zijn over
de combinatie van haar twee functies.
“Ik krijg de kans om mee te denken
hoe we in de gemeente Voerendaal op
een andere, goedkopere manier zorg
en ondersteuning kunnen bieden.
Vanuit mijn functie bij Meander heb ik
in deze gemeente een breed netwerk,
dat zowel zo’n 80 medewerkers als
heel veel inwoners omvat. Dat kan ik
volop inzetten in mijn nieuwe baan als
procescoördinator.”
Wijksteunpunt
Sleutelbegrippen bij de herinrichting
van het sociaal domein in de gemeente
Voerendaal zijn participatie, eigen
kracht en collectief in plaats van individueel. In het nieuwe wijksteunpunt
in Klimmen komen al die begrippen
samen. In het wijksteunpunt, gevestigd
in het wooncomplex De Linde, kunnen
inwoners terecht met vragen over hulp
in en om het huis, over thuiszorg, mantelzorg-ondersteuning of voor uitleg
of advies over allerlei regelingen. Vanaf
februari worden er ook allerlei ontspannende activiteiten georganiseerd.
‘Warm’ doorverwijzen
Het steunpunt wordt bemenst door
vrijwilligers. Daarnaast is er iedere dag
iemand van de deelnemende organisaties aanwezig: WMO-consulent, maatschappelijk werker, Zichtbare Schakel
van Meander, iemand van Alcander,
van de huurdersbelangenvereniging
en het Steunpunt voor Mantelzorg.
Angelica: “Bezoekers van het steunpunt worden niet ‘afgescheept’ met
een telefoonnummer maar hun vragen
worden echt opgepakt, er wordt zo
nodig gebeld en een afspraak geregeld.
Niemand zit er alleen voor de eigen
organisatie. Hier wordt het convenant
‘Voor elkaar in Parkstad’ daadwerkelijk
in praktijk gebracht.”
Hand- en spandiensten
Waar vroeger hulp werd geregeld
door de gemeente op grond van een
WMO - indicatie, moeten mensen nu
meer een beroep doen op hun familie,
kennissen of buren. “Voor mensen die
geen beroep kunnen doen op dergelijke mantelzorg hebben we al twee
vrijwilligerspools: één voor technische
klusjes en één voor andere hand- en
spandiensten. Daarbij moet je denken
aan sneeuw ruimen, iemand opvangen
die thuis komt na ziekenhuisverblijf of
iemand vergezellen bij een afspraak bij
een specialist. Samen met Kompas (de
sociale dienst van Voerendaal) gaan we
ook mensen met een uitkering inzetten
als vrijwilliger.” Het is de bedoeling dat
er ook wijksteunpunten komen in andere kernen van Voerendaal, te weten
in Ransdaal, Ubachsberg en Kunrade.
Welke invulling die krijgen is helemaal
afhankelijk van de lokale behoefte.
Afstemming
Angelica is ook voorzitter van het sociaal wijkteam van Voerendaal waarin
alle disciplines betrokken bij de zorg en
welzijn samenwerken om hulpvragen
(anoniem of met toestemming van de
betrokkene) op te lossen. “Die afstemming is van grote waarde. Zonder
elkaar zijn we niets, samen staan we
sterk. Daarom ben ik ook zo trots op
onze samenwerking met de gemeente.
We zijn echt partners.” l
Meander’s één 2014
• 13
Opvoedondersteuning belangrijk aspect van maatschappelijk werk
V.l.n.r.: Wendy Theunissen, Dyon Webers en
Mieke Zaad.
‘Je ziet kinderen groeien’
Maatschappelijke Dienstverlening is gezien de omvang van het werkgebied (Nuth en Voerendaal) een kleine
tak binnen de MeanderGroep, maar daardoor zeker niet minder belangrijk. In totaal bieden 13 maatschappelijk werkers ondersteuning aan mensen die om verschillende redenen de grip kwijt zijn op hun leven. De
collega’s Mieke Zaad, Wendy Theunissen en Dyon Webers zijn met name gespecialiseerd in opvoedondersteuning en het werken met kinderen en jongeren.
Mieke, Wendy en Dyon bemannen ook
het Centrum voor Jeugd en Gezin dat
sinds twee jaar gevestigd is in het kantoor aan de Pastorijstraat in Nuth. Het
CJG is tevens gevestigd in de brede
school aan de Cortemich in Voerendaal. Door deze participatie, de nauwe
samenwerking met ketenpartners én
het schoolmaatschappelijk werk weten
ze goed wat er speelt in de scholen en
dorpskernen. Voor scholen, Jeugdzorg, gemeente en de wijkagenten zijn
ze dan ook bekende gezichten.
Rots en water
Sinds twee jaar wordt de training Rots
en water op de diverse basisscholen
aangeboden. Mieke, Wendy en collega Susanne (Voerendaal) geven de
training ‘Rots en Water’. Mieke vertelt:
“De school wijst een klas aan waar
bijvoorbeeld gepest wordt. Daar gaan
wij dan mee aan de slag. Rots en
Water is een psycho-fysieke weerbaarheidstraining waarin de kinderen
in 8 bijeenkomsten lichamelijk én
geestelijk sterker worden. Aan de
hand van oefeningen zorgen we dat ze
Meander’s één 2014
• 14
stevig leren staan, voor zichzelf leren
opkomen, keuzes leren maken en
elkaar beter leren helpen. Deze zaken
zorgen ervoor dat ze zich zelfverzekerder gaan voelen. De rots staat dan
ook voor stevig in je schoenen staan
en durven opkomen voor jezelf en het
element water voor meebewegen met
de stroming , vriendschappen kunnen
aangaan c.q. onderhouden en flexibel
zijn.” Wendy vult aan: “Je ziet aan het
einde van de cursus dan ook het resultaat. De stille kinderen durven veel
meer voor zichzelf op te komen en hun
grenzen aan te geven en de ‘pesters’
binnen de groep worden terug op hun
plaats gezet. Het is een heel laagdrempelige manier om preventief en
vooral positief aan gedragsverandering en inzicht te werken.”
