BIJLAGE 13: Buitenlandse reizen A. B. C. D. Antarctica 2009 Syrië 2010 Denemarken 2011 Bangkok 2014 BIJLAGE 13: A. Antarctica 2009 Februari 1998 heeft Maud Oortwijn in Nepal de bekende “Everest Basecamp” meerdaagse wandeltocht gedaan door de bergen van de Himalaya (zie bijlage 3). Zij leerde hier o.a. Patrick (UK) kennen die samen met een Duitser op pad was. Hij stelde voor samen verder te wandelen, omdat dit veiliger is, vanwege de zware sneeuwstorm. Patrick, tweede van rechts, met geel brilkoord (Nepal, 1998). Patrick rechts, blauwe pet (Kala Pattar, Nepal, 1998). In 2009 kwam klaagster er achter wie deze Patrick in werkelijkheid was. In januari 2009 heeft Maud Oortwijn een expeditie gedaan op Antarctica. Klaagster zag dezelfde Patrick in 2009 weer, nu als een lijfwacht van prins Albert op Antarctica. Prins Albert van Monaco was geheel toevallig op hetzelfde moment ook op reis op Antarctica. Prins Albert zat op hetzelfde vliegtuig als Oortwijn. Op deze foto is te zien hoe de leden van zijn team hetzelfde outfit dragen: een bruin fleece jack en een zwarte broek. Zij hebben allen hetzelfde embleem op de rechterborst. Tijdens de gezamenlijke lunch in de kantine van het centrale basiskamp op Antarctica, zag klaagster zowel prins Albert als ook zijn teamleden van dichtbij. Eén van de teamleden was agent Patrick uit Nepal (bijlage 3). Patrick rechts, met geel hoofddeksel (Antarctica, 2009). Rechts naast hem een dame uit hetzelfde team. Prins Albert loopt rechts richting de de deur achterin. De dame die hiervoor naast Patrick stond, loopt naar buiten. De doelstelling van de reis van prins Albert reis was tweeledig. Allereerst zou hij enkele onderzoekscentra bezoeken op Antarctica. Hij had met name belangstelling voor de wijze waarop Nederland onderzoek doet op Antarctica. In tegenstelling tot de meeste landen die daar aanwezig zijn, heeft Nederland geen eigen onderzoekscentrum gebouwd. Onze wetenschappers werken binnen de faciliteiten die andere landen terplekke hebben opgezet. Monaco overweegde op dat moment om op een vergelijkbare wijze te beginnen met onderzoek op Antarctica. Een tweede doelstelling van zijn reis was, om een dag mee te lopen over het ijs als begeleider van een team van jonge mensen die een expeditie naar Antarctica hadden gewonnen. Een jongedame die deze reis gewonnen had, zit vooraan op de foto boven (blond haar, grijs shirt, zwart jack, het witte ronde embleem op de rechterborst). Patrick, rechts, met bruin fleece jack, naast de jongen met de hoed (Antarctica 2009). De man die met agent Patrick in gesprek is, stond daarvoor met de camera naast hem. Op de achtergrond is nog net te zien hoe prins Albert door de deur naar buiten gaat. Drie van zijn teamleden staan om hem heen. Van de overige agenten in „zijn team‟ is de identiteit nog niet met zekerheid vast gesteld. De foto‟s zijn beschikbaar voor verdere analyse. Bovenstaande bewijst dat agent Patrick als lijfwacht/begeleider betrokken is bij een bezoek van prins Albert van Monaco aan Antarctica. Het bewijst dat dit het type activiteiten is, waarmee hij zich professioneel bezig houdt. BIJLAGE 13: B. Syrie 2010 Maud Oortwijn bezocht in 2010 Syrië, naar aanleiding van een uitnodiging van een Belgische „vriendin‟ mevrouw Isabel Leliaert, die in Damascus (Syrië) werkzaam was voor de Verenigde Naties. In Syrië heeft klaagster tevens rondgereisd om meer van het land te zien. Van 8 april tot 22 april 2010 bezocht Maud Oortwijn Syrie op uitnodiging van Belgische Isabel Leliaert. In Syrië is klaagster op diverse plaatsen gevolgd en gestalkt. Hieronder de e-mail die de uitnodiging bevestigt. Links een foto van Isabel Leliaert in Damascus. From: [email protected] To: [email protected] Subject: Vluchtgegevens nu ECHT! Date: Mon, 22 Feb 2010 12:06:42 +0000 Hi Isabel, Sorry voor alle e-mails, maar hier zijn dan echt mijn vluchtgegevens. Ik ga je bezoeken en heb er erg zin in! Amsterdam (AMS) naar Istanboel 08-04- 07:20 - Turkish Airlines (IST) 10 11:50 1956 Istanboel (IST) naar Damascus 08-04- 14:35 - Turkish Airlines (DAM) 10 16:35 952 Damascus (DAM) naar Istanboel 22-04- 09:55 - Turkish Airlines (IST) 10 12:05 951 Istanboel (IST) naar Amsterdam 22-04- 13:55 - Turkish Airlines (AMS) 10 16:30 1953 Maud Oortwijn Op 11 april 2010 bezocht Maud Oortwijn niet ver van Damascus een Romeins amfitheater in Bosra. Hierbij werd zij gevolgd door de heer in het oranje T-shirt en de dame met de roze broek. Beide spraken Nederlands en deden zich voor als toeristen. Hieronder treft u foto‟s van hen aan. Enkele jaren later zag Maud Oortwijn deze zelfde jongeman in gesprek met haar buurman Nicholas Carter (Nike) in haar straat. De foto‟s hiervan treft u hieronder aan. De jongeman laat hier zijn hond uit. De man rechts op de stoep is Nicholas Carter, een buurman van klaagster. Hij voldoet niet aan het signalement, zoals getuigen dat klaagster hebben gegeven van de Nicholas Carter die betrokken zou zijn in haar gang stalking programma. Op 18 april 2010 bezocht Maud Oortwijn twee dode steden vlakbij Aleppo in Syrië. Ook hier werd zij gevolgd en lastiggevallen door een groep lokale jongeren. Nadat zij deze ontweken had (het leek aanvankelijk toeval), bleek dat een Amerikaans stel (leeftijd 60 jaar, blond/grijs haar, slank/normaal postuur) verantwoordelijk was voor het aansturen van de stalking actie. De bewaker van de historische site vertelde Oortwijn dat zij Amerikaans waren. Het stel reed in een grote camper door Syrië. From: [email protected] To: [email protected] Subject: hey maud Date: Sun, 5 Dec 2010 23:28:18 +0100 hey maud! hoe gaat t met je? hier alles ok, had deze nacht een droom met jou in de hoofdrol :) en anouk in bijrol ben ondertussen alweer even terug maar nu aan t azen op een project in Nepal vandaag naar brugge geweest en daarna naar t kortfilmfestival in t stuk in leuven laat ns weten hoe t in amsterdam is! isabel Dezelfde vriendin Isabel Leliaert stuurde Maud Oortwijn niet lang daarna de bovenstaande e-mail. Zij probeerde op dat moment om via de Verenigde Naties een project te mogen doen doen in Nepal. In deze tweede e-mail geeft ze hints over een droom die ze zou hebben gehad, waarin Maud Oortwijn een hoofdrol zou hebben en Anouk Vanherf een bijrol. Klaagster vermoedt dat iemand vanuit de Verenigde Naties haar gevraagd heeft deze e-mail te sturen, om klaagster zich bewust te laten worden van een mogelijke actie die zij zou moeten nemen tegen de Koninklijke familie. Dit is namelijk hoe men probeert „Mind Control‟ toe te passen. Er worden hints gegeven, zonder dat expliciet gezegd wordt waarover het gaat. Enkele weken na deze e-mail bleek dat het de desbetreffende kennis Isabel Leliaert gelukt was een positie bij de VN in Nepal te bemachtigen. BIJLAGE 13: C. Kopenhagen In Kopenhagen (Denemarken) is Oortwijn geintimideerd door een professor. Deze reis ondernam Maud Oortwijn in verband met academische werkzaamheden. Klaagster was uitgenodigd voor de workshop van 17-18 januari 2011 in Kopenhagen (Denemarken) met als thema „Dynamics of globalization: location-specific advantages or liabilities of foreignness?‟. Maud Oortwijn had hiertoe een voorstel voor een artikel ingestuurd en deze was geaccepteerd. Op de avond van 17 januari tijdens het dinner met alle deelnemers liet prof. Timothy Devinney aan Maud Oortwijn expliciet weten dat hij onderdeel was van het stalking programma tegen haar en in die hoedanigheid ook in Cambridge was geweest (zie ook bijlage over Cambridge). Hij liet klaagster weten dat zij geen keus zou hebben en haar verhaal naar buiten moest brengen, anders zou het nooit ophouden. Klaagster besloot zijn gedrag te negeren, omdat het belachelijk was en bovendien nogal vaag. Op de workshop van 18 januari presenteerden alle deelnemers hun artikel. Bij de presentatie van Oortwijn van haar paper kreeg zij op agressieve wijze feedback van slechts twee aanwezigen: Timothy Devinney (zie ook bijlage 6) en Sjoerd Beugelsdijk, terwijl