RONDZENDBRIEF Augustus, September 2014 Op pad met bezoekers p 18 augustus was ik weer terug in Panyangara. Het stadsleven in Kampala was achter de rug! De laatste week dat ik in Kampala was, had ik twee bezoekers uit Nederland. We zijn wat dingen in en om Kampala gaan ondernemen en natuurlijk niet te vergeten: we hebben een bezoek aan Huyslinci gebracht. Daar hadden ze een verrassing voor me. Omdat de scholen gesloten waren vanwege vakantie hadden ze een paar bezoekjes georganiseerd. Het eerste bezoek was bij een familie waarvan 1 kind schoolgeld van HELP (via Huyslinci) krijgt. Bovendien had de moeder een geit gekregen om mee te fokken. Van de twee jonge geitjes, is er dan eentje voor een andere hulpbehoevende familie. Ook had ze wat zaad gekregen om groente te kweken in haar (piepkleine) tuin. Daarvan kon ze met haar gezin eten en zelfs nog een beetje verkopen. Het tweede bezoek was bij Saidi. Degenen die al lang deze rondzendbrieven lezen hebben die naam eerder gezien. Zeven jaar geleden schreef ik dat hij als 14 jarige weesjongen, voor het eerst in Huyslinci kwam tijdens een open dag. Hij wilde computer leren, maar hij had maar drie klassen lagere school. Hij dacht met een computer veel CD’s te kunnen copiëren en te kunnen verkopen in Kampala. Na een lang gesprek met hem en zijn oude grootmoeder werd besloten dat hij eerst de lagere school zou afmaken. Het bleek een heel intelligente jongen te zijn. Dat kwam een verre oom te weten en die bood aan om hem de middelbare school te laten volgen. Na nog geen jaar kwam Saidi vragen of hij een technische cursus mocht volgen. Hij wilde zo snel mogelijk geld verdienen om zijn oma, broertjes en zusjes te helpen. O jrg. 16 nr. 4 2014 Hij leerde eerst het timmervak en daarna lassen. Van Huyslinci kreeg hij een lening van 100,000 shilling (bijna 30 euro) om samen met een vriend aan de slag te gaan. Ze werkten hard en kregen klanten. Op een dag meende zijn vriend dat hij de baas moest worden omdat hij bij de start een beetje meer geld had geënvesteerd. Saidi had daar niet veel zin in en begon ’s nachts motor taxi te rijden tot hij voldoende geld had om voor zichzelf te beginnen. En dat is hem gelukt! Apetrots is hij dat hij nu een eigen werkplaats(je) heeft van misschien 16 m²; hij heeft klanten en verstaat zijn werk goed. Fantastisch toch! Het volgende bezoek was bij Dennis, ook een klant van Huyslinci. Dat was zo’n jaar of 6 geleden een lastige klant, die liever bedelde dan werkte. Uiteindelijk hebben we hem zo ver gekregen dat hij auto monteur is geworden. En ook hij heeft nu zijn eigen kleine bedrijfje, vlak langs een drukke weg naar het meer, dichtbij Huyslinci. Zulke voorbeelden geven de burger moed! Ik kan nooit resultaten weergeven in tabellen of kolommen, maar wel in een verhaal als dit. Geweldig vind ik dit; jongens die letterlijk met lege handen begonnen zijn en het gered hebben om een boterham te verdienen. (Misschien komt het beleg ook nog wel) Daar werkt Huyslinci toch voor! Thuis O p 18 augustus was ik weer terug in Panyangara. Het stadsleven was achter de rug! Natuurlijk was er een maandje of wat achterstand in administratie en boekhouding, maar dat is ondertussen opgelost. We zijn daarbij wel drie dagen bezig geweest om via internet een Brits visum aan te vragen voor Sylvester en Philip die voor een Mill Hill bijeenkomst in Iban nr. NL 69 RABO 0122 6414 42 t.n.v. C.L.J. van den Bosch, inzake H.E.L.P. Postadres: M. v.d. Bosch, Wingerdstr. 