Stoep vegen
Naast de klassikale ondersteuning,
geven de maatschappelijk werkers ook
individuele ondersteuning aan ouders
die problemen ervaren in de opvoeding van hun kind. Ze werken dan
volgens de opvoedmethodiek Triple P,
wereldwijd door hulpverleners uitgedragen bij opvoedingsvragen. Mieke:
“Het mooie van deze methode is dat
we ouders handvatten aanreiken om
zelf aan de slag te gaan. Vaak zijn vier
bijeenkomsten, overigens wel met een
flinke portie huiswerk, al voldoende
om een opvoedingsprobleem aan te
pakken.” Ongehoorzaamheid is een
veelvoorkomend thema. Wendy: “Problemen blijven in stand als er onbegrip
is tussen ouder en kind. Bijvoorbeeld
een kind is heel ongehoorzaam en de
ouder reageert hierop door te gaan
schreeuwen. Het kind luistert nog
steeds niet, en het geschreeuw van de
ouder neemt toe. Als je dit gedrag inzichtelijk maakt voor ouders, ontstaat
er meer herkenning en begrip. We
laten ook altijd een filmpje zien waarbij een jongetje buiten de stoep gaat
vegen om zijn moeder te verrassen. De
moeder reageert vervolgens heel fel
omdat hij de bezem voor binnenshuis
heeft gebruikt. Door meer stil te staan
bij de intenties van je kind, leer je zelf
ook beter te reageren. Ouders herkennen zich vaak gelijk daarin.”
Hangplekken
Wendy is naast haar reguliere werk
ook actief als jeugd- en jongerenwerker, wat inhoudt dat ze echt “het veld”
in gaat. Wendy vertelt: “Vroeger hadden we een jeugdhonk in Nuth, waar
jongeren elkaar ontmoetten, maar dat
is nu gesloten omdat het niet meer van
deze tijd is. Uiteraard zijn er wel nog
hangplekken en daar ga ik regelmatig
heen om met jongeren te praten. Het
gaat soms om jongeren die langzaam
richting “criminaliteit” afzakken en die
hoop je dan nog te bereiken. Met sommigen kom je echt in gesprek en anderen hebben alleen een grote mond en
jagen je weg. Dat is dan ook de minder
leuke kant van dit werk. Om die reden
is nu ook het schoolmaatschappelijk
werk zo belangrijk. Als je op de basisschool al stappen kunt zetten, kun je
probleemgedrag beter voorkomen.”
Mieke en Dyon vullen aan: “Wanneer
een kind probleemgedrag vertoont,
kan dat ook het gevolg zijn van de
thuissituatie. Bijvoorbeeld een echt-
scheiding waarbij veel ruzie is. Daarom
is het ook zo belangrijk om met diverse
ketenpartners naar een probleem te
kijken. Vooral naar wat hier nu precies
speelt en hoe we dat samen oplossen.
Dat je ouders en kinderen kunt helpen
en laat weten dat ze er niet alleen voor
staan, is vaak al een eerste belangrijke
stap. Het blijft voor ons een uitdaging
omdat wij daaraan een bijdrage mogen
leveren.” l
Ellen Gerards op weg naar Alpe d’Huzes
Tot voor kort had Ellen Gerards,
werkzaam in de palliatieve
nachtzorg van Meander, geen
andere fietservaring dan op een
omafiets haar oudste dochtertje
naar de crèche brengen. Maar op
5 juni a.s. hoopt ze twee keer de
Alpe d’Huez op te fietsen. Meander’s volgt de komende maanden
haar voorbereidingen.
“In mei 2011 werkte ik bij een gezin waarvan de man terminaal ziek
was. Zijn vrouw beloofde hem in zijn
nagedachtenis mee te doen met Alpe
d’HuZes*. Dat heeft ze in 2012 ook
gedaan. Ik heb me toen voorgenomen
dat ook een keer te doen voor mijn
vader, die 11 jaar geleden aan kanker is
overleden. Maar omdat ik geen racefiets en geen fietservaring heb, wilde
ik dit niet eerder dan 2015 proberen.
Toen belde eind 2013 Yolanda, de
echtgenote van de hiervoor genoemde
klant met de vraag of ik in 2014 in haar
team ‘Guido’s Honor’ wilde meefietsen.
Ik heb even nagedacht, met mijn man
overlegd en toen besloten de uitdaging
aan te gaan. Dit houdt natuurlijk in dat
ik de komende maanden flink moet
trainen en tussendoor ook nog met
mijn team € 10.000,- sponsorgeld voor
het KWF moet verdienen. Inmiddels
heb ik de fiets aangeschaft. Deze staat
op onze slaapkamer op een rolbank,
in afwachting om met beter weer
mee naar buiten te gaan. Ik heb een
ervaren fysiotherapeut gevonden die
me begeleidt en de eerste euro’s zijn
binnen. Mijn doel is twee keer omhoog
te fietsen. De eerste keer lukt zeker; dat
doe ik op ‘girlpower’ en adrenaline; de
2e keer hoop ik uit de training te halen.
Ach, mijn afzien betekent niets in vergelijking met iemand die kanker heeft.”
Wordt vervolgd.
Wil jij Ellen en haar team steunen
en daarmee de strijd tegen kanker?
Kijk dan op www.guidoshonor.nl. Op
vrijdag 11 april van 18.00 - 21.00 uur
is in Top Kids Outlet, Pastoor Erensstraat 30 in Landgraaf een ‘shopping
event’ waar Ellen haar eigen haakwerk
verkoopt.