de overige aanwezigen positief reageerden. Aan het eind van de workshop is door de organisatoren aangegeven dat alle aanwezigen hun artikel zouden mogen publiceren in het tijdschrift „Advances in International Management (AIM)‟. Achteraf heeft Oortwijn te horen gekregen dat zij alsnog niet mocht publiceren. Op 5 maart 2011 lieten Christian Geisler Asmussen en Torben Pedersen aan Oortwijn weten dat haar paper alsnog niet geaccepteerd zou worden voor publicatie in AIM. Uitnodiging deelname workshop AIM in Kopenhagen RE: DRAFT paper Christian Geisler Asmussen ([email protected]) 23-12-2010 Aan: Maud Oortwijn, Torben Pedersen Dear Maud, We have read your paper submitted for the workshop in Copenhagen and publication in Advances of International Management 2011 and have the following comments that we will urge you deal with in the process of revision of the paper. First we will outline the process and then we will present the comments you will have to deal with. - In this phase before end of the year we are providing comments to all the submitted papers – and you can start revising the paper based on these comments - Next you present the paper at the Workshop in Copenhagen (January 17-8) where you will get further comments from discussants and audience - You will then do the final revision of the paper based on all the comments you have got with a deadline of February 18th for submission to Advances in International Management 2011 Let us know if you have any queries on this process. The more detailed comments on your paper follows here: - We think that you have some interesting and unusal data and that you can position your paper much more strongly based on that. For example, you can tap into a small but growing literature on perceptions and managerial choice in IB (see e.g. Buckley, Devinney, and Louviere, JIBS) and contribute to that literature by teasing out the determinants of managerial host-country perceptions. - Related to this comment, you need to rework the first half of the paper to more clearly make the distinction between psychic distance (which is subjective and varies across individuals and firms) and objective dimensions such as geographic and cultural distance which are independent of individuals and firms. While the original Uppsala model was talking about the subjective type of distance, most authors have operationalized distance with objective measures (e.g. Erramilli; Benito & Gripsrud). You may add to our knowledge by showing how psychic distance (and other perceptions of the host country) are determined. - In Table 1 you show how the experience of the firms vary with entry mode and firm characteristics, and in Tables 2 and 3 you show how host country perceptions vary with the entry mode. Regrettably, you stop short of providing a table with the most interesting way to slice of your data (and the one which is implicit in your title) which would be to show how the host country perceptions vary with the firm-specific characteristics. For example, you could divide the sample into high/low host country experience and show how the perceptual dimensions in Tables 2 and 3 vary across these two groups. Similar analyses can be done for high/low IB experience, high/low firm maturity, and weak/strong network. Please take these comments into account in your further revision of a promising for inclusion in Advances of International Management 2011. With wishes of a Merry Christmas and wonderful New Year. All the best, Christian and Torben Inhoudsopgave Advances of International Management 2011 Advances in International Management Series ISSN: 1571-5027 Series editor(s): Timothy Devinney, Torben Pedersen and Laszlo Tihany Volume 24 – Dynamics of Globalization: Location-Specific Advantages or Liabilities of Foreignness? ISBN: 978-0-85724-991-3 eISBN: 978-0-85724-992-0 Edited by: Christian Geisler Asmussen, Laszlo Tihanyi, Torben Pedersen, Timothy M. Devinney Published: 2011 Table of