32; 6641BN Beuningen tel. : 024 – 6772088 1 RONDZENDBRIEF Londen uitgenodigd zijn. Tjonge, wat een rompslomp! Alles moest per internet en regelmatig werden we afgebroken of was het geld op de pre-paid kaart op. Het getuigt niet bepaald van gastvrijheid. Het is mij wel duidelijk dat de Britten liever geen buitenlanders op bezoek willen! Maar goed, uiteindelijk kregen onze beide mannen uit Kotido, een week voor vertrek, het bericht dat ze een visum hadden gekregen. Zodoende en zo dus ben ik weer voor ruim een maand zo’n beetje de verantwoordelijke hier in de parochie. Gelukkig zijn er nu twee studenten en sta ik er niet alleen voor. Werken met personeel at valt niet mee: werken met personeel. Vooral als de baas niet aanwezig is, duiken er bij stafleden in de familie allerlei probleempjes op waar ze vrij voor vragen. Om er een paar te noemen: De zus van de tuinman was ’s nachts “ontvoerd” door huwbare mannen. (de lokale manier voor een huwelijks aanzoek) De mannen van de hele familie van het meisje moesten bij elkaar komen om de bruidschat vast te stellen, hier nog steeds te betalen met een aantal koeien. Dan wordt er met de aanstaande schoonfamilie onderhandeld tot men tot een overeenkomst komt. Gelukkig was het op zaterdag, dus kostte het maar 1 werkdag. Een andere onderhoudsman moest met zijn zus naar de politie omdat ze verkracht was. Een derde kon vanwege heftige regenval de rivier niet over en bleef twee dagen thuis. En inderdaad, het water kwam zelfs over de brug op onze weg. Waar hij de rivier oversteekt, is alleen een Ierse brug; dat is een betonnen bodem in het rivierbed. Enkele mensen die probeerden toch over te steken zijn met het water meegesleurd. D jrg. 16 nr. 4 2014 De kok zijn moeder was ernstig ziek en hij moest met haar naar een dokter, dus ook hij kwam niet werken. Hij bleef zelfs een tweede dag weg zonder iets te vragen of te zeggen. Bij terugkomst heb ik hem moeten vertellen dat die tweede dag van zijn salaris wordt ingehouden. Zulke dingen zijn niet bepaald leuk, maar als je geen maatregelen treft heb je kans dat het op een gegeven moment de spuigaten uitloopt met allerlei redenen om niet te hoeven werken. Naai cursus e naaicursus is volop aan de gang. De studenten komen op maandagmorgen, blijven een week en vertrekken op zaterdag morgen. Dan zijn ze een week thuis en komen dan weer de daaropvolgende maandag. Samen hebben ze een takenlijst opgesteld waarbij ze om beurten eten moeten koken, afwassen, de matrassen in de zon leggen, het lokaal schoonmaken, enz. De boodschappen voor 1 week breng ik mee als ik voor ons huishouden inkopen ga doen. De kok helpt hen bij het afmeten van het eten per dag: rijst, bonen, maismail, olie, zout, uien, enz. Brandhout brengen ze grotendeels zelf mee op maandagmorgen. We hebben er blijkbaar niet voldoende bij stil gestaan dat veel van wat ze hier zien en gebruiken nieuw is voor hen. Op een dag kwamen ze de kok halen en vroegen waarom de uien niet wilden fruiten; er was alleen maar schuim in de pan en de uien werden niet bruin. De kok moest lachten want wat bleek? Ze hadden afwasmiddel in de pan gedaan in plaats van olie! Die twee vloeistoffen hadden toevallig ongeveer dezelfde kleur en lezen kunnen onze cursisten niet. Afwasmiddel hadden ze nooit tevoren gezien. D Iban nr. NL 69 RABO 0122 6414 42 t.n.v. C.L.J. van den Bosch, inzake H.E.L.P. Postadres: M. v.d. Bosch, Wingerdstr. 