* Alpe d’HuZes is een actie waarbij deelnemers, alleen of in een team, geld bijeen
brengen waarmee zij een bijdrage leveren
aan de strijd voor de overwinning op kanker.
Onder het motto “Opgeven is geen optie”
wordt op één dag de legendarische Alpe
d’Huez tot maximaal 6 keer beklommen. l
Meander’s één 2014
• 15
Een belangrijke stap met het oog op de toekomst
Roger Ruijters, Raad van Bestuur van de MeanderGroep, opent samen met de heer Jansen, die het langst in Wijkzorgcentrum Firenschat woont,
het vernieuwde restaurant.
Firenschat past entree
en restaurant aan
“Is het niet prachtig geworden?”
Tevreden kijkt mevrouw Schroën het
vernieuwde restaurant van Wijkzorgcentrum Firenschat rond. Het lijkt net
een vakantiepark of een hotel, vindt ze.
Wie wil hier niet graag zitten?
Na een ingrijpende verbouwing zijn
onlangs de vernieuwde entree en het
restaurant van Wijkzorgcentrum Firenschat in Kerkrade -west in gebruik
genomen. Na een periode van overlast
is iedereen heel blij met het resultaat.
Dat er de afgelopen maanden rommel
was, is onvermijdelijk vindt mevrouw
Schroën, maar de mannen van de
bouw hebben keurig gewerkt en waren
heel vriendelijk en beleefd. Bovendien
was de klus precies op tijd gerealiseerd:
in december, zodat het adventsdiner al
in het nieuwe restaurant kon plaatsvinden.
Meander’s één 2014
• 16
Inmiddels is ook de officiële openingsweek achter de rug. Niet alleen bewoners van het wijkzorgcentrum maar
ook wijkbewoners hebben uitgebreid
kennis kunnen maken met alle nieuwe
faciliteiten. Het begint al bij de entree
die heel open en uitnodigend oogt,
mede dankzij de loungehoek die hier
gecreëerd is. Hier is ook de balie van de
receptie. “Die naam is eigenlijk verouderd” corrigeert Marcelle. “Dit wordt
het wijkservicepunt waar bezoekers
worden ontvangen en waar wijkbewoners terecht kunnen voor allerhande
informatie.
De entree loopt over in het restaurant
zodat er meer ruimte en eenheid is ontstaan. Het restaurant oogt niet alleen
heel gezellig, dankzij allerlei voorzieningen is het ook multifunctioneel. Zo
zijn er een volledig vernieuwde keuken
met counter, een computerhoek en een
winkelwand. De beamer en een groot
scherm zijn keurig weggewerkt, maar
heel eenvoudig in gebruik te nemen.
Zoals mevrouw Schroën benadrukt ‘er
is aan alles gedacht.’
Dat moet ook want deze verbouwing
is een belangrijke stap met het oog op
de toekomst van Wijkzorgcentrum
Firenschat. Marcelle: “We richten ons
hiermee heel nadrukkelijk ook op onze
nieuwe doelgroep, de wijkbewoners.
Zij moeten hier graag naartoe komen.
Tevens is het van grote waarde voor ons
gastvrijheidstraject. Voor een gastvrij
Firenschat zijn sfeer en ambiance van
groot belang en die bieden onze nieuwe
ruimtes volop.” Firenschat is het eerste
wijkzorgcentrum waar een dergelijke
verbouwing heeft plaatsgevonden. Op
dit moment zijn er soortgelijke verbouwingen aan de gang in Wijkzorgcentrum Heereveld en de Hamboskliniek. l
Nieuwe rol huisarts in Firenschat
In Wijkzorgcentrum Firenschat is een proef gestart waarin de
huisarts van Gezondheidscentrum Terwinselen de medische zorg
verleent aan bewoners met dementie. Zij werkt daarbij samen met
de specialist ouderengeneeskunde van Meander.
In dit proefproject verleent de huisarts medische zorg aan bewoners van
woongroep De Wilg. De huisarts wordt
ingeschakeld voor reguliere geneeskundige zorg, de specialist ouderengeneeskunde (vroeger: verpleeghuisarts)
wordt ingezet voor zijn specifieke
kennis op het gebied van ouderengeneeskunde. Beide professionals maken
“De wijkgerichte aanpak moet ook kunnen
worden voortgezet als mensen met dementie niet
meer thuis kunnen wonen” aldus Mieke Franssen
(directeur Firenschat) en Jasper Trietsch (huisarts in gezondheidscentrum Terwinselen).
optimaal gebruik van elkaars kennis.
De proef wordt geëvalueerd in juni
2014. Dan wordt besloten of deze manier van werken wordt voortgezet voor
alle woongroepen voor bewoners met
dementie van Firenschat.
Tot nu toe draagt een huisarts zijn patiënten die verhuizen naar een verpleeghuis, over aan de specialist ouderengeneeskunde (SOG) die daar werkzaam is.
De SOG wordt hoofdbehandelaar van
de bewoner, de huisarts verdwijnt uit
beeld. Deze werkwijze sluit niet meer
aan bij de ontwikkelingen in zowel de
eerstelijnszorg als de intramurale zorg:
• In Parkstad wordt wonen, welzijn
en zorg steeds meer wijkgericht
aangeboden. Zorg voor mensen met
dementie vormt daar een onderdeel
van. De wijkgerichte aanpak moet
ook kunnen worden voortgezet als
mensen met dementie niet meer
thuis kunnen wonen. Het wijkzorgcentrum wordt immers steeds meer
een voorziening gericht op de buurt.