Contents Dynamics of Globalization: Location-specific Advantages or Liability of Foreignness? Advances in International Management List of Contributors (pp. xi - xiv) Editors' Biography (pp. xv - xvi) Editors' Introduction Timothy M. Devinney, Torben Pedersen, Laszlo Tihanyi (pp. xvii - xviii) Introduction to Part I: Booz & Co./Strategy + Business Eminent Scholar in International Management 2010 Timothy M. Devinney (pp. 3 - 4) The Transnational Transition and the Multinational Firm Stephen J. Kobrin (pp. 5 - 23) Connecting the Plots: The Contributions of Stephen J. Kobrin to International Management Research Jonathan P. Doh (pp. 25 - 31) Governance in a Transnational Era: Stephen J. Kobrin and the Post-Westphalian Reality Ruth V. Aguilera (pp. 33 - 42) Introduction to Part II: Dynamics of Globalization: Location-Specific Advantages or Liabilities of Foreignness? Christian G. Asmussen, Torben Pedersen, Timothy M. Devinney, Laszlo Tihanyi (pp. 45 - 53) The Home-Based Advantages and a Hierarchy of Location Resources: Foreign and Local Firms Dependency on Location Resources Lilach Nachum (pp. 55 - 83) The Benefits of Hierarchy? – Exploring the Effects of Regional Headquarters in Multinational Corporations Phillip C. Nell, Björn Ambos, Bodo B. Schlegelmilch (pp. 85 - 106) Overcoming Liabilities of Foreignness by Modes of Structural Coordination: Regional Headquarters and their Role in TNCs Sven M. Laudien, Jörg Freiling (pp. 107 - 125) Moving Abroad: Factors that Motivate Foreign Location of Headquarter Activities Randi Lunnan, Gabriel R.G. Benito, Sverre Tomassen (pp. 127 - 151) Selecting State or Private Joint Venture Partners in Emerging Markets: Impact of Liability of Foreignness and Rule of Law Indu Ramachandran, Kim Clark, Derrick McIver, Stewart R. Miller (pp. 153 - 179) Liability of Foreignness and Location-Specific Advantages: Time, Space and Relative Advantage Sjoerd Beugelsdijk (pp. 181 - 210) Liability of Foreignness and Internationalisation of Emerging Market Firms Ajai S. Gaur, Vikas Kumar, Ravi Sarathy (pp. 211 - 233) Evolution of Firm- and Country-Specific Advantages and Disadvantages in the Process of Chinese Firm Internationalization Svetla Marinova, John Child, Marin Marinov (pp. 235 - 269) From Stages to Phases, A Theory of Small Developing Country Internationalization Nigel L. Williams, Tom Ridgman, Yongjiang S. Shi (pp. 271 - 298) What Lies Beneath the Internationalization of Firms in a Regional Innovation System? Silvia R. Sedita, Fiorenza Belussi, Gianluca Fiscato (pp. 299 - 326) Location Determinants of FDI in Sub-Saharan Africa: An Empirical Analysis Satwinder Singh, Kirandeep Dhillon, Florian Kaulich, Weifeng Chen (pp. 327 - 356) International Entrepreneurship at the Foreign Market Level: Towards a Network Perspective Sara Melén, Emilia Rovira Nordman, Daniel Tolstoy, D. Deo Sharma (pp. 357 - 387) The Importance of Internal and External Knowledge Sourcing and Firm Performance: A Latent Class Estimation Torben Pedersen, Christine Soo, Timothy M. Devinney (pp. 389 - 423) A Knowledge System Approach to the Multinational Company: Conceptual Grounding and Implications for Research Nicolai J. Foss, José F.P. dos (Joe) Santos (pp. 425 - 453) Author Biographies (pp. 455 - 467) BIJLAGE 13: C. Bangkok 2014 Van februari-mei 2014 heeft klaagster onderzoek gedaan in Thailand. De eerste twee maanden ging dit om een zoektocht naar bewijs van hetgeen waarvan zij getuige was geweest in december 2000. Hierna is klaagster afgereisd naar Pattaya (Thailand), omdat de heer Fred de Brouwer omgekomen was in een verdacht verkeersongeluk. Zij heeft enkele weken onderzoek gedaan naar de omstandigheden van zijn dood. Maud Oortwijn vond vele aanwijzingen die leiden tot de conclusie dat Fred de Brouwer met een zeer professioneel uitgevoerde aanslag vermoord is. Klaagster heeft een sterk vermoeden dat het onderzoek naar de dood van De Brouwer door de KLPD is tegengewerkt. De KLPD zetelt in de Nederlandse