32; 6641BN Beuningen tel. : 024 – 6772088 2 RONDZENDBRIEF De naai instructrice is erg tevreden. In de tweede week hebben de cursisten allemaal een eenvoudig uniform gemaakt. Een blauwe rok en een rood wit gestreept bloesje. Ze liepen er trots mee rond. Afgelopen week zijn ze begonnen aan een korte kinderbroek. Deze drie kledingstukken willen ze graag leren maken omdat ze dan al gauw een school uniform in elkaar kunnen zetten. De instructrice krijgt behalve een salarisje reiskosten vergoeding. Maar deze dame is erg economisch. In plaats van twee keer per dag 5,000 shilling te betalen, komt ze met de fiets van Kotido, ook als het regent! Wat erg motiverend is voor de studenten, is dat ze al klanten hebben! Enkele mensen brachten rokken en broeken om te repareren. De aanstaande naaisters komen uit verschillende buitenstaties van de parochie, maar ze kennen elkaar al aardig goed en ’s avonds horen we ze vaak zingen en lol maken. Ze hebben er blijkbaar zin in. Schoolgeld ylvester betaalt voor een aantal jongeren schoolgeld. Aan het einde van de vakantie komen de jongelui het schoolgeld voor 1 trimester ophalen. Niet allen waren gekomen voordat Sylvester op 1 september naar Kampala vertrok om naar Engeland door te reizen. De resterende namen en de gevulde enveloppen heeft mij gegeven om af te handelen. Helaas, ik was te goed van vertrouwen. Twee dageen achtereen kwamen twee jongens die dezelfde naam, klas en school opgaven. Ik heb er het oudste staflid bijgehaald om de tweede jongen te identificeren. Omdat niemand een ID kaart heeft kon ik niet vast stellen wie wie was. Jammer genoeg was de tweede jongen degene die op de lijst stond! Natuurlijk heb ik hem niet met lege handen laten S jrg. 16 nr. 4 2014 vertrekken, maar ik was erg teleurgesteld door dit soort gedrag. De volgende kandidaten heb ik altijd laten identificeren door het personeel. Jammer dat je niet gewoon de jongelui kunt vertrouwen. Een goede, maar teleurstellende, les voor me. Studenten inds een paar maanden hebben we twee studenten: een Oegandees van het bisdom voor een half jaar en een Mill Hill student uit Cameroen voor 2 jaar. Ze kunnen goed met elkaar overweg en ik geloof dat ze mij zo’n beetje als moeder of grootmoeder beschouwen. Elke dinsdag hebben we een vergadering om de dagelijkse gang van zaken door te nemen en de aankomende week te plannen. Een dag later komen we bij elkaar om de lezingen voor de volgende zondag door te nemen, zodat zij de overweging kunnen samenstellen. We vragen iemand om die overweging in goed Karamajong om te zetten en op zondag gaan onze twee vrienden naar een of andere buitenstatie om in een woord en communiedienst voor te gaan. Aan tafel hebben we regelmatig interessante gesprekken, met name over de verschillende culturen. Ik merk dat zij gemakkelijker en meer open praten sinds Sylvester er niet is. Natuurlijk gaat het merendeel van de gesprekken over geloofszaken en dan blijkt dat elk bisdom een andere uitleg heeft over diverse zaken. Om een voorbeeld te noemen: In het bisdom waar ik vorig jaar was, kon een jongen niet aangenomen worden als seminarist als zijn ouders niet voor de kerk getrouwd waren. Nu hoor ik dat de vader van ene student 3 vrouwen heeft en de vader van die andere heeft er 4. Om die reden zijn hun ouders niet voor de kerk getrouwd. S Iban nr. NL 69 RABO 0122 6414 42 t.n.v. C.L.J. van den Bosch, inzake H.E.L.P. Postadres: M. v.d. Bosch, Wingerdstr. 