Josie Grooten (zorgconsulent); Elzien Lochs
(huisarts), Eunika Arman (SOG) (zittend vlnr),
Grazyna Dzwigaj, Maurice Deguelle (manager)
en Loes van Eijsden (beleidsmedewerker KV&I)
zijn allemaal nauw betrokken bij de proef met
huisartsenzorg in Firenschat.
• Door samenwerking met de huisartsen
kan efficiënter gebruik worden gemaakt van de expertise en inzet van
SOG, zowel bij thuiswonende ouderen
als bij ouderen in de verpleeghuissetting.
Firenschat vervult deze wijkfunctie in
Kerkrade-West en werkt daarin nauw
samen met diverse partijen, waaronder
de huisartsenpraktijken. In de entree
van het wijkzorgcentrum is zelfs een
ruimte gecreëerd waar huisartsen
spreekuur gaan houden voor bewoners. l
Top van CZ op werkbezoek bij Meander
Maandag 27 januari jl. kreeg MeanderGroep belangrijk bezoek. Wim van der
Meeren (voorzitter raad van bestuur
CZ), Joel Gijzen (directeur Zorg) en
Marloes Geraedts (CZ-Zorgkantoor)
bezochten onze organisatie. Zij lieten
zich uitgebreid informeren door onze
Zichtbare Schakels (Monique, Boukje,
Mirjam, Loes, Jessica en Petra) en
zorgtrajectbegeleiders dementie (Jolanda en José). Tevens was er een korte
rondleiding door Math Gulpers door
de Lückerheide. Roger Ruijters informeerde de gasten over de toekomstplannen van Meander, in relatie tot het
Kabinetsbeleid voor de Zorg.
De heer van Meeren twitterde na afloop: “Mooi werkbezoek aan MeanderGroep in Kerkrade. Praktijkverhalen
van wijkverpleegkundigen als regisseur
in de thuiszorg. Echt meerwaarde!” l
Meander’s één 2014
• 17
Meander Ambulante Nachtzorg
Bea is in de buurt, ook ’s nachts
Anita Hutten, Annemie Hoffmann, Marlies Aelmans en Roger Michiels (vlnr)
Tussen 23.00 uur en 08.00 uur bezoeken zij klanten in heel Parkstad en zelfs daarbuiten, van Valkenburg tot Geulle. Zij komen bij heel oude mensen, maar ook bij baby’s. Zelfstandig wonen, ook als er
meer zorg nodig is, is de trend. De Ambulante Nachtzorg van Meander Thuiszorg ziet haar klantenbestand dan ook groeien. Temeer omdat Meander de enige thuiszorgorganisatie in Parkstad is die
deze zorg ’s nachts biedt.
Meander’s loopt een nachtje mee met
collega’s van Ambulante Nachtzorg.
Hun kantoor bevindt zich in Verpleeghuis Lückerheide. Anita Hutten, Marlies Aelmans en Annemie Hoffmann
hebben dienst. Snel maken ze zich
klaar voor vertrek. Ieder zal vannacht
zo’n 20 klanten bezoeken.
Zelfstandig
“Dat is een gemiddelde; onze nachten
variëren van heel druk tot wat rustiger.
Dat laatste komt minder vaak voor,
maar dan hebben we de kans om even
samen bij te praten. Meestal zijn we
echter op ons zelf aangewezen. Om
dit werk te kunnen doen, moet je dan
ook zelfstandig en inventief zijn. Er is
geen kantoor op de achtergrond om te
raadplegen. Jij neemt de beslissing om
Meander’s één 2014
• 18
zelf het probleem op te lossen of de
hulp in te roepen van de Nightcare of
een ambulance of andere hulpdienst te
waarschuwen.
Donker
Natuurlijk moet je ook niet bang
aangelegd zijn om in je eentje ’s nachts
op pad te zijn. In de loop van de nacht
wordt duidelijk hoe donker en eenzaam het is op bepaalde plekken in
Parkstad. In de bebouwde kom duiken
soms figuren op van wie je je afvraagt
wat ze op dat tijdstip daar uitspoken.
Toch voelen Marlies, Annemie en
Anita zich slechts zelden onveilig. “We
zijn experts in het inschatten van de situatie. We groeten iedereen altijd vriendelijk, dat is meestal de beste strategie.
Slechts een enkele keer blijven we
maar even in de auto zitten of bellen
een collega zodat die even meeluistert.”
’s Nachts werken
Ze werken alle drie al heel veel jaren
uitsluitend ’s nachts en zouden niet
anders willen. Annemie heeft enkele
jaren in dagdienst in de verpleeghuiszorg gewerkt, maar vond dat ze daar
te weinig tijd had om echt aandacht
aan de bewoners te geven. “In de
nachtzorg lukt me dat beter; ik kan
meer met mijn tijd ‘spelen’ en heb
minder te maken met organisatorische
beslommeringen.” Marlies waardeert
het solistische karakter van het werk.
“Terwijl ik tegelijkertijd in een heel
leuk team werk; er heerst bij ons een
grote saamhorigheid.” Anita die ooit
in de nachtzorg is gaan werken omdat
dat goed te combineren viel met de
zorg voor haar kinderen, is het met
de argumenten van haar collega’s eens
maar heeft nog een toevoeging. “Het is
‘s nachts heerlijk op de weg: geen verkeer, geen parkeerproblemen. Je rijdt
zo van A naar B.”
Frustraties
Ons gesprek wordt onderbroken door
een oproep van de Nightcare. Of
iemand naar een mevrouw wil gaan bij
wie de katheter niet doorloopt. Anita
noteert het adres en een 06-nummer.