ambassade in Bangkok. Gedurende het verblijf van Maud Oortwijn in Thailand is zij: op straat in elkaar geslagen in Bangkok; beroofd van haar laptop, taperecorder, geld, aantekeningenboek, paspoort en batterij van de mobiele telefoon; bedreigd door politie-agenten in Bangkok; en is haar belemmerd om het land te verlaten (waarbij aanzienlijke kosten gemaakt werden om alsnog te kunnen vetrekken). Bij dit laatste weet klaagster zeker dat de Nederlandse ambassade in Bangkok een leidende rol heeft gespeeld. Dit is extra ernstig, omdat die dagen een militaire coupe gaande was. Hiervan wordt verslag gedaan in de e-mail aan de Tweede Kamer. Eerste aangifte bij de politie in Bangkok (Thailand) Rekening van het ziekenhuis voor verzorging verwondingen (Bangkok, Thailand) Tweede aangifte bij de politie in Saturn (Thailand) Onderstaande e-mail is verzonden aan de leden van de Tweede Kamer. Geachte leden van de Tweede Kamer, Op dit moment ben ik in Thailand, maar ik wil terug naar Amsterdam. Mijn paspoort en bankpas zijn gestolen op 17 mei 2014. Op 18 mei meldde ik dit in de ochtend aan zowel de lokale politie als de ambassade in Bangkok, inclusief een kopie van het paspoort. Op 19 mei ben ik in de ochtend langs geweest bij de Nederlandse ambassade in Bangkok en vulde alle formulieren in voor een tijdelijk reisdocument en betaalde deze. Juist toen ik dacht dat ik alles had ingevuld en afgegeven, meldde de directeur consultaire zaken (paspoorten etc) dat hij een vliegticket wilde zien voor hij mij een reisdocument kon afgeven. Hij beloofde me dat als ik dinsdagochtend met vliegticket in de hand langs zou komen, dat het tijdelijk reisdocument diezelfde ochtend geregeld zou zijn. Uiteindelijk kreeg ik pas woensdagochtend het reisdocument, waarmee in feite alles rond was, behalve een vervangend visa stempel van de immigratiedienst van Thailand. Ik ging diezelfde ochtend nog naar de immigratiedienst, op advies van de ambassade naar de dienst in Lat Phrao. Bij deze immigratiedienst hebben ze de gehele dag gezocht naar mijn reisgegevens, die ze niet konden vinden. In plaats van mij door te sturen naar het headquarters, heb ik daar een gehele dag gewacht in Lat Phrao, hoewel ze wisten dat ik een vlucht geboekt had voor 22 mei in de avond. Aan het eind van de dag adviseerden ze me de volgende ochtend vroeg naar het hoofdkantoor van de Immigratiedienst te gaan. Op 22 mei meldde ik mij om 8.15 bij het hoofdkantoor van de immigratiedienst en legde de situatie uit. Er werd direct een case worker op gezet, die zei dat het zeker rond te krijgen was vandaag. In het ergste geval zou het me 10.000 Baht kostten, maar de vlucht zou ik zeker halen. Voor 9.00h werd duidelijk dat mijn reisgegevens data niet te vinden waren. De caseworker zei, dat ik dan kon kiezen: 1) direct 20.000 Baht boete betalen of 2) het voor een snelle "court" voor laten komen, waardoor het maximaal 10.000 Baht boete zou zijn voor de "overstay", wat ik nog net cash bij me had. Ik koos voor dit laatste. Mijn vlucht van 19.40h diezelfde dag, zou ik makkelijk halen volgens mijn case worker. Alles was aldus geregeld en bij de immigratiedienst zagen ze dit als een eenvoudige opdracht. Desondanks zijn er problemen ontstaan. Malaysian Airlines vertelde een tweede contact van mijn case worker van de immigratiedienst, dat ik niet via Malaysian Airlines kon vliegen, omdat zij speciale regels hebben voor mensen als ik, die in Thailand een visa "overstay" hebben, welke via een snelle court wordt aangekaart. In dat geval zou ik een formele "deportatiestatus" hebben volgens dit tweede contact, wat juist deze maatschappij als zeer problematsch ziet. Ditzelfde tweede contact vertelde mij dat mijn case moest worden overgedragen van mijn oude case worker naar een nieuwe case worker, die nauwe contacten heeft met de Nederlandse ambassade. Vanaf dat moment ging het volledig mis. Malaysian Airlines, de nieuwe case worker bij de immigratiedienst en de Nederlandse ambassade