VISIE DUITSLAND BUNDE SB A NK WIL BL A DZIJDE VA N LO ONM AT IGING OMSL A A N De Duitse lonen moeten stijgen ‘MOOI MEEGENOMEN VOOR BELGIË’ De Duitse vakbonden vinden voor hun looneisen een ongewone bondgenoot in de Bundesbank. De monetaire waakhond vindt de inflatievoet te laag. Daarom moeten de lonen forser stijgen dan tot nu toe het geval was. Duitse loonstijgingen en dus hogere loonkosten verzwakken de concurrentiekracht van onze oosterburen, maar versterken de zwakkere euy t Geert rolanden, analyseert Janssens, hoofdeconoom van n VKW M Metena. ““Dat leidt tot evenwichtiger handelsrelaties, wat nodig is om de euro te doen overleven.” En wat betekent dat voor België, dat toch al jaren hogere loonkosten torst dan Duitsland? “Die hogere Duitse lonen zouden mooi meegenomen zijn voor België”, meent Janssens. De aanzienlijke Belgische loonkostenhandicap ten aanzien van Duitsland (gecorrigeerd voor productiviteit) kan dan enkele procentpunten afnemen (zie grafiek Belgische loonkostenhandicap versus Duitsland), van 23,2 procent in 2012 naar 21,5 procent in 2015. Janssen: “Daarbij houden we rekening met nominale loonstijgingen in Duitsland van 2,4 procent in 2014 en 3,4 procent in 2015, zoals de OESO die eerder ingecalculeerd heeft. Voor België DER SPIEGEL/BEWERKING: ALAIN MOUTON D 44 14 AUGUSTUS 2014 | WWW.TRENDS.BE STAALSECTOR In de Noordwest-Duitse staalindustrie is de boodschap overgekomen: de 75.000 arbeiders krijgen een loonstijging van 4 procent in de komende 17 maanden. IS e vergadering die op 26 juni in Berlijn plaatsvond, stond nergens aangekondigd, maar dat maakte ze niet minder opmerkelijk. De discrete bijeenkomst van een achtkoppige delegatie van de Duitse Bundesbank, geleid door haar hoofdeconoom, en de Duitse syndicale bonzen van de Deutsche Gewerkschaftsbund (DGB) was bedoeld om het wederzijds begrip te bevorderen. Routinematig houden de centrale bankiers in Frankfurt contact met academici, de werkgevers en met politiek Berlijn. De relatie met de werknemersorganisaties gold echter lange tijd als onderontwikkeld. Daar moest verandering in komen. Dus zaten de centrale bankiers op de tweede verdieping van het DGB-hoofdkwartier in Berlin-Mitte tegenover een dozijn economen, arbeidsmarkt- en caoexperts uit de afzonderlijke vakverenigingen en vertegenwoordigers van de overkoepelende organisatie. Zeven uur lang wisselden de deelnemers van gedachten over de gevolgen van het nieuwe minimumloon, de arbeidsmarkt enzovoort, kwesties die de bonden bijzonder na aan het hart liggen. De vertegenwoordigers van de Bundesbank kwamen ook met een verrassende boodschap. Ze wilden niet alleen te weten komen hoe de bonden tot hun looneisen kwamen, ze merkten ook op dat de vakbondsfunctionarissen zich niet meer zo bescheiden moeten opstellen bij toekomstige loononderhandelingen. De ‘behoeders van de munt’ lieten verstaan dat, na jaren van loonmatiging, de tijd gekomen is om de lonen en wedden duidelijk op te trekken. Een verrassing van formaat. Jarenlang kon hun oproep tot soberheid en loonmatiging niet streng genoeg zijn. Hogere lonen wakkeren de prijzen aan, zo luidde hun mantra. Andere centrale banken mochten hun beslissingen dan wel afstemmen op het aantal werkzoekenden, de Bundesbank had maar één doel: de inflatie in toom houden. Bang voor deflatie De Bundesbank en haar voorzitter Jens Weidmann noemen hun pleidooi geen koerswijziging. Integendeel, de centrale bank maakt zich sterk dat ze haar argu- zouden de loonstijgingen beperkt blijven tot 0,8 procent in 2014 en 1,6 procent in 2015. Dat laatste is onder meer een gevolg van de lage inflatie en het feit dat de aftredende regering een reële loonstop heeft afgekondigd.” De Belgische loonkostenhandicap zou op die manier wel afnemen, maar het concurrentievoordeel voor de Duitsers blijft aanzienlijk. “Vooral na de millenniumwissel zijn de Duitse loonkosten beduidend minder snel gestegen dan bij ons”, legt Janssens uit. “Uiteraard stegen de Duitse lonen in nominale termen, maar gecorrigeerd voor productiviteit kunnen we vanaf 2004 spreken van een loonkostenbevriezing, die zelfs uitmondde in een loonkostendeflatie. De financiële crisis maakte een einde aan die relatieve daling van de loonkosten. Een scherpe daling van de productiviteit joeg toen ook de Duitse loonkosten per eenheid product de hoogte in. Vanaf 2010 herstelde de economie en steeg de productiviteit weer, waardoor die forse loonkostenstijging weer werd afgevlakt. Vanaf 2012 is er echter weer een stijging.” A.M. BELGISCHE LOONKOSTENHANDICAP Bron: VKW Metena obv Oeso-data VERSUS DUITSLAND 1996=100 125 120 115 110 105 100 ‘96 ‘98 ‘00 ‘02 ‘04 ‘06 ‘08 ‘10 ‘12 ‘14 mentatie trouw blijft. Toen het slecht ging met de economie spoorde ze de vakbonden aan tot bescheidenheid. Maar nu de conjunctuur weer vlot verloopt, kunnen de lonen gerust weer stijgen. “Onze argumentatie is consistent”, zegt Jens Ulbrich, de hoofdeconoom van de Bundesbank, die eveneens deelnam aan de bijeenkomst. Jarenlang gaven de sociale partners “met hun loonmatiging blijk van een grote verantwoordelijkheidszin”, looft Ulbrich. Daardoor werd de speelruimte groter en is het niet verwonderlijk dat de loonakkoorden tegenwoordig in Duitsland hoger uitvallen dan het gemiddelde van de eurozone. Het gaat om normale aanpassingsWWW.TRENDS.BE | 14 AUGUSTUS 2014 45 ≤
© Copyright 2024 ExpyDoc