Hopelijk lukt het daarmee om binnen te
komen, want dat is een van de grootste
frustraties van de collega’s uit de nachtzorg: bij een adres aankomen en niet
binnen kunnen. Het komt te vaak voor
dat ze hele toeren moeten uithalen en
heel wat mensen moeten wakker bellen
om toegang te krijgen. In noodgevallen
moet zelfs de politie wel eens bijspringen. “Ook voelen we altijd de druk om
binnen 20 minuten ter plekke te zijn.
Dat is ons streven, maar als de afstand
die we moeten overbruggen erg groot
is, is dat nauwelijks haalbaar.”
Efficiënt
De tom-tom wordt ingesteld en weg
is Anita. Via haar telefoon met ‘oortje’
overlegt ze nog even met haar collega’s over de verdeling van een aantal
klanten. “We proberen onze routes zo
efficiënt mogelijk in te delen. Maar het
is onvermijdelijk dat we iedere nacht
heel veel kilometers maken. Zeker aan
het einde van onze dienst (voor mij
is dat vandaag om 08.00 uur) is het
niet altijd prettig om bijvoorbeeld nog
helemaal naar Schinnen te moeten
rijden.” Maar als het moet, gebeurt dat
natuurlijk. Want de collega’s van de
Nachtzorg stoppen pas als de dagzorg
het overneemt. Dan kunnen zij hun
dienst afsluiten en naar huis gaan. Naar
bed, want morgen is er weer een nacht
waarin mensen hun hulp hard nodig
hebben. l
Meander Ambulante
Nachtzorg:
wie, wat en waar
Iedere nacht zijn er drie medewerkers
van Meander Ambulante Nachtzorg
onderweg die ieder afzonderlijk een
route rijden. Voor een groot deel
gaat het om geplande zorgvragen.
Van een controlebezoek bij alleenwonende mensen met dementie tot
het toedienen van medicatie en van
het zorgen voor wisselligging tot
het verschonen van incontinentiemateriaal. Daarnaast zijn er iedere
nacht onverwachte oproepen die
binnenkomen via de alarmering
of via de Nightcare. Dan gaat het
onder meer om mensen die gevallen zijn, hartklachten of last van
benauwdheid hebben of problemen
hebben met een katheter, stoma of
voedingspomp.
Route 1: verpleegkundige route:
Petra Braam; Anita Hutten en Roger
Michiels
Deze collega’s bezoeken klanten in
het rayon van route 2 en 3 en ondersteunen het High Care team.
Route 2: Annemie Hoffmann, Bernhard Peil, en Patrick Kuijpers
Deze collega’s bezoeken klanten in
Heerlen, Brunssum, Hoensbroek,
Schimmert, Schinveld en Voerendaal. Ook verzorgen zij de nachtelijke
oproepen van klanten van Cicero
en dat brengt hen regelmatig buiten
Parkstad.
Route 3: Wilma Vullers, Marlies
Aelmans en Patrick Kuijpers
Deze collega’s bezoeken klanten in
Kerkrade, Landgraaf, Simpelveld en
Bocholtz
Bernhard Peil en Petra Braam
Meander’s één 2014
• 19
De komende 3 jaar zal het zorglandschap ingrijpend gaan wijzigen. Doel is een zorgstelsel dat meer kwaliteit biedt, meer aandacht
heeft voor preventie, gedrag en gezondheid en tegelijkertijd minder kost. Mensen kunnen en moeten zolang als mogelijk zelfstandig
in hun vertrouwde omgeving blijven wonen. Wat betekent dat voor Meander als organisatie, voor de medewerkers en voor de klanten?
Meander’s gaat op zoek naar voorbeelden die laten zien hoe Meander zich voorbereidt op de veranderingen.
EXTRAMURALISATIE IS TREND VOOR DE TOEKOMST
Els Frauenrath, manager Wijkzorgcentrum
Heereveld: “We moeten denken en werken als in
de thuiszorg.”
Wijkzorgcentrum Heereveld
‘Thuiszorg’ in het verzorgingshuis
Hoe bereid je je in het verzorgingshuis voor op de toekomst? Els Frauenrath, manager in wijkzorgcentrum Heereveld besloot de zorg- en
dienstverlening helemaal anders te organiseren. Inspiratie daarvoor
vond ze in de thuiszorg en in het hotelwezen.
De achterliggende gedachte is om een
combinatie te vinden van efficiënt werken, tevreden bewoners en een lagere
werkdruk. Daartoe vormen het verzorgingshuis en de zorgwoningen sinds 1
december samen als het ware een wijk
waar 4 (buurt)teams routes afleggen
om zorg aan de bewoners te verlenen.
Die routes lopen dwars door het hele
huis; de indeling in twee afdelingen
met een vast team is losgelaten.
die pieperdienst hebben. Deze medewerkers reageren op alle oproepen,
regelen huisartsenvisites en springen
bij als de zorg met twee personen
moet gebeuren. Zo worden collega’s
niet gestoord tijdens de verzorging en
kunnen meer aandacht besteden aan
een bewoner. Bovendien kun je efficiënter plannen omdat de verzorging niet
uitloopt door onderbrekingen.
Efficiënter
Routes
Deze nieuwe werkwijze zorgt voor een
evenrediger verdeling van werkbelasting en werkverdeling en meer flexibiliteit. Terwijl tegelijkertijd wel 24 uur
per dag de juiste inzet van personeel
gegarandeerd is, zowel in aantal als
in kwaliteit. Omdat er in kleine teams
wordt gewerkt, ziet een bewoner zo
min mogelijk verschillende gezichten.