vertelden allemaal hetzelfde verhaal. - - - Dat Malaysian Airlines als enige vliegtuigmaatschappij passagiers weigert met een "visa overstay" welke via een snelle court beslissing wordt uitgevoerd (ze noemden dit een zogenaamde deportatiestatus). Verwerking van toestemming om alsnog te vliegen, zou Malaysian Airlines altijd standaard drie dagen kostten, wat mij vreemd in de oren klonk. In dit acceptatieproces van Malaysian Airlines moet zowel de ambassade als de immigratiedienst aanvullende gegevens sturen naar de airline, additioneel bovenop een paspoort en een visum stempel van vertrek (de laatste zou ik rond hebben die dag). Omdat de ambassade 3 dagen nodig heeft om een aanvullende brief te schrijven (ik begrijp zelf niet wat er in deze aanvullende brief zou moeten staan, wat niet al lang in mijn tijdelijke reisdocument staat met begeleidende brief), kost het gehele traject 5-8 dagen, bovenop mijn visum "overstay" court proces wat die dag zou plaatsvinden. Het was ineens ook niet mogelijk om op de 22e mei voor een snelle court te komen, omdat ik daarna in detentie zou worden geplaatst. Toen ik aangaf detentie wel te willen riskeren (ik vond hun versie van het verhaal wat vreemd en geloofde gewoon niet dat Malaysian Airlines mij echt zou weigeren, ondanks de bevestiging van alle drie de partijen), mocht ik van de nieuwe case worker ineens niet meer naar een snelle court, want het zou te laat op de dag zijn (het was half 11). Het alternatief was nog steeds om de 20.000 Baht (de verhoogde overstay fee) te betalen, waardoor ik gewoon wel kon reizen. Toen ik daar naar vroeg vertelde de vervangende caseworker dat ze mijn vlucht al gecanceled hadden, zonder mij iets te vragen. Malaysian Airlines had dat gedaan, volgens de case worker. Dit alles kwam mij zeer bevreemdend over en ik kon me niet voorstellen dat alle mogelijkheden gewoon niet mogelijk zouden zijn. Mijn eerdere contact bij de Immigratiedienst vertelde mij dat het bovenstaande leugens waren, die kennelijk in samenspraak consistent aan mij verteld werden door de drie partijen Immigratiedienst, Nederlandse ambassade en Malaysian Airlines. Zowel Malaysian Airlines als de Immigratiedienst gaven uiteindelijk aan, dat de Nederlandse ambassade er achter zat, om voor mij onduidelijk redenen. Hoe dan ook, Malaysian Airlines weigert een service te verlenen die ik simpelweg wel van hen gekocht heb. Ik heb een vliegticket. U moet begrijpen: In Bangkok heeft het leger ingegrepen in de maandenlange strijd (protesten van miljoenen mensen op straat), gelukkig zonder bloedvergieten. Het leger is nu in staat van paraatheid gebracht. Het is onduidelijk wat er gaat gebeuren, hoewel men geweldadigheden wil voorkomen. De straten worden geruimd en alle protestanten zijn naar huis gestuurd door het leger. Ik zit aldus vast in een onveilige situatie. Daarnaast ben ik beroofd van bankpassen en cash. Volgens mij is dit niet de bedoeling van een ambassade, omdat ik in feite alles rond had met zowel Malaysian Airlines als de immigratiedienst. Mijn vragen aan u zijn: 1. 2. 3. 4. 5. Hoe kan het dat nadat ik zowel bij de immigratiedienst als Malaysian Airlines een vertrek geregeld en financieel gedekt heb, beide partijen na contact met de ambassade 180 graden draaien en mij niet alleen onjuiste informatie geven, maar me ook weigeren als "klant"? Is het waar dat ik een deportatiestatus zou hebben, nadat ik via een snelle "court" betaal voor een visa "overstay"? Is het waar dat Malaysian Airlines andere passagiers ook weigert die via Thailand reizen, nadat zij voor een overstay betaald hebben (deportatiestatus)? Klopt het dat de Nederlandse ambassade dit Malaysian Airlines goedkeuringsproces administratief moet ondersteunen (aanvullend op het reisdocument met de begeleidende brief die ik reeds heb)? Hoe kan het dat de ambassade mij onjuist informeert en mijn vertrek tegenhoudt uit Thailand, wetende dat ik hierdoor niet alleen geld van het ticket verlies, maar ook vastzit