32; 6641BN Beuningen tel. : 024 – 6772088 3 RONDZENDBRIEF Men kan in zo’n situatie wel voor de kerk trouwen, maar dan moet de man de keuze maken voor 1 vrouw. Beide vaders hebben besloten dat niet te doen en toch werden deze jongens aangenomen in de opleiding voor het priesterschap, zowel bij het bisdom als bij Mill Hill. Interessant. Eetgewoonten zijn ook vaak onderwerp van gesprek. De Cameroenees vindt het heel vreemd dat de mensen hier mieren eten, maar de Oegandees moet er niet aan denken dat hij apenvlees eet, zoals de Camoenezen dat doen. In Cameroen is apenvlees een ware lekkernij. Van straatkinderen had de Cameroenees nog nooit gehoord; volgens hem bestaan die niet in Cameroen. Hier wemelt het ervan in de grote steden. Al met al zitten we vaak lang aan tafel om over dergelijke dingen te bomen. Dat is het voordeel als er geen televisie in huis is; de avond is veel socialer als zo’n apparaat niet de aandacht opeist. Oogst oals het er momenteel uitziet kunnen een aantal mensen een aardige oogst binnenhalen. We hebben af en toe behoorlijk regen gehad en de eerste mais, aardnoten en sorghum is klaar voor de oogst! Omdat er zo veel tegelijk geoogst wordt is de concurentie moordend; soms denk ik dat men zelfs ondere de kostprijs verkoopt. Iedereen is ongeduldig om te verkopen om bijvoorbeeld bakolie, zeep, paraffine en dergelijk te kunnen aanschaffen. Deze dingen hebben ze maandenlang moeten ontberen. Een van onze buitenstaties wil nu veel sorghum kopen om later, als er schaarste is, het tegen een veel hogere prijs te verkopen. Ik heb er veel moeite mee! In mijn ogen is het een vorm van uitbuiterij. Als parochie zou ik willen voorstellen: koop een grote voorraad en verkoop het voor dezelfde prijs aan de meest Z jrg. 16 nr. 4 2014 behoeftigen in het droge seizoen, als er tekort is. Maar goed, ik ben hier niet de baas en ik hoor dat men dit al meerdere jaren zo heeft gedaan. Wie ben ik dan om het niet toe te laten? Het is duidelijk merkbaar dat er hier en daar geoogst wordt. We kunnen het zelfs aan de collecte zien dat mensen weer iets te verteren hebben. Boorputten en van de gemeenschappen die om een boorput hebben gevraagd hebben nu een probleem. Iedereen wil graag water, maar niemand wil dat de boorput op zijn land komt! Om to overeenstemming te komen worden er vergaderingen met de ouderen belegd. Zij zijn degenen die, na grondig en langdurig overleg, beslissingen nemen. Hun beslissingen worden altijd gerespecteerd. Ik ben blij dat ik me daar niet mee hoef te bemoeien. Je hebt daarbij werkelijk dagenlang veel geduld nodig om iedereen zijn zegje te laten doen voor er een beslissing kan genomen kan worden. Lieve mensen, ik hoop dat jullie na de vakantie uitgerust zijn en vol goede moed het werk of jullie hobbies weer kunnen oppakken. Ik wens jullie alle goeds! Met lieve groeten, Corry E Postadres: Tel.: E-mail: Iban nr. t.n.v. P.O. Box 92 Kotido +256(0)774290941 [email protected] NL69 RABO 0122 6414 42 C.L.J. van den Bosch Op 16 okt. om 20.00 uur zendt NPO 3 opnames van Cordaid uit over Huyslinci, liet Corry ons weten. Rinus Iban nr. NL 69 RABO 0122 6414 42 t.n.v. C.L.J. van den Bosch, inzake H.E.L.P. Postadres: M. v.d. Bosch, Wingerdstr. 32; 6641BN Beuningen tel. : 024 – 6772088 4
© Copyright 2024 ExpyDoc