’s Morgens tot 11.00/12.00 uur zijn er
16 routes: 14 zorgroutes (helpende
en verzorgende routes) en 2 routes
Meander’s één 2014
• 20
“Doordat we alle zorgmomenten van
de bewoners onder de loep hebben
genomen en deze evenredig hebben
verdeeld over routes, kwamen we tot
de conclusie dat we overdag in plaats
van 17 zorgroutes voor twee teams, nu
moesten werken met 14 zorgroutes
en 2 pieper routes” legt Els uit. “We
kregen ook meer inzicht welke inzet,
zowel qua uren als qua deskundigheid per dag aanwezig moest zijn voor
planbare en onplanbare zorg. Verder
bleek dat de avondroutes te krap waren.
Door efficiëntere planning overdag,
hebben we in de avond een route
kunnen toevoegen, waardoor er met
dezelfde formatie meer aandacht voor
de bewoners is.”
Idee uit hotelwezen
De medewerkers van de huishoudelijke
dienst zijn toegevoegd aan de teams.
Zij ondersteunen bij zogeheten nietcliëntgebonden werkzaamheden. Zij
wassen af, maken bedden op, ruimen
kamers op enzovoort; werkzaamheden
die voorheen het zorgteam deed. Om
hun werk te vergemakkelijken deed
Els een paar ideeën op in hotels.
“We hebben gekleurde kaartjes om
aan de deur van een bewonerskamer
te hangen. Een oranje kaartje als de
bewoner verzorgd wordt, zodat de
zorgondersteuner weet dat hij niet
moet storen en een groen kaartje als
de zorg klaar is. Voordeel is ook dat je
in één oogopslag in een gang ziet waar
de zorgmedewerker bezig is. Ook de
overzichtslijsten die de ondersteuners
kunnen afvinken, heb ik overgenomen
uit het hotelwezen.”
Uit het leven van:
Exit automatische piloot
Net als klanten van de thuiszorg
hebben de bewoners hun medicijnen
nu op hun kamer, eventueel in een
afgesloten kastje. Op iedere kamer
ligt een thuiszorgdossier. De planning
wordt gemaakt in Moves, het systeem
dat ook de thuiszorg gebruikt. Els: “De
nieuwe werkwijze betekende een grote
verandering. ‘Het lijkt wel of ik een
nieuwe baan heb’ hoor ik regelmatig
van medewerkers. En inderdaad, op
de automatische piloot je werk doen,
lukt niet meer. Je moet leren denken
als in de thuiszorg. Bij een klant ben
je verantwoordelijk voor de hele zorg,
inclusief de medicatie. Ook voor bewoners is het wennen: andere zorgtijden
en nieuwe gezichten. Dat valt ook voor
hen niet mee, ook al hebben we het
aangekondigd eerst in een bewonersbijeenkomst en later in een brief. Het
blijkt dat de EV-er een belangrijke rol
speelt om de bewoner de noodzaak
van deze verandering uit te leggen.”
“De nieuwe werkwijze
betekende een grote
verandering.”
Pionierswerk
Ook in Wijkzorgcentrum Firenschat
wordt deze nieuwe manier van werken
in het verzorgingshuis ingevoerd. De
collega’s daar kunnen profiteren van
het pionierswerk in Heereveld. Gemakkelijk waren de afgelopen weken
niet voor alle betrokkenen. Het doorvoeren van veranderingen kost altijd
tijd en levert weerstand op. Els wist
dat natuurlijk wel, maar is de afgelopen weken nog eens met de neus op
de feiten gedrukt. “Misschien heb ik de
veranderingen ook wel wat te snel willen invoeren. Ik had af en toe het gevoel dat we in een trein waren gestapt
en ik al in Amsterdam zat en anderen
pas in Den Bosch of zelfs nog moesten
instappen. Maar we zijn met z’n allen
op weg en dat is het belangrijkste.”l
Palliatief verpleegkundige
Joyce Kempen
De afgelopen maanden hebben we palliatief verpleegkundige Joyce Kempen in
Meander’s gevolgd. Ze vertelde over de
combinatie van werken in de nachtzorg
en zwanger zijn van een tweeling. Een
pittige combinatie met de nodige ups
en downs. Inmiddels is Joyce op 26
november jl. bevallen van twee gezonde
meisjes. We vragen hoe het met haar is.
“Goed” antwoordt ze stralend. Haar
kersverse dochters Reva en Ruby liggen
vredig in de box. Joyce kijkt naar ze en
lacht. Sinds kort kan ze pas echt genieten van haar kraamtijd, want er is veel
gebeurd. “Na de bevalling knapte ik
maar niet op. Ik verloor veel bloed en
had overal pijn. Zelfs de douchestraal
kon ik niet verdragen” blikt ze terug.
Uiteindelijk bleek een stuk moederkoek niet te zijn verwijderd en moest
ze alsnog worden geopereerd. Toen
ze eenmaal thuis was, werd Reva ziek.
Zij werd in het ziekenhuis opgenomen
met het Rota-virus. “Mijn man is toen
thuis gebleven bij Ruby en ik ging weer
het ziekenhuis in, alleen dit keer met
Reva.”
Inmiddels is iedereen gelukkig weer
thuis en is het genieten in huize Kempen. Tussen alle drukte door, dat wel.
“Druk is het zeker” beaamt Joyce. “Ik
heb nu een manier gevonden om ze
allebei tegelijk te voeden, dat scheelt
een hoop tijd. Want ’s nachts melden
ze zich nog.” Joyce is benieuwd hoe dat
straks gaat als ze weer aan het werk
is in de nachtzorg. Haar man zal dan
vaker moeten bijspringen. En overdag
is het extra aanpoten voor haar, want
de 5-jarige Rayen loopt ook nog rond.
“Voor mijn gevoel begint mijn kraamperiode nu pas en dat terwijl ik weer
bijna aan het werk moet. Maar aan de
andere kant is het ook fijn om straks
weer mijn eigen ritme te hebben.