in een land waar een militaire coup gaande is. Wat motiveert de Nederlandse ambassade om dit te doen tegenover een burger die zich meldt met een gestolen paspoort? Heeft een partij hiertoe opdracht gegeven? Zo ja, wie en waarom? Hoe kan ik z.s.m. naar huis vliegen, zonder opnieuw dezelfde soort misstanden tegen te komen? Ik verwacht dat de Nederlandse staat hiervan de kosten op zich neemt, gezien de omstandigheden. Ik vraag u in deze situatie te behandelen met urgentie. De situatie in Bangkok is explosief. Daarnaast lijkt me dit voldoende aanleiding om kamervragen te stellen over wat er gebeurt met mij beide keren dat ik nu naar Thailand ben gereisd (in 2000 en in 2014). U bent eerder op de hoogte gebracht van mijn situatie. De illegale gang stalking activiteiten van het Nederlandse systeem tegen mij zijn mensonterend en spelen al meer dan 16 jaar. Hoogachtend, Maud Oortwijn Er was op dat moment sprake van een militaire coupe in Thailand. Begeleidende brief Nederlandse Ambassade bij tijdelijk paspoort De consult was alleen bereid een tijdelijk paspoort aan Maud Oortwijn af te geven, als klaagster eerst een vlucht zou boeken en hiervan bewijs aan hem zou overhandigen. Klaagster kwam er achteraf achter, dat de ambassade met de vliegtuigmaatschappij afspraken heeft gemaakt, om haar het uitreizen onmogelijk te maken. Er was op dat moment sprake van een militaire coupe in Thailand. Brief aan Malaysia Airlines Malaysia Airlines Adres: WTC Toren - D 9de verdieping Schipholboulevard 155 Postcode: 1118 BG Plaats: Schiphol Telefoon: 020 - 5216250 Email: [email protected] Dear Madam, Sir, On May 22, I was supposed to fly with Malaysia Airlines flights MH 781 and MH 16 from Bangkok (Thailand) via Kuala Lumpur (Malaysia) to Amsterdam (Netherlands). Malaysia Airlines somehow decided to cancel my ticket, even though I did not agree. Around 10.00h in the morning, Malaysia Airlines airport ground employee Ms Koen Kaliani called the policeman Teerayut at the Bangkok Immigration Office (my passport had been stolen and I already arranged a temporary travel document through my embassy). Ms Koen told them that Malaysia Airlines did not want me on the flight MH 781 that day, because I had a visa overstay in Thailand. Of course I replied that I did not agree and intended to still be on that plane. The whole story seemed odd to me. Then, without even asking me and without me knowing of it, she somehow canceled my ticket. The Malaysia Airlines front desk employees at the office of Malaysia Airlines on Wireless road in Bangkok (Ms Su: phone 02/250656876) told me so. Ms Su even told me they had already bought a new ticket for me (without me knowing this and without any refund for the original ticket). Even more surprising was that this new ticket was bought at a higher rate than the initial ticket (Q-class) and was more than a week later (!). Of course I did not agree with all this. The Wireless road office told me my original ticket had been canceled and all seats of that same flight were now sold-out. How come Malaysia Airlines cancels a ticket for a customer (who paid) without talking to the customer? Why did they book a new (additional) ticket with my name (without me knowing this) against the Q-class rate, when it was clear I wanted to fly on May 22 and at the lowest possible rate? Because of this, I not only missed my flight and thus missed days of work in the Netherlands, I also had to buy a more expensive airplane ticket later that week (from another company). Moreover, I was forced to stay in Bangkok during the days of the military coupe. Bangkok seemed everything but a safe place to be around that time and I cannot say I enjoyed these extra days of my holiday. All this is not what one would expect. I filed a complaint about this matter in Bangkok on May 27th, but have not heard from it so far. Please let me know how this matter can be compensated. Kindest regards, Gerarda J.M. Oortwijn
© Copyright 2024 ExpyDoc