Tegen die tijd hoop ik dat ze doorslapen.”l
Meander’s één 2014
• 21
Meander OndernemingsRaad
Terug van weggeweest
Ed Bovendeert en Jo Handels zaten al eerder in de OR, maar gingen er
beiden een tijdje uit. Nu zijn ze weer terug. Een dubbelinterview
Hoe lang ben je bij de OR weg
geweest?
Waarom ben je weer terug in
de OR?
Ed: eind 2011 trad ik uit de OR, dus
ongeveer twee jaar.
Jo: 4 jaar
Ed: De interesse in het OR werk is ondanks alles blijven bestaan. Het reilen
en zeilen van een grote organisatie is
een zeer dynamisch krachtenveld en
vraagt veel van de organisatie. De effecten van elk besluit hebben vergaande consequenties in de organisatie. Ik
zie het als taak van de OR deze consequenties op de voet te volgen en te
bespreken. Dergelijke werkzaamheden
miste ik in de periode dat ik uit de OR
was. Verder bleven de ontwikkelingen
binnen de organisatie mijn interesse
wekken. Sinds kort ben ik weer in de
gelegenheid mijn werk beter te combineren met de werkzaamheden voor
de OR. Toen ik vernam dat er nog een
plekje vrij was binnen de OR, heb ik
geen moment getwijfeld mij wederom
aan te melden.
Wat was de reden dat je destijds
uit de OR bent gestapt?
Ed: Mijn reguliere werkzaamheden namen drastisch toe. Ik kon mijn werk en
afspraken niet meer combineren met
de toename van de OR-werkzaamheden. Dit noopte mij er toe mijn
werkzaamheden binnen de ondernemingsraad neer te leggen.
Jo: Na een zeer lange medezeggenschapsperiode van circa 25 jaar wilde ik
graag dit werk overdragen aan andere
Meander-collega’s. Wat mij betrof vooral
aan andere collega’s vanuit de zorg en
het middenkader, zoals collega’s van Verpleeghuis Lückerheide. Bovendien wilde
ik mij nog meer inzetten voor en concentreren op mijn werk als activiteitenbegeleider binnen Verpleeghuis Lückerheide.
Meander’s één 2014
• 22
Jo: De overdracht aan andere Meandercollega’s werd niet opgepakt in mijn
eigen locatie, ook niet door het middenkader. Via het ambtelijk secretariaat heb ik de verslagen van de OR
– op aanvraag – altijd ontvangen om
zodoende een beetje op de hoogte te
blijven waar de OR mee bezig was.
Doordat ik een collega in de Medezeggenschap op Maat enkele keren
verving, begon het weer een beetje te
kriebelen en vanuit dat gevoel heb ik
mij weer aangemeld bij de OR.
Zie je verschil tussen vroeger en
nu?
Ed: Het is nu nog te vroeg hier iets
concreets over te zeggen. Wat wel
opvalt is dat de taken van de OR meer
verdeeld zijn over de verschillende
“Sinds kort ben ik weer in de
gelegenheid mijn werk beter te
combineren met de werkzaamheden voor de OR”
commissies. De binnenkomende stukken worden nu rechtstreeks behandeld
door de commissie die het betreft,
waardoor met meer tijd en expertise
naar de stukken kan worden gekeken. De werkdruk blijft op die manier
binnen de perken. Bovendien zijn de
communicatielijnen met de achterbanvertegenwoordigers verbeterd.
Jo: Moeilijke vraag omdat ik nu net pas
weer bij het OR-werk betrokken ben.
Postadres OndernemingsRaad:
MeanderGroep Zuid-Limburg
Postbus 2690, 6401 DD Heerlen
Onze locatie:
Dagelijks Bestuur/Ambtelijk
Secretariaat (begane grond)
Minckelersstraat 2, Landgraaf
Telefoonnummers:
Dagelijks Bestuur
T 045 567 6871 / 567 6872
Ambtelijk Secretariaat
T 045 561 6253
E-mail
[email protected]
INFORMATIE
Samenstelling Ondernemingsraad
met ingang van 1 december 2013
Birgit de Blois - Ringhs
Ed Bovendeert
Jacqueline Bosch
Gertie Hamers
Jo Handels
Petra Hupperetz - Loeff
Meriam Mager
Nettie Paul - Ubachs
Magda Prickarts
Lobina Raemaekers - Hagen
Jan van Reusel
Loek Smeets
Victor Sánchez
Planner Thuiszorg Heerlen (Vicevoorzitter OR)
Beleidsmedewerker Verpleeghuis de Dormig
Medewerker HbH
Receptioniste Hamboskliniek
Activiteitenbegeleider Verpleeghuis Lückerheide
Medewerker SCK
IG-verzorgende Zorgcentrum Firenschat
Kwaliteitsfunctionaris (voorzitter OR)
Verzorgende C Heigracht
Jeugdarts
Wijkverpleegkundige rayon Westelijke Mijnstreek
Wijkziekenverzorgende Kerkrade
Verpleegkundige in de wijk rayon Westelijke Mijnstreek
Anouk de Bruijn was eveneens per 1 december 2013 toegetreden tot de ondernemingsraad.
In verband met het aanvaarden van een nieuwe functie elders heeft Anouk met ingang van 1 februari 2014
de ondernemingsraad weer verlaten.
De eerste indruk is dat de OR-bijeenkomsten heel gestructureerd zijn. Dat
zorgt voor helderheid en duidelijkheid
wat betreft OR- en commissiewerk.
Die structuur is prima zolang iedereen
hiermee uit de voeten kan. Zelf ben ik
iemand van structuren loslaten; als
het werk dat je aflevert maar goed is.
Wat mij daarnaast opvalt is dat, om het
oneerbiedig te zeggen, de ‘papierwinkel’ enorm is gegroeid. Ik ben blij dat
ik die grote Volvo nog heb!”
Hoe zie je je rol?
Ed: Ik vind dat veel aandacht dient uit
te gaan naar de implementatie van het
overheidsbeleid in onze organisatie en
de consequenties daarvan voor de medewerkers. Daar wil ik mij sterk voor
maken. Verder wil ik ook weten hoe
Meander inspeelt op deze ontwikkelingen, zowel op korte alsook op lange
termijn. Anderzijds wil ik de vinger aan
de pols houden bij de verdere ontwikkeling van de medezeggenschap per
organisatorische eenheid, middels
onder andere MoM.
Behandelde advies- en instemmingaanvragen vanaf november 2013
Adviesaanvragen:
- Meander en het Zorgakkoord: deelplan Bezuinigingsplan Dienst Financiën.
- Outsourcing Meander Winkels/Uitleen” (Vegro).
- Businessplan Geboortezorg Limburg BV”.
In de overlegvergadering van 17 december 2013 heeft de ondernemingsraad
ten aanzien van voormelde adviesaanvragen positief advies verleend.
Instemmingsaanvraag:
Aanpassing ‘attentieregeling jubilea’
In de overlegvergadering van 17 december 2013 heeft de ondernemingsraad
instemming verleend aan versobering van de ‘attentieregeling jubilea’.
De advies- en instemmingsaanvragen worden eveneens gepubliceerd op de
intranetpagina van de ondernemingsraad.
Jo: De MeanderGroep zit – vanwege
de kabinetsplannen – midden in een
veranderproces. Ik ga ervan uit dat
ik in mijn OR-rol de inbreng van mijn
achterban kan laten meewegen en hen
hierover kan blijven informeren. l
Meander’s één 2014
• 23
Naast t werk
Marian Walraven
THUISHULP SCOORT HOOG OP NEDERLANDS KAMPIOENSCHAP BILJARTEN
Als ze klaar is met schoonmaken, verruilt ze haar zwabber voor een
keu. Er gaat geen dag voorbij of thuishulp Marian Walraven speelt
biljart. Ze groeide op in het café van haar ouders waar de biljarttafel
een prominente plek innam. Toch duurde het nog tot haar twintigste
voordat ze zelf aan de slag ging. Maar vanaf de eerste bal wist ze
“dit is het voor mij”.
“De meeste mannen vinden het
helemaal niet leuk om van een
vrouw te verliezen”
Een vrouw met ballen
ging ze ook voor het eerst competitie
spelen. Inmiddels is ze bijna 60 en haar
woning is rijkelijk gevuld met medailles, trofeeën en bekers. Kroon op haar
werk was het landelijk kampioenschap
vorig jaar waar ze zevende werd. “Dat
was natuurlijk geweldig” blikt ze terug.
“Je moet je voorstellen dat aan zo’n nationaal kampioenschap heel wat vooraf
gaat. Voorwedstrijden, district finales.
Je moet eerst heel wat ronden doorkomen om überhaupt mee te kunnen
doen. Mijn concentratie is mijn kracht.
Als ik speel, bestaat er verder niets
meer om me heen.”
Marian ging met vrienden mee naar
een training toen ze twintig was.
Gelijk was ze om. Vanaf die periode
was ze drie keer per week drie uur in
het oefenzaaltje te vinden. Vijf jaar
later ging ze naar de biljartacademie
in Heerlen waar ze haar vaardigheden
nog verder ontwikkelde. In die periode
Meander’s één 2014
• 24
Enige vrouw
Sinds twaalf jaar speelt ze nu bij de biljartvereniging WHC (Waubach, Haanrade Combinatie). Als enige vrouw.
Maar dat is ze gewend. Het is een mannenwereld waarin ze zich prima staande
houdt. “De meeste mannen vinden het
helemaal niet leuk om van een vrouw te
verliezen”, weet Marian uit ervaring. Ze
lacht. “Als er tien vrouwen in Limburg
biljarten is het denk ik al veel. Snooker
en poolbiljart is populairder onder
vrouwen.” Wat de sport zo leuk maakt?
Marian vertelt: “Het is ontzettend
spannend, elke keer weer. Het is een
sport waarbij je het winnen letterlijk
zelf in je hand hebt.
Ik heb het al eens gepresteerd om
10 karabools achter te staan en toch
nog te winnen. Die spanning, voor
jezelf en voor het publiek, is geweldig.”
Tachtigplussers
Na haar werk gaat ze iedere middag
nog wel even naar de ouderensoos om
daar met de mannen, veelal tachtig
plussers, te biljarten. Ze geeft hen
regelmatig advies en tips. “Daarnaast
speel ik twee avonden per week competitie. Soms val ik in voor een andere
speler. Als ik elke dag zou kunnen
invallen, zou ik dat elke dag doen.” Als
het om haar passie gaat, wordt het haar
niet gauw teveel. Nu maakt ze zich
klaar voor een vierdaags Paas-toernooi.
Aan stoppen wil ze nog lang niet
denken. “Dit is een manier van leven
geworden! Ik kan echt niet zonder.”l
COLOFON
Eindredactie
Carolien Beaujean
Harriët Blaas
Redactie
Francis Quaedackers
Victor Sanchez
Jinny Middelburg
Karina Maassen
Math Gulpers
Fotografie:
Ab Broersma
Wim Smeets
Sander Hulsenboom
Grafische verzorging:
Schrijen-Lippertz
Tips, ideeën en kopij voor de volgende
uitgave kun je vóór 8 april mailen naar
[email protected]
Of sturen naar: Redactie Meander’s,
t.a.v. afdeling Communicatie,
Postbus 2690 6401 DD Heerlen
Volgende uitgave
Nummer 2 - 2014 verschijnt op 9 mei.